Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 maja 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 17 czerwca 2025 r. (wpływ 23 czerwca 2025 r.) - w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan działalność gospodarczą - A. z siedzibą w (…) w zakresie usług związanych ze sprzedażą i montażem urządzeń fiskalnych oraz w zakresie wynajmu majątku własnego. Jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT (NIP …) od początku założenia działalności gospodarczej.

W dniu 31 sierpnia 2016 r. nabył Pan prawo własności lokalu mieszkalnego nr (…) o pow. użytkowej 36,75 m² wraz z udziałem wynoszącym (…) części w nieruchomości wspólnej, położonego w budynku na terenie gminy (…), nr aktu notarialnego Rep. A nr (…) zawarty przed (…) notariuszem w (…).

Nieruchomość została zakupiona z rynku pierwotnego od Spółki B. z o.o. będącej podatnikiem VAT, nr KRS (…).

Tym samym aktem, zmienionym aktem nr Rep A (…) z dnia 30 września 2016 r., nabył Pan także udział wynoszący (…) części we współwłasności lokalu niemieszkalnego - garażu podziemnego, przypadającej na jedno miejsce parkingowe oznaczone nr (…).

Nieruchomości - prawo własności lokalu mieszkalnego oraz udział we współwłasności lokalu niemieszkalnego - garażu podziemnego zostały nabyte w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej pod firmą A. z siedzibą w (…), PESEL (…), NIP (…), REGON (…) za kwoty: lokal mieszkalny nr (…) za kwotę (…) zł brutto (w tym stawka 8% podatku VAT), natomiast współwłasność w hali garażowej - miejsce parkingowe nr (…) - w kwocie (…) zł brutto (w tym stawka 23% podatku VAT), w tym wartość. Przy nabyciu skorzystał Pan z pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od nabywanych nieruchomości.

Nieruchomości były wprowadzone do ewidencji środków trwałych (czyli zakupione i ujęte do końca 2022 r.) i do końca 2022 r. podlegały amortyzacji (odpisy amortyzacyjne dotyczące miejsca parkingowego były kontynuowane). Od 1 stycznia 2023 r. zgodnie z przepisami Polskiego Ładu odpisy amortyzacyjne dotyczące nieruchomości mieszkalnej nie były kontynuowane. Dla pełnego obrazu sytuacji, w dacie nabycia nieruchomości był Pan stanu wolnego - wdowiec.

Obecnie ww. nieruchomości są wynajmowane od 31 października 2023 r., przychody i koszty są rozliczane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Planuje Pan do końca 2025 r. sprzedać ww. prawo nieruchomości lokalowej mieszkalnej nr (…) w (…) oraz współwłasności do hali garażowej - dotyczącej miejsca parkingowego nr (…). Nieruchomości zatem stanowią składniki majątkowe od 31 sierpnia 2016 r. wykorzystywane w działalności gospodarczej.

W okresie władania lokalem w działalności gospodarczej, od 31 sierpnia 2016 r. oraz w przyszłości nie poniósł Pan i nie poniesie Pan wydatków na remont lokalu (ulepszenie) , które przekraczałaby w sumie 30% wartości początkowej lokalu ((…) zł netto).

W związku z planami zbycia opisanych powyżej nieruchomości chciałby się Pan upewnić co do prawidłowości w zakresie obowiązków podatkowych dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku VAT przy zbyciu nieruchomości w działalności gospodarczej, biorąc pod uwagę informacje podane przez Pana powyżej.

Uzupełnienie zdarzenia przyszłego

Na pytanie - Czy lokal mieszkalny wraz z udziałem wynoszącym (…) w części nieruchomości wspólnej oraz udział (…) części we wspólności lokalu niemieszkalnego - garaż podziemny, objęte są jedną księgą wieczystą obejmującą lokal mieszkalny jako własność wraz z proporcjonalnym udziałem w gruncie obejmującym konkretne miejsce parkingowe, czy też lokale te posiadają odrębne księgi wieczyste - odpowiedział Pan w następujący sposób:

• (…) - Księga wieczysta lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość wraz z udziałem wynoszącym (…) w części nieruchomości wspólnej - (…);
• (…) - Księga wieczysta - udział (…) części we wspólności lokalu niemieszkalnego - garaż podziemny .

Nie zamierza Pan wycofywać miejsca parkingowego do majątku prywatnego.

Prowadzi Pan Księgę Przychodów i Rozchodów.

Dochody z działalności gospodarczej opodatkowuje Pan podatkiem liniowym.

Pytania

1)Czy w sytuacji wykorzystywania omawianych środków trwałych w działalności gospodarczej (prawa własności nieruchomości lokalowej mieszkalnej oraz udziału w hali garażowej, po upływie 8 lat od chwili zakupu), do daty sprzedaży, ewentualny dochód ze sprzedaży będzie podlegał obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych?

2)Czy w sytuacji wycofania środka trwałego (miejsce parkingowe) do majątku prywatnego, przed dokonaniem sprzedaży, wpłynie na brak obowiązku podatkowego PIT, w okresie posiadania własności nieruchomości niemieszkalnej ponad 8 lat?

3)Czy istnieje możliwość sprzedaży ww. nieruchomości (lokal mieszkalny i miejsce parkingowe), po 8 latach od momentu ich nabycia, bez naliczania podatku VAT w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, z zastosowaniem stawki zwolnionej?

Przedmiotem tej interpretacji jest odpowiedź na pytania nr 1 oraz nr 2 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Odpowiedź na pytanie nr 3 w zakresie podatku od towarów i usług udzielona została odrębnie.

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Pana zdaniem, zgodnie brzmieniem ustawy PIT art. 14 ust. 2c, lokal mieszkalny wykorzystywany w działalności gospodarczej, nie będzie zaliczany do przychodów z tej działalności, zatem przychód z tej sprzedaży takiego lokalu nie wchodzi do źródła „pozarolnicza działalność gospodarcza”, lecz do źródła „odpłatne zbycie”, o który mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a PIT.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy PIT, do przychodów, których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy PIT (mowa tu o przychodach z odpłatnego zbycia składników majątkowych będących środkami trwałymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych ) nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą: budynków mieszkalnych, jego części lub udziału w tym budynku, lokali mieszkalnych stanowiących odrębną nieruchomość lub udział w takim lokalu.

Podstawowym warunkiem zwolnienia z PIT jest posiadanie takiego lokalu przez okres co najmniej 5 letni, licząc od końca roku kalendarzowego nabycia lokalu mieszkalnego. Po przekroczeniu tego okresu dochód ze sprzedaży nie powstanie, jest zwolniony na podstawie art. 21 pkt 131 PIT oraz art. 30e PIT. Nie ma także obowiązku złożenia do US zeznania podatkowego PIT 39.

Zatem Pana zdaniem sprzedaż prawa własności ww. lokalu mieszkalnego używanego w działalności gospodarczej ponad 8 lat będzie spełniał warunki zwolnienia art. 14 ust. 2c ustawy PIT.

Natomiast inna sytuacja będzie w przypadku zbycia prawa we współwłasności w hali garażowej, dot. miejsca parkingowego.

W tym przypadku to zbycie nie będzie podlegało pod zwolnienie PIT. Miejsce postojowe wykorzystywane w działalności gospodarczej jako środek trwały, w momencie sprzedaży , podlega rozliczeniu przychodu (dochód do opodatkowania stanowi różnicę pomiędzy przychodem ze sprzedaży a kosztami uzyskania - niezamortyzowana wartość początkowa środka trwałego - koszty sprzedaży).

W przypadku gdy w trakcie posiadania środka trwałego, środek trwały został zamortyzowany w całości to przychód podlega opodatkowaniu w całości wg formy opodatkowania stosowanego w działalności gospodarczej, nie ma w tym przypadku znaczenia, że minęło ponad 5 lat od daty zakupu. Miejsce postojowe jako udział w lokalu niemieszkalnym, w przypadku wykorzystywania go w działalności gospodarczej w momencie sprzedaży oraz stanowił środek trwały - przychód ze sprzedaży stanowić będzie przychód z działalności gospodarczej (art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy PIT).

Ad. 2

Pana zdaniem, wycofanie miejsca postojowego z działalności gospodarczej (wycofanie z ewidencji środków trwałych) i przekazanie do majątku prywatnego, może wpłynąć na sposób opodatkowania, ale w przypadku, gdy upłynie odpowiedni okres czasu pomiędzy wycofaniem środka trwałego z ewidencji a jego sprzedażą.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy PIT nawet, jeśli przed zbyciem został składnik majątkowy wycofany z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik został wycofany z działalności gospodarczej i dniem jego odpłatnego zbycia nie upłynęło 6 lat, sprzedaż będzie opodatkowana wg formy opodatkowania z dnia jego wycofania.

Zatem Pana zdaniem wycofanie miejsca postojowego, w tym przypadku nie wpłynie na brak obowiązku podatkowego przy jego sprzedaży.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z dwóch odrębnych źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej lub ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

1)odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

2)zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Odrębnym od powyższego źródłem przychodów jest wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy:

Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy:

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Jak stanowi art. 22a ust. 1 ww. ustawy:

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2)maszyny, urządzenia i środki transportu,

3)inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22c ww. ustawy:

Amortyzacji nie podlegają:

1)grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,

2)budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy,

3)dzieła sztuki i eksponaty muzealne,

4)wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1 i 1a,

5)składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tej działalności

- zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Stosownie natomiast do art. 22d ust. 2 ww. ustawy:

Składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Stosownie do art. 22f ust. 1 ww. ustawy:

Podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

W świetle powyższego wyjaśniam, że zaliczenie przychodu ze sprzedaży składnika majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności do przychodów z działalności gospodarczej jest możliwe, jeśli spełnione zostaną łącznie następujące warunki:

• składnik majątku wykorzystywano dla celów prowadzonej działalności gospodarczej,
• składnik ten stanowi/stanowił środek trwały w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• składnik majątku podlegał ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Po spełnieniu łącznie wszystkich ww. przesłanek określony składnik majątku spełnia definicję środka trwałego.

Zatem, regulacją art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych objęty został przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które spełniają ustawową definicję środka trwałego, podlegającego ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od tego, czy podatnik wprowadził, czy też nie wprowadził te składniki do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również od tego, czy zaliczał do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej (zwłaszcza, że część środków trwałych objęta jest ustawowym wyłączeniem z amortyzacji podatkowej).

Natomiast w myśl art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Zatem, z treści przytoczonych przepisów jednoznacznie wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Dotyczy to również sytuacji, w której składniki te przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Natomiast skutki podatkowe odpłatnego zbycia nieruchomości mieszkalnych lub praw nie powodują powstania przychodu z działalności gospodarczej (chyba że są one towarem handlowym), lecz należy rozpatrywać je w kontekście przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie usług związanych ze sprzedażą i montażem urządzeń fiskalnych oraz w zakresie wynajmu majątku własnego. Prowadzi Pan Księgę Przychodów i Rozchodów. Dochody z działalności gospodarczej opodatkowuje Pan podatkiem liniowym. W dniu 31 sierpnia 2016 r. nabył Pan prawo własności lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej. W dniu 30 września 2016 r. nabył Pan także udział we współwłasności lokalu niemieszkalnego - garażu podziemnego, przypadającej na jedno miejsce parkingowe. Nieruchomości - prawo własności lokalu mieszkalnego oraz udział we współwłasności lokalu niemieszkalnego - garażu podziemnego zostały nabyte w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Nieruchomości były wprowadzone do ewidencji środków trwałych i do końca 2022 r. podlegały amortyzacji (odpisy amortyzacyjne dotyczące miejsca parkingowego były kontynuowane). Od 1 stycznia 2023 r. zgodnie z przepisami Polskiego Ładu odpisy amortyzacyjne dotyczące nieruchomości mieszkalnej nie były kontynuowane. Obecnie ww. nieruchomości są wynajmowane od 31 października 2023 r. Przychody i koszty są rozliczane w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Planuje Pan do końca 2025 r. sprzedać ww. prawo nieruchomości lokalowej mieszkalnej oraz współwłasności do hali garażowej - dotyczącej miejsca parkingowego.

Skoro sprzedaży będzie podlegał lokal mieszkalny, wykorzystywany w działalności gospodarczej, to przychód uzyskany z tej sprzedaży nie będzie stanowił dla Pana przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na wyjątek zawarty we wskazanym wcześniej art. 14 ust. 2c ww. ustawy. Zatem skutki podatkowe tej sprzedaży należy ocenić w kontekście przesłanek określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy. W przypadku sprzedaży nieruchomości o charakterze mieszkalnym przychód ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) tej ustawy powstaje wtedy, gdy jej odpłatne zbycie następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją nabyto.

Wobec faktu, że lokal mieszkalny nabył Pan w 2016 r., to planowana przez Pana sprzedaż tego lokalu nastąpi po upływie pięcioletniego okresu, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do jego nabycia. Zatem planowana sprzedaż opisanego w zdarzeniu lokalu mieszkalnego nie będzie stanowić źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie informuję, że w Pana sytuacji nie będzie miał zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na który powołuje się Pan we własnym stanowisku, ponieważ nie uzyska Pan z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego dochodu, który mógłby podlegać zwolnieniu od podatku.

Natomiast planowana sprzedaż miejsca postojowego w garażu podziemnym wykorzystywanego przez Pana w działalności gospodarczej będzie skutkować powstaniem przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym kwotę uzyskaną ze sprzedaży miejsca postojowego w garażu podziemnym powinien Pan opodatkować zgodnie z wybraną formą opodatkowania w ramach prowadzonej działalności.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

U podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa. Dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b, a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

Powyższy przepis (zdanie drugie), określając sposób ustalania dochodu z odpłatnego zbycia m.in. nieruchomości, nie posługuje się kategorią kosztów podatkowych, lecz wskazuje na konieczność uwzględnienia w tej mierze wyłącznie trzech wartości:

• przychodu z odpłatnego zbycia,
• wartości początkowej środka trwałego,
• sumy odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

a)nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

b)nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

c)ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Na brak obowiązku podatkowego z tytułu planowanej sprzedaży miejsca postojowego w garażu podziemnym, nie wpłynie także wycofanie przed sprzedażą tego składnika majątku z działalności gospodarczej do majątku prywatnego, jeśli między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku zostałyby wycofany z działalności i dniem jego odpłatnego zbycia, nie upłynęłoby 6 lat.

Zatem Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.