Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
16 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 31 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi na powrót. Uzupełnił Pan wniosek – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 maja 2025 r. (data wpływu 23 maja 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Jest Pan obywatelem Białorusi, posiada Pan Kartę Polaka od 2022 r. W marcu 2023 r. zamieszkał Pan na stałe w Polsce, pracuje Pan od kwietnia 2023 r. na umowie o pracę. Legalnie wynajmuje Pan mieszkanie. Jest Pan zameldowany w Polsce. Karta Polaka została zwrócona do Urzędu w ramach procedury wydania Karty stałego pobytu.
Z artykułu (...) dowiedział się Pan, że przysługuje Panu możliwość skorzystania z podatkowej „ulgi na powrót", dlatego złożył Pan PIT-37 za 2024 r. z rozliczeniem tej ulgi. Ponieważ Urząd Skarbowy w (...) po Pana wyjaśnieniach w dalszym ciągu uważa, że nie spełnia Pan warunków ulgi, poprosił Pan o odpowiedź na pytanie, z której mógłby Pan skorzystać podczas komunikacji z Urzędem Skarbowym w (...). Ponadto poprosił Pan o wykaz dokumentów, które musiałby Pan dostarczyć do Urzędu Skarbowego w celu udowodnienia prawa do ulgi.
Wskazał Pan (...).
Chodzi Panu o wyjaśnienie prawa do skorzystania z ulgi na podstawie interpretacji wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 25 września 2O23 r. nr 0111-KDSB2-1.4011.307.2023.2.MSU.
Zacytował Pan komentarz do tego artykułu: „Analizowana interpretacja indywidualna pokazuje jedną z sytuacji, w których może zostać przyznana „ulga na powrót". Ulga ta przysługuje m.in. osobom, które nigdy wcześniej nie mieszkały w Polsce, ale posiadają Kartę Polaka. W przypadku tej grupy osób - pomimo braku wcześniejszego zamieszkiwania w Polsce - można mówić o „powrocie" do Polski rozumianym jako powrót do kraju przodków. Deklarowany cel regulacji będzie zatem w tym przypadku spełniony – podkreśla (…) – radca prawny, doradca podatkowy, szef praktyki podatkowej w kancelarii (…).”
Uzupełnienie zdarzenia przyszłego
Począwszy od 2024 roku oraz w latach 2025, 2026 i 2027 zamierza Pan skorzystać z ulgi na powrót.
Jest Pan obywatelem Białorusi. Od 2022 roku posiada Pan Kartę Polaka. Do marca 2023 roku nigdy nie mieszkał Pan w Polsce, mieszkał Pan wyłącznie na Białorusi.
W dniu 5 marca 2023 r. przyjechał Pan do Polski z zamiarem zmiany stałego miejsca zamieszkania na Polskę i posiadał Pan wówczas Kartę Polaka. Karta ta została zwrócona przez Pana do Urzędu Wojewódzkiego w związku ze złożonym 31 marca 2023 r. wnioskiem o zezwolenie na pobyt stały, na który pozytywną decyzję uzyskał Pan 19 września 2023 r. Do dnia dzisiejszego nie ma Pan polskiego obywatelstwa.
Mieszka Pan w miejscowości (...) w woj. (...) w wynajmowanym mieszkaniu, gdzie został zameldowany. W dniu 31 marca 2023 r. założył Pan konto bankowe w (…) Banku. W kwietniu 2023 roku został Panu nadany numer PESEL.
Od 4 kwietnia 2023 r. do chwili obecnej (z dwutygodniową przerwą związaną ze zmianą pracodawcy) jest Pan zatrudniony w Polsce na podstawie umowy o pracę.
Po uzyskaniu karty stałego pobytu dnia 29 grudnia 2023 r. zawarł Pan umowę kredytową. W czerwcu 2024 r. kupił Pan samochód, który jest zarejestrowany w Polsce.
W wyniku przeniesienia do Polski miejsca stałego zamieszkania od 5 marca 2023 r. podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Na terenie Białorusi pracował Pan do 28 lutego 2023 r. i mieszkał Pan tam do 4 marca 2023 r.
W okresie trzech lat podatkowych poprzedzających bezpośrednio rok 2023, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie przebywał Pan na terytorium Polski dłużej niż 183 dni.
Nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym okres od początku roku, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Nie miał Pan miejsca zamieszkania nieprzerwanie co najmniej przez okres trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tj. w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki.
Posiada Pan dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania poza Polską dla celów podatkowych do dnia zmiany miejsca zamieszkania na terytorium Polski. Jest to historia zatrudnienia na Białorusi - "Książka pracy" z tłumaczeniem na język polski. Może Pan również uzyskać wyciągi z rachunku bankowego oraz deklaracje podatkowe, ale wskazał Pan, że to długa procedura i znacznie wydłuży termin zakończenia sprawy.
Nie planuje Pan wrócić na Białoruś, złożył Pan wniosek o uznanie Pana za obywatela polskiego i obecnie oczekuje Pan na jego rozpatrzenie.
Od 4 kwietnia 2023 r. do 16 września 2023 r. świadczył Pan pracę na podstawie umowy o pracę w (…) Szpitalu (...). Od 1 października 2023 r. do dnia dzisiejszego świadczy Pan pracę na podstawie umowy o pracę na czas określony do 30 września 2026 r. w Centrum w (…). Wskazane powyżej miejsca zatrudnienia są jedynymi źródłami uzyskiwania przez Pana dochodów w Polsce, które opodatkowane są podatkiem dochodowym od osób fizycznych i rozliczone w zeznaniach podatkowych PIT-37 za 2023 i 2024 rok złożonych w Urzędzie Skarbowym w (...).
Przewiduje Pan, że suma osiągniętych przez Pana przychodów w latach 2024, 2025, 2026 i 2027 przekroczy kwotę 85.528 złotych.
W 2023 roku nie korzystał Pan z ulgi na powrót. Zdecydował Pan, że skorzysta Pan z niej począwszy od 2024 roku i takie zeznanie roczne zostało pierwotnie przez Pana złożone, ale po weryfikacji przez pracownika Urzędu Skarbowego przedstawionych dokumentów uznano, że nie spełnia Pan warunków do zastosowania ulgi na powrót i zasugerowano Panu konieczność złożenia korekty zeznania, w którym nie będzie Pan uwzględniał ulgi. Zgodnie z sugestią złożył Pan korektę zeznania w celu uniknięcia postępowania podatkowego, gdyż w związku z krótkim okresem zamieszkiwania na terytorium Polski przepisy prawa podatkowego nie są dla Pana wystarczająco zrozumiałe. Mimo, iż był Pan przekonany o prawie do zastosowania ulgi zdecydował się Pan na złożenie korekty i wystąpienie z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w celu właściwego stosowania przepisów prawa i uniknięcia ewentualnych sporów.
Pytanie
Czy spełnia Pan wszystkie warunki i czy przysługuje Panu prawo do skorzystania z ulgi na powrót fizycznych w latach podatkowych: 2024, 2025, 2026 i 2027 zgodnie z ustawą z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 21 ust. 1 pkt 152?
Pana stanowisko w sprawie
Analiza warunków zawartych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 21 ust. 1 pkt 152 oraz stanu faktycznego w Pana opinii daje przekonanie, że spełnia Pan wszystkie warunki i ma Pan prawo do korzystania z ulgi na powrót w latach 2024, 2025, 2026 i 2027.
Do dnia 5 marca 2023 r. stale i nieprzerwanie mieszkał Pan na Białorusi i w tym kraju była Pana rezydencja podatkowa.
Na podstawie uzyskanej w 2022 roku Karty Polaka i wizy krajowej w dniu 5 marca 2023 r. przyjechał Pan do Polski z zamiarem stałego zamieszkania. Nie zamierza Pan wracać na Białoruś ani zamieszkiwać w innym kraju. Nigdy wcześniej nie mieszkał Pan w Polsce. Od marca 2023 r. przeniósł Pan do Polski centrum interesów życiowych i rezydencję podatkową. Podstawą do zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej była Karta Polaka. Osiedlenie się na stałe na terenie Polski wiąże się z uzyskaniem pozwolenia na pobyt stały oraz uzyskaniem obywatelstwa polskiego. Takie wnioski zostały przez Pana złożone.
W celu uzyskania zezwolenia na pobyt stały, które uzyskał Pan 19 września 2023 roku musiał Pan zwrócić Kartę Polaka. Zgodnie z art. 229 ust. 7 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (tekst jedn. Dz. U. z 2023 r. poz. 519 ze zm.):
"Wydanie karty pobytu cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 195 ust. 1 pkt 9r następuje po zwróceniu przez niego Karty Polaka, zgodnie z art. 20 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (Dz. U. z 2019 r. poz. 1598 oraz z 2022 r. poz. 91).”
Utrata ważności z mocy prawa wydanej Panu Karty Polaka w związku z uzyskaniem przez Pana w dniu 19 września 2023 roku zezwolenia na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie pozbawia Pana prawa do skorzystania z ulgi na powrót.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym regulujące ulgę na powrót i przepisy ustawy o Karcie Polaka nie są spójne, czego konsekwencją była rozszerzająca ich interpretacja przez pracownika Urzędu Skarbowego i w konsekwencji odmowa uznania Pana prawa do ulgi, gdyż podczas weryfikacji złożonego za 2024 rok zeznania podatkowego i podstaw do zastosowania ulgi na powrót, zdaniem pracownika Urzędu Skarbowego nie spełniał Pan warunków do jej zastosowania.
Od 5 marca 2023 roku w związku z przeniesieniem na stałe miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskiwaniem stałych dochodów z tytułu umowy o pracę podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Nigdy wcześniej nie korzystał Pan z ulgi na powrót, zamierza Pan z niej skorzystać pierwszy raz w rozliczeniu za rok 2024 i w trzech kolejnych latach, gdyż w Pana przekonaniu spełnia Pan wszystkie warunki, aby ją zastosować.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.), wolne od podatku dochodowego są:
Przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:
a) ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,
b) z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,
c) z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,
d) z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa
-w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.
Na podstawie art. 21 ust. 39 ustawy:
Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy:
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:
1) w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz
2) podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:
a) trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
b) okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
3) podatnik:
a) posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub
b) miał miejsce zamieszkania:
- nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub
- na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz
4) posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz
5) nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:
Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.
Ponadto z art. 53 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) wynika, że:
Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.
Ulga, o której mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
W celu skorzystania z ww. „ulgi na powrót” spełnione muszą być również dodatkowe warunki określone w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.
Dla zastosowania ww. zwolnienia przedmiotowego jest więc istotne m.in. aby przeniesienie miało miejsce po 31 grudnia 2021 r. oraz aby podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Polski zarówno w okresie obejmującym trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na Polskę, jak i w okresie od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Polski, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Kwestie związane z posiadaniem miejsca zamieszkania na terytorium Polski zostały uregulowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 tej ustawy:
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy:
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
W myśl natomiast art. 4a ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
W opisie zdarzenia wskazał Pan, że 5 marca 2023 r. przeniósł się Pan do Polski. W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Oznacza to, że warunek, o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został przez Pana spełniony.
Ponadto wyjaśnił Pan, że na terenie Białorusi pracował Pan do 28 lutego 2023 r. i mieszkał Pan tam do 4 marca 2023 r. W okresie trzech lat podatkowych poprzedzających bezpośrednio rok 2023, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie przebywał Pan na terytorium Polski dłużej niż 183 dni. Nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym okres od początku roku, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Zatem uznać należy, że spełnia Pan wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a i b ustawy.
Wyjaśnił Pan również, że posiada Pan Kartę Polaka od 2022 r.
W dniu 5 marca 2023 r. przyjechał Pan do Polski i posiadał Pan wówczas Kartę Polaka. Karta ta została zwrócona przez Pana do Urzędu Wojewódzkiego w związku ze złożonym 31 marca 2023 r. wnioskiem o zezwolenie na pobyt stały, na który pozytywną decyzję uzyskał Pan 19 września 2023 r.
W kontekście powyższego wyjaśnić należy, że stosownie do art. 229 ust. 7 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 769):
Wydanie karty pobytu cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 195 ust. 1 pkt 9, następuje po zwróceniu przez niego Karty Polaka, zgodnie z art. 20 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (Dz.U. z 2023 r. poz. 192).
W myśl art. 195 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy:
Zezwolenia na pobyt stały udziela się cudzoziemcowi na czas nieoznaczony, na jego wniosek, jeżeli posiada ważną Kartę Polaka i zamierza osiedlić się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na stałe.
Zgodnie z art. 2 ust. 1-3 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 192):
1.Karta Polaka może być przyznana osobie, która deklaruje przynależność do Narodu Polskiego i spełni łącznie następujące warunki:
1)wykaże swój związek z polskością przez przynajmniej podstawową znajomość języka polskiego, który uważa za język ojczysty, oraz znajomość i kultywowanie polskich tradycji i zwyczajów;
2)w obecności konsula Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego dalej „konsulem”, lub w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 4 - wojewody, albo wyznaczonego przez niego pracownika, złoży pisemną deklarację przynależności do Narodu Polskiego;
3)wykaże, że jest narodowości polskiej lub co najmniej jedno z jej rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków było narodowości polskiej, albo przedstawi zaświadczenie organizacji polskiej lub polonijnej potwierdzające aktywne zaangażowanie w działalność na rzecz języka i kultury polskiej lub polskiej mniejszości narodowej przez okres co najmniej ostatnich trzech lat;
4)złoży oświadczenie, że ona lub jej wstępni nie repatriowali się lub nie zostali repatriowani z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, na podstawie umów repatriacyjnych zawartych w latach 1944-1957 przez Rzeczpospolitą Polską albo przez Polską Rzeczpospolitą Ludową z Białoruską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Ukraińską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Litewską Socjalistyczną Republiką Radziecką i Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich, do jednego z państw będących stroną tych umów.
2.Karta Polaka może być przyznana osobie:
1)nieposiadającej w dniu złożenia wniosku o wydanie Karty Polaka oraz w dniu przyznania Karty Polaka obywatelstwa polskiego lub
2)nieposiadającej zezwolenia na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub
3)posiadającej status bezpaństwowca.
3.Karta Polaka może być także przyznana osobie, której polskie pochodzenie zostało stwierdzone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz. U. z 2022 r. poz. 1105), pod warunkiem wykazania się znajomością języka polskiego w stopniu co najmniej podstawowym. Przepisy art. 13 ust. 7 i 8 stosuje się odpowiednio.
Natomiast w art. 3 ww. ustawy wskazano, że:
1. Karta Polaka jest dokumentem potwierdzającym przynależność do Narodu Polskiego.
2. Karta Polaka poświadcza uprawnienia wynikające z niniejszej ustawy.
Zgodnie z art. 20 ust. 1a ww. ustawy:
Jeżeli posiadacz Karty Polaka nabył obywatelstwo polskie albo uzyskał zezwolenie na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadana przez niego Karta Polaka traci ważność z mocy prawa z dniem wydania dokumentu potwierdzającego nabycie obywatelstwa polskiego albo uzyskania zezwolenia na pobyt stały.
Stosownie do art. 20 ust. 3 ww. ustawy:
W przypadku, o którym mowa w ust. 1a, posiadacz Karty Polaka zwraca Kartę Polaka wojewodzie właściwemu ze względu na miejsce pobytu, nie później niż w terminie 14 dni od dnia, w którym:
1) doręczono mu dokument potwierdzający nabycie obywatelstwa polskiego albo
2) decyzja o uzyskaniu zezwolenia na pobyt stały stała się ostateczna.
Wobec powyższego uznać należy, że spełnił Pan również warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przeniesienie miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nastąpiło w związku z posiadaniem przez Pana Karty Polaka. Utrata ważności z mocy prawa wydanej Panu Karty Polaka w związku z uzyskaniem przez Pana w dniu 19 września 2023 r. zezwolenia na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie pozbawia Pana prawa do skorzystania z przedmiotowej ulgi.
Kolejnym istotnym kryterium warunkującym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.
Zgodnie z art. 5a pkt 21 ustawy, ilekroć w ustawie mowa jest o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.
Z treści ww. regulacji wynika, że podatnik powinien posiadać certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do zwolnienia. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, nie mniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.
Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.
Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.
We wniosku wskazał Pan, że posiada dokumenty potwierdzające zamieszkanie w celach podatkowych na Białorusi, tj. „książkę pracy” - historię zatrudnienia z tłumaczeniem na język polski. Dla celów dowodowych, jak wskazałem powyżej, może Pan przedstawić również inne dokumenty, które potwierdzają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.
W oparciu o przedstawione przez Pana wyjaśnienia uznać zatem należy, że spełnia Pan warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Po przyjeździe do Polski od 4 kwietnia 2023 r. uzyskiwał Pan dochody ze stosunku pracy.
Wobec powyższego, stwierdzić należy, że przysługuje Panu prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy w odniesieniu do wskazanych we wniosku przychodów. Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej łącznie w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w przepisie – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.
W związku z powyższym – zgodnie z Pana zapytaniem - przysługuje Panu prawo do skorzystania z ulgi na powrót za lata 2024, 2025, 2026 i 2027.
Zatem, Pana stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Powołana przez Pana interpretacja została wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do Pana sprawy, ani do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.