Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości preferencyjnego rozliczenia podatku dochodowego w sposób przewidziany dla samotnych rodziców. Uzupełniła go Pani w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 maja 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od (...) 2022 jest Pani rozwódką (wyrok prawomocny). Wychowuje Pani 11-letnią córkę. Podpisała Pani z byłym mężem porozumienie rodzicielskie, z którego wynika, że władzę rodzicielską sprawują Państwo wspólnie, ale stan faktyczny jest taki, że Pani łoży finansowo na dziecko (opłaca wyjazdy, kupuje ubrania, artykuły szkolne), zawozi Pani na zajęcia dodatkowe, zabiera Pani na wycieczki. Jest Pani także w stałym kontakcie ze szkołą i chodzi Pani z dzieckiem do lekarzy, leżała Pani z nią w szpitalu, bierze Pani opiekę od lekarza kiedy jest taka potrzeba, dba Pani o opiekę dentystyczną. Adres zameldowania i zamieszkania dziecka jest przy ojcu, ponieważ w momencie rozwodu nie miała Pani jeszcze swojego mieszkania, a nie chciała jej Pani meldować w wynajętym. Swoje mieszkanie kupiła Pani dopiero ponad rok temu. Dziecko częściej jest z Panią, Pani dba o jego rozwój emocjonalny, uczy się z córką i poświęca jej dużo czasu.

Dodatkowym pismem uzupełniła Pani kilka informacji, które mogłyby okazać się pomocne w wydaniu interpretacji. Oprócz utrzymywania finansowo dziecka, o którym wspominała Pani w głównym piśmie, prowadzi Pani również dla córki konto oszczędnościowe w banku (...), do którego jest Pani upoważniona i na które odkłada Pani dla niej pieniądze. Jest to konto dedykowane dla dziecka. Ponadto założyła Pani dziecku konto do prowadzenia rachunku bieżącego, aby córka mogła płacić kartą za drobne wydatki (do 20 zł dziennie). Zasila Pani to konto i nim administruje, założyła jej Pani kartę płatniczą. Konto jest założone i prowadzone z Pani inicjatywy i widnieje na nim imię i nazwisko córki. Środki również na ten cel przelewa tylko Pani. Zakup odzieży i obuwia również pokrywa Pani z własnych środków finansowych.

W kwestii kontaktu ze szkołą dziecka, tylko Pani uczęszcza na zebrania szkolne, chodzi Pani na konsultacje z nauczycielami i ma Pani kontakt jako rodzic z kadrą pedagogiczną poprzez (...) i osobiście, jeśli zajdzie taka potrzeba. Płatności za obiady również są dokonywane przez Panią. Wypełnia Pani także wszelkie deklaracje wymagane przez szkołę, np. zgody na uczestnictwo w wycieczkach, balach szkolnych, zajęciach dodatkowych, chęci skorzystania z posiłków. Jeśli w szkole następuje jakiś konflikt z innymi uczniami, wspólnie z innymi rodzicami to Pani rozwiązuje te konflikty lub wspiera córkę w ich rozwiązywaniu.

W kwestiach zdrowotnych, umawia Pani dziecko do lekarzy, na szczepienia i również Pani chodzi z nią do specjalistów, realizuje niezbędne recepty. W latach 2022-2023 córka leczyła się w poradni (...) i musiała być kilka dni w szpitalu w (...). Przebywała Pani i nocowała z nią w szpitalu. Ponadto rozpoczęła Pani z córką w 2022 roku leczenie (...) i to Pani prowadzi dziecku leczenie w poradni (wizyty, (...)).

Odnośne zajęć dodatkowych to Pani zawozi dziecko na ściankę wspinaczkową, aby mogła realizować swoje pasje i opłaca te zajęcia. Koszty wakacji i kolonii także pokrywane są przez Panią.

Dba Pani także o kontakt dziecka zarówno ze swoją rodziną, jak i byłego małżonka, regularnie organizując odwiedziny lub spotkania.

Jest Pani w stanie udowodnić powyższe informacje poprzez potwierdzenia przelewów oraz opinię ze szkoły lub innych bliskich osób.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że:

1.zeznanie podatkowe w sposób przewidziany dla samotnych rodziców zamierza Pani złożyć za lata 2022-2024 i kolejne, jeśli nie zmienią się okoliczności.

2.w okresie, którego dotyczy wniosek podlegała Pani na terenie RP nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

3.w okresie, którego dotyczy wniosek uzyskała Pani dochody opodatkowane według skali podatkowej z tytułu umowy o pracę oraz umowy zlecenie.

4.po orzeczeniu prawomocnym przez sąd, że jest Pani rozwódką nie wstąpiła Pani ponownie w związek małżeński.

5.postanowienia sądu są następujące:

a.wykonywanie władzy rodzicielskiej jest w orzeczeniu sądu powierzone obojgu rodzicom zgodnie z porozumieniem rodzicielskim;

b.sąd nie orzekł o kontaktach z rodzicami;

c.w wyroku sądu nigdzie nie jest użyte sformułowanie „opieka naprzemienna". Podpisali Państwo porozumienie rodzicielskie, w którym zobowiązali się Państwo zgodnie współdziałać dla dobra dziecka, aby nie ucierpiało na tym dziecko i aby oszczędzić jej stresu.

6.Po rozwodzie Pani wyprowadziła się ze wspólnego własnościowego mieszkania i wynajęła inne na rynku wtórnym, więc postanowili Państwo, że miejsce zamieszkania dziecka w porozumieniu rodzicielskim będzie przy ojcu, ponieważ w tym mieszkaniu został ojciec i pod tym adresem córka zameldowana była od dziecka. W 2023 zakupiła Pani swoje mieszkanie własnościowe, ale nie zmieniali Państwo wyroku sądowego. Córka zamieszkiwała w tym okresie z Panią, ale przebywała również czasami z byłym mężem.

7.Po rozwodzie decyzje dotyczące dziecka podejmowali Państwo wspólnie, ale to na Pani barkach spoczywały codzienne czynności związane z wychowaniem dziecka, które szczegółowo opisała Pani w uzupełnieniu do wniosku z dnia 30.04.2025 r.

8.Świadczenie wychowawcze (tzw. 800+) zostaje udzielone na podstawie wniosku składanego przez ojca dziecka i przelewane jest przez ZUS na konto założone dla dziecka, do którego dostęp ma dwoje rodziców.

9.Nie wychowywała Pani ani nie wychowuje innego dziecka, ma Pani tylko jedną córkę.

10.W okresie, którego dotyczy wniosek wobec Pani nie miały zastosowania wymienione w zapytaniu zapisy, tj. art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie dochodów z działalności gospodarczej, ustawy o podatku tonażowym lub ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Pytanie

Czy może Pani rozliczyć swój PIT jako matka samotnie wychowująca dziecko?

Pana stanowisko w sprawie

W Pani ocenie przysługuje Pani możliwość rozliczenia swojej deklaracji podatkowej jako samotny rodzic. Przemawia za tym sytuacja faktyczna, Pani zaangażowanie w rozwój córki, czas poświęcony wychowaniu dziecka, poniesione nakłady finansowe i okoliczności, które opisała Pani powyżej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na mocy art. 6 ust. 4c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) dalej zwanej ustawą:

Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1)małoletnie,

2)pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3)pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie

- podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym.

Zgodnie z art. 6 ust. 4d ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4c, podatek jest określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

Według art. 6 ust. 4e ustawy:

Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym:

1)dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub

2)przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152

-w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2022 r. poz. 240 i 2476), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.

Stosownie do art. 6 ust. 4f ustawy:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2022 r. poz. 1577 i 2140).

Zgodnie z art. 6 ust. 8 ustawy:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:

1) stosuje przepisy:

a) art. 30c lub

b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

- w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2) podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Przepis art. 6 ust. 4c ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie.

Biorąc pod uwagę literalne brzmienie interpretowanego przepisu – art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – dla potrzeb odkodowania znaczenia sformułowania „osoby samotnie wychowującej dziecko”, fundamentalne znaczenie ma wyraz „samotnie”. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego „samotność” lub „samotny” oznacza „przebywanie, życie w odosobnieniu, bez rodziny, bez towarzystwa”, „niemający w nikim wsparcia, dziejący się bez wsparcia innych”, „niemający żony lub niemająca męża”, „znajdujący się gdzieś całkiem sam, zdany tylko na siebie” (sjp.pl; sjp.pwn.pl; SJP pod red. M. Szymczaka, t. III, s. 177, PWN, Warszawa 1981 r.). Leksykalne znaczenie wyrazu „samotny” („samotność”) ukierunkowuje na odkodowanie sformułowania „rodzic samotnie wychowujący dzieci”, jako rodzica wychowującego dzieci (dziecko) w odosobnieniu od drugiego rodzica dzieci (dziecka) i bez jego udziału, przebywającego z dziećmi (dzieckiem) w innym miejscu niż drugi rodzic. Bezsprzecznie kryterium „samotności” wyklucza się z kryterium „wspólności”. Wyraz „wspólny” w jego zasadniczym znaczeniu oznacza m.in. „wykonywanie razem z innymi” (SJP jak wyżej).

Natomiast zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN „wychować — wychowywać” to: (1) «zapewnić dziecku opiekę i doprowadzić je do samodzielności», (2) «przygotować kogoś do pracy w jakiejś dziedzinie».

Zatem, „wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny.

Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu, systemu wartości oraz postaw emocjonalnych.

Przy wychowywaniu dziecka należy wziąć pod uwagę całokształt działań i czynności wykonywanych przez każdego z rodziców, w tym także tych o charakterze niewymiernym jak kształtowanie osobowości, światopoglądu, systemu wartości, postaw emocjonalnych.

W orzecznictwie sądów administracyjnych np. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu sygn. akt I SA/Wr 696/24 wskazuje się, że wykładnia literalna art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie pozwala na ograniczenie statusu osoby samotnie wychowującej dziecko wyłącznie do rodzica, który w trakcie roku podatkowego faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców wychowuje dziecko. Ustawodawca nie zastrzegł tego wprost w tym przepisie, wskazując tylko, że rodzic chcący skorzystać z ulgi musi „w roku podatkowym samotnie wychowywać dzieci”. Analogiczne stanowisko zaprezentowane zostało w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie sygn. akt I SA/Sz 217/24.

Z wydanych w zakresie tego zagadnienia wyroków, np. z wyroku Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim sygn. akt I SA/Go 246/23 wynika również, że samotnie wychowującą dziecko jest osoba, która w oznaczonym czasie sama zajmuje się dzieckiem i faktycznie wychowuje dziecko bez udziału drugiego z rodziców, niezależnie od tego, że w pewnych okolicznościach dzieckiem tym może opiekować się również drugi z rodziców, którego opieka nie została ograniczona. Istotne jest jednak to, kto sprawuje faktyczną pieczę nad dzieckiem. Jeżeli zatem rozwiedziony rodzic nie wykonuje, w tym samym czasie i w tym samym miejscu czynności, przy współudziale drugiego rodzica, składających się na proces jego czynności wychowawczych nad dzieckiem, to nieuzasadnione jest twierdzenie, że dany rodzic czyni to wspólnie z drugim rodzicem i tym samym nie może korzystać z przedmiotowej preferencji rozliczenia dochodów na gruncie regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem sądów wykładnię literalną art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wspiera wykładnia celowościowa i systemowa. W ich ocenie należy mieć na uwadze, że celem wprowadzenia tej ulgi było umożliwienie preferencyjnego rozliczenia podatkowego dla tych osób, które w roku podatkowym doświadczyły samotnej, samodzielnej pieczy nad dzieckiem i jego wychowywaniem. Cel ten wpisuje się w idee polityki prorodzinnej Państwa. Zgodnie z art. 71 ust. 1 Konstytucji RP Państwo w swojej polityce społecznej i gospodarczej uwzględnia dobro rodziny. Rodziny znajdujące się w trudnej sytuacji materialnej i społecznej, zwłaszcza wielodzietne i niepełne, mają prawo do szczególnej pomocy ze strony władz publicznych. Co prawda wychowywanie dzieci w rodzinach niepełnych nie jest stanem pożądanym, jednak w zmieniających się realiach społecznych, należy uwzględnić szczególną ochronę i pomoc Państwa wobec takich rodzin, np. poprzez umożliwienie rodzicom samotnie wychowującym dzieci skorzystanie z ulgi podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był w tym czasie wyeliminowany z opieki i wychowania dzieci, taki bowiem warunek przeczyłby polityce prorodzinnej Państwa zmierzającej do systemowego wsparcia rodziców w wychowaniu dzieci, zwłaszcza w samotnym wychowaniu dzieci.

Przepisy nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Jednocześnie podkreślić należy, że od 1 stycznia 2022 r. na szczególne uwzględnienie zasługuje zmiana normatywna wynikająca z art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na mocy tego przepisu nie przyznaje się preferencji osobie, która wychowuje dziecko z drugim rodzicem w systemie opieki naprzemiennej, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z ustawą o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci. Wychowywanie dziecka/dzieci w systemie opieki naprzemiennej przez rozwiedzionych rodziców nie stanowi jednak samo w sobie przesłanki negatywnej, która pozbawia rodzica prawa do opodatkowania dochodów na zasadach przewidzianych dla osoby samotnie wychowujących dzieci, gdyż do zastosowania wyłączenia z art. 6 ust. 4f ww. ustawy konieczne jest spełnienie dwóch przesłanek (tj. zarówno wychowywania dziecka w systemie opieki naprzemiennej, jak i ustalenie świadczenia wychowawczego zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci).

Nie oznacza to jednak, że zarówno ojciec, jak i matka dziecka mogą opodatkować swoje dochody na zasadach przewidzianych dla rodziców samotnie wychowujących dzieci. Zgodnie bowiem z art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prawo to przysługuje tylko jednemu rodzicowi, o ile spełnia pozostałe warunki.

Jak wskazała Pani w opisie sprawy, z postanowienia sądu wynika, że wykonywanie władzy rodzicielskiej powierzone jest obojgu rodzicom zgodnie z zawartym porozumieniem rodzicielskim. Po rozwodzie decyzje dotyczące dziecka podejmowali Państwo wspólnie, ale to na Pani barkach spoczywały codzienne czynności związane z wychowaniem dziecka. Tylko Pani uczęszcza na zebrania szkolne, chodzi na konsultacje z nauczycielami, zawozi dziecko na ściankę wspinaczkową, aby mogła realizować swoje pasje i opłaca te zajęcia. Pani dba o rozwój emocjonalny dziecka, uczy się z córką i poświęca jej dużo czasu. Ponadto Pani łoży finansowo na dziecko tj. opłaca wyjazdy, kupuje ubrania, artykuły szkolne. Koszt wakacji i kolonii także pokrywane są przez Panią. Wypełnia Pani wszelkie deklaracje wymagane przez szkołę, np. zgody na uczestnictwo w wycieczkach, balach szkolnych, zajęciach dodatkowych, dotyczące chęci skorzystania z posiłków. W kwestiach zdrowotnych, również Pani umawia dziecko do lekarzy, na szczepienia i Pani chodzi z nim do specjalistów, realizuje niezbędne recepty. Adres zameldowania jest przy ojcu, jednak dziecko częściej jest z Panią. Córka zamieszkiwała z Panią, ale przebywała również czasami z Pani byłym mężem.

Skoro zatem, jak wynika z wniosku, przez większą część czasu dziecko zamieszkiwało z Panią i ciężar codziennych czynności związanych z wychowaniem dziecka spoczywał na Pani, to przyjąć należy, że w latach 2022-2024 oraz w latach następnych, do chwili zmiany stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego przysługuje/będzie Pani przysługiwało prawo do rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

W świetle powyższego Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, jest wyłącznie ocena Pani stanowiska w zakresie wyznaczonym zawartym we wniosku pytaniem.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

Podkreślenia wymaga również, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Należy też zauważyć, że to na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej