Interpretacja indywidualna   – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 maja 2025 r. złożyła Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem złożonym 15 czerwca 2025 r. oraz pismem złożonym 20 czerwca 2025 r. – w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani rozwódką od 2019 r., posiada Pani z tego małżeństwa dwójkę dzieci urodzonych w 2008 r. i w 2010 r. Nie macie przyznanej opieki naprzemiennej.

Nie posiada Pani dzieci z innego związku.

Wyrokiem sądu jest ustalone, że miejscem zamieszkania dzieci jest każdorazowo miejsce zamieszkania matki. Dzieci faktycznie na stałe mieszkają z Panią. Nikt inny nie mieszka z Wami.

Na co dzień samotnie troszczy się Pani o dzieci, nie utrzymuje Pani kontaktów z ojcem dzieci, nie wychowujecie dzieci wspólnie. Wszystkie obowiązki wykonuje Pani samodzielnie. Zawsze Pani pobierała świadczenie wychowawcze 800+ oraz świadczenie „Dobry Start”. Zawsze tylko Pani korzystała z dni wolnych na opiekę nad dziećmi.

Ojciec dzieci płaci alimenty i nie ma odebranych praw rodzicielskich, utrzymuje z dziećmi kontakt. Kontakty z ojcem są nieuregulowane. W 2024 r. alimenty były ściągane przez komornika.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że prosi Pani o wydanie interpretacji indywidualnej za 2024 r.

W 2024 r. podlegała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wyrok rozwodowy z (…) 2019 r. uprawomocnił się (…) 2019 r.

W wyroku rozwodowym sąd nie pozbawił, nie ograniczył oraz nie zawiesił władzy rodzicielskiej w stosunku do ojca dzieci.

Od czasu rozwodu Pani oraz ojciec dzieci posiadacie pełną władzę rodzicielską wobec dzieci.

Dzieci mają kontakty z ojcem średnio co drugi weekend, przez kilka godzin. Czasami są to dwie godziny, czasami sześć godzin. Dzieci chodzą do mieszkania ojca lub wychodzą na mecz, (…), (…). W Pani ocenie, forma spędzania czasu jest oparta wyłącznie na rozrywce. Ojciec nie uczestniczy w życiu szkolnym dzieci, nie ma dostępu do ..., nie chodzi na zebrania, nie ma wiedzy o ocenach, wydarzeniach szkolnych, problemach wychowawczych.

Jeśli chodzi o opiekę zdrowotną, to Pani jest odpowiedzialna za szczepienia, wizyty u specjalistów, bilanse, opiekę stomatologiczną itp. W sytuacjach, kiedy nie ma Pani możliwości zapewnienia opieki (np. choroba, praca), prosi Pani o pomoc swoich rodziców, nie utrzymuje Pani kontaktów z ojcem dzieci, nie ma Pani od niego wsparcia w bieżących obowiązkach przy wychowywaniu dzieci. Zdarza się, że dzieci same proszą ojca np. o podwiezienie gdzieś i takie kontakty się odbywają.

W 2024 r. ojciec nie był z dziećmi na wakacjach (lipiec/sierpień), zorganizowanie czasu w wakacje i wyjazdów odbywało się po Pani stronie. Kilka razy w roku ojciec zabrał dzieci na wyjazd typu do rodziny do innego miasta lub na cały dzień do aquaparku. Raz odbył się wyjazd na weekend do aquaparku. Czasami ojciec chodzi z synem do kościoła.

Jeśli chodzi o finansowanie, to ojciec ma zasądzone alimenty przez sąd, ponieważ dobrowolnie nie zgadzał się na podniesienie kwoty alimentów zasądzonych podczas rozwodu w 2019 r. przed wysoką inflacją.

W 2024 r. alimenty nie były regulowane zgodnie z wyrokiem sądu, były egzekwowane przez komornika. Z drugiej strony, ojciec kupuje dzieciom bardzo drogie prezenty (np. dron, hulajnoga elektryczna, ...). Jest to kolejny dowód na to, że ojciec nie dba o podstawowe potrzeby dzieci jakim jest płacenie alimentów, a dba o szeroko rozumianą rozrywkę.

Szczególną sytuacją w Pani rodzinie jest trenowanie przez dzieci wyczynowo pływania. Oboje dzieci mają treningi dwa razy dziennie, po szkole i przed szkołą. Logistyką wożenia dzieci między szkołą a basenem zajmuje się Pani, chociaż zdarza się, że ojciec zawiezie córkę na trening. Dzieci mają posiłki odpowiednio przez Panią przygotowywane. Zajmuje się Pani samodzielnie organizowaniem fizjoterapeuty, specjalistycznymi badaniami, kontaktami z trenerem i klubem, zawodami itp. Na zawody jeździ z dziećmi tylko Pani.

W Pani ocenie, dzieci mają kontakt z ojcem, jednak uważa się Pani za osobę samotnie wychowującą dzieci, bez wsparcia i udziału osoby trzeciej. Znajduje się Pani w sytuacji, w której dzieci mieszkają z jednym z rodziców i pozostają pod jego stałą, codzienną opieką, podczas gdy drugi rodzic jest zobowiązany jedynie do płacenia alimentów oraz okazjonalnej opieki (nie jest to opieka naprzemienna). W związku z tym, status samotnego rodzica przysługuje temu, u którego dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki niezbędne do jego prawidłowego rozwoju.

W 2024 r. w stosunku do Pani i Pani dzieci nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, przepisy ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym oraz ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W 2024 r. uzyskiwała Pani dochody opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych, tj. uzyskiwała Pani dochody ze stosunku pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przychody podlegały opodatkowaniu progresywnemu, obliczanemu według zasad ogólnych. W 2024 r. osiągnęła Pani dochody opodatkowane według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Źródłem przychodów był jeden stosunek pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Pytanie

Czy może Pani rozliczyć PIT-37 preferencyjnie jako osoba samotnie wychowująca dzieci?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, może Pani podczas rozliczania PIT-37 skorzystać z preferencyjnego sposobu rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dzieci, ponieważ na co dzień samodzielnie troszczy się Pani o byt materialny i emocjonalny dzieci, bez udziału innej osoby. W Pani sytuacji, brak jest wspólnego z drugim rodzicem zaangażowania w rozwój dzieci. W sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany jedynie do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (nie jest to opieka naprzemienna), status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Uważa Pani, że fakt utrzymywania kontaktów pomiędzy dziećmi i drugim rodzicem, nie pozbawia Pani prawa do opodatkowania swoich dochodów w sposób preferencyjny.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych   (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Stosownie do art. 6 ust. 4d ww. ustawy:

Na podstawie art. 6 ust. 4e ww. ustawy:

Art. 6 ust. 4f ww. ustawy stanowi:

W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

·posiadania przez rodzica lub opiekuna prawnego statusu osoby samotnie wychowującej dziecko (dzieci);

·wychowywania przez rodzica lub opiekuna prawnego samotnie w roku podatkowym dziecka (dzieci);

·nieuzyskiwania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko (dzieci) przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

·niepodlegania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko (dzieci) opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być odczytywany w ten sposób, że każda osoba mająca dzieci i znajdująca się w stanie wolnym określonym w tym przepisie jest osobą samotnie wychowującą dziecko.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie, tj. w roku podatkowym, zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka. Jak wynika z powyższego, ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych od spełnienia m.in. warunku samotnego wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka) wymienionych w art. 6 ust. 4c ww. ustawy. Przepis ten wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta w roku podatkowym musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców.

Z uwagi na to, że ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny.

Z opisu sprawy wynika, że oczekuje Pani wydania interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci za 2024 r.

Jest Pani rozwódką od 2019 r., wyrok rozwodowy uprawomocnił się (…) 2019 r. Posiada Pani z tego małżeństwa dwójkę dzieci urodzonych w 2008 r. i w 2010 r. W wyroku rozwodowym Sąd nie pozbawił, nie ograniczył oraz nie zawiesił władzy rodzicielskiej w stosunku do ojca dzieci. Nie macie Państwo przyznanej opieki naprzemiennej. Wyrokiem sądu jest ustalone, że miejscem zamieszkania dzieci jest każdorazowo miejsce zamieszkania matki. Dzieci faktycznie na stałe mieszkają z Panią. Nikt inny nie mieszka z Wami.

Od czasu rozwodu Pani oraz ojciec dzieci posiadacie pełną władzę rodzicielską wobec dzieci.

Nie posiada Pani dzieci z innego związku.

Na co dzień samotnie troszczy się Pani o dzieci, nie utrzymuje Pani kontaktów z ojcem dzieci, nie wychowujecie dzieci wspólnie. Wszystkie obowiązki wykonuje Pani samodzielnie. Zawsze Pani pobierała świadczenie wychowawcze 800+ oraz świadczenie „Dobry Start”. Zawsze tylko Pani korzystała z dni wolnych na opiekę nad dziećmi.

Ojciec dzieci płaci alimenty i nie ma odebranych praw rodzicielskich, utrzymuje z dziećmi kontakt. Kontakty z ojcem są nieuregulowane. W 2024 r. alimenty były ściągane przez komornika.

Dzieci mają kontakty z ojcem średnio co drugi weekend, przez kilka godzin. Czasami są to dwie godziny, czasami sześć godzin. Dzieci chodzą do mieszkania ojca lub wychodzą na mecz, (…), (…). Ojciec nie uczestniczy w życiu szkolnym dzieci, nie ma dostępu do ..., nie chodzi na zebrania, nie ma wiedzy o ocenach, wydarzeniach szkolnych, problemach wychowawczych.

Jeśli chodzi o opiekę zdrowotną, to Pani jest odpowiedzialna za szczepienia, wizyty u specjalistów, bilanse, opiekę stomatologiczną itp. W sytuacjach, kiedy nie ma Pani możliwości zapewnienia opieki (np. choroba, praca), prosi Pani o pomoc swoich rodziców, nie utrzymuje Pani kontaktów z ojcem dzieci, nie ma Pani od niego wsparcia w bieżących obowiązkach przy wychowywaniu dzieci. Zdarza się, że dzieci same proszą ojca np. o podwiezienie gdzieś i takie kontakty się odbywają.

W 2024 r. ojciec nie był z dziećmi na wakacjach (lipiec/sierpień), zorganizowanie czasu w wakacje i wyjazdów odbywało się po Pani stronie. Kilka razy w roku ojciec zabrał dzieci na wyjazd typu do rodziny do innego miasta lub na cały dzień do aquaparku (raz odbył się wyjazd na weekend do aquaparku). Czasami ojciec chodzi z synem do kościoła.

Jeśli chodzi o finansowanie, to ojciec dzieci ma zasądzone alimenty przez sąd, ponieważ dobrowolnie nie zgadzał się na podniesienie kwoty alimentów zasądzonych podczas rozwodu w 2019 r. przed wysoką inflacją.

W 2024 r. alimenty nie były regulowane zgodnie z wyrokiem sądu, były egzekwowane przez komornika. Z drugiej strony, ojciec kupuje dzieciom bardzo drogie prezenty (np. dron, hulajnoga elektryczna, …).

Szczególną sytuacją w Pani rodzinie jest trenowanie przez dzieci wyczynowo pływania. Oboje dzieci mają treningi dwa razy dziennie, po szkole i przed szkołą. Logistyką wożenia dzieci między szkołą a basenem zajmuje się Pani, chociaż zdarza się, że ojciec zawiezie córkę na trening. Dzieci mają posiłki odpowiednio przez Panią przygotowywane. Zajmuje się Pani samodzielnie organizowaniem fizjoterapeuty, specjalistycznymi badaniami, kontaktami z trenerem i klubem, zawodami itp. Na zawody jeździ z dziećmi tylko Pani.

W 2024 r. w stosunku do Pani i Pani dzieci nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, przepisy ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym oraz ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W 2024 r. uzyskiwała Pani dochody opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych, tj. uzyskiwała Pani dochody wyłącznie ze stosunku pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.), stanowiącego, że:

Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy.

Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Niezbędną przesłanką w przedmiotowej sprawie jest, jak już wcześniej zaznaczono, aby osoba, która chce skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w trakcie roku podatkowego faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców wychowywała dziecko. Podkreślić należy, że wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do „jego utrzymania”, czy też czasowego (doraźnego) przebywania z nim, lecz obejmuje ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze psychicznej oraz zapewnienia mu materialnych podstaw rozwoju.

Z istoty pojęcia „osoba samotnie wychowująca dzieci” należy wyprowadzić taki stan, w którym nie wystąpi konkurencja wspomnianych w analizowanym przepisie art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osób.

Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko.

W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. W sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (w określonych, ustalonych przez sąd przedziałach czasowych, np. niektóre święta, tydzień ferii, miesiąc wakacji, co drugi weekend każdego miesiąca oraz ściśle określone dni powszednie), status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Fakt utrzymywania kontaktów pomiędzy dzieckiem i drugim rodzicem, nie pozbawia pierwszego rodzica (przy którym dziecko mieszka) prawa do opodatkowania swoich dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podstawową kwestią jest zatem ustalenie, który z rodziców faktycznie wychowuje dziecko, gdy rodzice nie pozostają w związku małżeńskim i żadnemu z rodziców sąd nie ograniczył władzy rodzicielskiej, a jednocześnie ojciec (matka) dziecka częściowo wypełnia postanowienia wyroku sądowego w zakresie realizacji kontaktów z dzieckiem/świadczeń alimentacyjnych. Jednakże wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do łożenia na jego utrzymanie oraz do czasowego (doraźnego) z nim przebywania. Wychowywanie dziecka obejmuje bowiem ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej, emocjonalnej i psychicznej wraz z materialną podstawą rozwoju. Oznacza to, że wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na tym, że rodzic osobiście zajmuje się sprawami małoletniego dziecka, czyli podejmuje trud wykonywania wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.

Zatem, prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców, czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym.

Jednocześnie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i powołane przepisy prawa stwierdzam, że skoro w 2024 r. dzieci na stałe mieszkały z Panią, nie została orzeczona przez sąd opieka naprzemienna nad Pani dziećmi, na co dzień samotnie troszczyła się Pani o dzieci, nie miała Pani od ojca dzieci wsparcia w bieżących obowiązkach przy wychowywaniu dzieci, zawsze tylko Pani korzystała z dni wolnych na opiekę nad dziećmi, była Pani odpowiedzialna za szczepienia, wizyty u specjalistów, bilanse, opiekę stomatologiczną, a w sytuacjach, kiedy nie miała Pani możliwości zapewnienia opieki nad dziećmi (np. choroba, praca), prosiła Pani o pomoc swoich rodziców, zajmowała się Pani samodzielnie organizowaniem fizjoterapeuty, specjalistycznymi badaniami, kontaktami z trenerem i klubem, zawodami – na zawody w pływaniu jeździła z dziećmi tylko Pani, natomiast ojciec Pani dzieci miał kontakty z dziećmi średnio co drugi weekend przez kilka godzin (dwie godziny lub sześć godzin), nie uczestniczył w życiu szkolnym dzieci, nie miał dostępu do ..., nie chodził na zebrania, nie miał wiedzy o ocenach, wydarzeniach szkolnych, problemach wychowawczych, zorganizowanie czasu w wakacje i wyjazdów odbywało się po Pani stronie, kilka razy zabrał dzieci na wyjazd do rodziny do innego miasta lub na cały dzień do aquaparku, miał zasądzone alimenty przez sąd, które w 2024 r. były egzekwowane przez komornika, to spełnia Pani warunki określone w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, może Pani skorzystać w zeznaniu podatkowym PIT-37 za 2024 r., z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dzieci na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.