
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
24 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 24 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 4 sierpnia 2025 r. (wpływ 4 sierpnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Od ponad 10 lat kolekcjonuje Pan stare, używane samochodowe tablice rejestracyjne (tablice są nieważne, nie są przypisane do aktualnie zarejestrowanych pojazdów), głównie z Stanów Zjednoczonych oraz Niemiec, Francji oraz innych krajów. Tablice stanowiące Pana kolekcje były nabywane na giełdach, targowiskach, targach staroci, na aukcjach internetowych oraz zbierane od rodziny, znajomych i innych kolekcjonerów. Tablice stanowiące Pana kolekcje, m.in. były wystawiane przez Pana w formie eksponatów na krajowych imprezach kolekcjonerskich. Ze względu na sposoby zakupów (giełdy, targowiska itp.), jak również, nie przewidując dalszej odsprzedaży elementów kolekcji, nie posiada Pan dowodów zakupów tych przedmiotów (wyjątek stanowią jedynie płatności w formie przelewów bankowych za tablice zakupione w aukcjach internetowych). Kilka lat temu postanowił Pan zacząć sprzedawać zbędne rzeczy z Pana kolekcji, głównie w celu podreperowania Pana budżetu domowego. Rzeczy te sprzedaje Pan na aukcjach internetowych na platformie (…).Tablice, które sprzedaje Pan, pochodzą wyłącznie z Pana kolekcji i stanowią wyłącznie Pana majątek prywatny. Nie były one nabywane i posiadane z zamiarem ich dalszej odsprzedaży i nie było to powiązane z prowadzeniem jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Sprzedaż każdej z używanych tablic nastąpiła minimum po okresie pół roku od końca miesiąca, w którym ją Pan zakupił. Sprzedaż używanych tablic z kolekcji na aukcjach internetowych wynika przede wszystkim z chęci pozbycia się niepotrzebnych rzeczy w Pana kolekcji. Nie była i nie jest to działalność w celach zarobkowych, a wyłącznie w celu zaspokojenia własnych potrzeb. Tablice używane były i są wystawiane okazjonalnie. Sprzedaż używanych tablic nie odbywała i nie odbywa się w sposób zorganizowany, tj. w ramach uporządkowanych, celowych czynności. Sprzedaż odbywa się okazjonalnie, w nieregularnych odstępach czasowych i zależy głównie od zainteresowania kupujących oferowanymi przez Pana rzeczami używanymi. Wiele wystawionych używanych tablic czeka na sprzedaż miesiącami, a nawet latami. Wiele rzeczy nie zostało do dnia dzisiejszego sprzedanych, mimo że jest wystawiona od dwóch, trzech lat z powodu braku zainteresowania kupujących. Sprzedaż prowadzi Pan samodzielnie na własne potrzeby, a nie na czyjeś zlecenie. Jest to sprzedaż używanych rzeczy w celu zaspokojenia Pana potrzeb więc nie ponosi Pan żadnego ryzyka gospodarczego związanego z działalnością. W roku 2024 r. miesięcznie sprzedał Pan średnio około 20-30 tablic. Od sprzedaży musiał Pan zapłacić dla serwisu (...) opłaty za wystawienie tablic, prowizję od sprzedaży, podatki pobrane przez (…) oraz pokryć koszty wysyłki głównie do USA i Kanady. Sprzedaż była okazjonalna, nieregularna. Średnia cena jednej transakcji wynosiła ok. 40,00 zł, a przychód roczny przekroczył wartość 2 000,00 EUR. Nie wykorzystywał Pan przedmiotów sprzedawanych dla celów prowadzenia działalności gospodarczej. Nie prowadzi i nie prowadził Pan żadnej działalności gospodarczej związanej z wykorzystaniem sprzedawanych, używanych przedmiotów. Przedmioty sprzedawane wykorzystywał Pan wyłącznie dla swoich celów osobistych, dla spełnienia Pana pasji kolekcjonerskiej.
Pytania
Czy wyprzedaż zbieranej przez lata kolekcji będzie stanowiła czynność podlegającą podatkowi dochodowemu od osób fizycznych?
Ostatnie informacje zamieszczane w mediach i ich interpretacje (Dyrektywa DAC7) niestety spowodowały, że zaczął Pan mieć wątpliwości, czy prawidłowo interpretuje obecnie wprowadzane przepisy. Stąd składa Pan wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.
Pana stanowisko w sprawie
W Pana skromnej ocenie – obecnie wprowadzane przepisy w nawiązaniu do Dyrektywy DAC7 nie negują zasady i interpretacji stosowanej do chwili obecnej, a wynikającej z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dotychczas wszystkie znane Panu poważne interpretacje prawne prezentowały pogląd, że sprzedaż używanych przedmiotów zakupionych ponad pół roku wcześniej nie podlega obowiązkowi zapłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych. W szczególności dotyczyło to sytuacji takich, jak Pana przedstawiona powyżej, tzn. dotycząca różnego rodzaju kolekcji zbieranych przez ponad 10 lat bez zamiaru dalszej odsprzedaży zarobkowej.
W tym miejscu pragnie Pan przytoczyć Pismo z dnia 29 sierpnia 2024 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT2-2.4011.514.2024.2.KR Sprzedaż ruchomości – upływ 6-miesięcznego terminu wyłączającego opodatkowanie, które dotyczy analogicznej jak Pana sytuacji.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Na podstawie art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1, 2 i 4-9.
Pozarolnicza działalność gospodarcza w rozumieniu omawianej ustawy to działalność, która ma następujące cechy:
-jest działalnością zarobkową;
-jest prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły;
-jest prowadzona we własnym imieniu.
Działalność „zarobkowa” to działalność, której celem jest „zarabianie”, generowanie zysku, zapewnienie określonego dochodu. Sposób jej prowadzenia jest podporządkowany temu, aby osiągać jak najlepsze wyniki gospodarcze. Jednocześnie brak osiągnięcia celu, jakim jest realny zysk, nie oznacza, że prowadzona działalność nie miała charakteru zarobkowego. Istotny jest bowiem cel jej prowadzenia, a nie ostateczne efekty.
Jednocześnie nie można utożsamiać „działalności zarobkowej” w rozumieniu ustawy z jakimkolwiek działaniem podatnika, które daje efekt zysku. W przepisie mowa jest bowiem o „działalności”, czyli nie o pojedynczych działaniach podatnika, ale zespole działań podejmowanych w określonym celu.
Cecha „prowadzenia działalności w sposób zorganizowany i ciągły” nie oznacza konieczności spełnienia formalnych wymogów organizacji działalności (np. rejestracji urzędowej). Cecha ta odnosi się do faktycznego sposobu jej prowadzenia. I tak:
-„zorganizowany” to będący efektem „organizowania”; „organizować” natomiast to „przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie”, albo „nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek” (Nowy Słownik Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000);
-„ciągłość” w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względną stałość jej wykonywania; kryterium „ciągłości” służy wyeliminowaniu z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym.
Jeżeli więc rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku zbycie rzeczy spełnia przesłanki uznania ich za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winno zostać rozliczone na zasadach właściwych dla tej działalności.
Stosownie natomiast do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłami przychodów są: odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Z tego przepisu wynika, że gdy sprzedaż rzeczy nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i jest dokonywana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, wówczas stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z kolei kwota uzyskana ze sprzedaży rzeczy po terminie określonym w tej regulacji nie generuje przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż rzeczy ruchomych po upływie 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie, nie stanowi źródła przychodu.
Z opisu sprawy wynika, że od ponad 10 lat kolekcjonuje Pan stare, używane samochodowe tablice rejestracyjne głównie z Stanów Zjednoczonych oraz Niemiec, Francji oraz innych krajów. Tablice stanowiące Pana kolekcję nabywał Pan na giełdach, targowiskach, targach staroci, na aukcjach internetowych oraz zbierał od rodziny, znajomych i innych kolekcjonerów. Kilka lat temu postanowił Pan sprzedawać zbędne rzeczy z Pana kolekcji, głównie w celu podreperowania Pana budżetu domowego. Rzeczy te sprzedaje Pan na aukcjach internetowych. Tablice, które Pan sprzedaje, pochodzą wyłącznie z Pana kolekcji i stanowią wyłącznie Pana majątek prywatny. Nie były one nabywane i posiadane z zamiarem ich dalszej odsprzedaży i nie było to powiązane z prowadzeniem jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Sprzedaż każdej z używanych tablic nastąpiła minimum po okresie pół roku od końca miesiąca, w którym je Pan zakupił.
Skoro tablice rejestracyjne, o których mowa we wniosku, były przez Pana nabywane z majątku prywatnego, a nie w ramach działalności gospodarczej, to ich zbycie nie będzie stanowić działalności gospodarczej, o której mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem sprzedaż tę należy rozpatrywać w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, skutkuje powstaniem przychodu. Jak Pan wskazał, zbycie tablic rejestracyjnych nastąpi po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie – zatem zbycie to nie będzie stanowić źródła przychodów w rozumieniu tego przepisu, a w konsekwencji nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Podsumowanie: wyprzedaż przez Pana kolekcji tablic rejestracyjnych po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,
Powołana przez Pana interpretacja zapadła w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego tą interpretację.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
