Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Zgodnie z zapisami Uchwały Nr ….2024 Rady Miejskiej w …. z dnia 14 maja 2024 r. w sprawie ustalenia wysokości diet dla radnych oraz sołtysów, Urząd Miejski w … dokonuje wypłat diet radnych i sołtysów w taki sposób, iż dieta za każdy miesiąc kalendarzowy wypłacana jest przelewem na wskazany przez nich rachunek bankowy w terminie do 10 dnia następnego miesiąca. Za miesiąc grudzień diety są wypłacane w terminie do 30 grudnia.

Podstawę ustalenia wysokości diety miesięcznej radnego i sołtysa stanowi 2,4 kwoty bazowej określonej w ustawie budżetowej (Dz. U. z 2025 r. poz. 63) dla osób zajmujących stanowiska państwowe, tj. 4 509 zł 34 gr na podstawie przepisów ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 2024 r. poz. 1356 z późn. zm.).

Wysokość diety radnego uzależniona jest od pełnionej przez niego funkcji.

Wysokość ustalonych miesięcznych diet dla radnych i sołtysów w danym miesiącu jest zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie mówi się że wolne od podatku dochodowego są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie 3 000 zł.

W sytuacji przekroczenia limitu zwolnienia jest pobierana zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych od kwoty nadwyżki ponad zwolnienie.

W sytuacji dokonywania wypłat diet do 10 dnia następnego miesiąca dieta za miesiąc styczeń jest wypłacana w miesiącu lutym. Tym samym zgodnie  z obowiązującym formularzem PIT-R (22) za 2024 r. wykazali Państwo wypłaconą dietę za m-c styczeń w rubryce miesiąca uzyskania przychodu, czyli w lutym. Pozostałe rubryki zostały uzupełnione analogicznie. Jednakże przy takim sposobie wypełniania Informacji o przychodach z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich PIT-R w miesiącu grudniu wykazali Państwo dwie wypłaty diet, tzn. kwota diety za listopad wypłacona do 10 grudnia, oraz kwota diety za grudzień wypłacona zgodnie z uchwałą do 30 grudnia.

Tym samym biorąc pod uwagę, iż limitem zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, objęte zostały kwoty diet dotyczące danego miesiąca a nie kwoty faktycznie wypłacone w danym miesiącu, wypłata diet za miesiąc listopad i grudzień, które mieszczą się w miesięcznym limicie zwolnienia, tj. 3 000 zł nie powoduje obowiązku pobrania przez płatnika zaliczki podatku dochodowego.

Pytanie

Czy w sytuacji wypłaty w miesiącu grudniu diet radnym i sołtysom za miesiąc listopad i grudzień prawidłowym jest niepobieranie zaliczki podatku dochodowego od osób fizycznych z uwagi na obowiązujący limit zwolnienia miesięcznego do kwoty 3 000 zł?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy PIT, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT, jednym ze źródeł przychodów jest przychód osiągany z działalności wykonywanej osobiście, natomiast zgodnie z art. 13 pkt 5 ustawy PIT za przychód z działalności wykonywanej osobiście uznaje się m.in. przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów o których mowa w pkt 7, czyli przychodów otrzymywanych przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy PIT, wolne od podatku dochodowego są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 3 000 zł.

Zatem ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie powołanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, korzystają tylko przychody stanowiące diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów otrzymane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych, czy obywatelskich i to wyłącznie do wysokości 3 000 zł miesięcznie. W sytuacji uzyskania przychodu w kwocie przekraczającej 3 000 zł miesięcznie, nadwyżka podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zakwalifikowanie uzyskiwanych przychodów jako przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 5 ww. ustawy powoduje ich opodatkowanie za pośrednictwem płatnika - na zasadach określonych w art. 41 i art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie przepisu art. 41 ust. 1 powołanej ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4 zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy PIT, ustawodawca wskazał, że koszty uzyskania przychodów w przypadku przychodów osiąganych z tytułu m.in. przychodów otrzymywanych przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W sytuacji kiedy radny lub sołtys otrzyma w miesiącu grudniu diety za miesiące listopad i grudzień, suma tych diet przekroczy kwotę wolną, tzn. 3 000 zł. Mimo tego należy rozważyć zastosowanie odrębnych limitów zwolnienia do kwoty należnej za listopad i za grudzień.

Tym samym płatnik do każdej wypłaconej diety powinien oddzielnie zastosować zwolnienie z opodatkowania do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 3 000 zł.

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 listopada 2019 r. sygn. II FSK 3884/17, zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje diety do określonej miesięcznie wysokości. Nie jest wobec powyższego istotne, kiedy dieta została faktycznie wypłacona. Nie liczy się więc okres, w jakim dieta została faktycznie otrzymana, lecz jedynie okoliczność, aby za dany miesiąc nie przekroczyła określonego limitu. Zakres zwolnienia przewidziany w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obejmuje diety do określonej miesięcznie wysokości, co wyraźnie wynika ze sformułowania po myślniku ,,do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty...”. Nie jest wobec powyższego istotne, kiedy dieta została faktycznie wypłacona. Warunkiem przedmiotowego zwolnienia, nie jest okres w jakim dieta została faktycznie otrzymana przez określone osoby, lecz jedynie okoliczność, aby za dany miesiąc nie przekroczyła określonego limitu.

Tożsame uzasadnienie posiada wydana interpretacja indywidualna z 25 kwietnia 2022 r. nr 114-KDIP3-2.4011.227.2022.2.MT, w której przedstawiono sytuację kiedy w jednym miesiącu przekazywane są podatnikowi świadczenia z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich za kilka miesięcy tego samego roku podatkowego i łączna kwota wypłaty jest wyższa niż 3 000 zł. Wówczas dla zastosowania zwolnienia z art. 21 ust.1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych istotna jest kwota świadczenia przypadającego za jeden miesiąc. Jeśli miesięczna dieta nie przekroczyła kwoty określonej w zwolnieniu, tj. 3 000 zł, płatnik nie będzie miał obowiązku poboru zaliczki na podatek dochodowy. Jedynie w przypadku, kiedy wypłata ww. należności spowodowałaby przekroczenie przysługującego limitu zwolnienia, od nadwyżki ponad limit zwolnienia płatnik miałby obowiązek obliczyć, pobrać i wpłacić zaliczkę na podatek dochodowy zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tożsamy pogląd ma potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 maja 2022 r. o sygn. 0112-KDIL2-1.4011.299.2023.1.DJ, która mówi, że ,,w sytuacji wypłaty jednorazowo, w jednym miesiącu świadczeń z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich należnych za kilka miesięcy tego samego roku podatkowego i łączna kwota wypłaty jest wyższa od 3 000 zł, wówczas dla zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych istotna jest kwota świadczenia przypadającego za jeden miesiąc. Jeżeli nie przekracza ona kwoty określonej w zwolnieniu, płatnik nie ma obowiązku poboru zaliczki na podatek dochodowy”.

Analogiczny pogląd został zastosowany również w interpretacji indywidualnej z dnia 25 maja 2022 r. o sygn. 0114-KDIP3-2.4011.375.2022.1.MT, w której wskazano, że: „gdy w jednym miesiącu przekazywane są podatnikowi świadczenia z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich za kilka miesięcy tego samego roku podatkowego i łączna kwota wypłaty jest wyższa od 3 000 zł, wówczas dla zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych istotna jest kwota świadczenia przypadającego za jeden miesiąc”.

W konsekwencji płatnik stoi na stanowisku, zgodnie z którym prawidłowo dokonał naliczenia zaliczki podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu skumulowanej wypłaty diet za kilka miesięcy.

Jak już bowiem wskazano, pomimo że suma diet wypłaconych w danym miesiącu, a dotycząca dwóch konkretnych miesięcy przekroczy kwotę 3 000 zł, to ze zwolnienia od opodatkowania korzystają kwoty dotyczące danego miesiąca, a nie sumy wypłacone w danym miesiącu.

W związku z powyższym, w sytuacji wypłaty w miesiącu grudniu dwóch należnych diet za miesiąc listopad i grudzień w deklaracji PIT-R należy wykazać skumulowaną kwotę należnych diet za dwa miesiące oraz właściwym będzie wpisanie kwoty wolnej od podatku dochodowego w wysokości 6 000 zł, w tym odpowiednio: 3 000 zł jako limit zwolnienia dotyczący diety za miesiąc listopad i 3 000 zł jako limit zwolnienia dotyczący diety za miesiąc grudzień.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

W myśl art. 11 ust. 1 tej ustawy:

Za przychód należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Jest to tzw. „kasowa zasada”, według której powstanie obowiązku podatkowego następuje z chwilą faktycznego uzyskania przychodu/dochodu, niezależnie od tego za jaki okres ten przychód/dochód jest należny. Zasada ta obowiązuje m.in. do dochodów z diet.

Jednym ze źródeł przychodów jest – stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 5 ww. ustawy:

Wyłączenie, o którym mowa w cytowanym przepisie, odnosi się do przychodów otrzymywanych przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Stosownie do art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Konsekwencją zakwalifikowania uzyskiwanych przychodów jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa m.in. w art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest ich opodatkowanie za pośrednictwem płatnika.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy:

Powyższe zwolnienie dotyczy wyłącznie przychodów ze źródła określonego w art. 13 pkt 5 cytowanej ustawy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 13 wyodrębnia i różnicuje przychody z działalności wykonywanej osobiście w taki sposób, że przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (pkt 7) nie mogą być utożsamiane z wyodrębnionymi w punkcie 5 tego przepisu przychodami otrzymywanymi przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich. Zakresy pojęciowe obu tych przepisów (pkt 7 i 5) wzajemnie się wyłączają.

„Obowiązki” w rozumieniu art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, muszą mieć charakter obowiązków wykonywanych na podstawie ustawy w tym sensie, że funkcja, z pełnieniem której obowiązki te się wiążą, jest funkcją unormowaną ustawowo.

Dookreślenie, że chodzi o obowiązki o charakterze „obywatelskim” bądź „społecznym” wprowadza kryterium dodatkowe, sytuujące daną funkcję w płaszczyźnie relacji państwo – obywatel państwa albo społeczność – członek tej społeczności. W orzecznictwie i doktrynie przyjęto, że o pełnieniu obowiązku obywatelskiego można mówić wtedy, gdy dana osoba uczestniczy w zawiadywaniu sprawami państwowymi jako obywatel, zgodnie z zasadami demokratyzmu instytucji publicznych.

Z pełnieniem obowiązków społecznych mamy do czynienia wówczas, gdy dana osoba uczestniczy w pracy instytucji (w szczególności instytucji samorządu terytorialnego lub zawodowego) jako reprezentant pewnej społeczności, biorąc udział w rozwiązywaniu problemów tej społeczności w jej interesie (tego rodzaju funkcje należy odróżnić od usług świadczonych w celach zarobkowych). Tak rozumiane obowiązki społeczne lub obywatelskie można pełnić na podstawie wyboru, w wyniku powołania przez właściwy organ, wyznaczenia przez upoważnioną organizację społeczną lub na skutek podobnych prawem określonych zdarzeń.

Zatem przy wykładni pojęć użytych w art. 21 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy – by uniknąć zastosowania wykładni rozszerzającej – należy przyjąć zasadę, że kryteria rozumienia powyższych pojęć muszą mieć w pierwszej kolejności charakter kryteriów ustawowych, a tylko pomocniczo, tj. w kwestiach nierozstrzygniętych przez ustawy mogą odwoływać się do znaczeń pozaprawnych.

Samo nazwanie świadczeń „dietą” bądź „wynagrodzeniem ryczałtowym”, czy też „wynagrodzeniem” nie wystarczy, aby w istocie nimi było i nie stanowi podstawy do zastosowania przedmiotowego zwolnienia. Do uznania określonego świadczenia za „dietę” (zwolnioną z opodatkowania) konieczne jest, aby świadczenie było w taki właśnie sposób nazwane przez ustawę i następowało w wykonaniu ustawowego uprawnienia do tego rodzaju świadczenia.

Ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych korzystają diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich, natomiast zwolnieniem nie jest objęte wynagrodzenie tych osób w związku z pełnieniem funkcji w organach stanowiących osób prawnych.

Zakwalifikowanie uzyskiwanych przychodów jako przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 5 ww. ustawy, powoduje ich opodatkowanie za pośrednictwem płatnika – na zasadach określonych w art. 41 i art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy:

Przy czym, z przepisu art. 41 ust. 4 ww. ustawy wynika, że:

Na podstawie art. 42 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 45b ust. 1 ww. ustawy:

Według objaśnień zawartych na druku PIT-R „Informacja o przychodach z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich” (wersja 22) została wprowadzona zmiana tytułu części D oraz opisów poszczególnych kolumn. W części D zatytułowanej „Informacja o przychodach podatnika” (przed zmianą „Informacja o kwotach wypłaconych podatnikowi”) wprowadzono:

-opis kolumny „a” – „Miesiąc uzyskania przychodu” zamiast „Miesiąc, za który dokonano wypłaty”,

-opis kolumny „b” – „Przychód” zamiast „Kwota wypłacona”,

-opis kolumny „c” – „Przychód zwolniony od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy” zamiast „Kwota wolna od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy”,

-opis kolumny „d” – „Przychód zwolniony od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy” zamiast „Kwota wolna od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy”,

-opis kolumny „e” – „Przychód do opodatkowania” zamiast „Kwota po odliczeniu kwot wolnych od podatku”.

Zwracam przy tym uwagę, że w przepisie ustawodawca nie zawarł sformułowania „za miesiąc”, które sugerowałoby, że zwolnienie dotyczy każdej „należnej” za różne miesiące, kwoty diety.

Jeżeli skumulowana wypłata diet (które w deklaracji PIT-R powinny zostać przyporządkowane do przychodów z grudnia 2024 r.) spowodowała przekroczenie limitu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przysługującego za grudzień 2024 r., od nadwyżki ponad limit zwolnienia pomniejszonej o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 tej ustawy, należy obliczyć, pobrać i wpłacić zaliczki na podatek dochodowy, stosownie do art. 41 ust. 1 oraz art. 42 ust. 1 wskazanej ustawy.

W konsekwencji, w sytuacji wypłaty w miesiącu grudniu 2024 r. dwóch należnych diet za miesiąc listopad i grudzień 2024 r. w deklaracji PIT-R prawidłowo wykazali Państwo do przychodu w miesiącu grudniu 2024 r. skumulowaną kwotę diet za dwa miesiące oraz nieprawidłowo zastosowali kwotę wolną od podatku dochodowego w wysokości 6 000 zł, w tym odpowiednio: 3 000 zł jako limit zwolnienia dotyczący diety za miesiąc listopad 2024 r. i 3 000 zł jako limit zwolnienia dotyczący diety za miesiąc grudzień 2024 r.

Jeśli Państwo, jako płatnik wypłacili w grudniu 2024 r. diety za listopad 2024 r. i za grudzień 2024 r. maksymalna kwota zwolnienia wynosi 3 000 zł i taką maksymalną kwotę należy wykazać w formularzu PIT-R (22) w poz. 71.

Dodatkowe informacje

Końcowo należy nadmienić, że tutejszy Organ w niniejszej interpretacji indywidualnej prawa podatkowego zajmuje stanowisko tylko w kwestii, która była przedmiotem pytania i nie odnosi się w tej interpretacji do innych przedstawionych przez Państwa zagadnień niebędących przedmiotem tego zapytania.

Orzeczenie powołane przez Państwa dotyczy indywidualnej sprawy odrębnego podmiotu. Niemniej jednak w toku rozważań nad sposobem rozstrzygnięcia wniosku organ miał na względzie także prezentowane w nim stanowisko i argumenty. W odniesieniu do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych stwierdzam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do Państwa sprawy, ani do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.