Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 3 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku złożenia w Polsce zeznania wraz z załącznikiem PIT/ZG i wykazania w nim dochodów uzyskanych na terytorium Austrii oraz ustalenia obowiązku podatkowego w Polsce. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 czerwca 2025 r. (wpływ 25 czerwca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 2022 r. dokonał Pan zeznania podatkowego za pośrednictwem biura rachunkowego w X na druku PIT-36 wraz załącznikiem PIT/ZG za rok 2021. Do biura rachunkowego załączył Pan wszystkie dokumenty o dochodach z Austrii, jakie otrzymał od pracodawcy oraz Urzędu Skarbowego w Austrii Finanzamt. Biuro rachunkowe dokonało stosownych obliczeń na podstawie kwot, które podlegają opodatkowaniu, tj. 20 088 euro (poz. 245 Lohnzettel) oraz wysłało zeznanie podatkowe w postaci elektronicznej do Urzędu Skarbowego w Y. Po trzech latach dostał Pan pismo od Urzędu Skarbowego w Y o dokonanie korekty zeznania podatkowego.

W 2021 r. pracował Pan na terenie Austrii jako pracownik budowlany, posiada wykształcenie średnie. Zaznaczył Pan, że nie posiada wykształcenia oraz wiedzy w zakresie składania deklaracji, dlatego udał się do biura rachunkowego, które zajmuje się składaniem zeznań podatkowych. Przez ten cały okres nie miał Pan pojęcia, że PIT-36 wraz załącznikiem PIT/ZG mógł zostać niepoprawnie złożony.

Ponadto, zaznaczył Pan, że w 2021 r. nie posiadał na terytorium Polski centrum interesów osobistych ani gospodarczych. Miejsce wykonywania pracy zarobkowej (umowa o pracę) było w państwie Austria. W Polsce nie posiadał Pan żadnych nieruchomości, ani zobowiązań (kredytów; pożyczek). Nie należał Pan do żadnej partii politycznej, stowarzyszeń ani klubów. Był Pan stanu wolnego (kawaler), nieposiadającym dzieci. Do Polski przyjeżdżał Pan okazjonalnie na święta oraz w odwiedziny do rodziców. Łącznie nie przebywał Pan na terytorium Polski dłużej niż 20-30 dni w ciągu danego roku kalendarzowego, czyli nie dłużej niż 183 dni. Od urodzenia był Pan zameldowany w domu rodzinnym swoich rodziców w …, ….

Ponad dwa lata wcześniej wyjechał Pan do Austrii w celach zarobkowych nie wymeldowując się z domu rodzinnego. W Austrii pracował Pan oraz wynajmował pokój w mieszkaniu. W tym państwie toczyło się Pana życie codzienne. Chodził Pan na siłownię po pracy, do kina, spotykał się z przyjaciółmi, podlegał tam opiece medycznej oraz brał udział w obrzędach religijnych. Do Polski wracał Pan jedynie w odwiedziny do rodziców oraz na święta. Nie planował Pan w najbliższym czasie powrotu do Polski i rozważał pozostanie w Austrii na stałe, założenie tam rodziny i całą swoją przyszłość wiązał z pobytem na stałe w Austrii. Umowy o pracę były zawarte z pracodawcami, którzy nie posiadali siedziby ani zakładu w Polsce. Były to firmy austriackie. Wynagrodzenie było wypłacane przez podmiot austriacki z siedzibą w Austrii.

W związku z powyższym, nie zachował Pan ścisłych powiązań z Polską, pomimo, że nie dokonał wymeldowania z domu rodzinnego. Utworzył Pan nowe ognisko domowe w Austrii, dlatego też uważa Pan, że centrum interesów osobistych oraz gospodarczych znajdowało się w Austrii. Na terenie Polski nie uzyskał Pan żadnych dochodów oraz nie miał miejsca zamieszkania w Polsce.

Według objaśnień podatkowych z dnia 29 kwietnia 2021 r. w sprawie rezydencji podatkowej oraz zakresu obowiązku podatkowego osób fizycznych w Polsce (https://www.podatki.gov.pl/ pitwyjasnienia-pit/objasnienia-rezydencja), „Ośrodek interesów życiowych określa:

Istnienie w Polsce ośrodka interesów życiowych oznacza posiadanie ścisłych powiązań osobistych lub gospodarczych z Polską. Każda z tych przesłanek podlega samodzielnej ocenie, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że podatnik posiada ośrodek interesów życiowych w Polsce.

Centrum interesów osobistych

Centrum, czyli „skoncentrowanie” interesów osobistych, należy rozumieć jako miejsce, z którym podatnik posiada ścisłe powiązania osobiste. Powiązania osobiste to występowanie więzi rodzinnych, towarzyskich, podejmowanie aktywności społecznej, kulturalnej, sportowej, politycznej, itp. W praktyce, czynnikiem branym najczęściej pod uwagę jest obecność w Polsce współmałżonka, partnera lub małoletnich dzieci.

W związku z tym, wyjazd do innego państwa wraz z całą rodziną w większości przypadków powodować będzie przeniesienie centrum interesów osobistych do tego państwa. Natomiast wyjazd do pracy za granicę, podczas gdy małżonek oraz dzieci pozostają w Polsce, powodować będzie najczęściej utrzymanie centrum interesów osobistych na terytorium Polski.

W przypadku osób żyjących samodzielnie, należy w szczególności uwzględnić w którymi państwie prowadzone jest samodzielne gospodarstwo domowe i w którym państwie podatnik uczestniczy w życiu towarzyskim, kulturalnym lub politycznym.

Przykład 4: Pani Grażyna od urodzenia jest zameldowana w domu rodziców w Katowicach. Trzy lata temu wyjechała do Wielkiej Brytanii. Nie wymeldowała się z mieszkania rodziców. W Wielkiej Brytanii pani Grażyna pracuje i mieszka wraz z partnerem w wynajętym mieszkaniu. W tym państwie toczy się jej codzienne życie, uczęszcza do klubu fitness, do kina, teatru, spotyka się z przyjaciółmi i jest objęta opieką medyczną. Do Polski wraca jedynie aby odwiedzić rodziców podczas świąt lub urlopu. Czy pani Grażyna przeniosła centrum interesów osobistych do Wielkiej Brytanii?

Tak. Pani Grażyna nie zachowała ścisłych powiązań osobistych z Polską. Nie ma znaczenia fakt, iż jest wciąż zameldowana w mieszkaniu rodziców. Pani Grażyna utworzyła swoje nowe ognisko domowe w mieszkaniu, w którym w sposób stały mieszka z partnerem w Wielkiej Brytanii. W związku z tym, Jej centrum interesów osobistych znajduje się w Wielkiej Brytanii.

Centrum interesów gospodarczych

W praktyce chodzi o miejsce, z którym dana osoba ma ścisłe powiązania ekonomiczne. W tym względzie należy wziąć pod uwagę przede wszystkim związki ekonomiczne osoby fizycznej z danym państwem, wśród których istotne są miejsce wykonywania działalności zarobkowej, główne źródła dochodów podatnika, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, zaciągnięte kredyty, konta bankowe, miejsce, z którego osoba zarządza swoim mieniem itd.”

Co za tym idzie, Ministerstwo Finansów wyprowadza dwie przesłanki, w oparciu o które dokonuje się ocena co do istnienia ośrodka interesów życiowych w Polsce.

Wystarczy wypełnienie choćby jednej z przesłanek, by mówić o ośrodku interesów w kraju, a możemy do nich zaliczyć przesłankę:

·osobistą (życiową),

·gospodarczą (ekonomiczną).

W przypadku przesłanki osobistej Ministerstwo wskazało, iż: „Centrum, czyli „skoncentrowanie” interesów osobistych, należy rozumieć jako miejsce, z którym podatnik posiada ścisłe powiązania osobiste. Powiązania osobiste to występowanie więzi rodzinnych, towarzyskich, podejmowanie aktywności społecznej, kulturalnej, sportowej, politycznej, itp. W praktyce, czynnikiem branym najczęściej pod uwagę jest obecność w Polsce współmałżonka, partnera lub małoletnich dzieci.”

Ministerstwo bardzo szeroko zarysowało zakres przedmiotowy, wskazując na podejmowanie aktywności społecznej, kulturalnej, sportowej, politycznej oraz innych podobnych, a także zakres podmiotowy, który wskazywać może na zaistnienie tejże przesłanki, a mianowicie na osobę współmałżonka, partnera czy też dzieci.

Natomiast, w zakresie spełnienia przesłanki gospodarczej Ministerstwo precyzuje, iż chodzi: „(...) o miejsce, z którym dana osoba ma ścisłe powiązania ekonomiczne. W tym względzie należy wziąć pod uwagę przede wszystkim związki ekonomiczne osoby fizycznej z danym państwem, wśród których istotne są miejsce wykonywania działalności zarobkowej, główne źródła dochodów podatnika, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, zaciągnięte kredyty, konta bankowe, miejsce, z którego osoba zarządza swoim mieniem itd.”

Przesłanka gospodarcza osadza się w sposób zasadniczy na istnieniu powiązań ekonomicznych, mających swe odzwierciedlenie w sferze majątkowej, w tym finansowej osoby fizycznej. To właśnie na tej podstawie zasądzać ma się ocena do ośrodka interesów życiowych osoby fizycznej.

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku kalendarzowym.

Natomiast, zgodnie z art. 25 Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2024 r. poz. 1061, 1237) miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Pana zdaniem, biorąc pod uwagę wyżej powołane przepisy, objaśnienia podatkowe oraz stanowisko Ministerstwa Finansów, spełnia Pan określone przesłanki mówiące o tym, że Pana centrum interesów osobistych i gospodarczych była Austria.

Poinformował Pan, iż w 2021 r. Jego miejscem zamieszkania była Austria, a nie miejscowość gdzie znajduje się Pana dom rodzinny. To w Austrii był Pana zamiar stałego pobytu, a nie w Polsce i tam składał Pan zeznanie podatkowe. Dlatego, jeśli Pana miejscem zamieszkania dla celów podatkowych była Austria, to w Polsce nie powinien Pan płacić podatku, ponieważ nie uzyskał Pan żadnych dochodów (przychodów). Pana zdaniem, złożenie deklaracji podatkowej za rok 2021 było nieobowiązkowe.

Podsumowując opisany stan faktyczny oraz prawny, wnioskuje Pan o udzielenie interpretacji, czy powinien składać zeznanie podatkowe za rok 2021, PIT-36 wraz załącznikiem PIT/ZG, jakiemu obowiązkowi podatkowemu (nieograniczonemu lub ograniczonemu) podlegał Pan w Polsce oraz czy zeznanie podatkowe za rok 2021, PIT-36 wraz załącznikiem PIT/ZG było dobrze wypełnione przez biuro rachunkowe i czy wymagało dokonania korekty zgodnie z ustaleniami Urzędu Skarbowego Y. Pana ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze wiązały się z Austrią. Tam wykonywał Pan działalność zarobkową (umowa o pracę), wynajmował pokój w mieszkaniu, brał udział w różnych wydarzeniach społecznych i kulturowych, był stanu wolnego, nieposiadający dzieci. W Polsce nie posiadał Pan żadnych inwestycji, nieruchomości, zobowiązań, kredytów. Przyjeżdżał Pan tylko okazjonalnie na święta i do rodziny. Pobyt w Polsce nie trwał dłużej niż 20-30 dni w ciągu danego roku kalendarzowego. W 2021 r. nie planował Pan powrotu do Polski, gdyż rozważał pozostanie w Austrii na stałe. To w Austrii utworzył Pan swoje ognisko domowe. Skoro posiadał Pan ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze z Austrią, zatem nie posiadał miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Uważa Pan, że w tym okresie podlegał w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, określonemu w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podniósł Pan, że w 2021 r. nie uzyskał żadnych dochodów w Polsce i złożenie zeznania podatkowego w Polsce za rok 2021 było nieobowiązkowe, gdyż Pana sytuacja o braku uzyskiwania dochodów na terytorium Polski oraz miejsce zamieszkania w Austrii dla celów podatkowych, zwalniała Pana z obowiązku składania zeznania podatkowego.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że posiada obywatelstwo polskie. Od dnia 24 marca 2018 r. do 4 kwietnia 2025 r. nie posiadał Pan na terytorium Polski centrum interesów osobistych ani gospodarczych. Pana miejsce zamieszkania dla celów podatkowych było w Austrii, zgodnie z wewnętrznym prawem tego kraju. W 2021 r. w Polsce nie posiadał Pan żadnych nieruchomości, inwestycji, ani zobowiązań (kredytów, pożyczek). Nie należał Pan do żadnej partii politycznej, stowarzyszeń ani klubów. Był Pan stanu wolnego (kawaler), nieposiadający dzieci. Do Polski przyjeżdżał Pan okazjonalnie na święta oraz w odwiedziny do rodziców. Łącznie nie przebywał Pan na terytorium Polski dłużej niż 20 – 30 dni w ciągu danego roku kalendarzowego. Od urodzenia był Pan zameldowany w domu rodzinnym swoich rodziców. Wyjechał Pan do Austrii w celach zarobkowych 24 marca 2018 r. nie wymeldowując się z domu rodzinnego. Od dnia przyjazdu pracował Pan oraz wynajmował pokój w mieszkaniu i od tego czasu, w tym państwie toczyło się Pana życie codzienne. Po pracy chodził Pan na siłownię, do kina, spotykał się z przyjaciółmi, podlegał tam opiece medycznej oraz brał udział w obrzędach religijnych. Do Polski przyjeżdżał Pan jedynie w odwiedziny do rodziców oraz na święta. Nie planował Pan w tym czasie powrotu na stałe do Polski i rozważał pozostanie w Austrii na stałe, założenie tam rodziny i całą swoją przyszłość wiązał z pobytem na stałe w Austrii. Umowy o pracę były zawierane z pracodawcami, którzy nie posiadali siedziby ani zakładu w Polsce. Wynagrodzenie było wypłacane przez podmiot austriacki z siedzibą w Austrii. W związku z powyższym, nie zachował Pan ścisłych powiązań z Polską, pomimo, że nie dokonał wymeldowania z domu rodzinnego. Utworzył Pan swoje własne ognisko domowe w Austrii, dlatego też centrum interesów osobistych i gospodarczych miało miejsce w Austrii. Nie posiada Pan certyfikatu rezydencji dokumentującego miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Austrii, ale posiada Pan umowy o pracę oraz dokumenty świadczące o tym, że składał zeznania podatkowe w Austrii. Od 24 marca 2018 r. nie uzyskał Pan na terenie Polski żadnych dochodów oraz nie miał miejsca zamieszkania w Polsce. W Austrii w 2021 r. składał Pan zeznanie podatkowe, ponieważ to tam uzyskiwał dochody (przychody), miał miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Pana ośrodkiem interesów życiowych była Austria i to z Austrią miał Pan ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze.

Pytania

1.Czy powinien Pan składać zeznanie podatkowe za rok 2021, PIT-36 w Polsce wraz załącznikiem PIT/ZG (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?

2.Jakiemu obowiązkowi podatkowemu (nieograniczonemu lub ograniczonemu) podlegał Pan w Polsce (art. 3 ust. 1, art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?

Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan, że na terytorium Polski podlegał opodatkowaniu tylko od dochodów (przychodów) osiągniętych na terenie Polski. Ponieważ, nie miał Pan żadnego źródła dochodów na terytorium Polski, to nie miał obowiązku złożenia deklaracji podatkowej w Polsce za rok 2021.

Według objaśnień podatkowych z dnia 29 kwietnia 2021 r. w sprawie rezydencji podatkowej oraz zakresu obowiązku podatkowego osób fizycznych w Polsce (https://www.podatki.gov.pl/pit/ wyjasnienia-pit/objasnienia-rezydencja), „Ośrodek interesów życiowych określa:

W przypadku osób żyjących samodzielnie należy w szczególności uwzględnić, w którym państwie podatnik uczestniczy w życiu towarzyskim, kulturalnym lub politycznym, Przykład 4: Pani Grażyna od urodzenia jest zameldowana w domu rodziców w Katowicach. Trzy lata temu wyjechała do Wielkiej Brytanii. Nie wymeldowała się z mieszkania rodziców. W Wielkiej Brytanii pani Grażyna pracuje i mieszka wraz z partnerem w wynajętym mieszkaniu. W tym państwie toczy się jej codzienne życie, uczęszcza do klubu fitness, do kina, teatru, spotyka się z przyjaciółmi i jest objęta opieką medyczną. Do Polski wraca jedynie aby odwiedzić rodziców podczas świąt lub urlopu. Czy pani Grażyna przeniosła centrum interesów osobistych do Wielkiej Brytanii? Tak. Pani Grażyna nie zachowała ścisłych powiązań osobistych z Polską. Nie ma znaczenia fakt, iż jest wciąż zameldowana w mieszkaniu rodziców. Pani Grażyna utworzyła swoje nowe ognisko domowe w mieszkaniu, w którym w sposób stały mieszka z partnerem w Wielkiej Brytanii. W związku z tym, jej centrum interesów osobistych znajduje się w Wielkiej Brytanii.

Centrum interesów gospodarczych W praktyce chodzi o miejsce, z którym dana osoba ma ścisłe powiązania ekonomiczne. W tym względzie należy wziąć pod uwagę przede wszystkim związki ekonomiczne osoby fizycznej z danym państwem, wśród których istotne są miejsce wykonywania działalności zarobkowej, główne źródła dochodów podatnika, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, zaciągnięte kredyty, konta bankowe, miejsce, z którego osoba zarządza swoim mieniem itd.”

Co za tym idzie, Ministerstwo Finansów wprowadza dwie przesłanki, w oparciu o które dokonuje się ocena co do istnienia ośrodka interesów życiowych w Polsce. Wystarczy wypełnienie choćby jednej z przesłanek, by mówić o ośrodku interesów w kraju, a możemy do nich zaliczyć przesłankę:

·osobistą (życiową),

·gospodarczą (ekonomiczną).

Natomiast, w zakresie spełnienia przesłanki gospodarczej Ministerstwo precyzuje, iż chodzi: „o miejsce, z którym dana osoba ma ścisłe powiązania ekonomiczne. W tym względzie należy wziąć pod uwagę przede wszystkim związki ekonomiczne osoby fizycznej z danym państwem, wśród których istotne są miejsce wykonywania działalności zarobkowej, główne źródła dochodów podatnika, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, zaciągnięte kredyty, konta bankowe, miejsce, z którego osoba zarządza swoim mieniem itd.”

Zgodnie z art. 25 Kodeksu cywilnego, miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Biorąc powyższe pod uwagę uważa Pan, że nie miał obowiązku składania zeznania podatkowego w Polsce za 2021 r. oraz, że podlegał ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce w 2021 r., skoro nie mieszkał Pan w Polsce, nie pracował w Polsce, nie uzyskał żadnych dochodów w Polsce, nie posiadał rodziny ani żadnych ściślejszych powiązań z Polską. Pana ośrodkiem interesów życiowych była Austria i to z Austrią miał Pan ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Na podstawie art. 3 ust. 1a ustawy:

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy:

W myśl art. 4a ww. ustawy:

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Powyższe znajduje potwierdzenie w treści Objaśnień podatkowych z 29 kwietnia 2021 r. wydanych przez Ministerstwo Finansów, które dotyczą zasad ustalania miejsca zamieszkania dla celów podatkowych (rezydencji podatkowej) osób fizycznych w Polsce zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa PIT) oraz zakresu obowiązku podatkowego osób fizycznych, o którym mowa w art. 3 ust. 1 i 2a ustawy PIT. Celem objaśnień jest przedstawienie sposobu prawidłowego wypełnienia obowiązków podatkowych przez osoby fizyczne w Polsce, bowiem rezydencja podatkowa nie ma charakteru deklaratywnego, lecz związana jest z oceną całokształtu faktów i okoliczności.

Centrum, czyli „skoncentrowanie” interesów osobistych, należy rozumieć jako miejsce, z którym podatnik posiada ścisłe powiązania osobiste. Powiązania osobiste to występowanie więzi rodzinnych, towarzyskich, podejmowanie aktywności społecznej, kulturalnej, sportowej, politycznej, itp. W praktyce, czynnikiem branym najczęściej pod uwagę jest obecność w Polsce współmałżonka, partnera lub małoletnich dzieci.

W przypadku osób żyjących samodzielnie należy w szczególności uwzględnić, w którym państwie prowadzone jest samodzielne gospodarstwo domowe i w którym państwie podatnik uczestniczy w życiu towarzyskim, kulturalnym lub politycznym.

W zakresie centrum interesów gospodarczych Objaśnienia wskazują, że w praktyce chodzi o miejsce, z którym dana osoba ma ścisłe powiązania ekonomiczne. W tym względzie należy wziąć pod uwagę przede wszystkim związki ekonomiczne osoby fizycznej z danym państwem, wśród których istotne są miejsce wykonywania działalności zarobkowej, główne źródła dochodów podatnika, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, zaciągnięte kredyty, konta bankowe, miejsce, z którego osoba zarządza swoim mieniem itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Co istotne, posiadanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest ściśle związane ze spełnieniem ww. przesłanek.

Ponadto zauważyć należy, że wymienione powyżej kryteria stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Wymienione powyżej kryteria stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. W rozpatrywanej sprawie zastosowanie znajdzie Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Wiedniu 13 stycznia 2004 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 224 poz. 1921, z późn. zm.).

Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. Umowy:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ww. Umowy:

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Przy tym wskazać należy, iż według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, iż osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że od 24 marca 2018 r. do 4 kwietnia 2025 r. nie posiadał Pan na terytorium Polski centrum interesów osobistych ani gospodarczych. Pana miejsce zamieszkania dla celów podatkowych znajdowało się w Austrii, zgodnie z wewnętrznym prawem tego kraju. Był Pan stanu wolnego (kawaler), nie posiadał dzieci. Do Polski przyjeżdżał Pan okazjonalnie na święta oraz w odwiedziny do rodziców –W 2021 r. nie posiadał Pan w Polsce żadnych nieruchomości, inwestycji, ani zobowiązań (kredytów, pożyczek), nie należał Pan do żadnej partii politycznej, stowarzyszeń ani klubów. W 2021 r. uzyskiwał Pan dochody wyłącznie w Austrii z pracy najemnej, wynagrodzenie było wypłacane przez podmiot austriacki z siedzibą w Austrii.

Mając zatem na uwadze, że w 2021 r. pracował i mieszkał Pan w Austrii, gdzie znajdowało się Pana centrum interesów osobistych i gospodarczych, a na terytorium Polski nie przebywał Pan dłużej niż 20 – 30 dni w roku kalendarzowym – uznać należy, że w 2021 r. nie posiadał Pan miejsca zamieszkania dla celów podatkowych na terenie Polski. W konsekwencji, w 2021 r. podlegał Pan w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wyłącznie od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Oznacza to, że dochody osiągnięte w tym czasie z pracy wykonywanej w Austrii nie podlegają opodatkowaniu w Polsce i nie należy ich wykazywać w zeznaniu podatkowym. Ponadto, jeśli w 2021 r. nie osiągnął Pan w Polsce żadnych dochodów, to nie był Pan zobowiązany do składania za ten rok zeznania podatkowego w Polsce.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.