Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

§prawidłowe – w zakresie braku obowiązku poboru podatku od części zysku pozostawionego w Spółce,

§nieprawidłowe – w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

X (dalej jako: Wnioskodawca, Spółka, Płatnik) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka jest polskim rezydentem podatkowym. Wspólnikami Spółki są osoby fizyczne (trzech komplementariuszy i dwóch komandytariuszy). Wszyscy wspólnicy Spółki posiadają miejsce zamieszkania w Polsce i rezydencję podatkową w Polsce - dalej jako: Wspólnik lub Wspólnicy. Udział Wspólników w zysku Spółki określa każdorazowo Umowa Spółki, która przewiduje także możliwość wypłaty zaliczki na poczet zysku w każdym roku obrotowym (podatkowym).

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, który obciążył jej dochód podatkowy w 202 r. [sic] podatkiem płaconym w wysokości 9% (mały podatnik CIT). Spółka jest także płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wypłacanych Wspólnikom zysków. Wspólnicy Spółki (komplementariusze i komandytariusze) są osobami uprawnionymi do udziału w zyskach Spółki oraz do poboru zaliczek na poczet zysku.

Mając na uwadze regulacje prawa handlowego oraz Umowę Spółki, dopuszczona jest możliwość bieżącej wypłaty w ciągu roku zaliczek na poczet udziału w zyskach Spółki, z czego wszyscy Wspólnicy skorzystali w 2024 roku. W trakcie roku obrotowego 2024 Spółka wypłacała Wspólnikom, w różnej wysokości, zaliczki na poczet udziału w zysku za dany rok obrotowy.

Spółka nie potrącała od wypłacanych komplementariuszom zaliczek podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu otrzymania udziału w zysku (dywidendy), gdyż takie potrącenie podatku w świetle obowiązujących przepisów prawa jest niemożliwe i niezgodne z ustanowionymi regułami poboru podatku od tzw. dywidendy, a także terminami rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych.

Stanowisko Spółki, a także jej praktyka w tym względzie, znajduje potwierdzenie w utrwalonej linii orzeczniczej sądów administracyjnych, które są w tej kwestii jednolicie krytyczne wobec prezentowanego przez organy podatkowe stanowiska prawnego, a interpretację prawną organów konfrontują także z przepisami Konstytucji RP, wskazując na jej niezgodność z normami ustawy zasadniczej (vide: wyrok NSA z dnia 17 lipca 2024 r., sygn. akt II FSK 423/24, NSA z dnia 30 stycznia 2025 r., sygn. akt II FSK 557/22, wyrok WSA w Gdańsku z dnia 11 stycznia 2022 r., sygn. akt 1 SA/Gd 1310/21).

Całościowy udział poszczególnych Wspólników w zysku Spółki rozliczany jest dopiero po zakończeniu danego roku obrotowego, zgodnie z postanowieniami Umowy Spółki obowiązującymi na ostatni dzień danego roku obrotowego. Rozliczenie to następuje w oparciu o przepisy ksh oraz sporządzone sprawozdanie finansowe.

Łączna kwota zaliczek na poczet udziału w zysku wypłacona poszczególnym Wspólnikom w trakcie roku obrotowego 2024 nie przekroczyła zysku netto Spółki obliczonego i wykazanego w sprawozdaniu finansowym Spółki. Nie przekroczyła także dochodu podatkowego Spółki wykazanego w ostatnim zeznaniu podatkowym CIT-8. Zatem wystąpiła sytuacja, w której łączna kwota wypłaconych poszczególnym Wspólnikom zaliczek nie wyczerpała całości należnego im udziału w zysku. Na ten moment doszło nadto do częściowej wypłaty zysku za rok ubiegły w styczniu 2025 r., ale także ta kwota nie skutkowała tym, że wypłacono Wspólnikom całość zysku netto za 2024 rok.

Wspólnicy nie planują dalszych wypłat zysku za rok 2024 i kwotę zysku, jaka pozostała nierozdysponowana, planują wyłączyć od podziału i przeznaczyć na kapitał zapasowy. Tytułem wyjaśnienia zaliczki i wypłaty na rzecz komandytariuszy zostały obciążone podatkiem zryczałtowanym od osób fizycznych, a podatek został przez Spółkę jako płatnika odprowadzony do urzędu skarbowego.

Zeznanie roczne CIT-8 Spółka złożyła 7 marca 2025 r. i wówczas wykazała należny podatek dochodowy od osób prawnych. Sprawozdanie finansowe za rok 2024 zostało sporządzone i podpisane 31 marca 2025 r. W czerwcu planowane jest zatwierdzenie tego sprawozdania finansowego oraz podjęcie uchwały o wyłączeniu spod podziału części zysku Spółki i przeznaczeniu go na kapitał zapasowy. Wspólnicy nie podejmą uchwały o podziale zysku, gdyż taka uchwała nie jest przewidziana ani przepisami prawa handlowego ani ustawy o rachunkowości. To znaczy nie ma obowiązku podjęcia takiej uchwały, ponieważ kwestię tę regulują przepisy kodeksu spółek handlowych. Wynika to wprost z art. 52 § 1 w zw. z art. 103 § 1 Ksh. Tylko jeżeli Wspólnicy chcą wyłączyć od podziału zysk Spółki i utworzyć kapitał zapasowy lub rezerwowy to mogą to czynić, o ile podejmą stosowne uchwały lub przewiduje to Umowa Spółki.

Pytania

1.Czy w przedstawionych okolicznościach faktycznych Spółka dokonując w styczniu 2025 r. wypłaty komplementariuszom części zysku za rok 2024 zobowiązana była jako płatnik, do obliczenia, pobrania i odprowadzenia podatku na zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych od całości zysku Spółki za 2024 r.?

2.Czy mając na uwadze zaprezentowane okoliczności przyszłe Spółka obowiązana jest do odprowadzenia podatku na zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych od zysku wypracowanego przez Spółkę w roku 2024, a wypłaconego komplementariuszom w formie zaliczek i częściowo w styczniu 2025 r.?

3.Czy mając na uwadze zaprezentowane okoliczności faktyczne Spółka obowiązana była do odprowadzenia podatku na zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych od tej części zysku wypracowanego przez Spółkę w roku 2024, która została wypłacona komplementariuszom w styczniu 2025 r. ?

4.Czy mając na uwadze zaprezentowane okoliczności przyszłe Spółka obowiązana jest w dniu zatwierdzenia sprawozdania finansowego lub w innym terminie niezwiązanym z wypłatą świadczenia do odprowadzenia podatku na zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych od całości zysku wypracowanego przez Spółkę w roku 2024, w tym części zysku pozostawionego w Spółce?

Państwa stanowisko w sprawie

Uwagi wstępne

Od dnia 1 stycznia 2021 r. zgodnie z art. 5 pkt 21 Ustawy o CIT, w brzmieniu nadanym mu Ustawą Zmieniającą, spółki komandytowe stały się podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Konsekwencją nadania spółce komandytowej podmiotowości podatkowej na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych jest wprowadzenie dwóch poziomów opodatkowania dochodu osiągniętego przez tę spółkę – najpierw na poziomie spółki, a następnie u jej wspólników (komplementariuszy i komandytariuszy), przy czym ustawodawca przewidział możliwość wyboru opodatkowania w tej formie od 1 maja 2021 roku. Tym samym, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, spółka komandytowa traktowana jest jako spółka kapitałowa.

Natomiast u wspólników spółki komandytowej będących osobami fizycznymi udział w zysku tej spółki jest traktowany jak przychód z tytułu udziału w zyskach osoby prawnej i opodatkowany zryczałtowanym 19% podatkiem dochodowym.

Zgodnie bowiem z art. 5a pkt 31 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r.), za udział w zyskach osób prawnych na gruncie tej ustawy uważa się również udział w zyskach spółek, o których mowa w art. 5a pkt 28 lit. c) tej ustawy, w tym spółki komandytowej.

Zgodnie zaś z art. 30a ust. 1 pkt 4 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od uzyskanych dochodów (przychodów) z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy. Należy zauważyć, że już w 2014 r. wprowadzając nowelizację przepisów w zakresie opodatkowania spółek komandytowo-akcyjnych ustawodawca stworzył hybrydowy mechanizm opodatkowania spółki komandytowo-akcyjnej, ustalając (w odniesieniu do wspólników będących osobami fizycznymi) w art. 30a ust. 6a Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mechanizm odliczania podatku mający skutkować jedynie jednokrotnym opodatkowaniem zysku spółki komandytowo-akcyjnej po stronie jej komplementariuszy, tj. wspólników, którzy odpowiadają za zobowiązania spółki bez ograniczeń. Na mocy przepisów Ustawy Zmieniającej od dnia 1 stycznia 2021 r. powyższy mechanizm znajduje zastosowanie również do opodatkowania przychodów z udziału w zyskach spółki komandytowej po stronie komplementariuszy takiej spółki.

Jak wyraźnie wskazano w uzasadnieniu projektu Ustawy Zmieniającej, celem powyższej regulacji jest uniknięcie skutku podwójnego opodatkowania dochodu komplementariusza spółki komandytowej, tj. wspólnika, który ponosi nieograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania spółki.

W uzasadnieniu tym wskazano, że do komplementariusza spółki komandytowej znajdować będą zastosowanie przepisy art. 22 ust. 1a-1e ustawy o CIT oraz art. 30a ust. 6a-6e ustawy o PIT, pozwalające na odliczenie przez ten podmiot od podatku dochodowego wyliczonego od dochodu z udziału w zyskach spółki komandytowej kwoty podatku zapłaconej przez tę spółkę, proporcjonalnie obciążającej zysk komplementariusza uzyskany z udziału w takiej spółce. W konsekwencji komplementariusz spółki komandytowej podlegać będzie podobnym obciążeniom podatkowym jak wspólnicy spółek podatkowo transparentnych (spółek niebędących podatnikami podatku dochodowego). Powyższe oznacza, że uzyskanie przez Spółkę statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych nie może pociągać za sobą efektu podwójnego opodatkowania przychodów (dochodów) komplementariusza z tytułu udziału w zyskach Spółki.

Oznacza to, że Spółka – co do zasady – zobowiązana jest naliczyć, pobrać i wpłacić do właściwego urzędu skarbowego zryczałtowany podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od przychodów uzyskiwanych przez Wspólnika (osobę fizyczną) z tytułu udziału w zyskach Spółki. Ten zryczałtowany podatek dochodowy będzie przy tym podlegał regułom wskazanym w art. 30a ust. 6a-6c Ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30a ust. 6a Ustawy o PIT, zryczałtowany podatek, obliczony zgodnie z ust. 1 pkt 4, od przychodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany.

Zgodnie z art. 30a ust. 6b Ustawy o PIT, kwota powyższego pomniejszenia nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego zgodnie z ust. 1 pkt 4.

Oznacza to, że przychody (dochody) Komplementariusza z tytułu udziału w zyskach Spółki są opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych według zasad przewidzianych w Ustawie o PIT, a tym samym zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów Komplementariusza z tytułu udziału w zyskach Spółki będzie podlegał pomniejszeniu o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału Komplementariusza w zysku Spółki i podatku należnego od dochodu Spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 Ustawy o CIT, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany.

Wskazać należy, iż Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje także w art. 21 ust. 1 pkt 51a zwolnienie dedykowane komandytariuszom. Zgodnie z brzmieniem przepisu wolne od podatku dochodowego są kwoty stanowiące 50% przychodów uzyskanych przez komandytariusza z tytułu udziału w zyskach w spółce komandytowej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie więcej jednak niż 60.000 zł w roku podatkowym odrębnie z tytułu udziału w zyskach w każdej takiej spółce komandytowej, w której podatnik jest komandytariuszem.

Przy czym zgodnie z art. 21 ust. 40 Ustawy o PIT, zwolnienia tego nie stosuje się do komandytariusza spółki komandytowej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który:

1)posiada bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 5% udziałów (akcji) w spółce posiadającej osobowość prawną lub spółce kapitałowej w organizacji będących komplementariuszem w tej spółce komandytowej lub

2)jest członkiem zarządu:

a)spółki posiadającej osobowość prawną lub spółki kapitałowej w organizacji będących komplementariuszem w tej spółce komandytowej, lub

b)spółki posiadającej bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 5% udziałów (akcji) w spółce posiadającej osobowość prawną lub spółce kapitałowej w organizacji będących komplementariuszem w tej spółce komandytowej, lub

3)jest podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 z członkiem zarządu lub wspólnikiem spółki posiadającej bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 5% udziałów (akcji) w spółce posiadającej osobowość prawną lub spółce kapitałowej w organizacji będących komplementariuszem w tej spółce komandytowej.

Intencją ustawodawcy było zróżnicowanie opodatkowania wspólników spółek komandytowych ze względu na cechy podmiotowe (tj. rolę pełnioną w spółce), a nie ze względu sposób lub tryb albo czas otrzymywania wypłat z zysku. Istotą omawianego uregulowania i zarazem ratio legis było to, by komplementariusz był wspólnikiem uprzywilejowanym, tj. chronionym przed efektami podwójnego opodatkowania, analogicznie jak ma to miejsce wobec wspólników spółek komandytowo-akcyjnych.

Istotną okolicznością jest, że moment powstania obowiązku podatkowego i zobowiązania podatkowego jest różny. Zobowiązanie podatkowe w podatku zryczałtowanym od osób fizycznych od dochodów w postaci udziału w zysku osoby prawnej związany jest zawsze z dniem wypłaty zysku / dywidendy na rzecz podatnika. To w tym dniu płatnik obowiązany jest dokonać naliczenia tego podatku zgodnie z przepisami prawa, jego potrącenia z kwoty wypłacanej, wypłaty podatnikowi zysku/dywidendy w kwocie należnej i następnie odprowadzenia do urzędu skarbowego. Mechanizm ten został opisany w przepisach prawa podatkowego (zarówno w Ordynacji podatkowej, jak i przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Nie budzi wątpliwości i nie jest kontrowersyjne twierdzenie, że dochodów z udziału w zyskach osób prawnych, o jakim mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o PIT, powstaje w momencie wypłaty, gdyż jak stanowi przepis jest dochodem faktycznie uzyskanym. Od 1 stycznia 2015 r. przepis art. 17 Ustawy o PIT został nieco inaczej sformułowany. W miejscu dotychczasowego określenia "dochody (...) których podstawą uzyskania są akcje (udziały)" pojawiło się sformułowanie "dochody faktycznie uzyskane z tego udziału".

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT, przychodem będą otrzymane tytułem dywidendy (zysku) pieniądze lub wartości pieniężne. W związku z tym istnienie samych tylko wierzytelności względem spółki z tytułu należnej dywidendy nie jest równoznaczne z powstaniem przychodu.

Przepis art. 41 ust. 4e Ustawy o PIT nakłada na spółki komandytowe obowiązki płatnika z tytułu poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, przy jednoczesnym poszanowaniu zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e Ustawy o PIT. Jednoznacznie wynika z tego, że pobór zryczałtowanego podatku powinien nastąpić z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e. Ustawodawca wprost zatem wskazał w jaki sposób płatnik powinien obliczyć podatek. Nie wymaga szerszego uzasadnienia, że aby pobrać podatek od podatnika płatnik powinien wcześniej dokonać prawidłowego jego obliczenia. Wobec powyższego Spółka chcąc pobrać zryczałtowany podatek od wypłat komplementariuszowi (osobie fizycznej) udziału w zysku, powinna go wyliczyć z uwzględnieniem zasad przewidzianych w powyższym przepisie.

Analizując przepisy prawa oraz orzecznictwo sądowe i interpretacje podatkowe nie może być wątpliwości, iż Spółka nie ma obowiązku naliczenia, potrącenia i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanych w trakcie roku obrotowego zaliczek na poczet udziału w zysku. Mimo, iż organy podatkowe konsekwentnie zajmowały stanowisko przeciwne podatnikom i płatnikom, to sądy administracyjne jednolicie wskazują, że nie powstaje obowiązek poboru i zapłaty podatku zryczałtowanego przez Spółkę jako płatnika wobec tego m.in., że nie jest możliwe jego prawidłowe naliczenie. Sądy wskazują także, że nie następuje przy wypłacie zaliczki przekształcenie obowiązku podatkowego w zobowiązanie podatkowe.

Co ważne, w zakresie zasad poboru zryczałtowanego podatku od przychodów z dywidend ustawodawca nałożył na płatnika obowiązek ustalenia całokształtu okoliczności, które są istotne dla obliczenia wysokości zobowiązania podatkowego. Ustawodawca także wprost wskazał, że obowiązki swoje realizuje płatnik w dniu wypłaty świadczeń z tytułu udziału w zysku osób prawnych, ewentualnie w dniu ich postawienia podatnikowi do dyspozycji (art. 41 ust. 4 Ustawy o PIT).

Spółka powzięła jednak wątpliwość, w jakim momencie powstaje obowiązek naliczenia i poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych, szczególnie, gdy nie dochodzi do wypłaty całości zysku, a wszystkie wypłaty, jakich dokonano na rzecz Wspólników miały miejsce przed dniem złożenia zeznania rocznego CIT-8 i przed dniem sporządzenia i zatwierdzenia sprawozdania finansowego.

Stanowisko do pytań nr 1-3

Przywołane wyżej przepisy prawa oraz wyroki sądów administracyjnych wskazują, iż Spółka nie miała obowiązku obliczyć, potrącić i odprowadzić do urzędu skarbowego zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od wypłaconych komplementariuszom w trakcie roku zaliczek na poczet zysku, części zysku wypłaconego komplementariuszom w styczniu 2025 r., czy też od części zysku, jaki Spółka wypracowała za rok 2024 r. stanowiącego sumę zaliczek wypłaconych komplementariuszom i części zysku ze stycznia 2025 r.

Istotny dla sprawy pozostaje także wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 grudnia 2020 r., sygn. akt II FSK 2048/18, odnoszący się do analogicznego stanu faktycznego i prawnego w spółce komandytowo-akcyjnej (nadmienić należy, iż przepisy podatkowe w zakresie opodatkowania zryczałtowanym podatkiem udziałów w zyskach poszczególnych wspólników są analogiczne dla spółek komandytowych i komandytowo-akcyjnych). W powołanym wyroku Sąd wskazał, iż: „Jak wynika z art. 30a ust. 6a u.p.d.o.f., zryczałtowany podatek obliczony zgodnie z ust. 1 pkt 4, od przychodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany. Naczelny Sąd Administracyjny w pełni podziela pogląd Sądu pierwszej instancji, akceptujący stanowisko Dyrektora KIS, że wykładnia językowa omawianego przepisu daje jednoznaczne rezultaty i brak jest podstaw do sięgania po inne rodzaje wykładni. Zasadnie stwierdzono w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, że art. 30a ust. 6a u.p.d.o.f. nie tylko zawiera sformułowanie "podatku należnego" ale także "podatku za rok podatkowy". Podatek należny w odniesieniu do roku podatkowego oznacza, że ustawodawca przyjął, iż odliczenie od zryczałtowanego podatku naliczonego od przychodu komplementariusza z tytułu udziału w zysku podatku należnego zapłaconego przez SKA odnosi się do roku podatkowego, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany. Skoro bowiem art. 30a ust. 6a u.p.d.o.f. odnosi się do podatku należnego obliczonego według art. 19 u.p.d.o.p., to znaczy, że chodzi wyłącznie o zaliczenie na poczet podatku zryczałtowanego od przychodów komplementariusza z tytułu udziału w zysku S.K.A. podatku dochodowego od osób prawnych mającego odzwierciedlenie/wynikającego z zeznania rocznego S.K.A. (CIT-8). Jeżeli do obliczenia wysokości podatku od komplementariusza, zgodnie z art. 30a ust. 6a u.p.d.o.f., konieczne jest poznanie wysokości podatku należnego S.K.A., to obowiązek podatkowy komplementariusza powstały z chwilą wypłaty mu zaliczki na poczet udziału w zyskach, przekształci się w zobowiązanie podatkowe w momencie obliczenia dochodu tej spółki na podstawie art. 19 u.p.d.o.p. Dopiero wówczas znana będzie wysokość podatku do zapłaty przez komplementariusza. W konsekwencji w tym momencie płatnik będzie mógł zrealizować swój obowiązek w postaci obliczenia podatku, zaś w dalszej kolejności pobrania go i wpłacenia właściwemu organowi podatkowemu. Tylko w taki sposób płatnik zrealizuje wynikający z art. 41 ust. 4e u.p.d.o.f. obowiązek pobrania podatku z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e.u.p.d.o.f. Wypłacając komplementariuszom w trakcie roku podatkowego zaliczki na poczet zysku, spółka komandytowo - akcyjna nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f. Ustawodawca w zakresie tego podatku nie wprowadził obowiązku pobierania zaliczek przez płatnika, zaś obliczenie wysokości podatku powinno odbywać się według zasad określonych w art. 30a ust. 6a u.p.d.o.f. Jest to natomiast możliwe dopiero po obliczeniu podatku należnego spółki komandytowo-akcyjnej za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany”.

Z powyższego wynika, że dopóki nie jest znana Spółce wysokość podatku dochodowego od osób prawnych, to nie jest możliwe zrealizowanie obowiązków ciążących na niej jako na płatniku zryczałtowanego podatku od dywidendy. W ocenie Wnioskodawcy zaprezentowana w wyroku NSA interpretacja wzajemnej relacji pomiędzy art. 41 ust. 4e a art. 30a ust. 1 pkt 4 oraz 6a-6e Ustawy o PIT odpowiada zamiarowi Ustawodawcy, zmierzającemu do zakazu podwójnego opodatkowania zysku komplementariusza spółki komandytowo-akcyjnej i spółki komandytowej.

Stanowisko do pytania nr 4

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż obowiązujące przepisy prawa określają jeden moment, w którym płatnik ma obowiązek obliczyć i potrącić zryczałtowany podatek dochodowy od udziału w zyskach osób prawnych. Mianowicie momentem tym jest moment wypłaty świadczenia, czy też postawienia go do dyspozycji podatnika.

Wynika to wprost z art. 41 ust. 4 w zw. z ust. 1 i w zw. z art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT. Jak stanowi art. 41 ust. 1 Ustawy o PIT, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zgodnie zaś z ust. 4 tego przepisu: „Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-17 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz llb-13, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21”. Także art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi o wypłacie świadczenia.

Nie budzi więc wątpliwości, że tylko w momencie wypłaty świadczenia możliwe jest spełnienie obowiązków przez płatnika. Podatek pobierany przez płatnika musi być podatkiem potrąconym z wypłacanego świadczenia. Nie jest możliwe jego pobranie od tej części zysku, która pozostaje w Spółce. Nie jest także możliwe jego pobranie od zysku już wypłaconego w formie np. zaliczek, gdyż do wypłaty już doszło, a wówczas nie było obowiązku poboru podatku. Ustawodawca nie wskazał żadnego innego terminu poboru podatku przez płatnika i nie związał tego obowiązku z jakimkolwiek innym zdarzeniem faktycznym czy prawnym.

Należy podkreślić, iż konieczność uwzględniania przy wykładni prawa podatkowego orzecznictwa sądowego stanowi obowiązek organów podatkowych, szczególnie organu wydającego interpretacje podatkowe, gdyż jedynie taka wykładnia zmierza do poszanowania zasad ogólnych prawa, a pomijanie orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego przy interpretacji przepisów prawa stanowi naruszenie wyrażonej w art. 121 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa zasady prowadzenia postępowania podatkowego.

W orzecznictwie sądów administracyjnych (np. WSA w Szczecinie, wyrok z 18 stycznia 2024 r., sygn. akt I SA/Sz 607/23) wyrażono pogląd, że: „Należy podkreślić, że w demokratycznym państwie prawnym organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. Każdy ma obowiązek ponoszenia danin publicznych, w tym podatków, ale wyłącznie określonych w ustawie (art. 2, art. 7, art. 84, art. 217 Konstytucji RP). W rezultacie sąd w składzie orzekającym wpisuje się w pogląd prawny przedstawiony w sprawie sygn. II FSK 2048/18, który pozostaje w pełni aktualny na gruncie okoliczności zaoferowanych przez spółkę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, zarówno na płaszczyźnie podmiotowej, jak i przedmiotowej. (...) Z perspektywy art. 2, art. 7 i art. 217 Konstytucji RP nie można domniemywać opodatkowania, które nie zostało wprost wyraźnie uregulowane w ustawie podatkowej (przedmiotu opodatkowania, który nie został nazwany w ustawie podatkowej). Tam gdzie ustawodawca chciał wprowadzić do porządku prawnego instytucję zaliczki, została ona ujęta w treści ustawowych rozwiązań. Skoro ustawodawca podatkowy konsekwentnie nie posługuje się pojęciem zaliczki na poczet udziału w zysku spółki, to w sposób zamierzony nie obejmuje tej kategorii wypłat opodatkowaniem w trakcie roku podatkowego i nie nakłada na spółkę obowiązków płatnika w tym zakresie do czasu, gdy wystąpi w obrocie prawnym udział wspólnika w zysku spółki jako skonkretyzowana wielkość definitywna, stanowiąca wypadkową wszystkich istotnych okoliczności faktycznych i prawnych zaistniałych w całym roku podatkowym”.

NSA w Warszawie w wyroku z dnia 17 lipca 2024 r., w sprawie o sygn. akt II FSK 423/24, potwierdził obowiązującą już linię orzeczniczą w przedmiocie braku podstaw do pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, a nadto wyartykułował, że praktyka przyjmowana przez organy narusza uregulowanie zapisane art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Podsumowując, stanowisko Spółki do pytania nr 4 jest takie, iż nie ma ona obowiązku pobierać podatku jako płatnik od całego zysku, jaki Spółka wypracowała ani w momencie zatwierdzenia sprawozdania finansowego ani w żadnym innym momencie. Nie było takiego obowiązku w przypadku wypłat czynionych komplementariuszom w trakcie roku obrotowego i tej w styczniu 2025 r., ponieważ niemożliwym było zastosowanie wówczas art. 41 ust. 4 Ustawy o PIT z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e Ustawy o PIT.

Tym samym Spółka nie będzie zobowiązana jako płatnik pobrać i odprowadzić zryczałtowanego podatku na etapie zatwierdzenia sprawozdania finansowego, czy na innym etapie niezwiązanym z wypłatą świadczenia, gdyż jest to zgodne z przepisami prawa łączącymi obowiązek poboru podatku wyłącznie w momentem wypłat świadczeń poprzez dokonanie potrącenia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu ww. podatkiem zawiera art. 10 ust. 1 ustawy. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Stosownie do art. 5a pkt 28 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce oznacza to spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto w myśl art. 5a pkt 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o udziale w zyskach osób prawnych oznacza to również udział w zyskach spółek, o których mowa w pkt 28 lit. c-e.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału (…).

Z uregulowań zawartych w art. 24 ust. 5 tej ustawy wynika, że:

Dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału.

Ustawodawca nie wymienił wśród przykładowych dochodów (przychodów) z udziału w zyskach osób prawnych wypłaty zaliczek na poczet dywidendy ani zaliczek na poczet zysku. Niemniej jednak wypłata tego rodzaju należności na rzecz wspólnika spółki w rozumieniu art. 5a pkt 28 ustawy jest traktowana jako faktyczne uzyskanie przychodu z udziału w zyskach takiej spółki. Wypłata zaliczki na poczet udziału w zyskach spółki powoduje więc powstanie przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Jak stanowi art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 52a.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie natomiast do treści art. 41 ust. 4 powołanej ustawy:

Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-13, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.

W myśl art. 41 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Spółki, o których mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, obowiązane są jako płatnicy pobierać zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e.

Wypłata przez Spółkę w trakcie roku podatkowego komplementariuszowi zaliczki na poczet zysku rocznego Spółki stanowi dla niego przychód z tytułu udziału w takim zysku, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na analogicznych zasadach jak przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Przychód ten powstaje zatem w momencie jego wypłaty i jest opodatkowany stawką 19%. Spółka jest obowiązana jako płatnik pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od ww. wypłat dokonywanych na rzecz komplementariuszy.

Zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zryczałtowany podatek, obliczony zgodnie z ust. 1 pkt 4, od przychodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany.

Stosownie do art. 30a ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwota pomniejszenia, o którym mowa w ust. 6a nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego zgodnie z ust. 1 pkt 4.

Wykładnia literalna art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi do wniosku, że kwotę pomniejszenia podatku można ustalić dopiero, gdy znana jest wartość podatku dochodowego od osób prawnych należnego od dochodu spółki za rok podatkowy, w którym uzyskany został zysk dzielony między wspólników. Przesądza o tym użycie przez ustawodawcę w treści art. 30a ust. 6a sformułowania „za rok podatkowy”. Nie ma możliwości stosowania tego pomniejszenia w odniesieniu do wypłacanych wspólnikom w trakcie roku podatkowego zaliczek na poczet udziału w zysku za ten rok (zaliczek na poczet zysku, jaki spółka może osiągnąć w tym roku podatkowym). Ustawa nie pozwala bowiem na ustalenie kwoty pomniejszenia w oparciu o zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych należne od dochodu spółki, obliczone zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za okres do momentu wypłaty zaliczki na poczet udziału w zysku.

Regulacja art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uwzględnia zależność pomiędzy dochodem (zyskiem) uzyskanym przez spółkę w danym roku podatkowym a przychodami wspólników z udziału w zysku spółki za ten rok podatkowy. Ustawodawca ukształtował omawiane uprawnienie uwzględniając „modelowy” system podziału zysków, tj. następującą sekwencję zdarzeń:

·Spółka w trakcie roku uzyskuje dochody, które opodatkowuje podatkiem dochodowym;

·po zakończeniu roku obrotowego i roku podatkowego spółka ustala swój zysk i ustala podatek dochodowy należny za dany rok podatkowy;

·po ustaleniu wyników za dany rok obrotowy spółka podejmuje decyzję o podziale zysku za dany rok;

·wypłata zysków za dany rok „wynika” z uzyskania dochodów (zysków) za ten rok.

Na mocy art. 30a ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisy ust. 6a i 6b stosuje się również w przypadku, gdy przychód z tytułu udziału w zysku spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, za dany rok podatkowy zostanie uzyskany przez komplementariusza w innym roku niż rok następujący po danym roku podatkowym, jednak nie dłużej niż przez 5 kolejnych lat podatkowych, licząc od końca roku podatkowego następującego po roku, w którym zysk został osiągnięty.

Przepis art. 30a ust. 6c ww. ustawy określa zakres „czasowy” uprawnienia komplementariusza do omawianego pomniejszenia. Kwota wyliczona zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w oparciu o wartość podatku należnego od dochodu spółki za dany rok podatkowy może pomniejszać podatek od wypłat uzyskiwanych przez wspólnika z udziału w zyskach spółki za ten rok podatkowy – w okresie do 6 lat od końca tego roku podatkowego.

Przepis odnosi się do sytuacji, w których udział w zysku osiągniętym przez spółkę w danym roku nie jest wypłacany wspólnikom w kolejnym roku, ale w latach późniejszych (do 5 lat od końca roku podatkowego następującego po roku, w którym zysk został osiągnięty, czyli do 6 lat od końca roku, w którym zysk został osiągnięty).

Co istotne, pomniejszenie nie dotyczy jakichkolwiek przychodów z udziału w zyskach spółki wypłacanych wspólnikom, ale wyłącznie tych przychodów, które wynikają z osiągnięcia przez spółkę zysku za dany rok podatkowy (są wypłatą z tytułu udziału w tym zysku – w zysku za ten konkretny rok podatkowy).

Spółka jako płatnik – zgodnie z art. 41 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest obowiązana pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów wypłacanych komplementariuszom z tytułu udziału w zysku Spółki w formie zaliczek na poczet zysku. Wypłata zaliczki na poczet udziału w zyskach spółki powoduje powstanie przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. Jednocześnie nie ma podstaw do pomniejszenia wartości pobieranego przez Spółkę zryczałtowanego podatku dochodowego o kwotę pomniejszenia, o którym mowa w art. 30a ust. 6a-6c ustawy. Przed złożeniem zeznania podatkowego CIT-8 nie będzie bowiem znana kwota podatku należnego od dochodu Spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku (zaliczka na poczet udziału w zysku) został uzyskany. Spółka – jako płatnik – powinna pobierać więc podatek według stawki 19%, bez pomniejszeń.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz przedstawione we wniosku okoliczności, Państwa Spółka była obowiązana – zgodnie z art. 41 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych –pobierać jako płatnik zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów wypłacanych Komplementariuszom w 2024 i 2025 r. świadczeń z tytułu udziału w zysku Spółki. Wypłata tego rodzaju należności na rzecz wspólnika spółki w rozumieniu art. 5a pkt 28 ustawy jest traktowana jako faktyczne uzyskanie przychodu z udziału w zyskach takiej spółki. Wypłata świadczenia na poczet udziału w zyskach spółki powoduje więc powstanie przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Momentem powstania tego obowiązku jest moment wypłaty Komplementariuszowi przychodu z udziału w zyskach osoby prawnej. Pobór podatku przez płatnika następuje bowiem „u źródła”. Taka zasada jest podstawą konstrukcji instytucji płatnika podatku. Ustawa nie zawiera przepisów szczególnych, które pozwalałyby na „odroczenie” lub przesunięcie momentu poboru podatku.

Brak podstaw do uwzględnienia kwoty pomniejszenia przez Spółkę jako płatnika nie oznacza, że podatnik (komplementariusz) nie będzie miał możliwości skorzystania z uprawnienia, o którym mowa w art. 30a ust. 6a-6c ustawy. Kwestia sposobu realizacji tego uprawnienia (w drodze stosownych wniosków do organu podatkowego) jest indywidualną sprawą każdego z komplementariuszy, a nie Spółki jako płatnika.

Nie są natomiast Państwo obowiązani do odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od pozostawionej w Spółce części zysku, ponieważ w tej sytuacji nie wystąpi przysporzenie majątkowe po stronie wspólnika. Obowiązek podatkowy pojawia się dopiero w momencie fizycznej wypłaty środków lub ich postawienia do dyspozycji wspólnika.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wyroki, które Państwo powołali dotyczą indywidualnych spraw odrębnych podmiotów. W toku rozważań nad sposobem rozstrzygnięcia wniosku organ miał na względzie także prezentowane w nich stanowiska i argumenty, niemniej jednak ich nie podziela.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.