Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Shutterstock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0113-KDWPT.4011.85.2025.2.MH

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 maja 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 25 czerwca 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o powołanie na stanowisko komornika sądowego. Nie jest Pan czynnym podatnikiem VAT. Podatek dochodowy rozlicza Pan na zasadnych ogólnych, według podatku liniowego.

Głównym przedmiotem Pana działalności gospodarczej są prace czynności komornicze. Jako właściciel firmy, dokonuje Pan wszelkich ustaleń z klientami, zarówno wierzycielami jak i dłużnikami. W tej sytuacji bardzo istotne jest, aby wszystkie przekazywane informacje były zrozumiałe, aby nie dochodziło do nieporozumień na żadnej płaszczyźnie. Ponadto, ciążą na Panu takie obowiązki jak: znalezienie klienta, przeprowadzenie spotkania w celu wyceny prac, przedstawienie oferty, prowadzenie licytacji czy kontakt z administracją państwową, itp. Kwestie te najczęściej omawiane są telefonicznie, zarówno w kancelarii, jak i podczas prowadzenia pojazdu.

Ze względu na wadę słuchu, w celu właściwej realizacji pracy niezbędne jest zastosowanie aparatu słuchowego. Aparat słuchowy będzie umożliwiał wykonywanie obowiązków związanych z działalnością gospodarczą oraz prawidłową komunikację z otoczeniem w ramach prowadzonej działalności. Dodatkowo, zakupiony aparat słuchowy będzie posiadał funkcję zestawu słuchawkowego, co umożliwi przeprowadzenie rozmów telefonicznych podczas prowadzenia pojazdu, czy też w dużym hałasie w miejscach prowadzenia czynności zawodowych. Do tej pory było to bardzo ograniczone, a wręcz niemożliwe, ponieważ żadne inne zestawy słuchawkowe czy głośnomówiące nie spełniają swojej funkcji w Pana przypadku. Brak aparatu ogranicza Pana konkurencyjność na rynku, nieporozumienia powstałe przy wstępnych rozmowach z potencjalnymi klientami mogą powodować utratę zlecenia. Aparat słuchowy przyczyni się także do minimalizacji ryzyka związanego z błędnym rozumieniem zaleceń klienta, a takie nieporozumienia mogą narazić Pana, jako przedsiębiorcę, na bardzo duże straty finansowe i utratę przychodu.

W załączeniu dokument, z którego wynika konieczność aparatowania ucha oraz brak innych możliwych form leczenia.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W piśmie z 25 czerwca 2025 r. udzielił Pan odpowiedzi na następujące pytania:

1)Czy posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Odpowiedź: Posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2)Od kiedy prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą?

Odpowiedź: Jednoosobową działalność gospodarczą prowadzi Pan od dnia 10 maja 2022 r.

3)Jaki rodzaj dokumentacji podatkowej prowadzi Pan dla celów działalności gospodarczej?

Odpowiedź: Dla celów działalności gospodarczej prowadzi Pan podatkową księgę przychodów i rozchodów.

4)Jaką metodą rozliczane są przez Pana w ramach działalności gospodarczej koszty uzyskania przychodów: metodą uproszczoną (tj. w dacie poniesienia kosztu), czy metodą memoriałową?

Odpowiedź: Koszty uzyskania przychodów w ramach działalności gospodarczej są rozliczane metodą memoriałową.

5)Jaki jest związek wydatków na zakup aparatu słuchowego z funkcją zestawu słuchawkowego z uzyskaniem, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów?

Odpowiedź: Związek wydatków na zakup aparatu słuchowego z funkcją zestawu słuchawkowego jest dla Pana konieczny. Praca, którą Pan wykonuje w głównej mierze polega na kontaktach ze stronami postępowania - bardzo często przez rozmowy telefoniczne czy rozmowy w kancelarii. Często też prowadzi Pan rozmowy z klientami podczas prowadzenia auta, dlatego zestaw słuchawkowy w aparacie jest przydatny. Brak aparatu w Pana pracy mógłby bardzo utrudnić jej wykonanie. Jedno sprawne ucho nie wystarcza do prowadzenia rozmowy szczególnie jeśli jest więcej osób w niej uczestniczących. Również w pracy w terenie brak jednego sprawnego ucha może utrudniać prace oraz nieść zagrożenie. Komornik często wykonuje pracę w miejscach, w których jest niebezpiecznie. Dla bezpieczeństwa tej pracy konieczne jest, by słyszeć co dzieje się dookoła, by móc odpowiednio szybko reagować. Posiadanie aparatu słuchowego wpływa jednoznacznie na efektywność pracy Komornika. Efektywność pracy przekłada się bezpośrednio na zachowanie i zabezpieczenie źródeł przychodu.

6)Czy aparat słuchowy, o którym mowa we wniosku, będzie spełniał definicję środka trwałego, zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w dniu przyjęcia do używania?

Odpowiedź: Aparat słuchowy, o którym mowa we wniosku, będzie spełniał definicję środka trwałego, zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w dniu przyjęcia do używania.

7)Czy przedmiotowy aparat słuchowy będzie stanowić w Pana działalności gospodarczej składnik majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Odpowiedź: Przedmiotowy aparat słuchowy będzie stanowić w działalności gospodarczej składnik majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

8)Czy wskazany we wniosku aparat słuchowy wprowadzi Pan do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w terminie określonym w art. 22d ust. 2 ww. ustawy, tj. najpóźniej w miesiącu przekazania go do używania?

Odpowiedź: Wskazany we wniosku aparat słuchowy wprowadzi Pan do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w terminie określonym w art. 22d ust. 2 ww. ustawy, tj. najpóźniej w miesiącu przekazania go do używania.

9)Czy zakup aparatu słuchowego uwzględni Pan w ramach ulgi na cele rehabilitacyjne?

Odpowiedź: Zakup aparatu słuchowego nie zostanie uwzględniony w ramach ulgi na cele rehabilitacyjne

10)Czy wydatek na zakup aparatu słuchowego zostanie Panu zwrócony w jakiejkolwiek formie?

Odpowiedź: Wydatek na zakup aparatu słuchowego nie zostanie zwrócony w jakiejkolwiek formie.

Pytanie

Czy wydatki poniesione na zakup aparatu słuchowego z funkcją zestawu słuchawkowego mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022.931 t. j. z dnia 29 kwietnia 2022 r.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aparat słuchowy, który zamierza Pan kupić, nie został wymieniony w art. 23, natomiast ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera katalogu kosztów, które mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Przesłankami są jedynie poniesione wydatki oraz związek wydatku z osiąganiem lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu.

W związku z powyższym, koszty mogą być bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskiwaniem lub zabezpieczeniem przychodów, a wydatek na zakup aparatu słuchowego z funkcją zestawu słuchawkowego niewątpliwie taki związek wykazuje. Bez aparatu naraża Pana na utratę zleceń, czyli utratę źródła przychodów, lub na konsekwencje prawne lub finansowe, kary związane z niewłaściwym wykonaniem zlecenia.

W Pana ocenie wydatek może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, dlatego przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

W takim ujęciu kosztami tymi są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Jednak, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Ustawodawca wiąże bowiem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Podkreślam, że o tym, co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Zatem, kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodów z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednak ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien, w myśl powołanego na wstępie przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

  • pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
  • nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  • być właściwie udokumentowany.

Wskazany przez Pana we wniosku wydatek nie został wprost wymieniony w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Jednak fakt, że dany wydatek nie został ujęty w tej regulacji, nie uprawnia do automatycznego przyjęcia domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione  w tym przepisie, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 kwietnia 2017 r. sygn. II FSK 3526/16:

Niezmiennie trzeba mieć na uwadze zasadniczy kwalifikator, jakim jest wpływ wydatku na wielkość osiągniętego przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Wystąpienie tego wpływu (związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem) należy oceniać (badać) ad casum.

Do wskazanego związku przyczynowo-skutkowego Naczelny Sąd Administracyjny odniósł się także w wyroku z 8 sierpnia 2017 r. sygn. II FSK 1859/15, gdzie stwierdził, że:

Kryterium celowości nie wyznacza w sposób ostry granicy pozwalającej odróżnić wydatki, które można uznać za koszty uzyskania przychodów, od tych, które już nimi nie są. Niemniej jednak kryterium to nie może służyć rekomendowaniu otwartego ciągu zdarzeń, tworząc w ten sposób niekończący się związek skutkowo-przyczynowy.

Ponadto w orzecznictwie sądowo-administracyjnym, wskazuje się, że:

(...) zwrot „w celu” oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym. Poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Wydatek należy oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów; wydatek powinien, przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku

– wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 października 2012 r. sygn. akt II FSK 430/11 oraz z 17 stycznia 2017 r. sygn. akt II FSK 3813/14.

Skoro jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, kryterium uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów sprowadza się w istocie do ustalenia, czy mógł się on potencjalnie przyczynić do osiągnięcia przychodów, bez względu na to, czy ów skutek się ziści. Wykazywany związek przyczynowo-skutkowy powinien mieć charakter obiektywny.

Odnosząc powyższe do Pana sprawy, stwierdzam, że w przypadku opisanym przez Pana zachodzi odpowiedni związek przyczynowo-skutkowy, dający podstawy do zaliczenia w koszty podatkowe prowadzonej działalności gospodarczej wymienionego przez Pana wydatku.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że głównym przedmiotem Pana działalności gospodarczej są czynności komornicze. Jako właściciel firmy, dokonuje Pan wszelkich ustaleń z klientami, zarówno wierzycielami jak i dłużnikami. W tej sytuacji bardzo istotne jest, aby wszystkie przekazywane informacje były zrozumiałe, aby nie dochodziło do nieporozumień na żadnej płaszczyźnie. Ponadto, ciążą na Panu takie obowiązki jak, znalezienie klienta, przeprowadzenie spotkania w celu wyceny prac, przedstawienie oferty, prowadzenie licytacji czy kontakt z administracją państwową, itp. Kwestie te najczęściej omawiane są telefonicznie, zarówno w kancelarii, jak i podczas prowadzenia pojazdu.

Ze względu na wadę słuchu, w celu właściwej realizacji pracy niezbędne jest zastosowanie aparatu słuchowego. Wskazał Pan, że aparat słuchowy będzie umożliwiał wykonywanie obowiązków związanych z działalnością gospodarczą oraz prawidłową komunikację z otoczeniem w ramach prowadzonej działalności. Dodatkowo, zakupiony aparat słuchowy będzie posiadał funkcję zestawu słuchawkowego, co umożliwi przeprowadzenie rozmów telefonicznych podczas prowadzenia pojazdu, czy też w dużym hałasie w miejscach prowadzenia czynności zawodowych. Zaznaczył Pan, że do tej pory było to bardzo ograniczone, a wręcz niemożliwe, ponieważ żadne inne zestawy słuchawkowe czy głośnomówiące nie spełniają swojej funkcji w Pana przypadku. Brak aparatu ogranicza Pana konkurencyjność na rynku, nieporozumienia powstałe przy wstępnych rozmowach z potencjalnymi klientami mogą powodować utratę zlecenia. Aparat słuchowy przyczyni się także do minimalizacji ryzyka związanego z błędnym rozumieniem zaleceń klienta, a takie nieporozumienia mogą narazić Pana, jako przedsiębiorcę, na bardzo duże straty finansowe i utratę przychodu. Związek wydatków na zakup aparatu słuchowego z funkcją zestawu słuchawkowego jest dla Pana konieczny. Praca, którą Pan wykonuje w głównej mierze polega na kontaktach ze stronami postępowania - bardzo często przez rozmowy telefoniczne czy rozmowy w kancelarii. Często też prowadzi Pan rozmowy z klientami podczas prowadzenia auta, dlatego zestaw słuchawkowy w aparacie jest przydatny. Brak aparatu w Pana pracy mógłby bardzo utrudnić jej wykonanie. Jedno sprawne ucho nie wystarcza do prowadzenia rozmowy szczególnie jeśli jest więcej osób w niej uczestniczących. Również w pracy w terenie brak jednego sprawnego ucha może utrudniać prace oraz nieść zagrożenie. Komornik często wykonuje pracę w miejscach, w których jest niebezpiecznie. Dla bezpieczeństwa tej pracy konieczne jest, by słyszeć co dzieje się dookoła by móc odpowiednio szybko reagować. Posiadanie aparatu słuchowego wpływa jednoznacznie na efektywność pracy Komornika. Efektywność pracy przekłada się bezpośrednio na zachowanie i zabezpieczenie źródeł przychodu.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że wydatek poniesiony na zakup aparatu słuchowego z funkcją zestawu słuchawkowego będzie stanowił koszty uzyskania przychodów w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Wydatek ten pozostaje w związku przyczynowym z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zakup aparatu słuchowego z funkcją zestawu słuchawkowego ma pomóc Panu w prawidłowym wykonywaniu obowiązków w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej oraz w komunikowaniu się z innymi osobami podczas realizacji tej działalności. Wydatek ten obiektywnie może w efekcie końcowym przyczynić do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Reasumując - wydatek poniesiony przez Pana na zakup aparatu słuchowego z funkcją zestawu słuchawkowego będzie mógł być uznany za koszty uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pamiętać przy tym należy, że to na Panu, jako podmiocie odnoszącym korzyść z faktu zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodu, ciąży obowiązek wykazania związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą, jak również obowiązek właściwego ich udokumentowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie wydania interpretacji.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy  z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.