Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
29 maja 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 29 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W latach 2023 i 2024 r. Pani mąż prowadził działalność gospodarczą opodatkowaną ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Przychód z tej działalności wyniósł 0 zł. Nie uzyskał również żadnych innych przychodów opodatkowanych na zasadach ogólnych (według skali podatkowej).
Z małżonkiem (...), z którym pozostaje Pani w związku małżeńskim przez cały rok 2023 i 2024 ma Pani wspólność majątkową.
Osiąga Pani przychody z umowy o pracę opodatkowane według skali podatkowej.
Chciałaby Pani razem z mężem złożyć zeznanie PIT za 2023 i 2024 r. jako małżonkowie rozliczający się wspólnie.
Pytanie
Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego ma Pani prawo do wspólnego rozliczenia z małżonkiem za 2023 i 2024 r., mimo że w danych latach małżonek osiągnął przychód 0 zł z działalności gospodarczej opodatkowanej ryczałtem?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie, ma Pani prawo do wspólnego rozliczenia z mężem za 2023 i 2024 r.
Zgodnie z art. 6 ust. 8 ustawy o PIT, podatnik, którego małżonek w danym roku podatkowym nie uzyskał dochodów opodatkowanych według skali podatkowej (ale też nie uzyskał dochodów opodatkowanych według skali z działalności gospodarczej, np. z tzw. „liniowego”), może rozliczyć się wspólnie z małżonkiem, jeśli spełnione są pozostałe warunki (małżeństwo przez cały rok, wspólność majątkowa, brak przeciwwskazań ustawowych).
Ponieważ przychód z ryczałtu wyniósł 0 zł, uważa Pani, że nie wyłącza to Państwa z prawa do wspólnego rozliczenia, ponieważ Pani małżonek nie uzyskał dochodu opodatkowanego według innych zasad niż skala.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163, ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Stosownie do art. 9 ust. 1 ww. ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.
Jednakże art. 6 ust. 2 ww. ustawy przewiduje możliwość preferencyjnego opodatkowania dochodów osiąganych przez małżonków. Powołany przepis stanowi, że:
Małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, pozostający w związku małżeńskim i we wspólności majątkowej:
1) przez cały rok podatkowy albo
2) od dnia zawarcia związku małżeńskiego do ostatniego dnia roku podatkowego - w przypadku gdy związek małżeński został zawarty w trakcie roku podatkowego
- mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot pomniejszających dochód; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.
Stosownie do treści art. 6 ust. 2a powołanej ustawy:
Wniosek, o którym mowa w ust. 2, może być wyrażony przez jednego z małżonków. Wyrażenie wniosku przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia wniosku o łączne opodatkowanie ich dochodów. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.
W myśl art. 6 ust. 3 ww. ustawy:
Zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku.
Zgodnie z art. 6 ust. 8 powołanej ustawy:
Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:
1) stosuje przepisy:
a) art. 30c lub
b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy
- w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;
2) podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Wobec powyższego, w świetle ww. przepisów ustawy, z wnioskiem o wspólne opodatkowanie dochodów mogą wystąpić małżonkowie, jeżeli spełnią łącznie, określone w art. 6 ust. 2 i 8 ustawy, następujące warunki:
·są polskimi rezydentami podatkowymi,
·pozostają w związku małżeńskim i we wspólności majątkowej:
-przez cały rok podatkowy albo
-od dnia zawarcia związku małżeńskiego do ostatniego dnia roku podatkowego w przypadku, gdy związek małżeński został zawarty w trakcie roku podatkowego,
·nie stosują przepisów o podatku liniowym lub przepisów ustawy o ryczałcie (z wyjątkiem dotyczących najmu prywatnego) w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń,
·nie podlegają opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy o podatku tonażowym lub ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2024 r. (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 843):
Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e-1g, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką". Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.
Zgodnie z art. 21 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy:
Podatnicy są obowiązani złożyć w urzędzie skarbowym zeznanie według ustalonego wzoru o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych - w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym; zeznanie złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.
W przypadku, kiedy podatnik nie osiąga przychodów z działalności gospodarczej obowiązek w zakresie składania zeznań podatkowych nie ustaje. Z obowiązku tego nie zwalnia fakt, że w ramach tego źródła przychodu nie są uzyskiwane żadne przychody. Nawet w czasie formalnego zawieszenia działalności podatnik może uzyskać przychód będący wynikiem jego wcześniejszych działań.
Wobec powyższego, wspólne rozliczenie z małżonkiem jest możliwe w sytuacji, gdy do któregoś z małżonków prowadzącego działalność gospodarczą mają zastosowanie przepisy ustawy o ryczałcie, ale złoży on „zerowy” PIT-28, co oznacza, że:
- przez cały rok podatkowy nie osiągnął przychodów, ani
- nie poniósł kosztów uzyskania przychodów, ani
- nie był obowiązany lub nie korzysta z uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, ani
- nie jest obowiązany albo nie korzysta z uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń.
Z analizy sprawy wynika, że wniosek dotyczy rozliczenia za lata 2023-2024. W tym okresie Pani mąż prowadził działalność gospodarczą opodatkowaną ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Przychód z tej działalności wyniósł 0 zł. Nie uzyskał również żadnych innych przychodów opodatkowanych na zasadach ogólnych (według skali podatkowej). Z małżonkiem, z którym pozostaje Pani w związku małżeńskim przez cały rok 2023 i 2024 ma Pani wspólność majątkową. Osiąga Pani przychody z umowy o pracę opodatkowane według skali podatkowej.
Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa, w Pani przypadku w odniesieniu do dochodów uzyskanych w 2023 i 2024 r. może być zastosowane łączne opodatkowanie dochodów małżonków przewidziane w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wspólne rozliczenie z małżonkiem jest bowiem możliwe w sytuacji, gdy do któregoś z małżonków prowadzącego działalność gospodarczą mają zastosowanie przepisy ustawy o ryczałcie, ale złoży on „zerowy” PIT-28.
Tym samym, przysługuje Pani możliwość łącznego rozliczenia swoich dochodów z dochodami męża we wspólnym zeznaniu podatkowym za rok podatkowy 2023 oraz 2024, o ile fakt nieuzyskania przychodów opodatkowanych ryczałtem ewidencjonowanym w istocie został przez Pani męża udokumentowany złożonym „zerowym” zeznaniem podatkowym PIT-28.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.