Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z leasingiem operacyjnym drugiego samochodu i wydatków eksploatacyjnych oraz w zakresie podatku od towarów i usług. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 czerwca 2025 r. (wpływ 23 czerwca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni od października 2023 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie działalności prawniczej (PKD 69.10.Z) - kancelarię radcy prawnego. Prócz działalności prawniczej świadczy usługi szkoleniowe. Wnioskodawczyni świadczy usługi bez ograniczeń terytorialnych, m.in. podjęła współpracę z firmą szkoleniową organizującą szkolenia na terenie całej Polski. Z uwagi na specyfikę działalności wymagającą częstego przemieszczania się niezbędnym narzędziem, umożliwiającym jej prowadzenie jest samochód. Wnioskodawczyni porusza się samochodem w celach związanych z prowadzoną działalnością zarówno na terenie miejscowości, w której pracuje, jak również w dłuższych trasach, na terenie całej Polski. Co warte wskazania, właściwy Sąd Rejonowy Wydział … znajduje się w …. w odległości ponad 30 km od siedziby kancelarii (w jedną stronę), właściwy Sąd Rejonowy Wydział … i Sąd …znajdują się w … - ponad 50 km od siedziby kancelarii (w jedną stronę), Sąd Apelacyjny … - prawie 180 km od kancelarii (w jedną stronę).

Wnioskodawczyni aktualnie posiada jeden samochód zakupiony na firmę na podstawie wystawionej faktury VAT. Samochód został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i jest używany wyłącznie do prowadzenia działalności, w związku z czym Wnioskodawczyni korzysta z możliwości odliczenia 100% VAT z wydatków związanych z pojazdem.

Wnioskodawczyni planuje wziąć w leasing operacyjny jeszcze jeden samochód, który będzie również wykorzystywać (zamiennie) dla celów działalności, w tym m.in. do dojazdów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na spotkania z klientami, do sądów i urzędów oraz na szkolenia i inne wydarzenia biznesowe.

Wątpliwości Wnioskodawczyni budzi fakt, że dla jednoosobowej działalności chciałaby posiadać dwa samochody, jednakże specyfika prowadzonej działalności (kancelaria radcowska/podmiot szkolący) uzasadnia konieczność odbywania spotkań na terenie całego kraju, a tym samym posiadanie drugiego samochodu, ze względu na następujące przypadki:

·w przypadku awarii, serwisowania jednego z samochodów lub złych warunków pogodowych, choć oba samochody byłyby samochodami osobowymi, to jeden większy, o większym silniku, pozwalałby na pewniejsze przemieszczanie się na dłuższych trasach, po całym kraju (Wnioskodawczyni zamierza udawać się w podróże służbowe w różne miejsca kraju),

·natomiast drugi, mniejszy o mniejszym silniku, pozwalałby na ograniczenie kosztów eksploatacji, takich jak koszty zakupu paliwa w ramach przemieszczania się po mieście w którym kancelaria ma swoją siedzibę.

Przychody z działalności pozwalają Wnioskodawczyni na zakup drugiego samochodu, który w razie potrzeby (w ww. przypadkach) uchroni i zabezpieczy przed utratą przychodów obecne źródło przychodów.

Jeśli Wnioskodawczyni uzyska pozytywną interpretację organu podatkowego w przedmiotowej sprawie, to w zakresie pierwszego z samochodów, który wprowadzony jest do ewidencji środków trwałych i wykorzystywany jest aktualnie wyłącznie na cele działalności, Wnioskodawczyni planuje zmienić sposób przeznaczenia pojazdu i wejdzie w tzw. system mieszany, dokonując korekty odliczonego podatku VAT w sposób stosunkowy (60 miesięcy - liczba miesięcy, podczas których korzystano z ulgi przez 60 miesięcy). Zmiana zostanie dokonana z ostrożności - z uwagi na możliwość korzystania z dodatkowego auta.

Wnioskodawczyni wskazuje, że:

·dochody uzyskiwane z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowane są podatkiem liniowym;

·prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów;

·jest czynnym podatnikiem VAT.

Drugi samochód wykorzystywany w działalności w ramach leasingu operacyjnego będzie samochodem osobowym, o którym mowa w art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Drugi z samochodów wykorzystywany będzie w działalności także w sposób tzw. mieszany (ograniczenie wydatków z tytułu kosztów używania samochodu osobowego zgodnie z art. 46a ww. ustawy). Umowa na drugi samochód będzie spełniać warunki określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni nie będzie prowadziła ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Wartość drugiego samochodu według założeń nie będzie przekraczać 150 000 zł, a w przypadku niewielkiego przekroczenia ww. limitu, zgodnie z przepisami odliczeniu będzie podlegać ww. kwota.

Zgodnie z przepisami i ograniczeniami wynikającymi z ustawy, Wnioskodawczyni zamierza zaliczać do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej w związku z leasingiem operacyjnym (umowa zostanie zawarta, jeśli interpretacja podatkowa na to pozwoli):

·opłaty leasingowe;

·część raty kapitałowej każdej faktury - w części dotyczącej spłaty wartości początkowej samochodu. Część odsetkowa każdej faktury zaliczana będzie w całości;

·koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją (paliwo, zakup i serwis opon, dodatkowe wyposażenie samochodu (dywaniki samochodowe, bagażnik itp.), materiały eksploatacyjne, serwis i konserwacja); samochód wykorzystywany w sposób tzw. mieszany - 50% wydatków.

·koszty ubezpieczenia - 100%, koszty polisy AC i GAP.

W uzupełnieniu wniosku doprecyzowała Pani, że planowana data zawarcia umowy leasingu to … 2026 r., planowany okres leasingu: 36 miesięcy, rok produkcji samochodu:…, marka …, model …, moc silnika:…

Uzasadnieniem wyboru ww. samochodu jest mocniejszy silnik w stosunku do samochodu dotąd użytkowanego (w pierwszym samochodzie - silnik 1,5) oraz zaufanie do marki, co czyniłoby ten samochód bardziej komfortowymi i ekonomicznym w dłuższe trasy (pierwszy samochód ma bardziej miejski charakter).

Dodatkowo wyjaśniła Pani, że będzie ponosiła następujące wydatki dotyczące obu samochodów:

·wydatki eksploatacyjne pojazdu poniesione na bieżące wykorzystanie samochodu, np. zakup paliwa, koszty myjni, chemii samochodowej, przeglądów, zakup płynu do spryskiwaczy, zakup części zamiennych i wyposażenia dodatkowego, naprawa, wymiana opon, serwis;

·inne wydatki: opłaty związane z używaniem samochodu osobowego w ramach umowy leasingu operacyjnego (tj. opłata wstępna i raty leasingowe);

·ubezpieczenie GAP (na wypadek płatności ratalnych).

Przedmiotowe samochody będą wykorzystywane do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług polegającej na świadczeniu na terytorium kraju usług prawniczych i szkoleniowych. Posiadane aktualnie auto jest zasilane benzyną, ma mały silnik (1,5) i wykorzystywane będzie jako samochód miejski na dojazdy na krótszych trasach (siedziba kancelarii, pobliskie sądy rejonowe, okoliczni klienci i biura – komornik, notariusz, poczta, okoliczne urzędy). Auto planowane do wzięcia w leasing będzie wykorzystywane w dłuższe trasy (przez wzgląd na większy silnik oraz zasilanie olejem napędowym) – dalsze trasy związane są z koniecznością dojazdów do sądów wyższej instancji – okręgowych, apelacyjnych, a także na szkolenia realizowane na terenie całego kraju oraz do klientów, których siedziby są oddalone od siedziby kancelarii.

Faktury będą wystawiane na firmę Kancelaria Radcy Prawnego….

W związku ze zmianą sposobu użytkowania obecnie posiadanego pojazdu – z uwagi na przejście na tryb mieszany, nie będzie Pani prowadzić ewidencji przebiegu pojazdu.

Pytania (ostatecznie postawione w uzupełnieniu wniosku)

1.Czy w przedstawionym opisie sprawy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszystkie koszty związane z zakupem drugiego samochodu osobowego w ramach leasingu operacyjnego, a także koszty związane z korzystaniem i eksploatacją obu samochodów i w jakiej wysokości?

2.Czy i w jakiej części w przedstawionym opisie można dokonywać odliczeń podatku VAT w związku z wydatkami na pojazdy, przy dodatkowym założeniu, że w stosunku do obu pojazdów podatnik wybierze tzw. mieszany sposób rozliczania?

Przedmiotem interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie Nr 1 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w zakresie pytania Nr 2 dotyczącego podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie istnieje przepis, który zabroniłby ujmować w kosztach podatkowych ponoszonych wydatków na dwa samochody osobowe. Warunkiem jest wykorzystanie ich na potrzeby i w ramach prowadzonej działalności, a skoro ten warunek byłby spełniony przez Wnioskodawczynię z uwagi na specyfikę działalności, to nie ma przeszkód w ujęciu dwóch samochodów w kosztach podatkowych.

Zgodne to jest ze stanowiskiem organów podatkowych wyrażanym w podobnych sprawach (np. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej Nr 0113-KDIPT2-1.4011.982.2020.2.MGR oraz interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej Nr 0112-KDIL3-3.4011.249.2019.2.TW).

Zakupiony drugi samochód w ramach leasingu operacyjnego jest niezbędny do prowadzenia działalności gospodarczej ze względu na specyfikę działalności Wnioskodawcy, a zatem koszty ponoszone przez Wnioskodawczynię w związku z tym samochodem stanowić będą koszt uzyskania poniesiony bezpośrednio w celu osiągnięcia przyszłych przychodów. Wydatek na przedmiotowy samochód, co do zasady, nie został wymieniony w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem jego nabycie mieści się w hipotezie art. 22 ust. 1 tej ustawy.

Przepisy prawa podatkowego nie ingerują w kwestię ilości i rodzaju składników majątku, jakie podatnik prowadzący działalność gospodarczą posiada - decyzję w tym zakresie podejmuje sam podatnik, który jest najlepiej zorientowany, jakie rzeczy ruchome, bądź nieruchomości potrzebne są do wykonywania czynności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Fakt, że działalność prowadzi jedna osoba, nie oznacza, że w takim przypadku może być wykorzystywany maksymalnie jeden pojazd. Istotne jest bowiem, aby na potrzeby prowadzonej działalności pojazdy były faktycznie w niej wykorzystywane.

Ponadto, wydatków na eksploatację drugiego (i kolejnych) samochodów, nawet w sytuacji ich zakupu w ramach leasingu w przypadku prowadzenia jednoosobowej działalności nie znajdziemy w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają żadnych ograniczeń w odniesieniu do liczby samochodów osobowych, z których przedsiębiorca może korzystać w jednoosobowej działalności gospodarczej. Decyzję w tej kwestii ustawodawca pozostawił wyłącznie w gestii przedsiębiorcy. Tym samym należy uznać, że nie istnieją ograniczenia co do liczby lub rodzajów posiadanych w przedsiębiorstwie pojazdów, z wyjątkiem ograniczeń wynikających z ogólnych warunków, jakie musi spełniać dany wydatek, by mógł zostać uznany za koszt działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodów” zawarte we wskazanym powyżej przepisie oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów z tytułu działalności gospodarczej podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Należy zauważyć, że przez sformułowanie „w cel” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).

W związku z powyższym, kosztem uzyskania przychodu są wszelkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z tego źródła, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu i nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do działalności gospodarczej kosztami uzyskania przychodów są racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia (zwiększenia) przychodów z danego źródła.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien - w myśl powołanego przepisu - spełniać łącznie następujące warunki:

·pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;

·nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

·być właściwie udokumentowany.

Należy również podkreślić to, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów.

Zasady opodatkowania stron leasingu reguluje natomiast rozdział 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 23a pkt 1 ww. ustawy, ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w Kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Z kolei art. 23a pkt 2 ww. ustawy stanowi, że ilekroć w rozdziale jest mowa o podstawowym okresie umowy leasingu - rozumie się przez to czas oznaczony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona, w przypadku zmiany strony lub stron tej umowy podstawowy okres umowy uważa się za zachowany, jeżeli inne postanowienia umowy nie uległy zmianie.

W myśl art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego.

Tym samym, korzystający może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie poniesione koszty związane z przedmiotem umowy leasingu, w tym także wydatek związany z uiszczeniem wstępnej opłaty leasingowej.

Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 23 ust. 1 pkt 4 lit. b) tej ustawy), odpisy z tytułu zużycia samochodu osobowego od wartości samochodu przewyższającej równowartość 150 000 zł, który nie jest pojazdem elektrycznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 875, 1394, 1506 i 1681) oraz samochodem osobowym będącego pojazdem napędzanym wodorem w rozumieniu art. 2 pkt 15 tej ustawy - nie mogą być kosztem uzyskania przychodu.

Na wypadek więc, gdyby wartość drugiego samochodu przekroczyła ww. limit, to kosztem podatkowym będą odpisy tylko do kwoty 150 000 zł - pozostała część nie może stanowić kosztu firmowego. Wydatki związane z leasingiem będą więc kosztem uzyskania przychodu tylko do tej wysokości. Limit o wartości powyżej 150 000 zł dotyczy również dobrowolnych ubezpieczeń pojazdu, m.in. ubezpieczenia AC (natomiast OC i NNW będą już ujęte w kosztach uzyskania przychodu w pełnej wysokości).

Ograniczenie 150 000 zł w księgowaniu kosztów związanych z samochodem osobowym nabytym w ramach leasingu nie obejmuje wydatków związanych z jego eksploatacją, tj. zakupu paliwa, czy pozostałych wydatków eksploatacyjnych (np. koszt bieżących napraw, myjnia, zakup akcesoriów samochodowych itp.). W tym przypadku wydatki, które zostały poniesione na cele związane z działalnością będą księgowane do kosztów w 75% ich wartości (pojazdy będą użytkowane na cele mieszane, czyli zarówno firmowe, jak i prywatne).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą zostać spełnione następujące warunki, tzn. dany wydatek:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 wskazanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów wskazanej ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Pani wątpliwość budzi kwestia, czy do kosztów uzyskania przychodów może Pani zaliczyć koszty związane z zakupem drugiego samochodu osobowego w ramach leasingu operacyjnego, a także koszty związane z korzystaniem i eksploatacją obu samochodów.

W kontekście tych wątpliwości wyjaśniam, że decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodów. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków należy wziąć pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodów, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ograniczają możliwości wykorzystywania na potrzeby działalności gospodarczej różnych środków transportu, w tym także samochodów osobowych oraz ilości zakupionych środków transportu. Warunkiem koniecznym dla uznania wydatków poniesionych na określony składnik majątku, w tym przypadku samochodu osobowego, za koszt uzyskania przychodów jest jego wykorzystywanie na potrzeby i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Podkreślam, że wykazanie związku przyczynowo-skutkowego między wykorzystywaniem samochodu a osiągniętym przychodem spoczywa na Pani. To Pani będzie osiągać korzyści polegające na możliwości zaliczenia wydatków poniesionych w związku z opłatami leasingowymi dotyczącymi drugiego samochodu osobowego do kosztów uzyskania przychodów i tym samym obniżeniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Brak jest przeszkód prawnych, aby w prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywała Pani kilka samochodów osobowych, o ile jest to uzasadnione rodzajem prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej. Jeżeli zatem charakter prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej (np. jej rozmiar, sposób wykonywania usług) uzasadnia wykorzystywanie w tej działalności gospodarczej dwóch środków transportu (samochodów), to (co do zasady) wydatki związane z tymi pojazdami - w ustawowych granicach - mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności.

Należy zatem zgodzić się z Panią, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie występują ograniczenia co do liczby lub rodzajów posiadanych w przedsiębiorstwie pojazdów, z wyjątkiem ograniczeń wynikających z ogólnych warunków, jakie musi spełniać dany wydatek, by mógł zostać uznany za koszt działalności gospodarczej.

Zasady opodatkowania stron leasingu reguluje rozdział 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych:

Jak stanowi art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powyższego przepisu wynika zatem, że - co do zasady - jeżeli umowa leasingu spełnia określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunki, to wówczas ponoszone przez leasingobiorcę (korzystającego - prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą) w związku z tą umową wydatki w podstawowym okresie, z tytułu używania przedmiotu leasingu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis ten, jak wprost wynika z jego treści, dotyczy wydatków z tytułu eksploatacji samochodu osobowego wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej stanowiącego własność podatnika.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem wszelkie wydatki związane z korzystaniem z samochodu osobowego służącego podatnikowi także do innych celów niż działalność gospodarcza podlegać będą zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w wysokości 75% tych wydatków.

Jak stanowi art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Oznacza to, że w przypadku opłacania składek na ubezpieczenie samochodu osobowego składki te stanowią koszt uzyskania przychodu tylko w części ustalonej od wartości samochodu nieprzekraczającej równowartości 150 000 zł z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia. Z tym, że przewidziane ograniczenie wysokości składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, które mogą zostać zaliczone go kosztów uzyskania przychodów dotyczy wyłącznie składek, których wysokość jest uzależniona od wartości samochodu (np. AC, GAP).

Zgodnie z art. 23 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis ten rozciąga limit rozliczania wydatków na korzystanie z samochodu osobowego na umowy leasingu operacyjnego, umowy najmu, dzierżawy lub inne umowy o podobnym charakterze. Limit ten koresponduje z (podwyższanym) limitem stosowanym przy dokonywaniu odpisów amortyzacyjnych od nabytego samochodu i ustalany jest proporcją wartości samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu i kwoty 150 000 zł.

Z przepisu tego wynika zatem, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów dotyczące samochodu osobowego opłaty wynikające z umów leasingu w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.

Limit ten ma zastosowanie do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego - części kapitałowej raty leasingowej.

Zgodnie z art. 23 ust. 5f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 23 ust. 5g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów 100% wydatków z tytułu używania samochodu osobowego dotyczy zatem wykorzystywania samochodu osobowego wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej, przy czym podatnik jest zobowiązany prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, potwierdzającą wykorzystywanie samochodu osobowego wyłącznie do działalności gospodarczej. W przypadku nieprowadzenia przez podatnika tej ewidencji, uznaje się, że samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika. Zasady tej jednak nie stosuje się, jeżeli podatnik na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie jest zobowiązany do prowadzenia takiej ewidencji, z wyjątkiem przypadku, gdy brak tego obowiązku wynika z art. 86a ust. 5 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, że jeżeli samochód będący przedmiotem leasingu stanowić będzie samochód osobowy wykorzystywany do celów mieszanych, to ponoszone wydatki na opłaty leasingowe będą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile będą poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów i zostaną prawidłowo udokumentowane.

Należy jednak mieć na uwadze ograniczenia, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 46 - 47a oraz art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zawarcie zatem umowy leasingu operacyjnego skutkuje tym, że do kosztów uzyskania przychodów będzie Pani mogła zaliczyć tę część opłat leasingowych (w części dotyczącej spłaty wartości samochodu), która proporcjonalnie do ceny samochodu nie przekracza 150 000 zł. Wobec tego, jeżeli wartość samochodu będącego przedmiotem leasingu przekraczać będzie 150 000 zł (we wniosku wskazała Pani, że wartość drugiego samochodu według założeń nie będzie przekraczać 150 000 zł, a w przypadku niewielkiego przekroczenia ww. limitu, zgodnie z przepisami odliczeniu będzie podlegać ww. kwota), to wydatki te nie będą kosztem w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego, będącego przedmiotem tej umowy. Limit ten dotyczy także części raty kapitałowej każdej faktury. W odniesieniu do części odsetkowej raty leasingu operacyjnego podkreślić należy, że jest to koszt, jaki ponosi Pani w związku z użytkowaniem przedmiotu leasingu. Odsetki nie mają związku z wartością pojazdu, ani nie są kosztem związanym z jego eksploatacją, a co za tym idzie część odsetkowa leasingu operacyjnego będzie kosztem działalności, a nie kosztem pojazdu. Oznacza to, że część odsetkowa będzie stanowić w całości koszt uzyskania przychodu.

W przypadku opłacania składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, składki te stanowią koszt uzyskania przychodu tylko w części ustalonej od wartości samochodu nieprzekraczającej równowartości 150 000 zł z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia. Z tym że przewidziane ograniczenie wysokości składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, które mogą zostać zaliczone go kosztów uzyskania przychodów, dotyczy wyłącznie składek, których wysokość jest uzależniona od wartości samochodu. Zatem wydatki na ubezpieczenie AC i GAP samochodu osobowego, który używany jest na podstawie umowy leasingu operacyjnego, stanowią koszt uzyskania przychodów w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego przyjętej dla celów ubezpieczenia. Natomiast koszty ubezpieczenia OC i NNW będzie Pani mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w wysokości 100% poniesionych wydatków.

Natomiast odnośnie wydatków eksploatacyjnych (poniesionych na bieżące wykorzystanie samochodów, np. zakup paliwa, koszty myjni, chemii samochodowej, przeglądów, zakup płynu do spryskiwaczy, zakup części zamiennych i wyposażenia dodatkowego, naprawa, wymiana opon, serwis) obu samochodów, w przypadku gdy wydatki te będą rozliczane zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to będzie Pani mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów 75% wydatków poniesionych na używanie samochodów osobowych . Nie uważa się za koszt uzyskania przychodu 25% poniesionych wydatków z tytułu kosztów używania samochodu osobowego (wydatków eksploatacyjnych), wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej - jeżeli samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika (w odniesieniu do pierwszego z samochodów, który wprowadzony jest do środków trwałych i wykorzystywany jest aktualnie wyłącznie na cele działalności, wskazała Pani, że planuje zmienić sposób przeznaczenia pojazdu i wejdzie w tzw. system mieszany).

Reasumując, do kosztów uzyskania przychodów może Pani zaliczyć wydatki związane z leasingiem operacyjnym drugiego samochodu (opłaty leasingowe oraz wydatki eksploatacyjne) oraz wydatki eksploatacyjne związane z pierwszym samochodem z zastosowaniem ograniczeń wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pani stanowisko uznałem za prawidłowe, pomimo wskazania w opisie sprawy, że koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją zamierza Pani zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% poniesionych wydatków. We własnym stanowisku, które podlegało mojej ocenie, zawarła Pani bowiem informację, że wydatki, które zostaną poniesione na cele związane z działalnością będą księgowane do kosztów w 75% ich wartości.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Ponadto należy zauważyć, że wskazanie w opisie zdarzenia przyszłego, że „Drugi z samochodów wykorzystywany będzie w działalności także w sposób tzw. mieszany (ograniczenie wydatków z tytułu kosztów używania samochodu osobowego zgodnie z art. 46a ww. ustawy), tutejszy Organ potraktował jako oczywistą omyłkę pisarską, niemającą wpływu na rozstrzygnięcie, a Pani intencją było wskazanie art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy zastrzec, że interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście zadanego pytania, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej, które nie były przedmiotem zapytania.

W odniesieniu do powołanych przez Panią interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące w Pani sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).