Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych z związku z umorzeniem przez bank wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego oraz wypłatą kwoty zwrotu w wyniku zawarcia ugody z bankiem. Treść wniosku jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1.Zainteresowany będący stroną postępowania:
A.A
ul. (...)
2. Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:
B.A
ul. (...)
Opis zdarzenia przyszłego
Zainteresowani są osobami fizycznymi mającymi miejsce zamieszkania na terytorium Polski, w związku z czym, na Zainteresowanych ciąży w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o PDOF. Zainteresowani są małżeństwem, których łączy wspólność małżeńska majątkowa. Związek małżeński został zawarty przed podpisaniem umowy kredytu (pojęcie zdefiniowane poniżej), w związku z czym, wspólność małżeństwa majątkowa łączy Zainteresowanych od początku obowiązywania umowy kredytu.
Zainteresowani są stronami umowy kredytu nr (...) z dnia (...) 2007 r. (dalej: umowa kredytu) zawartej przez Zainteresowanych, działających na gruncie tej umowy jako kredytobiorcy, z X wówczas z siedzibą przy ul. (...), występującym na gruncie tej umowy kredytu w charakterze kredytodawcy (dalej: X). Na mocy tej umowy kredytu, X udzielił Zainteresowanym kredytu w kwocie 776.924,40 zł, indeksowanego kursem franka szwajcarskiego (CHF) (dalej: kredyt), na warunkach określonych w umowie kredytu, zaś Zainteresowani zobowiązali się do wykorzystania kredytu zgodnie z postanowieniami umowy, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami, w terminach oznaczonych w umowie kredytu oraz zapłaty X prowizji, opłat i innych należności wynikających z umowy kredytu. Zainteresowani odpowiadają solidarnie za spłatę kredytu.
Na kwotę Kredytu w wysokości 776.924,40 PLN składała się:
–kwota 760.000,00 PLN pozostawiona do dyspozycji Zainteresowanych, przeznaczona na realizację inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w dalszej części wniosku,
–koszty z tytułu ubezpieczenia od ryzyka utraty pracy w wysokości 16.724,40 PLN,
–koszty z tytułu opłaty sądowej należnej za wpis do hipoteki w wysokości 200 PLN.
Zgodnie z umową kredytu, wskazana powyżej część kwoty udzielonego przez X kredytu w wysokości 760.000,00 PLN przeznaczona została na pokrycie:
–części ceny budowy samodzielnego lokalu mieszkalnego (dalej: nieruchomość mieszkalna) realizowanego przez (...). (dalej: Deweloper), z którym Zainteresowani zawarli w dniu (...) 2007 r. „Umowę zobowiązującą do wybudowania lokalu oraz umowę przedwstępną sprzedaży” (dalej: umowa przedwstępna), która zobowiązywała Dewelopera do ustanowienia – po zakończeniu budowy – odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przeniesienie prawa do tego lokalu wraz z udziałem w prawie własności gruntu związanego z tym lokalem na Zainteresowanych, w kwocie 722.000,00 PLN oraz
–na refinansowanie poniesionych kosztów w kwocie 38.000,00 PLN, tj. kosztów opłaty rezerwacyjnej wniesionej przez Zainteresowanych na rachunek bankowy dewelopera w dniu (...) 2007 r.
Spłata kredytu wraz z odsetkami miała nastąpić w 360 równych miesięcznych ratach kapitałowo-odsetkowych na zasadach określonych w umowie kredytu. Prawnym zabezpieczeniem spłaty kredytu jest przede wszystkim hipoteka kaucyjna w złotych polskich do kwoty stanowiącej 170% kwoty kredytu, wpisana w księdze wieczystej nieruchomości mieszkalnej. W związku z tym, iż kredyt jest indeksowany kursem waluty obcej CHF, zmiana kursu tej waluty miała wpływ na wysokość rat kredytu oraz saldo zadłużenia z tytułu kredytu.
W dniu 31 grudnia 2009 r. nastąpiło zarejestrowanie połączenia w trybie art. 492 § 1 Kodeksu spółek handlowych poprzez przeniesienie całego majątku X na Bank Y. (dalej: Bank Y). W wyniku tego połączenia, Bank Y, działający w charakterze następcy prawnego X, przejął obsługę umowy kredytu, stając się stroną tej umowy (kredytodawcą).
Wypłata przez X (odpowiednio przez Bank Y) poszczególnych transz kredytu następowała bezpośrednio na rachunek bankowy dewelopera z tytułu zapłaty ceny nieruchomości mieszkalnej, z wyjątkiem pierwszej transzy kredytu w wysokości 38.000,00 PLN wypłaconej Zainteresowanym z przeznaczeniem na refinansowanie poniesionych kosztów opłaty rezerwacyjnej. Każdorazowo wypłacona w złotych polskich kwota kredytu była przeliczana przez X (odpowiednio przez Bank Y) na franki szwajcarskie (CHF), tj. na walutę, do której indeksowany jest kredyt, według kursu określonego w umowie kredytu, obowiązującego w dniu dokonania wypłaty przez X (odpowiednio przez Bank Y).
Oprocentowanie kredytu jest zmienne i ulega zmianie na zasadach przewidzianych w umowie kredytu. Odsetki naliczane są dziennie, od pozostałej do spłaty kwoty wykorzystanego kredytu, według aktualnej stopy procentowej, począwszy od dnia wypłaty kredytu w całości lub w części do dnia poprzedzającego jego całkowitą spłatę włącznie. Odsetki naliczone na podstawie umowy kredytu płatne są miesięcznie, z dołu, w terminie określonym w umowie kredytu.
Nabycie prawa własności nieruchomości mieszkalnej, której zakup został sfinansowany z kredytu, zostało udokumentowane aktem notarialnym z dnia (...) 2010 r. Repertorium A Nr (...)(dalej: umowa sprzedaży). Mocą tej umowy Zainteresowani nabyli od dewelopera nieruchomość mieszkalną stanowiącą:
–prawo własności budynku mieszkalnego jednorodzinnego w zabudowie szeregowej oznaczonego numerem 1 od ulicy A (miejscowość Z) o powierzchni użytkowej 137,59 m2, wybudowanego na działce ewidencyjnej o numerze 1/1 (nr księgi wieczystej (...)) za cenę 730.000,00 PLN oraz
–udział wynoszący 1/234 części we współwłasności nieruchomości stanowiącej działkę ewidencyjną o numerze 1/2 (nr księgi wieczystej księga (...)) za cenę 30.000,00 PLN; na działce tej deweloper wybudował drogę wewnątrzosiedlową, mającą zapewnić wydzielonym działkom, w tym działce, na której posadowiony jest ww. budynek mieszkalny zakupiony przez Zainteresowanych, dostęp do drogi publicznej; potwierdza to następujący fragment umowy sprzedaży: „działka ewid. nr 1/1 ma zapewniony dostęp do drogi publicznej przez działkę ewid. nr 1/2”; nabycie przez Zainteresowanych udziału 1/234 w prawie współwłasności działki nr 1/2 było konieczne dla zapewnienia dostępu komunikacyjnego z drogi publicznej do działki nr 1/1, na której znajduje się zakupiony przez nich budynek mieszkalny; zakup działki o numerze ewidencyjnym 1/1 wraz z posadowionym na nim budynkiem mieszkalnym nie byłby możliwy bez zakupu ww. udziału we współwłasności działki ewidencyjnej o numerze 1/2.
Umowa sprzedaży stanowiła wykonanie wcześniej zawartej umowy przedwstępnej, której przedmiotem był lokal mieszkalny usytuowany w budynku wybudowanym w zabudowie szeregowej. W związku z dokonanym przez dewelopera podziałem działek oraz zmianą formy prawnej nieruchomości, ostatecznie przedmiotem umowy sprzedaży stała się nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w zabudowie szeregowej, a nie samodzielny lokal mieszkalny zawarty w budynku. W umowie sprzedaży zawarte jest oświadczenie stron, że lokal mieszkalny, do którego wybudowania i sprzedaży zobowiązał się deweloper, odpowiada jednorodzinnemu budynkowi mieszkalnemu w zabudowie szeregowej wybudowanemu na działce 1/1, będącej przedmiotem umowy sprzedaży. O zmianie tej został poinformowany Bank Y. Zmiana ta nie wymagała aneksowania umowy kredytu.
Zainteresowani zainicjowali spór z Bankiem Y co do ważności umowy oraz jej postanowień. Zainteresowani stoją bowiem na stanowisku, że umowa kredytu zawiera postanowienia abuzywne (niedozwolone), bez których nie może być dalej wykonywana (tj. jest nieważna). Z kolei Bank Y obstaje przy stanowisku, że umowa kredytu (i jej postanowienia) jest ważna. Zainteresowani złożyli w Sądzie Okręgowym w (...) pozew o ustalenie nieważności umowy kredytu i zapłatę określonych w tym pozwie kwot (postępowanie toczy się pod sygn. akt (...)). W związku z zaistniałym sporem, czyniąc sobie wzajemne ustępstwa, Zainteresowani rozważają zawarcie z Bankiem Y ugody do umowy kredytu. Zgodnie z treścią zaproponowanej przez Bank Y ugody (dalej: ugoda), w związku z jej zawarciem, Zainteresowani:
–wyrażą zgodę na związanie ich postanowieniami umowy kredytu, w ich dotychczasowym brzmieniu, sprzeciwią się ich wyłączeniu z umowy kredytu i przywróceniu sytuacji, w której znaleźliby się, gdyby te postanowienia nie zostały zawarte w umowie kredytu, a także przywrócą im skuteczność z mocą wsteczną (tj. od daty zawarcia umowy kredytu),
–zrzekną się wszelkich roszczeń w stosunku do Banku Y z tytułu umowy kredytu; w szczególności, Zainteresowani zrzekną się, odstąpią od i zrezygnują z:
·powoływania się na niedozwolony charakter jakichkolwiek postanowień Umowy kredytu lub jej nieważność, o dochodzenia wszelkich powiązanych z tym roszczeń,
·zgodzą się na zmianę umowy kredytu w taki sposób, że zapłata/zwrot przez Bank Y na rzecz Zainteresowanych kwoty określonej poniżej (zdefiniowanej jako kwota zwrotu) i całkowite umorzenie pozostałego zadłużenia Zainteresowanych wynikającego z umowy kredytu (zdefiniowanego poniżej jako aktualne zadłużenie) będą skutkować całkowitym rozliczeniem udzielonego kredytu oraz wygaśnięciem umowy kredytu, a tym samym, zakończeniem jakiegokolwiek stosunku prawnego pomiędzy Zainteresowanymi a Bankiem Y w odniesieniu do kredytu, a także umorzeniem postępowania sądowego (pozwu) o ustalenie nieważności umowy i zapłatę kwot określonych w tym pozwie.
Stosownie do treści projektowanej ugody:
–Bank Y (jako następca prawny X) wypłacił na rzecz Zainteresowanych kwotę 760.000,02 zł; na dzień sporządzenia projektu ugody, Zainteresowani zapłacili w związku z umową kredytu na rzecz Banku Y kwotę 161.044,28 PLN oraz 180.372,64 CHF (po przeliczeniu na PLN wg kursu CHF/PLN 4,5933 przyjętego w ugodzie, łączna kwota zapłacona na rzecz Banku Y wynosi zatem 989.549,93 PLN);
–zgodnie z informacją zawartą w księgach rachunkowych Banku Y, na dzień sporządzenia projektowanej ugody aktualne zadłużenie Zainteresowanych wobec Banku Y na podstawie umowy kredytu wyrażone jest w CHF i wynosi 184.618,80 CHF (dalej: aktualne zadłużenie), na którą to kwotę składają się:
·kapitał kredytu pozostający do spłaty: 184.351,20 CHF,
·odsetki umowne od kapitału kredytu: 267,60 CHF,
·pozostałe odsetki, opłaty i koszty: 0,00 CHF;
–wartość aktualnego zadłużenia w złotych polskich (PLN), po przeliczeniu według średniego kursu CHF Narodowego Banku Polskiego opublikowanego w dniu 7 kwietnia 2025 r. w wysokości 4,5933 PLN/CHF, wynosi łącznie 848.009,53 PLN;
–w ramach pełnego i ostatecznego rozliczenia roszczeń stron wynikających z umowy kredytu lub w związku z nią, Bank Y zobowiąże się do zapłaty/zwrotu na rzecz Zainteresowanych kwoty 94.000,00 PLN (dalej: kwota zwrotu) w terminie 30 dni kalendarzowych od wystąpienia ostatniego z dwóch zdarzeń:
i)otrzymania przez Bank Y pisma procesowego Zainteresowanych dotyczącego cofnięcia pozwu w postępowaniu sądowym z powództwa Zainteresowanych (z potwierdzeniem nadania do sądu) oraz
ii)otrzymania przez Bank Y pisemnej dyspozycji Zainteresowanych dotyczącej wypłaty kwoty zwrotu;
–z dniem zawarcia ugody:
·Bank Y w całości zwolni Zainteresowanych z długu (tj. umorzy aktualne zadłużenie Zainteresowanych) oraz zrzeknie się wszelkich dalej idących roszczeń wynikających z umowy kredytu lub w związku z nią,
·Zainteresowani złożą oświadczenie i zgodzą się, że przyjmują to zwolnienie z długu;
–Bank Y, w ciągu 30 dni kalendarzowych od wystąpienia ostatniego z dwóch ww. zdarzeń, wystawi i wyśle do Zainteresowanych dokumenty zwalniające zabezpieczenie wierzytelności wynikających z umowy kredytu, w tym pozwalające na wykreślenie hipoteki wpisanej na rzecz Banku Y;
–spłaty dokonane przez Zainteresowanych (w części odpowiadającej spłacie rat kapitałowych i odsetkowych) w okresie pomiędzy dniem sporządzenia ugody a datą rozliczenia ugody zostaną zwrócone prze Bank Y na ostatni znany bankowi rachunek bankowy Zainteresowanych, z którego wpłynęły środki pieniężne.
W projektowanej ugodzie Bank Y poinformował Zainteresowanych o wystąpieniu po ich stronie przychodu do opodatkowania w wysokości odpowiadającej kwocie umorzonego aktualnego zadłużenia oraz o możliwości skorzystania z zaniechania poboru podatku od tego przychodu na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 2022 r. poz. 592 ze zm. wprowadzoną Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2024 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe, Dz.U. 2024 poz. 1912).
W razie spełnienia warunków dla zaniechania poboru podatku określonych w ww. rozporządzeniu, ugoda zobowiąże Zainteresowanych do złożenia oświadczenia według wzoru stanowiącego załącznik do ugody. Niezłożenie oświadczenia zostanie uznane przez Bank Y za niespełnienie warunków dla zaniechania poboru podatku, czego skutkiem będzie wystawienie Zainteresowanym informacji PIT-11.
Celem zachowania kompletności wniosku Zainteresowani wskazują, że:
–kredyt został udzielony przez X, którego działalność (do czasu przejęcia przez Bank Y) podlegała nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym; X był uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów;
–umorzenia aktualnego zadłużenia dokona Bank Y, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym; Bank Y jest uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów;
–umorzenie przez Bank Y kwoty aktualnego zadłużenia dotyczyć będzie obu Zainteresowanych i skutkować będzie wygaśnięciem zobowiązania Zainteresowanych wobec Banku Y w całości po stronie każdego z Zainteresowanych (kredytobiorców) odpowiadających solidarnie za zobowiązania kredytowe wobec Banku Y;
–kwota aktualnego zadłużenia, która ma być przedmiotem umorzenia, nie zawiera odsetek karnych, gdyż takowe nie występują, tj. nie zostały naliczone (brak jakiegokolwiek zadłużenia przeterminowanego i odsetek karnych),
–kredyt jest zabezpieczony na nieruchomości mieszkalnej w postaci hipoteki umownej kaucyjnej na rzecz Banku Y;
–kredyt został zaciągnięty i przeznaczony na zakup jednej inwestycji mieszkaniowej, tj. nieruchomości mieszkalnej, a więc ostatecznie na nabycie (do majątku wspólnego Zainteresowanych jako małżonków) prawa własności budynku mieszkalnego jednorodzinnego wraz z gruntem związanym z tym budynkiem, który od momentu zakupu zaspokajał i zaspokaja również obecnie potrzeby mieszkaniowe Zainteresowanych, tj. potrzeby jednego gospodarstwa domowego Zainteresowanych;
–nieruchomość mieszkalna, tj. zakupiony budynek mieszkalny jednorodzinny, zajmowany jest samodzielnie przez Zainteresowanych (wraz z ich dziećmi), prowadzących w tej nieruchomości mieszkalnej jedno gospodarstwo domowe, tj. Zainteresowani wraz z dziećmi wspólnie zamieszkują i gospodarują w nieruchomości mieszkalnej;
–Zainteresowani będący stroną umowy kredytu nie korzystali z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej, tj. inwestycji innej niż zakup opisanej powyżej nieruchomości mieszkalnej;
–kwota zwrotu w wysokości 94.000,00 PLN stanowić będzie w istocie zwrot części środków nienależnie wpłaconych przez Zainteresowanych do Banku Y tytułem rat kapitałowo-odsetkowych od kredytu; kwota zwrotu:
·nie będzie środkami otrzymanymi w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania, o nie będzie odszkodowaniem od Banku Y na rzecz Zainteresowanych,
·nie będzie zadośćuczynieniem ze strony Banku Y na rzecz Zainteresowanych,
·nie będzie wynagrodzeniem za odstąpienie od dochodzenia roszczeń wobec Banku Y na drodze sądowej,
·nie będzie wypłatą z innego tytułu.
Na potrzeby opisu zdarzenia przyszłego wniosku Zainteresowani zakładają, że umorzenie aktualnego zadłużenia nastąpi do dnia 31 grudnia 2026 r.
Zainteresowani postanowili wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z niniejszym wnioskiem celem rozwiania swoich wątpliwości co do skutków podatkowych zawarcia przez nich planowanej ugody z Bankiem Y. Zapytania Wnioskodawcy nie dotyczą przychodów podatkowych, które Zainteresowani osiągną w związku z umorzeniem im przez Bank Y wierzytelności (aktualne zadłużenie) z tytułu kredytu, w części, w jakiej kwota kredytu przeznaczona na refinansowanie poniesionych kosztów (38.000 PLN), pokrycie kosztów z tytułu ubezpieczenia od ryzyka utraty pracy (16.724,40 PLN) oraz kosztów z tytułu opłaty sądowej należnej za wpis do hipoteki (200 PLN), pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu (776.924,40 PLN).
Pytania
1. Czy przychód podatkowy, który Zainteresowani osiągną w związku z umorzeniem im przez Bank Y wierzytelności (aktualne zadłużenie) z tytułu kredytu, w części w jakiej kwota kredytu przeznaczona na poczet ceny zakupu nieruchomości mieszkalnej od dewelopera, z wyłączeniem kwoty opisanej w umowie kredytu jako „refinansowanie poniesionych kosztów”, a więc kwota 722.000 PLN, pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu, tj. do kwoty 776.924,40 PLN, korzystać będzie z zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie przepisów Rozporządzenia MF w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego?
2. Czy Zainteresowani osiągną przychód podatkowy w związku z otrzymaniem od Banku Y opisanej w zdarzeniu przyszłym kwoty zwrotu w wysokości 94.000,00 PLN?
Państwa stanowisko w sprawie
Stanowisko Zainteresowanych w przedmiocie pytania nr 1.
Zdaniem Zainteresowanych, przychód podatkowy, który Zainteresowani osiągną w związku z umorzeniem im przez Bank Y wierzytelności (aktualne zadłużenie) z tytułu kredytu, w części w jakiej kwota kredytu przeznaczona na poczet ceny zakupu nieruchomości mieszkalnej od dewelopera, z wyłączeniem kwoty kredytu przeznaczonej na „refinansowanie poniesionych kosztów”, a więc kwota 722.000 PLN, pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu, tj. do kwoty 776.924,40 PLN, korzystać będzie z zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie przepisów Rozporządzenia MF w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego.
Stanowisko Zainteresowanych w przedmiocie pytania nr 2.
Zdaniem Zainteresowanych, nie osiągną przychodu podatkowego w związku z otrzymaniem od Banku Y opisanej w zdarzeniu przyszłym kwoty zwrotu w wysokości 94.000,00 PLN.
Uzasadnienie stanowiska Zainteresowanych.
Uzasadnienie stanowiska Zainteresowanych w przedmiocie pytania nr 1.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PDOF opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ustawy o PDOF).
W świetle art. 11 ust. 1 ustawy o PDOF, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Z kolei art. 10 ust. 1 ustawy o PDOF określa katalog źródeł przychodów, wśród których wymienia między innymi przychody ze stosunku służbowego i stosunku pracy (pkt 1), pozarolniczej działalności gospodarczej (pkt 3), najmu (pkt 6) czy też przychody z innych źródeł (pkt 9).
Podział przychodów na źródła ich uzyskania jest uzasadniony wprowadzaniem przez ustawodawcę odrębnych sposobów opodatkowania przychodów z poszczególnych źródeł.
Mając na uwadze przedmiot niniejszego wniosku, na uwagę zasługują przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, do których ustawodawca zalicza w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Zainteresowani pragną zauważyć, że w katalogu przykładowych kategorii przysporzeń majątkowych zaszeregowanych do tzw. innych źródeł przychodów znajdują się m.in. nieodpłatne świadczenia niemieszczące się w przychodach określonych w art. 12-14 i art. 17 ustawy o PIT. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy (przykładowo, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 9 maja 2025 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4011.305.2025.1.MB).
Katalog przychodów zaliczanych do tzw. „innych źródeł” nie jest zamknięty, o czym świadczy użyte przez ustawodawcę na początku wyliczenia zawartego w art. 20 ust. 1 ustawy o PDOF wyrażenie „w szczególności.” Definicja przychodów z innych źródeł ma zatem charakter otwarty, co uzasadnia zaliczenie do tej kategorii również innych przychodów, które nie zostały wprost wymienione w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o PDOF, a jednocześnie nie kwalifikują się do objęcia opodatkowaniem na zasadach przewidzianych dla pozostałych grup źródeł przychodów wylistowanych w art. 10 ust. 1 pkt 18b ustawy o PDOF.
Ustawa o PDOF nie zawiera definicji przychodu podatkowego, ograniczając się do wyliczenia przykładowych kategorii przysporzeń majątkowych, które uznawane są na gruncie tej ustawy za przychód podatkowy. W doktrynie podatkowej przyjmuje się jednak, że za przychód w rozumieniu przepisów prawa podatkowego mogą zostać uznane tylko takie przysporzenia podatnika, które mają charakter definitywny, tj. w sposób bezzwrotny i trwały powiększają jego majątek (A. Bartosiewicz, R. Kubacki [w:] A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT. Komentarz, wyd. V, Warszawa 2015, art. 11). O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić zatem w każdym przypadku, gdy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.
W kontekście przedmiotu niniejszego wniosku należy rozważyć czy w związku z umorzeniem wierzytelności z tytułu kredytu powstaną po stronie Zainteresowanych korzyści majątkowe stanowiące przychód podatkowy.
Umowa kredytu została uregulowana w przepisach ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 z późn. zm.).
Zgodnie z art. 69 ust. 1 tej ustawy, przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.
Udzielenie kredytu wiąże się z otrzymaniem środków pieniężnych przez kredytobiorcę. Świadczenie to nie rodzi jednak po stronie kredytobiorcy przychodu podatkowego, gdyż nie ma ono charakteru bezzwrotnego i definitywnego przysporzenia majątkowego. Jest to przysporzenie czasowe, gdyż kredytobiorca zobowiązany jest zwrócić kwotę środków pieniężnych kredytodawcy w określonym terminie. Do powstania definitywnych korzyści majątkowych po stronie kredytobiorcy dochodzi natomiast w razie umorzenia zobowiązania kredytowego, gdyż w tym momencie następuje mierzalny wzrost majątku kredytobiorcy wskutek zmniejszenia zobowiązań kredytobiorcy, z reguły bez jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego na rzecz kredytodawcy.
W związku z powyższym, umorzoną przez Bank Y na rzecz Zainteresowanych kwotę wierzytelności z tytułu kredytu należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o PDOF.
Pomimo powstania przychodu podatkowego po stronie Zainteresowanych z tytułu umorzenia wierzytelności z tytułu kredytu, Zainteresowani dostrzegają możliwość skorzystania przez nich z instytucji zaniechania poboru podatku na podstawie przepisów Rozporządzeniu MF w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego.
Mocą § 1 ust. 1 pkt 1 tego Rozporządzenia, Minister Finansów zarządził zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:
a)kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz
b)osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej.
Paragraf 1 ust. 1 pkt 2 analizowanego Rozporządzenia przewiduje również zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania. Przepis ten nie dotyczy jednak opisanego zdarzenia przyszłego, w związku z czym, zostanie pominięty w dalszej części uzasadnienia niniejszego wniosku.
Stosownie do § 1 ust. 2 Rozporządzenia MF w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego, kwoty wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, tj. kwoty wierzytelności, od których zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, obejmują:
1)kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału);
2)odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje;
3)opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.
Z punktu widzenia opisu zdarzenia przyszłego wniosku, z którego wynika, że kredyt został zaciągnięty również na wydatki inne niż na pokrycie części ceny budowy i – po zakończeniu budowy - nabycie prawa własności ww. nieruchomości mieszkalnej, istotne znaczenie ma przepis § 1 ust. 3 Rozporządzenia w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego, zgodnie z którym „W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647, z późn. zm. 2 ), zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.”
Artykuł 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o PDOF, do którego odwołuje się przytoczona regulacja, obejmuje wydatki poniesione na następujące cele mieszkaniowe:
a)nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
b)nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
c)nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
d)budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
e) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego,
- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.
Z przywołanej powyżej regulacji art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o PDOF wynika, że wydatkiem na cele mieszkaniowe są m.in. wydatki poniesione na nabycie budynku mieszkalnego oraz na nabycie gruntu lub udziału w gruncie związanych z tym budynkiem.
Za wydatek, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o PDOF, uznaje się również zakup działki budowlanej wraz z udziałem w działce stanowiącej drogę dojazdową do tej działki budowlanej. Do takiego wniosku doszedł m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 22 września 2023 r. (sygn. 0115-KDWT.4011.50.2023.2.MJ), stwierdzając, że „Jeżeli chodzi o działki nr 2 i 3 to z uwagi na fakt, że działki te stanowią w części grunt przeznaczony pod budowę budynku mieszkalnego, a w części drogę dojazdową do tego gruntu to z uwagi na powiązanie obu tych funkcji zasadnym jest przyjęcie, że również dochód przeznaczony na nabycie tych działek także w tej części w jakiej są one przeznaczone pod drogę dojazdową korzystają ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f.”
Powiązanie funkcjonalne działki budowlanej z działką dojazdową do drogi publicznej wynika, m.in. z definicji „działki budowlanej” zawartej w art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 27.03.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1130 z późn. zm.), zgodnie z którą przez „działkę budowlaną” należy rozumieć „nieruchomość gruntową lub działkę gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych wynikające z odrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego”. Z przytoczonej definicji wynika, że dostęp do drogi publicznej jest niezbędnym elementem, który warunkuje możliwość uznania nieruchomości za działkę budowlaną, a tym samym - jej wykorzystania na cele mieszkaniowe zgodnie z przepisami prawa. Z tego względu nabycie przez Zainteresowanych udziału w działce ewidencyjnej o numerze 1/2 stanowiącej drogę dojazdową, zapewniającą taki dostęp do działki o numerze ewidencyjnym 1/1, na której posadowiony jest zakupiony budynek mieszkalny, stanowi integralny składnik realizacji inwestycji mieszkaniowej i pozostaje w bezpośrednim związku z celem mieszkaniowym Zainteresowanych.
W związku z tym, iż w § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) Rozporządzenia MF w sprawie zaniechania poboru podatku zostało użyte sformułowanie „jedna inwestycja mieszkaniowa”, prawodawca postanowił zdefiniować przedmiotowe wyrażenie, wskazując w par. 1 ust. 5 tego Rozporządzenia, że przez „jedną inwestycję mieszkaniową” rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych:
1)jednego gospodarstwa domowego albo
2)więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2023 r. poz. 1774 i 1843).
Z kolei, wyrażenie „jedno gospodarstwo domowe” zostało zdefiniowane jako „gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi” (§ 1 ust. 6 Rozporządzenia MF w sprawie zaniechania poboru podatku).
Zgodnie z § 1 ust. 7 Rozporządzenia MF w sprawie zaniechania poboru podatku: „W przypadku gdy stroną umowy kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, są co najmniej dwie osoby fizyczne, zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ma zastosowanie wyłącznie do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b.”
W analizowanym Rozporządzeniu zawarta została również definicja „kredytu mieszkaniowego”. Stosownie do § 3 ust. 1 tego Rozporządzenia „Ilekroć w Rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został:
1)udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz
2)zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz
3)zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.”
Na podstawie § 4 Rozporządzenia MF w sprawie zaniechania poboru podatku: „Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2026 r.”
W świetle przytoczonych powyżej regulacji, skorzystanie z zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego jest możliwe przy spełnieniu następujących warunków:
–wierzytelność dotyczy kredytu mieszkaniowego, który:
·został udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r.,
·został udzielony przez podmiot spełniający określone w tym Rozporządzeniu warunki (chodzi zasadniczo o podmiot podlegający odpowiedniemu nadzorowi ze strony organów państwowych),
·został zabezpieczony hipotecznie na nieruchomości bądź innym prawie określonym w tym Rozporządzeniu,
·zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o PDOF, a więc m.in. na nabycie budynku mieszkalnego, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie związanych z tym budynkiem;
–kredyt mieszkaniowy, którego dotyczy umorzona wierzytelność, został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, służącej zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego, przy czym, dopuszczalne jest również zaciągnięcie kredytu mieszkaniowego na inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych więcej niż jednego gospodarstwa domowego, o ile członkowie tych gospodarstw pozostają ze sobą w określonego rodzaju powiązaniach osobistych;
–osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała uprzednio z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego - zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej,
–wierzytelności zostały umorzone, tj. dochód (przychód) został uzyskany, w okresie od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2026 r.
Jednocześnie, zaniechanie poboru podatku nie dotyczy kwoty umorzonej wierzytelności obejmującej opłaty, których poniesienie przez kredytobiorcę nie było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, oraz kosztów dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.
Przenosząc wyżej wymienione warunki na grunt opisanego zdarzenia przyszłego wniosku, należy zauważyć, że:
–kredyt został udzielony Zainteresowanym przed dniem 15 stycznia 2015 r.,
–kredyt został udzielony przez X, którego działalność (do czasu przejęcia przez Bank Y) podlegała nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym; X był uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów,
–kredyt został zabezpieczony hipoteką kaucyjną na nieruchomości mieszkalnej,
–kredyt został zaciągnięty na nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, wraz z udziałem w prawie własności gruntu związanego z tym lokalem, przy czym, ostatecznym przeznaczeniem tego kredytu stało się sfinansowanie nabycia budynku mieszkalnego wraz z gruntem związanym z tym budynkiem oraz udziałem w gruncie stanowiącym drogę dojazdową z działki 1/1, na której znajduje się zakupiony budynek mieszkalny, do drogi publicznej, a więc na wydatek, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o PDOF,
–kredyt, którego dotyczy umorzona wierzytelność (aktualne zadłużenie), został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, służącej zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego Zainteresowanych,
–Zainteresowani wraz z dziećmi wspólnie zamieszkują i gospodarują w nieruchomości mieszkalnej,
–Zainteresowani będący stroną umowy kredytu nie korzystali uprzednio z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej, tj. innej niż nabycie nieruchomości mieszkalnej opisanej w zdarzeniu przyszłym wniosku,
–umorzenie będzie dotyczyć obu Zainteresowanych, którzy odpowiadają solidarnie za zobowiązania z tytułu kredytu wobec Banku Y,
–umorzenia aktualnego zadłużenia dokona Bank Y, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym; Bank Y jest uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów,
–wierzytelności zostaną umorzone do dnia 31 grudnia 2026 r.
Mając na uwadze powyższe, Zainteresowani uważają, że będą mogli skorzystać z zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie Rozporządzenia MF w sprawie zaniechania poboru podatku w stosunku do kwoty umorzonej wierzytelności z tytułu kredytu, w części, w jakiej kwota kredytu przeznaczona na poczet ceny zakupu nieruchomości mieszkalnej od dewelopera, z wyłączeniem kwoty kredytu przeznaczonego na refinansowanie poniesionych kosztów, a więc kwota 722.000 PLN, pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu, tj. do kwoty 776.924,40 PLN.
Uzasadnienie stanowiska Zainteresowanych w przedmiocie pytania nr 2.
Jak zostało wskazane w uzasadnieniu do pytania nr 1, za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.
Z uzyskaniem przychodu w rozumieniu ustawy o PDOF mamy zatem do czynienia w każdej sytuacji, w której po stronie podatnika występuje realne przysporzenie majątkowe - zarówno w formie otrzymania określonych wartości (takich jak środki pieniężne, świadczenia w naturze czy inne nieodpłatne świadczenia), jak i w wyniku zdarzeń skutkujących zmniejszeniem jego zobowiązań wobec innych podmiotów.
Tymczasem, jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego wniosku, kwota 895.549,93 PLN, na którą składa się łączna suma wpłat dokonanych na rzecz banku z tytułu umowy kredytu mieszkaniowego (989.549,93 PLN) pomniejszona o łączny zwrot na podstawie Ugody (94.000 PLN) będzie wyższa niż kwota kapitału pozyskanego z umowy kredytu mieszkaniowego (776.924,40 PLN). Oznacza to, że w związku z zawarciem ugody, po stronie Zainteresowanych nie dojdzie do powstania przysporzenia majątkowego. W związku z zawarciem ugody Zainteresowani otrzymają kwotę 94.000 PLN stanowiącą w istocie zwrot środków pieniężnych, które wcześniej na mocy umowy Zainteresowani przekazali na rzecz Banku Y w ramach spłaty części rat udzielonego kredytu. Uzasadnione jest zatem twierdzenie, że kwota zwrotu w wysokości 94.000 PLN będzie ekwiwalentem wydatków, które zostały uprzednio poniesione przez Zainteresowanych z ich własnych środków. Kwota zwrotu otrzymana na podstawie ugody z Bankiem Y nie spowoduje więc faktycznego przyrostu majątku Zainteresowanych. Wypłata ta będzie dla Zainteresowanych neutralna podatkowo.
Zaprezentowane powyżej stanowisko znajduje oparcie przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 maja 2024 r. (sygn. 0112-KDIL2-1.4011.263.2024.2.MKA), w której organ uznał, że „zwrot przez bank części kwoty uiszczonej tytułem spłaty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego nie będzie stanowił dla Pana przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem nie ma Pan obowiązku zapłaty podatku od zwróconej przez bank kwoty. Nie ma Pan również obowiązku składania jakichkolwiek informacji do urzędu skarbowego o otrzymanej od banku kwocie”.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ogólne pojęcie przychodu zostało wyjaśnione w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.
Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.
Pojęcie nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.
Za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Przepis art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłem przychodów są:
inne źródła.
Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności” definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. W związku z tym każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.
Przystępując do oceny skutków podatkowych umorzenia przez Bank wierzytelności z tytułu zaciągniętego kredytu hipotecznego wyjaśnić należy, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 tej ustawy:
Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.
Z kolei umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela przysługującej mu wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa. Wedle bowiem instytucji zwolnienia z długu, uregulowanej w art. 508 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):
Zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.
Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić gdy podatnik uzyskuje przysporzenie majątkowe – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia następuje zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów.
Tym samym, kwotę wierzytelności umorzoną na podstawie ugody dotyczącej umowy o udzielenie kredytu hipotecznego należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Prawodawca przewidział przy tym szczególne rozwiązanie dla określonych sytuacji umorzeń kredytów mieszkaniowych. Umożliwił zaniechanie poboru podatku od dochodów z tytułu takich umorzeń.
Kwestia zaniechania poboru podatku od kwoty umorzonych wierzytelności została uregulowana w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 2024 r. poz. 102 ze zm.).
Zgodnie z § 1 ust. 1 tego rozporządzenia:
Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot:
1) umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:
a) kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego – gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz
b) osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej;
2) otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.
Na gruncie § 1 ust. 2 wskazanego rozporządzenia:
Kwoty wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują:
1) kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału);
2) odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje;
3) opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.
Jak stanowi § 1 ust. 3 rozporządzenia:
W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647, z późn. zm.), zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.
Według § 1 ust. 5 przywołanego rozporządzenia:
Przez jedną inwestycję mieszkaniową, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych:
1)jednego gospodarstwa domowego albo
2)więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2023 r. poz. 1774 i 1843).
Zgodnie § 1 ust. 6 przywołanego rozporządzenia:
Przez jedno gospodarstwo domowe, o którym mowa w ust. 5, rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi.
W myśl § 1 ust. 7 rozporządzenia:
W przypadku gdy stroną umowy kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, są co najmniej dwie osoby fizyczne, zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ma zastosowanie wyłącznie do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b.
Z § 3 komentowanego rozporządzenia wynika, że:
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został:
1)udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz
2)zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz
3)zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl § 4 ww. rozporządzenia:
Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2 ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2026 r.
Artykuł 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:
a) nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
b) nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
c) nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
d) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
e) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
– położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.
Zaniechanie poboru podatku znajduje zastosowanie do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku, gdy osoba fizyczna będąca stroną umowy hipotecznego kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej. Istotne jest, żeby kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W przypadku, gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaniechanie obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.
Prawo do zaniechania poboru podatku jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających to prawo należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów.
Z treści wniosku wynika, że są Państwo stronami umowy kredytu z dnia (...) 2007 r. z X, na mocy której Bank udzielił Państwu kredytu w kwocie 776.924,40 PLN, indeksowanego kursem franka szwajcarskiego (CHF). Na kwotę Kredytu w wysokości 776.924,40 PLN składała się:
-kwota 760.000,00 PLN pozostawiona do dyspozycji Zainteresowanych, przeznaczona na realizację inwestycji mieszkaniowej,
-koszty z tytułu ubezpieczenia od ryzyka utraty pracy w wysokości 16.724,40 PLN,
-koszty z tytułu opłaty sądowej należnej za wpis do hipoteki w wysokości 200 PLN.
Wskazana część kwoty udzielonego przez X kredytu w wysokości 760.000,00 PLN przeznaczona została na:
-część ceny budowy samodzielnego lokalu mieszkalnego w kwocie 722.000,00 PLN (ostatecznie nabycie własności budynku mieszkalnego jednorodzinnego w zabudowie szeregowej) oraz
-refinansowanie poniesionych kosztów w kwocie 38.000,00 PLN, tj. kosztów opłaty rezerwacyjnej.
Stosownie do treści projektowanej ugody:
-Bank Y (jako następca prawny X) wypłacił na rzecz Zainteresowanych kwotę 760.000,02 PLN; na dzień sporządzenia projektu ugody, Zainteresowani zapłacili w związku z umową kredytu na rzecz Banku Y kwotę 161.044,28 PLN oraz 180.372,64 CHF (po przeliczeniu na PLN wg kursu CHF/PLN 4,5933 przyjętego w ugodzie, łączna kwota zapłacona na rzecz Banku Y wynosi zatem 989.549,93 PLN);
-wartość aktualnego zadłużenia w złotych polskich (PLN), po przeliczeniu według średniego kursu CHF Narodowego Banku Polskiego opublikowanego w dniu 7 kwietnia 2025 r. w wysokości 4,5933 PLN/CHF, wynosi łącznie 848.009,53 PLN;
-w ramach pełnego i ostatecznego rozliczenia roszczeń stron wynikających z umowy kredytu lub w związku z nią, Bank Y zobowiąże się do zapłaty/zwrotu na rzecz Zainteresowanych kwoty 94.000,00 PLN;
-z dniem zawarcia ugody Bank Y w całości zwolni Zainteresowanych z długu (tj. umorzy aktualne zadłużenie Zainteresowanych) oraz zrzeknie się wszelkich dalej idących roszczeń wynikających z umowy kredytu lub w związku z nią.
Działalność X podlegała nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym. Bank był uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów. Kredyt jest zabezpieczony na nieruchomości mieszkalnej w postaci hipoteki umownej kaucyjnej na rzecz Banku Y. Nie korzystali Państwo z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej, tj. inwestycji innej niż zakup opisanej powyżej nieruchomości mieszkalnej.
Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że umorzona przez bank wierzytelność z tytułu kredytu zaciągniętego 15 października 2007 r. będzie stanowić dla Państwa przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu nieodpłatnych świadczeń, klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy.
Jak już wspomniano, w przypadku, gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaniechanie obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.
Tym samym przychód podatkowy, który Państwo osiągną w związku z umorzeniem im przez Bank wierzytelności z tytułu kredytu, w części w jakiej kwota kredytu przeznaczona na poczet ceny zakupu nieruchomości mieszkalnej pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu korzystać będzie z zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie przepisów Rozporządzenia MF w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego. Tym samym nie będą Państwo zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego z tytułu planowanego umorzenia przez bank wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego do tej części kwoty umorzenia, która odpowiada udziałowi udzielonego kredytu zaciągniętego na cele określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przechodząc do skutków podatkowych otrzymania od banku kwoty zwrotu, należy ponownie wskazać, że – co do zasady – za przychody podatkowe uznaje się takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, które nie mają charakteru zwrotnego. Jak wskazali Państwo w opisie sprawy, kwota zwrócona przez bank będzie stanowić zwrot wpłaconych uprzednio przez Państwa rat kapitałowo-odsetkowych. Wobec tego, opisane we wniosku świadczenie pieniężne nie spowoduje uzyskania przez Państwa przysporzenia majątkowego, faktycznego przyrostu Państwa majątku. Otrzymana przez Państwa kwota będzie stanowić zwrot własnych pieniędzy, które wpłacili Państwo wcześniej do banku. Tym samym z tego tytułu nie powstanie po Państwa stronie przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wypłata ta będzie zatem dla Państwa neutralna podatkowo. Nie będziecie mieli Państwo obowiązku jej rozliczenia dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie zagadnienie objęte pytaniem. Inne kwestie poruszane we wniosku nie były przedmiotem oceny przez tut. organ.
Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu interpretacji organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Państwa w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.
W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. W konsekwencji powołane interpretacje nie mogą stanowić podstawy do rozstrzygnięcia w rozpatrywanej sprawie.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Zainteresowany będący stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.