Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

17 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 12 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący skutków podatkowych dotyczących umorzenia przez Bank na podstawie zawartej ugody pozostałej do spłaty części kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2006 r. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 25 maja i 23 czerwca 2025 r. (daty wpływu 26 maja i 23 czerwca 2025 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania:

A.A

ul. (...);

2.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

B.A

ul. (...).

Opis zdarzenia przyszłego

W 2006 r. zaciągnął Pan z żoną, z którą ma wspólnotę majątkową, kredyt na zakup pierwszego mieszkania wraz z przynależną komórką lokatorską oraz udziałami w gruncie, położonych w X (sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych). Zakup ten został dokonany u dewelopera, którego siedziba mieści się w X. Kredyt został zaciągnięty jako tzw. kredyt walutowy (frank szwajcarski), choć udzielono go Państwu w złotówkach, wypłata nastąpiła w złotówkach i spłata, aż do wejścia w życie ustawy antyspreadowej – także następowała w złotówkach. Umowa kredytowa z Bankiem Y została podpisana w październiku 2006 r.

Inwestycja została zakończona przez dewelopera w styczniu 2008 r., natomiast akt notarialny na kredytowane mieszkanie, tj. umowa ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego wraz z umową sprzedaży został podpisany w marcu 2008 r.

W lutym 2016 r. zawarli Państwo notarialnie z osobą fizyczną, przedwstępną umowę sprzedaży kredytowanego mieszkania. W kwietniu 2016 r. podpisali Państwo notarialnie umowę sprzedaży tego mieszkania. Powyższe odbyło się na podstawie aneksu do umowy kredytowej, zgodnie z którym zmieniony został przedmiot zabezpieczenia, na inny lokal mieszkalny, niż w pierwotnej umowie. Inny lokal mieszkalny zakupili Państwo z oszczędności oraz z uzyskanej ceny sprzedaży kredytowanego mieszkania. Kredyt w Banku Y był dalej spłacany. Przez cały ww. okres są Państwo związani tylko jedną umową kredytową, wspomnianą na początku i aneksowaną.

W grudniu 2024 r. podjęli Państwo w stosunku do Banku Y działania prawne – złożony został pozew sądowy o unieważnienie umowy, przy pomocy pełnomocnika. Pozew dotyczy roszczeń o uznanie postanowień Umowy w tym dotyczących zasad ustalania kursu waluty, klauzuli ryzyka walutowego i zasad indeksacji za niewiążące na podstawie art. 385¹ i nast. Kodeksu cywilnego lub stwierdzenia nieważności Umowy lub o zapłatę z ww. tytułów oraz abuzywność postanowień umowy. Uzyskali Państwo zabezpieczenie roszczeń poprzez wstrzymanie płatności rat kredytu.

W lutym 2025 r., w wyniku podjęcia opisanych działań prawnych (tj. pozwu sądowego) dostali Państwo od banku propozycję ugody. Propozycja ugody jest związana m.in. z umorzeniem zadłużenia Kredytobiorców (tj. Pana i żony) oraz zapłaty na rzecz Kredytobiorców kwoty zwrotu części kosztów postępowania sądowego w tym zwrotu ½ opłaty sądowej od pozwu oraz kosztów zastępstwa procesowego wynikających z Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. 2018.265). Na wysokość zadłużenia z tytułu umowy kredytowej składa się kwota kapitału kredytu oraz kwota odsetek. W wyniku zwolnienia z części długu (umorzenia), może powstać dla Państwa przychód, który podlega opodatkowaniu.

Zostali Państwo też poinformowani o Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. (Dz. U. 2022 poz. 592) w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe. Możliwość skorzystania z tych przepisów jest uwarunkowana spełnieniem warunków wskazanych w tym rozporządzeniu.

Uzupełnienie

Zgodnie z § 2 pkt 3 Umowy o Kredyt hipoteczny nr (...), cel kredytu stanowił zakup mieszkania w budowie od dewelopera.

Punkt 4 rzeczonej umowy określa natomiast przedmiot kredytowania w rozumieniu postanowień Umowy: Nieruchomość; KW: Nowozakładana prowadzona przez Sąd Rejonowy w (...) IV Wydział Ksiąg Wieczystych; Adres: A, Nr domu: 1 (potem przyznano numer 1), Lokal: 2, Miejscowość: X.

W związku z powyższym, kredyt został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej.

Zgodnie z zapisem w Umowie o Kredyt hipoteczny nr (...), Kredytobiorcą łącznie są: A.A i B.A.

Potwierdzili Państwo, że kredyt został zaciągnięty na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość).

Zgodnie z § 2 pkt 5 Umowy o Kredyt hipoteczny nr (...) przedmiot zabezpieczenia, na którym została ustanowiona hipoteka na rzecz banku, w rozumieniu postanowień Umowy to: Nieruchomość; KW: Nowozakładana prowadzona przez Sąd Rejonowy w (...) IV Wydział Ksiąg Wieczystych; Adres: A, Nr domu: 1 (potem przyznano numer 1), Lokal: 2, Miejscowość: X. Potwierdzają to stosowne wpisy w Księdze Wieczystej nr (...).

Potwierdzili Państwo, że mieszkanie wraz z komórką lokatorską zostały ujęte w jednej Księdze Wieczystej. Potwierdzają to stosowne wpisy w Księdze Wieczystej nr (...).

Ugoda z bankiem nie została jeszcze zawarta. Warunek zawarcia tej ugody definiuje kilka kryteriów. Jednym z nich jest możliwość skorzystania z prawa do zaniechania poboru podatku dochodowego od dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe, na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 roku (Dz. U. z 2022 r. poz. 592) wraz z późniejszymi zmianami, tj. Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2022 r. (Dz. U. z 2022 r. poz. 2743) oraz Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2024 r. (Dz. U. 2024 r. poz. 1912). Sprawa o unieważnienie kredytu jest w toku, aktualnie na etapie: po wyroku Sądu I instancji, uwzględniającego Państwa powództwo, a przed drugą instancją. W przypadku pozytywnej interpretacji – ugoda zostanie zawarta po jej otrzymaniu, o ile bank podtrzyma swoją propozycję.

Wskazali Państwo, że kwotę zadłużenia stanowi kwota kapitału kredytu oraz kwota odsetek.

Na podstawie proponowanej ugody, Bank zwolni Kredytobiorcę z długu (umarza zadłużenie Kredytobiorcy) w zakresie kwoty kapitału kredytu i kwoty odsetek. Ponadto Bank zobowiąże się do zapłaty na rzecz Kredytobiorcy zwrotu części kosztów postępowania sądowego, w tym zwrotu ½ opłaty sądowej oraz kosztów zastępstwa procesowego. Ugoda nie przewiduje zwrotu nadpłaconych kwot ponad kapitał kredytu.

Zgodnie z § 2 pkt 1 Umowy o Kredyt hipoteczny nr (...) kwota kredytu wynosi 252 390 PLN (słownie: dwieście pięćdziesiąt dwa tysiące trzysta dziewięćdziesiąt 00/100 PLN).

Na dzień 18 sierpnia 2024 r. spłacili Państwo kredyt w wysokości 280.460,53 zł oraz kwotę 6.956,00 zł z tytułu UNWW (ubezpieczenia niskiego wkładu własnego), z tytułu ubezpieczenia nieruchomości 5.606,00 zł, prowizję za podwyższone ryzyko 1.569,48 zł, prowizję za zwiększone ryzyko banku z tytułu występowania niskiego wkładu 669,57 zł, opłatę za kontrolę inwestycji 200,00 zł, prowizję za udzielenie kredytu 2.523,90 zł.

Kwota wierzytelności pozostałej do spłaty stanowi – wynikającą z ksiąg bankowych – różnicę salda kredytu na datę zawarcia ugody i kwoty przez Państwa spłaconej tytułem rat.

Wyjaśnili Państwo, że Bank sam uzupełni kwotę w PIT-11 i będzie to kwota aktualna na datę zawarcia ugody. „Kwotę wierzytelności” będzie stanowić różnica sumy wykazana w księgach bankowych jako saldo kredytowe, a kwotą spłaconą przez Państwa. Z uwagi na stan sprawy „w toku” nie da się wskazać tej wartości.

Aneks do umowy kredytowej zawarty w 2016 r. nie był związany ze zmianą kwoty czy przeznaczenia kredytu, ale był związany jedynie ze zmianą zabezpieczenia kredytu. Nie skutkowało to wg banku – który w 2006 r. kredytował zakup pierwszego lokalu mieszkalnego – powstaniem nowej umowy kredytowej tylko aneksowaniem umowy kredytowej z 2006 r. Zakup obecnego lokalu mieszkalnego w 2016 r. nie był kredytowany przez kredyt zaciągnięty w 2006 r., ponieważ lokal ten został zakupiony ze środków własnych oraz ze środków uzyskanych ze sprzedaży pierwszego lokalu mieszkalnego.

Nie korzystali Państwo z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w Umowie o Kredyt Hipoteczny nr (...) inwestycji mieszkaniowej, ponieważ nie mają Państwo innych kredytów mieszkaniowych (hipotecznych).

Ponadto, wyjaśniając jakie należności związane z zakupem opisanego lokalu mieszkalnego obejmował udzielony przez Bank w 2006 r. kredyt hipoteczny, w szczególności, czy w kwocie kapitału udzielonego kredytu hipotecznego (252 390 PLN) mieszczą się jakiekolwiek prowizje, ubezpieczenia oraz inne dodatkowe opłaty i koszty dodatkowe związane z tym kredytem (np. wskazane w uzupełnieniu wniosku: UNWW, ubezpieczenie nieruchomości, prowizja za podwyższone ryzyko, prowizja za zwiększone ryzyko banku z tytułu występowania niskiego wkładu, opłata za kontrolę inwestycji, prowizja za udzielenie kredytu), wskazali Państwo, że kwota kredytu wymieniona w par. 2 pkt 1 umowy o kredyt hipoteczny została w całości wpłacona na konto dewelopera na podstawie umowy nr (...) o wybudowanie budynku i przedwstępnej umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego. Kwota ta nie obejmuje kosztów dodatkowych związanych z kredytem.

Pytanie

Czy w doniesieniu do obecnego stanu faktycznego przysługuje Państwu prawo do zaniechania poboru podatku dochodowego od dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe wynikające z Rozporządzania Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. (Dz. U. 2022 poz. 592) w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe wraz z późniejszymi zmianami, tj. Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2022 r. (Dz. U. z 2022 r. poz. 2743) oraz Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2024 r. (Dz. U. 2024 r. poz. 1912) zmieniającym rozporządzenie w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe?

W uzupełnieniu wniosku z 23 czerwca 2025 r. potwierdzili Państwo, że pytanie interpretacyjne dotyczy zaniechania poboru podatku dochodowego od dochodu (przychodu) związanego kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe wynikającego z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, bazując na Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. (Dz. U. z 2022 r. poz. 592) wraz z późniejszymi zmianami, tj. Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2022 r. (Dz. U. z 2022 r. poz. 2743) oraz Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2024r. (Dz. U. 2024 r. poz. 1912), spełnione są warunki wskazane w wyżej wymienionych rozporządzeniach, co skutkuje prawem do zaniechania poboru podatku dochodowego od dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

Zgodnie z wyżej wymienionymi rozporządzeniami – co zostało ujęte również w interpretacji indywidualnej z dnia 9 stycznia 2025 r., sygnatura: 0114-KDIP3-2.4011.859.2024.2.MN – zaniechanie poboru podatku do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów znajdzie zastosowanie, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki:

1.kredyt był zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej (§ 1 pkt 1 ust. 1a);

2.kredytobiorca nie korzystał wcześniej z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu na własne cele mieszkaniowe zabezpieczonego hipotecznie (§ 1 pkt 1 ust. 1b);

3.kredyt był udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw (§ 3 ust. 1);

4.kredyt był zabezpieczony hipotecznie (§ 3 ust. 2);

5.zaniechanie to ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych w okresie od dnia 1 stycznia 2025 r. do dnia 31 grudnia 2026 r. (§ 4 ust. 2 wraz z późniejszymi zmianami);

Zgodnie z powyższym (pkt 1), zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego jest możliwe gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.

Zgodnie z § 1 pkt 2 Umowy o Kredyt Hipoteczny nr (...), bank udziela Kredytobiorcom (Panu i żonie) kredytu w kwocie, na cel i na warunkach określonych w umowie kredytowej. Cel kredytu został wyraźnie określony w § 2 pkt 3 rzeczonej umowy o kredyt hipoteczny: zakup mieszkania w budowie od dewelopera oraz w § 2 pkt 4 tej samej umowy, gdzie określonym przedmiotem kredytowania w rozumieniu postanowień umowy jest nieruchomość położona w Krakowie.

Kwestia dotycząca definicji lokalu mieszkalnego z przynależną komórką lokatorską jest ujęta w ustawie z 4 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048), dokładnie w art. 2 ust. 2 oraz art. 2 ust. 4 tej ustawy. Pomieszczenia przynależne związane z lokalem mieszkalnym i stanowiące jedną nieruchomość objętą jedną księgą wieczystą są jako całość uznawane za lokal mieszkalny mieszczący się w katalogu wydatków podanym w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r., co zostało opisane w interpretacji indywidualnej z dnia 9 stycznia 2025 r., sygnatura: 0114-KDIP3-2.4011.859.2024.2.MN.

Obecny lokal mieszkalny służy do zaspokajania Państwa potrzeb mieszkaniowych i jest zabezpieczeniem kredytu zaciągniętego w 2006 r. (na podstawie Księgi Wieczystej nr (...)). Zmiana umowy kredytowej z 2016 r. nie była związana ze zmianą kwoty czy przeznaczenia kredytu, ale była związana jedynie ze zmianą zabezpieczenia kredytu. Nie skutkowało to wg banku – który w 2006 r. kredytował zakup pierwszego lokalu mieszkalnego – powstaniem nowej umowy kredytowej, tylko aneksowaniem umowy kredytowej z 2006 r. Zakup obecnego lokalu mieszkalnego w 2016 r. nie był kredytowany przez kredyt zaciągnięty w 2006 r., ponieważ lokal ten został zakupiony ze środków własnych oraz ze środków uzyskanych ze sprzedaży pierwszego lokalu mieszkalnego, co zostało wyjaśnione powyżej. Kwestia zmiany zabezpieczenia kredytu została wyjaśniona w interpretacji indywidualnej z dnia 1 grudnia 2023 r., sygnatura: 0112-KDIL2-1.4011.814.2023.2.MKA.

Kolejny warunek opisany wyżej (pkt 2) jest spełniony, ponieważ nie korzystali Państwo z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w Umowie o Kredyt Hipoteczny nr (...) inwestycji mieszkaniowej, ponieważ nie mają Państwo innych kredytów mieszkaniowych (hipotecznych).

Państwa Umowa o Kredyt Hipoteczny nr (...) została sporządzona w dniu (...) 2006 r. i podpisana przez obie strony (Państwa i Bank Y) (...) 2006 r., co spełnia warunek opisany w pkt 3 powyżej.

Kolejny warunek z pkt 4 jest spełniony na podstawie § 2 pkt 5 Umowy o Kredyt Hipoteczny nr (...), który wskazuje nieruchomość położoną przy ulicy A w X jako przedmiot zabezpieczenia kredytu hipotecznego, na którym zostanie ustanowiona hipoteka na rzecz Banku Y. Ta sama nieruchomość została ujęta w § 2 pkt 4 jako przedmiot kredytowania. Potwierdzają to stosowne wpisy w Księdze Wieczystej nr (...).

Propozycja Ugody – wspominanej w części związanej z opisem stanu faktycznego – zostanie przez Państwa rozpatrzona w czasie ujętym w pkt 5 powyżej.

Pozostaje dla Państwa oczywistym, że kredyt został w 100% zaciągnięty na realizację inwestycji mieszkaniowej, a w ramach realizacji umowy kredytowej doszło do zmiany sposobu zabezpieczenia kredytu. Kredyt jest jeden (aneks tutaj nie zmienia istoty), cel i węzeł obligacyjny – także jest jeden i jest to także pierwsza i ostatnia umowa kredytowa. Innych Państwo nie zawierali.

W Państwa ocenie, przysługuje Państwu prawo do zaniechania poboru podatku na podstawie § 1 ust. 1 pkt 1) rozporządzenia Ministra Finansów z dn. 20 grudnia 2024 r. od kwoty umorzonej (w przypadku zawarcia ugody z bankiem), gdyż zrealizowali Państwo cel umowy kredytowej i wiąże Państwa ta sama umowa kredytowa. Fakt dokonania zmiany zabezpieczenia nie ma, Państwa zdaniem, wpływu na spełnienie przesłanek dla możliwości realizacji prawa zaniechania poboru podatku na podstawie ww. przepisów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powołany przepis wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega. Wyjątki od omawianej zasady dotyczą:

­dochodów, które zostały wprost wymienione przez ustawodawcę w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zwolnione z podatku

oraz

­dochodów, od których zaniechano poboru podatku na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej.

W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy:

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g, art. 30j-30p oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Ogólne pojęcie przychodu zostało wyjaśnione w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ustawodawca przyjął zasadę, że przychodami są:

1)pieniądze i wartości pieniężne, które:

·zostały otrzymane przez podatnika – czyli takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie”;

·zostały postawione do dyspozycji podatnika – czyli takie przysporzenia, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do odbioru; takie pieniądze i środki pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i wartości pieniężnych i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone pieniądze i wartości pieniężne do dyspozycji podatnika.

2)wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń – czyli takie przysporzenia majątkowe, które mają postać:

·świadczeń w naturze (otrzymane rzeczy lub prawa);

·nieodpłatnych świadczeń innych niż świadczenia w naturze (np. otrzymane usługi).

Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychodami w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika, jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny. Z uwagi na wyróżnienie przez ustawodawcę przychodów o charakterze niepieniężnym, uznaje się, że przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy jest nie tylko uzyskanie przez podatnika nowych aktywów, ale także zmniejszenie jego pasywów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia „nie wymagające opłaty, takie, za które się nie płaci, bezpłatne”. Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu. Nieodpłatne świadczenie w znaczeniu prawa podatkowego obejmuje nie tylko świadczenie w rozumieniu prawa cywilnego (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony), ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne oraz gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku mające konkretny wymiar finansowy.

Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów. W języku powszechnym mianem „źródła” określane jest „to, co stanowi początek czegoś”, „przyczyna czegoś”, a synonimami tego pojęcia są m.in. czynnik sprawczy, powód, pochodzenie.

Przepis art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy:

Źródłami przychodów są:

-inne źródła.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności” definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. W związku z tym każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 tej ustawy:

Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę w przytoczonym już wcześniej art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.

Stosownie natomiast do treści art. 917 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać.

Powołana definicja ugody pozwala wyróżnić elementy konstrukcyjne tej instytucji. Po pierwsze, ugoda jest zawierana w sytuacji, gdy między stronami stosunku prawnego istnieje niepewność albo spór, co do roszczeń wynikających z tego stosunku. Po drugie, celem zawarcia ugody jest uchylenie tej niepewności lub sporu. Wreszcie po trzecie, strony dążą do osiągnięcia celu przez wzajemne ustępstwa. Tak więc nieodłącznym elementem ugody są wzajemne ustępstwa stron. Poza tym, zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie podkreśla się szczególną przyczynę prawną ugody. Oznacza to, że ugoda nie tworzy nowego stosunku prawnego, a jedynie odnosi się do istniejącego stosunku prawnego stanowiącego podstawę powództwa, a tym samym podstawę zawarcia ugody.

Kwestia zaniechania podatku od kwoty umorzonych wierzytelności – które to umorzenie ma miejsce od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2026 r. – została uregulowana w § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102 ze zm.):

1. Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot:

1) umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:

a) kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz

b) osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej;

2) otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.

2. Kwoty wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują:

1) kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału);

2) odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje;

3) opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.

3. W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2647, z późn. zm.), zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.

4. W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zastąpiony kredytem refinansowym lub gdy na jego spłatę został zaciągnięty kredyt konsolidacyjny, zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje odpowiednio kwotę wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego.

5. Przez jedną inwestycję mieszkaniową, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych:

1) jednego gospodarstwa domowego albo

2)więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2023 r. poz. 1774 i 1843).

6. Przez jedno gospodarstwo domowe, o którym mowa w ust. 5, rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi.

7. W przypadku gdy stroną umowy kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, są co najmniej dwie osoby fizyczne, zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ma zastosowanie wyłącznie do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b.

Natomiast z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia wynika, że:

1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został:

1) udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz

2) zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz

3) zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei § 4 cytowanego rozporządzenia stanowi, że:

Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2026 r.

Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

a) nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b) nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c) nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Zatem zaniechanie poboru podatku do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów znajdzie zastosowanie, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki:

• kredyt był zaciągnięty na realizację inwestycji mieszkaniowej;

• kredyt był udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw;

• kredyt był zabezpieczony hipotecznie;

• kredytobiorca nie korzystał wcześniej z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu na cele mieszkaniowe zabezpieczonego hipotecznie.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia lokalu mieszkalnego, zatem dla zdefiniowania tego pojęcia należy odwołać się do przepisów ustawy z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 tej ustawy:

Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 4 ww. ustawy:

Do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi”.

Z powyższego wynika, że do lokalu mieszkalnego mogą przynależeć inne pomieszczenia.

W sytuacji, gdy pomieszczenia typu komórka lokatorska są ściśle powiązane z lokalem mieszkalnym i nie stanowią odrębnej nieruchomości uregulowanej odrębną księgą wieczystą, wówczas można przyjąć, że jako całość stanowią lokal mieszkalny mieszczący się w katalogu wydatków, o którym mowa w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że w październiku 2006 r. zaciągnęli Państwo kredyt, na podstawie Umowy o Kredyt hipoteczny nr (...) z Bankiem Y. Kredyt został zaciągnięty jako tzw. kredyt walutowy (frank szwajcarski). Kredyt został zaciągnięty na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość wraz z przynależną komórką lokatorską oraz udziałami w gruncie, położonych w X). Przedmiot zabezpieczenia, na którym została ustanowiona hipoteka na rzecz banku, w rozumieniu postanowień Umowy to: Nieruchomość; KW: Nowozakładana prowadzona przez Sąd Rejonowy w (...) IV Wydział Ksiąg Wieczystych; Adres: A, Nr domu: 1 (potem przyznano numer 1), Lokal: 2, Miejscowość: X, tj. nieruchomość, na którą zaciągnęli Państwo kredyt hipoteczny.

W kwietniu 2016 r. podpisali Państwo notarialnie z osobą fizyczną, umowę sprzedaży ww. kredytowanego mieszkania. Na podstawie aneksu do umowy kredytowej zmieniony został przedmiot zabezpieczenia – inny lokal mieszkalny, niż w pierwotnej umowie. Inny lokal mieszkalny zakupili Państwo z oszczędności oraz z uzyskanej ceny sprzedaży kredytowanego mieszkania. Kredyt w Banku Y był dalej spłacany. Przez cały ww. okres są Państwo związani tylko jedną umową kredytową, wspomnianą na początku i aneksowaną. Aneks do umowy kredytowej zawarty w 2016 r. nie był związany ze zmianą kwoty czy przeznaczenia kredytu, ale był związany jedynie ze zmianą zabezpieczenia kredytu. Nie skutkowało to wg banku – który w 2006 r. kredytował zakup pierwszego lokalu mieszkalnego – powstaniem nowej umowy kredytowej tylko aneksowaniem umowy kredytowej z 2006 r.

W lutym 2025 r., w wyniku podjęcia działań prawnych (tj. pozwu sądowego) dostali Państwo od banku propozycję ugody. Propozycja ugody jest związana m.in. z umorzeniem Państwa zadłużenia. Na wysokość zadłużenia z tytułu umowy kredytowej składa się kwota kapitału kredytu oraz kwota odsetek.

Zgodnie z § 2 pkt 1 Umowy o Kredyt hipoteczny nr (...) kwota kredytu wynosi 252 390 PLN (słownie: dwieście pięćdziesiąt dwa tysiące trzysta dziewięćdziesiąt 00/100 PLN). Na dzień 18 sierpnia 2024 r. spłacili Państwo kredyt w wysokości 280.460,53 zł. Kwota kredytu została w całości wpłacona na konto dewelopera na podstawie umowy nr (...) o wybudowanie budynku i przedwstępnej umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego. Kwota ta nie obejmowała kosztów dodatkowych związanych z kredytem. Kwota wierzytelności pozostałej do spłaty stanowi – wynikającą z ksiąg bankowych – różnicę salda kredytu na datę zawarcia ugody i kwoty przez Państwa spłaconej tytułem rat.

Nie korzystali Państwo z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w Umowie o Kredyt Hipoteczny nr (...) inwestycji mieszkaniowej.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa stwierdzić należy, że wartość umorzonej części kredytu na podstawie ugody, którą zamierzają Państwo zawrzeć z bankiem, będzie stanowić dla Państwa przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, skoro kredyt hipoteczny (zabezpieczony w postaci hipoteki na nieruchomości), udzielony przed 15 stycznia 2015 r. został zaciągnięty i przeznaczony na zakup lokalu mieszkalnego wraz z przynależną komórką lokatorską oraz udziałami w gruncie, to uznać należy, że kredyt ten spełnia definicję kredytu mieszkaniowego, o którym mowa w cytowanym § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe. Konsekwentnie, do uzyskanego przez Państwa przychodu związanego z umorzeniem przez Bank pozostałej części kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2006 r., zastosowanie znajdzie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie ww. rozporządzenia Ministra Finansów. Tym samym nie będą Państwo zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego z tytułu umorzenia przez bank wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego. Zmiana przedmiotu zabezpieczenia hipotecznego – zgodnie z Państwa stanowiskiem – nie ma wpływu na możliwość skorzystania z zaniechania poboru podatku na podstawie ww. rozporządzenia.

Podkreślam ponadto, że wobec treści § 4 cytowanego rozporządzenia Ministra Finansów, zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych ma zastosowanie tylko wówczas, gdy ugoda z bankiem, na mocy której dojdzie do umorzenia wierzytelności, zostanie zawarta w okresie obowiązywania rozporządzenia, tj. do 31 grudnia 2026 r.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zastrzec, że interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście sformułowanego pytania interpretacyjnego, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii opisanych we wniosku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie pełniła funkcji ochronnej.

Ponadto, w odniesieniu do wskazanych przez Państwa interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan A.A (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.