Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 maja 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia podstawy opodatkowania przychodów ze środków trwałych będących budynkami. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki osobowej pod firmą … z siedzibą w …, numer KRS… , NIP…, REGON … (dalej: „Spółka”).

Wspólnikami Spółki są trzy osoby fizyczne: A, B, C (dalej: „Wspólnicy”). Wspólnicy są rodzeństwem.

Wspólnicy są rezydentami podatkowymi RP i podlegają opodatkowaniu na terenie Polski od wszystkich uzyskiwanych przez siebie dochodów.

Każdy Wspólnik uprawniony jest do samodzielnego reprezentowania Spółki. Zgodnie z umową Spółki Wspólnicy uczestniczą w zyskach i stratach Spółki proporcjonalnie do wartości wniesionych wkładów. Wspólnicy wnieśli do Spółki wkłady o równej wysokości. Oznacza to, że udział każdego Wspólnika w zyskach i stratach Spółki wynosi 1/3.

Spółka jest właścicielem nieruchomości położonej w …województwo …, składającej się z działki ewidencyjnej o Nr …, obręb …, dla której Sąd Rejonowy dla … prowadzi księgę wieczystą o Nr ….

Wskazana powyżej nieruchomość jest zabudowana m.in. budynkiem (dalej: „Budynek”). Budynek:

·jest ujęty jako środek trwały w Spółce;

·stanowi własność Spółki;

·jest składnikiem majątkowym związanym z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą;

·został w części oddany do używania innym podmiotom do używania na podstawie umów najmu;

·jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Najemcami Budynku (jego części) są inne podmioty, powiązane kapitałowo ze Spółką. Najemcy prowadzą w Budynku działalność gospodarczą. Budynek nie stanowi budynku mieszkalnego oddanego do używania w ramach realizacji programów rządowych i samorządowych dotyczących budownictwa społecznego. W Budynku nie znajdują się lokale mieszkalne oddane do używania w ramach realizacji programów rządowych i samorządowych dotyczących budownictwa społecznego.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawczyni znajdzie zastosowanie art. 30g ust. 10 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też na każdego ze Wspólników będzie przypadać cała kwota wolna, o której mowa w art. 30g ust. 9 tej ustawy?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, w stanie faktycznym przedstawionym na wstępie w odniesieniu do Wnioskodawczyni nie znajdzie zastosowania art. 30g ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „PDOFizU”), a więc na każdego ze wspólników będzie przypadać cała kwota wolna, o której mowa w art. 30g ust. 9 tej ustawy.

Zgodnie z art. 30g ust. 1 PDOFizU, podatek dochodowy od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem, który:

1)stanowi własność albo współwłasność podatnika,

2)jest składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą,

3)został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze,

4)jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

- zwany dalej „podatkiem od przychodów z budynków”, wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.

Zgodnie z art. 30g ust. 5 pkt 2 PDOFizU, w przypadku gdy budynek stanowi własność albo współwłasność spółki niebędącej osobą prawną - przy obliczaniu wartości początkowej przypadającej na wspólnika przepis art. 8 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 30g ust. 6 PDOFizU, w przypadku gdy budynek został oddany do używania w części, przychód ustala się proporcjonalnie do udziału powierzchni użytkowej oddanej do używania w całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku. Proporcję, o której mowa w zdaniu pierwszym, ustala się na dzień określony w ust. 3.

Zgodnie z art. 30g ust. 9 PDOFizU, podstawę opodatkowania stanowi suma przychodów, o których mowa w ust. 1, z poszczególnych budynków, pomniejszona o kwotę 10 000 000 zł.

W myśl art. 30g ust. 10 PDOFizU, w przypadku gdy podatnik posiada udział w kapitale innego podmiotu w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 w zakresie, o którym mowa w art. 23m ust. 2 pkt 1, kwotę, o której mowa w ust. 9, ustala się w takiej proporcji, w jakiej przychód, o którym mowa w ust. 1, pozostaje do ogólnej kwoty takich przychodów podatnika oraz podmiotów z nim powiązanych.

Zgodnie z art. 23m ust. 1 pkt 4 PDOFizU, ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o podmiotach powiązanych - oznacza to:

a) podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub

b) podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:

·ten sam inny podmiot lub

·małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub

c) spółkę niebędącą osobą prawną i jej wspólnika, lub

ca) spółkę, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c), i jej komplementariusza, lub

cb) spółkę, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. e), i jej wspólnika, lub

d) podatnika i jego zagraniczny zakład.

Zgodnie z art. 23m ust. 2 pkt 1 PDOFizU, przez wywieranie znaczącego wpływu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. a) i b), rozumie się posiadanie bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25%:

a) udziałów w kapitale lub

b) praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub

c) udziałów lub praw do udziału w zyskach, stratach lub majątku, lub ich ekspektatywy, w tym jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych.

Zgodnie z art. 23m ust. 3 PDOFizU, posiadanie pośrednio udziału lub prawa, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, oznacza sytuację, w której jeden podmiot posiada w drugim podmiocie udział lub prawo za pośrednictwem innego podmiotu lub większej liczby podmiotów, przy czym wielkość posiadanego pośrednio udziału lub prawa odpowiada:

1)wielkości udziału albo prawa łączącego dowolne dwa podmioty spośród wszystkich podmiotów uwzględnianych przy ustalaniu posiadania pośrednio udziału lub prawa  - w przypadku gdy wszystkie wielkości udziałów lub praw łączących te podmioty są równe;

2)najniższej wielkości udziału lub prawa łączącego podmioty, pomiędzy którymi wielkość posiadanego pośrednio udziału lub prawa jest ustalana - w przypadku gdy wielkości udziałów lub praw łączących te podmioty są różne;

3) sumie wielkości posiadanych pośrednio udziałów lub praw – w przypadku gdy podmioty, pomiędzy którymi wielkość posiadanego pośrednio udziału lub prawa jest ustalana, łączy więcej niż jeden posiadany pośrednio udział lub prawo.

Ustawą z 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2018 r. poz. 1291) zostało wprowadzone nowe brzmienie przepisu art. 30g, który obowiązuje od 1 stycznia 2019 r.

Kryterium warunkującym objęcie budynku podatkiem wynikającym z wyżej cytowanego art. 30g ust. 1 PDOFizU jest opodatkowanie przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem (mieszkalnym i niemieszkalnym), który został oddany do używania (w całości lub w części) na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, a przy tym spełnia pozostałe przesłanki, tj. stanowi własność lub współwłasność podatnika, jest składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą, a także jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przypadku spółki jawnej, o ile właścicielem budynków, których najem lub dzierżawa może powodować powstanie obowiązku podatkowego w zakresie podatku od przychodów z budynków pozostaje odrębny podmiot prawa, tj. spółka jawna, to faktycznym podatnikiem tego podatku zgodnie z zasadami opodatkowania spółek osobowych pozostają wspólnicy tej spółki.

Stosownie więc do art. 30g ust. 5 pkt 2 PDOFizU przy obliczaniu wartości początkowej przypadającej na Wspólnika należy odnosić się do udziału Wspólnika/podatnika w zysku Spółki.

W stanie faktycznym objętym wnioskiem, przy obliczeniu podstawy opodatkowania Wspólnik powinien zastosować wskaźnik 1/3, odpowiadający jego udziałowi w zysku Spółki.

Stosownie do art. 30g ust. 9 PDOFizU, aby ustalić podstawę opodatkowania, od sumy przychodów przypadających na wspólnika należy odjąć kwotę 10 000 000 zł.

W przedstawionym stanie faktycznym, zdaniem Wnioskodawczyni, kwota 10 000 000 zł obniżająca sumę przychodów, zgodnie z art. 30g ust. 9 PDOFizU, przypada na każdego ze Wspólników (na każde z rodzeństwa) odrębnie w całości i nie podlega podziałowi w trybie z art. 30g ust. 10 PDOFizU.

Art. 30g ust. 10 PDOFizU nie znajdzie zastosowania, gdyż odsyła do art. 23m PDOFizU tylko w zakresie powiązań kapitałowych („posiada udział w kapitale innego podmiotu”).

Na gruncie art. 23m PDOFizU wyróżnić można natomiast powiązania o charakterze kapitałowym oraz osobowym (np. rodzinne - pokrewieństwo do drugiego stopnia). Skoro art. 30g ust. 10 PDOFizU w swej treści nie odsyła do powiązań osobistych (rodzinnych), to są one irrelewantne dla podziału kwoty wolnej, a więc kwota wolna przypada w całości na każde z rodzeństwa (na każdego Wspólnika). Osoby fizyczne nie mogą być bowiem powiązane kapitałowo (jedna osoba fizyczna nie może mieć udziału w kapitale drugiej osoby fizycznej w rozumieniu powołanego przepisu).

Ponadto, art. 30g ust. 10 PDOFizU odnosi się do zakresu, o którym mowa w art. 23m ust. 2 pkt 1 PDOFizU.

Powołany art. 23m ust. 2 pkt 1 wskazuje na posiadanie udziałów w kapitale, prawach głosu w organach lub praw do udziału w zyskach, które to powiązania nie mają przecież charakteru osobowego.

Powiązania o charakterze osobowym są wskazane w punktach 2 i 3, do których przecież nie odsyła art. 30g ust. 10 PDOFizU. Zatem odesłanie zawarte w art. 30g ust. 10 PDOFizU wprost ogranicza zakres powiązań wykluczając przy tym powiązania rodzinne (rodzeństwo).

Wniosek co do stosowania ww. regulacji dotyczących rozliczenia kwoty 10 000 000 zł w proporcji tylko przy powiązaniach kapitałowych wynika także z uzasadnienia ustawy wprowadzającej podatek od przychodów z budynków od 1 stycznia 2018 r., druk nr 2291-A „Autopoprawka do rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne”.

Z uzasadnienia wynika, że „jednocześnie w przypadku podmiotów powiązanych kapitałowo w rozumieniu odpowiednich przepisów ustaw o podatku dochodowym kwota 10 mln zł będzie dzielona na te podmioty w proporcji, w jakiej przychód z budynku podatnika pozostaje w ogólnej kwocie przychodów wszystkich podmiotów powiązanych. Rozwiązanie to ma na celu przeciwdziałanie ewentualnemu przenoszeniu własności (współwłasności) budynków pomiędzy podmiotami powiązanymi w celu uniknięcia opodatkowania podatkiem minimalnym”.

Stanowisko, że art. 30g ust. 10 PDOFizU odsyła wyłącznie do powiązań o charakterze kapitałowym i że nie znajdzie zastosowania w odniesieniu do wspólników spółki jawnej znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych, np.:

·z 21 stycznia 2022 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.965.2021.2.MG oraz

·z 22 grudnia 2021 r. Nr 0113-KDIPT2-1.4011.722.2021.2.KO.

Podobne stanowisko można spotkać w interpretacjach indywidualnych wydawanych w odniesieniu do art. 24b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „PDOPrU”).

Zgodnie ze wskazanym przepisem, w przypadku gdy podatnik posiada udział w kapitale innego podmiotu w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 w zakresie, o którym mowa w art. 11a ust. 2 pkt 1, kwotę, o której mowa w ust. 9, ustala się w takiej proporcji, w jakiej przychód, o którym mowa w ust. 1, pozostaje do ogólnej kwoty takich przychodów podatnika oraz podmiotów z nim powiązanych.

Treść art. 24 ust. 10 PDOPrU jest więc zbieżna do treści art. 30g ust. 10 PDOFizU. Stanowisko zajmowane w interpretacjach indywidualnych wydawanych w odniesieniu do art. 24 ust. 10 PDOPrU może więc znaleźć zastosowanie przy analizie art. 30g ust. 10 PDOFizU.

Przykładem są tutaj interpretacje indywidualne, np.:

·z 3 kwietnia 2019 r. Nr 0114-KDIP2-1.4010.68.2019.1.AJ;

·z 11 września 2019 r. Nr 0111-KDIB2-3.4010.185.2019.2.KK;

·z 12 września 2019 r. Nr 0111-KDIB2-3.4010.184.2019.2.KK.

Podsumowując, w przedmiotowej sprawie w stosunku do Wspólnika nie ma zastosowania proporcja, o której mowa w art. 30g ust. 10 PDOFizU.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Ta interpretacja dotyczy tylko Pani indywidualnej sprawy i nie wywołuje skutków podatkowych dla pozostałych wspólników Spółki.

W odniesieniu do powołanych przez Panią interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące w Pani sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym:

Interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.