Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0112-KDSL1-1.4011.349.2025.2.MK

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 6 sierpnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-1.4011.349.2025.2.MK

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1-5 jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 maja 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 21 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie działalności badawczo-rozwojowej. Uzupełnił go Pan w odpowiedzi na wezwanie pismem z 16 lipca 2025 r. (wpływ 16 lipca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych

X od 2007 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą X („Wnioskodawca”). Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w zakresie transportu, zbierania odpadów, przetwarzania odpadów i odzysku surowców z odpadów innych niż niebezpieczne (przeważająca działalność - 46.77.Z sprzedaż hurtowa odpadów i złomu). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT oraz podlega i na moment zaistnienia zdarzenia przyszłego opisanego w niniejszym wniosku będzie podlegać w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy, podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 Ustawy o PIT).

W związku z sytuacją rynkową i naciskiem na odzysk odpadów frakcji nadających się do recyklingu Wnioskodawca w 2012 r. zauważył, że na rynku pojawiły się (…). Specyfika tych odpadów sprawiała, że były one trudne do przetworzenia w klasycznych układach (…). Dodatkowo, parametry i specyfika tych odpadów sprawiały, że przetwarzanie w dostępnych lub znanych układach (…) było nieefektywne pod kątem ekonomicznym i pod kątem zamierzonego efektu przygotowania odpadu do odzysku. Lecz z uwagi na potencjał związany z zawartością A w odpadach kompozytowych pojawił się pomysł (…) (jako paliwo alternatywne).

W związku z tym Wnioskodawca rozpoczął poszukiwania rozwiązania technologicznego umożliwiającego zagospodarowanie/przetworzenie tych odpadów w celu przygotowania ich do recyklingu. W wyniku prowadzonych prac i testów rozwiązań technologicznych w zakresie (…) wytypowano jako najbardziej efektywny (…). Wytypowanie odbywało się przy wykorzystaniu takich (…) itp. i polegało na (…).

Specyfika (…) pod kątem (…) polega na tym, że na proces (…) i jego efektywność składają się trzy elementy:

(…).

Połączenie tych składowych w trakcie pracy (…) umożliwia nisko energetyczne i bardzo skuteczne (…). W ramach prowadzonych prac stworzono również dedykowany system (…).

(…) został wybrany, ponieważ jako jedyny umożliwiał przetwarzanie problematycznych materiałów kompozytowych. Zamierzony efekt (…) mógłby zostać osiągnięty dopiero po stworzeniu dedykowanego narzędzia nakładanego na (…).

Kolejnym etapem (co miało miejsce w 2017 r.) prac badawczo-rozwojowych był zakup małego urządzenia (…) i rozpoczęcia prac nad stworzeniem dedykowanego narzędzia do odpadów kompozytowych. Prace polegały na tworzeniu modeli drewnianych, następnie robieniu form tych modeli oraz odlewaniu partii testowych. Poszczególne partie narzędzi różniące się pod kątem składu chemicznego i kształtu były następnie testowane w laboratoryjnym (…). Testy odbywały się na różnych grupach odpadów kompozytowych, aby uzyskać optymalny efekt tworzonej technologii pod kątem otrzymania produktów nadających się do recyklingu i wykorzystaniu w gospodarce obiegu zamkniętego. Równocześnie wytworzony materiał w postaci (…) został poddany testom pod kątem przydatności ze względu na swoje parametry fizyczne i chemiczne do wykorzystania w procesach przemysłowych.

W efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę powstało narzędzie robocze – (…) – na które Wnioskodawca otrzymał patent na podstawie decyzji Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia (…) 2018 r., znak: (…) wydanej na podstawie art. 24 i art. 52 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. prawo własności przemysłowej (tekst jedn.: Dz.U. z 2017 r., poz. 776).

W sektorze (…) bardzo istotna jest czystość i skład chemiczny produktu. Natomiast w przypadku komercjalizacji w przemyśle (…) bardzo istotne są pozostałe parametry, które uzyskiwane są właśnie za pomocą narzędzia roboczego w postaci (…). Parametry (…) uzyskane za pomocą narzędzia roboczego umożliwiają wykorzystanie (…) jako dodatek technologiczny w procesach (…).

Ze względu na spełnienie powyższych parametrów otrzymanych w wyniku prowadzonych prac badawczo-rozwojowych zbudowano kompletną przemysłową linię technologiczną bazującą na (…).

Równocześnie podczas budowy przemysłowej linii technologicznej zespół badawczo-rozwojowy Wnioskodawcy pracował nad optymalizacją procesu produkcyjnego polegająca na (…), czego efektem było powstanie narzędzia roboczego (…), na które dnia (…) 2023 r. przez Wnioskodawcę został złożony wniosek do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej o udzielenie prawa ochronnego na wzór użytkowy (nr zgłoszenia (…)). Konstrukcja narzędzia roboczego (…) do recyklingu A według wzoru użytkowego zwiększa jego trwałość użytkowania w procesie produkcyjnym i zabezpiecza przed wypadnięciem narzędzia roboczego (…) w trakcie pracy w przypadku rozbijania materiału o ponadgabarytowych wymiarach. Narzędzie robocze (…) do recyklingu A wykorzystywane jest w procesie produkcyjnym od (…) 2024 r., natomiast Wnioskodawca w dalszym ciągu oczekuje na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej na udzielenie prawa ochronnego na wzór użytkowy. Dnia (…) 2024 r. Wnioskodawca otrzymał od Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej wstępną pozytywną ocenę zgłoszenia wzoru użytkowego.

Wnioskodawca, co potwierdza powyższy opis, konsekwentnie prowadzi prace badawczo-rozwojowe od 2015 r. Od 2022 r. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności stworzył dział badawczo-rozwojowy, w którym prowadzone są badania nakierowane na uzyskanie rozwiązań technologicznych w zakresie przerobu odpadów z możliwością przetworzenia ich do pełnowartościowych surowców lub do postaci, w której można je optymalnie wykorzystać lub bezpiecznie zagospodarować.

Wnioskodawca od 2022 r. posiada laboratorium, które zostało wyposażone w niezbędny sprzęt do analizy (...), oraz testów (...) A odlanych we własnych piecach laboratoryjnych.

Wnioskodawca zatrudnia wykwalifikowanych naukowców oraz współpracuje z jednostkami naukowymi. Od 2022 r. do teraz Wnioskodawca zatrudnia (...) pracowników (naukowców) zatrudnionych w oparciu o umowę o pracę. Oprócz tego w dziale (...) pracują: mechanik (uczestniczy od strony mechanicznej, podpowiada rozwiązania i uczestniczy w konstruowaniu prototypów maszyn) oraz specjalista w zakresie rozliczeń i analiz (praca nad dokumentacją).

W 2023 r. dział (...) Wnioskodawcy pracował m.in. nad następującymi projektami:

1)(…);

2)(…);

3)(…).

W 2024 r. dział (...) Wnioskodawcy rozpoczął pracę nad:

1)(…);

2)(…);

3)(…)).

W ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych (2024 r.) wskazanych w pkt 1-3 powyżej opracowane zostały dwa prototypy urządzeń do (…). W ramach opracowania prototypów dział badawczo-rozwojowy Wnioskodawcy opracował sprawozdania dot. (…) oraz uczestniczył w procesie stworzenia prototypu.

(…) 2024 r. Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej o udzielenie prawa ochronnego na wzór użytkowy (…). Wnioskodawca w dalszym ciągu oczekuje na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej na udzielenie prawa ochronnego na wzór użytkowy. Następnie dział (...) na stworzonym prototypie wykonał badania w (…). Również w 2024 r. dział (...) Wnioskodawcy przeprowadził testy (…).

W 2025 r. rozpoczęła się komercjalizacja (…).

W ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawca ponosił, ponosi i będzie ponosił m.in. następujące koszty:

1)wynagrodzeń oraz składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, pracowników, osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu lub w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2)odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w tym szczególnie amortyzacja środków trwałych w postaci (…) (wszystkie środki trwałe przedstawiają i na dzień przyjęcia do używania również przedstawiały wartość przewyższającą 10.000,00 zł). W przypadku środków trwałych objętych dotacją lub dofinansowaniem koszt kwalifikowany stanowi odpis obejmujący wkład własny nabycia tych środków trwałych, a więc z wyłączeniem wartości pochodzącej z dofinansowania;

3)ekspertyz, opinii oraz usług doradczych nabywanych od uczelni wyższych;

4)materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową - m.in. (…);

5)uzyskania i utrzymania patentów oraz praw ochronnych na wzór użytkowy.

Wnioskodawca wskazuje, że wszystkie powyższe koszty są bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Wnioskodawca wskazuje, że w celu skorzystania z odliczenia z tytułu ulgi badawczo-rozwojowej wyodrębnia w ewidencji rachunkowej koszty działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca ujmował i ujmuje koszty kwalifikowane w ewidencji księgowej trwale, w sposób przejrzysty, pozwalający na ich identyfikację. Wnioskodawca zarówno poprzez analitykę oraz odrębne rejestry pozabilansowe identyfikuje koszty rozpoznane jako koszty prac badawczo-rozwojowych, szczególnie wyodrębniając je zgodnie z katalogiem określonym w art. 26e Ustawy o PIT, to jest na koszty wynagrodzeń pracowników, materiały, surowce oraz wartość odpisów amortyzacyjnych. Wnioskodawca dodatkowo wyodrębnia składowe wynagrodzenia, które nie mogą stanowić kosztu kwalifikowanego, szczególnie dodatki do wynagrodzeń, świadczenia dodatkowe (np. zasiłek opiekuńczy), pakiety medyczne, karty sportowe czy ubezpieczenia grupowe oraz ekwiwalenty za użycie własnych narzędzi/sprzętu/ubrania. Prowadzona ewidencja czasu pracy pracowników pozwala na określenie, ile czasu pracy w ogólnym czasie pracy tych osób zostało przeznaczonych na realizację działalności badawczo-rozwojowej. Prowadzona ewidencja pozwala na określenie powyższej proporcji w każdym miesiącu.

Końcowo Wnioskodawca sporządza raport z działalności badawczo-rozwojowej, który w swoim zakresie szczegółowo opisuje i podsumowuje wykonane w danych roku podatkowych prace badawczo-rozwojowe. Wskazuje się z nim opis prac badawczo-rozwojowych, zestawienie projektów, ich opis i cel oraz etapy prac. Składowymi raportu są między innymi ewidencje kosztów kwalifikowanych, w których identyfikowane są koszty z podziałem na rodzaje, metodologią wyodrębnienia i wskazaniem dokumentu źródłowego stanowiącego zapis księgowy po stronie kosztowej w roku podatkowym.

W tym stanie faktycznym Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej na podstawie art. 26e Ustawy o PIT za lata 2023-2024 i następne. Przy czym Wnioskodawca nie wyklucza, że może osiągnąć stratę lub dochód niższy od przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 26e Ustawy o PIT.

W ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawca opracował również m.in. urządzenie do (…). (…) 2025 r. Wnioskodawca złożył wniosek (nr (…)) do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej o udzielenie prawa ochronnego na wzór użytkowy „(…)”. Przedmiotem wzoru użytkowego jest urządzenie do (…). Urządzenie to służy do (…). Materiałem (…). Produkt końcowy w postaci (…) uzyskiwany przy użyciu Urządzenia jest następnie sprzedawany przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca wskazuje przy tym, że bez opracowanego przez jego zespół badawczo-rozwojowy Urządzenia nie byłoby w ogóle możliwe uzyskanie (…) o ww. parametrach i jego późniejsza komercjalizacja.

Mając na uwadze powyższe począwszy od (…) kwietnia 2025 r. Wnioskodawca rozważa również skorzystanie z ulgi IP BOX (art. 30ca Ustawy o PIT) dla dochodów uzyskanych ze sprzedaży (…) wytworzonego przy użyciu Urządzenia (wypracowanej przez Wnioskodawcę technologii). Dla potrzeb przedmiotowej ulgi Wnioskodawca zamierza kalkulować dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (dalej jako: „KPWI”) jako dochód z tego prawa uwzględniony w cenie (…) zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 3 Ustawy o PIT.

Jak zostało wskazane powyżej, w ramach produkcji (…) przy wykorzystaniu opracowanego (…). Opracowane przez Wnioskodawcę Urządzenie (technologia) produkcji (…) wpływa bezpośrednio na sposób jego powstawania i właściwości fizykochemiczne (parametry), wobec czego występuje bezpośredni związek między (…) wytwarzanym przez Wnioskodawcę a technologią (Urządzeniem) jego produkcji.

Sposób kalkulacji dochodu z KPWI, jaki przyjmie Wnioskodawca, będzie następujący: dochodem z KPWI będzie różnica pomiędzy przychodem (ceną sprzedaży) osiągniętym z wytworzonego przez Wnioskodawcę przy użyciu (…) a kosztami dotyczącymi pracy Urządzenia wykorzystywanego do produkcji (…) (amortyzacja, zużycie materiałów i energii, usługi obce itp.). Różnica ta stanowić będzie dochód (stratę) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, uwzględniany w cenie sprzedaży (…).

Zgodnie z art. 30ca ust. 8 Ustawy o PIT do ustalenia dochodów (strat) z KPWI Wnioskodawca zastosuje odpowiednio art. 23o i art. 23p Ustawy o PIT.

Wnioskodawca wskazuje, że prowadzi ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na KPWI. Jednocześnie Wnioskodawca wprowadzi ewidencje księgowe, pozwalające na ustalenie kosztów działalności badawczo-rozwojowej, której przedmiotem było opracowanie KPWI, dla potrzeb ustalenia wskaźnika Nexus. Wnioskodawca za pomocą odpowiedniej analityki w planie kont przypisywać będzie przychody z konkretnego prawa jako przychody z KPWI. Podobnie Wnioskodawca będzie prowadził zapisy na kontach dla kosztów kwalifikowanych bezpośrednich i pośrednich, co pozwoli na oddzielenie ich od pozostałych kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

Opodatkowanie preferencyjną stawką Wnioskodawca zastosuje wyłącznie do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W ostatnim roku podatkowym trwającym od 1 stycznia do 31 grudnia 2024 r. Wnioskodawca zatrudniał mniej niż 250 osób a ponadto jego przychody ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nie przekraczały równowartości w złotych 50 milionów euro, zaś suma jego aktywów na koniec 2024 r. nie przekroczyła równowartości w złotych 43 milionów euro.

Wnioskodawca nie posiada i nigdy nie posiadał statusu Centrum Badawczo Rozwojowego, o którym mowa w art. 17 Ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej.

Koszty poniesione w latach 2023/2024 oraz ponoszone obecnie przez Wnioskodawcę na potrzeby prac badawczo-rozwojowych, Wnioskodawca pokrył/pokrywa ze środków własnych, nie były/nie będą zwracane w jakiejkolwiek formie i nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Wnioskodawca nie korzysta i nigdy nie korzystał ze zwolnień przedmiotowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a) i 63b Ustawy o PIT.

Ponadto w piśmie z 16 lipca 2025 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku doprecyzowano opis sprawy w następujący sposób:

1.Jaka formę opodatkowania prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej wybrał Pan w okresie, którego dotyczy wniosek?

Odpowiedź: W okresie, którego dotyczy wniosek, Wnioskodawca wybrał opodatkowanie podatkiem liniowym na zasadach określonych w art. 30c Ustawy o PIT i w dalszym ciągu pozostaje opodatkowany na ww. zasadach.

2.W czym przejawia się twórczy charakter działalności opisanej we wniosku? Należy wyjaśnić jakie konkretne działania podejmuje/będzie Pan podejmować w celu opracowania patentu/wzoru użytkowego, a w szczególności:

Odpowiedź: Twórczy charakter prowadzonych przez Wnioskodawcę prac przejawia się w tym, że działania te były ukierunkowane na tworzenie (powstanie) nowych rozwiązań technologicznych/narzędzi/urządzeń stanowiących rezultat procesu badawczego, eksperymentalnego i koncepcyjnego. Rezultaty tych działań są ponadto autorskim wytworem intelektu, doświadczenia i kreatywności zespołu Wnioskodawcy. Dodatkowo, prace te nie miały charakteru rutynowego ani odtwórczego, lecz były nastawione na powstanie, rozwój i wdrażanie oryginalnych rozwiązań.

Zespół Wnioskodawcy, składający się ze specjalistów o zróżnicowanych kompetencjach (pracownicy naukowi, mechanicy itd.), łączył swoją wiedzę z doświadczeniem i intuicją projektową, co pozwoliło na wypracowanie unikalnych, wcześniej nieistniejących na rynku rozwiązań, które doprowadziły do opracowania rozwiązań technologicznych w zakresie przetwarzania trudnych do przetworzenia (…). Ostateczne efekty prac Wnioskodawcy są więc nie tylko funkcjonalnie nowe, ale także stanowią rezultat twórczego wysiłku intelektualnego - są oryginalne, nieszablonowe i nienależące do kategorii rozwiązań gotowych lub ogólnodostępnych. Co istotne, działania te zdecydowanie wykraczają poza ramy standardowych zadań inżynieryjnych. Nie były powtarzalne, rutynowe ani technicznie oczywiste. Wymagały opracowania nowych narzędzi, procesów lub struktur technologicznych - w ujęciu zarówno koncepcyjnym, jak i praktycznym. Działania te wykraczają także poza zwykłą praktykę w branży gospodarki odpadami i stanowią wyraz kreatywności technicznej i technologicznej.

Prace prowadzone przez Wnioskodawcę wykraczają zatem poza działania o charakterze rutynowym i odpowiadają kryteriom twórczości - zarówno pod względem celu (tworzenie), jak i rezultatu (nowość, oryginalność, indywidualność rozwiązania).

Proces twórczy rozpoczął się od zidentyfikowania problemu rynkowego – (…) - i dążył do opracowania unikalnej technologii umożliwiającej odzysk zawartych w nich A. W efekcie wieloletnich testów i eksperymentów z różnymi urządzeniami do (…), Wnioskodawca zidentyfikował, że najlepsze rezultaty daje (…), ale skuteczność tego rozwiązania została osiągnięta dopiero po skonstruowaniu przez Wnioskodawcę dedykowanego narzędzia roboczego – (…), którego forma, skład chemiczny oraz funkcjonalność zostały opracowane w wyniku własnych prac badawczych.

Dodatkowo, twórczy charakter przejawia się w opracowaniu technologii produkcji (…) o zdefiniowanych parametrach fizykochemicznych, niedostępnych przy użyciu standardowych metod. Urządzenie dedykowane do tej produkcji, zgłoszone do ochrony jako wzór użytkowy, jest unikalnym, autorskim rozwiązaniem technologicznym, a uzyskany produkt końcowy – (…) - stanowi nową kategorię surowca wtórnego o zdefiniowanym składzie i właściwościach przemysłowych, co umożliwia jego komercyjne wykorzystanie, np. w (…).

Twórczy charakter przejawia się także w systematycznej metodologii prowadzenia badań: od analizy potrzeb rynkowych, poprzez testowanie rozwiązań w skali laboratoryjnej, a następnie przemysłowej, aż po komercjalizację. Obejmuje to zarówno rozwój prototypów, jak i badania parametrów fizycznych i chemicznych materiałów, dokumentację techniczną, analizy stanu techniki i kontrolę jakości. Prace badawczo-rozwojowe Wnioskodawcy nie ograniczają się więc do adaptacji istniejących rozwiązań, ale prowadzą do tworzenia nowych, oryginalnych technologii i urządzeń, które odpowiadają na konkretne potrzeby przemysłowe i środowiskowe.

Wszystko to przekłada się na istotny i twórczy wkład Wnioskodawcy w rozwój wiedzy technicznej w dziedzinie gospodarki odpadami i technologii recyklingu.

a)co powoduje, że stworzony nowy patent/wzór użytkowy w znacznym stopniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących? Na czym polega oryginalność patentu/wzoru użytkowego?

Odpowiedź: Urządzenie do wytwarzania (…).

Celem wzoru użytkowego było opracowanie (…).

Stworzone przez Wnioskodawcę objęte zgłoszeniem na wzór użytkowy Urządzenie do (…) w znacznym stopniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących z uwagi na swoją unikatową konstrukcję, dedykowane przeznaczenie oraz zastosowanie w pełni autorskiej technologii (…). Oryginalność Urządzenia polega na (…).

Urządzenie objęte zgłoszeniem na wzór użytkowy w znacznym stopniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących w następujących obszarach:

1. dedykowane przeznaczenie technologiczne – (…);

2. wysoka skuteczność (…);

3. zastosowanie opracowanego przez Wnioskodawcę narzędzia (…);

4. zastosowanie opracowanego przez Wnioskodawcę narzędzia (…);

5. możliwość komercjalizacji niehandlowych odpadów – (…).

Oryginalność Urządzenia objętego zgłoszeniem na wzór użytkowy polega na:

1. nowatorskiej funkcji (…);

2. specjalistyczna konstrukcja (…);

3. synergia pomiędzy (…);

4. zdolność do przetwarzania materiałów (…).

b)zastosowanie jakich technologii (rozwiązań, narzędzi) powoduje, że patent/wzór użytkowy po jego opracowaniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących?

Odpowiedź: Urządzenie objęte zgłoszeniem na wzór użytkowy różni się od rozwiązań już funkcjonujących dzięki zastosowaniu kompleksowej, autorskiej technologii (…), w tym:

1.specjalistycznego narzędzia roboczego (…);

2.specjalistycznego narzędzia roboczego (…);

3.zoptymalizowanych układów (…);

4.dedykowanego procesu (…);

5.możliwości przetwarzania (…).

To połączenie innowacji materiałowej, mechanicznej i procesowej czyni urządzenie unikalnym na tle dotychczasowych rozwiązań i umożliwia jego komercyjne wykorzystanie w warunkach, w których inne technologie okazywały się niewystarczające.

c)w oparciu o jakie technologie został opracowany przez Pana patent/wzór użytkowy? Jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Pana praktyce gospodarczej zastosowano?

Odpowiedź: Urządzenie objęte zgłoszeniem wzoru użytkowego zostało opracowane w oparciu o autorskie, nowatorskie technologie oraz rozwiązania techniczne i materiałowe, które do momentu jego stworzenia nie występowały w obrocie rynkowym.

Technologia, na których opiera się Urządzenie to przede wszystkim:

1. autorska (…);

2. system (…);

3. zastosowanie opracowanego przez Wnioskodawcę narzędzia (…);

4. dedykowany system (…).

Nowe rozwiązania, których wcześniej nie stosowano w działalności Wnioskodawcy, to przede wszystkim:

(…)

3.W odniesieniu do Pana działalności, w ramach której tworzy Pan patent/wzór użytkowy proszę wyjaśnić:

a)jakimi zasobami wiedzy dysponował Pan przed rozpoczęciem opracowania patentu/wzoru użytkowego?

Odpowiedź: Przed rozpoczęciem opracowania Urządzenia objętego zgłoszeniem na wzór użytkowy Wnioskodawca posiadał doświadczenie w przetwarzaniu (…), co doprowadziło do pozyskania wiedzy w zakresie właściwości fizycznych i chemicznych. Zdobyta wiedza pozwoliła na ocenę przydatności różnych technologii (…).

Przed przystąpieniem do opracowania Urządzenia objętego zgłoszeniem na wzór użytkowy, Wnioskodawca dysponował ogólną wiedzą technologiczną, materiałową i operacyjną. Kluczowe zasoby obejmowały:

1.własne doświadczenia z testów (…),

2.funkcjonujący zespół badawczo-rozwojowy i laboratorium,

3.wiedzę rynkową na temat (…).

To wszystko pozwoliło Wnioskodawcy przejść od etapu koncepcji do opracowania oryginalnego i funkcjonalnego Urządzenia objętego zgłoszeniem na wzór użytkowy, stanowiącego odpowiedź na realne wyzwania gospodarki odpadami.

Jednakże, pomimo że Wnioskodawca posiadał wiedzę w zakresie przetwarzania odpadów oraz doświadczenie w pracy z trudnymi (…), przed rozpoczęciem prac badawczo-rozwojowych nad stworzeniem Urządzenia nie dysponował wiedzą technologiczną, konstrukcyjną ani projektową pozwalającą na zbudowanie Urządzenia objętego zgłoszeniem wzoru użytkowego. Urządzenie to nie powstało w oparciu o gotowy model lub znane rozwiązania, lecz było efektem wieloetapowego, twórczego procesu badawczego i eksperymentalnego, w trakcie którego opracowano unikalną technologię umożliwiającą uzyskanie oczekiwanych parametrów produktu – (…).

Wnioskodawca nie posiadał wiedzy, jak zbudować Urządzenie objęte zgłoszeniem wzoru użytkowego. Jego powstanie było efektem kompleksowych, wieloetapowych prac badawczo-rozwojowych obejmujących:

1. identyfikację problemu technologicznego;

2. opracowanie założeń funkcjonalnych;

3. testowanie materiałów i rozwiązań;

4. projektowanie prototypów i ich doskonalenie;

5. walidację parametrów końcowego produktu.

Dopiero te działania doprowadziły do stworzenia Urządzenia, które umożliwiło osiągnięcie celu - produkcję (…). Wiedza o jego konstrukcji nie istniała uprzednio, lecz została dopiero wytworzona przez Wnioskodawcę w toku działalności twórczej.

b)jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystuje Pan w ramach tej działalności? Przy użyciu jakich „innowacyjnych technologii” powstają poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają stworzony patent/wzór użytkowy od już istniejących?

Odpowiedź: Wnioskodawca w ramach działalności ukierunkowanej na opracowanie Urządzenia do wytwarzania (…) wykorzystuje interdyscyplinarną wiedzę i umiejętności z zakresu:

1. inżynierii mechanicznej i projektowania maszyn – (…);

2. inżynierii materiałowej i metalurgii – (…);

3. gospodarki odpadami i recyklingu – (…);

4. automatyki i sterowania procesami przemysłowymi – (…);

5. analityki laboratoryjnej i badań fizykochemicznych – (…).

Stworzone przez Wnioskodawcę Urządzenie objęte zgłoszeniem na wzór użytkowy powstało przy użyciu technologii, które nie tylko stanowią efekt zaawansowanych prac badawczo-rozwojowych, ale również w sposób istotny odróżniają je od rozwiązań już funkcjonujących w obszarze przetwarzania odpadów. Kluczową rolę odegrała tutaj technologia (…) o wyjątkowo złożonej strukturze. Wykorzystanie (…).

Istotną rolę odegrało także zastosowanie opatentowanego przez Wnioskodawcę narzędzia roboczego – (…) - o unikalnym składzie chemicznym i specjalnie dobranym kształcie, (…). Samo narzędzie powstało jako wynik wielu (…) niedostępnych dla rozwiązań dostępnych wcześniej na rynku.

Nowością, która również odróżnia stworzone urządzenie od dotychczas znanych, jest opracowany przez Wnioskodawcę (…). Taka skuteczność oczyszczania nie była osiągalna przy użyciu dostępnych komercyjnie rozwiązań, które zwykle operowały na bardziej jednorodnych materiałach lub wymagały etapów wstępnego sortowania.

Na innowacyjność Urządzenia wpływa również zastosowanie opracowanego systemu (…). Dzięki temu możliwe jest (…). To właśnie to nowe zastosowanie - produkcja (…) - stanowi kluczowy element odróżniający Urządzenie Wnioskodawcy od znanych wcześniej konstrukcji, które nie były projektowane z myślą o przetwarzaniu tak zanieczyszczonego, niehandlowego materiału kompozytowego.

W efekcie stworzone Urządzenie nie tylko stanowi nową jakość technologiczną w dziedzinie (…), lecz całkowicie nowe koncepcje techniczne, powstałe w wyniku prac badawczych i eksperymentalnych, doprowadziły do opracowania technologii zdolnej do komercjalizacji frakcji odpadowej wcześniej uznawanej za bezwartościową.

c)co Pan zaplanował? Jakie cele Pan postawił?

Odpowiedź: Wnioskodawca, przystępując do prac nad stworzeniem Urządzenia objętego zgłoszeniem na wzór użytkowy, postawił sobie jasno określony cel technologiczny, wynikający z realnej luki rynkowej i technologicznej: (…).

W związku z tym Wnioskodawca zaplanował stworzenie nowego urządzenia (…).

Aby osiągnąć ten cel, konieczne było zaprojektowanie nie tylko odpowiedniego (…).

Tym samym cele Wnioskodawcy obejmowały: (…).

d)w jaki sposób realizował Pan zaplanowane przedsięwzięcie?

Odpowiedź: Wnioskodawca realizował zaplanowane przedsięwzięcie w sposób systematyczny i etapowy, opierając się na metodologii, w której kluczową rolę odegrały eksperymenty, testy technologiczne, analiza stanu techniki oraz budowa i weryfikacja prototypów. Proces ten miał charakter twórczy i wymagał wielokrotnego testowania różnych rozwiązań konstrukcyjnych i materiałowych, aż do osiągnięcia zamierzonego celu, jakim było opracowanie urządzenia umożliwiającego (…).

Pierwszym krokiem było (…).

W kolejnym etapie, (…).

Po uzyskaniu satysfakcjonujących wyników w skali laboratoryjnej, Wnioskodawca przystąpił do budowy przemysłowego prototypu urządzenia, (…).

W trakcie realizacji przedsięwzięcia Wnioskodawca korzystał z zaplecza badawczo-rozwojowego, laboratorium oraz zespołu specjalistów, w tym mechaników, naukowców i analityków. Prowadzono analizy techniczne i porównawcze, a także bieżące testy parametrów produktu końcowego. Równolegle tworzono dokumentację niezbędną do zgłoszenia wzoru użytkowego, a samo urządzenie było testowane w warunkach przemysłowych, co umożliwiło jego dalszą optymalizację.

Realizacja przedsięwzięcia zakończyła się stworzeniem kompletnego rozwiązania technologicznego – (…). Tym samym Wnioskodawca skutecznie przełożył założenia projektowe na realne rozwiązanie technologiczne, które z powodzeniem wdrożył do procesu przemysłowego.

4.Czy prace będące przedmiotem wniosku prowadzone są w sposób systematyczny, metodyczny, zaplanowany i uporządkowany wg ustalonego harmonogramu?

Odpowiedź: Tak, prace będące przedmiotem wniosku są prowadzone w sposób systematyczny, metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, zgodnie z przyjętą przez Wnioskodawcę strukturą projektową i harmonogramem działań.

Działania te nie mają charakteru przypadkowego ani spontanicznego - są wynikiem świadomie przyjętej strategii rozwoju technologicznego przedsiębiorstwa, realizowanej przez powołany i wyodrębniony zespół badawczo- rozwojowy.

Każde z podejmowanych przedsięwzięć - w tym np. projekt dotyczący Urządzenia objętego zgłoszeniem na wzór użytkowy - realizowane jest w wyraźnie wyodrębnionych i zaplanowanych etapach, obejmujących analizę stanu techniki, postawienie hipotez technicznych, projektowanie rozwiązań, wykonanie prototypów, przeprowadzenie testów (w skali laboratoryjnej i przemysłowej), ocenę wyników oraz ich optymalizację.

Każdy etap prac począwszy od wstępnych analiz i badań, przez projektowanie rozwiązań, aż po ich testowanie i wdrażanie przebiega według precyzyjnie określonego planu, który uwzględnia zarówno cele techniczne, jak i terminy realizacji poszczególnych zadań. Działania są koordynowane w ramach struktury projektowej, a postęp prac jest monitorowany na bieżąco przy użyciu odpowiednich narzędzi zarządzania projektami.

Zgodnie z przyjętym podejściem projektowym, prace prowadzone są w ramach przyjętych celów, kamieni milowych i etapów realizacyjnych, co potwierdza ich uporządkowany charakter. Harmonogramy są aktualizowane w zależności od wyników testów i analiz, a ich przebieg dokumentowany w sprawozdaniach wewnętrznych. Taki sposób organizacji zapewnia nie tylko skuteczność i wysoką jakość rezultatów, ale również umożliwia dokumentowanie przebiegu działań w sposób umożliwiający ich późniejsze odtworzenie oraz ocenę.

5.Jakie harmonogramy w związku z tym zostały opracowane, które z nich zostały faktycznie zrealizowane wstosunku do opisanego patentu/wzoru użytkowego?

Odpowiedź: Dla każdego z projektów Wnioskodawca opracował harmonogramy działań projektowych obejmujące ich poszczególne etapy. Harmonogramy były oparte na podziale czasowym z określonymi datami rozpoczęcia i zakończenia poszczególnych etapów.

W latach 2023-2024 Wnioskodawca stworzył harmonogramy prac w zakresie następujących projektów:

(…).

Harmonogramy z punktów 1, 2, 3, 4, zostały zrealizowane.

Harmonogramy z punktów 5 i 6 są dalej realizowane z uwagi na zdobywanie nowej wiedzy, analizę zdobytej i wykorzystanie jej w procesie badawczo-rozwojowym.

Wnioskodawca stworzył i pracował wg harmonogramu prac nad urządzeniem do (…). Harmonogram ten został zrealizowany w stosunku do Urządzenia objętego zgłoszeniem na wzór użytkowy.

6.Czy prace, o których mowa we wniosku, obejmują rutynowe i okresowe zmiany, nawet jeżeli zmiany te mają charakter ulepszeń?

Odpowiedź: Nie. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę nie obejmują rutynowych ani okresowych zmian, nawet jeśli te zmiany mogłyby mieć charakter ulepszeń.

Prace prowadzone przez Wnioskodawcę nie mają charakteru rutynowego ani okresowego. Wnioskodawca nie ogranicza się do wykonywania czynności powtarzalnych, przewidywalnych ani takich, które polegają na bieżącym utrzymaniu lub standardowym usprawnianiu funkcjonujących już rozwiązań. Działania realizowane w ramach prowadzonych prac znacząco wykraczają poza typowe modyfikacje technologiczne lub eksploatacyjne, jakie są standardowo dokonywane w toku działalności operacyjnej przedsiębiorstwa.

W ramach prowadzonych prac Wnioskodawca wytworzył nowe rozwiązania, które powstały w wyniku zaangażowania interdyscyplinarnej wiedzy, wieloletniego doświadczenia oraz twórczej pomysłowości zespołu Wnioskodawcy. Rozwiązania te mają charakter autorski, oryginalny i innowacyjny. Są efektem świadomego, zaplanowanego i twórczego procesu, a nie jedynie reakcji na konieczność adaptacji do zmieniających się warunków eksploatacyjnych.

Takie podejście jednoznacznie odróżnia działania Wnioskodawcy od typowych ulepszeń mających charakter rutynowy, ponieważ opiera się na działalności twórczej o wysokim stopniu niepewności i nowości. Tym samym, rezultaty te nie mogą być utożsamiane z działaniami odtwórczymi lub rutynowymi.

7.Czy w skład należności z tytułu wynagrodzeń pracowników, które zamierza odliczać/odlicza Pan w ramach ulgi badawczo-rozwojowej wchodzą również wynagrodzenia za czas urlopu, choroby lub innej nieobecności w pracy, itp.?

Informacja ta zawarta jest w Pana stanowisku, natomiast nie ma jej w przedstawionym przez Pana stanie faktycznym.

Odpowiedź: W skład należności z tytułu wynagrodzeń pracowników, które Wnioskodawca zamierza odliczać w ramach ulgi badawczo-rozwojowej wchodzą poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT oraz sfinansowane przez Wnioskodawcę składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu, w tym również należności z tytułu usprawiedliwionej nieobecności pracownika, do których poniesienia pracodawca jest zobowiązany na podstawie odrębnych przepisów, m.in. te dotyczące urlopu oraz choroby (zgodnie ze stanowiskiem MF zawartym w Interpretacji Ogólnej Ministra Finansów z dnia 13 lutego 2024 r.).

Odpowiadając na zadane przez Organ pytanie Wnioskodawca wskazuje jednak, iż pytanie nr 2 nie obejmuje swoim zakresem zagadnień poruszonych w Interpretacji Ogólnej Ministra Finansów z dnia 13 lutego 2024 r. w sprawie możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych ulgi badawczo-rozwojowej poniesionych przez podatnika w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z usprawiedliwioną nieobecnością pracownika. Kwestia ta została uregulowana ww. Interpretacji Ogólnej i zadanie pytania w tym zakresie przez Wnioskodawcę byłoby bezprzedmiotowe.

8.Czy wszystkie wydatki ponoszone przez Pana, o których mowa we wniosku, związane z zatrudnieniem pracowników mają bezpośredni związek z realizowanymi projektami B+R i stanowią po stronie pracowników należności z tytułu wykonywania usług, o których mowa w art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Odpowiedź: Tak, wydatki związane z zatrudnieniem pracowników realizujących prace, o których mowa we wniosku mają bezpośredni związek z realizowanymi projektami badawczo-rozwojowymi i stanowią należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 i art. 13 ust. 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

9.Jakie konkretnie wydatki związane z kosztami wynagrodzeń osób zatrudnionych na podstawie umów cywilnoprawnych (umów o dzieło, umów zlecenia) zalicza/chce Pan zaliczyć do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? Proszę wymienić konkretne wydatki.

Odpowiedź: Wnioskodawca zalicza/chce zaliczyć do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1a Ustawy o PIT następujące wydatki związane z kosztami wynagrodzeń osób zatrudnionych na podstawie umów cywilnoprawnych (umów o dzieło, umów zlecenia):

1) wynagrodzenie zasadnicze brutto (określone w umowie zlecenia/umowie o dzieło);

2) sfinansowane przez Wnioskodawcę składki z tytułu należności wskazanych w pkt 1), określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe);

- w części w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo- rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

Wnioskodawca nie zalicza/nie chce zaliczać do kosztów kwalifikowanych takich wydatków jak zwrot kosztów (np. dojazdu, materiałów, paliwo itp.), jeśli przewidziano to w umowie zlecenia/umowie o dzieło czy też wszelkich innych dodatków do wynagrodzenia.

10.Czy środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, o których mowa w pytaniu nr 3, wykorzystywane są również poza Pana działalnością? Jeśli tak to czy za koszty kwalifikowane chce Pan uznać odpisy amortyzacyjne od nich w tej części (proporcji) w jakiej te środki trwałe i wartości niematerialne są wykorzystywane w działalności B+R?

Odpowiedź: Środki trwałe, o których mowa w pytaniu nr 3 nie są wykorzystywane poza działalnością Wnioskodawcy. Za koszty kwalifikowane Wnioskodawca zamierza uznać odpisy amortyzacyjne od środków trwałych w tej części (proporcji) w jakiej te środki trwałe są wykorzystywane w działalności badawczo-rozwojowej.

11.Czy koszty, o których mowa w pytaniu nr 3, zostały Panu zwrócone w jakiejkolwiek formie lub zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku?

Odpowiedź: Koszty, o których mowa w pytaniu nr 3, nie zostały zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie i nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

12.Czy w latach następnych działalność gospodarcza będzie przez Państwa prowadzona na dotychczasowych zasadach?

Odpowiedź: W latach następnych działalność Wnioskodawcy będzie prowadzona przez niego na dotychczasowych zasadach.

Pytania

1.Mając na względzie opisany stan faktyczny czy wykonywane przez Wnioskodawcę prace mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 Ustawy o PIT, a w konsekwencji uprawniają Wnioskodawcę do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej opisanej w art. 26e Ustawy o PIT?

2.Mając na względzie opisany stan faktyczny, czy wskazane we wniosku koszty wynagrodzeń oraz sfinansowane przez Wnioskodawcę (jako płatnika) składki określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, pracowników oraz osób realizujących działalność badawczo-rozwojową w oparciu o umowy cywilnoprawne, w części ustalonej na podstawie ewidencji czasu pracy poświęconego na realizację tej działalności, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy o PIT?

3.Mając na względzie opisany stan faktyczny, czy wskazane we wniosku koszty odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych w postaci (…) wykorzystywanych w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 26e ust. 3 Ustawy o PIT?

4.Mając na względzie opisany stan faktyczny i zdarzenie przyszłe, czy Wnioskodawca ponosząc za rok podatkowy stratę lub osiągając dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia z art. 26e Ustawy o PIT, będzie mógł pomniejszyć kwotę podlegającą przekazaniu na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczek na podatek PIT oraz zryczałtowanego podatku dochodowego zgodnie z art. 26eb ust. 1 pkt 2 Ustawy o PIT?

5.Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca ma prawo korzystać ze stawki 5% od kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży (…) na podstawie art. 30ca ust. 7 pkt 3 Ustawy o PIT począwszy od dnia 29 kwietnia 2025 r.?

Pana stanowisko w sprawie

1)Zdaniem Wnioskodawcy wykonywane przez niego prace mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 Ustawy o PIT, a w konsekwencji uprawniają Wnioskodawcę do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej opisanej w art. 26e Ustawy o PIT.

2)Zdaniem Wnioskodawcy wskazane we wniosku koszty wynagrodzeń oraz sfinansowane przez Wnioskodawcę (jako płatnika) składki określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, pracowników oraz osób realizujących działalność badawczo-rozwojową w oparciu o umowy cywilnoprawne, w części ustalonej na podstawie ewidencji czasu pracy poświęconego na realizację tej działalności, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy o PIT.

3)Zdaniem Wnioskodawcy wskazane we wniosku koszty odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych w postaci (…) wykorzystywanych w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 26e ust. 3 Ustawy o PIT.

4)Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ponosząc za rok podatkowy stratę lub osiągając dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia z art. 26e Ustawy o PIT, będzie on mógł pomniejszyć kwotę podlegającą przekazaniu na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczek na podatek PIT oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w art. 26eb ust. 1 pkt 2 Ustawy o PIT.

5)Zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo korzystać ze stawki 5% od kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży (…) na podstawie art. 30ca ust. 7 pkt 3 Ustawy o PIT począwszy od 29 kwietnia 2025 r.

AD. 1

Zgodnie z przepisem art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT, pod pojęciem działalności badawczo-rozwojowej należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Użycie spójnika „lub” wskazuje, że w celu uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczy, aby podatnik prowadził badania naukowe lub aby prowadził prace rozwojowe. Oczywiście może również jednocześnie prowadzić badania naukowe i prace rozwojowe. W każdej z trzech sytuacji spełniona zostanie definicja działalności badawczo-rozwojowej.

W myśl art. 4a pkt 39 Ustawy o PIT sformułowanie badania naukowe oznacza badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce badania aplikacyjne rozumiane są jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast zgodnie z art. 5a pkt 40 Ustawy o PIT prace rozwojowe oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Zgodnie z tym przepisem, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe, aby dana działalność stanowiła działalność badawczo-rozwojową muszą zostać spełnione następujące przesłanki:

1)musi to być działalność twórcza,

2)działalność taka musi być podejmowana w sposób systematyczny,

3)działalność taka musi obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe,

4)działalność taka musi być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wykonywane przez niego prace badawczo-rozwojowe spełniają powyższe przesłanki, aby uznać je za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu Ustawy o PIT.

Po pierwsze w ocenie Wnioskodawcy działalność prowadzona przez niego posiada charakter twórczy.

Jak podano w słowniku języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). Cecha twórczości związana jest więc przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się też opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Twórczy charakter prac Wnioskodawcy przejawia się w ciągłym wprowadzaniu innowacji, opracowywaniu nowych rozwiązań technicznych oraz usprawnianiu istniejących technologii, a także konstruowaniu prototypów. Prace te mają na celu nie tylko zwiększenie konkurencyjności firmy, ale również tworzenie produktów o unikalnej wartości dodanej, które podnoszą standardy technologiczne. Wytworzone nowe rozwiązania stanowią także wytwór intelektu, doświadczenia, pomysłowości i umiejętności zespołu Wnioskodawcy o indywidualnym i oryginalnym charakterze. Z pewnością nie są to działania rutynowe lub odtwórcze, które mają na celu powielenie rozwiązań wcześniej istniejących i stosowanych przez Wnioskodawcę.

Twórczość działalności Wnioskodawcy została również potwierdzona poprzez uzyskanie ochrony patentowej na (…), czy też powstanie kilku prototypów oraz Urządzenia, które stało się przedmiotem wniosku o uzyskanie prawa ochronnego na wzór użytkowy.

Po drugie w ocenie Wnioskodawcy prowadzona przez niego działalność badawczo-rozwojowa jest podejmowana w sposób systematyczny.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej.

Wnioskodawca wskazuje, iż prowadzona przez niego działalność badawczo-rozwojowa spełnia warunek systematyczności w powyższym rozumieniu. Jak zostało wskazane we wniosku, już w 2015 r. rozpoczął prace badawczo-rozwojowe, które trwają nieprzerwanie do dziś. Tylko w 2023 i 2024 r. Wnioskodawca skrupulatnie zaplanował i przeprowadził kilka projektów badawczo-rozwojowych (opisane we wniosku). Podobnie wygląda działalność badawczo-rozwojowa prowadzona przez Wnioskodawcę w 2025 r. i wyglądała w latach przed rokiem 2023. W ocenie Wnioskodawcy taka działalność z całą pewnością może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Po trzecie w ocenie Wnioskodawcy prowadzona przez niego działalność badawczo-rozwojowa stanowi prace rozwojowe lub badania aplikacyjne.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę prowadzi bowiem do zdobycia nowej wiedzy oraz umiejętności (np. prowadzone przez Wnioskodawcę badania przemysłowe w zakresie (…)), a także jest nastawiona na opracowywanie nowych procesów lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń (np. opracowanie koncepcji technicznej (…)).

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę obejmuje również nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji (np. (…)) oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów (np. (…)) i procesów (np. proces produkcji (…)).

Dodatkowo działalność prowadzona przez Wnioskodawcę z całą pewnością nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian - projekty prowadzone przez Wnioskodawcę mają charakter innowacyjny i nowatorski, a w ich wyniku powstają nowe rozwiązania (lub nowe urządzenia, prototypy), które nie były wcześniej stosowane. Co również istotne w swojej działalności Wnioskodawca wykorzystuje zarówno dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej, jak i podejmuje badania w celu zdobycia nowej wiedzy oraz umiejętności, w szczególności w drodze prowadzenia badań, analiz oraz specjalistycznych testów.

Po czwarte w ocenie Wnioskodawcy prowadzona przez niego działalność badawczo-rozwojowa podejmowana jest w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Poprzez pracę zespołu Wnioskodawcy, Wnioskodawca zdobywa nową a następnie wykorzystuje dostępną wiedzę, która służy mu do wprowadzenia usprawnień w istniejącej linii produkcyjnej (…) w celu podniesienia jakości produktu końcowego (…). Ponadto, Wnioskodawca nieprzerwanie pracuje nad opracowaniem nowych zastosowań dla odpadów.

Mając na uwadze powyższe w ocenie Wnioskodawcy, prowadzona przez niego działalność spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38-40 Ustawy o PIT. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę jest bowiem działalnością twórczą, obejmującą prace rozwojowe lub badania aplikacyjne, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy jest on uprawniony do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 26e Ustawy o PIT za lata 2023-2024 oraz lata następne.

AD. 2

Na samym wstępie Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, iż pytanie nie obejmuje swoim zakresem zagadnień poruszonych w Interpretacji Ogólnej Ministra Finansów z dnia 13 lutego 2024 r. w sprawie możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych ulgi badawczo-rozwojowej poniesionych przez podatnika w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z usprawiedliwioną nieobecnością pracownika.

Zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 1 i 1a za koszty kwalifikowane uznaje się:

1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

2) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

W myśl art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Natomiast zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a Ustawy o PIT za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9 (przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Wnioskodawca zatrudnia na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia lub umowy o dzieło m.in. (...) naukowców, mechanika oraz specjalistę w zakresie rozliczeń i analiz. Wszystkie te osoby w sposób aktywny uczestniczą w prowadzonych przez Wnioskodawcę projektach badawczo-rozwojowych.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca ponosił/ponosi i będzie ponosił koszty wynagrodzeń ww. osób, w części w jakiej czas przeznaczony przez te osoby na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu lub w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

Zgodnie z brzmieniem przytoczonego powyżej art. 26e ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy o PIT w przypadku gdy pracownik (zleceniobiorca, wykonujący dzieło) w ramach świadczonej pracy (wykonania zlecenia, wykonania dzieła) wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie tej części wynagrodzenia oraz wypłaconych świadczeń, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca wskazuje, iż prowadzona ewidencja czasu pracy pracowników oraz osób zatrudnionych na podstawie umów zlecenia lub umów o dzieło pozwala na określenie, ile czasu pracy w ogólnym czasie pracy tych osób zostało przeznaczonych na realizację działalności badawczo-rozwojowej. Prowadzona ewidencja pozwala na określenie powyższej proporcji w każdym miesiącu.

Mając na uwadze powyższe w ocenie Wnioskodawcy wskazane we wniosku koszty wynagrodzeń oraz sfinansowane przez Wnioskodawcę (jako płatnika) składki określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, pracowników oraz osób realizujących działalność badawczo-rozwojową w oparciu o umowy cywilnoprawne (umowy zlecenia lub umowy o dzieło), w części ustalonej na podstawie ewidencji czasu pracy poświęconego na realizację tej działalności, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy o PIT.

AD. 3

W myśl art. 26e ust. 3 Ustawy o PIT za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

W myśl art. 22 ust. 8 Ustawy o PIT kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 22a-22o Ustawy o PIT, z uwzględnieniem art. 23 Ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 22f ust. 3 Ustawy o PIT, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h-22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10.000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10.000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Wskazać należy również, że co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonane od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 26e Ustawy o PIT. Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 26e ust. 3 Ustawy o PIT w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej.

Jak zostało wskazane Wnioskodawca w celu realizacji prac badawczo-rozwojowych korzysta z (…), których wartość na dzień przyjęcia do używania była wyższa niż 10.000,00 zł, a więc odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych zgodnie z art. 22 ust. 8 Ustawy o PIT stanowią koszt uzyskania przychodu. Wskazane środki trwałe wykorzystywane są również w działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy.

Ponadto, zgodnie ze stanowiskiem zaprezentowanym przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 lipca 2024 r. (sygn. II FSK 1426/21), koszty odpisów amortyzacyjnych stanowią koszty kwalifikowane tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne służą prowadzonej działalności B+R:

„Istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od wytworzonych środków trwałych, tj. pilotażowych linii produkcyjnych, jeżeli są one lub będą rzeczywiście wykorzystywane do działalności B+R. Natomiast w sytuacji, gdy te składniki majątkowe będą częściowo wykorzystywane do działalności B+R a częściowo do bieżącej działalności, wówczas w takim wypadku koszty odpisów amortyzacyjnych stanowią koszty kwalifikowane tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne służą prowadzonej działalności B+R.”

Co prawda ww. stanowisko NSA dot. art. 18d ust. 3 Ustawy o CIT, ale przepis ten jest bliźniaczy do przepisu art. 26e ust. 3 Ustawy o PIT, dlatego stanowisko NSA należy uznać za znajdujące zastosowanie i w tym przypadku.

W ocenie Wnioskodawcy nie powinno zatem budzić wątpliwości, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych wskazanych we wniosku dokonywane w danym roku podatkowym stanowiły/stanowią (i będą stanowić w przyszłości) koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 3 Ustawy o PIT w takiej części, w jakiej te środki trwałe służyły/służą/będą służyły prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 26eb ust. 1 pkt 2 Ustawy o PIT, Podatnik będący płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, który poniósł za rok podatkowy stratę lub osiągnął dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 26e, może pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w ust. 2 o 19% nieodliczonego na podstawie art. 26e odliczenia - w przypadku podatnika opodatkowanego według zasad określonych w art. 30c.

Biorąc pod uwagę powyższe, aby podatnik mógł dokonać pomniejszenia wynikającego z tego przepisu, spełnione muszą być poniższe warunki łącznie:

1) podatnik jest płatnikiem podatku PIT;

2) podatnik musi być opodatkowany na zasadach wskazanych w art. 30c Ustawy o PIT (podatek liniowy);

3) podatnik ponosi stratę lub osiąga dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 26e Ustawy o PIT.

Prawodawca przewidział, że odliczenie to ma zastosowanie - zgodnie z art. 26eb ust. 2 Ustawy o PIT do zaliczek, o których mowa w art. 32 oraz art. 41 ust. 1 i 4 Ustawy o PIT, pobranych od dochodów (przychodów) osób fizycznych, z tytułu:

1) stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz wypłacanego przez podatnika zasiłku pieniężnego z ubezpieczenia społecznego,

2) wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło,

3) praw autorskich.

Przy czym, zgodnie z art. 26eb ust. 3 Ustawy o PIT, przez osoby fizyczne, o których mowa w art. 26eb ust. 2 Ustawy o PIT, rozumie się osoby fizyczne bezpośrednio zaangażowane w działalność badawczo-rozwojową, których czas:

1) pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50% lub

2) przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, pozostający w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi wynosi co najmniej 50%.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca ponosił/ponosi i będzie ponosił koszty wynagrodzeń pracowników, osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w części w jakiej osoby te realizowały/ realizują/będą realizowały zadania w ramach prac badawczo-rozwojowych. W związku z tym jest również płatnikiem podatku dochodowego na podstawie art. 32 i art. 41 ust. 1 i 4 Ustawy o PIT.

Ponadto, Wnioskodawca prowadzi ewidencję czasu pracy pracowników pozwalającą na określenie, ile czasu pracy w ogólnym czasie pracy tych osób zostało przeznaczonych na realizację działalności badawczo-rozwojowej. Prowadzona ewidencja pozwala na określenie powyższej proporcji w każdym miesiącu.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że warunek pozostawania przez Wnioskodawcę płatnikiem podatku PIT został i zostanie spełniony.

Wnioskodawca pozostaje również opodatkowany według zasad określonych w art. 30c Ustawy o PIT (podatek liniowy), a zatem drugi warunek również należy uznać za spełniony.

Kolejnym warunkiem pozwalającym na dokonanie pomniejszenia na podstawie art. 26eb Ustawy o PIT jest osiągnięcie straty lub dochodu niższego od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 26e Ustawy o PIT (ulga badawczo-rozwojowa).

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nie wyklucza, że może osiągnąć stratę lub dochód niższy od przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 26e Ustawy o PIT. Wobec powyższego, warunek wysokości dochodów zostanie spełniony.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ponosząc za rok podatkowy stratę lub osiągając dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia z art. 26e Ustawy o PIT, będzie mógł pomniejszyć kwotę podlegającą przekazaniu na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczek na podatek PIT oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w art. 26eb ust. 2 Ustawy o PIT o 19% nieodliczonego na podstawie art. 26e Ustawy o PIT odliczenia.

AD.5

W myśl art. 30ca ust. 1 Ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Przy czym podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 Ustawy o PIT).

Analiza regulacji art. 30ca Ustawy o PIT wskazuje, że dla prawa do skorzystania z 5% stawki podatku, konieczne jest spełnienie następujących wymogów:

1) prace podatnika muszą prowadzić do wytworzenia, ulepszenia lub rozwinięcia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

2) wytworzenie, ulepszenie lub rozwinięcie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej musi nastąpić w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej,

3) osiągane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej muszą być zgodne z katalogiem ustawowym,

4) możliwe jest ustalenie katalogu kosztów związanych z wytworzeniem, ulepszeniem lub rozwinięciem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w celu obliczenia kwoty kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na podstawie wzoru Nexus,

5) prowadzona jest ewidencja rachunkowa pozwalająca wyodrębnić przychody, koszty uzyskania przychodów oraz dochód (stratę) dla kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wzorem użytkowym jest nowe i nadające się do przemysłowego zastosowania rozwiązanie o charakterze technicznym, dotyczące kształtu lub budowy przedmiotu o trwałej postaci albo przedmiotu składającego się ze związanych ze sobą funkcjonalnie części o trwałej postaci (art. 94 ust. 1 Ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1170). Na wzór użytkowy może być udzielone prawo ochronne (art. 95 ust. 1 ww. Ustawy). Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego korzystania ze wzoru użytkowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (art. 95 ust. 2 ww. Ustawy).

Co istotne zgodnie z art. 30ca ust. 12 Ustawy o PIT przepisy art. 30ca ust. 1-11 Ustawy o PIT stosuje się odpowiednio do ekspektatywy uzyskania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w związku ze zgłoszeniem lub złożeniem wniosku o uzyskanie takiego prawa ochronnego do właściwego organu, od dnia zgłoszenia lub złożenia wniosku.

Wnioskodawca wskazuje, że dnia (…) 2025 r. złożył wniosek do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej o udzielenie prawa ochronnego na wzór użytkowy dot. Urządzenia, a zatem posiada ekspektatywę uzyskania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 30ca ust. 12 Ustawy o PIT. Wnioskodawca stoi również na stanowisku, iż Urządzenie zostało wytworzone przez niego w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych, które spełniają przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38) -40) Ustawy o PIT (szersze stanowisko w tym zakresie zostało zaprezentowane przez Wnioskodawcę w uzasadnieniu do pytania oznaczonego nr 1). Tym samym, w opinii Wnioskodawcy, spełnione zostały wymogi stosowania preferencji z art. 30ca Ustawy o PIT w zakresie posiadania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (ekspektatywy uzyskania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej).

Kolejnym wymogiem ustawowym jest, aby Wnioskodawca osiągał dochody z katalogu ustawowego. Zgodnie z art. 30ca ust. 7 Ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej ustalony zgodnie z art. 9 ust. 2 w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 3 Ustawy o PIT, jednym ze źródeł dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są zatem dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu, co zakłada, że dany produkt musiał zostać stworzony w oparciu o opracowane kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Z kolei opracowane przez Wnioskodawcę i stanowiące przedmiot wniosku o uzyskanie prawa ochronnego na wzór użytkowy Urządzenie służące do produkcji produktu końcowego jakim jest (…) o określonych parametrach wpływa bezpośrednio na sposób jego powstawania i właściwości fizykochemiczne, wobec czego występuje bezpośredni związek między otrzymywanym (…) a technologią jego produkcji (Urządzeniem). Tym samym dochody osiągane przez Wnioskodawcę ze sprzedaży (…) wytwarzanego przy pomocy Urządzenia będą mieścić się w przywołanym katalogu ustawowym.

Kolejnym wymogiem jest prowadzenie ewidencji pozwalającej na ustalenie wskaźnika Nexus, jak i przychodów, dochodów i kosztów związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru Nexus wskazanego w ustawie, w którym poszczególne litery wzoru oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną przez siebie lub zlecaną działalność badawczo-rozwojową.

Z kolei na podstawie art. 30cb ust. 1 Ustawy o PIT, podatnicy korzystający z opodatkowania na podstawie art. 30ca Ustawy o PIT, są obowiązani:

1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Jak wskazano opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca prowadzi ewidencję rachunkową w sposób, który będzie pozwalał na wyodrębnienie kosztów działalności badawczo-rozwojowej, która doprowadziła do opracowania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej z podziałem na litery wzoru Nexus z art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT.

Tym samym, w opinii Wnioskodawcy w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym spełnione zostaną wszystkie wymogi z art. 30ca Ustawy o PIT, w związku z czym Wnioskodawca będzie miał możliwość zastosowania 5% stawki podatku w odniesieniu do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie (…) począwszy od dnia (…) kwietnia 2025 r.

Wnioskodawca pragnie nadmienić, iż w podobnym do zaprezentowanego w niniejszym wniosku stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2023 r., znak: 0114-KDIP2-1.4010.153.2023.2.MR, uznał stanowisko podatnika za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

Jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

b)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

c)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

1)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

2)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to: prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ustawy:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt Pana sprawy wyraźnie podkreślam, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podmiotu, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z opisu sprawy wynika, że od 2007 r. prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Działalność prowadzona jest w zakresie transportu, zbierania odpadów, przetwarzania odpadów i odzysku surowców z odpadów innych niż niebezpieczne.

W związku z sytuacją rynkową i naciskiem na odzysk odpadów frakcji nadających się do recyklingu w 2012 r. zauważył Pan, że na rynku pojawiły się (…).

Dodatkowo, parametry i specyfika tych odpadów sprawiały, że przetwarzanie w dostępnych lub znanych układach (…) było nieefektywne pod kątem ekonomicznym i pod kątem zamierzonego efektu przygotowania odpadu do odzysku. Lecz z uwagi na potencjał związany z zawartością A w odpadach kompozytowych pojawił się pomysł przetworzenia ich i wytworzenia (…).

W związku z tym rozpoczął Pan poszukiwania rozwiązania technologicznego umożliwiającego zagospodarowanie/przetworzenie tych odpadów w celu przygotowania ich do recyklingu. W wyniku prowadzonych prac i testów rozwiązań technologicznych w zakresie (…) wytypowano jako najbardziej efektywny (…).

(…).

Kolejnym etapem (co miało miejsce w 2017 r.) prac badawczo-rozwojowych był (…).

W efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez Pana powstało narzędzie robocze – (…) – na które otrzymał Pan patent.

(…).

Równocześnie podczas budowy przemysłowej linii technologicznej Pana zespół badawczo-rozwojowy pracował nad optymalizacją procesu produkcyjnego polegająca na (…). Narzędzie robocze (…) wykorzystywane jest w procesie produkcyjnym od 1 stycznia 2024 r., natomiast Pan w dalszym ciągu oczekuje na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej na udzielenie prawa ochronnego na wzór użytkowy.(...). Dnia (…) 2024 r. Wnioskodawca otrzymał od Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej wstępną pozytywną ocenę zgłoszenia wzoru użytkowego.

W ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych opracował Pan również m.in. urządzenie do (…). (…) 2025 r. złożył Pan wniosek do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej o udzielenie prawa ochronnego na wzór użytkowy „(…)”. Przedmiotem wzoru użytkowego jest urządzenie do (…). Produkt końcowy w postaci (…) uzyskiwany przy użyciu Urządzenia jest następnie sprzedawany przez Pana.

Wskazuje Pan przy tym, że bez opracowanego przez Pana zespół badawczo-rozwojowy Urządzenia nie byłoby w ogóle możliwe uzyskanie (…) o ww. parametrach i jego późniejsza komercjalizacja.

Twórczość

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podmiotu lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u tego podmiotu.

W opisie sprawy wskazał Pan, że twórczy charakter prowadzonych przez Pana prac przejawia się w tym, że działania te były ukierunkowane na tworzenie (powstanie) nowych rozwiązań technologicznych/narzędzi/urządzeń stanowiących rezultat procesu badawczego, eksperymentalnego i koncepcyjnego. Rezultaty tych działań są ponadto autorskim wytworem intelektu, doświadczenia i kreatywności Pana zespołu. Dodatkowo, prace te nie miały charakteru rutynowego ani odtwórczego, lecz były nastawione na powstanie, rozwój i wdrażanie oryginalnych rozwiązań.

Pana zespół, składający się ze specjalistów o zróżnicowanych kompetencjach (pracownicy naukowi, mechanicy itd.), łączył swoją wiedzę z doświadczeniem i intuicją projektową, co pozwoliło na wypracowanie unikalnych, wcześniej nieistniejących na rynku rozwiązań, które doprowadziły do opracowania rozwiązań technologicznych w zakresie przetwarzania trudnych do przetworzenia frakcji odpadów kompozytowych i ich efektywnego zagospodarowania. Ostateczne efekty Pana prac są więc nie tylko funkcjonalnie nowe, ale także stanowią rezultat twórczego wysiłku intelektualnego - są oryginalne, nieszablonowe i nienależące do kategorii rozwiązań gotowych lub ogólnodostępnych. Co istotne, działania te zdecydowanie wykraczają poza ramy standardowych zadań inżynieryjnych. Nie były powtarzalne, rutynowe ani technicznie oczywiste. Wymagały opracowania nowych narzędzi, procesów lub struktur technologicznych - w ujęciu zarówno koncepcyjnym, jak i praktycznym. Działania te wykraczają także poza zwykłą praktykę w branży gospodarki odpadami i stanowią wyraz kreatywności technicznej i technologicznej.

Proces twórczy rozpoczął się od zidentyfikowania problemu rynkowego – (…).

Dodatkowo, twórczy charakter przejawia się w opracowaniu technologii produkcji (…), niedostępnych przy użyciu standardowych metod. Urządzenie dedykowane do tej produkcji, zgłoszone do ochrony jako wzór użytkowy, jest unikalnym, autorskim rozwiązaniem technologicznym, a uzyskany produkt końcowy – (…) - stanowi nową kategorię surowca wtórnego o zdefiniowanym składzie i właściwościach przemysłowych, co umożliwia jego komercyjne wykorzystanie, np. (…).

Twórczy charakter przejawia się także w systematycznej metodologii prowadzenia badań: od analizy potrzeb rynkowych, poprzez testowanie rozwiązań w skali laboratoryjnej, a następnie przemysłowej, aż po komercjalizację. Obejmuje to zarówno rozwój prototypów, jak i badania parametrów fizycznych i chemicznych materiałów, dokumentację techniczną, analizy stanu techniki i kontrolę jakości. Pana prace badawczo-rozwojowe nie ograniczają się więc do adaptacji istniejących rozwiązań, ale prowadzą do tworzenia nowych, oryginalnych technologii i urządzeń, które odpowiadają na konkretne potrzeby przemysłowe i środowiskowe.

Celem wzoru użytkowego było opracowanie konstrukcji Urządzenia do (…).

Stworzone przez Pana – objęte zgłoszeniem na wzór użytkowy – Urządzenie do (…).

Urządzenie objęte zgłoszeniem na wzór użytkowy w znacznym stopniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących w następujących obszarach:

(…).

Oryginalność Urządzenia objętego zgłoszeniem na wzór użytkowy polega na:

1. nowatorskiej funkcji (…);

2. specjalistycznej konstrukcji (…);

3. synergii pomiędzy (…);

4. zdolności do (…).

Urządzenie objęte zgłoszeniem na wzór użytkowy różni się od rozwiązań już funkcjonujących dzięki zastosowaniu kompleksowej, autorskiej technologii (…). To połączenie innowacji (…) czyni urządzenie unikalnym na tle dotychczasowych rozwiązań i umożliwia jego komercyjne wykorzystanie w warunkach, w których inne technologie okazywały się niewystarczające.

Nowe rozwiązania, których wcześniej nie stosowano w Pana działalności, to przede wszystkim:

1. prowadzenie na skalę przemysłową (…);

2. rozwiązania konstrukcyjne (…);

3. technologia (…).

Urządzenie objęte zgłoszeniem na wzór użytkowy zostało opracowane w oparciu o autorską technologię (…). Zastosowano nowe w Pana praktyce rozwiązania konstrukcyjne, materiałowe i funkcjonalne, które razem tworzą innowacyjny system technologiczny pozwalający na uzyskanie z (…) - co wcześniej nie było możliwe przy użyciu dostępnych urządzeń i technologii.

(...)

Zatem prowadzona przez Pana działalność dotycząca opisanych prac ma twórczy charakter.

Systematyczność

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podmiot stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu, przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podmiot podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podmiot zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

W opisie sprawy wskazał Pan, że prace będące przedmiotem wniosku są prowadzone w sposób systematyczny, metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, zgodnie z przyjętą przez Pana strukturą projektową i harmonogramem działań. Działania te nie mają charakteru przypadkowego ani spontanicznego - są wynikiem świadomie przyjętej strategii rozwoju technologicznego przedsiębiorstwa, realizowanej przez powołany i wyodrębniony zespół badawczo-rozwojowy.

Każde z podejmowanych przedsięwzięć - w tym np. projekt dotyczący Urządzenia objętego zgłoszeniem na wzór użytkowy - realizowane jest w wyraźnie wyodrębnionych i zaplanowanych etapach, obejmujących analizę stanu techniki, postawienie hipotez technicznych, projektowanie rozwiązań, wykonanie prototypów, przeprowadzenie testów (w skali laboratoryjnej i przemysłowej), ocenę wyników oraz ich optymalizację.

Każdy etap prac począwszy od wstępnych analiz i badań, przez projektowanie rozwiązań, aż po ich testowanie i wdrażanie przebiega według precyzyjnie określonego planu, który uwzględnia zarówno cele techniczne, jak i terminy realizacji poszczególnych zadań. Działania są koordynowane w ramach struktury projektowej, a postęp prac jest monitorowany na bieżąco przy użyciu odpowiednich narzędzi zarządzania projektami.

Zgodnie z przyjętym podejściem projektowym, prace prowadzone są w ramach przyjętych celów, kamieni milowych i etapów realizacyjnych, co potwierdza ich uporządkowany charakter. Harmonogramy są aktualizowane w zależności od wyników testów i analiz, a ich przebieg dokumentowany w sprawozdaniach wewnętrznych. Taki sposób organizacji zapewnia nie tylko skuteczność i wysoką jakość rezultatów, ale również umożliwia dokumentowanie przebiegu działań w sposób umożliwiający ich późniejsze odtworzenie oraz ocenę.

Dla każdego z projektów opracował Pan harmonogramy działań projektowych obejmujące ich poszczególne etapy. Harmonogramy były oparte na podziale czasowym z określonymi datami rozpoczęcia i zakończenia poszczególnych etapów.

Stworzył i pracował Pan wg harmonogramu prac nad urządzeniem do (…). Harmonogram ten został zrealizowany w stosunku do Urządzenia objętego zgłoszeniem na wzór użytkowy.

Zatem kryterium systematyczności w odniesieniu do opisanych prac również jest spełnione.

Zwiększenie zasobów wiedzy oraz zwiększenie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

W odniesieniu do tego kryterium wskazał Pan, że przed rozpoczęciem opracowania Urządzenia objętego zgłoszeniem na wzór użytkowy posiadał Pan doświadczenie w przetwarzaniu odpadów kompozytowych i analizował frakcje (…). Zdobyta wiedza pozwoliła na ocenę przydatności różnych technologii (…).

Przed przystąpieniem do opracowania Urządzenia objętego zgłoszeniem na wzór użytkowy, dysponował Pan ogólną wiedzą technologiczną, materiałową i operacyjną. Kluczowe zasoby obejmowały:

(…).

To wszystko pozwoliło Panu przejść od etapu koncepcji do opracowania oryginalnego i funkcjonalnego Urządzenia objętego zgłoszeniem na wzór użytkowy, stanowiącego odpowiedź na realne wyzwania gospodarki odpadami.

Jednakże, pomimo że posiadał Pan wiedzę w zakresie przetwarzania odpadów oraz doświadczenie w pracy z trudnymi frakcjami kompozytowymi, przed rozpoczęciem prac badawczo-rozwojowych nad stworzeniem Urządzenia nie dysponował wiedzą technologiczną, konstrukcyjną ani projektową pozwalającą na zbudowanie Urządzenia objętego zgłoszeniem wzoru użytkowego. Urządzenie to nie powstało w oparciu o gotowy model lub znane rozwiązania, lecz było efektem wieloetapowego, twórczego procesu badawczego i eksperymentalnego, w trakcie którego opracowano unikalną technologię umożliwiającą (…).

Nie posiadał Pan wiedzy, jak zbudować Urządzenie objęte zgłoszeniem wzoru użytkowego. Jego powstanie było efektem kompleksowych, wieloetapowych prac badawczo-rozwojowych obejmujących:

1. identyfikację problemu technologicznego;

2. opracowanie założeń funkcjonalnych;

3. testowanie materiałów i rozwiązań;

4. projektowanie prototypów i ich doskonalenie;

5. walidację parametrów końcowego produktu.

Dopiero te działania doprowadziły do stworzenia Urządzenia, które umożliwiło osiągnięcie celu – (…). Wiedza o jego konstrukcji nie istniała uprzednio, lecz została dopiero wytworzona przez Pana w toku działalności twórczej.

W ramach działalności ukierunkowanej na opracowanie Urządzenia do wytwarzania (…) wykorzystuje Pan interdyscyplinarną wiedzę i umiejętności z zakresu:

(…).

Stworzone przez Pana Urządzenie objęte zgłoszeniem na wzór użytkowy powstało przy użyciu technologii, które nie tylko stanowią efekt zaawansowanych prac badawczo-rozwojowych, ale również w sposób istotny odróżniają je od rozwiązań już funkcjonujących w obszarze przetwarzania odpadów. Kluczową rolę odegrała tutaj technologia (…).

(...)

W związku z tym zaplanował Pan stworzenie nowego urządzenia opartego na zasadzie (…).

Aby osiągnąć ten cel, konieczne było zaprojektowanie nie tylko odpowiedniego układu (…).

Tym samym Pana cele obejmowały: (…).

Realizował Pan zaplanowane przedsięwzięcie w sposób systematyczny i etapowy, opierając się na metodologii, w której kluczową rolę odegrały eksperymenty, testy technologiczne, analiza stanu techniki oraz budowa i weryfikacja prototypów. Proces ten miał charakter twórczy i wymagał wielokrotnego testowania różnych rozwiązań konstrukcyjnych i materiałowych, aż do osiągnięcia zamierzonego celu, jakim było opracowanie urządzenia umożliwiającego skuteczne (…).

W trakcie realizacji przedsięwzięcia korzystał z zaplecza badawczo-rozwojowego, laboratorium oraz zespołu specjalistów, w tym mechaników, naukowców i analityków. Prowadzono analizy techniczne i porównawcze, a także bieżące testy parametrów produktu końcowego. Równolegle tworzono dokumentację niezbędną do zgłoszenia wzoru użytkowego, a samo urządzenie było testowane w warunkach przemysłowych, co umożliwiło jego dalszą optymalizację.

Realizacja przedsięwzięcia zakończyła się stworzeniem kompletnego rozwiązania technologicznego - urządzenia o (…). Tym samym skutecznie przełożył Pan założenia projektowe na realne rozwiązanie technologiczne, które z powodzeniem wdrożył do procesu przemysłowego.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do opisanej przez Pana działalności jest spełnione.

Prace rozwojowe

Ponadto kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności między wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz między umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Zwracam też uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podmiotu, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Tym samym ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas), będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług. Prace mające stanowić działalność badawczo-rozwojową nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzonych do produktów oferowanych przez Pana.

Wobec powyższych okoliczności i przedstawienia wszystkich cech charakterystycznych dla działalności badawczo-rozwojowej stwierdzam, że wskazana w opisie sprawy działalność w zakresie opisanych prac stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa  w ww. art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowanie: czynności podejmowane przez Pana w ramach prac, o których mowa we wniosku, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 i pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do kwestii ulgi na działalność badawczo-rozwojową, wskazuję, że zgodnie  z art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Aby stwierdzić, czy przysługuje Panu prawo do skorzystania z odliczenia w ramach tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezbędna jest ocena, czy spełnione są pozostałe warunki do skorzystania z tego odliczenia, w tym czy koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się  w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 26e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za koszty kwalifikowane uznaje się:

1)poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a)poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a i c, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2)nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

W myśl art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Stosownie do art. 26e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

Jak stanowi art. 26e ust. 7 ww. ustawy:

Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1)w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2)w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3)w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

W myśl art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 26e, są obowiązani w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Na podstawie tych przepisów stwierdzam, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym, powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

·    podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

·    koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

·    koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2, 2a i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

·    podatnik nie uwzględnił kosztów kwalifikowanych w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie przepisów art. 21 ust. 1 pkt 63a lub pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

·    w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

·    podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

·    kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,

·    koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały przez niego odliczone od podstawy obliczenia podatku.

W odniesieniu do uznania ponoszonych przez Pana w związku z działalnością badawczo-rozwojową opisanych we wniosku wydatków za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1.

Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu – każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika podlega indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Jednocześnie art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera zamknięty katalog wydatków, których podatnik nie może zaliczyć do kosztów pomniejszających przychody nawet wówczas, gdy mają one związek z prowadzoną przez niego działalnością i zostały poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Z wniosku wynika, że w związku z działalnością badawczo-rozwojową ponosi Pan koszty wynagrodzeń oraz sfinansowane przez Pana składki określone w ustawie z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych pracowników oraz osób realizujących działalność badawczo–rozwojową w oparciu o umowy cywilnoprawne, w części ustalonej na podstawie ewidencji czasu pracy poświęconego na realizację działalności, o której mowa we wniosku.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że w skład należności z tytułu wynagrodzeń pracowników, które zamierza Pan odliczać w ramach ulgi badawczo-rozwojowej wchodzą poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT oraz sfinansowane przez Pana składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu, w tym również należności z tytułu usprawiedliwionej nieobecności pracownika, do których poniesienia pracodawca jest zobowiązany na podstawie odrębnych przepisów, m.in. te dotyczące urlopu oraz choroby.

Wydatki związane z zatrudnieniem pracowników realizujących prace, o których mowa we wniosku mają bezpośredni związek z realizowanymi projektami badawczo-rozwojowymi i stanowią należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 i art. 13 ust. 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zalicza Pan/chce Pan zaliczyć do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1a ustawy o PIT następujące wydatki związane z kosztami wynagrodzeń osób zatrudnionych na podstawie umów cywilnoprawnych (umów o dzieło, umów zlecenia):

1) wynagrodzenie zasadnicze brutto (określone w umowie zlecenia/umowie o dzieło);

2) sfinansowane przez Pana składki z tytułu należności wskazanych w pkt 1), określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe);

- w części w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo- rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

Nie zalicza/nie chce Pan zaliczać do kosztów kwalifikowanych takich wydatków jak zwrot kosztów (np. dojazdu, materiałów, paliwo itp.), jeśli przewidziano to w umowie zlecenia/umowie o dzieło czy też wszelkich innych dodatków do wynagrodzenia

Ponadto wskazał Pan, iż pytanie nr 2 nie obejmuje swoim zakresem zagadnień poruszonych w Interpretacji Ogólnej Ministra Finansów z dnia 13 lutego 2024 r. w sprawie możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych ulgi badawczo-rozwojowej poniesionych przez podatnika w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z usprawiedliwioną nieobecnością pracownika.

Kwestia dotycząca możliwości zaliczenia wynagrodzeń pracowników (tj. osób zatrudnionych na umowy o pracę) do kosztów kwalifikowanych została uregulowana w cytowanym wyżej art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie natomiast do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Należności ze stosunku pracy mogą być uznane za koszty kwalifikowane tylko w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

W sytuacji, gdy pracownicy wykonują obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadne jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzeń wypłaconych pracownikom, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Podkreślam, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy takiego podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Można zatem przyjąć, że podatnik korzystający z ulgi – dla celów dowodowych – winien prowadzić ewidencję czasu pracy poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową.

Na podstawie powyższego przyjmuję zatem, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie za wykonane usługi oraz składki od wynagrodzenia stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowanie: koszty wynagrodzeń pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy cywilnoprawne oraz składki określone w ustawie z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych pracowników oraz osób realizujących działalność badawczo-rozwojową finansowane przez Pana stanowią koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu w ramach ulgi badawczo-rozwojowej w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

W odniesieniu do odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych w postaci (…), wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (…).

W przypadku odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej wskazuję, że ich podstawą zaliczenia w poczet kosztów kwalifikowanych jest art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Choć ustawodawca nie użył w tym przepisie sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że do kosztów kwalifikowanych podatnicy mogą zaliczać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

To sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w całości stanowią koszt kwalifikowany, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast w sytuacji, gdy takie składniki są częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, działalności podstawowej niezwiązanej z działalnością badawczo-rozwojową, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych stanowią koszty kwalifikowane tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne służą prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Powziął Pan wątpliwość czy koszty odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych w postaci (…) wykorzystywanych w prowadzonej przez Pana działalności stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej.

Wskazał Pan, że środki trwałe, o których mowa w pytaniu nr 3 nie są wykorzystywane poza Pana działalnością. Za koszty kwalifikowane zamierza Pan uznać odpisy amortyzacyjne od środków trwałych w tej części (proporcji) w jakiej te środki trwałe są wykorzystywane w działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem odpisy amortyzacyjne od środków trwałych w postaci (…) stanowią koszty kwalifikowane w takiej części, w jakiej te środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne służą prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Podsumowanie: poniesione koszty odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wykorzystywane w działalności badawczo-rozwojowej mogą być zaliczone do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem art. 26e ust. 7 tej ustawy.

Do omówienia pozostaje również kwestia możliwości skorzystania przez Pana z ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

Z opisu sprawy wynika, że:

1)w ramach prowadzonej przez Pana działalności realizuje Pan prace badawczo-rozwojowe,

2)prowadzi Pan szczegółową ewidencję kosztów działalności badawczo-rozwojowej;

3)koszty, które mają podlegać odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, są zaliczane, w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej,

4)koszty, które mają podlegać odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, nie zostały zwrócone Panu w jakiejkolwiek formie i nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku,

5)nie ma Pan statutu centrum badawczo-rozwojowego,

6)koszty, które mają podlegać odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, nie zostały uwzględnione w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a i pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W interpretacji wskazałem, że czynności podejmowane przez Pana w ramach projektów stanowią działalność badawczo-rozwojową, w rozumieniu art. 5a pkt 38 i pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto wskazałem, że:

-poniesione wydatki na wynagrodzenia pracowników oraz sfinansowane przez Pana jako płatnika składki od tych wynagrodzeń w części, w jakiej w danym miesiącu wykonują oni czynności w ramach działalności badawczo-rozwojowej,

-koszty odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych w części wykorzystywanej do działalności badawczo-rozwojowej,

mogą być zaliczone do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem spełnia Pan przesłanki do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

Podsumowanie: jest Pan uprawniony do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju przez system ulg podatkowych. Należy do nich m.in. tzw. „ulga na innowacyjnych pracowników”.

Zgodnie z art. 26eb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnik będący płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, który poniósł za rok podatkowy stratę lub osiągnął dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 26e, może pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w ust. 2o:

1)iloczyn najniższej stawki podatkowej określonej w skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz nieodliczonego na podstawie art. 26e odliczenia – w przypadku podatnika opodatkowanego według zasad określonych w art. 27 ust. 1, albo

2)19% nieodliczonego na podstawie art. 26e odliczenia – w przypadku podatnika opodatkowanego według zasad określonych w art. 30c.

Natomiast stosownie do art. 26eb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis ust. 1 ma zastosowanie do zaliczek na podatek dochodowy i zryczałtowanego podatku dochodowego, o których mowa w art. 32 oraz art. 41 ust. 1 i 4, pobranych od dochodów (przychodów) osób fizycznych z tytułu:

1.stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz wypłacanego przez podatnika zasiłku pieniężnego z ubezpieczenia społecznego;

2.wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło;

3.praw autorskich.

W myśl art. 26eb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 2, rozumie się osoby fizyczne bezpośrednio zaangażowane w działalność badawczo-rozwojową, których czas:

1.pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50% lub

2.przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, pozostający w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi wynosi co najmniej 50%.

Zgodnie z art. 26eb ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Uprawnienie do pomniejszenia, o którym mowa w ust. 1, przysługuje począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie, o którym mowa  w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, do końca roku podatkowego, w którym zostało złożone to zeznanie.

Zgodnie z art. 26eb ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania do:

1.zaliczek przekazywanych na zasadach określonych w art. 38 ust. 2-2c;

2.podatnika, któremu przysługuje kwota określona w art. 26ea.

Art. 26eb ust. 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi:

Jeżeli podatnik utracił prawo do odliczenia, o którym mowa w ust. 1, dolicza kwoty poprzednio odliczone w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym utracił to prawo.

Zgodnie z art. 26eb ust. 5 ww. ustawy:

Przepis art. 26e ust. 10 stosuje się odpowiednio.

Odnosząc się do pytania oznaczonego we wniosku nr 4 wskazuję, że z powyższych przepisów wynika, że ulga określona w art. 26eb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest adresowana do podatników podatku dochodowego (będących płatnikami), którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową i ze względu na stratę lub niski dochód nie mogli w całości lub w części odliczyć w ramach ulgi B+R wydatków kwalifikowanych określonych w art. 26e ust. 2-3 ww. ustawy, poniesionych w danym roku.

Ulga umożliwia płatnikowi zmniejszenie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych odprowadzanych od wynagrodzeń pracowników wskazanych w art. 26eb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o kwotę nieodliczonych wydatków kwalifikowanych. Odliczeniu podlega kwota stanowiąca iloczyn nieodliczonych wydatków kwalifikowanych i obowiązującej danego podatnika stawki podatku dochodowego.

W myśl art. 26e ust. 8 ustawy o PIT:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 26eb ust. 1.

Zgodnie z art. 26e ust. 9 ww. ustawy:

Przepisu ust. 8 zdanie drugie i trzecie nie stosuje się, jeżeli podatnik wykaże w zeznaniu kwotę przysługującą mu zgodnie z art. 26ea.

Podkreślenia także wymaga, że w każdym z lat podatkowych, w których podatnik zamierza skorzystać z tzw. ulgi na innowacyjnych pracowników musi spełniać wskazane warunki, o których mowa w art. 26eb ustawy o PIT, w tym warunek o którym mowa w art. 26eb ust. 4.

Mając na względzie opisany stan faktyczny i zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że w przypadku poniesienia przez Pana za rok podatkowy straty lub osiągnięcia dochodu niższego od kwoty przysługującej w roku podatkowym odliczenia z art. 26e ustawy o PT, będzie Pan mógł pomniejszyć kwotę podlegającą przekazaniu na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w art. 26eb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej Pana w danym roku podatkowym.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie natomiast z ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Wobec powyższego wskazać należy, że kwalifikowane IP to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

  • zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej;
  • należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
  • podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw.

Stosownie do punktu 92 Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własność intelektualnej – IP BOX, dla celów zastosowania preferencyjnego opodatkowania zgodnie z przepisami o IP BOX za moment rozpoczęcia ochrony prawnej uznaje się datę wskazaną przez właściwy organ udzielający ochrony prawnej lub moment, w którym podatnik spełnił warunki formalne lub nabył prawo ochronne z mocy prawa zgodnie z postanowieniami właściwych ustaw.

Odnosząc się do kwestii ochrony prawnej kwalifikowanego IP wskazać należy, że zasady przyznawania ochrony prawnej dla poszczególnych kategorii praw własności wynikają z postanowień właściwych ustaw. W zależności od rodzaju prawa własności obowiązują określone krajowe procedury ubiegania się o ochronę.

Wskazał Pan we wniosku, że zamierza skorzystać z preferencyjnego opodatkowania w związku z uzyskiwaniem dochodów z tytułu przeniesienia (sprzedaży) prawa ochronnego na wzór użytkowy.

Jak już wyżej wskazano jednym z kwalifikowanych praw własności intelektualnej jest prawo ochronne na wzór użytkowy.

Zgodnie z treścią art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1170 ze zm.):

Ustawa normuje stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych.

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o projektach wynalazczych – rozumie się przez to wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, topografie układów scalonych i projekty racjonalizatorskie.

W myśl art. 4 ust. 1 tejże ustawy:

Jeżeli umowa międzynarodowa lub przepisy prawa Unii Europejskiej obowiązujące bezpośrednio w krajach członkowskich określają szczególny tryb udzielania ochrony na wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, znaki towarowe, oznaczenia geograficzne lub topografie układów scalonych, w sprawach nieuregulowanych w tej umowie lub w tych przepisach albo pozostawionych w kompetencji organów krajowych przepisy ustawy stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ww. ustawy:

Umowa międzynarodowa lub przepisy, o których mowa w ust. 1, rozstrzygają w szczególności o tym, w jakim języku lub jakiej formie jest prowadzone postępowanie związane z udzielaniem ochrony i w jakim języku lub jakiej formie sporządza się dokumentację zgłoszeń wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych.

Natomiast w myśl art. 6 ww. ustawy:

1) Na warunkach określonych w ustawie udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

2) W sprawach, o których mowa w ust. 1, właściwy jest Urząd Patentowy.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 tej ustawy:

Na warunkach określonych w ustawie twórcy wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego oraz topografii układu scalonego przysługuje prawo do:

1) uzyskania patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji;

2) wynagrodzenia;

3) wymieniania go jako twórcy w opisach, rejestrach oraz w innych dokumentach i publikacjach.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Prawo do uzyskania patentu na wynalazek albo prawa ochronnego na wzór użytkowy, jak również prawa z rejestracji wzoru przemysłowego przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, twórcy.

Natomiast w myśl art. 20 omawianej ustawy:

Twórca wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego uprawniony do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji może przenieść to prawo nieodpłatnie lub za uzgodnioną zapłatą na rzecz przedsiębiorcy albo przekazać mu wynalazek, wzór użytkowy albo wzór przemysłowy do korzystania.

Stosownie do art. 94 ust. 1 tej ustawy:

Wzorem użytkowym jest nowe i nadające się do przemysłowego zastosowania rozwiązanie o charakterze technicznym, dotyczące kształtu lub budowy przedmiotu o trwałej postaci albo przedmiotu składającego się ze związanych ze sobą funkcjonalnie części o trwałej postaci.

W myśl art. 95 ust. 1-3 ustawy:

Na wzór użytkowy może być udzielone prawo ochronne.

Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego korzystania ze wzoru użytkowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Czas trwania prawa ochronnego wynosi dziesięć lat od daty dokonania zgłoszenia wzoru użytkowego w Urzędzie Patentowym.

Natomiast zgodnie z art. 96 ustawy:

Zakres przedmiotowy prawa ochronnego określają zastrzeżenia ochronne zawarte w opisie ochronnym wzoru użytkowego.

Zgodnie z art. 98 ustawy:

Udzielone prawa ochronne na wzory użytkowe podlegają wpisowi do rejestru wzorów użytkowych.

W myśl art. 99 ust. 1-2 ww. ustawy:

Udzielenie prawa ochronnego na wzór użytkowy stwierdza się przez wydanie świadectwa ochronnego.

Częścią składową świadectwa ochronnego jest opis ochronny wzoru użytkowego obejmujący opis tego wzoru, zastrzeżenia ochronne i rysunki. Opis ochronny wzoru użytkowego jest udostępniany osobom trzecim i podlega rozpowszechnianiu przez Urząd Patentowy.

Wskazać należy, że w całym okresie stosowania preferencyjnego opodatkowania zgodnie z przepisami o IP BOX kwalifikowane IP musi podlegać ochronie prawnej udzielonej zgodnie z postanowieniami właściwych ustaw. Oznacza to, że w momencie ustania ochrony podatnik traci prawo do korzystania z preferencyjnego opodatkowania zgodnie z przepisami o IP BOX w stosunku do tego kwalifikowanego IP.

Jednakże stosownie do art. 30ca ust. 12 ustawy:

Przepisy ust. 1-11 stosuje się odpowiednio do ekspektatywy uzyskania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w związku ze zgłoszeniem lub złożeniem wniosku o uzyskanie takiego prawa ochronnego do właściwego organu, od dnia zgłoszenia lub złożenia wniosku.

Wyjaśnienia dotyczące tej kwestii znajdują się w wyżej wskazanych Objaśnieniach podatkowych w punktach 98-100.

Wskazać należy, że zgodnie z ww. punktem 98 objaśnień podatkowych ekspektatywa uzyskania kwalifikowanego IP oznacza okres oczekiwania na przyznanie ochrony, rozpoczynający się w momencie zgłoszenia lub złożenia wniosku o uzyskanie ochrony dla prawa własności intelektualnej. Z uwagi na długotrwałość niektórych procedur przyznawania ochrony ustawodawca dopuszcza możliwość warunkowego korzystania z preferencyjnego opodatkowania na podstawie art. 30ca ust. 12 ustawy o PIT. Ekspektatywa uzyskania kwalifikowanego IP jest okresem oczekiwania na przyznanie ochrony prawnej. Po złożeniu odpowiednich dokumentów lub dokonaniu zgłoszenia wnioskodawca oczekuje na pozytywną decyzję odpowiedniego organu. Preferencyjne 5% opodatkowanie zgodnie z przepisami o IP Box można stosować już od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o uzyskanie prawa ochronnego dla danego prawa własności intelektualnej. Oznacza to, że w zeznaniu rocznym, a dokładnie za okres pomiędzy dokonaniem zgłoszenia lub złożeniem wniosku o uzyskanie ochrony, a pozytywną jego weryfikacją przez odpowiedni organ, możliwe będzie obliczanie kwalifikowanego dochodu oraz stosowanie preferencyjnej 5% stawki podatkowej (pkt 99).

Zgodnie natomiast z pkt 100 Objaśnień podatkowych w przypadku wycofania zgłoszenia lub wniosku, odmowy udzielenia prawa ochronnego, odrzucenia zgłoszenia lub odrzucenia wniosku o rejestrację należy opodatkować dochód na zasadach na jakich byłby opodatkowany bez zastosowania preferencyjnego 5% opodatkowania, zgodnie z przepisami o IP Box. Zapłacony podatek (przy zastosowaniu preferencyjnej 5% stawki podatkowej) odlicza się od podatku obliczonego na zasadach ogólnych (przy zastosowaniu stawek 18% i 32% lub 19% w PIT). Zatem podatnik jest zobowiązany jedynie wyrównać różnicę pomiędzy podatkiem do zapłaty obliczonym przy zastosowaniu preferencyjnego 5% opodatkowania, a kwotą wynikającą z opodatkowania na zasadach ogólnych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Należy podkreślić, że stosowanie ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) stanowić może dla podatnika prawo, a nie obowiązek. W sytuacji posiadania przez podatnika ochrony prawnej dotyczącej kwalifikowanego prawa własności intelektualnej podatnik ma możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, jak wyżej wskazano podatnik może skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację.

W opisie sprawy wskazał Pan, że (…) 2025 r. złożył Pan wniosek do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej o udzielenie prawa ochronnego na wzór użytkowy „(…)”. Przedmiotem wzoru użytkowego jest urządzenie do (…). Urządzenie to służy do (…). Produkt końcowy w postaci (…) uzyskiwany przy użyciu Urządzenia jest następnie sprzedawany przez Pana.

Mając powyższe na uwadze, produkt końcowy w postaci (…) jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sprzedaż produktu końcowego w postaci (…) stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ww. ustawy.

Tym samym, może Pan/będzie Pan mógł zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych począwszy od 29 kwietnia 2025 r.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń oraz

-zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Jednocześnie informuję, że w zakresie wniosku dotyczącym pytania oznaczonego we wniosku nr 6 – zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.