Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

-prawidłowe – w zakresie podlegania ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce od momentu przeprowadzki Pana żony i dzieci do Zjednoczonych Emiratów Arabskich;

-nieprawidłowe – w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 maja 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 26 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 4 lipca 2025 r. (wpływ 7 lipca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

I.Moment opuszczenia kraju

Wnioskodawca na stałe osiadł w Zjednoczonych Emiratach Arabskich (dalej również: ZEA) od (…) 2024 r. W tym celu podejmie odpowiednie kroki, by spełnić prawne wymagania ZEA do uzyskania tam rezydencji oraz numeru ID. Wnioskodawca planuje pozyskanie statusu rezydenta na bazie posiadanej umowy o pracę w ZEA. Posiadanie obywatelstwa w ZEA niestety nie będzie możliwe ze względu na to, że brak jest w tym kontekście możliwości prawnych.

Wnioskodawca incydentalnie przebywał w Polsce (dalej również jako: Rzeczpospolita Polska, PL, kraj, RP, Polska) z okazji świąt albo okoliczności rodzinnych. Aktualnie planuje krótkie pobyty w Polsce (maksymalnie tydzień w miesiącu) w celu odwiedzin znajomych lub innych okoliczności.

II.Posiadanie centrum interesów życiowych

Wnioskodawca jest w ZEA zatrudniony na podstawie umowy o pracę z lokalnym podmiotem.

Po zmianach dokonanych w wyniku przeprowadzki Wnioskodawca nie posiada źródeł dochodu w Polsce. Posiada natomiast konto bankowe osobiste oraz firmowe, które zamierza zamknąć (działalność gospodarcza jest zawieszona).

Wnioskodawca jest właścicielem majątku ruchomego w Polsce, do którego należą: m.in. trzy samochody, wyposażenie mieszkania, ciągnik rolniczy (współwłasność (…)) oraz dwa motocykle. W ZEA posiada jeden samochód. Wnioskodawca jest też właścicielem nieruchomości: zlokalizowane w Polsce mieszkanie, dom oraz kilka działek budowlanych/rolnych. Ponadto jest właścicielem domu, który jest aktualnie wynajmowany oraz posiada mieszkanie w stanie deweloperskim. W X wynajmuje mieszkanie (…). Wszelkie wyżej wymienione ruchomości i nieruchomości zostaną użyczone lub sprzedane. Zatem w konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie posiadał do dyspozycji żadnego majątku w Polsce.

W związku z przeprowadzką do Zjednoczonych Emiratów Arabskich, Wnioskodawca jest stroną umowy najmu mieszkania na miejscu. Zatem pojawią się wszelkie opłaty związane z utrzymaniem lokalu, rachunki za internet, telefon itp.

III.Centrum interesów osobistych

Rodzina Wnioskodawcy aktualnie przebywa w Polsce: żona oraz (…) dzieci. Obecny pobyt żony i dzieci w Polsce ma charakter przejściowy i wynika z wyjątkowych okoliczności rodzinnych. Żona Wnioskodawcy, wraz z (…) dzieci, przebywa w Polsce tymczasowo do (…) 2025 roku. Jej obecność związana jest z koniecznością zapewnienia opieki (…), natomiast dzieci kończą bieżący rok szkolny. Dzieci są już zapisane do szkoły w ZEA, gdzie planowane jest kontynuowanie przez nie nauki i wspólne zamieszkanie z Wnioskodawcą. Najstarszy syn, który osiągnie pełnoletniość w (…) 2026 roku planuje kontynuowanie edukacji w Polsce. Żona Wnioskodawcy będzie incydentalnie powracać do Polski w celu opieki (…).

Wnioskodawca aktywnie uczestniczy w życiu społecznym w ZEA m.in. jest zaangażowany w organizacje polonijne. Ponadto Wnioskodawca regularnie ćwiczy (…) w ZEA oraz zamierza uczestniczyć w zawodach (…) organizowanych na miejscu.

IV.Podsumowanie

Celem złożonego wniosku jest uzyskanie potwierdzenia ze strony polskiej, czy Wnioskodawca w RP będzie objęty nieograniczonym bądź ograniczonym obowiązkiem podatkowym w myśl ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 z późn. zm., dalej: ustawa o PIT) od momentu wyprowadzki z kraju.

Wnioskodawca będzie w posiadaniu certyfikatu rezydencji podatkowej, z którego będzie wynikać, że miejscem zamieszkania Wnioskodawcy dla celów podatkowych jest ZEA.

Dodatkowo, Wnioskodawca planuje przesłać formularz ZAP-3 do polskiego Urzędu Skarbowego, w którym zaktualizuje swoje dane z uwzględnieniem swoich związków ze Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi.

W piśmie, stanowiącym uzupełnienie wniosku doprecyzował Pan, że jest Pan zatrudniony w ZEA na podstawie umowy o pracę z lokalnym podmiotem zarejestrowanym w ZEA. W ramach pracy wykonuje Pan prace (…). Wykonuje Pan prace wyłącznie z terytorium ZEA. Nie wykonuje Pan pracy na pokładzie statku, barki, pojazdu drogowego lub statku powietrznego, eksploatowanego w komunikacji międzynarodowej. Pana wynagrodzenie jest wypłacane przez spółkę z siedzibą w ZEA, która jest Pana pracodawcą.

W roku podatkowym 2024 przebywał Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej krócej niż 183 dni. W roku podatkowym 2025 będzie przebywał Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej krócej niż 183 dni. Pana krótkie pobyty w Polsce w 2025 roku spowodują okoliczności rodzinne, np. ślub, urodziny itp. - będą to kilkudniowe wizyty i będzie Pan przebywał w trakcie planowanych pobytów u dalszych członków rodziny lub znajomych, ewentualnie w hotelach. Nie będzie miał Pan stałego miejsca pobytu w Polsce.

Dom, który Pan posiada w Polsce to dom, w którym mieszkał Pan wcześniej z żoną i dziećmi. Żona i dzieci nie mieszkają już w tym domu i nie zostanie on im użyczony. W Polsce pozostanie najstarszy syn, który w (…) 2026 roku uzyska pełnoletniość.

Decyzja o użyczeniu ruchomości i nieruchomości (a nie sprzedaży), które posiada Pan w Polsce wynikała z faktu, że pozostawienie majątku w Polsce miało na celu umożliwienie korzystania z niego przez członków dalszej rodziny. Majątek ten nie generuje dla Pana dochodów, nie prowadzi Pan w związku z nim działalności gospodarczej ani żadnej aktywności zarobkowej w Polsce. Został on oddany do nieodpłatnego użytkowania (np. w formie umowy użyczenia), co dodatkowo podkreśla, że nie czerpie Pan z niego korzyści ekonomicznych.

Pobyt rodziny w Polsce ma charakter przejściowy. Żona przebywa w Polsce w celu opieki (…) i będzie kilka razy w roku do niej wracać. Ponadto w Polsce przebywały dzieci, do momentu ukończenia szkoły. Żona z (…) dzieci do (…) przebywała w Polsce. Pana żona będzie również incydentalnie wracać do (…). Najstarszy syn, który uzyska pełnoletniość w (…) 2026 roku pozostanie w Polsce.

Osiadł Pan w ZEA z zamiarem stałego pobytu. Nie jest Pan w stanie wykluczyć możliwości, że w nieokreślonej przyszłości wróci Pan na stałe do Polski, natomiast aktualnie takiego zamiaru nie ma.

Zgodnie z wewnętrznym prawem ZEA jest Pan osobą o nieograniczonym obowiązku podatkowym w ZEA. Nie jest Pan obywatelem ZEA, jest obywatelem Polski. Uzyska Pan certyfikat rezydencji podatkowej ważny od (…) 2025 roku.

Wnioskodawca prowadził (…) działalność gospodarczą w Polsce od (…) roku i zawiesił ją od (…) 2024 roku. Wnioskodawca dokonał zawieszenia ze względu na to, iż nie był świadomy różnic wynikających z zawieszenia a zamknięcia działalności. Nie ma dla niego przeszkody, aby równie dobrze zamknąć działalność.

Od (…) 2024 roku ma Pan stałe miejsce zamieszkania w ZEA. Jest Pan w posiadaniu dokumentów potwierdzających takie miejsce zamieszkania. Posiada Pan umowę najmu nieruchomości, zawartą umowę o pracę oraz wystąpi o wydanie certyfikatu rezydencji podatkowej w ZEA. W 2024 roku przebywał Pan zwykle w ZEA. Również w 2025 roku będzie przebywał Pan zwykle w ZEA. Ma Pan obywatelstwo polskie.

Pana żona i dzieci również zamierzają dokonać przeprowadzki do ZEA. Żona z dziećmi przebywała w Polsce czasowo do (…) 2025 roku ze względu na zakończenie roku szkolnego przez dzieci. Dzieci zdały egzaminy do szkoły i uzyskały potwierdzenie przyjęcia do szkoły w ZEA. Będą one następnie w kolejnych latach uczęszczać do szkoły w ZEA. Będą Państwo (tj. Pan wraz z rodziną) prowadzić w ZEA wspólne gospodarstwo domowe.

W okresie, kiedy żona i dzieci pozostają w Polsce, a Pan już „osiadł” w ZEA wspólnie Państwo uczestniczą w wydatkach dotyczących utrzymania rodziny.

Powodem wyjazdu do ZEA było przeniesienie się najbliższej rodziny do innego państwa ze względu na warunki życia oraz wiązanie Pana z ZEA. Ma Pan w ZEA stałe miejsce zamieszkania, należy Pan do organizacji polonijnych, ćwiczy (…) oraz angażuje się w życie lokalne poprzez uczestnictwo w zawodach (…). W X, ze względu na dostanie się dzieci do szkoły, od (…) wynajmuje Pan (…) mieszkanie w pobliżu szkoły, do której będą uczęszczać – (…). Posiada Pan tam również samochód osobowy. W ZEA korzysta Pan ze świadczeń zdrowotnych - lekarza pierwszego kontaktu, optyka, oddaje Pan krew oraz korzysta z opieki dentystycznej.

W Polsce przebywa Pana dalsza rodzina. Nie ma Pan zamiaru powrotu do Polski po zakończeniu umowy o pracę w ZEA. Nie prowadzi Pan w Polsce aktywności społecznej, politycznej, kulturalnej i nie należy do żadnych organizacji. Posiadany majątek w Polsce zamierza Pan oddać w użyczenie. Nie ma Pan w Polsce źródła dochodów, konta bankowe zostały zamknięte, nie ma kredytów, ubezpieczenia ani innych umów o świadczenie dla Pana usług. Nie korzysta Pan ze świadczeń zdrowotnych lub społecznych w Polsce.

Pytanie

Jakim obowiązkiem podatkowym po wyprowadzce z Polski objęty jest Pan w przedstawionym stanie faktycznym, tj. nieograniczonym czy ograniczonym w rozumieniu art. 3 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, dotyczy Pana jedynie ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, a tym samym nie jest Pan zobowiązany do opodatkowania dochodów, które są uzyskiwane poza terytorium RP począwszy od momentu wyjazdu.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy o PIT, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do treści art. 3 ust. 1a cytowanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast art. 3 ust. 2a ustawy o PIT stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 4a cytowanej ustawy, powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o PIT, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

W piśmie z dnia 9 października 2018 r. wydanym przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o znaku 0112-KDIL3-2.4011.320.2018.1.JK:

·przez "centrum interesów osobistych" należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp.,

·z kolei „centrum interesów gospodarczych" to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o PIT, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzoną w Abu Zabi w dniu 31 stycznia 1993 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 81, poz. 373, dalej: UPO PL-ZEA), jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas jej status określa się zgodnie z następującymi zasadami:,

1)osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona silniejsze powiązania osobiste lub gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

2)jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;

3)jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem;

4)jeżeli jest ona obywatelem obu Umawiających się Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.

Dla potrzeb dokonania interpretacji powyższego przepisu, należy sięgnąć do Komentarza do Modelowej Konwencji OECD. Przedtem jednak wyjaśnienia wymaga, że głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD, posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej, zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy, czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy). Mając na uwadze opisany stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny stwierdzić należy, że posiada Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w ZEA:

·po pierwsze przebywa Pan w Polsce incydentalnie przez mniejszą część roku, także nie będzie miał Pan miejsca zameldowania w kraju, przez co kryterium przebywania na terytorium RP dłużej niż 183 dni w roku podatkowym nie zostanie spełnione;

·po drugie ściślejsze Pana powiązania osobiste i gospodarcze wskazują na ZEA, gdyż będzie tam Pan posiadał polisy ubezpieczeniowe, odprowadza Pan lokalne podatki oraz składki, posiada majątek ruchomy, ma tytuł prawny do nieruchomości, będzie posiadał konto bankowe w ZEA oraz numer telefonu komórkowego. Ponadto angażuje się Pan w życie lokalnej społeczności, zarówno arabskiej jak i żyjącej tam Polonii. Należy również zwrócić uwagę na fakt, że do Pana dołączyła rodzina: żona oraz (…) dzieci. Po przeprowadzce do ZEA prowadzą Państwo wspólne gospodarstwo domowe oraz uczestniczy Pan w życiu rodzinnym. W związku z tym, stracił Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, co potwierdzają następujące rozstrzygnięcia organów:

-pismo z dnia 6 kwietnia 2016 r. wydane przez Izbę Skarbową w Warszawie o znaku IPPB4/4511-134/16-2/MP: „Analizując, stopień powiązań osobistych i gospodarczych Wnioskodawcy w świetle ww. przepisów uznać należy, że od dnia 20 września 2015 r. i przeniesienia ośrodka interesów życiowych do Wielkiej Brytanii, Wnioskodawca spełnia przesłanki pozwalające uznać Go za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Wielkiej Brytanii oraz podlegającą ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, tj. tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium RP.”;

-pismo z dnia 9 stycznia 2014 r. wydane przez Izbę Skarbową w Bydgoszczy o znaku ITPB2/415-15/13/IB: „Mając na uwadze okoliczności faktyczne przedstawione we wniosku stwierdzić zatem należy, że w 2013 r. do momentu przeniesienia przez Wnioskodawcę ośrodka interesów życiowych (centrum interesów osobistych i gospodarczych) do Polski (w dniu 3 września 2013 r.) nie posiadał miejsca zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski - w Polsce podlegał ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 2a ustawy, tj. tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W konsekwencji, w zeznaniu podatkowym za 2013 r. Wnioskodawca nie ma obowiązku uwzględniania dochodów uzyskanych w Zjednoczonych Emiratach Arabskich przed dniem 3 września 2013 r.”;

-pismo z dnia 19 maja 2008 r. wydane przez Izbę Skarbową w Warszawie o znaku IPPB2/415-323/08-2/AK: „Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, oraz uwzględniając zapisy Konwencji podpisanej w dniu 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, należy stwierdzić, iż: do dnia wyjazdu do Holandii podlegał Pan opodatkowaniu w Polsce od całości uzyskanych dochodów, na zasadach określonych w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (nieograniczony obowiązek podatkowy), od dnia wyjazdu z Polski ośrodek interesów życiowych przeniósł Pan do Holandii, nie posiada Pan miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Posiada Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Holandii, w tym państwie mieszka z zamiarem stałego pobytu, posiada Pan certyfikat wydany przez miejscowe (holenderskie) władze, tam też Pan pracuje. Powyższe oznacza, iż w Polsce podlega Pan ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlega opodatkowaniu jedynie od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania”.

Reasumując, stwierdzić należy, że nie będzie Pan posiadał miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Zatem, zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o PIT, będzie Pan podlegał w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Oznacza to, że w Polsce podlegałyby opodatkowaniu tylko dochody osiągnięte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem UPO PL-ZEA.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że:

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a więc – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Polski centrum interesów życiowych.

Wątpliwość Pana w niniejszej sprawie budzi kwestia, czy po Pana wyprowadzce do Zjednoczonych Emiratów Arabskich w Polsce jest Pan objęty nieograniczonym czy ograniczonym obowiązkiem podatkowym.

We wniosku wyjaśnił Pan m.in., że na stałe osiadł Pan w Zjednoczonych Emiratach Arabskich od (…) 2024 r. Jak wynika z opisu sytuacji: powodem wyjazdu do ZEA było przeniesienie się najbliższej rodziny do innego państwa ze względu na warunki życia oraz wiązanie Pana z ZEA. Ma Pan w ZEA stałe miejsce zamieszkania, należy Pan do organizacji polonijnych, ćwiczy (…) oraz angażuje się w życie lokalne poprzez uczestnictwo w zawodach (…). W X ze względu na dostanie się dzieci do szkoły od (…) wynajmuje (…) mieszkanie w pobliżu szkoły do której będą uczęszczać – (…). Posiada Pan tam również samochód osobowy. W ZEA korzysta Pan ze świadczeń zdrowotnych - lekarza pierwszego kontaktu, optyka, oddaje krew oraz korzysta z opieki dentystycznej. Ponadto – jak Pan wskazał w podaniu – zgodnie z wewnętrznym prawem ZEA jest Pan osobą o nieograniczonym obowiązku podatkowym w ZEA, nie jest obywatelem ZEA, jest obywatelem Polski, uzyska Pan certyfikat rezydencji podatkowej ważny od (…) 2025 roku.

Niemniej jest Pan właścicielem majątku ruchomego w Polsce, do którego należą: m.in. trzy samochody, wyposażenie mieszkania, ciągnik rolniczy (współwłasność (…)) oraz dwa motocykle, jest też Pan właścicielem nieruchomości: zlokalizowane w Polsce mieszkanie, dom oraz kilka działek budowlanych/rolnych, a także jest właścicielem domu, który jest aktualnie wynajmowany oraz posiada mieszkanie w stanie deweloperskim - wszelkie wyżej wymienione ruchomości i nieruchomości zostaną użyczone lub sprzedane.

W przedmiotowej sprawie przesądzający jest jednak fakt, że żona i dzieci dopiero zamierzają dokonać przeprowadzki do ZEA, przebywali w Polsce do (…) 2025 r. (tj. nie przeprowadziły się z Panem od (…) 2024 r. do ZEA). Zatem Pana centrum interesów osobistych od momentu Pana wyjazdu do ZEA do (…) 2025 r. pozostawało w Polsce. Na tle powyższego należy zatem uznać, że do momentu wyprowadzenia się żony z dziećmi posiadał Pan w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy.

Dlatego stwierdzam, że od (…) 2024 r. do (…) 2025 r. (tj. do momentu przeprowadzki Pana żony i dzieci do Zjednoczonych Emiratów Arabskich) podlegał Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlegał Pan opodatkowaniu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Natomiast od dnia przeprowadzki Pana żony i dzieci do Zjednoczonych Emiratów Arabskich w (…) 2025 r., podlega Pan w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlega Pan obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zatem Pana stanowisko jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do przywołanych przez Pana interpretacji indywidualnych informuję, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących, w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z zakresem pytania zadanego we wniosku oraz przepisów dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych podlegających wykładni w ramach kompetencji tut. Organu, interpretacja zawiera ocenę Pana stanowiska oraz rozstrzygnięcie wyłącznie w zakresie (ograniczonego czy nieograniczonego) obowiązku podatkowego w Polsce.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.