Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

3 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1. Zainteresowany będący stroną postępowania:

A.A.

2. Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

B.B.

Opis zdarzenia przyszłego

14 kwietnia 1999 r. C.C. i D.D. (rodzice Pana A.A. – Zainteresowanego będącego stroną postępowania) kupili od (…) do majątku wspólnego mieszkanie w (…) przy ul. (…) (akt notarialny (…)). Była to umowa użytkowania wieczystego i sprzedaży lokalu. W 2017 roku miało miejsce przekształcenie prawa wieczystego gruntu w prawo własności gruntu (decyzja Prezydenta (…) nr (…) z 18 maja 2017 r.

21 maja 2022 r. zmarła D.D., a 5 stycznia 2023 r. zmarł C.C.

Spadek po C.C. nabyły w całości dzieci: E.E. – w udziale 1/3, F.F. – w udziale 1/3 oraz A.A. – w udziale 1/3 – w dniu 24 marca 2023 r. (akt notarialny (…)).

25 marca 2024 r. odbył się dział spadku (akt notarialny (…)), w wyniku którego mieszkanie położone w (…), ul. (…) przyjął Pan do swojego majątku osobistego.

Tego samego dnia (25 marca 2024 r.) Pan A.A. i Pani B.B. – Zainteresowana niebędąca stroną postępowania (małżeństwo) zawarli umowę majątkową małżeńską o rozszerzenie wspólności ustawowej na majątek osobisty męża A.A. na mieszkanie w (…), ul. (…) (akt notarialny (…)).

Nabycie lokalu mieszkalnego przez rodziców Pana A.A. nastąpiło do ich majątku wspólnego. Szczegóły ujęto w akcie notarialnym (…) na str. 1, § 1 – kupno mieszkania w 1999 r. przez D.D. i C.C. jako właścicieli na prawach wspólności majątkowej małżeńskiej. Ponadto, do chwili śmierci rodziców Pana A.A., lokal ten należał cały czas do ich majątku wspólnego.

Po mamie i ojcu Pana A.A. dziedziczyło także rodzeństwo Pana A.A. – F.F. oraz E.E. Szczegóły w załącznikach: Akt Poświadczenia Dziedziczenia Rep. (…) – spadek po mamie Pana A.A., tj. D.D. nabył w całości ojciec C.C. oraz Akt Poświadczenia Dziedziczenia Rep. (…) – spadek po C.C. nabyli: córka E.E. w udziale 1/3, syn F.F. w udziale 1/3 oraz syn A.A. w udziale 1/3.

Po śmierci mamy Pana A.A. ojciec nabył 100% majątku (akt notarialny (…)), a po śmierci ojca Pan A.A. dziedziczył razem z ww. rodzeństwem równo po 1/3 (akt notarialny (…)).

Po mamie Pana A.A. nie odbył się dział spadku.

Składniki masy spadkowej będące przedmiotem działku spadku po zmarłym ojcu to:

a.nieruchomość lokalowa położona w (…), ul. (…) (Państwa wniosek dotyczy tego lokalu);

b.nieruchomość gruntowa położona we wsi (…) (gmina (…), powiat (…), województwo (…)) stanowiąca działkę nr (…).

Szczegóły w Umowie o Dział Spadku (akt notarialny (…)).

Dział spadku odbył się równo po 1/3 pomiędzy rodzeństwem (A.A., F.F., E.E.). Szczegóły w dołączonej Umowie o Dział Spadku (akt notarialny (…)).

Rodzeństwo ustaliło wartość masy spadkowej:

• mieszkanie w (…) przy ul. (…) – na 462.000,00 PLN;
• wartość nieruchomości gruntowej położonej we wsi (…) (gmina (…), powiat (…), województwo (…)) stanowiącej działkę nr (…) – na 924.000,00 PLN.

Dział spadku odbył się tak, aby każde z rodzeństwa (A.A., F.F. i E.E.) otrzymało po 1/3, zgodnie z testamentem rodziców (szczegóły w akcie notarialnym (…), str. 2, pkt 3), czyli:

• mieszkanie w (…) przy ul. (…) o wartości 462.000,00 PLN przyjął Pan A.A. do swojego majątku osobistego;
• brat F.F. przyjął nieruchomość gruntową położoną we wsi (…) (gmina (…), powiat (…), województwo (…)) stanowiącą działkę nr (…) o wartości 924.000,00 PLN do swojego majątku osobistego i jednocześnie zobowiązał się do spłaty siostry E.E. kwotą w wysokości 462.000,00 PLN.

Szczegóły (terminy/wysokość rat) tej spłaty rodzeństwo F.F. i E.E. ustaliło między sobą i wykracza to poza zakres poruszanej sprawy.

W wyniku rozszerzenia wspólności majątkowej małżeńskiej lokal nabyty przez Pana A.A. w spadku wszedł do Państwa majątku wspólnego – chodzi o nieruchomość lokalową położoną w (…), ul. (…) (Państwa pytanie dotyczy tego lokalu). Szczegóły ujęto w akcie notarialnym (…).

Pytanie

Czy w przypadku sprzedaży mieszkania położonego w (…), ul. (…), którego są Państwo współwłaścicielami na podstawie aktu notarialnego (…) obowiązuje Państwa podatek od sprzedaży nieruchomości, czy też podatek ten nie nalicza się, ponieważ spadkodawca (C.C.) był właścicielem mieszkania ponad 5 lat (dokładnie 24 lata)?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, podatek od sprzedaży mieszkania w (…), ul. (…) nie występuje, ponieważ spadkodawca (C.C.) był właścicielem mieszkania ponad 5 lat.

Podstawa: art. 10 ust. 5 ustawy PIT.

Są Państwo małżeństwem od 1992 r., poza tym środki finansowe uzyskane ze sprzedaży mieszkania w (…), ul. (…) zamierzają Państwo przeznaczyć na pomoc synowi w zakupie większego mieszkania (rodzina czteroosobowa).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Reguły dotyczące opodatkowania

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Źródła przychodów

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że dokonane poza działalnością gospodarczą odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - skutkuje powstaniem przychodu.

W rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu a tym samym kwota uzyskana z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia. W związku z tym, dla określenia skutków podatkowych tego typu transakcji istotne jest ustalenie daty, od jakiej należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie.

Przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
• zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Pojęcie nabycia

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu, należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym.

Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Jak wskazano wyżej, moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Nabyciem w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest więc każda czynność, na mocy której na osobę fizyczną – nabywcę, przechodzi własność nieruchomości, bez względu na to, czy nabycie następuje w sposób odpłatny czy nieodpłatny.

Wskazali Państwo, że:

1.rodzice Pana A.A. w 1999 roku zakupili do wspólności małżeńskiej lokal mieszkalny w (…) na mocy umowy użytkowania wieczystego i sprzedaży lokalu mieszkalnego;

2.w 2017 roku miało miejsce przekształcenie prawa wieczystego gruntu w prawo własności gruntu;

3.w 2022 r. zmarła mama Pana A.A., a spadek po niej nabył w całości Jej mąż – ojciec Pana A.A.;

4.w 2023 r. zmarł ojciec Pana A.A., a spadek po nim nabyły Jego dzieci;

5.w wyniku działu spadku Pan A.A. stał się właścicielem lokalu mieszkalnego w (…);

6.wartość otrzymanego składnika majątku w postaci tego lokalu nie przekroczyła wartości udziału, jaki przysługiwał Panu A.A. pierwotnie w masie spadkowej;

7.w 2024 r. Pan A.A. rozszerzył wspólność majątkową małżeńską o lokal mieszkalny w (…) nabyty w wyniku spadku i działu spadku.

Powzięli Państwo wątpliwość, czy w przypadku sprzedaży tego lokalu mieszkalnego będą Państwo zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Nabycie nieruchomości w spadku

Stosownie do art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

Kwestie związane z dziedziczeniem regulują przepisy ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 924:

Natomiast zgodnie z art. 925:

Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Pojęcie „nabycia w drodze spadku” użyte w art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje zatem zarówno nabycie nieruchomości w drodze dziedziczenia ustawowego i testamentowego, jak i nabycie nieruchomości w wyniku zwolnienia się z obowiązku wypłaty zachowku przez przeniesienie własności nieruchomości na rzecz osoby pominiętej w testamencie oraz nabycie nieruchomości na podstawie rozporządzenia testamentowego w drodze zapisu zwykłego i windykacyjnego.

W myśl art. 1025 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Z kolei, postanowienie sądu o nabyciu spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Wskazać zatem należy, że w przypadku zbycia nieruchomości nabytej w drodze spadku - pięcioletni termin liczony jest od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, przy czym jeżeli nieruchomość była nabyta przez spadkodawcę również w drodze spadku, wówczas moment nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę określany jest zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego, tj. z chwilą śmierci spadkodawców spadkodawcy.

Nabycie w dziale spadku

W świetle art. 1035 Kodeksu cywilnego:

Zgodnie z art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego:

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom.

Tak więc na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Jeżeli zatem wartość nieruchomości lub prawa (udziałów w nieruchomości lub prawie) nabytych w wyniku działu jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku – nie następuje nabycie, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem jak i stan jej majątku osobistego.

Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości lub prawie nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości lub prawa w drodze działu spadku (nawet jeżeli dział spadku dokonano bez spłat lub dopłat) w części przekraczającej udział spadkowy stanowi w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabycie nieruchomości lub prawa w tym udziale, który przekracza udział nabyty w spadku. Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem. Bezsprzeczne jest, że udziały, jakie otrzymuje spadkobierca powyżej swojego udziału (jeżeli nabywa majątek w dziale spadku o wartości większej od swojego udziału w spadku) były własnością pozostałych spadkobierców. Spadkobierca nie miał do nich żadnych praw aż do momentu działu spadku.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku działu spadku jest nabyciem tych rzeczy. Jednakże, co wynika z analizy orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku działu spadku, ale tylko wówczas jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym (rzeczy wspólnej).

Jeżeli spełnione są wymienione wyżej warunki, dział spadku nie może być rozpatrywany w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę nabycia nieruchomości uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości. Jeżeli jednak na skutek dokonanego podziału przysługujący danej osobie udział ulega powiększeniu wówczas czynność ta skutkuje nabyciem ponad dotychczas posiadany udział. Podkreślić należy, że w każdej sytuacji, kiedy w wyniku działu spadku jeden z dotychczasowych współwłaścicieli został zobowiązany do spłaty, mamy do czynienia z nieekwiwalentnym podziałem, a po stronie osoby zobowiązanej do spłaty następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany przez nią udział we współwłasności.

Stosownie do art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Przepis art. 31 § 1 tego Kodeksu stanowi, że:

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe, zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności).

Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności.

Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. W konsekwencji, po śmierci jednego z małżonków drugi z nich nie może ponownie nabyć udziału w tej nieruchomości w drodze dziedziczenia, jak też w drodze działu spadku, skoro nieruchomość ta wchodziła wcześniej do wspólnego majątku małżeńskiego, a małżonkowi z tego tytułu przysługiwało już prawo własności całej nieruchomości.

Przekształcenie prawa wieczystego użytkowania gruntu w prawo własności nieruchomości

Składnikiem majątkowym spadku będącym przedmiotem Państwa zapytania jest lokal mieszkalny nabyty przez rodziców Pana A.A. na mocy umowy użytkowania wieczystego i sprzedaży lokalu.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Pojęcie użytkowania wieczystego zawarte zostało w art. 232 ustawy Kodeks cywilny, który stanowi, że:

W myśl art. 235 § 1 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do art. 235 § 2 Kodeksu cywilnego:

Z treści tych przepisów wynika, że użytkowanie wieczyste dotyczy gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa, gminy lub związku międzygminnego, oddanych w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym lub prawnym, oraz że odrębną własność stanowią budynki wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gminy przez wieczystego użytkownika.

Zauważyć należy, że możliwe jest przekształcenie prawa użytkowania wieczystego, przysługującego osobom fizycznym będącym dotychczasowymi użytkownikami wieczystymi, w prawo własności.

Wskazał Pan, że przekształcenie prawa użytkowanie wieczystego w prawo własności gruntu miało miejsce w 2017 roku, zatem należy odnieść się do przepisów ustawy z 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 83 ze zm.)

Zgodnie z art. 3 ust. 1 tej ustawy:

Prawo użytkowania wieczystego przekształca się w prawo własności nieruchomości z dniem, w którym decyzja, o której mowa w ust. 1, stała się ostateczna. Decyzja ta stanowi podstawę wpisu do księgi wieczystej – art. 3 ust. 2 ww. ustawy.

W myśl art. 1 ust. 2 ustawy z 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 6):

Stosownie do art. 1 ust. 3 tej ustawy:

Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej ustawy:

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nie jest zdarzeniem prawnopodatkowym, które należy utożsamiać z nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a stanowi jedynie zmianę tytułu prawnego faktycznego władztwa nad nieruchomością. Nabycie prawa do nieruchomości następuje w chwili zawarcia umowy o ustanowieniu (nabyciu) prawa wieczystego użytkowania.

Zatem przekształcenie prawa wieczystego użytkowania gruntu w prawo własności nieruchomości nie stanowi nowego nabycia tej nieruchomości.

Rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej

Jak wskazuje art. 33 pkt 1 i 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Na podstawie pierwszego zdania art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W doktrynie prawa rodzinnego podkreśla się, że w przypadku majątku osobistego, małżonek pozostaje w stosunku do niego podmiotem wyłącznie uprawnionym, co oznacza, że jego uprawnienia do dysponowania przedmiotami wchodzącymi w skład majątku osobistego nie podlegają co do zasady żadnym ograniczeniom, w tym wynikającym z przepisów prawa rodzinnego, takimi jak konieczność uzyskania zgody współmałżonka co do możliwości rozporządzania konkretnym składnikiem majątku osobistego. Możliwe jest więc swobodne dokonywanie pomiędzy małżonkami czynności rozporządzających prowadzących do przeniesienia określonego przedmiotu majątkowego z majątku osobistego do majątku wspólnego.

W powyższej kwestii wykształciła się jednolita linia orzecznicza sądów administracyjnych prezentująca stanowisko, że rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej poprzez włączenie do majątku wspólnego nieruchomości wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego jednego z małżonków nie stanowi nabycia tej nieruchomości przez drugiego z małżonków w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przykładowo, pogląd taki wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 13 maja 2016 r. sygn. akt II FSK 1110/14, stwierdzając, że:

Tym samym, włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka, nie jest nabyciem tej nieruchomości przez drugiego małżonka w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Państwa skutki podatkowe w związku ze sprzedażą lokalu mieszkalnego

Mając na uwadze cytowane wcześniej przepisy – datą nabycia lokalu mieszkalnego dla ojca Pana A.A. będzie data nabycia go do wspólności majątkowej małżeńskiej, tj. 1999 rok.

W wyniku śmierci ojca Pana A.A., Pan A.A. stał się współwłaścicielem nieruchomości gruntowej oraz lokalu mieszkalnego, a następnie w wyniku działu spadku stał się właścicielem lokalu mieszkalnego. Późniejszy dział spadku nie spowodował nowego nabycia, ponieważ wartość otrzymanego składnika majątkowego, tj. lokalu mieszkalnego nie przekroczyła wartości udziału, jaki przysługiwał Panu A.A. pierwotnie w masie spadkowej, w skład której wchodził lokal mieszkalny i nieruchomość gruntowa.

Skoro zaś w ramach działu spadku nie mamy do czynienia z nowym nabyciem, to należy przyjąć, że datą nabycia przez Pana A.A. lokalu mieszkalnego w (…) będzie data nabycia tego lokalu w dacie śmierci ojca Pana A.A.

We wniosku wskazali Państwo również, że lokal nabyty przez Pana A.A. w wyniku dziedziczenia – został włączony do Państwa wspólności majątkowej małżeńskiej.

Jak już wyżej wskazano - włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka, nie jest nabyciem tej nieruchomości przez drugiego małżonka w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem w przypadku zbycia przez Państwa omawianego lokalu mieszkalnego – dla potrzeb wyliczenia 5-letniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 10 ust. 5 tej ustawy, należy przyjąć datę nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę Pana A.A. (Jego ojca), tj. 1999 rok.

Wobec tego, 5-letni termin liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie skutkujące ewentualnym powstaniem przychodu – niewątpliwie minął.

Sprzedaż lokalu mieszkalnego nie będzie więc stanowiła dla Państwa źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, nie będzie na Państwu ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu ani obowiązek złożenia deklaracji podatkowej dokumentującej tę sprzedaż.

Państwa stanowisko jest więc prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Istotą interpretacji indywidualnej jest rozstrzygnięcie, czy prawidłowo postrzegają Państwo, jakie skutki prawne na gruncie określonych przepisów prawa podatkowego wywołuje przedstawiony przez Państwa stan faktyczny. W polskim systemie prawa podatkowego obowiązuje zasada samoobliczenia podatku. Wydanie interpretacji indywidualnej nie zwalnia podatnika z obowiązku obliczenia podstawy opodatkowania oraz zobowiązania podatkowego. Stąd też nie analizowałem przedstawionych przez Państwa kwot.

Należy zaznaczyć, że tut. Organ nie jest również uprawniony do dokonywania analizy załączonych do wniosku dokumentów, a interpretację wydaje w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), co wynika wprost z przepisu art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Tym samym dołączone do wniosku dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan A.A. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.