
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 czerwca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 26 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Pani (...) (dalej również Wnioskodawczyni lub Podatniczka) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. 2025 r. poz. 163 ze zm., dalej: „Ustawa o PIT”).
Od 2 grudnia 2014 r. Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, opodatkowaną podatkiem liniowym oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej jako podatek VAT).
Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej poprzez zakład w rozumieniu art. 5a pkt 22 Ustawy o PIT oraz nie posiada za granicą żadnej stałej placówki, ani wyznaczonej osoby działającej w Pani imieniu i na Pani rzecz za granicą.
Wnioskodawczyni jest profesjonalnym kierowcą (...) posiadającą polskie oraz zagraniczne licencje (...), jest również szkoleniowcem z technik jazdy (...), a także mentorką związaną z szeroko pojętą branżą (...) oraz ambasadorką (...). Wnioskodawczyni występuje także jako ekspert (...).
(...)
Ponadto poza działalnością medialną Wnioskodawczyni aktywnie działa jako ambasadorka kilku fundacji (...). Podatniczka zamierza również w przyszłości założyć własną fundacje zajmująca się bezpieczeństwem w ruchu drogowym i poza drogowym, która będzie skupiała istotną część jej aktywności.
W ramach aktualnie prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni świadczy usługi prowadzenia eventów, pokazy (...), spotkania mentorskie związane z wiedzą (...), prezentacje o tematyce informatycznej oraz szkolenia z technik jazdy (...), w tym z technik (...). Wnioskodawczyni jako ambasadorka (...) świadczy także usługi reklamowe na portalach (...).
Aktualnie Wnioskodawczyni posiada jako właściciel następujące aktywa stanowiące środki trwałe (w tym samochody), wykorzystywane w swojej działalności gospodarczej:
·(...)
(dalej łącznie „aktywa”).
Obecnie pojazdy wykorzystywane są w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni do świadczenia usług związanych z (...), a także w związku ze świadczonymi przez Wnioskodawczynię usługami reklamowymi (...).
Wnioskodawczyni dotychczas nie wynajmowała wskazanych Pojazdów na rzecz podmiotów trzecich oraz nie zamierza ich wynajmować w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Podatniczka w związku z planami co do przyszłości zamierza zamknąć działalność gospodarczą jednocześnie pozostając zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Skutkiem zamknięcia jednoosobowej działalności gospodarczej będzie przeniesienie ww. składników majątku będących środkami trwałym w działalności do majątku prywatnego Podatniczki.
Wnioskodawczyni planuje przenieść pojazdy do majątku prywatnego przed zamknięciem działalności lub na moment zamknięcia w związku z likwidacją oraz od razu po przeniesieniu rozpocząć (w miarę możliwości biznesowych) ich wynajem długoterminowy (na moment składania wniosku Podatniczka ma zainteresowane podmioty długoterminowym najmem jej Pojazdów).
Z tego też powodu Podatniczka zamierza pozostać czynnym podatnikiem VAT-u i opodatkowywać wynajem prywatny aktywów podatkiem VAT.
Wnioskodawczyni nie ma zamiaru zatrudniać pracowników lub współpracować z podmiotami mającymi za zadanie poszukiwanie klientów na najem aktywów czy też korzystać z podmiotów obsługujących i zarządzających wynajmem. Wszelkie czynności związane z wynajmem aktywów Wnioskodawczyni planuje dokonywać we własnym zakresie, nie korzystając w związku z tym z pomocy osób trzecich, w tym podmiotów prowadzących działalność zarobkową właśnie w obsłudze najmu.
Wnioskodawczyni nie planuje podejmować szerokich i ciągłych działań marketingowych związanych z poszukiwaniem najemców. Podatniczka ograniczy swoje działania w tym zakresie do działań koniecznych w zakresie pozyskania najemców. Wnioskodawczyni nie zamierza również budować struktury organizacyjnej w celu rozwinięcia działalności polegającej na wynajmie samochodów lub zarządzania najmem samochodów czy innymi aktywami. Wnioskodawczyni nie będzie świadczyć żadnych dodatkowych usług związanych z wynajmem aktywów.
Podatniczka nie zamierza również podejmować innych czynności poza wynajmem aktywów (głównie samochodów), które mogłyby stanowić działalność gospodarczą. Jedyną aktywnością związaną z posiadanymi aktywami pozostałymi z działalności gospodarczej ma być ich odpłatny wynajem.
Ponadto Podatniczka zamierza zawrzeć z najemcą (lub najemcami) umowy, w których to najemca będzie odpowiedzialny za ponoszenie kosztów eksploatacji aktywów, a także utrzymania ich w odpowiednim stanie. Zatem koszty napraw, serwisu, upgrade-u, opon i innych wydatków związanymi z korzystaniem i utrzymywaniem aktywów (głównie pojazdów) będą obciążały najemców. Także działania z tym związane będą obciążały najemców. Zatem działania Podatniczki ograniczą się do wydania aktywa i okresowej ich kontroli. Działania po stronie Wnioskodawczyni będą zatem bardzo ograniczone i podejmowane w ramach rozporządzania prywatnym majątkiem.
Pytanie
Czy po wycofaniu Pojazdów z prowadzonej działalności gospodarczej i po jej jednoczesnym zamknięciu, przychody z wynajmu Pojazdów powinny być klasyfikowane do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie, po wycofaniu Pojazdów z prowadzonej działalności gospodarczej i po jej jednoczesnym zamknięciu, przychody z wynajmu Pojazdów opisanych w zdarzeniu przyszłym powinny być klasyfikowane do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT (tzw. najem prywatny).
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, źródłem przychodów jest, m.in. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
Jak stanowi art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, za działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Z powyższego wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione następujące warunki:
·działalność wykonywana przez podatnika musi spełniać przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, pozwalające na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,
·przychody uzyskiwane z tej działalności nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Przychodem z działalności gospodarczej, na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o PIT, są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
Najem na kanwie ustawy o PIT może być traktowany zatem jako pozarolnicza działalność gospodarcza albo jako odrębne źródło przychodów (tzw. najem prywatny). Jeśli najem spełnia przesłanki uznania go za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT lub jego przedmiotem są składniki majątku związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, to powinien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności. W pozostałych przypadkach, najem składnika majątku stanowi przychód ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT.
Jak wynika z wydawanych interpretacji podatkowych działania podejmowane przez podatnika, które mieszczą się w ramach zwykłego wykonywania prawa własności, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych podatnika lub jego rodziny, nie stanowią działalności gospodarczej. Działania dotyczące zarządzania swoim majątkiem prywatnym związane ze zwyczajowo przyjętymi regułami gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłami przychodów są:
·pozarolnicza działalność gospodarcza;
· najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera definicję działalności gospodarczej, wyrażoną w art. 5a pkt 6. Zgodnie z tym przepisem:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
a)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
b)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
c)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Z powyższych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki, tj.:
· zaistnienie przesłanek pozytywnych, o których mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozwalających na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,
· brak wystąpienia przesłanek negatywnych z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz
· wykluczenie, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczącym źródła przychodów, jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.
Z cytowanych powyżej przepisów wynika zatem, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 omawianej ustawy podatkowej.
Umowa najmu została zdefiniowana w art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zgodnie z którym:
Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Stronami umowy najmu są wynajmujący oraz najemca. Do zawarcia umowy najmu dochodzi wówczas, gdy strony uzgodnią istotne jej składniki, do jakich należą przedmiot najmu i czynsz. Na podstawie umowy najmu najemca uzyskuje prawo do używania cudzej rzeczy w zamian za zapłatę czynszu.
Tak więc podatnicy mogą osiągać przychody z najmu niestanowiącego przedmiotu pozarolniczej działalności gospodarczej, jak i z najmu w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. W obydwu przypadkach przychód jest osiągnięty na podstawie tego samego rodzaju stosunku cywilnoprawnego łączącego strony, jakim jest umowa najmu.
Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzam, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy). W przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą albo najem jest przedmiotem tej działalności, wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W tym miejscu powołam Uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego podjętą w składzie siedmiu sędziów z 24 maja 2021 r. sygn. akt II FPS 1/21, w której wskazano:
To zatem podatnik decyduje o tym czy „powiązać” określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem. (...)
Przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej.
Zasadą jest zatem kwalifikowanie przychodów do źródła – najem, a wyjątkiem sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie składników majątku do kategorii „związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą” – do przychodów z działalności gospodarczej.
Stosownie do art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.
W myśl art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 843):
Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:
·prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą;
· osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 226 i 232), zwanej dalej „ustawą o podatku dochodowym”.
Według art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.
W opisie sprawy wskazała Pani, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą, opodatkowaną podatkiem liniowym. Jest Pani profesjonalnym kierowcą (...), szkoleniowcem z technik jazdy (...), a także mentorką związaną z szeroko pojętą branżą (...) oraz ambasadorką (...). Występuje Pani także jako ekspert (...). W ramach aktualnie prowadzonej działalności gospodarczej, świadczy usługi prowadzenia eventów, pokazy (...), spotkania mentorskie związane z wiedzą (...), prezentacje o tematyce informatycznej oraz szkolenia z technik jazdy (...), w tym z technik (...). Jako ambasadorka (...) świadczy Pani także usługi reklamowe na portalach (...). Aktualnie posiada Pani jako właściciel pojazdy stanowiące środki trwałe – w tym samochody (dalej: Pojazdy), wykorzystywane w Pani działalności gospodarczej. Zamierza Pani zamknąć działalność gospodarczą i przenieść Pojazdy do Pani majątku prywatnego. Planuje Pani przenieść Pojazdy do majątku prywatnego przed zamknięciem działalności lub na moment zamknięcia w związku z likwidacją oraz od razu po przeniesieniu rozpocząć ich wynajem długoterminowy. Nie ma Pani zamiaru zatrudniać pracowników lub współpracować z podmiotami mającymi za zadanie poszukiwanie klientów na najem Pojazdów czy też korzystać z podmiotów obsługujących i zarządzających wynajmem. Wszelkie czynności związane z wynajmem Pojazdów planuje Pani dokonywać we własnym zakresie, nie korzystając z pomocy osób trzecich, w tym podmiotów prowadzących działalność zarobkową właśnie w obsłudze najmu. Nie planuje Pani podejmować szerokich i ciągłych działań marketingowych związanych z poszukiwaniem najemców. Swoje działania ograniczy Pani do działań koniecznych w zakresie pozyskania najemców.
Zatem, najem Pojazdów wskazanych we wniosku, po likwidacji prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, będzie stanowić źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przychody osiągnięte z tytułu wynajmu nieruchomości na zasadach najmu prywatnego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będą podlegać opodatkowaniu na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, stosownie do art. 2 ust. 1a w zw. z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Podsumowanie: po wycofaniu Pojazdów z prowadzonej działalności gospodarczej i po jej jednoczesnym zamknięciu, przychody z wynajmu Pojazdów powinny być klasyfikowane do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Wniosek w zakresie podatku od towarów i usług podlega odrębnym rozstrzygnięciom.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
