Interpretacja indywidualna

 stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek, uzupełniony pismem z 10 lipca 2025 r., o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

X S.A. (dalej: „Bank", „Wnioskodawca") ma siedzibę na terytorium Polski i prowadzi działalność bankową zgodnie z ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe.

Wnioskodawca powołuje członków Rady Nadzorczej, która stanowi statutowy i obligatoryjny organ Banku. Rada Nadzorcza sprawuje kontrolę nad działalnością Wnioskodawcy z zachowaniem dbałości o prawidłowe i bezpieczne działanie Banku.

Obowiązki Rady Nadzorczej wynikają z powszechnie obowiązujących przepisów prawa oraz wewnętrznych regulacji Banku, a także stanowisk i rekomendacji Komisji Nadzoru Finansowego.

Członkowie Rady Nadzorczej otrzymują wynagrodzenie za udział w jej pracach, od którego Bank nalicza i odprowadza zaliczki na PIT.

Wnioskodawca zapewnia również członkom Rady Nadzorczej inne świadczenia, w tym uczestnictwo w szkoleniach zgodnie z wdrożoną w Banku Polityką (...). Dokument ten zobowiązuje członków Rady Nadzorczej do posiadania, pozyskiwania i pogłębiania wiedzy oraz umiejętności niezbędnych do wykonywania swoich obowiązków oraz Bank do zapewnienia tym osobom możliwości podnoszenia kwalifikacji.

Działania szkoleniowe nie są ograniczane do obszarów działalności, za które poszczególne osoby są bezpośrednio odpowiedzialne. Szkolenia lub inne metody rozwojowe, zwłaszcza w przypadku nowo powoływanych osób w skład Rady Nadzorczej, służą również zrozumieniu ładu wewnętrznego Banku, w tym jego organizacji, modelu biznesowego i profilu ryzyka oraz roli danej osoby w tych obszarach.

Szkolenia mogą być przeprowadzane przy wykorzystaniu własnych zasobów Wnioskodawcy (szkolenia wewnętrzne) lub przez odrębny podmiot (szkolenie zewnętrzne). Uczestnictwo członków Rady Nadzorczej w przyjętych i zatwierdzonych przez Wnioskodawcę szkoleniach jest obowiązkowe.

Z uwagi na kluczową rolę Rady Nadzorczej w funkcjonowaniu Banku oraz wysoki stopień odpowiedzialności jej członkowie objęci są szczególnymi wymogami w zakresie posiadania odpowiednich kwalifikacji wynikającymi z ustawy Prawo bankowe, Wytycznych Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego i Europejskiego Urzędu Giełd i Papierów Wartościowych z dnia 2 lipca 2021 r. w sprawie oceny odpowiedniości członków organu zarządzającego i osób pełniących najważniejsze funkcje oraz uchwały Komisji Nadzoru Finansowego (...).

Co więcej, zapewnienie środków niezbędnych na szkolenia członków Rady Nadzorczej, zgodnie z art. 22aa ust. 8 ustawy Prawo bankowe, stanowi zobowiązanie Banku.

Pytanie

Czy sfinansowanie przez Bank szkoleń realizowanych na rzecz członków Rady Nadzorczej związanych z pełnieniem tej funkcji stanowi przychód, od którego Bank powinien naliczyć i pobrać zaliczkę na PIT?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, sfinansowanie przez Bank szkoleń realizowanych na rzecz członków Rady Nadzorczej związanych z pełnieniem tej funkcji nie stanowi przychodu, który podlegałby opodatkowaniu. Tym samym Bank nie jest zobowiązany naliczać i pobierać zaliczki na PIT od poniesionych z tego tytułu kosztów.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ustawa o PIT nie zawiera jednak definicji „nieodpłatnego świadczenia". W praktyce przyjmuje się, że pojęcie to należy rozumieć zgodnie z wytycznymi zawartymi w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. We wskazanym wyroku TK stwierdził, że nieodpłatne świadczenie powstaje, gdy:

·po pierwsze, zostało spełnione za zgodą podatnika (zasada dobrowolności świadczenia),

·po drugie, zostało spełnione w interesie podatnika (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosło mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

·po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnie podatnikowi.

Przy czym, wszystkie te warunki muszą wystąpić łącznie, aby przyjąć, że powstał przychód podlegający opodatkowaniu. Tym samym mimo bardzo szerokiego ujęcia pojęcia przychodu, nie każde świadczenie podlega opodatkowaniu PIT.

Specyfiką działalności bankowej są ciągłe zmiany i wysoki poziom skomplikowania regulacji, co powoduje konieczność ciągłej aktualizacji wiedzy i umiejętności członków Rady Nadzorczej. Szczególne wymogi zostały (...) wydanej przez Komisję Nadzoru Finansowego, która została opracowana z uwzględnieniem wytycznych Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego i Europejskiego Urzędu Giełd i Papierów Wartościowych. Zgodnie z rekomendacją (...).

Zgodnie z art. 22 ust 1 ustawy Prawo bankowe członkowie zarządu i rady nadzorczej banku, finansowej spółki holdingowej i finansowej spółki holdingowej o działalności mieszanej powinni mieć wiedzę, umiejętności i doświadczenie, odpowiednie do pełnionych przez nich funkcji i powierzonych im obowiązków, oraz dawać rękojmię należytego wykonywania tych obowiązków. Rękojmia, o której mowa w zdaniu pierwszym, odnosi się w szczególności do reputacji, uczciwości i rzetelności danej osoby oraz zdolności do prowadzenia spraw banku, finansowej spółki holdingowej i finansowej spółki holdingowej o działalności mieszanej w sposób ostrożny i stabilny.

Bez udziału w szkoleniach członkowie Rady Nadzorczej nie są w stanie spełnić wymogów obowiązujących w sektorze bankowym. Z tego też powodu, Wnioskodawca wymaga od tych osób posiadania, pozyskiwania i pogłębiania wiedzy oraz umiejętności niezbędnych do wykonywania swoich obowiązków.

Bank przeznacza na szkolenia odpowiedni czas, budżet i inne zasoby, a uczestnictwo członków Rady Nadzorczej w przyjętych i zatwierdzonych przez Wnioskodawcę szkoleniach jest obowiązkowe.

Finansowanie szkoleń stanowi zobowiązanie Banku, które wynika wprost z 22aa ust. 8 ustawy Prawo bankowe. Przepis ten stanowi, że bank, finansowa spółka holdingowa i finansowa spółka holdingowa o działalności mieszanej zapewniają środki niezbędne do przygotowania członków zarządu i rady nadzorczej do pełnienia przez nich funkcji i środki niezbędne do ich szkolenia.

Powyższe oznacza, że finansowanie członkom Rady Nadzorczej udziału w szkoleniach leży przede wszystkim w interesie Banku, gdyż w ten sposób realizuje on swoje obowiązki ustawowe. Wiedza i umiejętności zdobyte przez członka Rady Nadzorczej w trakcie szkoleń stanowią realizację kryterium odpowiedniości i służą realizacji powierzonej mu funkcji w Banku.

Tożsame stanowisko zostało wyrażone w interpretacjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 marca 2025 r. nr 0114-KDIP3-2.4011.34.2025.1.JK2, z 11 grudnia 2024 r. nr 0112-KDWL.4011.109.2024.2.JK.

Uwzględniając powyższe rozważania, zdaniem Wnioskodawcy, sfinansowanie członkom Rady Nadzorczej szkoleń związanych z pełnieniem tej funkcji nie stanowi przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o PIT. W konsekwencji na Banku nie ciąży obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 41 ust. 1 z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Na mocy tego przepisu płatnicy dokonujący świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 zostali zobowiązani do poboru zaliczek na podatek dochodowy.

Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 1 tej ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych znajduje się w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy:

Źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Wedle art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z art. 11 ust. 2 ww. ustawy wynika, że:

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Stosownie do art. 11 ust. 2a cytowanej ustawy:

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1)jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2)jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;

3)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4)w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Kwestia rozumienia pojęcia „nieodpłatnych świadczeń” – w aspekcie świadczeń pracowniczych – była przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 dokonał ustalenia, jakie kryteria statuują nieodpłatne świadczenie do zakwalifikowania go jako przychodu pracownika z tytułu stosunku pracy.

Trybunał Konstytucyjny definiując pojęcie „innych nieodpłatnych świadczeń” jako przychodu, w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał, że za przychód pracownika mogą być uznane takie świadczenia, które:

-po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),

-po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

-po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Wobec tego, przyjęcie oceny uznającej konkretne świadczenie ze strony pracodawcy za przychód pracownika ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, winno opierać się na przesłankach wynikających z ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które Trybunał Konstytucyjny w powołanym powyżej wyroku uznał za zgodne z Konstytucją i przedstawił ich interpretację.

Należy też pokreślić, że ustawowe pojęcie nieodpłatnych świadczeń musi być zawsze interpretowane w konkretnym kontekście, a nie w oderwaniu od niego, z pominięciem okoliczności realizacji pewnych uprawnień, zjawisk gospodarczych i zdarzeń prawnych.

Wskazać należy, że nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika ze stosunku pracy – gdy świadczenie to powoduje wystąpienie po stronie pracownika przysporzenia: w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej lub w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku. Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy zostało spełnione za zgodą pracownika, tj. gdy pracownik skorzystał z niego w pełni dobrowolnie. Zatem, pracodawca spełnił określone świadczenie na rzecz pracownika, gdy dysponował uprzednią zgodą pracownika na jego przyjęcie.

Przychód pracownika będzie obejmował nieodpłatne świadczenie, gdy świadczenie to zostanie spełnione w interesie pracownika (a nie w interesie pracodawcy) i przyniesie pracownikowi korzyść w postaci powiększenia jego aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść. W zakresie tego kryterium należy wskazać, że chodzi o realny charakter przysporzenia, jako warunku objęcia nieodpłatnego świadczenia podatkiem dochodowym.

Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi, tj. nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów. W sytuacji, gdy nieodpłatne świadczenie nie powoduje przysporzenia w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej, czy to w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku, to wówczas nie można mówić o przychodzie z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

W konsekwencji należy przyjąć, że mimo bardzo szerokiego ujęcia pojęcia przychodu, nie każde świadczenie spełnione przez pracodawcę na rzecz pracownika podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przykładem tego rodzaju świadczeń są świadczenia spełnione wyłącznie w interesie pracodawcy, tj. mające charakter służbowy, a nie prywatny.

Powyższy wyrok Trybunału Konstytucyjnego dotyczy wprawdzie świadczeń uzyskiwanych przez pracowników, jednak zawiera wskazówki interpretacyjne, jak należy rozumieć nieodpłatne świadczenia i przywołane ustalenia pozostają aktualne również do osób będących członkami rady nadzorczej, o których mowa w analizowanym wniosku.

Z opisu zdarzeń wynika, że Wnioskodawca powołuje członków Rady Nadzorczej, która stanowi statutowy i obligatoryjny organ Banku. Rada Nadzorcza sprawuje kontrolę nad działalnością Wnioskodawcy z zachowaniem dbałości o prawidłowe i bezpieczne działanie Banku. Obowiązki Rady Nadzorczej wynikają z powszechnie obowiązujących przepisów prawa oraz wewnętrznych regulacji Banku, a także stanowisk i rekomendacji Komisji Nadzoru Finansowego. Wnioskodawca zapewnia członkom Rady Nadzorczej uczestnictwo w szkoleniach zgodnie z wdrożoną w Banku Polityką (...). Dokument ten zobowiązuje członków Rady Nadzorczej do posiadania, pozyskiwania i pogłębiania wiedzy oraz umiejętności niezbędnych do wykonywania swoich obowiązków oraz Bank do zapewnienia tym osobom możliwości podnoszenia kwalifikacji. Działania szkoleniowe nie są ograniczane do obszarów działalności, za które poszczególne osoby są bezpośrednio odpowiedzialne. Szkolenia lub inne metody rozwojowe, zwłaszcza w przypadku nowo powoływanych osób w skład Rady Nadzorczej, służą również zrozumieniu ładu wewnętrznego Banku, w tym jego organizacji, modelu biznesowego i profilu ryzyka oraz roli danej osoby w tych obszarach. Szkolenia mogą być przeprowadzane przy wykorzystaniu własnych zasobów Wnioskodawcy (szkolenia wewnętrzne) lub przez odrębny podmiot (szkolenie zewnętrzne). Uczestnictwo członków Rady Nadzorczej w przyjętych i zatwierdzonych przez Wnioskodawcę szkoleniach jest obowiązkowe. Z uwagi na kluczową rolę Rady Nadzorczej w funkcjonowaniu Banku oraz wysoki stopień odpowiedzialności jej członkowie objęci są szczególnymi wymogami w zakresie posiadania odpowiednich kwalifikacji wynikającymi z ustawy Prawo bankowe, Wytycznych Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego i Europejskiego Urzędu Giełd i Papierów Wartościowych z dnia 2 lipca 2021 r. w sprawie oceny odpowiedniości członków organu zarządzającego i osób pełniących najważniejsze funkcje oraz uchwały Komisji Nadzoru Finansowego (...).

Wobec powyższego wskazać należy, że zgodnie z art. 22aa ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.):

Członkowie zarządu i rady nadzorczej banku, finansowej spółki holdingowej i finansowej spółki holdingowej o działalności mieszanej powinni mieć wiedzę, umiejętności i doświadczenie, odpowiednie do pełnionych przez nich funkcji i powierzonych im obowiązków, oraz dawać rękojmię należytego wykonywania tych obowiązków. Rękojmia, o której mowa w zdaniu pierwszym, odnosi się w szczególności do reputacji, uczciwości i rzetelności danej osoby oraz zdolności do prowadzenia spraw banku, finansowej spółki holdingowej i finansowej spółki holdingowej o działalności mieszanej w sposób ostrożny i stabilny.

W myśl art. 22aa ust. 8 tej ustawy:

Bank, finansowa spółka holdingowa i finansowa spółka holdingowa o działalności mieszanej zapewniają środki niezbędne do przygotowania członków zarządu i rady nadzorczej do pełnienia przez nich funkcji i środki niezbędne do ich szkolenia.

Powyższe przepisy wskazują zatem, że członkowie rady nadzorczej banku winni posiadać wiedzę, umiejętności i doświadczenie, odpowiednie do pełnionych przez nich funkcji i powierzonych im obowiązków. Natomiast bank jest zobowiązany do zapewnienia środków niezbędnych do przygotowania członków rady nadzorczej do pełnienia przez nich funkcji i środków niezbędnych do ich szkolenia.

Mając zatem na uwadze przedstawione zdarzenie oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że sfinansowanie przez Bank szkoleń realizowanych na rzecz członków Rady Nadzorczej związanych z pełnieniem ich funkcji nie stanowi/nie będzie stanowić dla nich przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji na Państwu - w związku z opłaceniem ww. szkoleń - nie ciąży/nie będzie ciążył obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych informuję, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.