Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo w odpowiedzi na wezwanie pismem z 8 maja 2025 r. (wpływ do organu 15 maja 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest bankiem spółdzielczym, posiadającym zgodnie z obowiązującymi przepisami organy statutowe. Rada Nadzorcza Banku jest statutowym organem Banku sprawującym kontrolę i nadzór nad jego działalnością. Obowiązki Rady Nadzorczej wynikają z powszechnie obowiązujących przepisów prawa oraz wewnętrznych regulacji Banku. Sposób ich wykonania jest także określony w rekomendacjach, stanowiskach lub upublicznionych metodykach organu nadzoru.

Zgodnie z Regulaminem działania Rady Nadzorczej Banku Spółdzielczego w (...) (dalej: Regulamin), Członkowie Rady Nadzorczej powinni posiadać aktualną wiedzę odpowiadającą ich zakresowi obowiązków oraz adekwatną wiedzę na temat pozostałych obszarów, za które są odpowiedzialni. Regulamin wskazuje również, że obsługę prac Rady Nadzorczej zapewnia Zarząd Banku, zaś wydatki związane z jej działalnością pokrywane są w ciężar kosztów Banku, zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami.

W Banku obowiązuje także Polityka oceny odpowiedniości Rady Nadzorczej Banku Spółdzielczego w (...) (dalej: Polityka odpowiedniości), opracowana z uwzględnieniem obowiązujących przepisów prawa i wykładni organów nadzoru, w szczególności Metodyki oceny odpowiedniości członków organów podmiotów nadzorowanych przez Komisję Nadzoru Finansowego. W Polityce odpowiedniości wskazano m.in., że członkowie Rady Nadzorczej podlegają ocenie indywidualnej pod względem poziomu wiedzy, umiejętności i doświadczenia zawodowego, rękojmi należytego wykonywania funkcji, niezależności, a nadto ocenie zbiorowej, w ramach której bada się wymogi odpowiedniości całego składu Rady Nadzorczej w celu sprawdzenia czy indywidualne kwalifikacje, umiejętności i doświadczenie poszczególnych członków organu dopełniają się w taki sposób, że zapewniony jest odpowiedni poziom nadzoru nad zarządzaniem Bankiem, w tym odpowiedni udział osób spełniających kryteria wynikające z przepisów szczegółowych (Komitet Audytu).

Członkowie Rady Nadzorczej Banku - z uwagi na pełnioną funkcję, powierzone obowiązki i odpowiedzialność za sprawne funkcjonowanie Banku - objęci są wymogami w zakresie posiadania odpowiednich kwalifikacji wynikających z art. 22aa ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, Wytycznych Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego i Europejskiego Urzędu Giełd i Papierów Wartościowych z dnia 2 lipca 2021 r. (...) w sprawie oceny odpowiedniości członków organu zarządzającego i osób pełniących najważniejsze funkcje (dalej: "Wytyczne EBA"), a także postanowieniami Rekomendacji. Z wydanej przez Komisję Nadzoru Finansowego dotyczącej zasad ładu wewnętrznego w bankach Rekomendacji wynika obowiązek banków przeznaczenia na szkolenia wystarczającego czasu, budżetu i innych zasobów. Szkolenia nie powinny ograniczać się do obszarów działalności, za które poszczególne osoby są bezpośrednio odpowiedzialne. Szkolenia, zwłaszcza w przypadku nowo powoływanych lub zatrudnianych osób, powinny również służyć zrozumieniu ładu wewnętrznego banku, w tym jego organizacji, modelu biznesowego i profilu ryzyka oraz roli danej osoby w tych obszarach.

Dalej wskazać należy, że spełnienie przez członków Rady Nadzorczej wymogów odpowiedniości podlega ocenie Komisji Nadzoru Finansowego, co wynika z art. 22ca prawa bankowego. W przypadku gdy członek Rady Nadzorczej nie spełnia wymogów określonych w art. 22aa, Komisja Nadzoru Finansowego może wystąpić do właściwego organu Banku o jego odwołanie lub, w drodze własnej decyzji, odwołać członka Rady Nadzorczej. Komisja Nadzoru Finansowego może także zawiesić w czynnościach członka Rady Nadzorczej do czasu podjęcia przez właściwy organ Banku, uchwały w sprawie wniosku o jego odwołanie.

W art. 22aa ust. 8 prawa bankowego w sposób wyraźny wskazano, iż Bank zapewnia środki niezbędne do przygotowania członków Rady Nadzorczej do pełnienia przez nich funkcji i środki niezbędne do ich szkolenia, w związku z czym obowiązek finansowania szkoleń członków Rady Nadzorczej należy uznać za obowiązek ustawowy Wnioskodawcy. Zapewnienie, iż wszyscy członkowie Rady Nadzorczej spełniają wymogi jest konieczne do wypełniania ich obowiązków i leży w bezpośrednim interesie Banku oraz stanowi jego obowiązek, zaś udział w szkoleniach mających na celu wypełnienie ww. obowiązków stanowi obowiązek członków Rady Nadzorczej. Brak udziału w szkoleniach, a w efekcie niespełnianie wymogów w zakresie posiadanej wiedzy i kompetencji, może prowadzić do niespełniania wymogów wynikających z art. 22aa prawa bankowego, a w efekcie w skrajnych przypadkach może skutkować utratą uprawnień do zajmowania stanowiska członka Rady Nadzorczej Banku lub koniecznością odwołania członka Rady Nadzorczej z uwagi na brak realizacji wymogów regulacyjnych. Taka sytuacja wywierałaby negatywny wpływ na działalność Banku.

Wypełniając wymagania ustawowe Bank zapewnia członkom Rady Nadzorczej odpowiedni program szkoleń. Koszty szkoleń ponoszone są bezpośrednio przez Bank z środków obrotowych.

Jednocześnie wskazać należy, że Wnioskodawca organizuje fakultatywne wyjazdy szkoleniowo- integracyjne dla pracowników i członków Rady Nadzorczej. Wyjazdy takie mają na celu podnoszenie kompetencji osób uczestniczących w wyjazdach w obszarach działalności Banku, a także przyczyniać się do integracji i budowania zespołu. Wyjazdy są częściowo finansowane z środków obrotowych Wnioskodawcy, zaś w pozostałym zakresie ich koszty ponoszą uczestnicy. Informacja o organizowanym wyjeździe jest podawana do wiadomości osobom uprawnionym. Każdorazowo wszyscy członkowie Rady Nadzorczej są uprawnieni do udziału w wyjeździe, jednak udział w nich nie jest obowiązkowy.

Organizację wyjazdów Wnioskodawca zleca świadczącym usługi w tym zakresie podmiotom trzecim (np. biuro podróży), które w zawartej umowie określają koszt wyjazdów, wyszczególniając stawkę w przeliczeniu na jednego uczestnika. W ten sposób podmiot trzeci określa wartość usługi. Wyjazd obejmuje szeroki zakres świadczeń, w tym przejazdy, noclegi, wyżywienie, dodatkowe atrakcje typu wyjścia do obiektów kultury, wstępy na obiekty sportowe, rozrywkowe itp., z których uczestnicy mogą, ale nie muszą skorzystać. Uczestnicy wyjazdu są natomiast zobligowani do uczestnictwa w szkoleniach przeprowadzanych w trakcie wyjazdu. Szkolenia prowadzone są przez szkoleniowców zapewnianych przez zewnętrzne podmioty szkoleniowe lub przez wyznaczonych specjalistów spośród pracowników Banku.

W chwili obecnej Wnioskodawca nie zalicza wydatków na szkolenia członków Rady Nadzorczej ani na sfinansowanie ich udziału w wyjazdach szkoleniowo-integracyjnych do kosztów uzyskania przychodu, jednakże powziął wątpliwości co do prawidłowości tej praktyki.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

W związku z udziałem członków Rady Nadzorczej w szkoleniach Bank ponosił będzie następujące wydatki:

• koszty szkoleń obligatoryjne -wdrożeniowe, regulacyjne, rozwojowo-kompetencyjne. W przypadku szkoleń zdalnych odbywających się w placówce Banku koszty usług cateringowych.

W związku z udziałem członków Rady Nadzorczej w wyjazdach szkoleniowo-integracyjnych Bank ponosił będzie następujące wydatki:

• koszty przeprowadzonych szkoleń ( szkolenia obligatoryjne -wdrożeniowe, regulacyjne, rozwojowo- kompetencyjne). Koszty wyjazdu szkoleniowo - integracyjnego organizowanego przez podmioty uprawnione ( np. biuro podróży), koszty te obejmują: koszty transportu ( autokar, samolot), koszty wyżywienia i usług hotelowych, koszty biletów na dodatkowe atrakcje.

Ponoszone przez Bank wydatki związane z udziałem członków Rady Nadzorczej w szkoleniach oraz w wyjazdach szkoleniowo - integracyjnych dokumentowane będą na podstawie otrzymanych faktur, pokrywane będą ze środków obrotowych Banku w całości lub częściowo dopłacać będą musieli uczestnicy szkoleń.

Związek przyczynowo - skutkowy wydatków ponoszonych na szkolenia oraz na wyjazdy szkoleniowo- integracyjne z osiągnięciem lub zabezpieczeniem źródła przychodów Banku polega na konieczności finansowania przez Bank działań zmierzających do podnoszenia i utrzymania poziomu kompetencji osób wchodzących w skład Rady Nadzorczej, jako organu statutowego Banku. Nadzór rynku usług finansowych sprawowany przez Komisję Nadzoru Finansowego wymaga od banków, aby członkowie ich statutowych organów spełniali wymogi odpowiedniości oceniane zgodnie z Metodyką oceny odpowiedniości członków organów podmiotów nadzorowanych przez KNF. Członkowie Rady Nadzorczej Banku w czasie szkoleń i wyjazdów szkoleniowo-integracyjnych nabywają umiejętności, pozwalające im podejmować należyte i ostrożne decyzje zapewniające stabilność i bezpieczny rozwój Banku. W braku tych kompetencji u osób wchodzących w skład organu nadzorczego rozwój Banku byłby zagrożony a możliwość prowadzenia przez niego działalności zagrożona, co miałoby bezpośredni wpływ na przychody Banku.

Wydatków ponoszonych przez Bank nie można przypisać indywidualnie do poszczególnych członków Rady Nadzorczej. Bank otrzymuje zbiorczą fakturę (z umowy wynika stawka w przeliczeniu na jednego uczestnika).

Tematyka szkoleń jest przedmiotowo powiązana z obowiązkami realizowanymi w ramach członkostwa uczestników szkoleń w Radzie Nadzorczej i obejmuje tematykę z zakresu kompetencji Rady Nadzorczej.

Pytania

1.Czy pokrycie przez Bank kosztów szkoleń członków Rady Nadzorczej stanowi nieodpłatne świadczenie zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym Wnioskodawca powinien naliczyć, pobrać i wpłacić zaliczki na podatek dochodowy członków Rady Nadzorczej?

2.Czy pokrycie przez Bank części kosztów wyjazdów szkoleniowo-integracyjnych na rzecz członków Rady Nadzorczej stanowi nieodpłatne świadczenie zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym Wnioskodawca powinien naliczyć, pobrać i wpłacić zaliczki na podatek dochodowy?

3.Czy koszty poniesione przez Bank na szkolenia członków Rady Nadzorczej Bank może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych?

4.Czy koszty poniesione przez Bank na wyjazdy szkoleniowo-integracyjne członków Rady Nadzorczej Bank może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych?

Niniejsza interpretacja dotyczy rozstrzygnięcia w zakresie pytań nr 1 i 2 dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytań nr 3 i 4 odnośnie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.), przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 przez "inne nieodpłatne świadczenie" w rozumieniu art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. należy rozumieć wyłącznie przysporzenie majątkowe o indywidualnie określonej wartości, które spełnia łącznie poniższe kryteria:

• zostało spełnione za zgodą pracownika, czyli skorzystał z nich w pełni dobrowolnie,
• zostało spełnione w jego interesie, a nie w interesie pracodawcy i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
• korzyść wynikająca z wykonania nieodpłatnego świadczenia jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi.

W przytoczonym wyroku Trybunał Konstytucyjny co prawda odnosi się do pojęcia pracownika, tym niemniej dokonuje wykładni pojęcia „innego nieodpłatnego świadczenia" na gruncie m.in. art. 11 u.p d.o.f., który dotyczy nie tylko pracowników, lecz wszystkich podmiotów otrzymujących takie świadczenia.

Świadczenia polegające na finansowaniu kosztów szkolenia członków Rady Nadzorczej, w świetle opisanego stanu faktycznego, nie stanowią nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. i przez to nie nakładają na Bank jako płatnika obowiązku naliczenia, pobrania i wpłacenia zaliczki na podatek dochodowy członków Rady Nadzorczej. Wydatki te ponoszone są w interesie Wnioskodawcy, w celu realizacji nałożonych na niego obowiązków ustawowych. Udział członków Rady Nadzorczej w szkoleniach nie ma charakteru dobrowolnego.

Podobne stanowisko zostało zawarte m.in. w interpretacji indywidualnej z 25 maja 2022 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0115-KDIT2.4011.76.2022.1.KC, z dnia 30 kwietnia 2024 r. 0112- KDIL2-1.4011.254.2024.1.MKA oraz z dnia 4.10.2024 r. 0112-KDIL2-1.4011.640.2024.3.KF.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy również pokrycie członkom Rady Nadzorczej części kosztów wyjazdu szkoleniowo-integracyjnego nie stanowi nieodpłatnego świadczenia na ich rzecz, mimo, że udział w wyjeździe jest dobrowolny. W konsekwencji Wnioskodawca nie jest zobowiązany do obliczenia, pobrania i przekazania zaliczki na podatek dochodowy z tytułu sfinansowania wycieczki.

W przywołanym wyżej wyroku Trybunału Konstytucyjnego wskazano m.in., że:

• zarówno dokształcanie pracowników, jak i organizowanie spotkań (wyjazdów) integracyjnych leży przede wszystkim w interesie pracodawców. Z ich punktu widzenia tego rodzaju działania zwiększają atrakcyjność zatrudnienia i tym samym służą przyciągnięciu i rekrutacji najlepszych kandydatów, podnoszą kwalifikacje zawodowe osób zatrudnionych, zmniejszają absencję, a także tworzą dobrą atmosferę w zespole;
• obiektywne kryterium - wystąpienia przysporzenia majątkowego (korzyści) - nie jest spełnione, gdy pracodawca proponuje pracownikom udział w spotkaniach integracyjnych czy szkoleniowych, choćby organizowanych poza miejscem pracy (szkolenia wyjazdowe). W tym przypadku, nawet jeśli pracownik uczestniczy w spotkaniu (konferencji, szkoleniu) dobrowolnie, po jego stronie nie pojawia się korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że pracownik sam wydałby pieniądze na uczestnictwo w takim przedsięwzięciu, gdyby nie organizował go pracodawca.

Powyższe stanowisko TK odnieść należy także do osób niebędących pracownikami, w tym członków Rady Nadzorczej Wnioskodawcy. Co więcej, w opisanym przypadku brak jest skonkretyzowanego i indywidualnie przypisanego konkretnym członkom Rady Nadzorczej świadczenia. Świadczenie adresowane jest bowiem do wszystkich osób uprawnionych. Podobne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej np. w interpretacjach indywidualnych z dnia 23 grudnia 2022 r. 0113- KDIPT2-3.4011.807.2022.1.GG oraz z dnia 13 czerwca 2023 r. 0115-KDIT3.4011.324.2023.2.JS.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z treścią tego przepisu:

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

W myśl art. 11 ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 11 ust. 2a cytowanej ustawy:

Na mocy art. 11 ust. 2b ww. ustawy:

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Kwestia rozumienia pojęcia „nieodpłatnych świadczeń” – w aspekcie świadczeń pracowniczych – była przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 dokonał ustalenia, jakie kryteria statuują nieodpłatne świadczenie do zakwalifikowania go jako przychodu pracownika z tytułu stosunku pracy.

Trybunał Konstytucyjny definiując pojęcie „innych nieodpłatnych świadczeń” jako przychodu, w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał, że za przychód pracownika mogą być uznane takie świadczenia, które:

• po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
• po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
• po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Wobec tego, przyjęcie oceny uznającej konkretne świadczenie ze strony pracodawcy za przychód pracownika ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, winno opierać się na przesłankach wynikających z ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które Trybunał Konstytucyjny w powołanym powyżej wyroku uznał za zgodne z Konstytucją i przedstawił ich interpretację.

Należy też pokreślić, że ustawowe pojęcie nieodpłatnych świadczeń musi być zawsze interpretowane w konkretnym kontekście, a nie w oderwaniu od niego, z pominięciem okoliczności realizacji pewnych uprawnień, zjawisk gospodarczych i zdarzeń prawnych.

Wskazać należy, że nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika ze stosunku pracy – gdy świadczenie to powoduje wystąpienie po stronie pracownika przysporzenia: w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej lub w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku. Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy zostało spełnione za zgodą pracownika, tj. gdy pracownik skorzystał z niego w pełni dobrowolnie. Zatem, pracodawca spełnił określone świadczenie na rzecz pracownika, gdy dysponował uprzednią zgodą pracownika na jego przyjęcie.

Przychód pracownika będzie obejmował nieodpłatne świadczenie, gdy świadczenie to zostanie spełnione w interesie pracownika (a nie w interesie pracodawcy) i przyniesie pracownikowi korzyść w postaci powiększenia jego aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść. W zakresie tego kryterium należy wskazać, że chodzi o realny charakter przysporzenia, jako warunku objęcia nieodpłatnego świadczenia podatkiem dochodowym.

Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi, tj. nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów. W sytuacji, gdy nieodpłatne świadczenie nie powoduje przysporzenia w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej, czy to w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku, to wówczas nie można mówić o przychodzie z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

Powyższy wyrok Trybunału Konstytucyjnego dotyczy wprawdzie świadczeń uzyskiwanych przez pracowników, jednak zawiera wskazówki interpretacyjne, jak należy rozumieć nieodpłatne świadczenia i przywołane ustalenia pozostają aktualne również do osób będących członkami rady nadzorczej, o których mowa w analizowanym wniosku.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych znajduje się w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do art. 41 ust. 1 ww. ustawy

Na mocy art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak wynika z art. 22aa ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.):

W myśl art. 22aa ust. 8 tej ustawy:

Powyższe przepisy wskazują, że członkowie rady nadzorczej banku winni posiadać wiedzę, umiejętności i doświadczenie, odpowiednie do pełnionych przez nich funkcji i powierzonych im obowiązków. Natomiast bank jest zobowiązany do zapewnienia środków niezbędnych do przygotowania członków rady nadzorczej do pełnienia przez nich funkcji i środków niezbędnych do ich szkolenia.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że członkowie Rady Nadzorczej powinni posiadać aktualną wiedzę odpowiadającą ich zakresowi obowiązków oraz adekwatną wiedzę na temat pozostałych obszarów, za które są odpowiedzialni. W związku z udziałem członków Rady Nadzorczej w szkoleniach Bank ponosił będzie następujące wydatki:

• koszty szkoleń obligatoryjne -wdrożeniowe, regulacyjne, rozwojowo-kompetencyjne. W przypadku szkoleń zdalnych odbywających się w placówce Banku koszty usług cateringowych.
• koszty przeprowadzonych szkoleń (szkolenia obligatoryjne -wdrożeniowe, regulacyjne, rozwojowo- kompetencyjne). Koszty wyjazdu szkoleniowo - integracyjnego organizowanego przez podmioty uprawnione ( np. biuro podróży), koszty te obejmują: koszty transportu (autokar, samolot), koszty wyżywienia i usług hotelowych, koszty biletów na dodatkowe atrakcje.

W związku z tym pokrywają Państwo koszty szkoleń oraz koszty wyjazdów szkoleniowo – integracyjnych na rzecz członków Rady Nadzorczej. Obowiązek pokrycia kosztów szkoleń organizowanych dla członków Rady Nadzorczej wynika wprost z przepisów ustawy Prawo bankowe oraz innych regulacji przytoczonych przez Państwa we wniosku. Tematyka szkoleń jest przedmiotowo powiązana z obowiązkami realizowanymi w ramach członkostwa uczestników szkoleń w Radzie Nadzorczej i obejmuje tematykę z zakresu kompetencji Rady Nadzorczej.

Uwzględniając okoliczności faktyczne przedstawione w opisie sprawy, należy zatem stwierdzić, że sfinansowanie przez Państwa na rzecz członków Rady Nadzorczej kosztów ich udziału w szkoleniach oraz wyjazdach szkoleniowo – integracyjnych związanych z pełnieniem funkcji członka Rady Nadzorczej nie będzie stanowić dla nich przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym – z tytułu ww. świadczeń – nie będzie ciążył na Państwu obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

W odniesieniu do powołanych przez Państwo interpretacji indywidualnych informuję, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.