Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 czerwca 2025 r. złożyła Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem złożonym 30 czerwca 2025 r. oraz pismem złożonym 11 lipca 2025 r. – w odpowiedzi na wezwania.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(…) 2007 r. zawarła Pani wspólnie z małżonkiem umowę kredytu mieszkaniowego  – hipotecznego z Bankiem (wówczas (…) S.A.), na kwotę 81 025,69 CHF, na okres spłaty 240 miesięcy w celu sfinansowania zakupu mieszkania nr (…) przy ul. (…) w (…). Do mieszkania przynależny był garaż nr (…) i komórka nr (…). Wartość kredytu 78,42% wartości nieruchomości.

Mieszkanie nigdy nie było przedmiotem najmu, a celem jego nabycia było powiększenie powierzchni mieszkalnej lokalu nr (…) przy ul. (…) na tym samym osiedlu (wydatki wymienione w przepisach art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Jest to dla Pani jedna inwestycja mieszkaniowa, której celem było zabezpieczenie i realizacja podstawowych potrzeb życiowych.

(…) 2017 r. zawarła Pani wraz z mężem umowę zamiany kredytowanego mieszkania nr (…) przy ul. (…) na mieszkanie nr (…) przy ul. (…). Umowa została zawarta w formie aktu notarialnego z małżeństwem A i B. C. Po realizacji transakcji zamiany lokale nr (…) i nr (…) przy ul. (…) zostały scalone w celu zabezpieczenia i realizacji podstawowych potrzeb życiowych Pani, Pani męża oraz Państwa dzieci, D. i E. Zabezpieczenie hipoteczne kredytu udzielonego na zakup mieszkania nr (…) przy ul. (…) zostało na mocy porozumienia z Bankiem przeniesione na lokal nr (…) przy ul. (…).

Kredyt hipoteczny z (…) 2007 r. był spłacany nieprzerwanie do października 2024 r.

(…) 2024 r. Pani, jako Kredytobiorca, wraz z mężem zawarliście ugodę z Bankiem (obecnie (…) S.A.). Na podstawie ugody Bank umorzył zadłużenie z tytułu kredytu w kwocie 13 867,87 CHF (w tym: kapitał – 13 857,80 CHF oraz odsetki 10,07 CHF). W skład umorzenia nie wchodziły kwoty odsetek karnych, były to odsetki bieżące. Wraz z mężem otrzymali Państwo zwrot 80 000 zł, czyli Pani część 1/2 to 40 000 zł.

W okresie pomiędzy nabyciem mieszkania nr (…) przy ul. (…) a dniem jego zamiany na lokal nr (…) przy ul. (…) i do teraz mieszkanie służyło Pani i Pani mężowi oraz w późniejszym okresie Państwa dzieciom D. i E. F. w celach mieszkaniowych. Dodatkowo, udzieliła Pani prawa służebności rodzicom G. i H. I. Żadne z mieszkań nie było przedmiotem najmu oraz działalności zarobkowej.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że umowa kredytu została zawarta w ramach małżeńskiej wspólnoty majątkowej i za spłatę kredytu J. i K. F. odpowiadali wspólnie do jego pełnej wysokości.

Przedmiotowy kredyt został udzielony przez (…), który w trakcie realizacji umowy przekształcił się w bank (…) S.A. Instytucja kredytująca podlegała Komisji Nadzoru Finansowego, a jej produkty objęte były Bankowym Funduszem Gwarancyjnym.

Cel zaciągnięcia kredytu, który został wpisany w umowie o kredyt zgodnie z treścią tej umowy to zakup mieszkania wraz z przynależnym garażem. Garaż był wpisany razem z lokalem mieszkalnym nr (…) przy ul. (…) w (…) do jednej księgi wieczystej. Garaż nie miał odrębnej księgi wieczystej.

Tytuł prawny jaki przysługiwał Pani do mieszkania nr (…) przy ul. (…) w (…) to własność lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość w ramach budynku wielorodzinnego.

Była Pani współwłaścicielem ww. lokalu mieszkalnego wraz z mężem od dnia przeniesienia na Państwa przez dewelopera prawa własności w formie aktu notarialnego z (…) stycznia 2009 r.

Celem, na który zaciągnięto kredyt było zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego, tj. małżeństwa J. i K. F. wraz z dziećmi.

Kredyt został zabezpieczony w ramach hipoteki ustanowionej z bankiem na lokalu nr (…) przy ul. (…), a po zamianie lokali zabezpieczenie zostało przeniesione na lokal nr (…) przy ul. (…).

W ramach ugody z bankiem nie doszło do przewalutowania kredytu.

Umorzenie przez bank zadłużenia z tytułu kredytu dotyczyło wszystkich kredytobiorców i skutkowało wygaśnięciem zobowiązania wobec banku po stronie każdego z kredytobiorców odpowiadających solidarnie za dług.

Nie korzystała już Pani z zaniechania poboru podatku w związku z umorzeniem wierzytelności z tytułu innego kredytu mieszkaniowego i nie korzystał również Pani mąż.

Drugim elementem realizacji ugody przez Bank było umorzenie pozostającego w dacie zawarcia ugody salda kredytu (13 867,87 CHF), w tym: kapitał – 13 857,80 CHF + odsetki bieżące – 10,07 CHF.

Data zawarcia ugody jest datą umorzenia, tj. 31 października 2024 r.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy przychód otrzymany przez Panią z banku na podstawie ugody w związku z umorzeniem pozostającego w dacie zawarcia ugody salda kredytu z odsetkami bieżącymi, tj. części kredytu hipotecznego, może skorzystać z zaniechania poboru podatku dochodowego w odniesieniu do przychodu związanego z umorzeniem wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego uzyskanego wyłącznie przez Panią?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

W Pani ocenie:

·umorzenie części lub całości kredytu frankowego powoduje powstanie przychodu podatkowego, który w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega opodatkowaniu;

·opodatkowanie dotyczy także odsetek karnych naliczonych wobec osób nieterminowo spłacających kredyt;

·ale zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 27 marca 2020 r. (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102) – umorzenie kredytu na cele mieszkaniowe korzysta z zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z § 1 ust. 1 ww. rozporządzenia, zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot:

1)umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:

a)kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego – gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz

b)osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej;

2)otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.

Przez jedną inwestycję mieszkaniową, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych:

·jednego gospodarstwa domowego albo

·więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zatem, zaniechanie poboru podatku od umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów znajdzie zastosowanie, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki:

·kredyt był zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej;

·kredyt był udzielony przed 15 stycznia 2015 roku przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw;

·kredyt był zabezpieczony hipotecznie;

·kredytobiorca nie korzystał wcześniej z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu na własne cele mieszkaniowe zabezpieczonego hipotecznie;

·kwota wierzytelności obejmuje kwotę kredytu mieszkaniowego (kapitału), odsetki, w tym odsetki skapitalizowane i prowizje, opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.

Ponieważ spełnia Pani wszystkie warunki rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 2020 r. z późniejszymi zmianami, uważa Pani, że przychód otrzymany z banku na podstawie ugody w związku z umorzeniem pozostającego w dacie zawarcia ugody salda kredytu z odsetkami bieżącymi, tj. części kredytu hipotecznego, może skorzystać z zaniechania poboru podatku dochodowego w odniesieniu do przychodu związanego z umorzeniem wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego uzyskanego wyłącznie przez Panią.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Reguły dotyczące opodatkowania

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić, w każdej sytuacji, gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Wskazać również należy, że dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Źródła przychodów

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Umorzenie wierzytelności

Przystępując do oceny skutków podatkowych umorzenia Pani przez bank w październiku 2024 r. wierzytelności od zaciągniętego w (…) 2007 r. kredytu hipotecznego, wskazać należy, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Podkreślić należy, że otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela z prawa do wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem, że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa.

Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Tak więc, dla umorzenia wierzytelności koniecznym jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy poprzez oświadczenie).

Tym samym, wartość umorzonych Pani kwot wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego (kwoty kapitału i odsetek), na podstawie zawartej w październiku 2024 r. ugody z bankiem, stanowi przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu nieodpłatnych świadczeń, klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9  w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Zaniechanie poboru podatku

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. 2024 r. poz. 102; w brzmieniu obowiązującym do 23 grudnia 2024 r.):

Natomiast z § 3 ww. rozporządzenia:

W myśl § 4 ww. rozporządzenia:

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazanego w § 3 ww. rozporządzenia:

Dochody, od których zaniechano poboru podatku nie są wykazywane w zeznaniach rocznych i nie podlegają opodatkowaniu oraz zgłoszeniu do urzędu skarbowego.

Wobec powyższego, ww. zaniechanie poboru podatku znajdzie zastosowanie do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku, gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego – gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej oraz w przypadku, gdy osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a) inwestycji mieszkaniowej (§ 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. rozporządzenia). Istotne jest, żeby kredyt mieszkaniowy został przeznaczony na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pani skutki podatkowe z tytułu umorzenia wierzytelności

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że (…) 2007 r. zawarła Pani wspólnie z małżonkiem umowę kredytu mieszkaniowego – hipotecznego z Bankiem na kwotę wyrażoną we franku szwajcarskim, którego celem był zakup lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość nr (…) wraz z przynależnym garażem. Garaż był wpisany razem z lokalem mieszkalnym nr (…) do jednej księgi wieczystej. Garaż nie miał odrębnej księgi wieczystej.

Była Pani współwłaścicielem ww. lokalu mieszkalnego wraz z mężem od dnia przeniesienia na Państwa przez dewelopera prawa własności w formie aktu notarialnego z (…) 2009 r.

Celem, na który zaciągnięto kredyt było zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych Pani gospodarstwa domowego.

Kredyt został zabezpieczony w ramach hipoteki ustanowionej na lokalu mieszkalnym nr (…).

(…) 2017 r. zawarła Pani wraz z mężem umowę zamiany kredytowanego mieszkania nr (…) na mieszkanie nr (…). Po realizacji transakcji zamiany lokale nr (…) i nr (…) przy zostały scalone w celu zabezpieczenia i realizacji podstawowych potrzeb życiowych Pani, Pani męża oraz Państwa dzieci. Zabezpieczenie hipoteczne kredytu udzielonego na zakup mieszkania nr (…) zostało na mocy porozumienia z bankiem przeniesione na lokal nr (…). W okresie pomiędzy nabyciem mieszkania nr (…) a dniem jego zamiany na lokal nr (…) mieszkanie służyło Pani i Pani mężowi oraz w późniejszym okresie Państwa dzieciom w celach mieszkaniowych.

(…) października 2024 r. Pani wraz z mężem zawarliście ugodę z bankiem, na podstawie której bank m.in. umorzył zadłużenie z tytułu kredytu, na które składa się kapitał oraz odsetki bieżące. W ramach ugody z bankiem nie doszło do przewalutowania kredytu.

Nie korzystała Pani wcześniej z zaniechania poboru podatku w związku z umorzeniem wierzytelności z tytułu innego kredytu mieszkaniowego.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia lokalu mieszkalnego, zatem dla zdefiniowania tego pojęcia należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048).

Stosownie do art. 2 ust. 2 ww. ustawy:

Ponadto, zgodnie z art. 2 ust. 4 ww. ustawy:

Z powyższego wynika, że do lokalu mieszkalnego mogą przynależeć inne pomieszczenia.

W sytuacji, gdy pomieszczenia typu miejsce postojowe, garaż czy np. komórka lokatorska są ściśle powiązane z lokalem mieszkalnym i nie stanowią odrębnej nieruchomości uregulowanej odrębną księgą wieczystą, wówczas można przyjąć, że jako całość stanowią lokal mieszkalny mieszczący się w katalogu wydatków, o którym mowa w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, stwierdzam, że kwota wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2007 r., która została Pani umorzona przez bank w październiku 2024 r. (kwota kapitału i odsetek), stanowi dla Pani przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu nieodpłatnych świadczeń, klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W stosunku do tego przychodu związanego z umorzeniem wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2007 r. na zakup lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość wraz z przynależnym garażem, który uzyskała Pani w październiku 2024 r. (kwoty kapitału i odsetek), zastosowanie znajdzie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe. Spełnia Pani bowiem wszystkie przesłanki umożliwiające zastosowanie ww. zaniechania, w tym przesłankę dotyczącą zaciągnięcia kredytu mieszkaniowego na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego, nie jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu umorzenia w październiku 2024 r. przez bank, kwoty wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego (kwoty kapitału i odsetek).

Przy czym, Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe, ponieważ pomimo że przedstawiając własne stanowisko w sprawie powołała się Pani na rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 marca 2020 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe, które nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie, z uwagi na to, że ma ono zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2021 r., to podając miejsce publikacji aktu prawnego w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej wskazała Pani – Dz. U. 2024 r. poz. 102 – które dotyczy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe. Również jako przepisy prawa podatkowego, mające być przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wskazała Pani na rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

Zatem, w Pani sprawie, do przychodu związanego z umorzeniem wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2007 r. na zakup lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość wraz z przynależnym garażem, który uzyskała Pani w październiku 2024 r., zastosowanie znajdzie wyłącznie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście zadanego pytania, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu stanu faktycznego, które nie były przedmiotem pytania i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.