Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie będącym przedmiotem wniosku. Wnioskodawca jest współwłaścicielem (w części stanowiącej 50%) zagranicznego rachunku inwestycyjnego założonego w celu prowadzenia działań o charakterze inwestycyjnym w oparciu o budowany portfel inwestycyjny (dalej: „Rachunek”). W jego skład wchodzą między innymi: środki pieniężne, instrumenty finansowe i pochodne instrumenty finansowe (dalej łącznie jako: „Aktywa”). Wnioskodawca i współwłaściciel Rachunku zawarli umowę o Zarządzanie Aktywami (dalej jako: „Umowa”) z zagranicznym podmiotem (dalej: Doradca). Głównym przedmiotem działalności Doradcy jest szeroko pojęte doradztwo finansowe oraz zarządzanie środkami powierzonymi przez klientów.

Doradca na podstawie Umowy świadczy na rzecz Wnioskodawcy i współwłaściciela Rachunku usługi polegające na zarządzaniu Aktywami wchodzącymi w skład jego portfela inwestycyjnego, w szczególności zaś na podejmowaniu decyzji co do działań inwestycyjnych prowadzonych na rachunku, takich jak:

a)nabywanie i zbywanie papierów wartościowych i innych instrumentów finansowych;

b)subskrybowanie i dokonywanie zapisów na instrumenty finansowe wraz ze składaniem dyspozycji ich deponowania oraz innych dyspozycji i oświadczeń wymaganych przy tego typu zapisach;

c)deponowanie aktywów na rachunku Zainteresowanych;

d)realizowanie praw wynikających z posiadania instrumentów finansowych;

e)zawieranie transakcji terminowych (...);

f)dokonywanie innych czynności związanych z zarządzaniem Aktywami.

Decyzje inwestycyjne Doradca podejmuje w sposób niezależny, tj. bez potrzeby uzyskiwania zgody na poszczególne działania. Za świadczenie opisanych powyżej usług Doradca pobiera kwartalną prowizję („Wynagrodzenie”). Podstawą kalkulacji tej prowizji jest wartość aktywów zarządzanych przez Doradcę w danym kwartale, przy czym prowizja za ten kwartał pobierana jest przez Doradcę w terminie do końca tego kwartału (prowizja pobierana jest z dołu na koniec kwartału, którego dotyczy). Prowizja pobierana jest odrębnie od innych kosztów, takich jak opłaty od transakcji, opłaty giełdowe i inne tego typu koszty.

W wyniku opisanych powyżej działań Doradcy na Rachunku gromadzone są przychody:

a)wymienione w art. 30a ust. 1 pkt 1-5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

(dalej „ustawa o PIT”), takie jak dywidendy, odsetki, z funduszy kapitałowych itp.;

b)wymienione w art. 30b ust. 1 ustawy o PIT, takie jak przychody z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających, przychody z odpłatnego zbycia akcji, przychody z umorzenia, odkupienia lub wykupienia albo unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych.

Przychody z tytułów określonych w art. 30b ustawy o PIT oraz podatek od dochodów z tytułów określonych w art. 30a ustawy o PIT zrealizowane na Rachunku Wnioskodawca wykazuje w rocznym zeznaniu podatkowym (PIT-38), składanym do końca kwietnia roku następującego po danym roku podatkowym, przy czym odpowiednio powyższe przychody oraz podatek Wnioskodawca wykazuje w tym zeznaniu w części odpowiadającej jego współwłasności w rachunku (50%).

Pytania

1)Czy i w jakiej części opisane powyżej Wynagrodzenie pobierane przez Doradcę może zostać zaliczone do podatkowych kosztów uzyskania przychodów wymienionych w art. 30b ust. 1 ustawy o PIT?

2)Kiedy Wynagrodzenie pobierane przez Doradcę może zostać zaliczone do podatkowych kosztów uzyskania przychodów wymienionych w art. 30b ust. 1 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, Wynagrodzenie za zarządzanie Aktywami pobierane przez Doradcę stanowi podatkowy koszt uzyskania przychodów wymienionych w art. 30b ust. 1 ustawy o PIT, przy czym wynagrodzenie to stanowi podatkowy koszt uzyskania przychodów w takiej relacji (proporcji), w jakiej w roku podatkowym uwzględnienia tych kosztów przychody, o których mowa w art. 30b ust. 1 ustawy o PIT, pozostają do wszystkich przychodów osiągniętych na Rachunku (tj. sumy przychodów, o których mowa w art. 30a oraz przychodów, o których mowa w art. 30b osiąganych na Rachunku). W drodze analogii zastosowanie ma tutaj zasada wynikająca z art. 22 ust. 3 ustawy o PIT.

Tak ustalony koszt może zostać uwzględniony przez Wnioskodawcę w jego zeznaniu podatkowym (rozliczeniu rocznym) w części odpowiadającej przypadającym na niego przychodom z Rachunku, tj. 50%.

Ad 2

W ocenie Wnioskodawcy, Wynagrodzenie za zarządzanie Aktywami pobierane przez Doradcę stanowi koszt pośredni uzyskania przychodów, a zatem stosownie do art. 22 ust. 5c ustawy o PIT koszt ten powinien zostać uwzględniony w dacie jego poniesienia (w dacie pobrania przez Doradcę).

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: „Ustawa”, „ustawa o PIT”), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, o ile przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f Ustawy nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym (art. 9 ust. 2 Ustawy).

Przepis art. 10 ust. 1 Ustawy zawiera katalog źródeł przychodów, do których należą także kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c Ustawy (art. 10 ust. 1 pkt 7 Ustawy).

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) Ustawy wskazuje, że przychodami z kapitałów pieniężnych są przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych, natomiast zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy są to również przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Z kolei zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 Ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o PIT, stawka podatku dochodowego od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni, z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny, z umorzenia, odkupienia, wykupienia albo unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Jak stanowi art. 30b ust. 2 Ustawy, dochodem w rozumieniu ust. 1 Ustawy jest:

1)różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f, 1g lub 1gc lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14,

2)różnica między sumą przychodów uzyskanych z realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a,

3)różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a,

4)różnica między sumą przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) albo udziałów w spółdzielni a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c,

5)różnica pomiędzy przychodem określonym zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1e,

6)różnica między przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) spółki kapitałowej powstałej w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1ł,

7)różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu umorzenia, odkupienia, wykupienia albo unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38

–osiągnięta w roku podatkowym.

Ustawodawca zdefiniował pojęcie kosztów uzyskania przychodów w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, zgodnie z którym są to, co do zasady, koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła.

Zgodnie z art. 22 ust. 3 Ustawy, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zgodnie z ogólną zasadą, wyrażoną w art. 22 ust. 4 Ustawy, koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia, natomiast jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, stanowią one koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą (art. 22 ust. 5c Ustawy).

Jednocześnie art. 23 ust. 1 Ustawy wskazuje enumeratywnie wyłączenia od kosztów uzyskania przychodów, do których należą między innymi:

a)wydatki na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatki na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e, w części niezaliczonej w jakiejkolwiek formie do kosztów uzyskania przychodów (art. 23 ust. 1 pkt 38 Ustawy);

b)wydatki związane z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia - o ile wydatki te, stosownie do art. 22g ust. 3 i 4, nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych (art. 23 ust. 1 pkt 38a Ustawy).

Art. 22 ust. 1 ustawy o PIT wskazuje na ogólną zasadę uznania wydatków za koszt uzyskania przychodów, zgodnie z którą muszą one stanowić koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (pomiędzy wydatkami a osiągniętym przychodem lub zachowaniem albo zabezpieczeniem ich źródła musi zatem istnieć związek przyczynowo-skutkowy).

W niniejszym stanie faktycznym Wnioskodawca gromadzi Aktywa na zagranicznych rachunkach bankowych dla określonych celów inwestycyjnych. Warunkiem ich osiągnięcia jest podjęcie różnorodnych działań o charakterze ekonomicznym i finansowym. Wiedza z obszaru obrotu instrumentami finansowymi ma niewątpliwie specjalistyczny charakter i wymaga adekwatnych zasobów intelektualnych, umiejętności oraz doświadczenia. Korzystanie przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych z usług doradcy inwestycyjnego w znacznym stopniu wpływa zatem na możliwość i zakres uzyskania przychodu z obrotu aktywami znajdującymi się w dyspozycji podatnika, natomiast wiąże się również z koniecznością poniesienia wydatków tytułem wynagrodzenia za świadczone usługi.

Z tytułu operacji dokonywanych na zgromadzonym portfelu inwestycyjnym Wnioskodawca osiąga przychody, które – po odliczeniu kosztów ich uzyskania – stanowią dochód do opodatkowania w sposób opisany w art. 30b ust. 1 ustawy o PIT. Ponieważ do ich osiągnięcia niezbędne jest korzystanie z usług Doradcy, to równie niezbędne jest uiszczanie przez Wnioskodawcę Wynagrodzenia za zarządzenie Aktywami (bez poniesienia tej opłaty niemożliwym byłoby korzystanie z usług Doradcy, a w konsekwencji osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie ich źródła). Wynagrodzenie to obejmuje jednak ogół czynności wykonywanych przez Doradcę, które finalnie prowadzą do osiągnięcia wszystkich przychodów na Rachunku (w tym również opodatkowanych na zasadzie art. 30a ustawy o PIT). Nie jest zatem możliwe przypisanie Wynagrodzenia Doradcy do określonej transakcji nabycia bądź zbycia skonkretyzowanego składnika Aktywów. Z tego powodu Wynagrodzenie za zarządzanie Aktywami nie stanowi kosztów odpłatnego zbycia praw majątkowych w rozumieniu art. 19 ust. 1 Ustawy, jak również wydatków poniesionych bezpośrednio na nabycie papierów wartościowych, tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych lub pochodnych instrumentów finansowych itp. (zob. art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38a Ustawy).

Powyższe prowadzi do wniosku, że w niniejszym stanie faktycznym Wynagrodzenie za zarządzanie Aktywami:

a)pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami osiąganymi lub zachowanymi na Rachunku bądź z zabezpieczeniem ich źródeł,

b)nie podlega wyłączeniu od kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 ustawy o PIT.

Dodatkowo należy zauważyć, że przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty dzieli się na dwie grupy:

a)bezpośrednio przypisane do konkretnej transakcji - koszt nabycia odpłatnie zbywanego papieru wartościowego,

b)koszty poniesione przez podatnika w roku podatkowym związane z obsługą rachunku przez np. biuro maklerskie, w celu uzyskania przychodu (koszty prowizji, w tym prowizji kupna i sprzedaży, poniesione w danym roku związane z prowadzeniem lub założeniem rachunków, koszty transferu, koszty zdeponowania papierów itp.).

Odnośnie do pierwszego z powyższych punktów należy wskazać, że użycie przez ustawodawcę określenia „wydatki na nabycie” oznacza, że do kosztów uzyskania przychodów (jednak dopiero z chwilą sprzedaży papierów wartościowych) zalicza się wydatki bezpośrednio warunkujące ich nabycie, tj. takie, bez których poniesienia skuteczne nabycie papierów wartościowych nie byłoby możliwe. W orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowane jest stanowisko, że pod pojęciem wydatków na nabycie papierów wartościowych należy rozumieć wszelkie wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie papierów wartościowych, czyli takie, bez których nabycie papierów wartościowych nie byłoby możliwe. Do typowych kosztów warunkujących nabycie papierów wartościowych zaliczyć należy zapłaconą cenę papierów wartościowych oraz inne koszty bezpośrednio związane z tym zakupem (wszelkie opłaty, w tym opłaty notarialne, prowizje biura maklerskiego, podatki itp.). Pojęcie „wydatki na nabycie” odnosi się wyłącznie do kosztów, których poniesienie warunkuje nabycie papierów wartościowych. „Wydatkami na nabycie” będą zatem wyłącznie wydatki, bez których przeniesienie własności papierów wartościowych nie będzie możliwe. Wydatki wskazane w drugim z punktów powyżej są związane z przychodami z art. 30b ustawy o PIT, jednak nie są „wydatkami na nabycie” (nie podlegają przepisom art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38a ustawy o PIT). Są to koszty pośrednie uzyskania przychodów, o których mowa w art. 30b Ustawy.

Wynagrodzenie Doradcy spełnia zatem kryteria wskazane w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT i stanowi koszty uzyskania przychodów. Z uwagi na to, że to Wynagrodzenie nie stanowi kosztów bezpośrednio warunkujących zbycie ani nabycie instrumentów finansowych, odpowiada pojęciu kosztów pośrednio związanych z przychodem, będzie zatem podlegało ujęciu w wyniku podatkowym w Polsce w dacie jego poniesienia (art. 22 ust. 5c ustawy PIT).

Mając natomiast na względzie fakt, że Wynagrodzenie ponoszone jest w celu zarządzania przez Doradcę całym pakietem Aktywów, który generuje zarówno przychody kwalifikowane do art. 30a ustawy o PIT, jak i art. 30b ustawy o PIT, Wynagrodzenie stanowić będzie koszt uzyskania przychodu wyłącznie w części.

Zgodnie z art. 30a ust. 6 ustawy o PIT zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a, 5d i 5e.

Tym samym w zakresie, w jakim Wynagrodzenie dotyczy przychodów wymienionych w art. 30a ust. 1 pkt 1-4 ustawy PIT, nie będzie ono stanowiło kosztów podatkowych. Biorąc pod uwagę, iż nie ma możliwości ustalenia jaka część Wynagrodzenia bezpośrednio przypada na poszczególne kategorie przychodów (opodatkowanych stosownie do art. 30a lub 30b ustawy o PIT), Wnioskodawca powinien w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z art. 22 ust. 3 ustawy o PIT w celu ustalenia właściwej proporcji. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodu ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

W myśl art. 22 ust. 3a ustawy o PIT zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w wypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania.

Powyższe przepisy wprowadzają zasadę, zgodnie z którą w sytuacji braku możliwości przyporządkowania konkretnego kosztu do poszczególnego źródła przychodów podatnik stosuje proporcję kosztów odpowiadającą stosunkowi przychodów z danego źródła do ogólnej kwoty przychodów.

Na podstawie Umowy podstawą obliczania Wynagrodzenia jest łączna wartość Aktywów zarządzanych przez Doradcę, a istotny dla zaliczenia danych kosztów do kosztów uzyskania przychodów jest związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy ich poniesieniem a osiągnięciem przez podatnika konkretnych przychodów. Z tej przyczyny Wynagrodzenie za zarządzanie Aktywami będzie stanowiło koszty uzyskania przychodów dla Wnioskodawcy w takim stosunku, w jakim przychody z art. 30b Ustawy pozostają w sumie przychodów na Rachunku, osiągniętych łącznie ze źródeł wskazanych w art. 30a ust. 1 oraz 30b ust. 1 ustawy o PIT. Zastosowanie takiej proporcji jest zgodnie z treścią przepisu art. 22 ust. 3 Ustawy (jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów).

Warto w niniejszej sprawie również zauważyć, że Wynagrodzenie pobierane jest przez Doradcę w terminie przed końcem kwartału, którego dotyczy, a zatem nie będzie miała miejsce sytuacja, w której rozważane koszty zostaną poniesione po roku podatkowym, w którym zostały osiągnięte odpowiadające im przychody. Ma to szczególne znaczenie dla Wynagrodzenia za ostatni kwartał danego roku podatkowego, które jest pobierane przez Doradcę przed upływem tego kwartału (tego roku).

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego wydanych w stanach faktycznych analogicznych do niniejszego, w tym na przykład:

1.Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 września 2021 r., 0112-KDIL2-1.4011.483.2021.3.AMN – Interpretacja została wydana na wniosek podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, który zamierza podpisać umowę z podmiotem prowadzącym działalność maklerską w zakresie zarządzania portfelami inwestycyjnymi, w skład których wchodzi jeden lub większa liczba instrumentów finansowych. W opisie zdarzeń przyszłych wskazano, że opłaty za zarządzanie nie warunkują i nie będą warunkować nabycia papierów wartościowych lub instrumentów finansowych. Ponadto Zainteresowany wskazał, że opłaty za zarządzanie nie są/nie będą wydatkiem niezbędnym do dokonania transakcji odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających. „Zatem należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że opłaty za zarządzanie nie stanowią kosztów nabycia papierów wartościowych lub instrumentów finansowych, a także nie stanowią kosztów odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających. (…) Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że opłaty za zarządzanie (opłata stała i opłata zmienna) podlegają zaliczeniu w ciężar kosztów uzyskania przychodów - co wynika również z cytowanego przez Wnioskodawcę art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w dacie poniesienia. Zatem koszty te mogą być rozliczane za rok podatkowy, w którym zostały przez Wnioskodawcę poniesione”.

2.Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 września 2011 r., IPPB2/415-612/11-2/MG – Interpretacja została wydana na wniosek domu maklerskiego, który świadczy dla swoich klientów usługi zarządzania portfelami inwestycyjnymi bez uzyskiwania każdorazowej zgody klienta. „Zarządzanie aktywami to oparty na wiedzy, doświadczeniu i umiejętnościach proces podejmowania decyzji i ich realizacji, co zrobić, w jakim momencie oraz perspektywie czasowej, z danym instrumentem finansowym. Zatem w istotnym zakresie determinuje ono możliwość i zakres uzyskania przychodu z obrotu papierami wartościowymi i instrumentami finansowymi. W wyniku zarządzania rachunkami służącymi przeprowadzaniu transakcji przez instytucje finansowe podatnik osiąga przychód, natomiast z tytułu zarządzania aktywami uiszcza tzw. opłatę za zarządzanie. Powyższe oznacza, iż występuje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy uzyskanym przychodem a usługą zarządzania, w efekcie czego ponoszone przez podatników koszty zarządzania portfelem papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych stanowią koszt uzyskania przychodów jako odpowiadające kryteriom wynikającego z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. (…) należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż opłata stała za zarządzanie portfelem instrumentów finansowych oraz prowizja od nadwyżki wartości portfela ponad benchmark pobierana od klientów przez Wnioskodawcę w związku ze świadczeniem usługi maklerskiej zarządzania portfelami, w skład których wchodzi jeden lub większa liczba instrumentów finansowych, stanowią koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art.22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i mogą zostać uwzględnione w informacjach PIT-8C wystawianych przez Spółkę”.

3.Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 sierpnia 2011 r., IPPB2/415-474/11-2/MG – Interpretacja została wydana na wniosek podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, który korzysta z usług finansowych świadczonych przez bank polegających między innymi zarządzaniu portfelem papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych. „Z tytułu prowadzenia rachunku wnioskodawca uiszcza na rzecz banku opłaty, w tym opłatę z tytułu przechowywania papierów wartościowych oraz opłaty rozliczeniowe zryczałtowane i prowizyjne. (…) Jak słusznie wskazał Wnioskodawca, w sytuacji, gdy w danym roku podatkowym nie zostanie osiągnięty przychód ze zbycia papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości do uznania zryczałtowanych kosztów poniesionych na prowadzenie rachunku za koszt uzyskania przychodu. Zgodnie bowiem z powołanym powyżej art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, co do zasady, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. (…) w sytuacji, gdy poniesiona przez Wnioskodawcę opłata za zarządzanie dotyczy zarządzania zbytymi walorami oraz pozostałymi na rachunku Wnioskodawcy, do kosztów uzyskania przychodów należy zaliczyć wyłącznie tę część opłaty za zarządzanie, która proporcjonalnie przypada na zarządzanie zbytymi papierami wartościowymi i pochodnymi instrumentami finansowymi”.

4.Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 sierpnia 2023 r., 0112-KDIL2-1.4011.611.2023.1.TR: „Biorąc powyższe pod uwagę, na gruncie niniejszej sprawy należy zgodzić się z Państwem, że ustalając, jaka część Wynagrodzenia za zarządzanie stanowi koszt uzyskania przychodu związany z przychodami, o których mowa w art. 30b ustawy o PIT, osiągniętymi z tytułu inwestycji na zagranicznym rachunku mają Państwo możliwość zastosowania proporcji odpowiadającej stosunkowi w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody ze źródeł określonych w art. 30b w ogólnej kwocie przychodów osiągniętych w danym roku z tytułu inwestycji na tym rachunku”.

Na zakończenie należy zauważyć, że ponieważ Wnioskodawca jest współwłaścicielem Rachunku w części wynoszącej 50%, w jego rozliczeniu podatkowym koszty Wynagrodzenia Doradcy stanowiące podatkowy koszt uzyskania przychodów zgodnie z powyżej opisanymi zasadami będzie mógł uwzględnić również w wysokości 50%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak wynika z powyższego przepisu, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zasadę powszechności opodatkowania. Konstrukcja podatku dochodowego od osób fizycznych zakłada przy tym zróżnicowanie sposobu opodatkowania poszczególnych rodzajów dochodów (przychodów) osób fizycznych w oparciu o system przyporządkowywania ich do odpowiedniego źródła przychodów. Ustawodawca, tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów.

Źródła przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród nich ustawodawca wyodrębnił – w pkt 7 ww. przepisu – źródło: „kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c”. Źródło to nie jest jednorodne. Obejmuje przychody z kapitałów pieniężnych wymienione w art. 17 ust. 1 ustawy oraz przychody z praw majątkowych, w tym ich odpłatnego zbycia, do których odnosi się art. 18 ustawy.

Co istotne, przychody pochodzące ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy nie podlegają temu samemu reżimowi opodatkowania podatkiem dochodowym. W szczególności, w odniesieniu do poszczególnych rodzajów przychodów z kapitałów pieniężnych wymienionych w art. 17 ust. 1, ustawodawca przewidział opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym w trybie art. 30a ustawy albo opodatkowanie w trybie art. 30b ustawy. Przy czym regulacje art. 30a i art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mają charakter szczególny w stosunku do ogólnej reguły ustalania podstawy opodatkowania wynikającej z art. 9 ust. 1a, 2 i 3 ustawy.

W myśl art. 30a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a (…).

Zgodnie z art. 30a ust. 6 ww. ustawy:

Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 3-5, 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a, 5d i 5e.

Stosownie do art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od dochodów uzyskanych:

1)z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających,

2)z odpłatnego zbycia udziałów (akcji),

3)z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni,

4)z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny,

5)z umorzenia, odkupienia, wykupienia albo unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych

–podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Sposób ustalania dochodu, o którym mowa w ust. 1 art. 30b ustawy, jest uregulowany w ust. 2 tego artykułu, zgodnie z którym:

Dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest:

1)różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f, 1g lub 1gc, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14,

2)różnica między sumą przychodów uzyskanych z realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a,

3)różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a,

4)różnica między sumą przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) albo udziałów w spółdzielni a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c,

5)różnica pomiędzy przychodem określonym zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1e,

6)różnica między przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) spółki kapitałowej powstałej w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1ł,

7)różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu umorzenia, odkupienia, wykupienia albo unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38

–osiągnięta w roku podatkowym.

Z treści art. 22 ust. 1 ww. ustawy wynika, że:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do art. 22 ust. 3 ww. ustawy:

Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Na podstawie art. 22 ust. 3a ustawy:

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazują enumeratywnie, jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Natomiast przepis art. 30b ust. 2 cyt. Ustawy, odwołując się do wskazanych przepisów dotyczących kosztów, nie wyłącza ogólnej zasady określania kosztów uzyskania przychodu wynikającej z art. 22 ust. 1 ustawy.

W świetle powyższego podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z tytułów wskazanych w art. 30b ust. 1 ustawy także innych poniesionych wydatków pod warunkiem, że:

-istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesionymi wydatkami a przychodami (wydatki poniesione zostały w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów),

-nie jest to wydatek wskazany w zamkniętym katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, określonych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy.

W oparciu o kryterium stopnia powiązania kosztów z przychodami koszty podatkowe można podzielić na:

-bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),

-inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Pośrednie koszty uzyskania przychodów zaś to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika, brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

W myśl art. 22 ust. 5c ustawy:

Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W Pana sytuacji występuje związek przyczynowy pomiędzy uzyskanym przychodem a usługą zarządzania aktywami, w efekcie czego zapłacone wynagrodzenie z tego tytułu stanowi koszt uzyskania przychodów jako odpowiadające kryteriom wynikającym z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynagrodzenie to wykazuje pośredni związek z uzyskiwanymi przez Pana przychodami.

Poniesione przez Pana koszty wynagrodzenia za zarządzanie aktywami mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu, jeżeli w danym roku podatkowym, w którym poniósł Pan te koszty, uzyskał Pan przychód z kapitałów pieniężnych.

Przy czym z uwagi na to, że Umową objęte są przychody podlegające opodatkowaniu zarówno na podstawie art. 30a oraz na podstawie art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, słusznie Pan zauważył, że w części odnoszącej się do przychodów wymienionych w art. 30a ust. 1 ustawy nie będzie ono stanowiło kosztów podatkowych.

Prawidłowa jest więc Pana konkluzja, że wynagrodzenie za zarządzanie aktywami stanowi koszt uzyskania przychodów wymienionych w art. 30b ust. 1 ustawy w takiej proporcji, w jakiej w roku podatkowym uwzględnienia tych kosztów przychody, o których mowa w art. 30b ust. 1 ustawy, pozostają do wszystkich przychodów osiągniętych na Rachunku (tj. sumy przychodów, o których mowa w art. 30a oraz przychodów, o których mowa w art. 30b osiąganych na Rachunku) – oczywiście w części na Pana przypadającej, tj. 50%.

Koszty wynagrodzenia za zarządzanie aktywami w roku podatkowym powinien Pan uwzględnić w dacie jego poniesienia w danym roku podatkowym, czyli w dacie pobrania przez Doradcę.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych, dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.