Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca –X sp. z o.o. z siedzibą w …– jest polskim rezydentem podatkowym, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie ….. i jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Wnioskodawca zatrudnia kilkunastu pracowników na podstawie umów o pracę oraz umów cywilnoprawnych, w tym umów zlecenia.

Wnioskodawca zamierza wprowadzić politykę refundacji okularów korekcyjnych lub soczewek kontaktowych dla pracowników, którzy wykonują swoje obowiązki przy monitorach ekranowych lub tabletach, znajdujących się ….(pracownicy zatrudnieni na stanowisku m… oraz….). Refundacja będzie uzależniona od zaleceń lekarza medycyny pracy wynikających z profilaktycznych badań lekarskich, przeprowadzanych zgodnie z przepisami prawa.

Na podstawie przepisów art. 207 § 2 pkt 2 i 3 Kodeksu pracy, w związku z § 8 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (dalej również: „r.b.h.m.e.), Wnioskodawca ma obowiązek refundować koszty zakupu okularów lub soczewek korekcyjnych, jeżeli badania profilaktyczne wykażą konieczność ich używania podczas pracy przy monitorze ekranowym.

Wnioskodawca pragnie ustalić, czy refundacja ta podlega obowiązkowi naliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych oraz składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.

Aktualne realia wykonywania pracy drużyn trakcyjnych:

1.Każdy pracownik ….. jest wyposażony w tablet (indywidualnie).

2.…. są wyposażone w drukarki.

3.Aktualnie cała dokumentacja jest przygotowywana i prowadzona w formie elektronicznej (m.in. karty pracy, dokumentacja …., np. wykaz….,…). Drukowany jest gotowy i opracowany dokument.

4.…. otrzymują niezbędną dokumentację w formie elektronicznej, m.in. ….

5.…. nieprzerwanie ma uruchomiony tablet z wyświetlonym …..oraz dodatkowymi informacjami wskazującymi w jaki sposób ma być realizowany przejazd (….).

6.Spora część przewozów realizowana jest w nocy, podczas jazdy …. musi ciągle wyostrzać wzrok ….na ekrany ….. oraz tablet, które emitują niebieskie światło.

7.……oraz…..otrzymują elektroniczną informację dotyczącą ….. Dodatkowo, wykonując swoją pracę o zmierzchu lub w nocy muszą wytężać wzrok podczas…...

8.Zazwyczaj w dzień realizowane są …..a transport …. rozpoczyna się wieczorem/nocą przy zmniejszonym ruchu ….. Zatem, praca całej …..realizowana jest często przy sztucznym oświetleniu.

9.….. pracują w równoważnym systemie czasu pracy, a ich dobowy czas pracy jest zazwyczaj wydłużony do 12h.

10.Na orzeczeniu lekarskim wskazywane są zalecenia „praca w okularach lub szkłach kontaktowych”. Dodatkowo informacja o konieczności pracy w okularach odnotowywana jest w licencji …. wydawanej przez ….oraz w świadectwie …. wydawanym przez….. Podczas kontroli ….może weryfikować na podstawie dokumentów posiadanych przez …, czy wykonuje pracę zgodnie z ograniczeniem narzuconym przez lekarza medycyny pracy. Okulary lub soczewki kontaktowe są zatem w takim przypadku niezbędnym wyposażeniem pracownika.

Pytania

1.Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym w kontekście pracy ... korzystających z tabletów, zgodnie z § 8 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe oraz art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, refundacja kosztów zakupu okularów korekcyjnych lub soczewek kontaktowych dla pracowników korzystających z tabletów lub monitorów ekranowych, gdy wynika ona z zaleceń lekarza medycyny pracy, stanowi przychód pracownika podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy refundacja kosztów zakupu okularów korekcyjnych lub soczewek kontaktowych dla pracowników korzystających z tabletów lub monitorów ekranowych, gdy wynika ona z zaleceń lekarza medycyny pracy, powinna być objęta składkami na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, refundacja kosztów okularów korekcyjnych lub soczewek kontaktowych nie powinna być uznawana za przychód pracownika, a tym samym nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Refundacja ta wynika z obowiązku pracodawcy zapewnienia pracownikom odpowiednich warunków pracy zgodnie z przepisami r.b.h.m.e., który nakłada na pracodawcę obowiązek pokrycia kosztów związanych z zakupem okularów korekcyjnych, jeśli są one niezbędne do pracy przy monitorach ekranowych, a w ocenie Wnioskodawcy … pracujących przy tabletach należy uznać za osoby pracujące przy monitorach ekranowych.

Podstawa prawna:

Art. 207 § 2 pkt 2 i 3 Kodeksu pracy, § 8 r.b.h.m.e., art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z przepisami art. 207 Kodeksu pracy oraz § 8 r.b.h.m.e., pracodawca ma obowiązek zapewnienia pracownikom odpowiednich warunków pracy, w tym refundacji kosztów okularów korekcyjnych lub soczewek kontaktowych w sytuacji, gdy lekarz medycyny pracy wykaże taką potrzebę. Przepisy nie precyzują, aby świadczenie to stanowiło dodatkowy przychód pracownika, a jego celem nie jest zwiększenie dochodu pracownika, lecz zapewnienie właściwego narzędzia pracy.

Zgodnie z art. 66 Konstytucji RP, każdy ma prawo do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, a sposób realizacji tego prawa i obowiązki pracodawcy określa ustawa. Istotą przepisów z dziedziny BHP jest zatem sprecyzowanie generalnej zasady powszechnej ochrony życia i zdrowia człowieka, a nie tylko pracownika. Wbrew temu, co mógłby sugerować tytuł działu dziesiątego KP, przedmiotem ochrony nie jest praca jako taka, tylko życie i zdrowie człowieka w procesie pracy.

Z uwagi na bardzo szerokie sformułowanie odpowiedzialności pracodawcy poprzez odniesienie jej do „stanu BHP w zakładzie pracy” nie można poprzestać na tradycyjnym podejściu ukierunkowanym jedynie na dążenie do obniżenia ryzyka zawodowego związanego z występowaniem fizycznych, chemicznych lub biologicznych zagrożeń w miejscu pracy. Wskazane jest, aby pracodawcy, stosownie do swoich możliwości finansowych, poszerzyli katalog działań prewencyjnych również o dodatkowe inwestycje prozdrowotne.

W zakres przedmiotowy obowiązku pracodawcy ochrony życia i zdrowia pracowników przez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy oraz konsekwencje jego naruszenia wchodzą wszelkie działania mające na celu:

1)zmniejszenie szkodliwego oddziaływania pracy na zdrowie i zapewnienie bezpieczeństwa pracującym;

2)zapewnienie, że osoby z problemami zdrowotnymi nie są, bez bezwzględnej konieczności, wykluczane ze swojego miejsca pracy lub rynku pracy w następstwie wymagań stawianych przez warunki pracy lub wymagań co do oczekiwanej zdolności do pracy;

3)promowanie warunków i organizacji pracy, które wpływają korzystnie na ogólne zdrowie pracujących.

Właściwe realizowanie przez pracodawcę tego obowiązku powinno polegać na wprowadzeniu odpowiednio dostosowanego do skali zagrożeń dla życia i zdrowia, struktur i wielkości przedsiębiorstwa, jego kondycji finansowej zintegrowanego modelu promocji zdrowia w miejscu pracy uwzględniającego zarówno działania przewidziane w powszechnie obowiązujących przepisach prawnych w zakresie BHP i medycyny pracy, jak również wszelkie dodatkowe dobrowolnie podejmowane inicjatywy na rzecz zdrowia pracujących realizowane w miejscu pracy zmierzające do zapewnienia realnego bezpieczeństwa.

Pracodawca powinien nie tylko zgodnie z przepisami prawa i zasadami z zakresu BHP kształtować proces pracy w postaci określonych wewnętrznych procedur, ale przede wszystkim sprawować skuteczne kierownictwo i nadzór w tym zakresie. Dla właściwego wypełnienia obowiązku organizowania pracy w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy niezbędne jest, aby pracodawca wytworzył i ugruntował wśród załogi przekonanie, że przestrzeganie zasad i przepisów BHP jest ważne i potrzebne.

Dużą rolę odgrywa tu kadra kierownicza, która powinna wykonywać w tym zakresie nie tylko czynności represyjne, ale przede wszystkim prewencyjne i edukacyjne. Nawet najlepiej zorganizowany od strony technicznej proces pracy może pociągać za sobą zagrożenia dla pracujących, jeżeli praktyka wykonywania pracy nie jest z nim zgodna. Stworzenie bezpiecznego miejsca pracy jest możliwe tylko przy współdziałaniu pracodawcy jako jego organizatora, kadry kierowniczej wszystkich szczebli i pracowników, którzy nie tylko powinni stosować się do obowiązujących przepisów i zasad BHP, ale także aktywnie współuczestniczyć w tworzeniu skutecznych rozwiązań służących bezpieczeństwu.

Pojęcia przepisów i zasad BHP, pomimo że w treści przepisów występują zazwyczaj łącznie, nie są tożsame. Zasadami BHP będą więc wszelkie reguły lub metody postępowania wypracowane i wypraktykowane latami przez pracowników, osoby kierujące pracownikami oraz przez służby BHP. Są to również reguły wynikające z wiedzy technicznej, doświadczenia życiowego, logicznego rozumowania.

Ponadto, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o PIT, wartość świadczeń rzeczowych lub ekwiwalentów wypłaconych pracownikowi w związku z obowiązkami pracodawcy w zakresie BHP jest zwolniona z opodatkowania. W konsekwencji, refundacja ta nie powinna stanowić podstawy opodatkowania, ani oskładkowania.

Ustawodawca zwalnia od podatku wartość świadczeń rzeczowych wynikających z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy. Nie są to tylko przepisy Kodeksu pracy, ale także wszelkie przepisy bhp, a zatem również przepisy rozporządzeń wykonawczych.

Wśród świadczeń rzeczowych wynikających z przepisów BHP należy wymienić przede wszystkim:

1)środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy;

2)odzież i obuwie robocze, dostarczane w przypadku, gdy odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu albo ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.

Zgodnie z § 8 ust. 2 r.b.h.m.e., pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodne z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, o której mowa w ust. 1, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

Formę zapewnienia okularów korygujących wzrok określa pracodawca. Istotne jest, aby pracownik został zaopatrzony w okulary zgodnie z zaleceniem lekarza.

Zaopatrzenie pracownika w okulary może nastąpić poprzez:

1)otrzymanie od pracodawcy zaleconych okularów korygujących wzrok,

2)dokonanie przez pracownika (w porozumieniu z pracodawcą) zakupu zaleconych okularów i otrzymanie zwrotu poniesionych na ten cel wydatków udokumentowanych wystawioną na niego fakturą. W tym przypadku zasadne jest ustalenie przez pracodawcę kwoty przeznaczonej na omawiane okulary i poinformowanie o tym zainteresowanych pracowników. Należy mieć jednak na uwadze, że wysokość środków finansowych, jakie pracodawca przeznacza na okulary, powinna być tak skalkulowana, aby umożliwiała zakup okularów korygujących wzrok zgodnych z zaleceniem lekarza.

W świetle ww. uregulowań, jeżeli:

1)badania okulistyczne przeprowadzone w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej wykażą potrzebę stosowania okularów korygujących wzrok podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego, co potwierdzi aktualne zaświadczenie lekarza medycyny pracy,

2)zakup udokumentowany jest fakturą, przy czym bez znaczenia jest, czy fakturę wystawiono na pracownika, czy na pracodawcę,

3)pracownicy stosownie do § 2 pkt 4 rozporządzenia użytkują monitor ekranowy co najmniej przez połowę dobowego wymiaru czasu pracy

-to uzyskane przez pracownika dofinansowanie kosztów zakupu okularów korekcyjnych korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z tego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w tej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Ogólne pojęcie przychodu ustawodawca zdefiniował w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Definicja przychodu zawarta w art. 11, jak również określone w nim zasady ustalania wartości tego przychodu (w tym świadczeń w naturze lub innych nieodpłatnych świadczeń) mają charakter ogólny, a zatem mają zastosowanie wówczas, gdy nie występują regulacje szczegółowe, inaczej normujące danego rodzaju przychód lub zasady jego ustalania.

I tak, stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 11 ust. 2 ww. ustawy:

Z kolei na podstawie art. 11 ust. 2a cyt. Ustawy:

Zgodnie z art. 11 ust. 2b ww. ustawy:

Za przychód należy uznać zatem każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne − to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu − przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Źródła przychodów

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy:

Według art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast zgodnie art. 13 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Obowiązki płatnika w świetle ustawy o podatku dochodowym o osób fizycznych

W myśl art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 32 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 41 ust. 1 cytowanej ustawy:

Na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy:

Według art. 42 ust. 1a ustawy:

Opis Państwa sprawy

Zatrudniają Państwo kilkunastu pracowników na podstawie umów o pracę oraz umów cywilnoprawnych, w tym umów zlecenia. Zamierzają Państwo wprowadzić politykę refundacji okularów korekcyjnych lub soczewek kontaktowych dla pracowników, którzy wykonują swoje obowiązki przy monitorach ekranowych lub tabletach. Refundacja będzie uzależniona od zaleceń lekarza medycyny pracy wynikających z profilaktycznych badań lekarskich, przeprowadzanych zgodnie z przepisami prawa. Na podstawie przepisów art. 207 § 2 pkt 2 i 3 Kodeksu pracy, w związku z § 8 r.b.h.m.e., mają Państwo obowiązek refundować koszty zakupu okularów lub soczewek korekcyjnych, jeżeli badania profilaktyczne wykażą konieczność ich używania podczas pracy przy monitorze ekranowym.

Mają Państwo wątpliwości, czy refundacja kosztów okularów korekcyjnych lub soczewek kontaktowych w kontekście pracy …. korzystających z tabletów na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe stanowi przychód pracownika podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zwolnienie z opodatkowania świadczeń rzeczowych i ekwiwalentów za te świadczenia

W katalogu zwolnień przedmiotowych, określonym w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych znajduje się pkt 11, zgodnie z którym:

Obowiązki pracodawcy wynikające z Kodeksu pracy

Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 277 ze zm.) w art. 207 zawiera ogólną normę nakładającą na pracodawcę odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy.

W myśl bowiem przepisu art. 207 § 1 Kodeksu pracy:

Stosownie natomiast do art. 207 § 2 ww. ustawy:

Z kolei, w myśl do art. 207 § 3 ww. ustawy:

A na podstawie art. 237⁶ § 1 Kodeksu pracy:

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe

Wskazać również należy na postanowienia § 8 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 58), z których wynika, że:

Wynik badania okulistycznego wskazujący na konieczność stosowania lub wymiany okularów, obliguje pracodawcę do zapewnienia pracownikom okularów korygujących wzrok, zgodne z zaleceniem lekarza.

Formę zapewnienia okularów korygujących wzrok określa pracodawca. Istotne jest, aby pracownik został zaopatrzony w okulary lub soczewki kontaktowe zgodnie z zaleceniem lekarza.

Soczewki kontaktowe, niewątpliwie pełnią tę samą funkcję, co okulary korekcyjne, tzn. znoszą lub zmniejszają skutki wrodzonej lub nabytej wady wzroku, takiej jak nadwzroczność, krótkowzroczność, astygmatyzm (niezborność), czy starczowzroczność.

Zatem, jeżeli lekarz specjalista w wyniku badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej zaleci pracownikowi stosowanie przy obsłudze monitora, zamiast okularów, szkieł (soczewek) kontaktowych, pracodawca ma obowiązek je zapewnić. W konsekwencji, w pewnych przypadkach pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy do zapewnienia pracownikowi soczewek kontaktowych. Chodzi o sytuacje, kiedy lekarz specjalista, w wyniku badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej zaleci stosowanie przy obsłudze monitora zamiast okularów soczewki kontaktowe, gdyż przy danej wadzie wzroku pracownika nie jest możliwe skorygowanie wzroku przy pomocy okularów, tj. w szczególności np.:

·gdy różnica wady wzroku pomiędzy jednym okiem a drugim jest większa niż 4 dioptrie (wada w jednym oku jest duża, a w drugim mała lub jej wcale nie ma),

·przy dużym astygmatyzmie wzroku.

W takim przypadku soczewki korekcyjne przeznaczone (zgodnie z zaleceniem lekarza) do korekty wzroku pracownika przy obsłudze monitora spełniają ten sam cel co okulary korygujące wzrok.

Ocena Państwa stanowiska

Biorąc pod uwagę okoliczności sprawy i powołane przepisy prawa stwierdzam, że refundacja kosztów zakupu okularów korekcyjnych lub soczewek korekcyjnych w kontekście … korzystających z tabletów na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe stanowi ich przychód. I tak, dla osób zatrudnionych w oparciu o umowę o pracę będzie to przychód ze stosunku pracy, a dla osób zatrudnionych w oparciu o umowę cywilnoprawną będzie to przychód z tytułu działalności wykonywanej osobiście. Niemniej, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody te będą korzystały ze zwolnienia przedmiotowego.

Tym samym, nie ciąża na Państwu obowiązki płatnika z powyższego tytułu.

Wyjaśniam, że Państwa stanowisko uznałem za nieprawidłowe, gdyż jak wskazałem wyżej refundacja kosztów zakupu okularów korekcyjnych lub soczewek korekcyjnych w kontekście …. korzystających z tabletów na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe stanowi ich przychód, ale zgodnie z ww. przepisem korzystający ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych. Nie mogę natomiast zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że refundacja kosztów okularów korekcyjnych lub soczewek kontaktowych nie powinna być uznawana za przychód pracownika, a tym samym nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wyjaśniam, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Co oznacza, że – zgodnie z Państwa intencją w interpretacji odniosłem się wyłącznie do skutków podatkowych refundacji kosztów okularów korekcyjnych lub soczewek kontaktowych w kontekście pracy …. korzystających z tabletów na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe stanowi. Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Wskazuję również, że przedmiotem interpretacji indywidualnej była wyłącznie ocena Państwa stanowiska w zakresie opodatkowania otrzymywanego świadczenia oraz możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego (pytanie nr 1). W zakresie pytania nr 2 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.