Interpretacja indywidualna - Interpretacja - 0114-KDIP3-1.4011.642.2025.1.MZ

www.shutterstock.com
Interpretacja indywidualna z dnia 25 sierpnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.642.2025.1.MZ

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A. Sp. z o.o. (dalej jako Spółka, Wnioskodawca, Podatnik, Zamawiający) jest Spółką, w której 100 % udziałów posiada Gmina Miasto (...). Spółka jest polskim rezydentem podatkowym, rozliczającym się od całości swoich dochodów w Polsce.

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest:

  • administrowanie Strefą Płatnego Parkowania na terenie Gminy Miasto (...),
  • administrowanie - pełnienie funkcji operatora (...) Roweru Miejskiego - administrowanie płatnymi parkingami niestrzeżonymi w (...).

Spółka zatrudnia pracowników i utworzyła Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych - dalej ZFŚS. Spółka posiada Regulamin ZFŚS utworzony zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. W Regulaminie jest zapis dotyczący możliwości skorzystania przez pracowników Spółki między innymi z dofinansowania do krajowego i/lub zagranicznego wypoczynku dziecka w formie wycieczki szkolnej (Regulamin ZFŚS wprowadza ograniczenia w tym zakresie tj. przewiduje wsparcie przeznaczone na wycieczkę dziecka między 7 a 25 rokiem życia, pod warunkiem, że dziecko uczy się i nie osiąga własnego dochodu).

Pracownicy (i inne osoby uprawnione na podstawie Regulaminu ZFŚS) mogą wnioskować o przyznanie dofinansowania, o którym mowa powyżej. Zasady korzystania z Funduszu zostały szczegółowo opisane w Regulaminie ZFŚS. Dofinansowanie do wypoczynku dzieci przysługuje jeden raz w roku i wymaga przedłożenia faktury/rachunku przez osobę starającą się o wypłatę świadczenia. Dodatkowo w przypadku dofinansowania do wypoczynku dzieci do lat 18, zainteresowany wsparciem zobowiązany jest udokumentować, że organizatorem wypoczynku jest podmiot prowadzący działalność w tym zakresie (podmiot statutowo zajmuje się tego typu działalnością lub czyni to w ramach działalności gospodarczej).

Pytanie

Czy dofinansowanie do formy wypoczynku jaką jest wycieczka szkolna dziecka do lat 18, zorganizowana przez podmiot prowadzący działalność w tym zakresie, wolne jest od podatku dochodowego?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy o PIT „opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku”. W myśl art. 11 ust. 1 powołanej Ustawy „przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń”.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia zarówno w formie pieniężnej, jak i niepieniężnej. Art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT stanowi, iż „za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.”

Jednocześnie, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 78 Ustawy o PIT, Ustawodawca przewidział, iż „wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

a)z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra - niezależnie od ich wysokości,

b)z innych źródeł - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2000 zł”.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że dopłaty do wypoczynku podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

  • wypoczynek jest zorganizowany,
  • organizatorem wypoczynku jest podmiot prowadzący działalność w tym zakresie,
  • forma wypoczynku nie odbiega swoim charakterem od wymienionych form wypoczynku, takich jak wczasy, kolonie, obozy lub zimowiska, przy czym może to być również wypoczynek połączony z nauką, pobyt na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych, leczniczo-opiekuńczych,
  • dopłata dotyczy dzieci i młodzieży uczestniczących w wypoczynku, które nie ukończyły 18 roku życia. Wskazanie przez ustawodawcę w ww. przepisie form wypoczynku, oznacza, że nie każda dopłata do wypoczynku może korzystać ze zwolnienia, a tylko ta, która związana jest z wypoczynkiem zorganizowanym. Definiując powyższe formy wypoczynku zgodnie z Uniwersalnym Słownikiem Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN S.A., pod ich pojęciem należy rozumieć:
  • wczasy, czyli wypoczynek, którego organizatorzy za opłatą zapewniają noclegi, wyżywienie, a niekiedy także rozrywki;
  • kolonie, czyli zorganizowany pobyt wypoczynkowy dzieci i młodzieży szkolnej w czasie wakacji poza miejscem stałego zamieszkania;
  • obóz, czyli forma zorganizowanego wypoczynku grupy ludzi, połączona z uprawianiem sportu, nauką czegoś;
  • zimowisko, czyli zorganizowany wyjazd wypoczynkowy dla dzieci w czasie ferii zimowych;
  • wycieczka, czyli wędrówka lub wyjazd w celach turystycznych.

Mając na uwadze ww. definicje słownikowe należy przyjąć, że zarówno wczasy, jak i wycieczka stanowią formę wypoczynku, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Aby omawiane zwolnienie miało zastosowanie, wypoczynek powinien być zorganizowany przez podmiot, który ma formalno-prawne umocowanie do wykonywania czynności związanych z organizowaniem wypoczynku, określone w dokumentach stanowiących podstawę jego funkcjonowania. Istotne jest zatem, aby podmiot organizujący wypoczynek prowadził działalność w tym zakresie lub też statutowo zajmował się tego typu działalnością. Do podmiotów prowadzących działalność w zakresie wypoczynku zaliczyć można podmioty, które świadczą usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, np. biura turystyczne czy inne podmioty prowadzące działalność w formie domów wczasowych, pensjonatów, gospodarstw agroturystycznych, natomiast do podmiotów, które zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością należy zakwalifikować m.in. szkoły, domy kultury, kościoły, których działalnością statutową może być organizowanie wypoczynku zorganizowanego, a także stowarzyszenia, organizacje charytatywne, fundacje - które również zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością. Ustawodawca w art. 92c ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2230 z zm.) wskazuje, że „Organizatorami wypoczynku mogą być:

1)szkoły i placówki;

2)przedsiębiorcy wpisani do rejestru organizatorów turystyki i przedsiębiorców ułatwiających nabywanie powiązanych usług turystycznych, o którym mowa w art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 511);

3)osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, inne niż wymienione w pkt 1 i 2, organizujące wypoczynek w celu:

a)niezarobkowym albo

b)zarobkowym, jeżeli organizowany wypoczynek nie stanowi imprezy turystycznej, o której mowa w art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych.

Z art. 92a ust. 1 ww. ustawy wynika, że „Ilekroć w art. 92b-92t i art. 96a jest mowa o wypoczynku, należy przez to rozumieć wypoczynek organizowany dla dzieci i młodzieży w celach rekreacyjnych lub regeneracji sił fizycznych i psychicznych, połączony ze szkoleniem lub pogłębianiem wiedzy, rozwijaniem zainteresowań, uzdolnień lub kompetencji społecznych dzieci i młodzieży, trwający nieprzerwanie co najmniej 2 dni, w czasie ferii letnich i zimowych oraz wiosennej i zimowej przerwy świątecznej, w kraju lub za granicą, w szczególności w formie kolonii, półkolonii, zimowiska, obozu i biwaku”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia zarówno w formie pieniężnej, jak i niepieniężnej.

Jednocześnie, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu – dzieci i młodzieży do lat 18:

a) z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra – niezależnie od ich wysokości,

b) z innych źródeł – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2000 zł.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że dopłaty do wypoczynku podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

  • wypoczynek jest zorganizowany,
  • organizatorem wypoczynku jest podmiot prowadzący działalność w tym zakresie,
  • forma wypoczynku nie odbiega swoim charakterem od wymienionych form wypoczynku, takich jak wczasy, kolonie, obozy lub zimowiska, przy czym może to być również wypoczynek połączony z nauką, pobyt na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych, leczniczo-opiekuńczych,
  • dopłata dotyczy dzieci i młodzieży uczestniczących w wypoczynku, które nie ukończyły 18 roku życia.

Wskazanie przez ustawodawcę w ww. przepisie form wypoczynku, oznacza, że nie każda dopłata do wypoczynku może korzystać ze zwolnienia, a tylko ta, która związana jest z wypoczynkiem zorganizowanym. Intencją ustawodawcy jest bowiem wyłączenie z zakresu przedmiotowego zwolnienia dopłat do niezorganizowanych form wypoczynku, takich jak np. wczasy potocznie nazywane „pod gruszą”.

Definiując powyższe formy wypoczynku zgodnie z Uniwersalnym Słownikiem Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN S.A., pod ich pojęciem należy rozumieć:

  • wczasy, czyli wypoczynek, którego organizatorzy za opłatą zapewniają noclegi, wyżywienie, a niekiedy także rozrywki;
  • kolonie, czyli zorganizowany pobyt wypoczynkowy dzieci i młodzieży szkolnej w czasie wakacji poza miejscem stałego zamieszkania;
  • obóz, czyli forma zorganizowanego wypoczynku grupy ludzi, połączona z uprawianiem sportu, nauką czegoś;
  • zimowisko, czyli zorganizowany wyjazd wypoczynkowy dla dzieci w czasie ferii zimowych;
  • wycieczka, czyli wędrówka lub wyjazd w celach turystycznych.

Mając na uwadze ww. definicje słownikowe należy przyjąć, że zarówno wczasy, jak i wycieczka stanowią formę wypoczynku, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aby omawiane zwolnienie miało zastosowanie, wypoczynek powinien być zorganizowany przez podmiot, który ma formalno-prawne umocowanie do wykonywania czynności związanych z organizowaniem wypoczynku, określone w dokumentach stanowiących podstawę jego funkcjonowania. Istotne jest zatem, aby podmiot organizujący wypoczynek prowadził działalność w tym zakresie lub też statutowo zajmował się tego typu działalnością.

Do podmiotów prowadzących działalność w zakresie wypoczynku zaliczyć można podmioty, które świadczą usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, np. biura turystyczne czy inne podmioty prowadzące działalność w formie domów wczasowych, pensjonatów, gospodarstw agroturystycznych, natomiast do podmiotów, które zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością należy zakwalifikować m.in. szkoły, domy kultury, kościoły, których działalnością statutową może być organizowanie wypoczynku zorganizowanego, a także stowarzyszenia, organizacje charytatywne, fundacje – które również zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością.

Ustawodawca w art. 92c ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 881) wskazuje, że:

Organizatorami wypoczynku mogą być:

1) szkoły i placówki;

2) przedsiębiorcy wpisani do rejestru organizatorów turystyki i przedsiębiorców ułatwiających nabywanie powiązanych usług turystycznych, o którym mowa w art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 511);

3) osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, inne niż wymienione w pkt 1 i 2, organizujące wypoczynek w celu:

a) niezarobkowym albo

b) zarobkowym, jeżeli organizowany wypoczynek nie stanowi imprezy turystycznej, o której mowa w art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych.

Z art. 92a ust. 1 ww. ustawy wynika, że:

Ilekroć w art. 92b-92t i art. 96a jest mowa o wypoczynku, należy przez to rozumieć wypoczynek organizowany dla dzieci i młodzieży w celach rekreacyjnych lub regeneracji sił fizycznych i psychicznych, połączony ze szkoleniem lub pogłębianiem wiedzy, rozwijaniem zainteresowań, uzdolnień lub kompetencji społecznych dzieci i młodzieży, trwający nieprzerwanie co najmniej 2 dni, w czasie ferii letnich i zimowych oraz wiosennej i zimowej przerwy świątecznej, w kraju lub za granicą, w szczególności w formie kolonii, półkolonii, zimowiska, obozu i biwaku.

Jeżeli zatem wypoczynek organizuje podmiot świadczący usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności, w tym biuro podróży lub podmiot, o którym mowa w art. 92c ustawy o systemie oświaty, to dofinansowanie wypłacane do tego rodzaju wypoczynku na dziecko do ukończenia 18 roku życia korzysta z ww. zwolnienia przedmiotowego.

Przy czym zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie zarówno w sytuacji, gdy osoba sama wykupiła wczasy np. w ośrodku wypoczynkowym czy pensjonacie, który organizuje takowy wypoczynek, jak i w sytuacji, gdy osoba wykupiła wczasy/wycieczkę w biurze podróży. Ponadto należy zaznaczyć, że zwolnieniem przedmiotowym objęta jest jedynie ta część dofinansowania, która faktycznie wydatkowana została na wypoczynek niepełnoletniego dziecka.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Spółka zatrudnia pracowników i utworzyła Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych - dalej ZFŚS. Spółka posiada Regulamin ZFŚS utworzony zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Pracownicy (i inne osoby uprawnione na podstawie Regulaminu ZFŚS) mogą wnioskować o przyznanie dofinansowania, o którym mowa powyżej. Zasady korzystania z Funduszu zostały szczegółowo opisane w Regulaminie ZFŚS. Dofinansowanie do wypoczynku dzieci przysługuje jeden raz w roku i wymaga przedłożenia faktury/rachunku przez osobę starającą się o wypłatę świadczenia. Dodatkowo w przypadku dofinansowania do wypoczynku dzieci do lat 18, zainteresowany wsparciem zobowiązany jest udokumentować, że organizatorem wypoczynku jest podmiot prowadzący działalność w tym zakresie (podmiot statutowo zajmuje się tego typu działalnością lub czyni to w ramach działalności gospodarczej).

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że dofinansowanie ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych do wypoczynku dziecka, które nie ukończyło 18 lat, do wypoczynku w formie wycieczki zorganizowanej przez podmiot prowadzący działalność w tym zakresie, korzystać będzie ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.