Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 24 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 22 maja 2025 r. (wpływ 27 maja 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest Polskim rezydentem podatkowym, którego dochody w całości podlegają opodatkowaniu w Polsce na zasadach określonych w art. 3 ust. 1 - 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca jest radcą prawnym i prowadzi indywidualną działalność gospodarczą, przy czym obecnie w przeważającym zakresie przedmiotem jego działalności gospodarczej jest pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKD 70.22.Z)

Jako formę opodatkowania w roku 2023 r. oraz 2024 r. i 2025 r. Wnioskodawca wybrał ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Wnioskodawca jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w związku z czynnościami wykonywanymi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Umowa powiernicza i jej najważniejsze postanowienia

Wnioskodawca zawarł w dniu 28 lipca 2023 r. umowę powierniczą z osobą fizyczną, obywatelem Polskim będącym jednak rezydentem podatkowym Szwajcarii. W relacji umownej Wnioskodawca jest Powiernikiem, natomiast druga strona (rezydent podatkowy Szwajcarii) jest Powierzającym. Na mocy zawartej umowy Powierzający zlecił Powiernikowi (Wnioskodawcy) realizację następujących czynności:

1.Dokonanie zakupu w imieniu własnym i do majątku osobistego Powiernika, ale na rzecz i na  rachunek Powierzającego wskazanej w umowie powierniczej niezabudowanej działki gruntu („Nieruchomości”) za określoną w tej umowie cenę, a następnie

2.zbycia w imieniu własnym Powiernika, ale na rzecz i na rachunek Powierzającego ww. Nieruchomości po możliwie najwyższej cenie, celem maksymalizacji zysku ze sprzedaży, gdzie przez zysk strony umowy powierniczej rozumiały różnicę pomiędzy ceną uzyskaną przez Powiernika ze sprzedaży nieruchomości a ceną nabycia Nieruchomości przez Powiernika, pomniejszoną o koszty:

a)związane z zawarciem i realizacją umowy powierniczej,

b)zwiększeniem wartości Nieruchomości (np. koszty podziału nieruchomości - zagadnienie podziału zostanie wyjaśnione w dalszej części Wniosku) oraz

c)wszelkie koszty podatkowe, a następnie

3.dokonania zwrotnego przelewu na rzecz Powierzającego kwoty wpłaconej przez Powierzającego na rzecz Powiernika w celu zapłaty ceny za Nieruchomość, powiększonej o kwotę odpowiadającą 80% zysku ze sprzedaży Nieruchomości w terminie 7 dni od otrzymania przez Powiernika ceny za sprzedaną Nieruchomość.

Ponadto strony umowy powierniczej postanowiły, że Powiernik nie jest uprawniony do zbycia Nieruchomości, po cenie niższej od ceny jej nabycia, chyba, że strony umowy powierniczej wyraźnie postanowią inaczej, co zostanie potwierdzone ich oświadczeniami co najmniej w formie dokumentowej pod rygorem nieważności. W pozostałym zakresie Powiernik jest uprawniony do zbycia Nieruchomości na zasadach wedle własnego uznania.

W celu umożliwienia Powiernikowi realizacji jego zobowiązań wynikających z umowy w terminie 5 dniu od jej zawarcia Powierzający zobowiązał się wpłacić na rzecz Powiernika kwotę umożliwiającą dokonanie nabycia Nieruchomości.

Powierzający i Powiernik ustalili ponadto w umowie powierniczej wysokość wynagrodzenia za  realizację opisanego powyżej przedmiotu tej umowy w wysokości 20% zysku ze sprzedaży Nieruchomości, którą to kwotę Powiernik będzie mógł samodzielnie rozliczyć tj. zatrzymać, dokonując wypłaty Powierzającemu 80% pozostałej części zysku.

Ponadto strony umowy powierniczej zobowiązały się względem siebie do realizacji umowy powierniczej z najwyższą starannością, niezwłocznego podejmowania działań koniecznych do  realizacji umowy, przestrzegania wszystkich obowiązków wynikających z umowy oraz niedokonywania jakiejkolwiek czynności prawnej, która mogłaby zaszkodzić skuteczności któregokolwiek z postanowień Umowy.

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że:

a)W terminie wskazanym w treści umowy powierniczej i zgodnie z jej postanowieniami, Powierzający wpłacił na rzecz Powiernika kwotę umożliwiającą realizację przez Powiernika postanowień umowy w zakresie zakupu Nieruchomości w imieniu własnym i do majątku osobistego Powiernika, ale na rzecz i na rachunek Powierzającego,

b)W dniu 27 lipca 2023 r. Wnioskodawca/Powiernik dokonał nabycia w imieniu własnym i do  majątku osobistego Powiernika, ale na rzecz i na rachunek Powierzającego, opisanej w  umowie powierniczej Nieruchomości. W dniu nabycia Nieruchomości przez Powiernika znajdowała się ona w trakcie rozpoczętego postępowania podziałowego, które jednak nie było zakończone (zakończenie postępowania podziałowego miało miejsce w czasie, w którym Wnioskodawca/Powiernik był już fiducjarnym właścicielem Nieruchomości),

c)W najbliższym czasie Wnioskodawca planuje dokonanie zbycia (działając w imieniu własnym, ale na rzecz i na rachunek Powierzającego) jednej z działek gruntu powstałych po podziale Nieruchomości oraz udziałów w jednej (szóstej) działce gruntu stanowiącej po podziale Nieruchomości drogę dojazdową.

d)Następnie Wnioskodawca/Powiernik w wykonaniu postanowień umowy powierniczej dokona zwrotnego przelewu na rzecz Powierzającego (na rachunek wskazany przez Powierzającego), kwoty wpłaconej przez Powierzającego na rzecz Powiernika w celu zapłaty ceny za Nieruchomość w proporcji przypadającej na sprzedaną działkę (powiększonej o zysk wypracowany na sprzedaży tej działki również w proporcji przypadającej na sprzedawaną działkę).

W celu uniknięcia wątpliwości, Wnioskodawca (Powiernik) pragnie poinformować, iż Nieruchomość stanowiąca przedmiot Wniosku, (zarówno w momencie nabycia jak i obecnie) położona była (i jest nadal) na obszarze objętym Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego w którym przeznaczona jest pod zabudowę.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Nabycie Nieruchomości przez wnioskodawcę (Powiernika) nie zostało udokumentowane fakturą ze wskazanym podatkiem VAT. Powiernik nabył bowiem Nieruchomość od osoby fizycznej, która nie dokonywała transakcji sprzedaży tej nieruchomości działając w charakterze podatnika VAT lecz w ramach rozporządzenia prywatnym majątkiem (co wynika z oświadczenia złożonego w akcie notarialnym). Przy transakcji nabycia w ogóle nie wystąpił zatem podatek naliczony do odliczenia. Nie doszło zatem do sytuacji w której można byłoby rozważać ewentualne uprawnienie wnioskodawcy/Powiernika do odliczenia podatku, lub też brak takiego uprawnienia, jako że podatek taki (podatek naliczony do odliczenia) w ogóle nie wystąpił przy tej transakcji (transakcja poza VAT). Skoro bowiem przy nabyciu podatek VAT w ogóle nie wystąpił, to nie można mówić o braku prawa do odliczenia.

Wnioskodawca (Powiernik) od momentu nabycia Nieruchomości, dokonał jej podziału na mniejsze działki z których jedna jest właśnie przedmiotem pytania (na marginesie wnioskodawca (Powiernik) pragnie wskazać, że w najbliższej perspektywie będzie sprzedawał kolejne działki powstałe po podziale, ponieważ w okresie po złożeniu wniosku o wydanie interpretacji, zgłosili się kolejni kupcy).

W związku z podziałem Nieruchomości, konieczne było poniesienie przez wnioskodawcę (Powiernika), kosztów w postaci wynagrodzenia za usługi geodety (faktura VAT z podatkiem VAT naliczonym, który wnioskodawca odliczył).

Aby każda z podzielonych działek miała możliwość wjazdu na drogę publiczną wnioskodawca (Powiernik) przeprowadził również postępowanie uzgodnieniowe z zarządcą drogi w celu uzyskania decyzji o zezwoleniu na lokalizację zjazdu (która to decyzję Powiernik uzyskał).

Wszystkie te czynności miały na celu zwiększenie wartości Nieruchomości dla potrzeb jej sprzedaży (tj. sprzedaży poszczególnych działek powstałych po podziale w tym w szczególności działki stanowiącej przedmiot wniosku), w celu maksymalizacji zysku Powierzającego, gdyż od początku intencją wnioskodawcy (Powiernika) było prowadzenie działań mających na celu zwiększenie wartości zbywczej gruntu tak aby uzyskać jak najwyższą cenę przy sprzedaży poszczególnych działek składających się na Nieruchomość. Wnioskodawca/Powiernik pragnie nadmienić, że zobowiązanie do takiego działania stanowi istotny element umowy jaką zawarł z Powierzającym.

Z powyższych względów, Nieruchomość (przez co również wnioskodawca/Powiernik rozumie wszystkie działki powstałe po jej podziale), nie była/nie będzie wykorzystywana przez wnioskodawcę (Powiernika) wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku w okresie jej/ich posiadania. Odpowiadając zaś ściśle na zadane pytanie można w świetle powyższych wyjaśnień odpowiedzieć, że  w ogóle nie była wykorzystywana do czynności zwolnionych z VAT.

Pytania

1)Czy Wnioskodawca postąpi prawidłowo uznając, że dokonując transakcji sprzedaży opisanej w pkt. C) powyżej (sprzedaż w wykonaniu umowy powierniczej, działki powstałej wskutek podziału Nieruchomości), będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług (VAT) i w  rezultacie dokumentując dokonaną transakcję sprzedaży poprzez wystawienie faktury VAT oraz odprowadzając do Urzędu Skarbowego podatek VAT należny?

2)Czy Wnioskodawca postąpi prawidłowo uznając, że obowiązek podatkowy z tytułu transakcji sprzedaży opisanej w pkt. C) powyżej (sprzedaż w wykonaniu umowy powierniczej działki powstałej wskutek podziału Nieruchomości) w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych nie ciąży na Wnioskodawcy (Powierniku), lecz na Powierzającym?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytania nr 1 dotyczącym podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pana stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy Ad. Pyt. 2

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w okolicznościach zdarzenia przyszłego stanowiącego kanwę dla wniosku o interpretację, postąpi prawidłowo uznając, że obowiązek podatkowy z tytułu transakcji sprzedaży opisanej w pkt. C) powyżej (sprzedaż działki w wykonaniu umowy powierniczej) w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych nie ciąży na Wnioskodawcy/Powierniku, lecz na Powierzającym.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Wnioskodawca uzasadniając swoje stanowisko w zakresie opodatkowania dokonanych transakcji sprzedaży podatkiem od towarów i usług, odniósł się w pierwszej kolejności do cywilnoprawnej charakterystyki umowy powierniczej jako umowy nienazwanej, której konstrukcja oraz istotne cechy podlegają zasadzie swobody kontraktowej (swobody konstruowania umów). Przytoczony tam opis znajduje pełne zastosowanie jako część argumentacji Wnioskodawcy odnoszącej się również do  zagadnienia opodatkowania czynności sprzedaży gruntu w oparciu o postanowienia umowy powierniczej, podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do zagadnienia stanowiącego przedmiot ww. pytania na gruncie podatkowym (PIT), Wnioskodawca/Powiernik pragnie zwrócić uwagę, że:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 11 ust. 1 tej ustawy, przychodami są, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i  innych nieodpłatnych świadczeń.

Do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, które stanowić będą trwałe przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów podlegających opodatkowaniu decyduje definitywny charakter tego przysporzenia, w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono majątek podatnika (takie, którymi może rozporządzać jak właściciel).

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do  domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.innych rzeczy

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w  przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. ac) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w  przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz wymienionych praw majątkowych przed upływem 5 lat, licząc od  końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw majątkowych następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości i praw majątkowych w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W obrocie gospodarczym zarówno osoby fizyczne, osoby prawne, jak i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej nie muszą działać osobiście. Jednym ze sposobów działania poprzez inny podmiot jest umowa powiernictwa. Powiernik na zewnątrz działa jako samodzielny podmiot, jednak z mocy wewnętrznego porozumienia z powierzającym, działa na jego rzecz, a nie występuje we własnym interesie.

Przychodu ze sprzedaży nieruchomości w wykonaniu umowy powierniczego zlecenia, nie można traktować jako przysporzenia zleceniobiorcy/powiernika. Umowa ta będzie bowiem dla tej osoby neutralna podatkowo. Czynność sprzedaży nieruchomości przez osobę, która nie występuje we własnym interesie, lecz na rzecz faktycznego nabywcy (zlecającego), jako wykonana w ramach realizacji umowy zlecenia powierniczego, nie wywoła zatem skutków prawnych w podatku dochodowym od osób fizycznych u powiernika. W przypadku wykonania umowy powierniczej podatnikiem z tytułu zbycia nieruchomości nabytej w drodze umowy powierniczej nie jest powiernik tylko zleceniodawca (powierzający).

Reasumując, u Wnioskodawcy/Powiernika nie wystąpi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w pkt. C) opisu zdarzenia przyszłego. Okoliczność, iż Nieruchomość nabyta w całości, jest zbywana po jej podziale (który to podział, jako procedura był w trakcie realizacji w momencie nabywania tej Nieruchomości przez Powiernika) nie ma znaczenia dla takiej oceny na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych. W związku z powyższym, Powiernik nie ma obowiązku rozliczać się z podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia Nieruchomości dokonanego w oparciu o  Umowę Powierniczą tj. w przypadku sprzedaży dokonanej przez oraz w imieniu powiernika, ale na  rzecz powierzającego.

W rezultacie, Wnioskodawca/Powiernik uważa, że postąpi w tej kwestii prawidłowo uznając, że  w związku z planowaną sprzedażą działki (pkt. C opisu zdarzenia przyszłego), nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Ze względu bowiem na  obowiązek przekazania środków uzyskanych ze sprzedaży na rachunek powierzającego, nie dojdzie u  niego do definitywnego przysporzenia z tego tytułu a zatem nie dojdzie do powstania przychodu z tego tytułu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

W myśl art. 11 ust. 1 tej ustawy, przychodami są:

Do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, które stanowić będą trwałe przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów podlegających opodatkowaniu decyduje definitywny charakter tego przysporzenia, w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono majątek podatnika (takie, którymi może rozporządzać jak właściciel).

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz wymienionych praw majątkowych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw majątkowych następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości i praw majątkowych w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W obrocie gospodarczym zarówno osoby fizyczne, osoby prawne, jak i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej nie muszą działać osobiście. Jednym ze sposobów działania poprzez inny podmiot jest umowa powiernictwa. Powiernik na zewnątrz działa jako samodzielny podmiot, jednak z mocy wewnętrznego porozumienia z powierzającym, działa na jego rzecz, a nie występuje we własnym interesie.

Powiernictwo nie jest uregulowane w prawie polskim jako odrębna instytucja prawna. Podstawą do konstruowania czynności powierniczych jest wyrażona w przepisie art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 1061 ze zm.) zasada swobody kontraktowej. Zgodnie z ww. przepisem strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Najczęściej podstawą do skonstruowania umowy powierniczej jest umowa zlecenia. Prawa i obowiązki stron tej umowy należy zatem zasadniczo oceniać według przepisów o zleceniu.

Jak wynika z treści art. 734 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 735 Kodeksu cywilnego, istotą umowy zlecenia jest:

Stosownie do art. 740 Kodeksu cywilnego:

Biorąc powyższe przepisy pod uwagę, wskazać należy, że istotą umowy zlecenia jest odpłatne lub nieodpłatne dokonanie określonej czynności prawnej w imieniu dającego zlecenie lub (jeżeli tak stanowi umowa) w imieniu własnym, lecz na rachunek zlecającego. W tym ostatnim wypadku wszelkie nabycie praw lub rzeczy ma charakter powierniczy (fiducjarny), a przyjmujący zlecenie ma  obowiązek wydać zlecającemu wszystko, co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał,  chociażby w imieniu własnym.

Władztwo nad nabytymi prawami, jakie można przypisać zleceniobiorcy wykonującemu zlecenie powiernicze jest ograniczone. Są to następujące ograniczenia:

• ograniczenie czasowe – zleceniobiorca obowiązany jest przekazać nabyte prawa bądź uzyskane korzyści na pierwsze żądanie zleceniobiorcy,
• ustawowo wyłączona możliwość rozporządzania tymi prawami lub korzyściami na rzecz innej osoby niż zleceniodawca lub wskazany przez niego podmiot, co powoduje wyłączenie możliwości efektywnego zwiększenia masy majątkowej zleceniobiorcy o prawa nabyte w wykonaniu powiernictwa,
• nieekwiwalentność dla zleceniobiorcy zbycia nabytych we własnym imieniu, lecz na rachunek zlecającego praw – prawa te przenoszone są na zlecającego nieodpłatnie – zgodnie z art. 742 Kodeksu cywilnego; dający zlecenie zwraca przyjmującemu zlecenie jedynie wydatki, które ten poczynił w celu należytego wykonania zlecenia oraz zwalnia go od zobowiązań, które ten w powyższym celu zaciągnął w imieniu własnym,
• w przypadku przenoszenia powierniczo nabytych praw na wskazaną przez zlecającego osobę trzecią, cena zbycia stanowi należność zleceniodawcy (art. 740 Kodeksu cywilnego),
• przyjmującemu zlecenie nie wolno używać we własnym interesie rzeczy i pieniędzy dającego zlecenie; od sum pieniężnych zatrzymanych ponad potrzebę wynikającą z wykonywania zlecenia, powinien płacić dającemu zlecenie odsetki ustawowe (art. 741 Kodeksu cywilnego).

Z wniosku wynika, że zawarł Pan w dniu 28 lipca 2023 r. umowę powierniczą z osobą fizyczną, obywatelem Polskim będącym rezydentem podatkowym Szwajcarii. W relacji umownej jest Pan Powiernikiem, natomiast druga strona (rezydent podatkowy Szwajcarii) jest Powierzającym. Na  mocy zawartej umowy Powierzający zlecił Panu zakup w imieniu własnym i do majątku osobistego Pana, ale na rzecz i na rachunek Powierzającego wskazanej w umowie powierniczej niezabudowanej działki gruntu za określoną w tej umowie cenę, a następnie zbycie w imieniu własnym Pana, ale na rzecz i na rachunek Powierzającego ww. Nieruchomości po możliwie najwyższej cenie, celem maksymalizacji zysku ze sprzedaży. W dniu 27 lipca 2023 r. dokonał Pan nabycia w imieniu własnym i do Pana majątku osobistego, ale na rzecz i na rachunek Powierzającego, opisanej w umowie powierniczej Nieruchomości. W dniu nabycia Nieruchomości przez Pana znajdowała się ona w trakcie rozpoczętego postępowania podziałowego, które jednak nie było zakończone (zakończenie postępowania podziałowego miało miejsce w czasie, w którym Wnioskodawca/Powiernik był już fiducjarnym właścicielem Nieruchomości). W najbliższym czasie planuje Pan dokonanie zbycia (działając w imieniu własnym, ale na rzecz i na rachunek Powierzającego) jednej z działek gruntu powstałych po podziale Nieruchomości oraz udziałów w  jednej (szóstej) działce gruntu stanowiącej po podziale Nieruchomości drogę dojazdową. Następnie w wykonaniu postanowień umowy powierniczej dokona zwrotnego przelewu na rzecz Powierzającego (na rachunek wskazany przez Powierzającego), kwoty wpłaconej przez Powierzającego na rzecz Pana w celu zapłaty ceny za Nieruchomość w proporcji przypadającej na  sprzedaną działkę (powiększonej o zysk wypracowany na sprzedaży tej działki również w  proporcji przypadającej na sprzedawaną działkę).

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis stanu faktycznego, a także powołane powyżej przepisy, wskazać należy, że przychodu ze sprzedaży nieruchomości w wykonaniu umowy powiernictwa, nie można traktować jako przysporzenia zleceniobiorcy - powiernika. Umowa ta będzie bowiem dla tej osoby neutralna podatkowo. Czynność sprzedaży nieruchomości przez osobę, która nie występuje we własnym interesie, lecz na rzecz faktycznego nabywcy (zlecającego), jako wykonana w ramach realizacji umowy zlecenia powierniczego, nie wywoła zatem skutków prawnych w podatku dochodowym od osób fizycznych u powiernika. W przypadku wykonania umowy powierniczej podatnikiem z tytułu zbycia nieruchomości nabytej w drodze umowy powierniczej nie jest powiernik tylko zleceniodawca.

Reasumując, u Powiernika nie wystąpi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia Nieruchomości, dokonanego w oparciu o Umowę powierniczą. W związku z powyższym, Powiernik nie ma obowiązku rozliczać się z podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia Nieruchomości dokonanego w oparciu o Umowę powierniczą tj. w przypadku sprzedaży dokonanej przez oraz w imieniu powiernika, ale na rzecz powierzającego.

Wobec tego, że po stronie Pana (Powiernika) realizacja umowy powiernictwa z tytułu zbycia nieruchomości, nie wywoła skutków prawnych w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Jednocześnie wskazuję, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Przedmiotowa interpretacja dotyczy tylko Pana indywidualnej sprawy i nie wywołuje skutków podatkowych dla Powierzającego.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Pana w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111).

Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.