Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 maja 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów ze współpracy z firmą prop-tradingową. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem, które wpłynęło 4 czerwca 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wnioskodawca nie prowadzi i nie zamierza prowadzić zarejestrowanej pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”).

Wnioskodawca zamierza zawrzeć (jak wcześniej Wnioskodawca wspomniał, jeśli Umowa lub Proces Weryfikacji już się rozpoczął/zakończył, warto dostosować czas do stanu faktycznego, np. „zawarł” lub „jest w trakcie zawierania”) umowę o nazwie „…” (dalej: „Umowa”) z firmą …, z siedzibą pod adresem …, …, Republika Czeska (dalej: „Firma”). Uzyskanie dostępu do zawarcia i świadczeń wynikających z tej Umowy jest uwarunkowane uprzednim pomyślnym przejściem przez Wnioskodawcę procesu weryfikacyjnego składającego się z etapów „…” oraz „Verification” (dalej: „Proces Weryfikacji”), oferowanych w ramach odrębnych usług ewaluacyjnych. Za udział w Procesie Weryfikacji Wnioskodawca uiszcza opłatę (dalej: „Opłata Weryfikacyjna”). Opłata ta, zgodnie z warunkami usług ewaluacyjnych, podlega zwrotowi Wnioskodawcy wraz z pierwszą wypłatą „Wynagrodzenia” (Reward) uzyskanego na podstawie Umowy „…”, po pomyślnym ukończeniu Procesu Weryfikacji i uzyskaniu Konta …. W przypadku niepomyślnego ukończenia Procesu Weryfikacji, Opłata Weryfikacyjna nie podlega zwrotowi, co stanowi koszt poniesiony przez Wnioskodawcę.

Niniejszy wniosek dotyczy opodatkowania dochodów uzyskiwanych na podstawie Umowy „…”, czyli po skutecznym przejściu Procesu Weryfikacji.

Na mocy Umowy „…”:

1. Przedmiot Umowy

Firma udostępnia Wnioskodawcy instrumenty do handlu demonstracyjnego (demo trading), w tym dostęp do konta handlowego do handlu demonstracyjnego (…). Wnioskodawca może wykonywać takie transakcje demonstracyjne przy użyciu instrumentów Firmy. Celem Umowy jest również określenie warunków, na jakich Wnioskodawcy mogą być wypłacane nagrody finansowe („Reward”). Umowa stanowi, że wszelkie transakcje, które Wnioskodawca wykonuje w ramach Usług, są jedynie symulowane, a środki przekazane Wnioskodawcy na handel demonstracyjny nie są prawdziwe i Wnioskodawca nie ma prawa nimi dysponować poza zakresem ich wykorzystania w ramach Usług (w szczególności nie mogą być wykorzystane do rzeczywistego handlu). Zadaniem Wnioskodawcy jest wykonywanie transakcji demonstracyjnych na platformie transakcyjnej udostępnionej przez Firmę lub podmioty trzecie, zgodnie z warunkami Umowy.

2. Samodzielność Wnioskodawcy

Wnioskodawca wykonuje transakcje demonstracyjne samodzielnie, decydując o nich w ramach udostępnionej platformy i zgodnie z warunkami Umowy. Firma określa jednak parametry, których Wnioskodawca musi przestrzegać (np. maksymalna dopuszczalna strata dzienna/całkowita na kapitale demonstracyjnym) oraz zakazane praktyki handlowe. Współpraca odbywa się zdalnie, z wykorzystaniem własnego sprzętu komputerowego Wnioskodawcy.

3. Wynagrodzenie Wnioskodawcy

Z tytułu prawidłowej realizacji Umowy i spełnienia określonych warunków, Wnioskodawcy może przysługiwać wynagrodzenie (w Umowie nazywane „Reward”). Jest ono kalkulowane jako procent (standardowo 80%) od „Zysku” (Profit) wygenerowanego na koncie demonstracyjnym Wnioskodawcy w danym Okresie Referencyjnym. „Zysk” jest definiowany jako dodatnia różnica między wartością pozostałego salda kapitału demonstracyjnego na Koncie … Wnioskodawcy (na którym nie ma otwartych pozycji) a wartością początkowego kapitału demonstracyjnego („Capital”). Wypłata Wynagrodzenia jest uzależniona od osiągnięcia dodatniego wyniku („Zysku”) na koncie demonstracyjnym i spełnienia innych warunków Umowy. W przypadku nieosiągnięcia „Zysku” w danym Okresie Referencyjnym, Wnioskodawcy nie przysługuje Wynagrodzenie za ten okres.

4. Ryzyko Inwestycyjne

Wnioskodawca ponosi ryzyko ekonomiczne związane z możliwością utraty Opłaty Weryfikacyjnej w przypadku niepomyślnego ukończenia Procesu Weryfikacji. Natomiast w ramach wykonywania Umowy „…” (tj. po pomyślnym przejściu Procesu Weryfikacji), wszelkie transakcje są symulowane i przeprowadzane na kapitale demonstracyjnym dostarczonym przez Firmę. Wnioskodawca nie inwestuje własnych środków finansowych poprzez platformę … w ramach tej Umowy. Ryzyko Wnioskodawcy w trakcie trwania Umowy „…” ogranicza się głównie do nieotrzymania Wynagrodzenia w przypadku nieosiągnięcia „Zysku” na koncie demonstracyjnym lub naruszenia warunków Umowy, co może skutkować brakiem Wynagrodzenia lub nawet zamknięciem Konta ….

5. Koszty

Jak wskazano powyżej, Wnioskodawca ponosi koszt Opłaty Weryfikacyjnej, która jest zwracana w przypadku sukcesu. Umowa „…” nie przewiduje innych bezpośrednich kosztów ponoszonych przez Wnioskodawcę na rzecz Firmy w związku z samym korzystaniem z … i otrzymywaniem Wynagrodzenia. Jak wcześniej Wnioskodawca sugerował, można tu dla pełności dodać: „Wnioskodawca ponosi natomiast własne koszty związane z uzyskaniem odpowiedniego sprzętu technicznego i oprogramowania, w tym oprogramowania stron trzecich (np. do korzystania z Platformy Transakcyjnej), oraz dostępu do Internetu, co jest warunkiem korzystania z Usług”, usunięty odnośnik do Klauzuli ….

6. Charakter Umowy

Umowa „…” precyzuje charakter świadczonych Usług. Zgodnie z jej postanowieniami, żadne świadczenie Firmy na rzecz Wnioskodawcy w ramach Umowy, w tym wszystkie Usługi, nie mogą być uważane za usługi inwestycyjne lub działalność w rozumieniu przepisów prawnych regulujących w szczególności usługi inwestycyjne i rynki kapitałowe. Umowa stanowi, że w ramach Usług świadczonych Wnioskodawcy, Firma m.in.: nie odbiera ani nie wykonuje od Wnioskodawcy żadnych zleceń handlowych kierowanych na realny rynek (gdyż transakcje Wnioskodawcy są symulowane ); nie handluje na własny rachunek w imieniu Wnioskodawcy; nie świadczy Wnioskodawcy doradztwa inwestycyjnego, rekomendacji ani analiz; nie zarządza aktywami Wnioskodawcy ani nie przyjmuje od Niego żadnych aktywów (poza ewentualną opłatą za usługi ewaluacyjne na wcześniejszym etapie). Jednocześnie, Umowa przyznaje Firmie prawo do wykorzystywania informacji o transakcjach demonstracyjnych wykonywanych przez Wnioskodawcę dla własnych celów Firmy, w tym potencjalnie do zawierania transakcji na realnych rynkach finansowych. Umowa zaznacza jednak, że takie działania Firmy są odrębne, mogą być wykonywane automatycznie, bez konieczności dalszej zgody Wnioskodawcy i nie mają wpływu na wysokość Wynagrodzenia („Reward”) Wnioskodawcy, które zależy wyłącznie od wyników handlu demonstracyjnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, tak określona Umowa nie jest umową o pracę ani typową umową zlecenia. Nie przewiduje podporządkowania charakterystycznego dla stosunku pracy.

Nie polega również, w ocenie Wnioskodawcy, na wykonaniu określonej czynności prawnej lub faktycznej na rzecz Firmy za wynagrodzeniem typowym dla umowy zlecenia, lecz na specyficznej formie współpracy, gdzie ewentualne Wynagrodzenie jest uzależnione od wyników osiągniętych w symulowanym handlu, a nie od samego faktu świadczenia usługi czy dyspozycyjności.

Wnioskodawca uważa, że opisana forma współpracy (w ramach Umowy „…”) nie spełnia definicji pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 5a pkt 6 ustawy o PIT). Mimo poniesienia wstępnego ryzyka związanego z Opłatą Weryfikacyjną, zasadnicza działalność w ramach Umowy „…” opiera się na kapitale demonstracyjnym Firmy, a ryzyko związane z obrotem tym kapitałem demonstracyjnym nie obciąża majątku Wnioskodawcy. Ponadto, działania Wnioskodawcy opierają się na infrastrukturze i zasadach udostępnionych przez Firmę.

Nie jest to również, zdaniem Wnioskodawcy, działalność wykonywana osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 ustawy o PIT), gdyż charakter świadczeń (opartych na symulacji) i forma wynagrodzenia odbiegają od typowych umów zlecenia czy o dzieło.

Uzupełnienie wniosku

Umowę „…” Wnioskodawca zamierza zawrzeć z osobą prawną, tj. z firmą ..., z siedzibą pod adresem …, Republika Czeska – zarejestrowaną spółką prawa czeskiego.

Usługi w ramach Umowy „…” Wnioskodawca będzie wykonywał osobiście, tj. bez udziału jakichkolwiek osób zatrudnionych przez Wnioskodawcę.

Czynności w ramach Umowy „…” Wnioskodawca będzie wykonywał wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tj. zdalnie, z miejsca zamieszkania Wnioskodawcy w Polsce, za pośrednictwem udostępnionej przez Firmę platformy transakcyjnej.

Pytania

1.Zakładając, że opisana Umowa „…”, zdaniem Wnioskodawcy, nie stanowi umowy o pracę, umowy zlecenia ani umowy o dzieło, do jakiego źródła przychodów (zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o PIT) należy zakwalifikować otrzymywane na jej podstawie Wynagrodzenie („Reward”), a w szczególności, czy właściwa jest jego kwalifikacja do „innych źródeł” (art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT)?

2.Czy dochód uzyskany ze źródła przychodów wskazanego w Pytaniu 1, w przypadku jego zakwalifikowania jako „inne źródła”, podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych według skali podatkowej (art. 27 ust. 1 ustawy o PIT) i powinien być wykazany w zeznaniu rocznym PIT-36?

3.Czy w przypadku zakwalifikowania przychodu do źródła wskazanego przez Wnioskodawcę w stanowisku do Pytania 1 (tj. „innych źródeł”), dochód do opodatkowania stanowi pełna kwota uzyskanego przychodu („Reward”), bez możliwości jego pomniejszenia o zryczałtowane koszty uzyskania przychodu, o których mowa np. w art. 22 ust. 9 ustawy o PIT, w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie poniósł i nie zamierza wykazywać do odliczenia żadnych kosztów uzyskania przychodu?

4.Czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek samodzielnego obliczania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy w trakcie roku podatkowego od dochodów uzyskiwanych z tytułu opisanej Umowy, zgodnie z art. 44 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane wynagrodzenie („Reward”) należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT, tj. jako „inne źródła”.

Przychody te, w ocenie Wnioskodawcy, nie stanowią przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT). Wnioskodawca co prawda ponosi wstępne ryzyko ekonomiczne związane z Opłatą Weryfikacyjną, która jest jednak zwracana w przypadku powodzenia, ale sama współpraca w ramach „…” opiera się na kapitale demonstracyjnym Firmy, a ryzyko strat na tym kapitale demonstracyjnym nie obciąża bezpośrednio majątku Wnioskodawcy. Działania Wnioskodawcy są ponadto realizowane w ramach infrastruktury i zasad określonych przez Firmę.

Te cechy, zdaniem Wnioskodawcy, odróżniają tę formę współpracy od prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własne ryzyko w pełnym tego słowa znaczeniu.

Nie są to również, zdaniem Wnioskodawcy, przychody ze stosunku pracy (art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT) ani z działalności wykonywanej osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 ustawy o PIT).

Umowa „…” nie nosi bowiem cech charakterystycznych dla stosunku pracy, takich jak podporządkowanie Wnioskodawcy kierownictwu Firmy, obowiązek osobistego świadczenia pracy w miejscu i czasie wyznaczonym przez Firmę, czy też wypłata stałego wynagrodzenia niezależnego od wyników. Od umów zlecenia czy umów o dzieło odróżnia ją natomiast charakter świadczeń (opartych na symulowanym handlu na platformie Firmy ), sposób kalkulacji Wynagrodzenia (ściśle uzależniony od wyniku osiągniętego w środowisku demonstracyjnym , a nie od samego faktu wykonania określonych, odrębnie wycenianych czynności czy dzieła) oraz brak typowego dla tych umów zobowiązania do starannego działania przy wykonywaniu konkretnej usługi lub dostarczenia określonego rezultatu (dzieła) na rzecz Firmy za ustalonym z góry wynagrodzeniem.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody z innych źródeł uważa się m.in. przychody nieznajdujące pokrycia w innych źródłach, co, zdaniem Wnioskodawcy, odpowiada charakterowi opisanej współpracy i uzyskiwanego w jej ramach Wynagrodzenia.

Ad 2

Konsekwencją zakwalifikowania przychodów do „innych źródeł” jest, zdaniem Wnioskodawcy, ich opodatkowanie na zasadach ogólnych, według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT.

Dochody te podlegają sumowaniu z innymi dochodami Wnioskodawcy opodatkowanymi według skali i powinny być wykazane w rocznym zeznaniu podatkowym składanym na formularzu PIT-36 w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Ad 3

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zakwalifikowania przychodu do „innych źródeł” (art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT), dochodem do opodatkowania jest uzyskany przychód („Reward”).

Do tego rodzaju przychodów nie mają zastosowania zryczałtowane koszty uzyskania przychodów, o których mowa np. w art. 22 ust. 9 ustawy o PIT (w szczególności koszty 20% lub 50%), gdyż przepisy te odnoszą się do innych, enumeratywnie wymienionych źródeł przychodów. Jeżeli Wnioskodawca nie poniósłby żadnych kosztów spełniających definicję kosztów uzyskania przychodów z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, lub poniósł je, ale nie zamierza ich wykazywać do odliczenia, wówczas dochodem do opodatkowania będzie pełna kwota uzyskanego przychodu. Straty poniesione na kapitale demonstracyjnym Firmy nie stanowią kosztu uzyskania przychodu Wnioskodawcy, gdyż dotyczą one kapitału demonstracyjnego Firmy, a nie majątku Wnioskodawcy.

Ad 4

Zdaniem Wnioskodawcy, od dochodów uzyskiwanych z „innych źródeł”, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT, otrzymywanych od podmiotu zagranicznego (Firma z siedzibą w Czechach), który nie pełni funkcji płatnika w Polsce, nie ma obowiązku samodzielnego obliczania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy w trakcie roku podatkowego.

Art. 44 ustawy o PIT, który reguluje obowiązek wpłacania zaliczek przez podatnika, nie wymienia tego źródła przychodów (w opisanej konfiguracji, gdy przychód nie jest kwalifikowany np. jako działalność wykonywana osobiście, dla której art. 44 ust. 1a pkt 3 przewiduje obowiązek wpłaty zaliczek) jako objętego takim obowiązkiem w sposób, który nakładałby na Wnioskodawcę obowiązek comiesięcznego obliczania i wpłacania zaliczek.

Podatek należny od tych dochodów, zdaniem Wnioskodawcy, jest płatny w całości dopiero w terminie złożenia rocznego zeznania podatkowego PIT-36 .

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z ww. przepisem:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zatem, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Źródła przychodów

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca dokonał podziału przysporzeń majątkowych uzyskiwanych przez podatników na różne źródła przychodów. Zgodnie z pkt 2 i 3 tego przepisu:

Odrębnymi źródłami przychodów są:

– działalność wykonywana osobiście (pkt 2),

– pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

Na podstawie art. 5a pkt 6 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Ponadto w świetle art. 5b ust. 1 ww. ustawy,

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Jak wynika z treści art. 5b ust. 1 powoływanej ustawy, niespełnienie któregokolwiek z warunków wymienionych w tym przepisie oznacza, że wykonywane czynności mogą być klasyfikowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy:

Źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Rodzaje przychodów z działalności wykonywanej osobiście wskazane zostały w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 13 pkt 8 ww. ustawy:

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

a) osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

b) właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością,

c) przedsiębiorstwa w spadku

– z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zatem, zaliczenie przychodów do źródła „działalność wykonywana osobiście”, o której mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ww. ustawy, zależy od łącznego spełnienia następujących warunków:

·zleconą usługę podatnik wykona osobiście, tj. bez udziału osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia lub umowy o dzieło, które wykonywałyby czynności związane z istotą tej usługi,

·umowa zlecenia lub umowa o dzieło została zawarta z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą lub osobą prawną i jej jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej,

·zlecona usługa nie wchodzi w zakres prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Określenie źródła przychodu

Prop-trading jest formą zarobkowania opartą na współpracy pomiędzy firmą tradingową a osobą fizyczną (traderem). Trader dokonując transakcji giełdowych kupna/sprzedaży korzysta z kapitału oraz infrastruktury firmy tradingowej. Trader dokonuje zatem obrotu kapitałem firmy, z którą zawarł umowę prop-tradingu, generując dla niej określony zysk, natomiast sam otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie.

Konstrukcja prop-tradingu zbliżona jest do regulowanej przez art. 734 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.) umowy zlecenia. Trader przyjmuje bowiem rolę zleceniobiorcy, który za wynagrodzeniem zobowiązuje się do dokonywania transakcji giełdowych.

Zgodnie z treścią art. 734 Kodeksu cywilnego:

§ 1. Przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie.

§ 2. W braku odmiennej umowy zlecenie obejmuje umocowanie do wykonania czynności w imieniu dającego zlecenie. Przepis ten nie uchybia przepisom o formie pełnomocnictwa.

Ponadto, w myśl art. 735 ustawy Kodeks cywilny:

§ 1. Jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie.

§ 2. Jeżeli nie ma obowiązującej taryfy, a nie umówiono się o wysokość wynagrodzenia, należy się wynagrodzenie odpowiadające wykonanej pracy.

Mając na względzie ww. cechy umowy prop-tradingu, uznać należy, że w przypadku, gdy umowa taka zawierana jest poza działalnością gospodarczą, to przychód powstały z tego tytułu zakwalifikować należy do źródła zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. działalności wykonywanej osobiście.

Natomiast w sytuacji, gdyby usługi wynikające z zawartych umów prop-tradingu świadczone były w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to w takim przypadku przychody z prop‑tradingu należałoby zakwalifikować jako uzyskiwane w ramach źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednak kwalifikacja do źródła pozarolnicza działalność gospodarcza możliwa jest pod warunkiem, że nie będą spełnione negatywne przesłanki działalności gospodarczej, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu sprawy wynika, że nie prowadzi Pan działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, stwierdzić należy, że przychody uzyskane przez Pana z tytułu Umowy „…” (odpowiednika prop-tradingu) należy zakwalifikować – w myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jako działalność wykonywaną osobiście. Zatem uzyskiwane przez Pana wynagrodzenie z handlu w ramach Umowy „…” jest traktowane jako przychód z umowy zlecenie w rozumieniu art. 13 pkt 8 ww. ustawy.

Koszty uzyskania przychodów

Ogólna definicja „kosztów uzyskania przychodów” zawarta została w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem „koszty uzyskania przychodów” to koszty, które spełniają łącznie następujące warunki:

·zostały poniesione przez podatnika;

·ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów – czyli istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania (tzw. przesłanka celowości kosztu);

·nie zostały wyłączone z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie ustawodawca, m.in. do przychodów z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia (przychodów z działalności wykonywanej osobiście), przyjął szczególny – zryczałtowany sposób określenia wartości kosztów uzyskania przychodów, czemu dał wyraz w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Koszty uzyskania niektórych przychodów określa się – z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4-6 i 8 – w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Podstawą zastosowania ww. zryczałtowanych kosztów jest sam fakt uzyskania przychodu m.in. ze źródła, o którym mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie ma przy tym znaczenia, czy podatnik rzeczywiście poniósł jakiekolwiek wydatki w celu uzyskania tego przychodu.

Ustawodawca przewidział jednak możliwość odejścia przez podatnika od zasady określonej w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i uwzględnienia przez niego „rzeczywistych” kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 22 ust. 10 ww. ustawy:

Jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. Przepisy ust. 5 i ust. 5a pkt 2 stosuje się odpowiednio.

Zastosowanie ww. kosztów uzyskania przychodu jest możliwe w sytuacji, gdy:

·„rzeczywiste” koszty poniesione w celu uzyskania tego przychodu przewyższają wartość kosztów ustaloną na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy;

·fakt poniesienia „rzeczywistych” kosztów uzyskania przychodów w takiej „wyższej” wartości jest udowodniony.

Do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 22 ust. 10 ww. ustawy, mogą być zaliczane wyłącznie koszty bezpośrednie czyli takie wydatki, które są bezpośrednio związane/powiązane z konkretnym przychodem/konkretnymi przychodami.

Podsumowując, co do zasady, ma Pan prawo do zastosowania zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów w wysokości 20% uzyskanego przychodu. Jeśli jednak poniesione przez Pana wydatki były wyższe, może Pan zastosować koszty faktycznie poniesione. Pamiętać jednak należy, że w przypadku uzyskania przychodu (wypłaty) z danego konta można przypisać mu wyłącznie koszty związane z tym kontem.

Zaliczka na podatek

Zgodnie z art. 44 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6-9, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1 są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

W myśl art. 44 ust. 3a ww. ustawy:

Podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień – przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W związku z uzyskiwaniem dochodów w ramach prop-tradingu (zaliczanych do przychodów z art. 13 pkt 8) będzie Pan zatem zobowiązany do samodzielnego obliczania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy. Zaliczki te należy wpłacać do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód zostanie uzyskany, a zaliczkę za grudzień – przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania podatkowego. Obliczając zaliczkę może Pan zastosować wyższą stawkę podatkową, tj. 32%.

Zeznanie podatkowe

Po zakończeniu roku podatkowego należy rozliczyć się z uzyskanych dochodów oraz złożyć zeznanie podatkowe.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

W przypadku uzyskiwania przychodów z działalności wykonywanej osobiście, od których podatnik samodzielnie opłacał zaliczki na podatek, właściwy jest formularz PIT-36. W zeznaniu PIT-36 powinien Pan wykazać uzyskane w danym roku przychody oraz koszty uzyskania przychodu, a także opłacone zaliczki na podatek dochodowy.

Mając na uwadze powyższe, Pana stanowisko w całości uznano za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.