
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych, jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
12 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 8 lipca 2025 r. (daty wpływu) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego wraz z uzupełnieniem
Działalność gospodarczą założył Pan (…) 2020 r. Początkowo wybrał Pan formę opodatkowania w postaci podatku liniowego. Zaliczki na podatek za lata 2020 i 2021 wpłacał Pan przelewem bankowym, oznaczając je zgodnie z formularzem PIT-5L. W związku z wprowadzeniem tzw. „Polskiego Ładu” w 2022 r., ustawodawca umożliwił zmianę formy opodatkowania przy rocznym rozliczeniu podatku dochodowego. Skorzystał Pan z tej możliwości i rok 2022 rozliczył na zasadach ogólnych według skali podatkowej (stawka 12%), co okazało się dla Pana rozwiązaniem korzystniejszym. Od 2023 r. postanowił Pan kontynuować rozliczanie się według skali podatkowej. Niestety, z powodu braku wiedzy nie dokonał Pan aktualizacji wpisu w CEIDG. Od stycznia 2023 r. kontynuował Pan działalność gospodarczą i osiągał przychody. Z uwagi na sezonowy charakter pracy, pierwsza zaliczka na podatek dochodowy wystąpiła dopiero w czerwcu 2023 r. Została ona opłacona przy użyciu właściwego formularza PIT-5, przeznaczonego dla rozliczeń na zasadach ogólnych. Analogiczna sytuacja miała miejsce w 2024 r. – wszystkie zaliczki na podatek dochodowy były odprowadzane zgodnie z formularzem PIT-5. W latach 2022–2023 Urząd Skarbowy nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń co do prawidłowości składanych przez Pana zaliczek na podatek dochodowy ani rocznych rozliczeń na formularzu PIT-36, złożonym za 2023 r.
Pierwszy przychód w 2023 roku uzyskał Pan w styczniu 2023 r., natomiast pierwszy dochód podlegający opodatkowaniu osiągnął w maju 2023 r. Pierwsza zaliczka na podatek dochodowy została opłacona w czerwcu 2023 r. — przy przelewie wskazał Pan formularz PIT-5, tytuł przelewu PIT-5. W 2024 roku pierwszy przychód uzyskał Pan w styczniu 2024 r., a pierwszy dochód podlegający opodatkowaniu — w kwietniu 2024 r. Ze względu na trudną sytuację finansową w 2023 r. nie opłacał Pan wówczas zaliczek na podatek dochodowy, będąc świadomym, że w przyszłości będzie Pan zobowiązany do uregulowania należności wraz z należnymi odsetkami. Otrzymał Pan upomnienie z urzędu skarbowego w sprawie zaległych odsetek — wskazano w nim, że dotyczą one PIT-36. Pismo to datowane było na (…) kwietnia 2025 r., czyli jeszcze przed otrzymaniem informacji z urzędu skarbowego o zakwestionowaniu zmiany formy opodatkowania za 2023, 2024 rok. W systemie CEIDG złożył Pan wniosek o zmianę formy opodatkowania w dniu (…) czerwca 2025 r., wskazując jako datę zaistnienia zmiany — 1 stycznia 2023 r. System CEIDG przyjął wniosek, umożliwiając wybór daty wstecznej.
Chciał Pan także zapytać, czy fakt, że pierwszy dochód podlegający opodatkowaniu uzyskał Pan dopiero w późniejszych miesiącach roku, może być traktowany jako okoliczność obciążająca lub powodująca jakiekolwiek sankcje wobec Pana jako przedsiębiorcy.
Pytanie
Czy wybór formy opodatkowania poprzez wskazanie w tytule przelewu PIT-5 w czerwcu 2023r. był skutecznym wyborem formy opodatkowania?
Pana stanowisko w sprawie
Wyraża Pan stanowisko, że skutecznie i zgodnie z obowiązującymi przepisami dokonał Pan zmiany formy opodatkowania z podatku liniowego na zasady ogólne (skala podatkowa 12%) począwszy od 2023 roku. Zgodnie z obowiązującymi przepisami podatkowymi oraz stanowiskiem organów podatkowych, skuteczne dokonanie zmiany formy opodatkowania może nastąpić poprzez złożenie pierwszej zaliczki na podatek dochodowy według wybranej formy opodatkowania, co w Pana przypadku miało miejsce w czerwcu 2023 roku. Zaliczka ta została opłacona przy użyciu formularza PIT-5, właściwego dla rozliczeń na zasadach ogólnych (skala podatkowa). Pomimo braku aktualizacji wpisu w CEIDG, Pana działania w sposób jednoznaczny i konsekwentny wskazywały na wybór opodatkowania według skali podatkowej: Od początku 2023 r. prowadził Pan rozliczenia podatkowe na zasadach ogólnych. Wszystkie zaliczki na podatek dochodowy były wpłacane z użyciem formularza PIT-5. W rocznym zeznaniu podatkowym za 2023 r. zastosował Pan formularz PIT-36, właściwy dla skali podatkowej. Urząd Skarbowy nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń co do prawidłowości składanych zaliczek ani rozliczeń rocznych. W świetle powyższych faktów oraz w duchu zasady zaufania obywatela do organów państwowych, uważa Pan, że zmiana formy opodatkowania została dokonana prawidłowo i skutecznie. Forma opodatkowania została jednoznacznie ujawniona zarówno w sposobie opłacania zaliczek, jak i w rocznym rozliczeniu podatkowym, co zgodnie z interpretacjami organów podatkowych może stanowić skuteczne oświadczenie woli co do wyboru formy opodatkowania.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2025 r. poz. 163 z późn. zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 9a ust. 1 ww. ustawy:
Dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzone na piśmie oświadczenie o zastosowaniu opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych określonego w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Stosownie do art. 9a ust. 2 tej ustawy:
Podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzonego na piśmie oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.
Jak stanowi zaś art. 9a ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnik może zawiadomić na piśmie o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c lub złożyć oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2.
Natomiast zgodnie z art. 9a ust. 2b ww. ustawy:
Dokonany wybór sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że w kolejnych latach podatnik w terminie określonym w ust. 2 zawiadomi na piśmie właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania albo złoży w terminie i na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym sporządzone na piśmie oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych..
Stosownie do art. 9a ust. 2c tej ustawy:
Oświadczenie oraz zawiadomienie, o których mowa w ust. 1-2b, podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.
Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że podstawową formą opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów z działalności gospodarczej jest opodatkowanie według skali podatkowej. Wymieniona forma opodatkowania przysługuje z mocy ustawy i podatnik nie musi składać oświadczenia o jej wyborze.
Natomiast jeśli podatnik dokona wyboru szczególnej formy opodatkowania jaką jest opodatkowanie w sposób liniowy, to jak wynika z powyższych przepisów, ta forma opodatkowania dotyczy również lat następnych. Jeśli podatnik chciałby zrezygnować z tej formy opodatkowania i przejść ponownie na zasady ogólne to powinien złożyć stosowne oświadczenie w określonym w przepisach terminie.
W sytuacji, gdy podatnik chce zrezygnować z opodatkowania tzw. podatkiem liniowym to przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nakładają obowiązek złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.
W odniesieniu do rozliczenia dochodów z działalności gospodarczej, dla których podatnicy pierwotnie wybrali na 2022 rok podatek liniowy, ustawodawca uregulował możliwość zmiany formy opodatkowania na zasady ogólne według skali podatkowej po zakończeniu 2022 roku.
Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz. 1265 ze zm.).:
Podatnicy stosujący przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy opodatkowanie na zasadach określonych w art. 30c ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, mogą wybrać opodatkowanie dochodów osiągniętych w 2022 r. z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 27 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jeżeli zawiadomią o tym wyborze właściwego naczelnika urzędu skarbowego w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, złożonym w terminie określonym w tym przepisie.
Stosownie natomiast do art. 14 ust. 4 ww. ustawy:
Wybór, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy lat następnych.
Zmiana ta miała więc zastosowanie wyłącznie do dochodów w roku 2022 - wybór ten nie dotyczył lat następnych. Jeśli więc Podatnik chciał zrezygnować z opodatkowania podatkiem liniowym i w 2023 roku opodatkować dochody z działalności gospodarczej na zasadach ogólnych według skali podatkowej, to powinien zawiadomić o tym urząd skarbowy zgodnie z obowiązującymi przepisami, w szczególności w terminie wynikającym z art. 9a ust. 2 ww. ustawy.
Należy zauważyć,
że przepisy podatkowe nie określają urzędowego wzoru oświadczenia o rezygnacji z
opodatkowania podatkiem liniowym, ani innych wymogów co do jego formy. Ma natomiast
z niego jednoznacznie wynikać, jakiego wyboru dokonał podatnik.
Dlatego też, w przypadku, gdy podatnik dokonał wpłaty pierwszej zaliczki w ustawowym terminie przewidzianym dla złożenia oświadczenia o wyborze formy opodatkowania i z opisu dokonanej wpłaty (np. tytułu przelewu) wynika, jakiego dokładnie rodzaju podatku dotyczy płatność, taki dowód wpłaty może zostać uznany za złożenie wskazanego oświadczenia.
W opisie sprawy wskazał Pan, że działalność gospodarczą założył Pan w 2020 r. i początkowo wybrał Pan formę opodatkowania w postaci podatku liniowego. W związku z wprowadzeniem tzw. „Polskiego Ładu” w 2022 r., skorzystał Pan z możliwości zmiany formy opodatkowania według skali podatkowej przy rocznym rozliczeniu. Od 2023 r. postanowił Pan kontynuować rozliczanie się według skali podatkowej. Pierwszy przychód w 2023 roku uzyskał Pan w styczniu 2023 r. Pierwsza zaliczka na podatek dochodowy została opłacona w czerwcu 2023 r. W tytule przelewu wpisał Pan „PIT-5”. W systemie CEIDG wniosek o zmianę formy opodatkowania złożył Pan w dniu (…) czerwca 2025 r., wskazując jako datę zaistnienia zmiany — 1 stycznia 2023 r.
Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, że skoro pierwszy przychód z działalności gospodarczej w 2023 roku osiągnął Pan w styczniu, to czas na rezygnację z opodatkowania podatkiem liniowym dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej miał Pan do 20 lutego 2023 r.
Nie można więc uznać, że skutecznie złożył Pan oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach ogólnych. Zaliczki za 2023 r. nie opłacił Pan bowiem w terminie określonym w art. 9a ust. 2 tej ustawy (tj. do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód w roku podatkowym). Reasumując, w 2023 r. nadal miał Pan wybraną formę opodatkowania podatkiem liniowym do swojej działalności gospodarczej.
Zatem, Pana stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Jednocześnie należy wyraźnie zaznaczyć, że przedstawiany przez Pana zakres żądania (zadane pytanie) zakreśla granice w jakich możemy wydać interpretację indywidualną. Przedmiotowe rozstrzygnięcie dotyczy więc tylko wyznaczonego przez Pana przedmiotu wniosku - zakresu Pana pytania.
Należy także wskazać, że kwestie dotyczące wspomnianych w uzupełnieniu wniosku sankcji wobec Pana jako przedsiębiorcy nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawyz dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
