Interpretacja indywidualna - Interpretacja

Interpretacja indywidualna - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką akcyjną, bankiem krajowym w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy - Prawo bankowe, prowadzącym m.in. działalność maklerską. Wnioskodawca posiada siedzibę w Polsce i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Celem uzyskania środków na sfinansowanie bieżącej działalności Wnioskodawca wprowadził w życie program emisji bankowych praw pochodnych.

Emitowane przez Bank bankowe prawa pochodne są/będą rejestrowane na prowadzonych przez Wnioskodawcę rachunkach papierów wartościowych. Papiery zarejestrowane są w KDPW i mogą zostać przeniesione do innego biura/domu maklerskiego.

Zgodnie z art. 88o ust. 1 Prawa bankowego, bankowe prawa pochodne (dalej: „BPP”) są emitowanymi w serii papierami wartościowymi, które inkorporują uprawnienie do nabycia lub objęcia papierów wartościowych określonych w art. 3 pkt 1 lit. a) ustawy o obrocie instrumentami finansowymi lub też są wykonywane przez dokonanie rozliczenia pieniężnego.

W przypadku BPP wykonywanych przez rozliczenie pieniężne wysokość możliwego do uzyskania przez inwestora świadczenia uzależniona jest od uprzednio określonych warunków dotyczących kształtowania się wartości lub ceny czynników takich jak: indeks lub połączenie indeksów, instrument finansowy lub połączenie instrumentów finansowych, towar lub połączenie towarów, inne aktywo lub połączenie innych aktywów oraz kurs walutowy lub połączenie kursów walutowych.

BPP stanowią więc formę strukturyzowanego produktu finansowego, dla którego wysokość możliwego do osiągnięcia przez inwestora świadczenia/zysku może być zależna od kształtowania się wartości lub ceny instrumentu bazowego.

Dla zapewnienia ochrony interesów inwestorów, zgodnie z Prawem bankowym, warunki emisji BPP mogą przewidywać także całkowitą lub częściową ochronę kapitału. W takim przypadku w momencie wykupu BPP emitent może być zobowiązany do wypłaty na rzecz osoby uprawnionej kwoty nie niższej niż kwota odpowiadająca całości albo części uiszczonej ceny emisyjnej BPP.

Informacje ogólne dotyczące realizowanych/planowanych przez Bank emisji BPP

Szczegółowe warunki emisji BPP są/będą każdorazowo określone w Ostatecznych Warunkach dotyczących danej emisji. Ogólne warunki emisji BPP przez Bank zostały określone w (...). Bank zakłada, że założenia dotyczące kategorii należności/świadczeń przysługujących inwestorom z BPP, co do zasady, będą zbieżne dla wszystkich emisji BPP.

Zgodnie z założeniami przyjętymi dla pierwszego programu emisji BPP do składania zapisów na BPP uprawnione są osoby fizyczne, osoby prawne, a także jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. W przypadku osób fizycznych oferta może być skierowana do osób posiadających nieograniczony lub ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce (tj. do rezydentów lub nierezydentów, dalej łącznie jako: „Posiadacze”).

Bank zakłada, że emitowane BPP:

•będą papierami wartościowymi na okaziciela niemającymi formy dokumentu,

•będą przedmiotem oferty publicznej,

•(…), tj. emitowane przez Bank BPP będą wykonywane jedynie przez dokonanie rozliczenia pieniężnego, w którym wypłata i wysokość świadczenia będą uzależnione od wyceny instrumentu bazowego,

•będą objęte całkowitą ochroną kapitału, o której jest mowa w art. 88 ust. 2 Prawa bankowego.

W związku z nabywaniem/obejmowaniem BPP Bank może być zobowiązany do realizacji na rzecz Posiadaczy następujących typów płatności pożytków:

•zapłaty przed Dniem wykupu/wcześniejszego wykupu świadczenia wynikającego z realizacji inkorporowanego w BPP prawa polegającego na cyklicznym dokonaniu rozliczenia pieniężnego (dalej: „Świadczenie typu A”),

•zapłaty w Dniu wykupu/wcześniejszego wykupu świadczenia skalkulowanego w oparciu o wartość ceny emisyjnej (dalej: „Cena emisyjna”) oraz wartość wynikającą z realizacji inkorporowanego w BPP prawa polegającego na dokonaniu rozliczenia pieniężnego na podstawie wyceny instrumentu bazowego (dalej: „Świadczenie typu B”),

•zapłaty kwoty wynikającej z dobrowolnego odkupu przez Wnioskodawcę BPP na skutek złożonej przez Posiadacza oferty (dalej: „Kwota odkupu”).

Świadczenie typu A

Zgodnie z przyjętymi przez Bank założeniami oraz charakterystyką BPP Posiadacz może być uprawniony do uzyskania od Banku cyklicznej należności. Warunki wypłaty należności zostaną każdorazowo określone w Ostatecznych Warunkach emisji danej serii BPP. Zgodnie z przyjętymi przez Bank założeniami wypłata Świadczenia typu A może być realizowana na rzecz Posiadacza w sposób cykliczny w całym okresie inwestycji, aż do dnia poprzedzającego Dzień wykupu/ wcześniejszego wykupu BPP. Wartość Świadczenia typu A może być stała lub uzależniona od kształtowania się instrumentu bazowego. Z uwagi na fakt, że zarówno wypłata, jak i wartość Świadczenia typu A może być uzależniona od kształtowania się wartości instrumentu bazowego, możliwym jest wystąpienie scenariusza, w którym nie dojdzie do rozliczenia pieniężnego z inwestorem (lub też wystąpią okresy bez wypłat).

Świadczenie typu B

Jak zostało wcześniej wskazane, Świadczenie typu B będzie kalkulowane w oparciu o dwa komponenty: Cenę emisyjną oraz kwotę wynikającą z rozliczenia pieniężnego realizowanego na podstawie wyceny instrumentu bazowego BPP.

Bank przewiduje, że BPP będą emitowane z całkowitą ochroną kapitału, o której mowa w art. 88o ust. 2 Prawa bankowego. Oznacza to, że Wnioskodawca w momencie wykupu BPP będzie zobowiązany do zapłaty na rzecz Posiadacza kwoty nie niższej niż kwota odpowiadająca całości uiszczonej ceny emisyjnej BPP. Zgodnie z założeniami przyjętymi przez Bank cena emisyjna będzie należna Posiadaczowi w momencie wykupu BPP niezależnie od tego, czy wykup BPP będzie następował w Dniu wykupu, czy też w Dniu wcześniejszego wykupu. Odnosząc się do drugiego ze wskazanych komponentów kalkulacyjnych Świadczenia typu B Bank pragnie wskazać, że zasady przyznania i ustalenia ww. kwoty rozliczenia pieniężnego będą zbieżne z zasadami stosowanymi wobec kalkulacji rozliczenia pieniężnego realizowanego dla wypłaty Świadczenia typu A, o ile wartość Świadczenia typu A będzie uzależniona od kształtowania się instrumentu bazowego. Również w przypadku ustalania wartości Świadczenia typu B Bank jako emitent nie gwarantuje, że Posiadacz otrzyma rozliczenie pieniężne, którego wysokość zależna będzie od wartości instrumentu bazowego.

Mając na uwadze powyższe, w zależności od kształtowania się wartości lub ceny instrumentu bazowego Świadczenie typu B alternatywnie może zostać efektywnie ustalone w oparciu o wartość:

•ceny emisyjnej powiększonej o kwotę wynikającą z kształtowania się wartości lub ceny instrumentu bazowego BPP albo

•wyłącznie ceny emisyjnej (gdy na rzecz inwestora nie będzie należna jakakolwiek kwota zależna od wartości instrumentu bazowego BPP).

Kwota odkupu

Bank przewiduje, że BPP mogą podlegać dobrowolnemu odkupowi przez Wnioskodawcę. Proces odkupu może być realizowany wyłącznie z inicjatywy Posiadacza. Po sfinalizowaniu czynności odkupu Bank będzie dokonywać umorzenia BPP. W przypadku odkupu BPP Posiadacz oraz Bank będą zawierać odrębną transakcję sprzedaży, na podstawie której Bank dokona odkupu określonej ilości BPP od Posiadacza. Transakcja odkupu będzie miała charakter dobrowolny zarówno z perspektywy Banku, jak i z perspektywy Posiadacza.

Zgodnie z przyjętymi założeniami Posiadacz może złożyć Bankowi ofertę odkupu. Jednakże, jeśli Posiadacz nie zdecyduje się na przedstawienie Bankowi oferty odkupu BPP, wówczas będzie mógł on kontynuować inwestycję w BPP aż do Dnia wykupu/wcześniejszego wykupu. Kwota odkupu kształtowana będzie w oparciu o warunki rynkowe (tj. w przypadku odkupu BPP Bank nie będzie zobowiązany do nabycia BPP za kwotę nie niższą niż cena emisyjna).

Mając na uwadze powyższe Bank powziął wątpliwość odnośnie do skutków podatkowych dotyczących wypłat poszczególnych kategorii świadczeń na rzecz Posiadaczy, tj. osób fizycznych podlegających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (o których mowa w art. 3 ust. 1 i ust. 2a ww. ustawy).

Pytania

1.Czy prawidłowe jest podejście Wnioskodawcy, w myśl którego Świadczenie typu A wypłacane Posiadaczom przed Dniem wykupu/przed dniem wcześniejszego wykupu powinno stanowić „odsetki” w rozumieniu art. 30a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i w konsekwencji Bank – pełniąc funkcję tzw. płatnika technicznego w odniesieniu do wypłaty Świadczenia typu A – może być zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego?

2.Czy prawidłowe jest podejście Wnioskodawcy, w myśl którego Świadczenie typu B wypłacane Posiadaczom w Dniu wykupu/w dniu wcześniejszego wykupu powinno stanowić element kalkulacyjny „dyskonta” w rozumieniu art. 5a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji Bank – pełniąc funkcję tzw. płatnika technicznego w odniesieniu do Świadczenia typu B – może być zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego?

3.Czy prawidłowe jest podejście Wnioskodawcy, w myśl którego Kwota odkupu wypłacana Posiadaczom powinna stanowić „dochód z odpłatnego zbycia papierów wartościowych” w rozumieniu art. 30b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji po stronie Banku wystąpi jedynie obowiązek informacyjny, natomiast nie powstaną obowiązki płatnika?

Państwa stanowisko w sprawie

Przed przystąpieniem do uzasadnienia swojego stanowiska Wnioskodawca wskazuje, że BPP będące przedmiotem zapytania stanowią „papiery wartościowe” w rozumieniu art. 5a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie bowiem do wspomnianego przepisu:

Ilekroć w ustawie jest mowa o: 11) papierach wartościowych - oznacza to papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 722 i 1863) [wyróżnienie Wnioskodawcy].

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. a) ustawy o obrocie, do którego odwołuje się ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, zakres definicji papierów wartościowych obejmuje:

a) akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2024 r. poz. 18 i 96), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne, bankowe prawa pochodne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2023 r. poz. 2488) i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego [wyróżnienie Wnioskodawcy].

Z uwagi na powyższe, dla celów kwalifikacji podatkowej świadczeń wynikających z BPP BPP powinny być traktowane jako papiery wartościowe.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zakresem 19% zryczałtowanego podatku dochodowego objęta jest m.in. wypłata odsetek i dyskonto od papierów wartościowych, z wyjątkiem odsetek stanowiących dochód z wykupu przez emitenta obligacji, o którym mowa w pkt 2a ww. ustawy.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku Świadczenia typu A, które będzie wypłacane przed Dniem wykupu/przed Dniem wcześniejszego wykupu w pierwszej kolejności należy rozważyć możliwość uznania go za płatność o charakterze odsetkowym.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia odsetek.

Jednak analiza stanowisk prezentowanych w judykaturze potwierdza, że pod tym pojęciem należy rozumieć każdą formę wynagrodzenia za korzystanie z cudzego kapitału. Tytułem przykładu można wskazać wyrok WSA w Warszawie z 26 maja 2021 r., sygn. akt III SA/Wa 151/21, w którym m.in. wskazano, że:

Nie ma legalnej definicji pojęcia „odsetki”. Zdefiniował je jednak Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 5 kwietnia 1991 r. sygn. akt III CZP 21/91, stwierdzając, że odsetki stanowią wynagrodzenie za używanie cudzych pieniędzy lub innych rzeczy zamiennych, płatne z reguły w rzeczach zamiennych tego samego rodzaju co dług główny, w stosunku do jego wysokości i czasu trwania używania. Tę definicję uznaje za trafną także Sąd orzekający w niniejszej sprawie, zauważając, że składa się ona z dwóch członów: pierwszego, o charakterze bezwarunkowym, mówiącego o wynagrodzeniu za używanie cudzych pieniędzy lub innych rzeczy zamiennych, oraz drugiego, o charakterze warunkowym (o czym świadczy użycie kwalifikatora "z reguły"), odnoszącego się do płatności w rzeczach zamiennych tego samego rodzaju co dług główny, w stosunku do jego wysokości i czasu trwania używania. Odsetki są więc wynagrodzeniem za używanie cudzych pieniędzy lub innych rzeczy zamiennych, które jest określane z reguły (ale nie zawsze) w stosunku do wysokości długu i czasu trwania używania. Innymi słowy, sposób określania wysokości odsetek ma znaczenie drugorzędne i niedecydujące o kwalifikacji prawnej zobowiązania jako odsetkowego (jako odsetek), podczas gdy znaczenie zasadnicze i decydujące ma okoliczność, że stanowi ono wynagrodzenie za używanie cudzych pieniędzy lub innych rzeczy zamiennych [wyróżnienia Wnioskodawcy].

Podobne stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 10 lutego 2023 r., sygn. akt II FSK 1478/20:

Pojęcie odsetek należy przy tym rozumieć tak, jak na gruncie międzynarodowego prawa podatkowego, czyli jako wynagrodzenie za korzystanie z udostępnionego kapitału (w tym dochody z wszelkiego rodzaju roszczeń wynikających z długów, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych prawem zastawu hipotecznego lub prawem udziału w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek publicznych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami mającymi związek z takimi skryptami dłużnymi, obligacjami lub pożyczkami [wyróżnienie Wnioskodawcy].

Mając na uwadze powyższe, mimo że w praktyce gospodarczej powszechnie stosowaną praktyką jest kształtowanie wysokości wynagrodzenia odsetkowego zależnie od upływu czasu korzystania z kapitału, nie oznacza to, że przyjęcie odmiennych parametrów kalkulacji wynagrodzenia (tj. przyjęcie mechanizmu opartego na wartości instrumentu bazowego) wykluczy możliwość kwalifikacji danego świadczenia jako płatności o charakterze odsetkowym.

Dla identyfikacji odsetek kluczowym jest bowiem możliwość powiązania danego wynagrodzenia z faktem korzystania z kapitału. W konsekwencji parametry mające bezpośredni wpływ na sposób kalkulacji odsetek nie będą, zdaniem Wnioskodawcy, determinować charakteru płatności, a jedynie mogą stanowić dodatkowe uzasadnienie dla przyjętej kwalifikacji danego strumienia jako odsetek.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że wypłata Świadczenia typu A jest realizowana na rzecz Posiadacza przed Dniem wykupu/przez Dniem wcześniejszego wykupu, Świadczenie typu A powinno zostać potraktowane jako odsetki w rozumieniu art. 30a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie budzi wątpliwości, że celem dokonania przez Bank emisji BPP było uzyskanie przez Bank środków na finansowanie bieżącej działalności. W konsekwencji, z perspektywy inwestora (Posiadacza), otrzymanie Świadczenia typu A w trakcie trwania inwestycji należy traktować jako uzyskanie od Banku wynagrodzenia za udostępniony przez Posiadacza kapitał pod postacią zapłaty Ceny emisyjnej BPP.

Zdaniem Wnioskodawcy, na powyższą kwalifikację nie powinien negatywnie wpływać warunkowy charakter Świadczenia typu A (tj. uzależnienie jego wypłaty oraz wysokości od instrumentu bazowego, w tym dopuszczenie do sytuacji, w której Świadczenie typu A efektywnie nie będzie realizowane na rzecz Posiadacza). Warunkowy charakter Świadczenia typu A może mieć bowiem jedynie wpływ na powstanie realnego przysporzenia po stronie Posiadacza. Jeśli Świadczenie typu A, które może być wypłacane cyklicznie do dnia poprzedzającego zakończenie inwestycji, w rzeczywistości nie zostanie wypłacone, wówczas po stronie inwestora przychód o charakterze odsetkowym w praktyce nie wystąpi.

Jednocześnie należy mieć na uwadze, że w przypadku przekazania Świadczenia typu A przed Dniem wykupu/wcześniejszego wykupu BPP nie podlega wykupowi, lecz dalej znajduje się w dyspozycji Posiadacza.

Powyższe potwierdza zatem, że Świadczenie typu A wypłacane przed Dniem wykupu nie odpowiada konstrukcji dochodu w postaci dyskonta.

W konsekwencji Świadczenie typu A wypłacane przed Dniem wykupu, zdaniem Wnioskodawcy, nie może stanowić elementu kalkulacyjnego dyskonta w rozumieniu art. 5a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Świadczenie typu A powinno natomiast zostać zaklasyfikowane jako odsetki w rozumieniu art. 30a ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

W konsekwencji powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, Bank w odniesieniu do Świadczenia typu A realizowanego przed Dniem wykupu/przed dniem wcześniejszego wykupu będzie pełnił funkcję tzw. płatnika technicznego i będzie zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 41 ust. 4 w zw. z art. 41 ust. 4d ww. ustawy.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 2

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a: 2) z odsetek i dyskonta od papierów wartościowych, z wyjątkiem odsetek stanowiących dochód z wykupu przez emitenta obligacji, o którym mowa w pkt 2a [wyróżnienie Wnioskodawcy].

Definicja pojęcia „dyskonto” została zawarta w art. 5a pkt 12 ww. ustawy. Zgodnie z ww. przepisem dyskonto oznacza:

Różnicę między kwotą uzyskaną z wykupu papieru wartościowego przez emitenta a wydatkami poniesionymi na nabycie papieru wartościowego na rynku pierwotnym lub wtórnym, a w przypadku nabycia papieru wartościowego w drodze spadku lub darowizny - różnicę między kwotą uzyskaną z wykupu a wydatkami poniesionymi przez spadkodawcę lub darczyńcę na nabycie tego papieru wartościowego [wyróżnienia Wnioskodawcy].

Chociaż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych definiując dyskonto odwołuje się do pojęcia „kwoty uzyskanej z tytułu wykupu papieru wartościowego”, nie wskazuje jednak precyzyjnie, co należy rozumieć pod ww. pojęciem.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla ustalenia znaczenia pojęcia „kwoty uzyskanej z wykupu” należy odwołać się do poglądów prezentowanych w doktrynie prawa papierów wartościowych, które potwierdzają, że wykup obligacji stanowi realizację zobowiązania emitenta jako dłużnika obligatariusza.

Co równie istotne, „wykupem jest sytuacja, w której: następuje spełnienie przez emitenta ostatniego, co do zasady podstawowego (zasadniczego, „kulminacyjnego”) i jednocześnie ostatniego świadczenia, centralnego z punktu widzenia każdych warunków emisji, implikującego całkowite lub niemal całkowite zaspokojenie interesów obligatariusza, w szczególności dotyczącej obligacji” [A. Stokłosa [w:] S. Syp, A. Stokłosa, <<Ustawa o obligacjach. Komentarz>>, Warszawa 2020, art. 74].

Warto również podkreślić, że zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o obligacjach, w wyniku wykupu następuje umorzenie obligacji.

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe daje podstawę do argumentacji, że pod pojęciem „kwoty uzyskanej z tytułu wykupu papieru wartościowego” na gruncie art. 5a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć kwotę, która jest uzyskiwana przez posiadacza papieru wartościowego w momencie jego unicestwienia (umorzenia) na skutek spełnienia wszystkich świadczeń inkorporowanych w tym papierze przez jego emitenta.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że definicja dyskonta wskazana w art. 5a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych literalnie nie odnosi się wprost tylko do jednego przepływu realizowanego przez emitenta papieru, lecz do wypłaty kwoty lub kwot, które emitent przekazuje na rzecz posiadacza w związku z wykupem.

Jednocześnie konsekwencją uiszczenia kwoty lub kwot w związku z wykupem jest umorzenie (unicestwienie) papieru wartościowego. Dlatego też dla ustalenia wartości dyskonta konieczne jest uwzględnianie wszelkich świadczeń/wypłat, które realizowane są przez emitenta łącznie ze zwrotem na rzecz posiadacza wartości emisyjnej papieru wartościowego (jeżeli wypłata takich świadczeń ma faktycznie miejsce).

Odnosząc powyższe do opisanego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego, zdaniem Banku dla kalkulacji dyskonta wynikającego z BPP w Dniu wykupu/wcześniejszego wykupu Bank powinien uwzględniać pełną wartość Świadczenia typu B.

Powyższe założenie będzie aktualne zarówno w sytuacji, gdy Świadczenie typu B w praktyce zostanie skalkulowane w oparciu o dwa komponenty (tj. Cenę emisyjną oraz element zależny od instrumentu bazowego BPP) lub jedynie w oparciu o Cenę emisyjną.

Stosownie do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego, w momencie wykupu (tj. umorzenia, unicestwienia) BPP, z uwagi na objęcie ich całkowitą ochroną zainwestowanego kapitału, Bank zawsze będzie zobowiązany do zwrotu na rzecz Posiadacza uiszczonej przez niego Ceny emisyjnej. W konsekwencji przekazanie na rzecz Posiadacza Świadczenia typu B ustalonego wg wartości Ceny emisyjnej będzie stanowić de facto zwrot środków uprzednio zapłaconych przez Posiadacza w związku z objęciem analizowanego papieru wartościowego. Nie budzi zatem wątpliwości, że Cena emisyjna jako element kalkulacyjny Świadczenia typu B wypłacanego w Dniu wykupu/wcześniejszego wykupu powinna stanowić element „kwoty z wykupu papieru wartościowego” w rozumieniu art. 5a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy analogiczne podejście należy przyjąć wobec drugiego z elementów kalkulacyjnych Świadczenia typu B, tj. wobec kwoty zależnej od instrumentu bazowego BPP. Zgodnie z przyjętymi przez Bank założeniami świadczenie to będzie realizowane w Dniu wykupu/ wcześniejszego wykupu i efektywnie może powiększać kwotę, jaką Posiadacz uzyskuje od Banku z tytułu wykupu (umorzenia) BPP. Z perspektywy ekonomicznej kwota, jaką emitent będzie zobowiązany wypłacić w związku z wykupem, będzie więc sumą dwóch elementów, tj. Ceny emisyjnej oraz kwoty uzależnionej od kształtowania się wartości lub ceny instrumentu bazowego BPP (jeżeli wystąpi).

Dlatego też, zdaniem Banku, pełna wartość wypłacanego na rzecz Posiadacza Świadczenia typu B (tj. ceny emisyjnej powiększonej o ewentualną kwotę zależną od instrumentu bazowego BPP), jako „kwota z wykupu papieru wartościowego”, powinna zostać uznana za element kalkulacyjny dyskonta w rozumieniu art. 5a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dla pełnego obrazu stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 Bank przedstawia poniżej przykład liczbowy w odniesieniu do kalkulacji dyskonta.

(...)

Na marginesie Wnioskodawca pragnie zauważyć, że zaprezentowane przez niego podejście zakładające konieczność uwzględniania w kalkulacji dyskonta całości wypłaconych na rzecz Posiadacza w momencie wykupu BPP kwot (tj. Świadczenia typu B) jest także spójne z prezentowanym przez ustawodawcę podejściem w zakresie opodatkowania dochodu z wykupu obligacji, od których należne są świadczenia okresowe – tj. kategorii dochodu, o której jest mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z art. 24 ust. 24 ww. ustawy, dochód z wykupu obligacji (od których należne są świadczenia okresowe) stanowi różnica między kwotą uzyskaną z wykupu obligacji wraz ze świadczeniami uzyskanymi za ostatni okres przed wykupem tych obligacji a wydatkami poniesionymi na objęcie/nabycie tych obligacji na rynku pierwotnym lub wtórnym przez podatnika.

W kalkulacji dochodu z wykupu uwzględniana jest kwota uzyskana w związku z wykupem obligacji przez emitenta powiększona o świadczenia należne za ostatni okres przed wykupem. Na podstawie wskazanej regulacji efektywnemu opodatkowaniu podlega więc dodatnia różnica pomiędzy ostatnim świadczeniem uzyskiwanym przez inwestora z faktu posiadania obligacji (tj. kwoty wykupu powiększonej o ostatnie świadczenie okresowe) a ceną nabycia obligacji.

Mimo, że literalnie wskazana regulacja powinna mieć zastosowanie jedynie do kalkulacji dyskonta obligacji, zdaniem Wnioskodawcy, zarówno z perspektywy ekonomicznej, jak i podatkowej racjonalnym będzie uznanie, że przyjęty w niej mechanizm/model kalkulacji dyskonta powinien mieć zastosowanie także wobec wykupu innych kategorii papierów wartościowych, w tym BPP. W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest bowiem regulacji, które wprost wykluczałyby możliwość przyjęcia ww. linii interpretacyjnej dla ustalenia dyskonta (w rozumieniu art. 5a pkt 12 ww. ustawy) wobec innych kategorii papierów wartościowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie płatności składające się na Świadczenie typu B (tj. cena emisyjna oraz kwota zależna od wartości instrumentu bazowego BPP) powinny więc stanowić element kalkulacyjny dyskonta w rozumieniu art. 5a pkt 12 ww. ustawy.

W konsekwencji Bank – pełniąc funkcję tzw. płatnika technicznego w odniesieniu do wypłat realizowanych w Dniu wykupu/wcześniejszego wykupu – w procesie kalkulacji dyskonta powinien uwzględnić całą kwotę Świadczenia typu B. Jeśli w wyniku ww. operacji zidentyfikowana zostanie wartość dodatnia (tj. powstanie dyskonto), wówczas Bank może być zobowiązany do obliczenia, ewentualnego poboru i zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 41 ust. 4 w zw. z art. 41 ust. 4d ww. ustawy.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 3

Stosownie do art. 30b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochód uzyskany z odpłatnego zbycia papierów wartościowych oraz z realizacji praw z nich wynikających podlega 19% podatkowi dochodowemu.

Natomiast zgodnie z art. 39 ust. 3 ww. ustawy:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru.

Pojęcie odpłatnego zbycia papierów wartościowych nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W szczególności ww. ustawa nie rozstrzyga, czy możliwe jest dokonywanie odpłatnego zbycia papierów wartościowych przez ich posiadacza na rzecz emitenta tych papierów oraz w jaki sposób należy klasyfikować dochody (przychody) uzyskiwane w ramach takiej transakcji przez inwestora (posiadacza).

W ocenie Wnioskodawcy, odpłatne zbycie papierów wartościowych dla celów rozliczeń podatku dochodowego powinno adresować sytuację, w której za wynagrodzeniem dochodzi do odpłatnej i dobrowolnej zmiany posiadacza papieru wartościowego. Jednocześnie wskazana zmiana właściciela papieru wartościowego powinna nastąpić na podstawie czynności, która nie jest skutkiem emisji papieru wartościowego (tj. powinna być efektem czynności odmiennej/niezależnej od wykonania przez emitenta świadczeń wynikających z papieru wartościowego).

Dlatego też, zdaniem Banku, dochód z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych powinien powstawać m.in. w przypadku, w którym dany papier wartościowy zmieni właściciela np. w drodze odpłatnej sprzedaży i nie stanowi formy realizacji zobowiązań emitenta wynikających z papieru wartościowego.

Odnosząc powyższe do opisanego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego należy podkreślić, że odkup BPP (w celu późniejszego umorzenia BPP przez Bank) może być realizowany jedynie w wyniku zawarcia z Posiadaczem odrębnej umowy sprzedaży. Zatem czynność odkupu jest konsekwencją zawarcia przez strony umowy sprzedaży, natomiast nie może być postrzegana jako realizacja przez Bank świadczenia wynikającego z emisji papieru wartościowego. Jednocześnie, zarówno z perspektywy Banku, jak i Posiadacza zawarcie ww. odrębnej transakcji sprzedaży ma charakter dobrowolny. Inicjatorem transakcji sprzedaży (odkupu) jest bowiem Posiadacz, Bank natomiast, jako emitent, może odkupić BPP w wyniku złożonej przez Posiadacza oferty, jednak nie jest do tego zobligowany. Z perspektywy inwestora złożenie oferty odkupu BPP stanowi więc alternatywną (względem wykupu BPP) formę zakończenia procesu inwestycyjnego.

W ocenie Banku, za odrębnym/indywidualnym charakterem transakcji odkupu BPP przemawiają również warunki, na jakich tego rodzaju czynność może zostać w praktyce realizowana. Zgodnie z założeniami przyjętymi przez Bank odkup BPP może zostać dokonany wg wartości rynkowej BPP. W odróżnieniu więc od Wykupu BPP, wobec którego warunki emisji przewidują ochronę kapitału, Kwota odkupu nie jest z góry określona i może być niższa niż cena emisyjna BPP.

W praktyce Posiadacz może bowiem skierować do Banku ofertę bez określonej ceny, co może uprawniać Bank do odkupu BPP za dowolną cenę. Jeśli natomiast Posiadacz skierowałby do Banku ofertę z oznaczeniem ceny limitowanej, a cena ta byłaby wyższa niż cena rynkowa BPP, wówczas odkup nie zostałby zrealizowany.

W ocenie Wnioskodawcy powyższe uzasadnia:

a. konieczność traktowania dla celów podatkowych czynności odkupu BPP w sposób analogiczny jak czynności odpłatnego zbycia papieru wartościowego oraz

b. brak możliwości zrównania powstałych w wyniku odkupu BPP skutków podatkowych ze skutkami podatkowymi identyfikowanymi dla świadczeń realizowanych w związku z posiadaniem BPP.

W przypadku Kwoty odkupu trudno doszukiwać się wypłaty przez Bank świadczenia pieniężnego, którego wysokość (zgodnie z regulacjami Prawa bankowego dotyczącymi BPP) byłaby zależna od wartości instrumentu bazowego, czy realizacji przez emitenta zobowiązania wynikającego z papieru wartościowego. Kwota odkupu przekazywana przez Bank na rzecz Posiadacza powinna zatem stanowić element kalkulacyjny dochodu z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych w rozumieniu art. 30b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, na skutek dokonania odkupu BPP po stronie Banku mogą powstać jedynie obowiązki informacyjne, o których mowa w art. 39 ust. 3 ww. ustawy. Natomiast po stronie Banku nie powstanie obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego na rzecz Posiadaczy (z uwagi na brak wystąpienia po stronie Banku funkcji płatnika).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki, tj. obliczenie, pobranie oraz wpłacenie podatku, zaliczki.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.), ustawa reguluje m.in. opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych.

Ustawa przewiduje przy tym dwa „tryby” zapłaty/poboru podatku dochodowego od osób fizycznych:

•tzw. samoobliczenie (samowymiar) i zapłatę podatku przez podatnika;

•obliczenie i pobór podatku przez płatnika.

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej jednak w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę poprzez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności będące jego dochodami (przychodami).

Ustawodawca wskazał obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych poprzez:

•określenie rodzaju podmiotu dokonującego wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników, przy czym rodzaj podmiotu jest określany poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaką podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz

•określenie kategorii przychodów (dochodów), w odniesieniu do których na ww. podmiotach ciążą obowiązki płatnika podatku.

Przy czym pojęcie przychodu wiąże się z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku.

Ogólne określenie „przychodów” zawiera art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do tego przepisu:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Rodzaje źródeł przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie w pkt 7 wymieniono przychody z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Stosownie do art. 17 ust. 1 analizowanej ustawy za przychody z tego źródła uważa się:

•pkt 3 – odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych;

•pkt 6 lit. a – przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zdefiniowano świadczenia określanego pojęciem odsetek. Niemniej jednak, analizując charakter danego świadczenia pod kątem tego czy są to odsetki, pojęcie to należy rozumieć szeroko w ujęciu nie tylko językowym, ale również ekonomicznym. Próba zdefiniowania tego pojęcia została podjęta w piśmiennictwie, głównie w dorobku doktryny prawa cywilnego. I tak, odsetki w rozumieniu przepisów podatkowych traktowane są jako wynagrodzenie za korzystanie z cudzego kapitału. Przez odsetki rozumie się wynagrodzenie za korzystanie z pieniędzy i innych rzeczy oznaczonych rodzajowo, jeżeli zostaje ono ustalone według pewnej stopy procentowej, i w stosunku do czasu użycia tej sumy (tak: P. Małecki, M. Mazurkiewicz, CIT. Podatki i Rachunkowość, wydanie 3, str. 901). Najczęstszym źródłem tego rodzaju dochodu są wierzytelności pieniężne, państwowe papiery dłużne, obligacje i inne papiery wartościowe o charakterze dłużnym.

W opisanych okolicznościach faktycznych bankowe prawa pochodne są papierami wartościowymi o charakterze dłużnym. Świadczenie typu A jest formą wynagrodzenia płaconego za udostępnienie Państwu kapitału. Wysokość tego wynagrodzenia uzależniona jest, podobnie jak w przypadku innych świadczeń o charakterze odsetkowym, od co najmniej dwóch zmiennych, tj.:

–wartości instrumentu bazowego,

–okresu inwestycyjnego na jaki kapitał jest Państwu udostępniany, który trwa do dnia poprzedzającego dzień wykupu/wcześniejszy dzień wykupu.

Przeszkodą w traktowaniu powyższego świadczenia jako odsetek nie jest kwestia braku określenia ich wartości według standaryzowanej miary, tj. według stopy procentowej. W ekonomicznym znaczeniu ich wartość może być również określana na podstawie wartości innego instrumentu bazowego. Istotą świadczenia odsetkowego jest warunek wynagradzający udostępnienie kapitału dłużnikowi na określony czas.

Wobec tego zgodzić się należy z Państwem, że wypłacone świadczenie typu A ma charakter odsetkowy. Stanowi zatem przychód, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Płatnicy, o których mowa w ust. 1, w myśl art. 41 ust. 4 cytowanej ustawy są obowiązani:

pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-17 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-13, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.

Jak stanowi art. 41 ust. 4d ww. ustawy, zryczałtowany podatek dochodowy od dochodów (przychodów), o których mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, w zakresie dywidendy oraz dochodów (przychodów) określonych w art. 24 ust. 5 pkt 1, 3 lub 6, a także zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2, 2a i 5, pobierają, jako płatnicy,

podmioty prowadzące rachunki papierów wartościowych dla podatników, jeżeli dochody (przychody) te zostały uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wiążą się z papierami wartościowymi zapisanymi na tych rachunkach, a wypłata świadczenia na rzecz podatnika następuje za pośrednictwem tych podmiotów. Zdanie pierwsze stosuje się także do podmiotów wskazanych w art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie, w jakim prowadzą działalność gospodarczą poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, jeżeli rachunek, na którym zapisane są papiery wartościowe, jest związany z działalnością tego zakładu.

Tym samym, w odniesieniu do Świadczenia typu A, będą Państwo pełnili funkcję płatnika i będą zobowiązani do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 41 ust. 4 w zw. z art. 41 ust. 4d ww. ustawy.

Posiadacze bankowych praw pochodnych mogą od Państwa otrzymać również świadczenie typu B, które będzie kalkulowane w następujący sposób:

•równowartość ceny emisyjnej powiększonej o kwotę wynikającą z kształtowania się wartości lub ceny instrumentu bazowego BPP albo

•wyłącznie równowartość wartość ceny emisyjnej (gdy na rzecz inwestora nie będzie należna jakakolwiek kwota zależna od wartości instrumentu bazowego BPP).

W art. 5a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zdefiniowano pojęcie dyskonta. Zgodnie z powołanym przepisem ilekroć w ustawie jest mowa o dyskoncie oznacza to:

różnicę między kwotą uzyskaną z wykupu papieru wartościowego przez emitenta a wydatkami poniesionymi na nabycie papieru wartościowego na rynku pierwotnym lub wtórnym, a w przypadku nabycia papieru wartościowego w drodze spadku lub darowizny - różnicę między kwotą uzyskaną z wykupu a wydatkami poniesionymi przez spadkodawcę lub darczyńcę na nabycie tego papieru wartościowego.

W opisanych okolicznościach faktycznych świadczenie typu B spełnia definicję dyskonta, o którym mowa w art. 5a pkt 12 analizowanej ustawy. Wobec wypłaty świadczenia typu B będą na Państwu ciążyły obowiązki płatnika i będą Państwo zobowiązani do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 41 ust. 4 w zw. z art. 41 ust. 4d ww. ustawy.

Trzecim rodzajem świadczenia, które w związku z emisją bankowych praw pochodnych będą Państwo realizowali, będzie dobrowolny odkup (tj. nabycie) bankowych praw pochodnych, które następnie zostaną przez Państwa umorzone.

Ponieważ:

•bankowe prawa pochodne są papierami wartościowymi,

•odkup nastąpi z inicjatywy posiadacza bankowych praw pochodnych na podstawie odrębnej transakcji sprzedaży,

•kwota odkupu kształtowana będzie w oparciu o warunki rynkowe,

przychód ten należy zakwalifikować do źródła kapitały pieniężne jako przychód ze sprzedaży papierów wartościowych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 30b ust. 1 pkt 1 analizowanej ustawy, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu:

z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest – w myśl art. 30b ust. 2 pkt 1 ww. ustawy – różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f, 1g lub 1gc, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14.

Według art. 39 ust. 3 ww. ustawy:

W konsekwencji, na skutek dokonania odkupu bankowych praw pochodnych, po Państwa stronie powstaną jedynie obowiązki informacyjne, o których mowa w art. 39 ust. 3 ww. ustawy. Nie będą natomiast Państwo mieli obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego (z uwagi na brak wystąpienia po stronie Banku funkcji płatnika).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie