Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 1 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 21 lipca 2025 r. (wpływ 21 lipca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą – działalność prawniczą (PKD 69.10.Z). Dla jednego z głównych klientów Wnioskodawcy, który zarządza miejskim zasobem lokalowym, Wnioskodawca oraz zatrudniony pracownik prowadzi windykację, głównie związaną z nieregulowaniem opłat czynszowych oraz za bezumowne korzystanie z lokalu. Podczas wykonywanych czynności niejednokrotnie dochodzi do niebezpiecznych sytuacji, zwłaszcza, że osoby windykowane posiadają niejednokrotnie kryminalną przeszłość. Zakup narzędzi samoobrony zapewnia poczucie bezpieczeństwa oraz umożliwia podejmowanie działań obronnych w przypadku zagrożenia życia i zdrowia.

Narzędzia te w konsekwencji ochrony zdrowia Wnioskodawcy i jego pracownika zabezpieczają źródło przychodów Wnioskodawcy.

Uzupełnienie wniosku

Jaką formę opodatkowania wybrał Pan dla celów prowadzonej działalności gospodarczej?

Skala podatkowa.

Czy wydatki poniesione na narzędzia samoobrony niewymagające zezwolenia na broń, takie jak gaz pieprzowy, paralizatory, pałki teleskopowe czy broń (...) (dalej: Narzędzia) służą/będą służyć osiągnięciu, zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów z prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej; jeśli tak – proszę wyjaśnić w jaki sposób?

Wymienione środki będą służyć zabezpieczeniu źródeł przychodów poprzez ochronę osobistą pracowników oraz Pana osoby, a także ochronie przed zniszczeniem przed agresywnymi osobami obsługiwanymi na rzecz jednego z klientów, dokumentów stanowiących tajemnicę służbową, wyposażenia kancelarii (w tym w szczególności sprzętu elektronicznego również zawierającego tajemnicę zawodową). Na terenie często znajdują się również środki pieniężne, które klienci deponują/posiadają przy sobie między rozliczeniami z kontrahentami czy na poczet prowadzonych rozmów biznesowych.

Czy Narzędzia są/będą wykorzystywane tylko na potrzeby działalności gospodarczej, czy też są/będą wykorzystywane również na Pana potrzeby prywatne; proszę opisać, jak są one wykorzystywane na poszczególnych polach eksploatacji?

Narzędzie będą wykorzystywane wyłącznie dla celów prowadzonej działalności, przechowywane w pomieszczeniach świadczonych usług.

Kiedy poniósł/poniesie Pan wydatki na Narzędzia, które chce Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów; proszę wskazać datę poniesienia tych wydatków?

Zamierza Pan ponieść wydatki po uzyskaniu pozytywnego rozstrzygnięcia w sprawie, w terminie do dwóch miesięcy.

Czy posiada/będzie Pan posiadać dokumenty potwierdzające poniesienie wydatków na Narzędzia, które chce Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?

Tak, zakupu dokona Pan w specjalistycznych sklepach na podstawie faktury VAT.

Czy wartość poszczególnych wydatków na Narzędzia nie przewyższa kwoty 10 000 zł?

Wartość poszczególnych wydatków nie będzie przewyższać kwoty 10.000 zł.

Pytanie

Czy opłatę za zakup narzędzi samoobrony niewymagających zezwolenia na broń, takich jak gaz pieprzowy, paralizatory, pałki teleskopowe czy broń (...), Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie – w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu lub utrzymania i zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 wspomnianej ustawy. Wg Pana może zaliczać Pan do kosztów uzyskania przychodów wydatki przeznaczone na zakup środków samoobrony, których zakup udokumentowany jest fakturą VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Oznacza to, że zaliczenie wydatków do kosztów podatkowych jest możliwe, jeżeli zostaną spełnione kryteria wynikające z tego przepisu.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego między poniesieniem kosztu a powstaniem przychodów lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy – oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli między jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodów istnieje związek przyczynowy (ewentualnie z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów).

Zatem warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

·został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztów uzyskania przychodów podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

·jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

·pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

·poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

·został właściwie udokumentowany,

·nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Tym samym – możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów jest uzależniona od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia jego przychodów.

Przy czym, koszty poniesione na zachowanie źródła przychodów to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodów w przyszłości.

Dokonując oceny charakteru ponoszonych wydatków, należy rozstrzygnąć, czy spełniają one kryteria określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz czy nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 tej ustawy. Ocena prawna danego wydatku wymaga bowiem uwzględnienia unormowań art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym ustawodawca dokonał enumeratywnego wyliczenia wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, nawet jeśli ponoszone są w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Z przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jakkolwiek podmioty gospodarcze mogą dowolnie i swobodnie podejmować decyzje finansowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to jednak kwalifikacja wydatków do kosztów podatkowych winna opierać się na przepisach prawa podatkowego. Nie każdy wydatek z racji tylko samego jego poniesienia jest kosztem podatkowym. Aby tak było, wydatek musi spełniać wskazane kryteria ustawowe. Nie ma w tym względzie dowolności i uznaniowości podyktowanej pozaustawowymi kryteriami.

Wskazuję również, że sam fakt nieobjęcia ustawowym wykazem wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest wystarczający do podatkowej kwalifikacji kosztów. Brak takiego wydatku w katalogu kosztów negatywnych nie skutkuje automatycznym przyjęciem, że stanowi on koszt podatkowy.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą – działalność prawniczą, opodatkowaną na zasadach ogólnych. Dla jednego z głównych Pana klientów, który zarządza miejskim zasobem lokalowym, Pan oraz zatrudniony pracownik prowadzi windykację, głównie związaną z nieregulowaniem opłat czynszowych oraz za bezumowne korzystanie z lokalu. Podczas wykonywanych czynności niejednokrotnie dochodzi do niebezpiecznych sytuacji, zwłaszcza, że osoby windykowane posiadają niejednokrotnie kryminalną przeszłość. Zakup narzędzi samoobrony (dalej: Narzędzia) zapewni Panu poczucie bezpieczeństwa oraz umożliwi podejmowanie działań obronnych w przypadku zagrożenia życia i zdrowia. Wskazał Pan, że wydatki na Narzędzia to niewymagające zezwolenia na broń: gaz pieprzowy, paralizatory, pałki teleskopowe czy broń (...). Narzędzia będą służyć zabezpieczeniu źródeł przychodów przez ochronę osobistą pracowników oraz Pana, a także ochronie przed zniszczeniem przed agresywnymi osobami dokumentów stanowiących tajemnicę służbową, wyposażenia kancelarii, w tym w szczególności sprzętu elektronicznego również zawierającego tajemnicę zawodową. Narzędzia będą wykorzystywane wyłącznie dla celów prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, przechowywane w pomieszczeniach świadczonych usług. Wartość poszczególnych wydatków na Narzędzia nie będzie przewyższać kwoty 10.000 zł.

Na podstawie opisu Pana sprawy wskazuję, że wydatki poniesione na Narzędzia wykorzystywane w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej spełniają wymagane warunki uznania ich za koszty uzyskania przychodów, tj. pozostają w związku przyczynowo-skutkowym ze źródłem przychodów i zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, a ponadto nie znajdują się na liście wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym – wydatki na Narzędzia mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Pana pozarolniczej działalności gospodarczej.

Reasumując – wydatki na zakup narzędzi samoobrony niewymagających zezwolenia na broń, takich jak gaz pieprzowy, paralizatory, pałki teleskopowe czy broń (...), może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w x. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.