Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

shutterstock
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 maja 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 23 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 23 czerwca 2025 r. (data wpływu 23 czerwca 2025 r.) oraz pismem z 10 lipca 2025 r. (data wpływu 10 lipca 2025 r.) - w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wraz ze współmałżonkiem zawarła Pani dwie umowy kredytowe w walucie CHF, pierwsza w lutym 2006 r., druga w październiku 2008 r. na zakup dwóch odrębnych nieruchomości lokalowych. Pierwsze mieszkanie zostało w maju 2017 r. całkowicie spłacone i obecnie sprawa związana z tą umową jest w toku przed sądem I instancji. W razie zawarcia ugody, nie powstaną żadne kwoty do umorzenia, zatem nie zaistnieją skutki podatkowe po Pani stronie.

Druga nieruchomość, której dotyczy niniejszy wniosek, została nabyta w październiku 2008 r. na podstawie drugiego kredytu we frankach szwajcarskich. Lokal był początkowo wynajmowany, a dochody z najmu opodatkowywane na zasadach ogólnych do końca 2022 r., od 2023 r. do połowy 2024 r. ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. W okresie rozliczania na zasadach ogólnych odsetki od kredytu były ujmowane jako koszty uzyskania przychodu.

Mieszkanie zostało nabyte z myślą o przyszłych potrzebach mieszkaniowych dzieci i obecnie - od niemal roku, dokładnie połowy lipca 2024 r. - jest wykorzystywane do celów mieszkaniowych przez Pani członka rodziny.

W 2025 r. rozważa Pani podpisanie z bankiem ugody dotyczącej drugiego kredytu, w wyniku której doszłoby do umorzenia zadłużenia w wys. ok. 13.000,00 zł. Sprawa sądowa dotycząca tego kredytu pozostaje w toku - obecnie znajduje się na etapie II instancji.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Stałym miejscem zamieszkania są Niemcy (…).

Zgodnie z wewnętrznym prawem Niemiec, jest Pani osobą podlegającą opodatkowaniu na terenie Niemiec zarówno z uwagi na miejsce stałego pobytu, a także posiadanego od marca 2022 r. obywatelstwa niemieckiego. W momencie ewentualnego podpisania ugody, a co za tym idzie umorzenia pozostałej kwoty kredytu, będzie Pani niemieckim rezydentem podatkowym.

Lokal mieszkalny, którego dotyczy sprawa wynajmowane był w okresie październik 2008 r. do lipca 2024 r. W okresie od samego początku do listopada 2015 r. zamieszkiwała Pani w Polsce i w tymże też okresie rozliczała Pani najem ww. mieszkania na zasadach ogólnych, wliczając odsetki w kup. Z uwagi na fakt, że mogła Pani korzystać z tej formy opodatkowania do końca roku 2022 r., rozliczała Pani na zasadach ogólnych.

Bankiem, który udzielił Pani i Pani mężowi kredytu był (…) Bank, a później występował jako (…) Bank, był i jest to do tej pory podmiot znajdujący się na terytorium Polski, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów.

Kredyt został zabezpieczony hipotecznie na tej samej nieruchomości, której sprawa dotyczy.

Umowę kredytową podpisała Pani również w imieniu Pani męża na podstawie udzielonego Pani przez Pani męża pełnomocnictwa. Za spłatę kredytu odpowiadaliście Państwo solidarnie, czyli w pełnej wysokości.

Celem kredytu było finansowanie zakupu spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Podpisanie ugody zależy w dużej mierze od wynegocjowanych warunków na Państwa korzyść. W chwili obecnej macie Państwo zakończoną sprawę przed I instancją i czekacie Państwo na decyzje II instancji. Nie zna Pani terminu podpisania ugody, o ile w ogóle do tego dojdzie.

Nie sądzi Pani, żeby bank zgodził się na tego typu zapis, tym samym przyznałby się do błędu, a z doświadczenia wie Pani, że tego nie zrobi. Wyrok I instancji ten zapis zawiera.

Do unieważnienia umowy doszło przed sądem I instancji, jest to jednak wyrok nieprawomocny. Bank nie wpisze do ugody, że umowa została unieważniona, jedynie może to, że każda ze stron nie będzie miała wobec siebie roszczeń.

Sprawa jest na drodze sądowej od połowy 2023 roku, obecnie od października 2024 r. przed II instancją. Nie jest Pani w stanie powiedzieć czy zawrze Pani ugodę z bankiem przed Sądem.

Nie prowadziła i nie prowadzi Pani żadnej działalności, w tym również w zakresie najmu.

Lokal nie był nigdy wykorzystywany do działalności gospodarczej. Nigdy nie prowadziła Pani działalności gospodarczej.

Najem lokalu mieszkalnego był prowadzony w ramach najmu prywatnego.

Tak jak Pani wspomniała we wniosku, miała Pani zaciągnięty w 2006 roku kredyt na pierwsze mieszkanie, spłacony w 2017 r. Przedmiotowy lokal to drugie mieszkanie. Nigdy nie korzystała Pani z umorzenia wierzytelności z tytułu innego kredytu zabezpieczonego hipotecznie.

Z tego co otrzymywaliście Państwo wcześniej, bank proponuje rozliczenie w PLN, a więc doszłoby do przewalutowania. Co do kwestii kursu, to średnia NBP z dnia podpisania ugody, ale nie jest Pani tutaj w 100% pewna.

Umorzeniu podlegałaby jedynie kwota pozostałego do spłaty kredytu, a wiec ok. 3.094,74 CHF w stosunku do wziętego 66.977,79 CHF.

Przedmiotem pytania Nr 1 jest również zwrot kwot kredytu i odsetek, a także odsetek od nieterminowej spłaty. Jeśli chodzi o ostatnie, bank ustala ryczałtowe odsetki za opóźnienie. Gdyby ugoda doszła do skutku otrzymałaby Pani zwrot nadpłaconego kapitału, odsetek i wpłaconych ubezpieczeń. Nie było mowy o żadnych innych świadczeniach. Wypłata świadczenia byłaby jedynie zwrotem środków pieniężnych, które wcześniej, na mocy umowy kredytu przekazała Pani na rzecz banku w ramach spłaty rat kapitałowo-odsetkowych od otrzymanego finansowania.

Jeśli doszłoby do ugody, bank zwróciłby również odsetki od kredytu, które zaliczała Pani w koszty uzyskania przychodów w okresie październik 2008 r. do grudnia 2022 r.

Pytania

1.Czy w związku z zawarciem ugody z bankiem dotyczącej kredytu hipotecznego w CHF, zaciągniętego na zakup drugiego mieszkania, które było wynajmowane, a obecnie służy celom mieszkaniowym członka rodziny, powstaje po Pani stronie przychód z tytułu umorzenia zobowiązania, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

2.Ponadto w kwestii odsetek, czy będzie Pani zobowiązana do dokonania korekt rozliczeń podatkowych za lata 2008 - 2022 z tytułu zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów odsetek?

Pani stanowisko w sprawie

Ad. 1

Pani zdaniem, zawarcie ugody z bankiem, umorzenie zobowiązania, a także zwrot wpłaconych przez lata kwot kredytu i odsetek, a także odsetki od nieterminowej spłaty otrzymane od banku nie skutkuje powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu, ponieważ:

1.kredyt został zaciągnięty na realizację wprawdzie drugiej inwestycji mieszkaniowej, ale z myślą o dzieciach, obecnie zamieszkuje członek rodziny;

2.kredyt został zaciągnięty przez jedno gospodarstwo domowe;

3.to gospodarstwo wcześniej nie skorzystało i nie skorzysta z tego rozwiązania.

Ad. 2

Co do kwestii korekt rozliczeń podatkowych za lata 2008 - 2022 z tytułu zaliczonych do kup odsetek. Skoro wcześniej zaliczyła Pani zapłacone odsetki do kosztów uzyskania przychodu, a bank zwróci część tych odsetek w wyniku ugody frankowej to powstaje obowiązek korekty kosztów podatkowych.

Zgodnie z ustawą o PIT kosztem uzyskania przychodu może być tylko rzeczywiście poniesiony wydatek.

Zatem skoro część odsetek została odzyskana (zwrócona), to ten wydatek przestał być „rzeczywiście poniesiony” w tej części. Dlatego należałoby dokonać stosownych korekt zeznań podatkowych o zaliczone w koszty uzyskania przychodów odsetki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Opodatkowanie dochodów na terytorium Polski - przepisy ogólne

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 2b ww. ustawy:

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1) pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;

2) działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;

3) działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;

4) położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;

5) papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;

5a) umorzenia, odkupienia, wykupienia i unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych utworzonych na podstawie przepisów obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz odpłatnego zbycia tych tytułów uczestnictwa;

6) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;

6a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;

7) tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;

8) niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da.

Katalog dochodów (przychodów) wymienionych w ww. art. 3 ust. 2b ustawy, nie jest katalogiem zamkniętym; wymienia jedynie przykładowe, najczęściej podejmowane czynności służące uzyskaniu przychodu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Główna zasada dotycząca ograniczonego obowiązku podatkowego wyrażona jest w art. 3 ust. 2a ww. ustawy, natomiast ust. 2b podaje tylko przykładowe rodzaje dochodów, które podlegają opodatkowaniu w Polsce i nie jest to wyliczenie wyczerpujące.

Ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Polski. W przepisie tym przewidziano opodatkowanie oparte na zasadzie źródła. Jeżeli źródło przychodów cudzoziemca znajduje się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, to Rzeczpospolita Polska ma prawo opodatkować dochody uzyskane z tego źródła na zasadach obowiązujących w tym państwie (ograniczony obowiązek podatkowy).

Cytowany wcześniej art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że opodatkowaniu podlega dochód (przychód) osiągnięty na terytorium Polski.

Jest to generalna zasada, według której ustala się, jaki dochód podlega opodatkowaniu w Polsce. Decyduje o tym miejsce osiągania dochodów, nie zaś miejsce świadczenia usługi. O źródle dochodów położonych w Polsce można mówić wtedy, gdy takie źródło dochodów trwale związane jest z terytorium Polski lub gdy źródłem dochodu są polscy rezydenci eksploatujący rzeczy lub dobra niematerialne należące do innych podmiotów.

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Na podstawie art. 4a omawianej ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Przychód z tytułu umorzenia wierzytelności, zwrotu kwot kredytu i odsetek w świetle Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania

Z uwagi na fakt, że posiada Pani miejsce zamieszkania w Niemczech, kwestie opodatkowania dochodów uzyskanych w związku z umorzeniem wierzytelności z tytułu kredytu, zwrotu kwoty kredytu oraz odsetek, o których mowa we wniosku należy rozpatrywać z uwzględnieniem Umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12 poz. 90).

W tym miejscu wskazać należy, że ww. Umowa w swej treści nie zawiera przepisu, który regulowałby sposób opodatkowania dochodów w związku z umorzeniem wierzytelności z tytułu kredytu, zwrotu kosztów uzyskania przychodów oraz odsetek, zatem zastosowanie znajdzie art. 22 tej Umowy dotyczący opodatkowania tzw. „innych dochodów”.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 Umowy polsko-niemieckiej:

Dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, gdzie są osiągane, a które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

W myśl art. 22 ust. 2 Umowy:

Postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu nie mają zastosowania do dochodów niebędących dochodami z majątku nieruchomego, określonego w artykule 6 ustęp 2, jeżeli osoba osiągająca takie dochody, posiadająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą poprzez zakład w nim położony lub wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę w nim położoną i gdy prawo lub majątek, z tytułu których osiąga dochód, są faktycznie związane z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że w związku z tym, że posiada Pani miejsce zamieszkania w Niemczech (tj. nieograniczony obowiązek podatkowy i rezydencję podatkową w Niemczech), to przychód jaki uzyska Pani z tytułu umorzenia wierzytelności, zwrotu kwot kredytu oraz odsetek - stosownie do ww. art. 22 ust. 1 umowy - podlegał będzie opodatkowaniu tylko w tym państwie, tj. w Niemczech. Tym samym na Pani nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego z ww. tytułu w Polsce oraz złożenia zeznania podatkowego.

Korekta kosztów

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli między jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem, bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Podatnik ma zatem możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, pod warunkiem że mają one bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

  • pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  • nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  • być właściwie udokumentowany.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo skutkowego między poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu - każdorazowo spoczywa na podatniku.

Ponadto, stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

32) naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Na podstawie powołanych regulacji, dopiero zapłacenie odsetek od kredytu (pożyczki) daje możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów, o ile odsetki nie zwiększają kosztów inwestycji.

W konsekwencji odsetki są kosztem podatkowym, jeśli spełniają następujące przesłanki:

  • są faktycznie zapłacone,
  • pozostają w związku przyczynowym z przychodami,
  • nie zwiększają kosztów inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Zatem skoro zaliczała Pani zapłacone odsetki do kosztów uzyskania przychodów, a bank zwróci Pani część tych odsetek w wyniku ugody frankowej, to powstaje obowiązek korekty kosztów podatkowych. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztem uzyskania przychodu może być tylko rzeczywiście poniesiony wydatek.

Odnosząc się do Pani wątpliwości, o której mowa we wniosku, korekty kosztów uzyskania przychodów należy dokonać wstecz, czyli złożyć korektę zeznania podatkowego za rok, w którym ten koszt został ujęty.

Zgodnie natomiast z art. 70 § 1 z ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):

Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Termin przedawnienia zobowiązania podatkowego zaczyna biec od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, a kończy się z upływem 5 lat.

Istotą „przedawnienia” uregulowanego w art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej jest to, że na skutek upływu czasu zobowiązanie podatkowe wygasa z mocy prawa i organ podatkowy nie może skutecznie domagać się od podatnika jego zapłaty, zobowiązanie podatkowe przestaje bowiem istnieć.

Wobec tego, w przedstawionej sytuacji może Pani dokonać korekty zeznań podatkowych za lata, które nie są przedawnione, czyli za lata od 2019 do 2022.

Zatem Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wyjaśnić również należy, że wydając interpretacje indywidualną tutejszy Organ nie dokonuje wyliczeń. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy w postępowaniu podatkowym. Dlatego też, tutejszy Organ nie odniósł się do kwot wskazanych we wniosku.

Wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym, niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Pani jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla innych osób (np. Pani męża).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.