Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych ze zdobyciem patentu żeglarza jachtowego. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwania - pismem z 30 maja 2025 r. oraz 20 czerwca 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od kwietnia 2015 r. pod firmą ...., zarejestrowaną w CEIDG . Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”), a wybrana przez Niego forma opodatkowania to podatek liniowy.

Wnioskodawca uczestniczy w rejsach szkoleniowych, które są niezbędnym elementem przygotowania do egzaminu na patent żeglarza jachtowego, zgodnie z wymaganiami określonymi przez Polski Związek Żeglarski (PZŻ). Szkolenie to obejmuje zarówno praktyczne manewrowanie jachtem, jak i zajęcia teoretyczne. Wszystkie te elementy są obligatoryjne i składają się na kompleksowe przygotowanie do państwowego egzaminu. Po każdym odbytym rejsie szkoleniowym.

Wnioskodawca uzyskuje stosowną dokumentację potwierdzającą jego przebieg i zakres, w formie opisów rejsów. Dokumenty te zawierają m.in. informacje o trasie rejsu, pełnionych funkcjach na jachcie oraz czasie spędzonym na wodzie. Każdy z tych opisów jest wymagany przez Polski Związek Żeglarski (PZŻ) jako element niezbędny do dopuszczenia kandydata do egzaminu na patent żeglarza jachtowego. Skompletowanie tych opisów jest zatem integralną częścią procesu szkoleniowego i stanowi formalne potwierdzenie zaangażowania Wnioskodawcy oraz zdobywanego doświadczenia praktycznego.

Uzyskanie patentu jest kluczowe dla dalszego rozwoju Wnioskodawcy w branży żeglarskiej oraz otrzymywaniem z tego tytułu przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Po pozytywnym zaliczeniu egzaminu i zdobyciu stosownych uprawnień, Wnioskodawca będzie mógł legalnie, w celach komercyjnych wykonywać funkcję skippera (kapitana jachtu) podczas rejsów żeglarskich.

W związku z uczestnictwem w kursach, Wnioskodawca ponosi wydatki związane z zakupem rejsu szkoleniowego, ale również biletów lotniczych, lokalnego transportu, noclegów, które są niezbędne w celu przybycia na miejsce, z którego rozpoczynają się rejsy szkoleniowe. Ponadto, Wnioskodawca nabywa specjalistyczną odzież oraz akcesoria niezbędne podczas kursów.

W uzupełnieniu wniosku z 30 maja 2025 r. Wnioskodawca wskazał, że głównym zakresem prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej jest wytwarzanie oprogramowania. Uzyskanie patentu żeglarza ma na celu rozszerzenie działalności i dywersyfikację źródła dochodu.

Aktualne kody PKD:

·62.10.B - Działalność w zakresie programowania,

·58.29.Z - Działalność wydawnicza w zakresie pozostałego oprogramowania,

·62.20.B - Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki oraz zarządzaniem urządzeniami informatycznymi,

·62.90.Z - Pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych,

·50.30.Z - Transport wodny śródlądowy pasażerski.

Do celów działalności gospodarczej prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów, ewidencja VAT, deklaracje VAT, zeznania podatkowe PIT. W celu rozliczania kosztów w ramach działalności gospodarczej przyjęto metodę uproszczoną.

Wnioskodawca nie jest członkiem Polskiego Związku Żeglarskiego. Bycie członkiem Polskiego Związku Żeglarskiego nie jest wymagane do uzyskania uprawnień, ani do prowadzenia rejsów komercyjnych w roli skippera.

Uzyskanie patentu pozwoli Wnioskodawcy na nawiązywanie odpłatnej współpracy jako skipper z podmiotami gospodarczymi, które zajmują się organizacją rejsów komercyjnych. Aby uzyskać patent, oprócz ukończenia 18 lat i zdania egzaminu, wymagane są również dwa rejsy morskie (na wodach tzw. pływowych). Nie ma jednoznacznej definicji rejsu na wodach pływowych, ale można uznać, że rejs taki obejmuje zawinięcie do portów, w których średni skok pływu przekracza 1,5 metra. Czas trwania pojedynczego rejsu jest zróżnicowany, najpopularniejsze rejsy, w których można brać udział trwają tydzień lub dwa tygodnie. Pierwszy udział w rejsie szkoleniowym miał miejsce w dniach 24.02.2024 r. - 3.03.2024 r. Po udziale w czterech rejsach w latach 2024 i 2025 Wnioskodawca kwalifikuje się do zapisu na egzamin do uzyskania patentu.

Wnioskodawca wskazuje, że nie jest zdefiniowany jeden całkowity koszt szkolenia, który musi ponieść osoba chcąca uzyskać patent. Przed podejściem do egzaminu trzeba spełnić wymogi ustalone przez Polski Związek Żeglarski. Rejsy wymagane do patentu muszą być rejsami morskimi. Wszystkie cztery rejsy odbywały się na wodach Oceanu Atlantyckiego i Morza Śródziemnego. Organizator wskazuje miejsce i godzinę rozpoczęcia oraz zakończenia rejsu. W zależności od terminów, cen oraz dostępności biletów lotniczych, przybycie na miejsce wcześniej i wykupienie noclegu jest opcją ekonomiczniejszą lub wprost konieczną.

Wydatki poniesione w związku z zakupem specjalistycznej odzież i akcesoriów to np.: zakupy kurtki wiatro i woodoodporne, spodnie wiatro i woodoodporne, bluzy termiczne oraz bielizna termiczna, rękawiczki ochronne, buty woodoodporne, latarki, torby transportowe. Zakupiona odzież specjalistyczna i akcesoria będą wykorzystywane podczas rejsów w trudnych warunkach pogodowych w celu ochrony zdrowia i życia skippera, tj. niskie temperatury, silne wiatry, ulewne deszcze, burze, sztorm, czy żegluga nocna. Zakupiona odzież specjalistyczna i akcesoria nie posiadają logo firmy. Zakupiona odzież specjalistyczna oraz akcesoria nie będą używane do celów innych niż działalność gospodarcza.

Po zakończeniu rejsu, kapitan jednostki przekazuje uczestnikom potwierdzenie udziału w rejsie, które zawiera takie informacje jak: dane uczestnika, trasa rejsu, godziny żeglugi, godziny postoju, czy przebyty dystans.

W celu udokumentowania poniesionych wydatków, organizator na żądanie uczestnika wystawia fakturę VAT. Wydatki poniesione na zakup odzieży i akcesoriów, również zostaną udokumentowane stosowną fakturą VAT. W konsekwencji poniesionych wydatków, podnoszenie kwalifikacji zawodowych przedsiębiorcy poprzez uzyskanie ww. uprawnień, stwarza możliwość nawiązania i podtrzymywania kontaktów gospodarczych z kontrahentami zajmującymi się komercyjnym organizowaniem rejsów, w tym z kontrahentami zagranicznymi. Uzyskanie patentu daje również możliwość odpłatnego szkolenia innych uczestników rejsów, którzy są zainteresowani zdobyciem stosownych uprawnień. Planowane usługi to prowadzenie rejsów jako skipper dla podmiotów zajmujących się komercyjnym organizowaniem wycieczek (w tym rejsów) oraz odpłatne szkolenie osób zainteresowanych uzyskaniem uprawnień do żeglugi.

Niektóre podmioty, z którymi potencjalnie istnieje możliwość nawiązania współpracy w przyszłości to : ....

W uzupełnieniu wniosku z 20 czerwca 2025 r. Wnioskodawca wskazał, że aktualnie nie wykonuje komercyjnych usług z zakresu śródlądowego transportu wodnego pasażerskiego, ze względu na brak uprawnień.

Daty, długość, miejsca rozpoczęcia i zakończenia przebytych rejsów to:

1.24.02.2024 r. - 03.03.2024 r. - po Teneryfie - 8 dni rejs ... zł, loty .. zł + ... euro;

2.12.10.2024 r. - 19.10.2024 r. - po Grecji) - 7 dni - rejs ...euro;

3.28.12.2024 r. - 04.01.2025 r. - po Teneryfie - 7 dni - rejs oraz loty ...euro;

4.22.03.2025 r. - 05.04.2025 r. - Teneryfa - Hiszpania - 14 dni - rejs oraz loty  ... zł.

Ponadto, Wnioskodawca poniósł wydatki na zakup odzieży ochronnej - ... zł oraz torby transportowej - ... zł.

Oferta każdego rejsu szkoleniowego jest ustalana indywidualnie przez danego organizatora. Koszt rejsu najczęściej zależy od terminu, miejsca i trasy, klasy/rozmiaru jachtu, ilości załogantów. Na ostateczną cenę mogą wpływać też inne czynniki np. czy organizator zapewnia transport na miejsce rozpoczęcia rejsu, transport powrotny po rejsie, czy wymaga od załogantów dodatkowego ubezpieczenia.

Polski Związek Żeglarski nie zajmuje się organizacją rejsów szkoleniowych. Za zdobycie stażu oraz umiejętności niezbędnych do zdania egzaminów i uzyskania uprawnień w całości odpowiada osoba ubiegająca się o patenty.

Wymogi ustalone przez Polski Związek Żeglarski związane z uzyskaniem uprawnień na następujące stopnie:

·aby móc przystąpić do egzaminu na patent Żeglarza Jachtowego należy ukończyć 14 rok życia oraz wnieść opłatę za egzamin;

·aby móc przystąpić do egzaminu na patent Jachtowego Sternika Morskiego należy:

-ukończyć 18 rok życia,

-wnieść opłatę za egzamin,

-przedstawić dokumenty potwierdzające staż z co najmniej dwóch rejsów po wodach morskich w łącznym czasie co najmniej 200 godzin żeglugi.

Koszty ustalone przez Polski Związek Żeglarski związane z uzyskaniem uprawnień na następujące stopnie:

·żeglarz jachtowy - opłata za egzamin 250 zł oraz 50 zł wydanie patentu (dla osoby dorosłej),

·jachtowy sternik morski - opłata za egzamin 350 zł oraz 50 zł wydanie patentu (dla osoby  dorosłej).

Po zakończeniu czterech rejsów opisanych we wniosku, Wnioskodawca uzyskał niezbędne minimum 200 godzin żeglugi w co najmniej 2 rejsach po wodach morskich. Uprawnia to Wnioskodawcę do przystąpienia do egzaminu na patent jachtowego sternika morskiego. Planowane zdobycie uprawnień oraz rozpoczęcie komercyjnej współpracy jako skipper, to druga połowa 2025 r.

Wstępne rozmowy o przyszłej współpracy zostały podjęte z następującymi podmiotami: ... oraz ... Sp. z o.o. Są to organizatorzy rejsów turystycznych i rejsów szkoleniowych, z usług których Wnioskodawca sam korzystał w trakcie zdobywania stażu oraz umiejętności niezbędnych do egzaminu.

Żadne z poniesionych wydatków na rejsy szkoleniowe nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Tym samym, elementy przedstawionego opisu sprawy nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli  celno-skarbowej oraz Naczelnik Urzędu Skarbowego nie zakwestionował tych kosztów.

Pytanie

Czy wydatki związane z zakupem rejsów szkoleniowych, biletów lotniczych, lokalnego transportu, noclegów oraz specjalistycznej odzieży i akcesoriów mogą stanowić koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.; dalej: ustawa o PIT)?

Pana stanowisko w sprawie

Z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT wynika, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszystkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu musi, w myśl powołanego wyżej przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

·winien pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

·nie może znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

·musi być właściwie udokumentowany.

W przypadku źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Konstrukcja kosztów uzyskania przychodów oparta jest więc na swoistej klauzuli generalnej, zgodnie z którą podatnik ma możliwość odliczania wszelkich kosztów, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, bądź zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodu.

Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków, należy wziąć pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu. Ponadto, za koszt uzyskania przychodu można uznać taki wydatek, który został poniesiony przez podatnika w sposób rzeczywisty (definitywny). Wydatek musi zostać faktycznie poniesiony w sensie realnym, tzn. musi nastąpić uszczuplenie zasobów finansowych podatnika. Jednocześnie jednak zwrócić należy także uwagę na konieczność właściwego udokumentowania poniesionych wydatków. Tylko bowiem wydatek prawidłowo udokumentowany może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Przy czym, sposób dokumentowania ponoszonych kosztów uzależniony jest od rodzaju prowadzonych przez podatnika ksiąg podatkowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie powyżej wymienione warunki wymagane do zakwalifikowania omawianych wydatków do kosztów uzyskania przychodu są w Jego opinii spełnione. Wydatki Wnioskodawcy związane z zakupem rejsów szkoleniowych, biletów lotniczych, lokalnego transportu, noclegów oraz specjalistycznej odzieży i akcesoriów mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, ze względu na poniesienie ich w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.

Odbycie rejsów szkoleniowych jest niezbędnym elementem przygotowania do egzaminu na patent żeglarza jachtowego. Uzyskanie uprawnień przez Wnioskodawcę będzie mieć bezpośredni wpływ na możliwość uzyskiwania przez Niego przychodów w ramach działalności gospodarczej, z tytułu pełnienia funkcji kapitana statku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego między poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli między jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem, bądź też możliwością powstania przychodów istnieje związek przyczynowy.

Zatem warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

·został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodów podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

·jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

·pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

·poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

·został właściwie udokumentowany,

·nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 23 ust. 1 omawianej ustawy podatkowej. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością pomniejszają przychody. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodów musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tych przychodów, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Należy zauważyć, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”. Przy czym możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatku, który – racjonalnie oceniając – mógłby przyczynić się do powstania przychodów, czy ich zwiększenia, nawet jeżeli przychód faktycznie nie wystąpi.

Możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów jest uzależniona od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów.

Dokonując oceny charakteru ponoszonych przez Pana wydatków należy rozstrzygnąć, czy spełniają one kryteria określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz czy nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 tej ustawy. Jednocześnie sam fakt nieobjęcia ustawowym wykazem wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów nie jest wystarczający do podatkowej kwalifikacji kosztu. Brak takiego wydatku w katalogu kosztów negatywnych nie skutkuje automatycznym przyjęciem, że stanowi on koszt podatkowy.

Pogląd przeciwny, zgodnie z którym do kosztów podatkowych zalicza się wszelkie koszty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą (z wyłączeniem wymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) jest zbyt daleko idący i abstrahuje od wskazanego w art. 22 ust. 1 omawianej ustawy podatkowej celu poniesienia kosztu, a w rezultacie nie znajduje oparcia w treści tego przepisu. Uprawnione jest bowiem przyjęcie założenia, że gdyby zamiarem ustawodawcy było uznanie za koszty uzyskania przychodów wszelkich kosztów ponoszonych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej, nadałby temu przepisowi takie właśnie brzmienie.

Obowiązkiem podatnika jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów jest wykazanie związku między poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodów, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Musi to być zatem taki wydatek, którego związek z prowadzoną działalnością nie budzi wątpliwości, a obowiązek wykazania tego związku należy do podatnika. Kwalifikacja wydatków do kosztów uzyskania przychodów ze względu na kryterium celowości leży bowiem w gestii podatnika. Należy jednak mieć na uwadze, że prawidłowość dokonanej kwalifikacji podlega ocenie organów podatkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą od kwietnia 2015 r., a wybrana przez Pana forma opodatkowania to podatek liniowy. Głównym zakresem prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej jest wytwarzanie oprogramowania. Ponadto w zakres Pana działalności gospodarczej wchodzi transport wodny śródlądowy pasażerski. Aktualnie jednak nie wykonuje Pan komercyjnych usług z zakresu śródlądowego transportu wodnego pasażerskiego, ze względu na brak uprawnień. W celu uzyskania patentu żeglarza od lutego 2024 r. uczestniczy Pan w rejsach szkoleniowych, których odbycie jest konieczne do egzaminu na patent żeglarza jachtowego, zgodnie z wymaganiami określonymi przez Polski Związek Żeglarski (PZŻ). Szkolenie to obejmuje zarówno praktyczne manewrowanie jachtem, jak i zajęcia teoretyczne. Wszystkie te elementy są obligatoryjne i składają się na kompleksowe przygotowanie do państwowego egzaminu. Rejsy wymagane do patentu muszą być rejsami morskimi. Po każdym odbytym rejsie szkoleniowym uzyskuje Pan stosowną dokumentację potwierdzającą jego przebieg i zakres, w formie opisów rejsów. W związku z uczestnictwem w kursach ponosi Pan wydatki związane z zakupem rejsu szkoleniowego, biletów lotniczych, lokalnego transportu, noclegów, które są niezbędne w celu przybycia na miejsce, z którego rozpoczynają się rejsy szkoleniowe. Oferta każdego rejsu szkoleniowego jest ustalana indywidualnie przez danego organizatora. Koszt rejsu najczęściej zależy od terminu, miejsca i trasy, klasy,rozmiaru jachtu, ilości załogantów. Rejsy szkoleniowe, w których Pan uczestniczył odbyły się na wodach Oceanu Atlantyckiego i Morza Śródziemnego w okresach: 24.02.2024 r. - 03.03.2024 r.; 12.10.2024 r. - 19.10.2024 r.; 28.12.2024 r. - 04.01.2025 r.; 22.03.2025 r. - 05.04.2025 r. Ponadto, w związku ze szkoleniem nabywa Pan specjalistyczną odzież oraz akcesoria niezbędne podczas kursów, np. zakupy kurtki wiatro i woodoodporne, spodnie wiatro i woodoodporne, bluzy termiczne oraz bieliznę termiczną, rękawiczki ochronne, buty woodoodporne, latarki, torby transportowe. Wydatki na zakup odzieży ochronnej to .. zł, a także - ... zł na zakup torby transportowej. Zakupiona odzież specjalistyczna i akcesoria wykorzystywane są podczas rejsów w trudnych warunkach pogodowych w celu ochrony zdrowia i życia skippera. Zakupiona odzież specjalistyczna oraz akcesoria nie będą używane do celów innych niż działalność gospodarcza. W celu udokumentowania poniesionych wydatków, organizator rejsów na żądanie uczestnika wystawia fakturę VAT. Wydatki poniesione na zakup odzieży i akcesoriów, również są udokumentowane stosowną fakturą VAT. Żadne z poniesionych wydatków na rejsy szkoleniowe nie zostały dotychczas zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Po zakończeniu opisanych we wniosku rejsów, uzyskał Pan niezbędne minimum 200 godzin żeglugi, które uprawniają Pana do przystąpienia do egzaminu na patent jachtowego sternika morskiego. Planowane zdobycie uprawnień oraz rozpoczęcie komercyjnej współpracy jako skipper, to druga połowa 2025 r. Po zaliczeniu egzaminu i zdobyciu stosownych uprawnień będzie Pan mógł legalnie, w celach komercyjnych, wykonywać funkcję skippera (kapitana jachtu) podczas rejsów żeglarskich. Uzyskanie patentu żeglarza daje Panu również możliwość odpłatnego szkolenia innych uczestników rejsów, którzy są zainteresowani zdobyciem stosownych uprawnień. Podjął Pan już wstępne rozmowy o współpracy z kilkoma podmiotami będącymi organizatorami rejsów turystycznych i rejsów szkoleniowych, dla których zamierza świadczyć usługi po uzyskaniu uprawnień.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy i powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że wydatki ponoszone przez Pana na poczet uzyskania patentu żeglarza jachtowego i prowadzenia działalności w zakresie pasażerskiego transportu wodnego, związane z zakupem rejsów szkoleniowych, biletów lotniczych, lokalnego transportu, noclegów oraz specjalistycznej odzieży i akcesoriów, pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z istniejącym już źródłem przychodów (Transport wodny śródlądowy pasażerski - 50.30.Z) i są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, a ponadto nie znajdują się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem wydatki te mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Pana pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ponoszone wydatki są ściśle związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych oraz zdobywaniem wiedzy i umiejętności w zakresie prowadzenia rejsów żeglarskich, które będą potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej w tym zakresie. Realizowane rejsy szkoleniowe oraz wydatki związane z zakupem specjalistycznej odzież oraz niezbędnych akcesoriów, są niezbędne oraz prowadzą do uzyskania patentu jachtowego sternika morskiego , a uzyskanie tych uprawnień pozwoli na świadczenie usług opisanych we wniosku. Wydatki te są powiązane z planowanym w przyszłości przychodem, a zatem wyczerpują znamiona kosztów poniesionych w celu osiągnięcia przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki spełniają wymagane warunki, tj. pozostają w związku przyczynowo- skutkowym z pozarolniczą działalnością gospodarczą i są/będą ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Zatem –wskazane wydatki związane z zakupem rejsów szkoleniowych, biletów lotniczych, lokalnego transportu, noclegów oraz specjalistycznej odzieży i akcesoriów związane z uzyskaniem przez Pana patentu jachtowego sternika morskiego w celu prowadzenia działalności w zakresie komercyjnego organizowania wycieczek (w tym rejsów) oraz odpłatnego szkolenia osób zainteresowanych uzyskaniem uprawnień do żeglugi, mogą stanowić na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że zaliczając określony wydatek do kosztów uzyskania przychodów, podatnik stosuje przepis prawa podatkowego o charakterze materialnoprawnym, tj. uznaje, że zaistniałe po jego stronie okoliczności wypełniają hipotezę określonej normy prawnej (mieszczą się w zakresie zastosowania danej normy prawnej/danego przepisu). Podejmując decyzję o zastosowaniu danego przepisu prawa podatkowego, podatnik musi liczyć się jednak z koniecznością przedstawienia dowodów potwierdzających prawidłowość tej czynności, jaka może się pojawić na etapie ewentualnych postępowań podatkowych lub kontrolnych. Udowodnienie prawidłowości zaliczenia opisanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodów może zatem wymagać w szczególności udowodnienia: poniesienia wydatków, ich charakteru, w szczególności ich celowości, racjonalności działań podatnika, a w konsekwencji braku okoliczności uniemożliwiających uznanie przedmiotowych kosztów za koszty uzyskania przychodów. W ramach postępowania dowodowego może również zostać dokonana szczegółowa analiza związku ponoszonych wydatków z Pana przychodami.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia poszczególnych wydatków do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy – Ordynacja podatkowa. Dokonując interpretacji indywidualnej organ interpretacyjny przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Innymi słowy, organ wydający interpretacje indywidualne opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, tj. okolicznościach przedstawionych przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Nie prowadzi natomiast postępowania dowodowego. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie wskazanych we wniosku wydatków, gdyż jest to przedmiotem Pana zapytania. Inne kwestie nie podlegały ocenie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.