Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 5 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 4 lipca 2025 r. (data wpływu 7 lipca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani osobą całkowicie i trwale niepełnosprawną.

Z powodu całkowitego bezzębia i choroby chrząstki, które spowodowało problemy z szybkim zanikiem dziąseł i koniecznością używania dużych ilości kleju do protez, wystąpił u Pani duży dyskomfort zdrowotny. 10 stycznia 2024 r. chirurg szczękowy w przychodni Szpitala w (…), po zbadaniu, zalecił Pani konsultację implantologiczną. 26 marca 2025 r. udała się Pani na konsultacje do centrum stomatologii (…) w (…). Po badaniach, zaproponowano Pani optymalne rozwiązanie związane z problemami chrząstki, protezę dolną na 3 implantach i belce oraz estetyczną, całkowitą protezę górną z powodu braku miejsca. Od 24 kwietnia 2024 r., po konsultacji onkologicznej w (…), rozpoczęła Pani leczenie zgodnie z planem. Koszty leczenia finalnie 30 000 zł zostały rozłożone na każdorazową wizytę włącznie do 16 października 2024 r. Dysponuje Pani jednak tylko fakturami na 28 000 zł (na 2 000 zł posiada Pani tylko paragon). Rozliczyła się z Pani z urzędem skarbowym nie odliczając od podatku tych wydatków, nie mając pewności, czy może je rozliczyć.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że posiadane przez Panią orzeczenie o niepełnosprawności dotyczy:

-trwałej, całkowitej niezdolności do pracy,

-wydane zostało przez ZUS Oddział w (…) 18 kwietnia 2019 r.,

-posiada datę powstania całkowitej niezdolności do pracy: 30 października 2018 r.,

-w orzeczeniu wskazano, że data niepełnosprawności datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia jak wyżej,

-w orzeczeniu wskazano, że całkowita niezdolność do pracy pozostaje głównie w związku ze stanem narządu ruchu (brak symbolu niepełnosprawności).

W uzasadnieniu o tym, że nie rokuje Pani poprawy stanu zdrowia ZUS powołał się również na załączoną dokumentację medyczną: usunięcia guza kości prawej ręki, wypisy dotyczące leczenia polineuropatii aksonalnej, leczenia i stanu po operacji kręgosłupa szyjnego, dyskopatii ze stabilizacją (…) w marcu 2019 r., wypis leczenia nożem cybernetycznym oponiaka po lewej stronie czołowej i monitoringu z powodu ponownego rozrostu guza, wypisy leczenia i przebytej operacji z implantami kręgosłupa szyjnego, leczenia i monitorowania gammapatii poliklonalnej - podwyższony marker IGm stan przedszpiczakowy, astmy/POCHP i leczenia szpitalnego problemów gastrologicznych - polipów na jelicie grubym, nadżerek na żołądku (podwyższony marker nowotworowy …), problemy kardiologiczne - tachykardia i jak później stwierdzono po badaniach na (…), niedokrwienia mięśnia sercowego etc. Dodatkowo nadmienia Pani, że z powodu nasilenia chorób i kolejnych operacji: usuwania implantami stenozy kręgosłupa szyjnego, odbarczanie uszkodzonych nerwów rowków łokciowych prawego i lewego, chorób gastroenterologicznych (marker …), kardiologicznych, płucnych, hematologicznych oraz nadciśnienia, niewydolności żylnej, cukrzycy insulinoopornej, nasilającej się leczonej (…) od 2022 r., dużego niedosłuchu, jest Pani w trakcie składania nowej dokumentacji na stopień znaczny.

Orzeczenie o niepełnosprawności wydano na stałe. Przedmiotowe orzeczenie obowiązywało również w 2024 r. przez cały rok podatkowy, którego dotyczy wniosek i obowiązywało w dacie poniesionych przez Panią wydatków.

Wskazane we wniosku centrum stomatologii (…) jest firmą prywatną i nie posiada umowy z NFZ na zabiegi implantacyjne i protetyczne. Po konsultacjach i badaniach dokładnych bezzębia i wad zgryzu, 26 marca 2024 r. znaleziono u Pani tylko na dole 3 miejsca do wstawienia implantów, natomiast w górnej części nie znaleziono kości do ewentualnej implantacji. W związku z tym, przygotowano plan leczenia za kwotę 30 750 zł, po czym otrzymała rabat na 30 000 zł: na dolnej części na 3 implantach i belce zainstalowanie protezy całkowitej, natomiast na górnej części, z powodu braku kości (zanik kości w dziąsłach z powodu choroby chrząstki), przygotowanie dopasowanej protezy całkowitej. Dzięki temu dolna proteza po zabiegu uzyskała stabilność, a górna, jak się okazało niestety, musiała być przyklejana dalej klejem stomatologicznym, co poprawiło Pani w dużym stopniu trawienie i zmniejszyło znaczne zużycie kleju, którego zbyt duże ilości niestety źle oddziaływały na Pani stan zdrowia. Dodatkowo musiała Pani przejść konsultacje w Instytucie Onkologicznym w (…), gdzie leczy się od 2014 r. i otrzymać zgodę na planowane zabiegi. Leczenie implantologiczne i protetyczne rozpoczęła Pani 24 kwietnia 2024 r. i zakończyła 16 października 2024 r., kwotą 30 000 zł.

Na pytanie Organu o treści: „czy posiada Pani stosowne zaświadczenie lub inny dokument wydany przez lekarza specjalistę potwierdzający konieczność wykonania zabiegu dentystycznego jako zabiegu rehabilitacyjnego lub leczniczo-rehabilitacyjnego?”, wskazała Pani, że posiada wypis z wizyty w poradni chirurgii szczękowej w Szpitalu w (…) 10 stycznia 2024 r., gdzie konsultowała Pani możliwości leczenia na NFZ Pani problemów z dziąsłami i bezzębnością i wadą zgryzu. Po dokładnych zbadaniu, lekarz stwierdził duży dyskomfort zdrowotny z tego powodu, ale jako jedyne rozwiązanie lecznicze Pani problemu wskazał konsultacje implantologiczne, niestety możliwe tylko prywatnie, które mogą rozwiązać problem i zmniejszyć dyskomfort zdrowotny.

Na pytanie Organu o treści: „czy wskazany we wniosku zabieg jest zabiegiem niezbędnym i służył poprawie Pani stanu zdrowia w związku z orzeczonym stopniem niepełnosprawności?”, wskazała Pani, że wg wskazań chirurga szczękowego, który nie widział możliwości wszczepienia kości w dziąsła, był to zabieg niezbędny, który nie dotyczył bezpośrednio głównej przyczyny niepełnosprawności, lecz rokował możliwość poprawy stanu choroby współistniejącej - jako zabieg leczniczo-rehabilitacyjny.

Na pytanie Organu o treści: „jaki jest związek zabiegu dentystycznego z Pani niepełnosprawnością?”, wskazała Pani, że przeprowadzony zabieg dentystyczny nie ma bezpośredniego związku z niepełnosprawnością narządów ruchu, ale w dużym stopniu poprawia dyskomfort zdrowotny związany z współistniejącymi chorobami gastrologicznymi.

Na pytanie Organu o treści: „czy z treści faktur wystawionych na Panią wynika, że jest to zabieg rehabilitacyjny lub leczniczo-rehabilitacyjny?”, wskazała Pani, że z treści wystawionych faktur, w Pani odczuciu wynika, że był to zabieg leczniczo-rehabilitacyjny, którego celem było poprawa dużego dyskomfortu zdrowotnego.

Na pytanie Organu o treści: „jakie pozycje zostały wyszczególnione na fakturach (jakie towary i/lub usługi zostały wskazane na fakturach)?”, wskazała Pani, że na fakturach wystawionych wyszczególniono pozycje: implantologia - implanty 9 000 zł, protetyka, proteza szkieletowa całkowita na belce na 3 implantach – 9 250 zł, implantologia multiunit – 6 000 zł, implantologia odsłonięcie implantów 750 zł, protetyka proteza górna całkowita – 3000 zł.

Na pytanie Organu o treści: „w odniesieniu do posiadania przez Panią paragonu fiskalnego, proszę wskazać czy poza paragonem fiskalnym posiada Pani jakikolwiek dokument, który świadczy o poniesieniu wydatku (np. potwierdzenie przelewu)?”, wskazała Pani, że niestety posiadana przez Panią kopia paragonu fiskalnego na kwotę 2 000 zł, za: protetyka proteza szkieletowa całkowita na belce na 3 implantach, nie może być przez Panią potwierdzona przelewem, ponieważ była opłacona gotówką.

W 2024 r. zyskała Pani dochody - emerytura podlegająca opodatkowaniu i pozwalająca Pani na skorzystanie z ulgi rehabilitacyjnej z tytułu zakupu leków, przedmiotów ortopedycznych opodatkowanych podatkiem VAT 8%.

Na pytania Organu o treści:

a)„czy wydatki wskazane we wniosku zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) lub zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo zostały Pani zwrócone w jakiejkolwiek formie?

b)czy poniesione wydatki, o których mowa we wniosku, zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ześrodków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo zostały Pani zwrócone w jakiejkolwiek formie?”,

wskazała Pani, że poniesione wydatki, o których mowa we wniosku nie zostały sfinansowane/dofinansowane z żadnych innych i wymienionych przez Organ funduszy.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy przysługuje Pani prawo dokonania korekty Jej rozliczenia PIT-37 i odliczenia wydatków jakie Pani poniosła na zabiegi implantacyjno-protetyczne w 2024 r. w ramach ulgi rehabilitacyjnej?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

W Pani odczuciu, wydatki jakie Pani poniosła na zabiegi implantacyjno-protetyczne były koniecznością dla poprawy Jej stanu zdrowia, a nie wynikały z potrzeb estetycznych. Protezy, których Pani używała wcześniej za każdym razem od nowości, nie trzymały się dziąseł i wymagały stosowania dużych ilości szkodliwego kleju protetycznego z uwagi na wadliwą budowę Pani dziąseł. Negatywnie odbijało się na Pani zdrowiu fizycznym i psychicznym. Dlatego też, aby rozwiać wszelkie wątpliwości, wystąpiła Pani z wnioskiem o interpretację indywidualną w tej sprawie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b – 7g tego artykułu.

Przepis art. 26 ust. 7a ww. ustawy stanowi, że:

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy:

Art. 26 ust. 7c ww. ustawy wskazuje, że:

Zgodnie z art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 26 ust. 7f ww. ustawy:

Zauważyć należy, że odliczeniu od dochodu podlegają co do zasady wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji podatnik może odliczyć wydatki poniesione po dniu wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia niepełnosprawności.

Na podstawie art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 26 ust. 13a ww. ustawy:

W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne stosownie do treści art. 26 ust. 7d analizowanej ustawy jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek: orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Katalog wydatków zawarty w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a cyt. ustawy jest niedozwolona.

Należy również pokreślić, że wszelkie zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień podatkowych powinny być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wykluczone jest w tym wypadku stosowanie wykładni rozszerzającej jak i zawężającej.

Z wniosku wynika, że jest Pani osobą całkowicie i trwale niepełnosprawną. Posiadane przez Panią orzeczenie o niepełnosprawności zostało wydane przez ZUS Oddział w (…) 18 kwietnia 2019 r. i posiada datę powstania całkowitej niezdolności do pracy: 30 października 2018 r. W orzeczeniu wskazano, że całkowita niezdolność do pracy pozostaje głównie w związku ze stanem narządu ruchu (brak symbolu niepełnosprawności). Z powodu całkowitego bezzębia i choroby chrząstki, które spowodowało problemy z szybkim zanikiem dziąseł i koniecznością używania dużych ilości kleju do protez, wystąpił u Pani duży dyskomfort zdrowotny. 10 stycznia 2024 r. chirurg szczękowy w przychodni Szpitala w (…), po zbadaniu, zalecił Pani konsultację implantologiczną. Po dokładnych zbadaniu, lekarz stwierdził duży dyskomfort zdrowotny z tego powodu, ale jako jedyne rozwiązanie lecznicze Pani problemu wskazał konsultacje implantologiczne, niestety możliwe tylko prywatnie, które mogą rozwiązać problem i zmniejszyć dyskomfort zdrowotny.

26 marca 2025 r. udała się Pani na konsultacje do centrum stomatologii (…) w (…). Centrum stomatologii jest firmą prywatną i nie posiada umowy z NFZ na zabiegi implantacyjne i protetyczne. Po konsultacjach i badaniach dokładnych bezzębia oraz wad zgryzu, 26 marca 2024 r. znaleziono u Pani tylko na dole 3 miejsca do wstawienia implantów, natomiast w górnej części nie znaleziono kości do ewentualnej implantacji. W związku z tym, przygotowano plan leczenia za kwotę 30 750 zł, po czym otrzymała rabat na 30 000 zł: na dolnej części na 3 implantach i belce zainstalowanie protezy całkowitej, natomiast na górnej części, z powodu braku kości (zanik kości w dziąsłach z powodu choroby chrząstki), przygotowanie dopasowanej protezy całkowitej. Dzięki temu dolna proteza po zabiegu uzyskała stabilność, a górna, jak się okazało niestety, musiała być przyklejana dalej klejem stomatologicznym, co poprawiło Pani w dużym stopniu trawienie i zmniejszyło znaczne zużycie kleju, którego zbyt duże ilości niestety źle oddziaływały na Pani stan zdrowia. Dodatkowo musiała Pani przejść konsultacje w Instytucie Onkologicznym w (…), gdzie leczy się od 2014 r. i otrzymać zgodę na planowane zabiegi. Leczenie implantologiczne i protetyczne rozpoczęła Pani 24 kwietnia 2024 r. oraz zakończyła 16 października 2024 r., kwotą 30 000 zł. Na wystawionych fakturach wyszczególniono pozycje: implantologia - implanty 9 000 zł, protetyka, proteza szkieletowa całkowita na belce na 3 implantach – 9 250 zł, implantologia multiunit – 6 000 zł, implantologia odsłonięcie implantów 750 zł, protetyka proteza górna całkowita – 3000 zł.

Według wskazań chirurga szczękowego, który nie widział możliwości wszczepienia kości w dziąsła, był to zabieg niezbędny, który nie dotyczył bezpośrednio głównej przyczyny niepełnosprawności, lecz rokował możliwość poprawy stanu choroby współistniejącej - jako zabieg leczniczo-rehabilitacyjny.

Przeprowadzony zabieg dentystyczny nie ma bezpośredniego związku z niepełnosprawnością narządów ruchu, ale w dużym stopniu poprawia dyskomfort zdrowotny związany z współistniejącymi chorobami gastrologicznymi.

Możliwość odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na zabiegi implantacyjno-protetyczne poprzez m.in. wszczepienie implantów, zamocowanie protezy zębowej, należy w przedstawionym stanie faktycznym ocenić poprzez analizę zacytowanego wyżej art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z przepisu tego wynika, że podatnik w ramach ulgi rehabilitacyjnej może odliczyć od dochodu wyłącznie wydatki na zakup sprzętu, urządzeń indywidualnego przeznaczenia, niezbędnego w rehabilitacji oraz ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że aby wydatki na zakup sprzętu rehabilitacyjnego, urządzenia czy narzędzi technicznych podlegały odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej, muszą one posiadać właściwości leczniczo-rehabilitacyjne.

Ponadto z uregulowań zawartych w powołanym przepisie wynika, że pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek, cechą zakupionego sprzętu musi być jego indywidualny charakter.

W świetle przytoczonych powyżej uregulowań prawnych należy zauważyć, iż niewątpliwie opisane zabiegi implantacyjno-protetyczne poprzez m.in. wszczepienie implantów, zamocowanie protezy zębowej, ułatwiają wykonywanie podstawowych czynności życiowych i mają indywidualny charakter, tym niemniej, biorąc pod uwagę, że posiada Pani orzeczenie o niepełnosprawności w związku z narządem ruchu, nie mają ścisłego związku ze schorzeniem, które było podstawą do uznania Pani za osobę niepełnosprawną. Tylko bowiem taki związek gwarantuje, że określony wydatek został rzeczywiście poniesiony na cele rehabilitacyjne lub wiąże się z ułatwieniem osobie niepełnosprawnej wykonywania czynności życiowych, których utrudnienie wynika z niepełnosprawności. Dlatego też, nie kwestionując okoliczności wskazanych przez Panią, że wykonanie implantów, protezy zębowej poprawia Pani komfort zdrowotny, to jednak wydatek te nie mogą zostać uznane za wydatki, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto za wydatki, na cele rehabilitacyjne, zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 6b, uważa się wydatki poniesione na odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne lub leczniczo – rehabilitacyjne.

Organ podatkowy nie jest właściwy merytorycznie do stwierdzania, czy dany zabieg można zakwalifikować do zabiegu leczniczo-rehabilitacyjnego, zatem wprowadzono do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek przedłożenia przez podatnika dokumentu potwierdzającego zlecenie i odbycie niezbędnych zabiegów leczniczo-rehabilitacyjnych (stosownie do art. 26 ust. 7c tej ustawy). Dokument ten stanowi potwierdzenie przez lekarza, czyli podmiot posiadający odpowiednie w tej kwestii kompetencje, charakteru odbytych zabiegów, tj. że są to zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne niezbędne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej.

Z treści wniosku wynika, że nie posiada Pani zaświadczenia potwierdzającego, że ww. zabieg jest zabiegiem rehabilitacyjnym lub leczniczo-rehabilitacyjnym.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że wydatki jaki Pani poniosła na zabiegi implantacyjno-protetyczne (m.in. wszczepienie implantów, zamocowanie protezy zębowej), nie mogą być uznane za wydatki poniesione na cele rehabilitacyjne w rozumieniu art. 26 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 26 ust. 7a pkt 3 i 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie mogą być odliczone od dochodu w zeznaniu rocznym za 2024 r. Zatem w sytuacji, gdy nie przysługuje Pani prawo odliczenia poniesionych w 2024 r. ww. wydatków w ramach ulgi rehabilitacyjnej, brak jest podstaw uzasadniających z tego tytułu złożenie korekty zeznania podatkowego za 2024 r.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Podkreślam, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Wydając interpretacje opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzę postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze. zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.