Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
10 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Bank (…) (dalej „Bank” lub „Wnioskodawca”) jest bankiem krajowym prowadzącym działalność na podstawie ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. jedn. Dz. U. z 2020 r. poz. 1896; dalej: „Prawo bankowe”).
Bank udziela kredytów i pożyczek osobom fizycznym, w tym m.in. na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych takich jak: nabycie domu lub mieszkania (w tym wraz z gruntem lub udziałem w gruncie), nabycie gruntu pod budowę, rozbudowę, modernizację domu lub mieszkania, przeprowadzenie modernizacji lub remontu domu lub mieszkania należącego do kredytobiorcy, w tym adaptację obiektu niemieszkalnego na cele mieszkaniowe.
Bank jest też następcą prawnym innych banków, które udzieliły takich kredytów i pożyczek.
W powyżej opisanych sytuacjach może dojść do umorzenia kredytu lub pożyczki (zawarcia umowy zwolnienia z długu).
W takich wypadkach Bank musi ustalić, czy znajduje zastosowanie rozporządzenie Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 2024 r. poz. 102, t. j. z późn. zm., dalej Rozporządzenie), wydane na podstawie art. 22 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.
Jeśli bowiem zaniechanie poboru nie znajduje zastosowania, to wówczas Bank będzie zobowiązany zastosować normę z art. 42a ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. złożyć informację PIT-11 (część F, Informacja o wysokości przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 Ustawy”).
Umorzenie dokonywane jest (lub będzie) w czasie obowiązywania Rozporządzenia.
Zgodnie z Rozporządzeniem korzystanie z zaniechania poboru podatku uzależnione jest m.in. od warunku, iż osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego (lub pożyczki) nie korzysta z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację więcej niż jednej inwestycji mieszkaniowej (§ 1 ust. 1 pkt 1 lit b Rozporządzenia).
W związku z m.in. tym warunkiem, jednocześnie z dokonaniem umorzenia, Bank odbiera od kredytobiorców (pożyczkobiorców) oświadczenie, w którym potwierdzają oni, że przychód uzyskany w związku z dokonywanym umorzeniem korzysta z zaniechania poboru z Rozporządzenia w całości albo w określonej części, oraz że spełniony jest m.in. warunek, że kredytobiorcy nie korzystali z zaniechania poboru w stosunku do innej inwestycji mieszkaniowej w rozumieniu Rozporządzenia (Oświadczenie).
W praktyce Banku zdarzają się sytuacje w których podatnicy (tj. kredytobiorcy, pożyczkobiorcy) składają ww. Oświadczenie w związku z umorzeniem zobowiązania kredytowego (pożyczkowego), w którym potwierdzają, że umorzona kwota w całości albo w części (ze wskazaniem tej części) korzysta z zaniechania poboru podatku zgodnie z Rozporządzeniem.
W związku z tym po zakończeniu roku, w którym miało miejsce ww. umorzenie, Bank wystawia informację PIT-11 („inne źródła”) tylko odnośnie do tej części umorzonej kwoty, która, zgodnie z Oświadczeniem, nie jest objęta zaniechaniem poboru. Odnośnie pozostałej części umorzonej kwoty Bank przyjmuje, zgodnie z Oświadczeniem podatników, że będzie ona objęta zaniechaniem poboru zgodnie z Rozporządzeniem (tj. nie jest ta kwota wykazana w informacji PIT-11).
Następnie podatnicy kontaktują się z Bankiem, składają Bankowi oświadczenie o cofnięciu ww. Oświadczenia, wyjaśniając, że zamierzają skorzystać z zaniechania poboru w związku z umorzeniem innego kredytu (lub pożyczki), ewentualnie - tylko cofają Oświadczenie, bez wyjaśniania powodu, dlaczego cofają Oświadczenie (nie mają obowiązku wyjaśniać tej okoliczności Bankowi).
Możliwe jest też, iż jednocześnie z cofnięciem Oświadczenia podatnicy domagają się, aby Bank wystawił korektę ww. informacji PIT-11, w której umorzona kwota (która nie została wykazana w PIT- 11 jako przychód z uwagi na złożenie przez Klientów Oświadczenia) zostanie wykazana jako ich przychód. Jednocześnie podatnicy mogą domagać się uwzględnienia zaniechania poboru podatku (które może również skutkować korektą PIT-11 jeżeli taki został już wystawiony) w stosunku do innego umarzanego kredytu (lub pożyczki).
Należy również wskazać, iż zmiana (w tym cofnięcie) Oświadczenia może dotyczyć okresów, w stosunku do których podatnik dokonał już rozliczenia podatku. Przykładowo podatnik może żądać cofnięcia Oświadczenia (i niestosowania zaniechania poboru podatku) dotyczącego umorzenia z 2022 r., żądając jednocześnie by zaniechanie poboru podatku zastosować do innego umorzenia z 2022 r. lub 2023 r. lub późniejszego roku na podstawie nowego lub skorygowanego oświadczenia.
Pytanie
Czy w opisanej sytuacji Bank powinien dokonać opisanych korekt informacji PIT-11 z uwagi na cofnięcie Oświadczenia przez podatników i jeżeli występuje takie żądanie podatników, uwzględnić w tych korektach PIT-11 zaniechanie poboru podatku w stosunku do innego umorzenia na podstawie nowych lub skorygowanych Oświadczeń?
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy, Bank jest zobowiązany dokonać korekty PIT-11 zgodnie z oświadczeniem podatników o tym, iż cofają oni uprzednio złożone Oświadczenie i jeżeli występuje takie żądanie podatnika, uwzględnić w tych korektach PIT-11 zaniechanie poboru podatku w stosunku do innego umorzenia na podstawie nowych lub skorygowanych Oświadczeń.
Uzasadnienie
Rozporządzenie wprowadza zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych, które zależy od spełnienia przez podatników tego podatku wskazanych w Rozporządzeniu warunków. Warunki te dotyczą sfery majątkowej tych podatników, a także okoliczności związanych z realizowaniem przez nich potrzeb mieszkaniowych. Spełnienie tych warunków jest zatem okolicznością dotyczącą wyłącznie tych podatników. Natomiast Bank ma dane dot. tylko kredytów (lub pożyczek) udzielonych przez siebie, względnie udzielonych przez poprzedników prawnych Banku, lecz nie ma wiedzy o wszystkich ww. aspektach dot. podatników. Rola Banku sprowadza się jedynie do zweryfikowania posiadanych informacji (tj. o tym, jakich kredytów czy pożyczek Bank w przeszłości udzielił), oraz do pozyskania od podatników oświadczenia dot. spełnienia warunków co do korzystania z zaniechania poboru podatku (w szczególności obejmującego okoliczności dot. korzystania bądź nie z zaniechania poboru w stosunku do innej inwestycji mieszkaniowej). Bank nie ma wpływu na decyzje podatników (a zatem także na treść Oświadczenia) w sytuacji, gdy po ich stronie występuje więcej niż jedna inwestycja.
W związku z tym należy przyjąć, biorąc pod uwagę ukształtowanie zaniechania poboru wprowadzonego Rozporządzeniem, że decyzja o tym, która z inwestycji mieszkaniowych będzie objęta zaniechaniem poboru, czy też zmiana tej decyzji przez podatników, jest tylko po stronie podatników.
Ponadto możliwość dokonania przez podatników wyboru, odnośnie do której inwestycji mieszkaniowej zamierzają oni skorzystać z zaniechania poboru podatku na podstawie Rozporządzenia, została potwierdzona w interpretacjach indywidualnych, np. w następujących pismach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:
- z 12 września 2022 r., 0113-KDIPT2-2.4011.523.2022.2.ACZ;
- z 5 grudnia 2023 r., 0112-KDIL2-1.4011.733.2023.3.DJ;
- z 18 listopada 2024, 0112-KDIL2-1.4011.765.2024.1.MKA.
W związku z powyższym, skoro podatnicy dokonują opisanej zmiany, tj. podejmują decyzję o tym, że skorzystają z zaniechania poboru w odniesieniu do danej inwestycji mieszkaniowej (innej niż to wynika z pierwotnie złożonego Oświadczenia), i komunikują tę decyzję Bankowi, to Bank powinien dokonać odpowiedniej korekty informacji PIT-11, oraz, jeżeli występuje takie żądanie podatników, uwzględnić zaniechanie poboru podatku w stosunku do innego umorzenia na podstawie nowych lub skorygowanych Oświadczeń.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Jak stanowi art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.
Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.
Źródła przychodów
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłami przychodów są inne źródła.
Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.
Obowiązki płatnika
Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej jednak, w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę, poprzez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).
Zgodnie z art. 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111):
Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Z uwagi na powyższe, na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:
1) obliczenie,
2) pobranie,
3) wpłacenie
- podatku, zaliczki lub raty.
Na podmiotach dokonujących świadczeń z innych źródeł ciążą natomiast obowiązki informacyjne wynikające z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem:
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Przedstawili Państwo informacje, z których wynika, że:
1)udzielają Państwo kredytów i pożyczek, w tym na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych;
2)w odniesieniu do tych kredytów lub pożyczek może dojść do umorzenia (zawarcia umowy zwolnienia z długu);
3)w takich przypadkach muszą Państwo ustalić, czy zastosowanie znajdzie Rozporządzenie Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe;
4)odbierają Państwo od kredytobiorców i pożyczkobiorców oświadczenia o spełnieniu warunków wynikających z ww. rozporządzenia;
5)zdarza się, że klienci składają oświadczenie o cofnięciu ww. oświadczenia.
Powzięli Państwo wątpliwość, czy w przypadku cofnięcia tego oświadczenia są Państwo zobowiązani do dokonania korekty informacji PIT-11, która została sporządzona w oparciu o złożone uprzednio oświadczenie.
Umorzenie wierzytelności
Instytucja kredytu została natomiast uregulowana przepisami ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.).
Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:
Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.
Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela prawa do wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem, że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa.
Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):
Zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.
Tak więc, dla umorzenia wierzytelności konieczna jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy poprzez oświadczenie).
W wyniku umorzenia wierzytelności po stronie dłużnika pojawia się rzeczywista korzyść, nie musi bowiem wydatkować środków, które byłby zobowiązany przeznaczyć na uregulowanie wierzytelności.
Zatem umorzenie wierzytelności - co do zasady - skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwotę umorzenia należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zaniechanie poboru podatku
Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102) w aktualnie obowiązującym brzmieniu zmienionym Rozporządzeniem Ministra Finansów z 20 grudnia 2024 r. (Dz. U. 2024 poz. 1912):
1.Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot:
1)umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:
a)kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz
b)osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej;
2)otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.
2.Kwoty wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują:
1)kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału);
2)odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje;
3)opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.
3.W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.), zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.
4.W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zastąpiony kredytem refinansowym lub gdy na jego spłatę został zaciągnięty kredyt konsolidacyjny, zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje odpowiednio kwotę wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego
5.Przez jedną inwestycję mieszkaniową, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych:
1)jednego gospodarstwa domowego albo
2)więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2021 r. poz. 1043).
6.Przez jedno gospodarstwo domowe, o którym mowa w ust. 5, rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi.
7.W przypadku gdy stroną umowy kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, są co najmniej dwie osoby fizyczne, zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ma zastosowanie wyłącznie do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b.
Z kolei § 4 cytowanego rozporządzenia stanowi, że:
Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2026 r.
Stosownie do § 4a tego rozporządzenia:
Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2, w przypadku pożyczek, o których mowa w § 3 ust. 2, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2025 r. do dnia 31 grudnia 2026 r.
Natomiast w myśl § 3 komentowanego rozporządzenia:
1.Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został:
1)udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz
2)zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz
3)zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
2.Za kredyt mieszkaniowy uważa się również pożyczkę, o ile spełnia warunki określone w ust. 1.
Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:
a)nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
b)nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
c)nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
d)budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
e) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.
Zatem zaniechanie poboru podatku do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów znajdzie zastosowanie, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki:
1.kredyt był zaciągnięty na realizację inwestycji mieszkaniowej;
2.kredyt był udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw;
3.kredyt był zabezpieczony hipotecznie;
4.kredytobiorca nie korzystał wcześniej z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu na własne cele mieszkaniowe zabezpieczonego hipotecznie.
Wskazali Państwo, że kredytobiorcy/pożyczkobiorcy składają Państwu oświadczenia o spełnieniu przesłanek do skorzystania z zaniechania poboru podatku. Natomiast zdarzają się sytuacje, kiedy z różnych względów cofają takie oświadczenie i mogą domagać się skorygowania wystawionej uprzednio informacji PIT-11.
Państwa obowiązki jako płatnika
Omawiane powyżej Rozporządzenie wprowadza zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych, które zależy od spełnienia przez podatników tego podatku wskazanych w Rozporządzeniu warunków. Spełnienie tych warunków jest okolicznością dotyczącą wyłącznie tych podatników.
Z wniosku wynika, że mają Państwo dane dotyczące tylko kredytów (lub pożyczek) udzielonych przez siebie, względnie udzielonych przez Państwa poprzedników prawnych, lecz nie mają Państwo wiedzy o wszystkich ww. aspektach dot. podatników.
Państwa rola sprowadza się jedynie do zweryfikowania posiadanych informacji (tj. o tym, jakich kredytów czy pożyczek Bank w przeszłości udzielił) oraz do pozyskania od podatników oświadczenia dot. spełnienia warunków co do korzystania z zaniechania poboru podatku (w szczególności obejmującego okoliczności dot. korzystania bądź nie z zaniechania poboru w stosunku do innej inwestycji mieszkaniowej). Nie mają Państwo wpływu na decyzje podatników (a zatem także na treść Oświadczenia) w sytuacji, gdy po ich stronie występuje więcej niż jedna inwestycja.
Biorąc pod uwagę ukształtowanie zaniechania poboru wprowadzonego Rozporządzeniem, decyzja o tym, która z inwestycji mieszkaniowych będzie objęta zaniechaniem poboru, czy też zmianą tej decyzji przez podatników, jest po stronie podatników.
Z literalnego brzmienia przepisów wynika, że zaniechaniu poboru podatku podlega umorzona kwota z tytułu kredytu (pożyczki) mieszkaniowego/kredytów (pożyczek) mieszkaniowych zaciągniętego/zaciągniętych na realizację wyłącznie jednej inwestycji oraz w przypadku, gdy kredytobiorca nie korzystał z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu (pożyczki) mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji.
W przepisach rozporządzenia z 11 marca 2022 r. mamy do czynienia wyłącznie z wymogiem „jednej inwestycji”, bez sprecyzowania której konkretnie, a ponadto w kontekście sformułowania użytego w § 1 pkt 1 lit. b) ww. rozporządzenia („osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku”) zasadnym może wydawać się, że zastosowanie zaniechania jest w istocie uprawnieniem, a nie obowiązkiem podatnika, a tym samym jest takim uprawnieniem również w zakresie wyboru kwot umorzonych wierzytelności objętych zaniechaniem w sytuacjach, gdy warunki zaniechania poboru podatku były/są/będą spełnione w odniesieniu do więcej niż jednego kredytu i więcej niż jednej inwestycji.
W związku z powyższym jesteście Państwo zobowiązani dokonać korekty PIT-11 zgodnie z Oświadczeniem podatników o tym, że cofają oni uprzednio złożone Oświadczenie i jeżeli występuje takie żądanie podatnika, uwzględnić w tych korektach PIT-11 zaniechanie poboru podatku w stosunku do innego umorzenia na podstawie nowych lub skorygowanych Oświadczeń.
Państwa stanowisko jest więc prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazuję, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.