Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – 23 czerwca 2025 r. i 8 lipca 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Sad Rejonowy na podstawie postanowienia dopuścił dowód z pisemnej opinii biegłego z zakresu prawa obcego. Biegłym jest adwokat prowadzący kancelarię adwokacką w Szwajcarii. Przed przystąpieniem do sporządzenia opinii biegły zwrócił się do Sądu z wnioskiem o wypłatę zaliczki w kwocie (...) franków szwajcarskich. Faktura zostanie wystawiona przez niego po wydaniu opinii. Biegły oświadczył, że jest rezydentem w Szwajcarii.

Biegły wykonał opinię w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (Kancelaria Adwokacka). Biegły nie posiada w Polsce stałej placówki do wykonywania swojej działalności.

Są Państwo w posiadaniu oświadczenia biegłego, że jego rezydencja znajduje się w Szwajcarii. Zwrócili się Państwo o przesłanie certyfikatu rezydencji – do chwili obecnej go nie otrzymali.

Pytanie

Czy Sąd ma obowiązek pobrać zryczałtowany podatek w wysokości 20% wynagrodzenia biegłego po wydaniu przez niego opinii i złożyć deklaracje IFT-1R po zakończeniu roku?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, Sąd nie powinien potrącać zryczałtowanego podatku od wynagrodzenia biegłego, a jedynie sporządzić informację IFT-1R, z uwagi na treść Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku oraz oświadczenia biegłego, że jest rezydentem w Szwajcarii.

Przychody biegłego to przychody, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W opisanej sprawie ma zastosowanie art. 14 polsko-szwajcarskiej umowy o podwójnym opodatkowaniu z dnia 2 lutego 1991 r., pod warunkiem uzyskania od biegłego certyfikatu rezydencji w Szwajcarii.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych oraz daninę solidarnościową.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje przy tym dwa „tryby” zapłaty/ poboru podatku dochodowego od osób fizycznych:

·tzw. samoobliczenie (samowymiar) i zapłatę podatku przez podatnika oraz

·obliczenie, pobór i zapłatę podatku przez płatnika.

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych spoczywa na podatnikach. Niemniej jednak w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę poprzez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadza system poboru podatku przez płatnika w przypadkach wskazanych w art. 32, 33, 34, 35, 41 i 42e. Wymienione przepisy nakładają obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ponadto, w określonych przez ustawodawcę sytuacjach wypłaty należności na rzecz podatnika lub realizacji świadczeń na rzecz podatnika, na podmiotach dokonujących tych wypłat lub świadczeń spoczywają obowiązki o charakterze informacyjnym (np. art. 39 ust. 3, art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W świetle art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani:

pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-17 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-13, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.

„Tytuły określone w art. 29”, o których mowa w cytowanym przepisie, to m.in. przychody z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze (art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy).

Osoby fizyczne, które nie mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – o których mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – to osoby, które nie spełniają kryteriów określonych w art. 3 ust. 1a ustawy, czyli:

·nie posiadają na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) ani

·nie przebywają na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Osoby te są objęte tzw. ograniczonym obowiązkiem podatkowym – podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 3 ust. 2a ww. ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 3 ust. 2b pkt 7 analizowanej ustawy:

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

Przy czym w myśl art. 3 ust. 2d ustawy:

Za dochody (przychody), o których mowa w ust. 2b pkt 7, uważa się przychody wymienione w art. 29 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 2b pkt 1-6.

Z opisanej we wniosku sytuacji wynika, że dopuścili Państwo dowód z pisemnej opinii biegłego z zakresu prawa obcego. Biegłym jest adwokat prowadzący kancelarią adwokacką w Szwajcarii. Biegły oświadczył, że jest rezydentem w Szwajcarii i wykonał opinię w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Biegły nie posiada w Polsce stałej placówki do wykonywania swojej działalności.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 powołanej ustawy:

Źródłami przychodów są m.in.:

–działalność wykonywana osobiście,

–pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy o PIT.

Z kolei zgodnie z art. 13 pkt 6 ww. ustawy:

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów o których mowa w pkt 9.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyklucza, aby przychody uzyskiwane z działalności wykonywanej osobiście zaliczyć do przychodów z działalności gospodarczej, jeśli wykonywane są one właśnie w warunkach spełniających przesłanki „działalności gospodarczej”. Zależy to od warunków w jakich osoba je uzyskująca wykonuje daną działalność.

Z wniosku wynika, że biegły wykonał opinię w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a zatem otrzymane wynagrodzenie będzie przychodem biegłego z działalności gospodarczej. Należności wypłacane przez Państwa biegłemu są zatem jego dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – stosownie do art. 3 ust. 2b pkt 7 w zw. z art. 3 ust. 2d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ponieważ:

–należności te wypłacają Państwo jako podmiot mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

–należności te dotyczą usług prawnych, a więc są przychodami wymienionymi w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy (jednocześnie należności te nie stanowią dochodów/przychodów, o których mowa w art. 3 ust. 2b pkt 1-6 ustawy).

Stosownie do treści art. 29 ust. 2 ustawy:

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Jak wynika z opisu sprawy biegły – rezydent podatkowy Szwajcarii – ma Państwu dosłać certyfikat rezydencji podatkowej wydany przez właściwy organ podatkowy. Wobec tego dla realizacji obowiązków płatnika związanych z wypłatą wynagrodzenia tej osobie powinni Państwo uwzględnić postanowienia Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Bernie dnia 2 września 1991 r. (Dz.U. 1993 Nr 22 poz. 92), oraz Protokołu z dnia 20 kwietnia 2010 r.

Zgodnie z art. 14 Konwencji:

Dochód, który osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo z innej działalności o samodzielnym charakterze, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że osoba ta dysponuje zwykle stałą placówką w drugim Umawiającym się Państwie dla wykonywania swej działalności. Jeżeli dysponuje ona taką stałą placówką, to dochód może być opodatkowany w drugim Państwie, jednak tylko w takim zakresie, w jakim może być przypisany tej stałej placówce.

Określenie „wolny zawód” obejmuje w szczególności samodzielnie wykonywaną działalność naukową, literacką, artystyczną, wychowawczą lub oświatową, jak również samodzielnie wykonywaną działalność lekarzy, prawników, inżynierów, architektów oraz dentystów i księgowych.

Współpracujący z Państwem rezydent podatkowy Szwajcarii wykonuje działalność prawniczą i mieści się zatem w pojęciu „wolnego zawodu”. Jednocześnie, jak Państwo wskazali, osoba ta nie posiada w Polsce stałej placówki. Wobec tego, w świetle art. 14 polsko-szwajcarskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody Państwa współpracownika z tytułu wykonania opinii – jako dochody z „wykonywania wolnego zawodu” – podlegają opodatkowaniu tylko w Szwajcarii.

W odniesieniu zatem do wypłacanych lub stawianych do dyspozycji należności z tytułu ww. umowy nie są Państwo obowiązani do pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego, zgodnie z art. 29 ust. 2 tej ustawy w zw. z art. 14 polsko-szwajcarskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Należy jednak podkreślić, że spoczywają na Państwu obowiązki o charakterze informacyjnym, tj. obowiązek przesłania podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonują swoje zadania:

-imiennych informacji sporządzonych według ustalonego wzoru (IFT-1/1R) w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym (art. 42 ust. 2 pkt 2 ustawy);

-imiennych informacji sporządzonych według ustalonego wzoru (IFT-1/1R) na pisemny wniosek podatnika – w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku (art. 42 ust. 4 ustawy).

Co istotne, ww. informacje sporządzają i przekazują również podmioty, o których mowa w art. 41, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku, o którym mowa w art. 29 (art. 42 ust. 6 ustawy).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.