
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
1.ponownie rozpatruję sprawę Pani wniosku z 21 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 20 grudnia 2024 r. sygn. akt I SA/Kr 840/24;
2.stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 czerwca 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wdowiej z Irlandii. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 września 2024 r. (wpływ 3 września 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego (wraz z uzupełnieniem wniosku)
… (dalej: „Wnioskodawczyni”) jest rezydentem polskim i na stałe mieszka w Polsce. Mąż Wnioskodawczyni pracował w Irlandii i zmarł w kwietniu 2011 r. Z tego tytułu irlandzki organ Social Welfare Services, Departament of Social Protection przyznał Wnioskodawczyni tzw. rentę wdowią (dalej jako: „renta”). Jest to świadczenie rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Irlandii. Renta ta jest zwolniona z podatku dochodowego w Irlandii. Renta wpływa w euro na konto Wnioskodawczyni w Polsce. Wnioskodawczyni płaciła podatek począwszy od renty otrzymanej za rok 2013.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że renta wdowia z Irlandii jest świadczeniem z tytułu wdowieństwa, które Wnioskodawczyni otrzymuje po zmarłym małżonku ze względu na jego pracę w Irlandii. Jest to świadczenie stałe.
Na pytanie Organu o treści: „Czy jest to świadczenie składkowe (z zabezpieczenia społecznego) wypłacane w zależności od liczby składek PRSI (Pay-Related Social Insurance) wniesionych w danym okresie przez Pani męża?”, Wnioskodawczyni odpowiedziała: tak.
Na pytanie Organu o treści: „Czy wysokość świadczenia, które Pani otrzymuje, jest zróżnicowana w zależności od wieku współmałżonka pozostałego przy życiu?”, Wnioskodawczyni odpowiedziała, że tak, po przekroczeniu określonego progu wiekowego przez Wnioskodawczynię, świadczenie nieznacznie wzrasta. Ponadto, jak wskazuje dokument: „Twoje uprawnienia do zabezpieczenia społecznego w Irlandii” przygotowany przez Komisję Europejską:
„Renta wdowia i renta dla pozostałych przy życiu zarejestrowanych partnerów (składkowa) jest wypłacana, o ile beneficjent pozostaje wdową/wdowcem i nie mieszka z nowym partnerem.
Wysokość renty jest zróżnicowana w zależności od wieku współmałżonka pozostałego przy życiu lub małżonka po rozwodzie:
-poniżej 66 lat: 193,50 EUR tygodniowo;
-powyżej 66 lat: 230,30 EUR tygodniowo.”
(Patrz: … ).
Na pytanie Organu o treści: „Czy świadczenie, które otrzymuje Pani z Irlandii, obejmuje:
-zasiłek na dzieci, tj. zasiłek, który nie jest zależny od ubezpieczenia ani zasobów finansowych i jest wypłacany na każde dziecko w wieku poniżej 16 lat lub do 17 lat, jeżeli dziecko pobiera naukę w trybie dziennym lub jest niepełnosprawne i na stałe zamieszkuje w Irlandii;
-zasiłek dla rodzin o niskich dochodach (FIS), tj. świadczenie pieniężne wolne od podatku, przyznawane rodzinom, w tym rodzinom niepełnym, uzyskującym niskie wynagrodzenie;
-dodatek dla rodzin niepełnych, tj. zasiłek m.in. dla wdowy spełniającej warunek zamieszkania w Irlandii na stałe?”,
Wnioskodawczyni odpowiedziała: nie, świadczenie nie obejmuje takich zasiłków i dodatków.
Na pytanie Organu o treści: „Czy w okresie obejmującym przedmiotowy wniosek poza wskazaną rentą wdowią uzyskiwała/uzyskuje Pani inne dochody (z jakiego tytułu, w jakim kraju)?”, Wnioskodawczyni odpowiedziała: tak, od 20 marca 2017 r. - dochody z tytułu emerytury wypłacane w Polsce.
Pytania
1.Czy renta, którą Wnioskodawczyni otrzymuje po mężu, podlega opodatkowaniu w Polsce i czy Wnioskodawczyni powinna płacić podatek dochodowy od otrzymywanej renty?
2.Jeśli podatek od otrzymywanej renty wdowiej był odprowadzany niesłusznie, to czy Wnioskodawczyni może dochodzić zwrotu zapłaconego podatku?
3.Czy dochody z Irlandii dotyczące renty Wnioskodawczyni musi wykazywać w zeznaniu rocznym składanym w Urzędzie Skarbowym?
Pani stanowisko w sprawie
1)Renta, którą Wnioskodawczyni otrzymuje po mężu podlega opodatkowaniu w Polsce, ale jednocześnie jest zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226; dalej: „ustawa o PIT”).
2)Z uwagi na fakt, że podatek od otrzymywanej renty był odprowadzany niesłusznie, to Wnioskodawczyni może dochodzić zwrotu zapłaconego podatku. Prawo do zwrotu jest ograniczone 5-letnim terminem przedawnienia, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Wnioskodawczyni ma więc prawo dochodzić zwrotu za lata: 2018, 2019, 2020, 2021, 2022 i 2023.
3)Dochody z Irlandii dotyczące renty nie muszą być wykazywane w zeznaniu rocznym składanym w Urzędzie Skarbowym, gdyż podlegają zwolnieniu z opodatkowania.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawczyni
Ad 1.
Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy o PIT, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Zgodnie z art. 4a ustawy o PIT, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Z uwagi na okoliczność, że świadczenie wypłacane jest z Irlandii, w niniejszej sprawie znajdą zastosowanie postanowienia Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Madrycie dnia 13 listopada 1995 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 29, poz. 129).
Zgodnie z przepisem art. 18 ust. 1 ww. Umowy, z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu wcześniejszego zatrudnienia oraz każda renta wypłacana takiej osobie podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
Stosownie do art. 18 ust. 2 ww. Umowy, określenie „renta” oznacza określoną kwotę wypłacaną okresowo w ustalonych terminach dożywotnio lub przez konkretny lub dający się wymierzyć okres, jako spełnienie zobowiązania dokonywania płatności w zamian za uprzednio w pełni wykonane świadczenie pieniężne lub w równoważniku pieniężnym.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. Umowy, części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd są one osiągane, a które nie zostały objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
Mając na uwadze powyższe uregulowania stwierdzić należy, że otrzymywana przez Wnioskodawczynię renta z Irlandii podlega opodatkowaniu w miejscu zamieszkania Wnioskodawczyni, tj. w Polsce, na zasadach określonych w ustawie o PIT.
Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Jednocześnie jednak zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.
Oznacza to, że w sytuacji, gdy renta jest świadczeniem rodzinnym otrzymywanym na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Irlandii, to jest ona zwolniona od podatku na podstawie art. 21 ust 1 pkt 8 ustawy o PIT.
W konsekwencji, Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do płacenia z tytułu otrzymywania ww. świadczenia podatku dochodowego od osób fizycznych. Takie stanowisko zaprezentowano w szeregu interpretacji indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:
-z dnia 19 grudnia 2023 r., nr 0115-KDIT2.4011.503.2023.2.ENB;
-z dnia 7 grudnia 2022 r., nr 0115-KDIT2.4011.723.2022.1.ENB;
-z dnia 24 listopada 2023 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.795.2023.1.AK;
-z dnia 16 czerwca 2023 r., nr 0112-KDIL1 -3.4011.308.2023.2.AKR;
-z dnia 7 lutego 2024 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.902.2023.1.TR.
Ad 2.
Zgodnie z art. 75 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383; dalej: „OP”), jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.
W myśl natomiast art. 75 § 2 OP, uprawnienie do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty przysługuje podatnikom, płatnikom i inkasentom oraz osobom, które były wspólnikami spółki cywilnej w momencie rozwiązania spółki w zakresie zobowiązań spółki. Płatnik lub inkasent jest uprawniony do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, jeżeli wpłacony podatek nie został pobrany od podatnika.
Na podstawie art. 75 § 3 OP, jeżeli z przepisów prawa podatkowego wynika obowiązek złożenia zeznania (deklaracji), to podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest obowiązany złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).
Z uwagi na fakt, że podatek od otrzymywanej renty był odprowadzany niesłusznie, to Wnioskodawczyni może dochodzić zwrotu zapłaconego podatku.
Celem zwrotu niezasadnie pobranego podatku Wnioskodawczyni ma prawo do sporządzenia korekty zeznań podatkowych za lata, za które opłacono podatek dochodowy od otrzymanej renty i wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty. W korektach złożonych zeznań za te lata Wnioskodawczyni nie powinna wykazać kwoty przychodów z tytułu renty.
Takie stanowisko np. w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:
-z dnia 19 grudnia 2023 r., nr 0115-KDIT2.4011.503.2023.2.ENB;
-z dnia 16 czerwca 2023 r., nr 0112-KDIL1-3.4011.308.2023.2.AKR.
Prawo do zwrotu jest ograniczone 5 letnim terminem przedawnienia licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Wnioskodawczyni ma więc prawo dochodzić zwrotu za lata 2018, 2019, 2020, 2021, 2022 i 2023.
Stosownie bowiem do art. 70 § 1 OP, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.
Termin płatności podatku za 2018 rok przypadał 30 kwietnia 2019 r. Podatek za ten rok przedawni się więc z upływem 5 lat od końca 2019 r., a więc 1 stycznia 2025 r.
Podobne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 16 czerwca 2023 r., nr 0112-KDIL1-3.4011.308.2023.2.AKR:
„Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym - poprawnym już - wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Podatnik może skutecznie skorygować wysokość zobowiązania podatkowego o ile zobowiązanie to nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia wynosi pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, podatnik ma zatem prawo skorygować deklaracje za okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ww. ustawy). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a ww. ustawy.”
Ad 3.
Z uwagi na fakt, że dochody z Irlandii dotyczące renty podlegają zwolnieniu z opodatkowania to nie muszą być wykazywane w zeznaniu rocznym składanym w Urzędzie Skarbowym.
Takie stanowisko np. w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:
-z 19 grudnia 2023 r. nr 0115-KDIT2.4011.503.2023.2.ENB: „W korektach złożonych zeznań za lata 2021-2022 nie powinna Pani wykazać kwoty przychodów z tytułu świadczenia wdowiego”;
-z 7 grudnia 2022 r., nr 0115-KDIT2.4011.723.2022.1.ENB: „Nie jest Pani zobowiązana do opłacania z tytułu otrzymywania ww. świadczenia podatku dochodowego od osób fizycznych, jak również nie jest Pani zobowiązana do wykazywania tego świadczenia w zeznaniach podatkowych.”;
-z 16 czerwca 2023 r., nr 0112-KDIL1-3.4011.308.2023.2.AKR: „Nie powinna Pani wykazać w tych zeznaniach przychodu z tytułu ww. świadczeń gdyż - jak wyżej wskazano – zwolniony jest on z opodatkowania.”;
-z 7 lutego 2024 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.902.2023.1.TR: „W konsekwencji, nie jest Pani zobowiązana do płacenia z tytułu otrzymywania ww. świadczenia podatku dochodowego od osób fizycznych, jak również nie jest Pani zobowiązana do wykazywania tego świadczenia w zeznaniach podatkowych.”.
Interpretacja indywidualna
Rozpatrzyłem Pani wniosek – 17 września 2024 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0113-KDIPT2-2.4011.500.2024.2.MK, w której uznałem Pani stanowisko za nieprawidłowe.
Interpretację doręczono Pani 17 września 2024 r.
Skarga na interpretację indywidualną
6 października 2024 r. wniosła Pani skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.
Wniosła Pani o uchylenie przedmiotowej Interpretacji, zasądzenie kosztów postępowania sądowego według norm przepisanych oraz rozpoznanie sprawy podczas rozprawy zdalnej.
Postępowanie przed sądami administracyjnymi
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uchylił interpretację w całości – wyrokiem z 20 grudnia 2024 r., sygn. akt I SA/Kr 840/24.
13 maja 2025 r. do Krajowej Informacji Skarbowej wpłynął prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 20 grudnia 2024 r., sygn. akt I SA/Kr 840/24.
Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 20 marca 2025 r.
Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku
Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):
Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.
Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:
•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie;
•ponownie rozpatruję Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
W myśl art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Z wniosku wynika, że jest Pani osobą fizyczną, obywatelką Rzeczypospolitej Polskiej, posiadającą miejsce zamieszkania do celów podatkowych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. 11 stycznia 2023 r. Urząd ds. Usług w zakresie Zabezpieczenia Społecznego w Irlandii (Social Welfare Services Office) wydał decyzję o przyznaniu Pani renty wdowiej po zmarłym mężu. Renta wdowia jest należna Pani od 22 stycznia 2021 r. Renta wdowia jest świadczeniem rodzinnym przysługującym pozostającym przy życiu, m.in. wdowom. Renta będzie wypłacana Pani w walucie euro na Pani rachunek bankowy w polskim banku mającym siedzibę na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Świadczenie - określane jako „renta wdowia" - stanowi świadczenie rodzinne otrzymywane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Irlandii.
Z uwagi na okoliczność, że świadczenie wypłacane jest z Irlandii, w niniejszej sprawie znajdą zastosowanie postanowienia Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Madrycie dnia 13 listopada 1995 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 29 poz. 129 ze zm.), zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę i Irlandię w dniu 7 czerwca 2017 r. („Konwencja MLI”).
Zgodnie z przepisem art. 18 ust. 1 ww. Umowy:
Z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu wcześniejszego zatrudnienia oraz każda renta wypłacana takiej osobie podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
Stosownie do art. 18 ust. 2 ww. Umowy:
Określenie „renta” oznacza określoną kwotę wypłacaną okresowo w ustalonych terminach dożywotnio lub przez konkretny lub dający się wymierzyć okres, jako spełnienie zobowiązania dokonywania płatności w zamian za uprzednio w pełni wykonane świadczenie pieniężne lub w równoważniku pieniężnym.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. Umowy:
Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd są one osiągane, a które nie zostały objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
Mając na uwadze powyższe uregulowania stwierdzić należy, że renta wdowia, którą będzie Pani otrzymywać z Irlandii będzie podlegała opodatkowaniu w miejscu Pani zamieszkania, tj. w Polsce, na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Jednocześnie jednak zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:
Wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.
Zatem, zgodnie z postanowieniami Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, otrzymywana przez Panią renta wdowia z Irlandii podlega opodatkowaniu tylko w Polsce. Jednocześnie jednak, skoro otrzymywana renta wdowia - jak Pani wskazała - jest świadczeniem rodzinnym przyznanym na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Irlandii, to jest ona zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W konsekwencji, nie była Pani zobowiązana do płacenia z tytułu otrzymywania ww. świadczenia podatku dochodowego od osób fizycznych, jak również nie była Pani zobowiązana do wykazywania tego świadczenia w zeznaniach podatkowych. Powyższe oznacza również, że bank w Polsce nie powinien od tego świadczenia pobierać zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Ponadto, wskazuję, że na mocy art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):
Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku
Zatem, jak wskazała Pani we wniosku, termin płatności podatku za 2018 r. przypadał 30 kwietnia 2019 r. Podatek za ten rok przedawni się więc z upływem 5 lat od końca 2019 r., a więc 1 stycznia 2025 r.
Zgodnie z art. 75 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa:
Jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.
W myśl natomiast art. 75 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:
Uprawnienie do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty przysługuje podatnikom, płatnikom i inkasentom oraz osobom, które były wspólnikami spółki cywilnej w momencie rozwiązania spółki w zakresie zobowiązań spółki. Płatnik lub inkasent jest uprawniony do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, jeżeli wpłacony podatek nie został pobrany od podatnika.
Zgodnie z art. 75 § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:
Jeżeli z przepisów prawa podatkowego wynika obowiązek złożenia zeznania (deklaracji), to podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest obowiązany złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).
Na mocy art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:
Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.
Z art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej wynika, że:
Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.
Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym - poprawnym już - wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Podatnik może skutecznie skorygować wysokość zobowiązania podatkowego o ile zobowiązanie to nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia wynosi 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, podatnik ma zatem prawo skorygować deklaracje za okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ww. ustawy). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a ustawy Ordynacja podatkowa.
Podsumowując, w odniesieniu do lat 2019-2023, jeśli w złożonych za te lata zeznaniach podatkowych wykazała Pani przychody uzyskane tytułem świadczenia wdowiego z Irlandii i pobrane zaliczki, to celem zwrotu niezasadnie pobranego podatku ma Pani prawo do sporządzenia korekt zeznań podatkowych za te lata i wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty. W korektach złożonych zeznań za lata 2019-2023 nie powinna Pani wykazać kwoty przychodów z tytułu świadczenia wdowiego, a jedynie pobrane przez płatnika z tego tytułu zaliczki. Takie postępowanie umożliwi zwrot pobranych przez płatnika zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
