Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w części dotyczącej możliwości zastosowania do wynagrodzenia za pracę niemającą charakteru pracy twórczej kosztów uzyskania przychodów wynikających z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Dnia 17 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 17 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 16 czerwca 2025 r. (wpływ 16 czerwca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Zakres wniosku jest następujący:
Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego
Z wykształcenia jest Pani magistrem inżynierem w zakresie inżynierii chemicznej i procesowej.
Od roku 2019 jest Pani zatrudniona w firmie (…) sp. z o.o. na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, tj. 40 godzin/tydzień na stanowisku projektanta procesu.
Firma (…) sp. z o.o. zajmuje się projektowaniem w zakresie instalacji przemysłowych. W ramach zakresu obowiązków wynikających z zajmowanego stanowiska oraz wiedzy fachowej twórczo, samodzielnie lub jako członek zespołu autorskiego uczestniczy Pani w procesach projektowania instalacji przemysłowych.
Firma prowadzi godzinową ewidencję czasu pracy w ramach godzinowego rozliczenia i podziału godzin na: godziny ściśle związane z projektowaniem oraz pozostałe, tj.: godziny administracyjne, szkolenia, samodoskonalenie, obowiązujące święta państwowe, zwolnienia chorobowe, urlopy wypoczynkowe i okolicznościowe.
Pomimo, że pracodawca nie uwzględnia godzin twórczych, a co za tym idzie nie różnicuje przychodu w PIT-11, to na życzenie pracownika wydaje stosowne zaświadczenie o ilości godzin twórczych i odpowiadających im przychodom.
Zgodnie z art. 22 ust. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2025 poz. 163 z późniejszymi zmianami) wykonuje Pani w ramach obowiązków służbowych prace będące działalnością twórczą w zakresie inżynierii budowlanej i architektonicznej, na które składa się dokumentacja projektowa instalacji przemysłowych będąca integralną częścią obiektów budowlanych. Na przedmiotową dokumentację projektową składają się: rysunki, opisy oraz modele 3D. Każdy projekt wykazuje indywidualne podejście do zagadnienia i jest niepowtarzalny w rozumieniu ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. (Dz. U. 2025, poz. 24).
W umowie o pracę, zawartej z firmą (…) sp. z o.o., jest zapis, że „wszelkie prawa autorskie i prawa pokrewne do utworów stworzonych lub współtworzonych przez pracownika w trakcie jego zatrudnienia lub wynikające z tegoż zatrudnienia są własnością pracodawcy. Jednocześnie prawa majątkowe do wszelkich przejawów działalności twórczej pracownika niestanowiących samoistnie przedmiotu prawa autorskiego, stworzonych przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa pracodawca. Strony zgodnie ustalają, iż prawa, o których mowa powyżej przysługują pracodawcy na wszystkich polach eksploatacji danego utworu, w tym nieznanych w chwili zawarcia umowy, o ile stały się one znane w czasie jej trwania. Pracownik jest zobowiązany podjąć wszelkie stosowne kroki w celu umożliwienia pracodawcy czerpania korzyści z tegoż utworu. Przejście praw autorskich i pokrewnych na pracodawcę następuje z chwilą ustalenia utworu przez pracownika w jakiejkolwiek postaci. Z tą chwilą pracodawca nabywa na własność przedmiot, na którym utwór utrwalono”.
Pytanie
Czy do przychodów uzyskiwanych z tytułu wynagrodzenia za pracę twórczą, które to wynagrodzenie wynikać będzie z czasu pracy udokumentowanego w systemie rozliczeniowym obowiązującym u pracodawcy, można będzie zastosować 50% koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2025 poz. 163, z późn. zm.), przy czym do pozostałego przychodu, tzn. za pracę niemającą charakteru pracy twórczej koszty uzyskania przychodu określane będą na podstawie art. 22 ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomimo że pracodawca w PIT-11 nie będzie wykazywał kosztów uzyskania przychodu przysługujących pracownikowi z tytułu wykonywania pracy twórczej, natomiast gotowy jest wydać stosowne zaświadczenie na wniosek pracownika dotyczący kosztów uzyskania przychodu z tytułu wykonywania pracy twórczej?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie – w części pytania dotyczącej możliwości zastosowania do wynagrodzenia za pracę niemającą charakteru pracy twórczej kosztów uzyskania przychodów wynikających z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wynagrodzenia za pracę niemającą charakteru pracy twórczej jest wynagrodzeniem z tytułu stosunku pracy. W związku z tym, w Pani ocenie, koszty uzyskania przychodów za pracę niemającą charakteru pracy twórczej, powinny zostać określone na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, w części dotyczącej możliwości zastosowania do wynagrodzenia za pracę niemającą charakteru pracy twórczej kosztów uzyskania przychodów wynikających z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jednym ze źródeł przychodów jest:
stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:
1) wynoszą 250 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3000 zł – w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
2) nie mogą przekroczyć łącznie 4500 zł za rok podatkowy ‒ w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
3) wynoszą 300 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3600 zł – w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę;
4) nie mogą przekroczyć łącznie 5400 zł za rok podatkowy ‒ w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.
Stosownie do art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.
W myśl natomiast art. 32 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Jeżeli podatnik złoży płatnikowi oświadczenie o spełnieniu warunku określonego w art. 22 ust. 2 pkt 3, płatnik oblicza zaliczki, stosując koszty uzyskania przychodów określone w tym przepisie.
Zatem, co do zasady, w przypadku uzyskiwania należności (przychodów) ze stosunku pracy, koszty uzyskania przychodów zostały określone kwotowo i ich wysokość zależy od ilości zawartych umów o pracę oraz miejsca położenia zakładu pracy, tj. czy podatnik zamieszkuje w miejscowości, w której znajduje się zakład pracy, czy też poza tą miejscowością.
Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że jest Pani zatrudniona w firmie na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku projektanta procesu. W ramach zakresu obowiązków wynikających z zajmowanego stanowiska oraz wiedzy fachowej, samodzielnie lub jako członek zespołu autorskiego uczestniczy Pani w procesach projektowania instalacji przemysłowych. Na dokumentację projektową składają się: rysunki, opisy oraz modele 3D. Każdy projekt wykazuje indywidualne podejście do zagadnienia i jest niepowtarzalny w rozumieniu ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Firma prowadzi godzinową ewidencję czasu pracy w ramach godzinowego rozliczenia i podziału godzin na: godziny ściśle związane z projektowaniem oraz pozostałe, tj.: godziny administracyjne, szkolenia, samodoskonalenie, obowiązujące święta państwowe, zwolnienia chorobowe, urlopy wypoczynkowe i okolicznościowe.
Na podstawie ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzam, że do przychodów za pracę niemającą charakteru pracy twórczej koszty uzyskania przychodów powinny być określane na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Podsumowanie: do uzyskiwanych przychodów za pracę niemającą charakteru pracy twórczej należy stosować koszty uzyskania przychodów określone na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Przedmiotem tej interpretacji jest odpowiedź na pytanie w części dotyczącej możliwości zastosowania do wynagrodzenia za pracę niemającą charakteru pracy twórczej kosztów uzyskania przychodów wynikających z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast w części dotyczącej możliwości zastosowania do wynagrodzenia za pracę twórczą 50% kosztów uzyskania przychodów wydano odrębne rozstrzygnięcie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.