Interpretacja indywidualna - Interpretacja

Interpretacja indywidualna - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

•nieprawidłowe w zakresie pytania pierwszego,

•prawidłowe w zakresie pytania drugiego.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

21 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący skutków podatkowych zawarcia ugody z bankiem. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – 27 maja 2025 r. Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1. Zainteresowany będący stroną postępowania: A. A;

2. Zainteresowana niebędąca stroną postępowania: B. A, os. A 1, (...).

Opis stanu faktycznego

28 sierpnia 2007 r. Zainteresowany będący stroną postępowania wraz z żoną - Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania zawarli wspólnie umowę kredytu mieszkaniowego, rozumianego jako kredyt udzielany w całości lub w części na finansowanie własnego celu mieszkaniowego Kredytobiorców. Kredyt hipoteczny X udzielony na podstawie umowy kredytowej nr (...) (spłacany w ratach annuitetowych, udzielony w walucie wymienialnej), został zawarty z X S.A. z siedzibą w V przy ul. B 1, (...), zarejestrowaną w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, dla którego dokumentację prowadzi Sąd Rejonowy V, (...) pod nr KRS (...), NIP: (...), REGON: (...), kapitał zakładowy (kapitał wpłacony) 1.250.000.000 PLN, zwaną dalej „Bankiem”.

X postawił do dyspozycji Kredytobiorców kredyt w kwocie 82.055,94 CHF. Kredyt został wypłacony Kredytobiorcom w złotówkach w kwocie 179.990,34 zł, a w kwocie 6.317,67 zł została pobrana składka z tytułu ubezpieczenia od ryzyka utraty pracy i hospitalizacji. Spłatę kredytu rozłożono w ratach annuitetowych w ten sposób, że ostatnia rata powinna zostać spłacona do dnia 1 sierpnia 2023 r. (§ 12 ust. 2 Umowy). Zgodnie z § 2 ust. 1 Umowy celem kredytu było sfinansowanie zakupu udziału w nieruchomości, położonej w C na potrzeby własne, refinansowanie kosztów zakupu tego udziału oraz pokrycie kosztów ubezpieczeń związanych z kredytem oraz na dowolny cel z czego:

•kwota 67.726,61 CHF na zakup udziału wynoszącego ¼ w nieruchomości obejmującej działkę nr 1, położoną przy ul. D w C,

•kwota 4.441,09 CHF na refinansowanie poniesionych kosztów zakupu ww. nieruchomości (zadatek przy umowie przedwstępnej),

•kwota 2.792,50 CHF na pokrycie kosztów ubezpieczeń związanych z kredytem (z tytułu ubezpieczenia od ryzyka utraty pracy i hospitalizacji),

•kwota 7.105,74 CHF na dowolny cel.

Okres kredytowania został ustalony na 16 lat. Zgodnie z umową wszyscy kredytobiorcy odpowiadają za spłatę kredytu solidarnie (wspólność majątkowa małżeńska). Zabezpieczeniem spłaty kredytu była: hipoteka zwykła w kwocie 82.055,94 CHF oraz hipoteka kaucyjna do kwoty 41.030 CHF na kredytowanej nieruchomości obejmującej działkę nr 1 obr. 2, położoną przy ul. D w C, stanowiącą własność po 1/2 udziału A. A oraz jego brata, objętej księgą wieczystą (...), prowadzoną przez Sąd Rejonowy C, (...) na rzecz Banku X S.A. Przedmiot kredytu - udział wynoszący ¼ w nieruchomości obejmujący działkę nr 1, położoną przy ul. D w C został zakupiony na mocy przedwstępnej umowy kupna-sprzedaży z 12 lipca 2007 r. i zaliczkowany do czasu podpisania ww. umowy kredytowej w kwocie 10.000 zł. Przeniesienie własności nastąpiło 31 sierpnia 2007 r. Uzyskany kredyt pokrył w całości koszt zakupu ¼ udziału w nieruchomości i refinansowanie poniesionych kosztów zakupu ww. nieruchomości. Obecnymi właścicielami przedmiotowej nieruchomości po ½ udziału są A. A i jego brat. Wcześniej połowa tej nieruchomości nabyta została na podstawie testamentu w 2000 r. Celem zakupu było jej powiększenie i wybudowanie na niej domu na własne cele mieszkaniowe kredytobiorców.

Jednak w związku z późniejszymi zmianami sytuacji na rynku pracy oraz sytuacji rodzinnej i finansowej Wnioskodawcy zawiesili na jakiś czas plany budowy domu. 31 stycznia 2021 r. do Sądu Okręgowego w V al. E 3, (...) złożony został przez Wnioskodawców pozew przeciwko X S.A. z siedzibą w V. Spór dotyczył skuteczności poszczególnych postanowień umownych i całej Umowy (oraz jej ważności). Żądaniem głównym pozwu było unieważnienie umowy i zasądzenie od pozwanego na rzecz Wnioskodawców kwoty 297.778,45 zł tytułem spłaty rat kapitałowo-odsetkowych, z czego 261.640,53 zł z tytułu kredytu, 36.137,65 z tytułu odsetek. Wartość przedmiotu sporu w zakresie żądania o ustalenie nieistnienia stosunku prawnego ustalono w oparciu o kwotę kredytu faktycznie postawionego do dyspozycji Powoda w walucie PLN. Podane kwoty wynikały z zaświadczenia wydanego przez Bank do Sądu w związku ze złożonym pozwem oraz sporządzonego na jego podstawie wyliczenia. Tak więc w przypadku uznania przez Sąd zasadności teorii salda (ew. podniesienia przez Bank skutecznego zarzutu potrącenia) przysługiwało Wnioskodawcom roszczenie względem Banku o zwrot łącznie kwoty 111.339,39 zł. Z ostrożności procesowej sformułowano również w pozwie roszczenie ewentualne o zasądzenie kwoty 105.553,06 zł, pobranej przez bank nienależnie, o jaką kredyt został przez Wnioskodawców nadpłacony. Nadpłata ta wynika z różnicy kwoty kredytu i odsetek należnych Bankowi 192.225,39 zł i faktycznie wpłaconych przez Wnioskodawców rat kapitałowo-odsetkowych 297.778,45 zł. Stwierdzono również, że kwota ta stanowi świadczenie nienależne Bankowi i powinna podlegać zwrotowi.

Wartość przedmiotu sporu w tym zakresie ustalono w oparciu o wysokość dochodzonego przez Powoda roszczenia pieniężnego, które wyliczono zgodnie z tabelą załączoną do pozwu na podstawie zaświadczenia wydanego przez Pozwany Bank z 29 grudnia 2021 r. Dodatkowo wnioskowano o zawieszenie obowiązku spłaty rat kapitałowo-odsetkowych wynikającego z umowy kredytu hipotecznego X nr (...) na czas trwania postępowania, tj. od dnia wytoczenia powództwa (31 stycznia 2022 r.) do dnia uprawomocnienia się orzeczenia kończącego w powyższej sprawie.

Chcąc uniknąć długotrwałego procesu Wnioskodawcy zdecydowali się jednak na podpisanie Ugody bankowej. Ugoda pozasądowa z X S.A. z siedzibą w V przy ul. B 1, (...), zarejestrowaną w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, dla którego dokumentację prowadzi Sąd Rejonowy V, (...) pod nr KRS (...), NIP: (...), REGON: (...), kapitał zakładowy (kapitał wpłacony) 1.250.000.000 PLN, zwaną dalej „Bankiem”, oraz B. A i A. A zwanymi dalej „Kredytobiorcą” zawarta została 17 maja 2024 r. Przedmiotem Ugody było zakończenie sporu oraz uchylenie niepewności co do roszczeń wynikających z Umowy, między innymi poprzez zmianę Umowy w zakresie waluty, wysokości i zasad spłaty wierzytelności kredytowej wynikającej z Umowy. Strony dokonują zmiany waluty zadłużenia, określonej w Umowie, na walutę polską. Za podstawę ustalenia wysokości zadłużenia Strony przyjęły, iż kredyt udzielony na podstawie Umowy zostanie rozliczony tak, jakby od daty zawarcia Umowy, tj. od 28 sierpnia 2007 r., stanowił kredyt złotowy. Kwota kredytu (kapitał) została ustalona na 186.439,06 zł przy zastosowaniu kursu uruchomienia kredytu 2,2705. Stwierdzono, że na dzień 17 maja 2024 r. wysokość zadłużenia Kredytobiorcy z tytułu Umowy wynosiła 8.111,10 CHF, z czego kapitał (pozostała do spłaty kwota kredytu): 8.042,06 CHF, odsetki zapadłe niespłacone: 69,04 CHF, co oznacza, że po przeliczeniu na walutę polską po średnim kursie Narodowego Banku Polskiego z dnia poprzedzającego dzień zawarcia Ugody 4,3445 złotych zadłużenie Kredytobiorcy na dzień zawarcia Ugody wynosiło 35.238,67 złotych, z czego kapitał (pozostała do spłaty kwota kredytu): 34.938,73 złotych, odsetki zapadłe niespłacone: 299,94 złotych.

Bank zwolnił Kredytobiorcę z długu (umorzył zadłużenie Kredytobiorcy) w kwocie 35.238,67 złotych, a Kredytobiorca dokonane zwolnienie z długu przyjął. Kredyt udzielony na podstawie Umowy został spłacony i powstała nadpłata należna Kredytobiorcy, która na dzień zawarcia Ugody wynosiła wraz z odsetkami 43.246,22 zł, w tym kapitał 39.275 zł, odsetki 3.971,22 zł. Bank zobowiązał się do zapłaty na rzecz Wnioskodawców kwoty nadpłaty wraz z odsetkami, w wysokości wskazanej powyżej, w terminie 14 dni od dnia zawarcia Ugody. Bank dokonał faktycznej zapłaty na rachunek Kredytobiorców prowadzony w X S.A.

Niezależnie od wyżej wymienionych postanowień Strony postanowiły, że Bank, w terminie 14 dni od daty podpisania Ugody, wypłaci Wnioskodawcom dodatkową kwotę w wysokości 36.753,78 zł. Bank kwotę tę przelał na rachunek Wnioskodawców prowadzony w X S.A. oraz poinformował, że w związku z wypłatą ww. kwoty powstaje po stronie Kredytobiorcy przychód, a na Banku ciąży wypełnienie obowiązku informacyjnego (tj. sporządzenie informacji PIT-11). Do dnia sporządzenia wniosku Wnioskodawcy nie otrzymali od Banku przedmiotowej informacji PIT-11. Bank uznał kredyt za spłacony oraz że nie będzie zgłaszał roszczeń w stosunku do Kredytobiorcy w związku z Umową.

Uzupełnienie wniosku

W momencie zakupu zgodnie z wypisem z rejestru gruntów działka położona w miejscowości C, jednostka ewidencyjna (...), obręb 2, działka nr 1 o powierzchni 0,3249 ha stanowiła grunty orne. Zgodnie z zaświadczeniem o przeznaczeniu terenu działka nie podlegała ustaleniom żadnego obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a zgodnie ze wskazaniami Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta C znajdowała się w granicy strefy miejskiej w kategorii terenów przeznaczonych do zabudowy i zainwestowania o funkcji mieszkaniowej niskiej intensywności.

Obecnie dla tej działki istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, gdzie przedmiotowa działka znajduje się w terenach zabudowy jednorodzinnej o podstawowym przeznaczeniu pod zabudowę jednorodzinną, co znalazło potwierdzenie w uchwalonym dnia 19 czerwca 2024 r. Planie zagospodarowania przestrzennego obszaru „(...)”.

Powierzchnia zakupionej działki to 1/4 z 0,3249 ha, czyli 0,0812 ha. Należy nadmienić, że w momencie zakupu 1/4 udziału w tej działce A. A był już właścicielem dodatkowo 1/4 udziału w tej działce.

Nie było miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, natomiast w Studium Uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta C przedmiotowa działka znajdowała się w granicy strefy miejskiej w kategorii terenów przeznaczonych do zabudowy i zainwestowania o funkcji mieszkaniowej niskiej intensywności. Zakup 1/4 udziału w nieruchomości nie był objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako obszar do zabudowy, ale był objęty Studium Uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, gdzie działka znajdowała się w granicy strefy miejskiej w kategorii terenów przeznaczonych do zabudowy i zainwestowania o funkcji mieszkaniowej niskiej intensywności.

Na moment zakupu działki decyzja zezwalająca na wyłączenie użytków z produkcji rolnej nie była wydana. Wyłączenie z produkcji rolnej dotyczy gruntów rolnych, zazwyczaj klas I, II, III, IIIa, IIIb, oraz użytków rolnych wytworzonych z gleb pochodzenia organicznego. Zgodnie z przepisami zasadą jest, że grunty orne wytworzone z gleb pochodzenia mineralnego zaliczone do klas IV-VI nie wymagają wyłączenia z produkcji rolnej. Zakupiony udział w nieruchomości dotyczy gruntów rolnych klasy V oznaczony w ewidencji gruntów jako RV. Wnioskodawca uważa, że dla tej klasy gruntów dla celów faktycznego przeznaczenia ich do celów budowlanych nie było konieczne wydanie decyzji zezwalającej na wyłączenie użytków z produkcji rolnej.

Dla działki na moment zakupu nie była wydana decyzja o warunkach zabudowy. Działka, udział w której Wnioskodawcy kupili, miała służyć wybudowaniu domu, w którym zamierzali realizować własne cele mieszkaniowe. Celem było zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego poprzez zakup 1/4 udziału w nieruchomości z zamiarem budowy domu jednorodzinnego.

Od zakupu udziału w działce Wnioskodawcy nie podejmowali żadnych działań ze względu na rosnące koszty obsługi kredytu we frankach szwajcarskich i brak możliwości ze względów finansowych realizacji zamierzeń w tym czasie. Ze względu na sytuację rodzinną i finansową Wnioskodawcy zawiesili na jakiś czas plany budowy domu. Do chwili obecnej Wnioskodawcy nie zbudowali jeszcze domu, ale został zrealizowany cel, czyli zakup działki pod budowę, co zdaniem Wnioskodawców jest podstawą spełnienia tego założenia dotyczącego zaniechania poboru podatku (na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów). Działka nie była oddana w najem i dzierżawę, nie była w inny sposób wykorzystana.

Wnioskodawcy nigdy nie korzystali z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zabezpieczonego hipotecznie, zaciągniętego na realizację innej (niż opisywana) inwestycji mieszkaniowej.

W odniesieniu do „kwoty dodatkowej”, ustalenia wynikały z negocjacji pomiędzy pełnomocnikiem Wnioskodawców a Bankiem i opierały się o pozew, który został złożony do Sądu. W pozwie złożonym do Sądu wyliczono, że kredyt został przez Wnioskodawców nadpłacony w kwocie 105.553,06 zł. Nadpłata ta wynika z różnicy kwoty kredytu i odsetek należnych Bankowi 192.225,39 zł i faktycznie wpłaconych przez Wnioskodawców rat kapitałowo-odsetkowych 297.778,45 zł. Na mocy ugody Wnioskodawcy otrzymali od banku łącznie jednak tylko 80.000 zł, czyli mniej niż nadpłacili.

Kwota ta w Ugodzie została rozdzielona na dwie pozycje:

•43.246,22 zł – jako nadpłata wynikająca z technicznego wyliczenia przeliczenia przewalutowania kredytu. Ta nadpłata została wprost wskazana jako nadpłata kredytu z tytułu dokonanych spłat oraz

Bank, wykonując Ugodę, dokonał de facto zwrotu kwoty nadpłaty w wysokości nawet mniejszej niż rzeczywista nadpłata, której część technicznie określił jako „kwotę dodatkową” 36.753,78 zł. Wobec powyższego wskazać należy, że dodatkowe świadczenie pieniężne w kwocie 36.753,78 zł, które Bank zwrócił Wnioskodawcom, nie stanowi dla Wnioskodawców przychodu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Czynność ta nie spowodowała uzyskania przez Wnioskodawców przysporzenia majątkowego, ani wzrostu majątku. Przyznana Wnioskodawcom kwota jest zwrotem uprzednio dokonanych wpłat, które Wnioskodawcy nienależnie wpłacili wcześniej do Banku. Opisane skutki podatkowe wypłaty dodatkowych kwot w wyniku ugody wynikają z pozyskanej przez bank indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 29 listopada 2024 r., sygn. (...). Stąd Wnioskodawcy nie otrzymali PIT-11 pomimo zapisów w ugodzie, że taką informację otrzymają.

Warto podkreślić, że opisany wyżej mechanizm wypłaty Dodatkowej Kwoty z ekonomicznego punktu widzenia miał zbliżyć rozliczenie dokonywane w wyniku Ugód do rozliczeń dokonywanych pomiędzy Klientami a Bankiem w wykonaniu wyroków sądów powszechnych uwzględniających w całości/ w części powództwa Klientów przeciwko Bankowi, gdzie sądy, co do zasady, nakazują Bankowi zwrócić wszystkie wpłaty dokonane przez Klienta lub wszystkie wpłaty dokonane przez Klienta ponad wartość udzielonego mu finansowania.

Wnioskodawca będący stroną postępowania wyjaśnia, że pierwsze pytanie dotyczy wyłącznie skutków podatkowych umorzenia wierzytelności z tytułu kredytu w części, w jakiej kredyt był zaciągnięty na zakup 1/4 udziału w nieruchomości.

Pytania:

1.Czy w związku z zawarciem ugody z Bankiem, w ramach której Bank umorzył część kredytu pozostałą do spłaty, umorzona kwota (jako przychód) z tytułu kredytu hipotecznego w części zaciągniętego na zakup ¼ udziału w nieruchomości jest objęta zwolnieniem podatkowym, o którym mowa w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym na cele mieszkaniowe?

2.Czy wypłacona przez Bank w ramach ugody mającej na celu zakończenie sporu na tle Umowy „dodatkowa kwota”, bez określenia jej tytułu, jest przychodem podatników i powstał po ich stronie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2024 r. poz. 836 z późn. zm.)?

Państwa stanowisko w sprawie pytania 1

Państwa zdaniem spełniają Państwo założenia dotyczące zaniechania poboru podatku (na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 2024 r. poz. 102) w części zakupu 1/4 udziału w nieruchomości:

a.kredyt został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej/jednego gospodarstwa domowego (wspólność majątkowa małżeńska), której celem było zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego - zakup działki z zamiarem budowy domu jednorodzinnego.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c ustawy o PIT za wydatek na własny cel mieszkaniowy uprawniający do skorzystania ze zwolnienia od podatku uważa się wydatek na nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie. Zatem udzielony kredyt w części, która odpowiada wydatkom poniesionym na nabycie 1/4 udziału w nieruchomości, wypełnia przesłanki do uznania go za kredyt mieszkaniowy, o którym mowa w rozporządzeniu.

Celem było zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego poprzez zakup 1/4 udziału w nieruchomości z zamiarem budowy domu jednorodzinnego. Do chwili obecnej nie zbudowano jeszcze domu, ale został zrealizowany cel, czyli zakup działki pod budowę, co Państwa zdaniem jest podstawą spełnienia tego założenia dotyczącego zaniechania poboru podatku (na podstawie wspomnianego Rozporządzenia Ministra Finansów) w części zakupu działki.

b.nigdy nie korzystali Państwo z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zabezpieczonego hipotecznie, zaciągniętego na realizację innej (niż opisywana) inwestycji mieszkaniowej.

c.kredyt został zaciągnięty przed 15 stycznia 2015 r. – zaciągnięty 28 sierpnia 2007 r.

d.kredyt został zabezpieczony hipotecznie: hipoteka zwykła w kwocie 82.055,94 CHF oraz hipoteka kaucyjna do kwoty 41.030 CHF na kredytowanej nieruchomości obejmującej działkę nr 1, położoną przy ul. D w C – Księga Wieczysta (...).

e.zaciągnięty kredyt mieszkaniowy w części przeznaczony był na wydatki, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy).

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c ustawy o PIT za wydatek na własny cel mieszkaniowy uprawniający do skorzystania ze zwolnienia od podatku uważa się wydatek na nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie. Warto podkreślić, że powyżej przywołany przepis posługuje się sformułowaniem „grunt pod budowę”, a nie stricte pojęciem „działka budowlana”.

Jednocześnie należy wskazać, że o charakterze nabytego gruntu nie rozstrzyga jedynie zamiar podatnika wybudowania na nim budynku mieszkalnego, ale charakter gruntu - jego przeznaczenie, także w kontekście rzeczywistej i realnej możliwości jego zabudowy. Tak więc podstawowym warunkiem uprawniającym do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest nabycie gruntu przeznaczonego pod budowę budynku mieszkalnego. Innymi słowy, zwolnienie to związane jest z konkretnym zdarzeniem, tj. nabyciem określonego gruntu w określonym celu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje, jaki grunt jest gruntem pod budowę budynku mieszkalnego, ani co oznacza zmiana przeznaczenia gruntu na grunt pod budowę budynku mieszkalnego, uprawniająca do skorzystania ze zwolnienia. W celu doprecyzowania tych pojęć uprawnione jest zatem odwołanie się do odpowiednich przepisów ustawy z 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie z art. 2 pkt 12 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o działce budowlanej - należy przez to rozumieć nieruchomość gruntową lub działkę gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych wynikające z odrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego.

W myśl art. 4 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 ww. ustawy ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Charakter gruntu może zatem wynikać z przeznaczenia, jakie zostało mu nadane w planie zagospodarowania przestrzennego lub w decyzji o warunkach zabudowy, która w sytuacji, gdy dla danego terenu nie został uchwalony plan zagospodarowania przestrzennego, określa sposób zagospodarowania i zabudowy terenu. W momencie zakupu działka stanowiła grunty orne, nie podlegała ustaleniom żadnego obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a zgodnie ze wskazaniami Studium Uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta C znajdowała się w granicy strefy miejskiej w kategorii terenów przeznaczonych do zabudowy i zainwestowania o funkcji mieszkaniowej niskiej intensywności, oznaczonych symbolem MN.

W momencie podpisywania Ugody był procedowany od 2020 r. Plan zagospodarowania przestrzennego, gdzie przedmiotowa działka znajdowała się w terenach zabudowy jednorodzinnej o podstawowym przeznaczeniu pod zabudowę jednorodzinną, co znalazło potwierdzenie w uchwalonym dnia 19 czerwca 2024 r. Planie zagospodarowania przestrzennego obszaru „(...)”. Działka w całości ma pow. 0,3234 ha. Powierzchnia zakupionej działki to 1/4 z 0,3249 ha czyli 0,0812 ha. W bezpośrednim jej sąsiedztwie (w drodze) jest wodociąg, kanalizacja, prąd oraz gaz. Znajduje się pomiędzy innymi domami i ma dostęp do drogi publicznej.

f.umorzenie kredytu mieszkaniowego dotyczy kwoty kredytu (kapitału) i odsetek.

Państwa stanowisko w sprawie pytania 2

W Państwa ocenie, biorąc pod uwagę całokształt zawartej umowy oraz sedno sporu z Bankiem, otrzymana od Banku w wyniku zawartej Ugody kwota dodatkowa w wysokości 36.753,78 zł:

•nie stanowi dla Państwa przychodu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym

•z tytułu otrzymania tej kwoty nie powstał dla dochód, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co za tym idzie, otrzymana w wyniku Ugody kwota 36.753,78 zł nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie stanowi dodatkowego przysporzenia majątkowego, a jedynie jest umówionym w wyniku prowadzonej negocjacji z Bankiem zwrotem uprzednio dokonanych przez Państwa wpłat na poczet rat kapitałowo-odsetkowych z tytułu zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.

W ugodzie w § 5 ust. 1 wskazano: „Bank, w terminie 14 dni od daty podpisania Ugody, wypłaci Kredytobiorcy kwotę dodatkową w wysokości 36.753,78 PLN na rachunek prowadzony przez X S.A. oraz że Kredytobiorca przyjmuje do wiadomości, że w związku z wypłatą ww. kwoty powstaje po jego stronie przychód, a na Banku ciąży wypełnienie obowiązku informacyjnego (tj. sporządzenie informacji PIT-11)”. Do dnia sporządzenia wniosku nie otrzymali Państwo od Banku przedmiotowej informacji PIT-11. Ugoda określa kwotę 36.753,78 zł jako kwotę dodatkową, nie określając charakteru przedmiotowego świadczenia. Jak wskazano w Ugodzie kwota kredytu wynosiła 186.439,06 zł. W okresie od 28 sierpnia 2007 r. do dnia 27 grudnia 2021 r. (wydania zaświadczenia do Sądu w związku ze złożonym pozwem ) spłacili Państwo raty kapitałowo-odsetkowe na rzecz Banku w wysokości 297.778,45 zł. Tak więc w przypadku uznania przez Sąd zasadności teorii salda (ew. podniesienia przez Bank skutecznego zarzutu potrącenia) przysługiwało Państwu roszczenie względem Banku o zwrot łącznie kwoty 111.339,39 zł. W pozwie złożonym do Sądu wyliczono, że kredyt został nadpłacony w kwocie 105.553,06 zł. Nadpłata ta wynika z różnicy kwoty kredytu i odsetek należnych Bankowi 192.225,39 zł i faktycznie wpłaconych przez Państwa rat kapitałowo-odsetkowych 297.778,45 zł. Kwota ta uległa zwiększeniu na dzień podpisania Ugody, gdyż dodatkowo w okresie do dnia podpisania ugody, czyli w okresie od I 2022 do IV 2022 wpłacili Państwo na rzecz Banku jeszcze 8.646,73 zł, w tym kapitał 8.549,53 zł i odsetki w kwocie 97,20 zł. Na mocy ugody otrzymali Państwo od banku łącznie 80.000 zł, czyli mniej niż nadpłacili. Kwota ta w Ugodzie została rozdzielona na dwie pozycje:

•36.753,78 zł – jako kwota dodatkowa. W Ugodzie odrębnie określona ponad kwotę przeliczenia i zwrotu rat kapitałowo-odsetkowych z tytułu przeliczenia kredytu na PLN i zwrotu nadpłaty z tego tytułu. Jest to jednak Państwa zdaniem zwrot rat kapitałowo-odsetkowych wynegocjowany w ramach wzajemnych porozumień, a dotycząca zwrotu części wpłat tytułem spłaty kredytu. Bank wykonując Ugodę dokonał de facto zwrotu kwoty nadpłaty w wysokości nawet mniejszej niż rzeczywista nadpłata, której część technicznie określił jako „kwotę dodatkową” 36.753,78 zł.

Wobec powyższego wskazać należy, że dodatkowe świadczenie pieniężne w kwocie 36.753,78 zł, które Bank Państwu zwrócił, nie stanowi przychodu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Czynność ta nie spowodowała uzyskania przez Państwa przysporzenia majątkowego, ani wzrostu majątku. Przyznana kwota jest zwrotem uprzednio dokonanych wpłat, które nienależnie wpłacili Państwo wcześniej do Banku. Tym samym stoją Państwo na stanowisku, że nie będą mieli obowiązku rozliczenia tych środków dla celów podatkowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Przepis art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłem przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności” definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. W związku z tym każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2488 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 tej ustawy:

Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Kwestia zaniechania poboru podatku od kwoty umorzonych wierzytelności została uregulowana w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 2024 r. poz. 102).

Zgodnie z § 1 ust. 1 tego rozporządzenia:

Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot:

1)umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:

a)kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz

b)osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej;

2)otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.

Na gruncie § 1 ust. 2 rozporządzenia:

Kwoty wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują:

1)kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału);

2)odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje;

3)opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.

Stosownie do § 1 ust. 4 rozporządzenia:

W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zastąpiony kredytem refinansowym lub gdy na jego spłatę został zaciągnięty kredyt konsolidacyjny, zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje odpowiednio kwotę wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego.

Według § 1 ust. 5 rozporządzenia:

Przez jedną inwestycję mieszkaniową, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych:

1)jednego gospodarstwa domowego albo

2)więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2023 r. poz. 1774 i 1843).

Z § 3 rozporządzenia wynika, że:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został:

1)udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz

2)zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz

3)zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl § 4 ww. rozporządzenia:

Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2 ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2024 r.

Art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

a)nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b)nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c)nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d)budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e)rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

–położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Zaniechanie poboru podatku znajduje zastosowanie do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku, gdy osoba fizyczna będąca stroną umowy hipotecznego kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej (§ 1 ust. 1 pkt 1 lit. b w zw. z § 3 rozporządzenia). Istotne jest, żeby kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Główną przesłanką do skorzystania z zaniechania poboru podatku jest przeznaczenie tego kredytu na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem zakup gruntu pod budowę własnego budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie z kredytu wymienionego w rozporządzeniu daje prawo do zaniechania w związku z umorzeniem wierzytelności.

Z opisu sprawy wynika, że:

·kredyt został udzielony na nabycie udziału w nieruchomości rolnej, refinansowanie kosztów zakupu tego udziału i pokrycie kosztów ubezpieczeń związanych z kredytem oraz na dowolny cel;

·w momencie nabycia udziału w nieruchomości zgodnie z wypisem z rejestru gruntów działka stanowiła grunty orne;

·od zakupu udziału w nieruchomości nie podejmowali Państwo żadnych działań ze względu na rosnące koszty obsługi kredytu we frankach szwajcarskich i brak możliwości ze względów finansowych realizacji zamierzeń w tym czasie;

·ze względu na sytuację rodzinną i finansową plany budowy domu zostały zawieszone;

·w momencie nabycia własności udziału w nieruchomości, jak i na dzień zawarcia ugody działka nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a decyzja o warunkach zabudowy nie została wydana;

·do chwili obecnej budowa domu nie została rozpoczęta.

Nie mogą więc Państwo skorzystać z zaniechania poboru podatku dochodowego co do umorzonej wierzytelności kredytowej. Od momentu nabycia działki do dnia podpisania ugody nie podjęli Państwo żadnych działań w celu zmiany przeznaczenia gruntu. Przeznaczenie gruntu na cele mieszkaniowe nie może wynikać wyłącznie z zamiarów nabywającego ten grunt podatnika. Charakter ten musi być oceniany nie tylko w kontekście rzeczywistej i realnej jego zabudowy, ale również w oparciu o formalne przeznaczenie tego gruntu. Nabyty grunt musi spełniać formalne warunki do wykorzystania go na cele mieszkaniowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2024 r. poz. 1130), ilekroć w ustawie jest mowa o:

„działce budowlanej” – należy przez to rozumieć nieruchomość gruntową lub działkę gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych wynikające z odrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego.

Do dnia podpisania ugody charakter Państwa gruntu jako gruntu pod budowę budynku mieszkalnego nie został potwierdzony w formie chociażby decyzji o warunkach zabudowy. Dla wybudowania budynku mieszkalnego na gruncie rolnym konieczne jest uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy, jeżeli nieruchomość gruntowa nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym).

Podsumowując, nabycie działki rolnej, dla której nie istniał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy, nie jest nabyciem gruntu pod budowę budynku mieszkalnego. Nie spełnili więc Państwo przesłanek umożliwiających skorzystanie z zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe. Istotne w sprawie jest, że zawarcie ugody nastąpiło 17 maja 2024 r., tj. przed uchwaleniem planu zagospodarowania przestrzennego, które miało miejsce 19 czerwca 2024 r., i do tego dnia nie podjęli Państwo żadnych działań w celu zmiany przeznaczenia gruntu, ani tym bardziej wybudowania budynku.

Natomiast w odniesieniu do otrzymanej przez Państwa kwoty dodatkowej, skoro kwota, którą otrzymali Państwo od banku w wyniku zawartej ugody, mieści się w kwocie wpłacanej przez Państwa podczas spłaty kredytu hipotecznego, to jej otrzymanie nie spowoduje po Państwa stronie dodatkowego przysporzenia majątkowego. W konsekwencji pieniądze te nie będą Państwa przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ich uzyskanie nie będzie skutkowało po Państwa stronie obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli Państwo skorzystać, jeśli zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawyz dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Zainteresowany będący stroną postępowania – (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie