Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Shutterstock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 czerwca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 10 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 9 lipca 2025 r. (wpływ 9 lipca 2025 r.) oraz pismem z 11 sierpnia 2025 r. (wpływ 11 sierpnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (wynikający z wniosku oraz uzupełnienia)

W dniu (...) 2008 r. wraz z mężem zawarła Pani z (...) (dalej: „Bank”) umowę kredytu. (...) podlega nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowego z siedzibą w (…) i jako bank komercyjny, jest uprawniony do udzielania kredytów a jego działalność jest regulowana przez Prawo Bankowe oraz inne przepisy, w tym Ustawę o kredycie hipotecznym. (...) podlega również nadzorowi w ramach Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego Unii Europejskiej, co oznacza nadzór ze strony EBC i krajowych organów nadzorczych które określają zasady funkcjonowania takich instytucji.

Na mocy podpisanej umowy Bank udzielił Państwu kredytu w kwocie (...) CHF (na dzień podpisania umowy wartość (...) PLN) na dokończenie budowy domu jednorodzinnego zaspokajającego Państwa potrzeby mieszkaniowe, na okres 30 lat. Zarówno Pani jak i Pani mąż (drugi kredytobiorca) byliście solidarnie zobowiązani do spłaty ww. kredytu.

Kredyt został denominowany do CHF, bowiem zarówno wypłata następowała w walucie PLN na rachunek prowadzony w PLN jak i spłaty następowały w PLN poprzez obciążanie rachunku bankowego prowadzonego w PLN. Ostatecznie Bank wypłacił Państwu kwotę zaciągniętego kredytu w PLN w pięciu transzach w wysokości (...) PLN.

Wyżej wymieniony kredyt dotyczy nieruchomości zlokalizowanej w (...), dla której prowadzona jest księga wieczysta o nr (...) przez Sąd Rejonowy (...) i dla której to nieruchomości ustanowiono hipotekę kaucyjną do kwoty (...) CHF na zabezpieczenie kredytu oraz odsetek i kosztów.

Wyżej wymieniony kredyt hipoteczny jest kredytem mieszkaniowym, zaciągniętym wyłącznie na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowy kredyt został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej.

W (...) 2023 r. złożyliście Państwo pozew do Sądu o nieważność umowy, ponieważ zawiera ona klauzule abuzywne (sprawa przed Sądem Okręgowym (…) sygn. akt (…)). Do dnia wstrzymania przez Sąd obowiązku dokonywania spłat rat kredytowych ((…) 2024) zostało spłacone do Banku (...) PLN. W chwili obecnej (tj. w trakcie oczekiwania na pierwszą rozprawę sądową) Bank przedstawił Państwu propozycję ugody, w której proponuje uznać Umowę kredytu za w pełni wykonaną.

Saldo zadłużenia do umorzenia to:

-kapitał w wysokości (...) CHF

-odsetki umowne w wysokości (...) CHF.

Umorzenie zobowiązania z tytułu udzielonego kredytu będzie dotyczyło Pani i Pani męża, czyli wszystkich kredytobiorców.

Jesteście Państwo zdecydowani na podpisanie ugody po udzieleniu interpretacji w poniższej sprawie przez Krajową Informację Skarbową.

Bank przedstawił Państwu wzór ugody wraz z załącznikami. W treści ugody Bank informuje Państwa, że zwolnienie z części długu (umorzenie) skutkować będzie rozpoznaniem po Państwa stronie przychodu podatkowego, a Bank będzie zobowiązany do wypełnienia obowiązku sporządzenia informacji PIT-11. Jednocześnie, Bank podaje do informacji odniesienie do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (dalej jako: „Rozporządzenie”) mające zastosowanie do wierzytelności umorzonych w latach 2022-2026.

Nie korzystaliście Państwo wcześniej z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej.

Bank przygotował również wzór Oświadczenia Kredytobiorcy, w którym to macie Państwo oświadczyć, że spełniacie przesłanki wskazane w § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a i b oraz § 3 wyżej wymienionego Rozporządzenia. Poniżej fragment oświadczenia: „W związku ze zwolnieniem mnie z części długu wynikającego z kredytu hipotecznego o numerze umowy jak wyżej i wymogami Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (dalej: „Rozporządzenie”) oświadczam, iż zostały spełnione przesłanki wskazane w § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a i b oraz § 3 Rozporządzenia tj. - kredyt mieszkaniowy został udzielony przed 15 stycznia 2015 roku, - kredyt mieszkaniowy został zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, - kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, - kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, - nie skorzystałam z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej, Ww. przesłanki są spełnione w odniesieniu do części kredytu stanowiącego 89,62% całkowitej kwoty udzielonego kredytu. (...)”.

Pani wątpliwości budzi zapis w omawianym oświadczeniu, że „Ww. przesłanki są spełnione w odniesieniu do części kredytu stanowiącego 89,62% całkowitej kwoty udzielonego kredytu”. Wystąpiliście Państwo do Banku o wyjaśnienie, z czego wynika to wyliczenie, skoro kredyt był w 100% przeznaczony na cele mieszkaniowe. Na zadane pytanie Bank udzielił poniższej odpowiedzi: „Cztery z pięciu transz zostały Powodom wypłacone celem budowy domu (odpowiednio transze I, II, III, IV). Transze te sumowały się do wnioskowanej przez Powodów kwoty (...) zł (nadwyżka (…) zł w stosunku do wnioskowanej kwoty (...) zł). W wyniku różnic kursowych, powyższe transze zrealizowały wnioskowaną kwotę przez Powodów w PLN, a w zakresie udostępnionej kwoty pozostała nadwyżka w walucie CHF. Zgodnie z obowiązującym regulaminem w momencie zawierania umowy kredytowej przez Powodów, kwota ta została przekazana na rachunek Powodów jako pozostała kwota. W związku z powyższym niezależnie od sposobu jej wykorzystania, kwota ta stanowi kwotę udostępnioną w celu dowolnym i nie może zostać zaliczona na poczet celu mieszkaniowego”.

Nie ma mowy o kwotach prowizji, ubezpieczeń i innych dodatkowych kosztach. Do wyjaśnienia Banku podajemy szczegóły dotyczące wypłaconych transz:

-Transza I z dnia (…) 2008 kwota (…) CHF tj. (…) PLN;

-Transza II z dnia (…) 2008 kwota (…) CHF tj. (…) PLN;

-Transza III z dnia (…) 2008 kwota (…) CHF tj. (…) PLN;

-Transza IV z dnia (…) 2009 kwota (…) CHF tj. (…) PLN;

-Transza V z dnia (…) 2009 kwota (…) CHF tj. (…) PLN.

Razem transze: (…) CHF tj. (...) PLN.

W dniu wypłaty pierwszej transzy z wypłaconej kwoty Kredytu została pobrana Prowizja Przygotowawcza w wysokości (...) CHF. Wyliczenie do wyjaśnienia Banku: (...) PLN/(...) PLN x 100 = 89.62%.

Dodatkowo w uzupełnieniu sprawy wskazała Pani, że wszystkie środki pieniężne otrzymane w związku z podpisaną w dniu (...) 2008 r. umową kredytu hipotecznego z (...) nr umowy (...) zostały wykorzystane wyłącznie na cel wskazany w umowie kredytowej, czyli dokończenie budowy domu.

Pytanie

1.Czy Bank słusznie zakwalifikował przekazaną kwotę wynikającą z różnic kursowych wypłaconych transz kredytu mieszkaniowego jako kwotę otrzymaną na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 Ustawy o PDOF i wykluczył ją z całkowitej kwoty udzielonego kredytu?

2.Czy zapis w oświadczeniu, że przesłanki wskazane w § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a i b oraz § 3 Rozporządzenia są spełnione w odniesieniu do części kredytu stanowiącego 89,62% całkowitej kwoty udzielonego kredytu, będzie uprawniał Panią – w przypadku zawarcia ugody pozasądowej z Bankiem – do skorzystania z zaniechania w poborze podatku dochodowego od osób fizycznych od części stanowiącej wyłącznie 89,62% kwoty umorzonej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego (tj. kapitału i odsetek) zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 Ustawy o PDOF?

3.Jeśli powyższe wyliczenie Banku (dotyczące wykluczenia różnic kursowych z całkowitej kwoty udzielonego kredytu) jest nieprawidłowe, czy będzie przysługiwało Pani – w przypadku zawarcia ugody pozasądowej z Bankiem – na podstawie Rozporządzenia zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych od całej kwoty umorzonej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego (tj. kapitału i odsetek) zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 Ustawy o PDOF?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, spełnia Pani wymagania opisane w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

Po podpisaniu ugody pozasądowej z Bankiem będzie Pani uprawniona do skorzystania z zaniechania poboru podatku dochodowego od przychodów związanych z umorzeniem wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego (tj. kapitału i odsetek) w części, jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 Ustawy o PDOF pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego. Kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty w 100% na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 Ustawy o PDOF (budowa własnego budynku mieszkalnego, dla którego prowadzona jest księga wieczysta).

Pani zdaniem, przedstawiona przez Bank informacja, że Kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty w części stanowiącej 89,62% na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 Ustawy o PDOF (budowa własnego budynku mieszkalnego) a w części 10,38% na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 Ustawy o PDOF jest nieprawidłowa. Przekazana dodatkowa kwota, stanowiąca 10,38% całkowitej kwoty udzielonego kredytu, wynikająca z różnic kursowych wypłaconych transz kredytu mieszkaniowego jest ściśle związana z zawartą umową kredytu hipotecznego przeznaczonego w całości na cele mieszkaniowe, jest kwotą otrzymaną na wydatki o których mowa w art. 21 ust.25 pkt 1 Ustawy o PDOF i nie powinna być wykluczona z całkowitej kwoty udzielonego kredytu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy:

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g, art. 30j-30p oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów ze wszystkich źródeł przychodów.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ww. ustawy, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 – inne źródła.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Przystępując do oceny skutków podatkowych umorzenia przez bank wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego, zaciągniętego przez Panią, wskazuję, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Z kolei umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela prawa do wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem, że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa.

Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.

Tak więc, dla umorzenia wierzytelności konieczna jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy poprzez oświadczenie).

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Tym samym, umorzoną kwotę wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu wskazuję na rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102 ze zm.).

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów:

1.Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot:

1)umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:

a)kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz

b)osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej;

2)otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.

2.Kwoty wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują:

1)kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału);

2)odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje;

3)opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.

3.W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647, z późn. zm.), zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.

4.W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zastąpiony kredytem refinansowym lub gdy na jego spłatę został zaciągnięty kredyt konsolidacyjny, zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje odpowiednio kwotę wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego.

5.Przez jedną inwestycję mieszkaniową, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych:

1)jednego gospodarstwa domowego albo

2)więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2023 r. poz. 1774 i 1843).

6.Przez jedno gospodarstwo domowe, o którym mowa w ust. 5, rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi.

7.W przypadku gdy stroną umowy kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, są co najmniej dwie osoby fizyczne, zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ma zastosowanie wyłącznie do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b.

Natomiast z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia wynika, że:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został:

1)udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz

2)zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz

3)zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei § 4 ww. rozporządzenia stanowi, że:

Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2026 r.

Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

a)nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b)nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c)nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d)budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e)rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Dochody, od których zaniechano poboru podatku nie są wykazywane w zeznaniach rocznych i nie podlegają opodatkowaniu oraz zgłoszeniu do urzędu skarbowego.

Z powyższego wynika zatem, że zaniechanie poboru podatku znajdzie zastosowanie:

-do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie,

-do kredytów udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw,

-do kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej,

-a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego – gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej oraz

-w przypadku, gdy osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a) inwestycji mieszkaniowej (§ 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. rozporządzenia).

Istotne jest, żeby kredyt mieszkaniowy został przeznaczony na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, że negocjuje Pani z bankiem ugodę dot. umorzenia kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2008 r. Bank udzielił Pani kredytu w kwocie (...) CHF (na dzień podpisania umowy wartość (...) PLN) na dokończenie budowy domu jednorodzinnego zaspokajającego Pani potrzeby mieszkaniowe. Ostatecznie Bank wypłacił Pani kwotę zaciągniętego kredytu w PLN w pięciu transzach w wysokości (...) PLN. Bank przygotował oświadczenie, w którym wskazał, że przesłanki do skorzystania z zaniechania poboru podatku od umorzonej części kredytu są spełnione w odniesieniu do części kredytu stanowiącego 89,62% całkowitej kwoty udzielonego kredytu. Bank wyjaśnił, że cztery z pięciu transz zostały wypłacone celem budowy domu (odpowiednio transze I, II, III, IV). Transze te sumowały się do wnioskowanej kwoty (...) zł (nadwyżka 0,04 zł w stosunku do wnioskowanej kwoty (...) zł). W wyniku różnic kursowych, powyższe transze zrealizowały wnioskowaną kwotę, a w zakresie udostępnionej kwoty pozostała nadwyżka w walucie CHF. Zgodnie z obowiązującym regulaminem w momencie zawierania umowy kredytowej, kwota ta została przekazana na Państwa rachunek jako pozostała kwota. W związku z powyższym niezależnie od sposobu jej wykorzystania, kwota ta stanowi kwotę udostępnioną w celu dowolnym i nie może zostać zaliczona na poczet celu mieszkaniowego. W uzupełnieniu sprawy doprecyzowała Pani, że wszystkie środki pieniężne otrzymane w związku z podpisaną w 2008 r. umową kredytu hipotecznego zostały wykorzystane wyłącznie na cel wskazany w umowie kredytowej, czyli dokończenie budowy domu.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa stwierdzam, że umorzenie przez bank części kwoty kredytu mieszkaniowego zaciągniętego przez Panią wspólnie z mężem w 2008 r., stanowić będzie dla Pani przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu nieodpłatnych świadczeń klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 tej ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże, do całkowitej kwoty (100%) uzyskanego przez Panią przychodu związanego z umorzeniem wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zastosowanie znajdzie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe. Będzie Pani bowiem spełniać wszystkie przesłanki umożliwiające zastosowanie ww. zaniechania w odniesieniu do tej części umorzonego kredyt.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydając niniejszą interpretację Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej dokonał wykładni powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe w kontekście ustalenia czy spełnia Pani warunki uprawniające do skorzystania z zaniechania poboru podatku dochodowego w związku z umorzeniem przez bank kredytu hipotecznego.

Przedmiotowa interpretacja nie odnosi się do potwierdzenia poprawności wyliczeń dokonanych przez podatnika oraz bank.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.