Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
W dniu 23 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 23 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W dniu 2 czerwca bieżącego roku Pana kierowca samochodu ciężarowego pod wpływem alkoholu spowodował zdarzenie drogowe, nie była to kolizja, nie był to wypadek, ponieważ nie uczestniczyły w tym osoby trzecie i nie było osób poszkodowanych, dlatego też policja zakwalifikowała ten czyn jako zdarzenie drogowe. W wyniku tego zdarzenia drogowego Pana samochód ciężarowy, który jest środkiem trwałym, uległ uszkodzeniu, elementy kabiny i inne elementy, które zostały uszkodzone w wyniku wjechania do rowu przydrożnego. Poniósł Pan koszty z tytułu wyciągnięcia pojazdu z tegoż rowu, jak i koszty holowania pojazdu na bazę. Nadmienia Pan, że jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą na podatku liniowym, pojazd który uczestniczył w zdarzeniu drogowym nie posiadał polisy AC tylko obowiązkowe OC.
Nadmienia Pan, że chce Pan ten samochód naprawić w celu dalszego użytkowania zarobkowego i zatrudnienia kolejnego kierowcy.
Prosi Pan o potwierdzenie, czy wszystkie faktury, które ma Pan z tego zdarzenia drogowego, może Pan zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów, czy też nie, czy tylko wybrane; jeśli wybrane, bo może w tym przypadku jest taka sytuacja, to które może Pan uznać za koszty uzyskania przychodu.
Pytania
Ponieważ czytając różne opinie prawnicze, nie jest Pan pewien, który artykuł może Pan zastosować, a dotyczy to kosztów uzyskania przychodu:
Czy koszty naprawy samochodu, tj. zakupu części do uszkodzonego ciągnika, faktury za dźwig, holownika, czy te wszystkie faktury może Pan zaksięgować do kosztów uzyskania przychodów?
Czy w Pana sprawie znajdzie zastosowanie wyłączenie z art. 23. ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie – wszystkie poniesione koszty stanowią koszt uzyskania przychodu, ponieważ naprawa i czynności z tym związane są niezbędne do przywrócenia środka transportu do stanu początkowego przed zdarzeniem drogowym i możliwości dalszego zarobkowego prowadzenia działalności gospodarczej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym. W dniu 2 czerwca 2025 r. Pana kierowca samochodu ciężarowego, który stanowi środek trwały, spowodował zdarzenie, które przez policję zostało zakwalifikowane jako zdarzenie drogowe. W wyniku tego zdarzenia samochód ciężarowy uległ uszkodzeniu. Pojazd, który uczestniczył w zdarzeniu drogowym, nie posiadał polisy AC, posiadał tylko obowiązkowe OC.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, stwierdzam, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.
Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.
Innymi słowy podstawową cechą kosztu podatkowego jest związek tego kosztu z przychodem (ewentualnie z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów).
Istotne znaczenie ma również cel, w jakim został poniesiony.
Bliżej zasadę tę opisuje wyrok NSA z dnia 16.10.2012 r., sygn. akt II FSK 430/11, w którym stwierdzono:
zwrot „w celu” oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym. Poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Wydatek należy oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów; wydatek powinien, przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku.
A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:
·został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztów uzyskania przychodów podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
·jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
·pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
·poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
·został właściwie udokumentowany,
·nie został wymieniony w art. 23 ust. 1 ww. ustawy jako niestanowiący kosztów uzyskania przychodów.
Odnosząc się do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Pana na naprawę samochodu ciężarowego wskazuję, że w myśl art. 23 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeśli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym.
Przepisy ustawy podatkowej stanowią zatem, że poza wymogiem celowości (związku z działalnością gospodarczą), jedynym warunkiem, od którego ustawodawca uzależnia możliwość zaliczenia wydatków na remont powypadkowy samochodu ciężarowego do kosztów uzyskania przychodów, jest wymóg, żeby samochód ciężarowy był objęty ubezpieczeniem dobrowolnym.
Zatem koszty naprawy samochodu ciężarowego stanowiącego środek trwały, nieobjętego ubezpieczeniem dobrowolnym, nie będą stanowić kosztu uzyskania przychodów prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Podsumowanie: wydatki związane z naprawą wskazanego we wniosku samochodu ciężarowego, stosownie do postanowień art. 23 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie mogą w całości stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Pana pozarolniczej działalności gospodarczej, ponieważ ten samochód nie był objęty dobrowolnym ubezpieczeniem.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.