Interpretacja indywidualna

  – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

6 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 3 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek został uzupełniony pismem z 11 lipca 2025 r. (wpływ: 16 lipca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1. Zainteresowany będący stroną postępowania:

A. A

A 1

(...)

2. Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

B. A

A 1

(...)

Opis zdarzenia przyszłego

Zawarł Pan z żoną umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości niezabudowanej stanowiącej działki gruntu numer ewidencyjny: 1, 2 i 3 o łącznej powierzchni 1,0855ha.

Działki o nr ewidencyjnych: 2 o powierzchni 0,2001 ha i 3 o powierzchni 0,6919 ha powstały w wyniku połączenie się działek nr 2/1 o powierzchni 0,2840 ha i 3/1 o powierzchni 0,6080 ha o łącznej powierzchni 0,8920 ha a następnie ich podzielenia na działki 2 i 3.

Działkę o nr ewidencyjnym 3/1 nabył Pan wraz żoną C. A na podstawie umowy sprzedaży zawartej dnia 10 czerwca 1997 roku, na zasadach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej.

Działkę o nr ewidencyjnym 2/1 nabył Pan na podstawie umowy darowizny zawartej dnia 14 listopada 1991 r.

W celu połączenia a następnie podziału działek nr 3/1 i 2/1 dokonał Pan darowizny działki 2/1 z Pana majątku osobistego do majątku wspólnego Pana i Pana żony dnia 13 grudnia 2022 r.

W sytuacji, gdy już obie działki stanowiły Państwa wspólny majątek, dopiero wtedy geodeta mógł połączyć działki 2/1 i 3/1, a następnie podzielić na działki 2 i 3, które zobowiązali się Państwo sprzedać.

Uzupełnienie wniosku

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że:

• opisywane we wniosku nieruchomości wykorzystywali Państwo i wykorzystują do użytku rolnego;
• nie prowadzili Państwo ani nie prowadzą działalności gospodarczej;
• przedmiotowe nieruchomości nigdy nie były i nie są wykorzystywane przez Pana ani Pana żonę w działalności gospodarczej;
• nie posiadają Państwo żadnych innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży;
• nie sprzedawali Państwo innych zabudowanych i niezabudowanych nieruchomości.

Pytanie

Czy od umowy sprzedaży działek nr ewidencyjny 2 i 3 zapłacą Państwo podatek dochodowy od osób fizycznych?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie podatek dochodowy od sprzedaży działek nr ewidencyjnych 2 i 3 się nie należy. Przed dokonaniem w 2022 r. darowizny działki nr 2/1 do majątku wspólnego był Pan właścicielem działki ponad 5 lat, jak również działki numer 3/1.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest:

odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane

w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie;

w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości oraz praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. przepisu, następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy  o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Istotne jest zatem ustalenie, kiedy doszło do nabycia (w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy  o podatku dochodowym od osób fizycznych) przez Państwa nieruchomości będących przedmiotem wniosku.

W celu ustalenia powyższego, konieczne jest powołanie przepisów ustawy z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.), normujących stosunki majątkowe między małżonkami.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Do majątku osobistego każdego z małżonków, stosownie do art. 33 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy należą między innymi:

·przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej,

·przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że, spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił.

Jak stanowi art. 43 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zgodnie z art. 47 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa.

Stosownie natomiast do art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Zgodnie z prawem cywilnym darowizna dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnie zobowiązującej, której treścią jest zarówno zobowiązanie darczyńcy do spełnienia świadczenia  pod tytułem darmym na rzecz obdarowanego, czyli do dokonania rozporządzenia i wydania przedmiotu darowizny, jak i oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny. Jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość, to umowa darowizny pod rygorem nieważności powinna mieć formę aktu notarialnego.

Zgodnie z ukształtowaną linią orzeczniczą, w przypadku rozszerzenia wspólności majątkowej małżeńskiej poprzez włączenie do majątku wspólnego nieruchomości wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego jednego z małżonków, datą nabycia nieruchomości przez każdego z małżonków jest data nabycia nieruchomości przez tego małżonka, który nieruchomość włączył do majątku wspólnego. Konkluzja ta nie wynika z jednoznacznego brzmienia przepisów i w istocie dla celów prawnopodatkowych wprowadza fikcję prawną, bowiem oznacza, że małżonek nabywa nieruchomość wcześniej niż ta została włączona do majątku wspólnego, a więc w czasie,  gdy stanowiła składnik majątku odrębnego.

Analogiczne stanowisko zaprezentował NSA w wyroku z 12 lutego 2020 r., sygn. akt II FSK 933/18 dotyczącym darowizny nieruchomości z majątku osobistego jednego z małżonków do majątku objętego wspólnością ustawową. Zdaniem Sądu:

Skoro z uwagi na wspólność majątkową nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie i przyjmuje się, że małżonkowie nabyli prawo majątkowe wspólnie w całości, to nie można liczyć terminu nabycia określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) u.p.d.o.f. od daty czy to ustania ustawowej majątkowej wspólności małżeńskiej, czy też przeniesienia pojedynczego składnika z majątku osobistego jednego z nich do wspólnego majątku małżonków. Nie ma zatem podstaw prawnych, aby termin nabycia przez Skarżącą nieruchomości liczyć od daty zawarcia umowy darowizny, a należy przyjąć jako datę nabycia przez Skarżącą nieruchomości datę jej nabycia przez męża, skoro została na mocy umowy darowizny objęta wspólnością małżeńską. (…)

Jakkolwiek darowizna polegająca na przesunięciu składników majątkowych z majątku osobistego jednego z nich do majątku wspólnego obojga małżonków jest czynnością prawną rozporządzającą nieodpłatną, to jednak nie powoduje nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. nieruchomości i innych praw majątkowych przez drugiego małżonka. Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. nie powinien swoim zakresem obejmować takich zdarzeń jak darowizny dokonywane pomiędzy małżonkami, czy rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej, które w istocie nie stanowią obrotu nieruchomościami lub innymi przedmiotami majątkowymi, a mają tylko charakter organizacyjny, kształtujący i porządkujący małżeński ustrój majątkowy, podobnie jak ograniczenie wspólności ustawowej. W ocenie Sądu konsekwencje podatkowe darowizny z majątku odrębnego do majątku wspólnego winny być identyczne, jak w przypadku umownego rozszerzenia wspólności majątkowej małżeńskiej w trybie art. 48 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

W oparciu o powyższe stwierdzić należy, że zarówno darowizna do majątku wspólnego małżonków, jak i umowa rozszerzająca wspólność małżeńską majątkową wywołuje takie same skutki na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Włączenie do majątku wspólnego nieruchomości lub prawa majątkowego wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego małżonka nie stanowi nabycia tej nieruchomości lub prawa w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Datą nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego przez każdego z małżonków jest data nabycia przez tego małżonka, który tę nieruchomość lub prawo włączył do majątku wspólnego.

Z treści wniosku wynika, że zawarli Państwo umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości niezabudowanej stanowiącej działki gruntu nr 1, 2 i 3 o łącznej powierzchni 1,0855 ha. Działki o nr 2 (pow. 0,2001 ha) i nr 3 (pow. 0,6919 ha) powstały w wyniku połączenia działek nr 2/1 i działki nr 3/1 o łącznej powierzchni 0,8920 ha, a następnie ich podziału na działki 2 i 3. Działka o nr 3/1 została nabyta przez Państwa w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej na podstawie umowy sprzedaży zawartej w 1997 roku. Natomiast działkę nr 2/1 nabył Pan w drodze darowizny w 1991 roku, a następnie, w 2022 roku, darował ją Pan do majątku wspólnego małżonków.

Uwzględniając powyższe uznać należy, że dla określenia daty nabycia przez Pana żonę działki nr 2/1 nie ma znaczenia data włączenia tej nieruchomości do majątku wspólnego, lecz data jej nabycia do Pana majątku osobistego. Moment nabycia przez Państwa tej działki należy utożsamiać więc z datą dokonanej na Pana rzecz darowizny. Zatem, w przypadku działki nr 2/1, upływ pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca 1991 roku.

Z kolei bieg ww. pięcioletniego okresu, nabytej przez Państwa do majątku wspólnego działki o nr 3/1 należy liczyć od końca roku 1997. Oznacza to, że w przypadku obu działek, niewątpliwie okres ten już upłynął.

W konsekwencji, z uwagi na upływ terminu, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, planowane odpłatne zbycie nieruchomości o nr działek 2 i 3 powstałej z podziału połączonych uprzednio działek nr 2/1 i 3/1, nie rodzi dla Państwa obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z planowaną sprzedażą działek o nr 2 i 3 nie są Państwo zobowiązani do składania zeznania rocznego PIT-39 oraz zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Jednocześnie wskazuję, że rozstrzygnięcie niniejszej interpretacji nie obejmuje skutków podatkowych sprzedaży działki nr 1, ponieważ kwestia ta nie była przedmiotem zadanego przez Państwa pytania interpretacyjnego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które przedstawili Państwo i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawyz dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Zainteresowany będący stroną postępowania – (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·   w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·   w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną  (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.