
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
8 lipca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 8 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismami z 5 sierpnia 2025 r. (wpływ 5 sierpnia 2025 r.) oraz z 7 sierpnia 2025 r. (wpływ 7 sierpnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Dnia (…) 2022 r. zakupiła Pani od Państwa X lokal mieszkalny, tzw. połowę bliźniaka położonego pod adresem: (…).
(…) 2024 roku zauważyła Pani objawy wilgoci na niektórych ścianach (…). (…) 2024 roku dokonała Pani szczegółowych oględzin domu i odkryła ślady wilgoci w części mieszkalnej (…). W związku z zaistniałą sytuacją i stwierdzonymi wadami (…) 2024 r. zostało wysłane do Państwa X oświadczenie o obniżenie ceny nieruchomości. Na potwierdzenie wady nieruchomości w (…) 2024 r. została wykonana ekspertyza budowlana sporządzona przez rzeczoznawcę budowlanego (…), która zawiera opis problemu wraz z zaleceniami naprawczymi.
(…) 2024 r. zostało wysłane pismo do Pani Adwokat Państwa X, które zawiera kwotę obniżenia ceny nieruchomości. Po licznych rozmowach z Państwem X doszło do porozumienia w wyniku, którego podpisano ugodę o obniżenie ceny nieruchomości z tytułu wad nieruchomości. Celem zakończenia sporu została ustalona kwota roszczenia (…) zł, która została przelana na Pani konto.
Zwraca się Pani z prośbą o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie skutków podatkowych otrzymanej kwoty z tytułu obniżenia ceny nieruchomości z uwagi na wady ukryte.
W pismach, stanowiących uzupełnienia wniosku doprecyzowała Pani opis sprawy o następujące informacje: Ugoda była pozasądowa. W ugodzie jest odwołanie do skierowanego do sprzedających oświadczenia z dnia (…) 2024 r. nazwanego oświadczeniem o obniżeniu ceny nieruchomości na podstawie przepisów KC o rękojmi przy sprzedaży. Nie ma przytoczonego fragmentu ustawy. W zawartej ugodzie nie wskazano, że otrzymana kwota stanowi kwotę z tytułu obniżenia ceny nieruchomości na podstawie przepisów o rękojmi.
W treści ugody kwota świadczenia jest nazwana kwotą ugody. I jest tylko odniesienie do oświadczenia o obniżenie ceny nieruchomości z (…) 2024 r. Nie posłużono się pojęciem kwoty z tytułu obniżenia ceny nieruchomości na podstawie przepisów o rękojmi.
Kwotę przedmiotowego świadczenia ustalono na podstawie wyceny wykonawcy, wysokość tej kwoty odpowiada rzeczywistemu obniżeniu wartości nieruchomości, nie przekracza tej wartości. Kwota została ustalona w drodze negocjacji, podczas wzajemnych ustępstw. W treści ugody kupująca oświadczyła że, pod warunkiem zapłaty kwoty ugody zrzeka się wobec sprzedających wszelkich roszczeń dotyczących wad nieruchomości objętych treścią oświadczenia z dnia (…) 2024 r. o obniżeniu ceny nieruchomości wysłanego przez pełnomocnika do sprzedających oraz pisma w sprawie wad nieruchomości z dnia (…) 2024 r. wysłanego do pełnomocnika sprzedających.
Pytanie
Czy otrzymana kwota (…) zł w wyniku podpisanej ugody stanowi przychód podlegający opodatkowaniu?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie, w myśl art. 560 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę, kupujący może złożyć oświadczenie o obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy, chyba że sprzedawca niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności dla kupującego wymieni rzecz wadliwą na wolną od wad albo wadę usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona lub naprawiana przez sprzedawcę albo sprzedawca nie uczynił zadość obowiązkowi wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady. Na podstawie art. 560 § 3 ww. ustawy, jeżeli kupujący żąda obniżenia ceny z powodu wady rzeczy sprzedanej, obniżenie powinno nastąpić w takim stosunku, w jakim wartość rzeczy wolnej od wad pozostaje do jej wartości obliczonej z uwzględnieniem istniejących wad.
Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z 5 lipca 2001 r. o cenach, ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. W omawianej sprawie cena towaru uległa zmniejszeniu, w związku z tym rzeczywistą cenę adekwatną do wartości nabytego od sprzedawców domu stanowi kwota zapłacona tytułem tego nabycia pomniejszona o kwotę jaką Pani wypłacono. Nie osiągnęła Pani żadnej korzyści majątkowej, kwota którą Pani otrzymała stanowi przywrócenie ekwiwalentności świadczeń.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Stosownie do art. 10 ust 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są inne źródła. Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. W świetle powyższego, przychodem z innych źródeł jest każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne, czy częściowo odpłatne. Z przychodem tym mamy jednakże do czynienia wyłącznie w przypadku, kiedy u podatnika występują realne korzyści majątkowe. Podstawą uzyskania ww. przychodu mogą być zatem tylko takie czynności faktyczne i prawne, w wyniku których rzeczywiście następuje przyrost w majątku danej osoby fizycznej.
Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdza Pani, że otrzymana od sprzedawców kwota tytułem obniżenia ceny na podstawie przepisów o rękojmi sprzedawcy rzeczy za wady fizyczne rzeczy nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W świetle powyższego przepisu, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.
Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
W treści art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały określone źródła przychodów i w pkt 9 wymienione zostały inne źródła.
Zgodnie z brzmieniem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Oznacza to, że przychodem z innych źródeł, będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne, czy częściowo odpłatne.
Mając na uwadze przestawiony przez Panią w podaniu oraz jego uzupełnieniach opis sprawy należy wyjaśnić, że kwestie odnoszące się odpowiedzialności związanej z wadami rzeczy zostały uregulowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071).
Stosownie do art. 556 tej ustawy:
Sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę (rękojmia).
Z art. 5561 § 1 ustawy Kodeks cywilny wynika, że:
Wada polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową. W szczególności rzecz sprzedana jest niezgodna z umową, jeżeli:
1) nie ma właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia;
2)nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego, w tym przedstawiając próbkę lub wzór;
3)nie nadaje się do celu, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca nie zgłosił zastrzeżenia co do takiego jej przeznaczenia;
4) została kupującemu wydana w stanie niezupełnym.
Na mocy art. 560 § 1 ww. ustawy:
Jeżeli rzecz sprzedana ma wadę, kupujący może złożyć oświadczenie o obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy, chyba że sprzedawca niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności dla kupującego wymieni rzecz wadliwą na wolną od wad albo wadę usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona lub naprawiana przez sprzedawcę albo sprzedawca nie uczynił zadość obowiązkowi wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady.
Zgodnie z art. 561 ustawy Kodeks cywilny:
§ 1. Jeżeli rzecz sprzedana ma wadę, kupujący może żądać wymiany rzeczy na wolną od wad albo usunięcia wady.
§ 2. Sprzedawca jest obowiązany wymienić rzecz wadliwą na wolną od wad lub usunąć wadę w rozsądnym czasie bez nadmiernych niedogodności dla kupującego.
§ 3. Sprzedawca może odmówić zadośćuczynienia żądaniu kupującego, jeżeli doprowadzenie do zgodności z umową rzeczy wadliwej w sposób wybrany przez kupującego jest niemożliwe albo w porównaniu z drugim możliwym sposobem doprowadzenia do zgodności z umową wymagałoby nadmiernych kosztów. Jeżeli kupującym jest przedsiębiorca, sprzedawca może odmówić wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady także wtedy, gdy koszty zadośćuczynienia temu obowiązkowi przewyższają cenę rzeczy sprzedanej.
Z powyższego wynika zatem, że kupującemu – w ramach rękojmi przysługują co do zasady cztery alternatywne uprawnienia, których wybór należy do niego. Tymi uprawnieniami są:
• uprawnienie do żądania obniżenia ceny,
• uprawnienie do odstąpienia od umowy,
• żądanie wymiany rzeczy na wolną od wad,
• żądanie usunięcia wady rzeczy.
Kwestia ugody natomiast zdefiniowana została w art. 917 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym:
Przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać.
Powołana definicja ugody pozwala wyróżnić elementy konstrukcyjne tej instytucji. Po pierwsze, zauważyć należy, że umowa ta może być zawarta wyłącznie w sytuacji, gdy między stronami stosunku prawnego istnieje niepewność albo spór, co do roszczeń wynikających z tego stosunku. Po drugie, celem zawarcia ugody jest uchylenie tej niepewności lub sporu. Wreszcie po trzecie, strony dążą do osiągnięcia celu przez wzajemne ustępstwa. Tak więc nieodłącznym elementem ugody są wzajemne ustępstwa stron. W literaturze przedmiotu podkreśla się, że z ustępstwem mamy do czynienia, gdy ktoś rezygnuje z jakiegoś warunku, wymagania, zmniejsza swoje żądania, czy też odstępuje od nich. Ustępstwa mogą polegać m.in. na zrzeczeniu się uprawnień, czy też zarzutów, zaciąganiu zobowiązań, obniżeniu świadczenia itp.
W opisanych przez Panią okolicznościach sprawy na mocy zawartej ugody pozasądowej sprzedający wypłacił Pani – jako kupującemu – kwotę. Jednakże, jak sama Pani poinformowała w uzupełnieniach sprawy: W treści ugody kwota świadczenia jest nazwana kwotą ugody. (…) Nie posłużono się pojęciem kwoty z tytułu obniżenia ceny nieruchomości na podstawie przepisów o rękojmi.
W zawartej ugodzie – co również Pani wyjaśniła – jest tylko odniesienie się do oświadczenia o obniżenie wartości nieruchomości z (…) 2024 r. Pomimo, że jak Pani wskazała: Kwotę przedmiotowego świadczenia ustalono na podstawie wyceny wykonawcy, wysokość tej kwoty odpowiada rzeczywistemu obniżeniu wartości nieruchomości, nie przekracza tej wartości - to nie można uznać, że świadczenie to zostało wypłacone Pani z tytułu obniżenia ceny nieruchomości na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego o rękojmi przy sprzedaży. Powołane przez Panią przepisy Kodeksu cywilnego były jedynie podstawą do określenia wysokości Pani roszczenia w stosunku do sprzedających, a nie podstawą prawną do ustalenia wysokości świadczenia określonego w ugodzie. Skoro wypłacone świadczenie wynika z zawartej ugody (a więc zawartego porozumienia pomiędzy Panią ze sprzedającymi) i dodatkowo w ugodzie Pani oświadczyła, że: (…) pod warunkiem zapłaty kwoty ugody, zrzeka się wobec sprzedających wszelkich roszczeń dotyczących wad nieruchomości objętych treścią oświadczenia z dnia (…) 2024 r. o obniżeniu ceny nieruchomości wysłanego przez pełnomocnika do sprzedających oraz pisma w sprawie wad nieruchomości z dnia (…) 2024 r. wysłanego do pełnomocnika sprzedających – to otrzymanej przez Panią kwoty nie można uznać za kwotę z tytułu obniżenia ceny nieruchomości wypłaconej na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego o rękojmi przy sprzedaży. W okolicznościach niniejszej sprawy - określona w ugodzie pozasądowej kwota stanowiła należność za odstąpienie przez Panią od roszczeń wobec sprzedawców w związku ze złożonymi przez Panią pismami w sprawie wad nieruchomości. Otrzymane przez Panią kwoty są zatem zapłatą za zrzeczenie się przez Panią wszelkich roszczeń w stosunku do sprzedawców, stanowiącą dla sprzedających gwarancję, że nie będzie Pani składała jakichkolwiek innych żądań, zawartych w ww. Pani pismach skierowanych do sprzedających z tego tytułu.
Wobec powyższego wypłacona Pani kwota stanowi dla Pani przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, wskazanych w art. 20 ust. 1 ww. ustawy.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
