Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
23 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 23 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 maja 2025 r. (wpływ 2 czerwca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Na podstawie art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2024 r. poz. 840 ze zm.) Wnioskodawczyni – osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą (…) – zwraca się o wydanie interpretacji indywidualnej.
Profil działalności:
-projektowanie, szycie i sprzedaż ubiorów tanecznych, koszulek i toreb z autorskimi grafikami (PKD 14.13.Z oraz 14.19.Z),
-projektowanie graficzne (logotypy, plakaty, wzory nadruku – PKD 74.10.Z),
-prowadzenie zajęć tanecznych i plastycznych (PKD 85.52.Z),
-sprzedaż internetowa (PKD 47.91.Z).
Umową (…) z Powiatowym Urzędem Pracy (…) z dnia (…)2024 r. Wnioskodawczyni otrzymała jednorazowe środki na podjęcie działalności gospodarczej w kwocie 30 000 zł; środki wpłynęły na rachunek firmowy (…)2024 r.
Zakupy dokonane w styczniu 2025 r.: drukarka, prasa termotransferowa, laptop, licencjonowane oprogramowanie graficzne, manekin krawiecki, maszyna do szycia (…) oraz materiały eksploatacyjne, wszystkie wydatki zostały udokumentowane fakturami VAT i ujęte w PKPiR w styczniu 2025 r. jako wyposażenie (wartość jednostkowa nie przekracza 10 000 zł), składniki majątkowe zostały przyjęte do używania i służą bieżącej działalności.
Forma opodatkowania – zasady ogólne (skala podatkowa); księga przychodów i rozchodów.
Uzupełnienie wniosku
Proszę o wskazanie podstawy prawnej otrzymania środków z Powiatowego Urzędu Pracy, w szczególności proszę wskazać, czy otrzymane przez Panią środki są środkami, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy?
Otrzymane środki, o których mowa w opisie stanu faktycznego, zostały przyznane na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 735 ze zm.).
Wnioskodawczyni zawarła umowę (…) z Powiatowym Urzędem Pracy (…) w dniu (…)2024 r., a środki w wysokości 30 000 zł zostały przelane na rachunek firmowy (…)2024 r.
Pytanie
Czy Wnioskodawczyni może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatki poniesione w styczniu 2025 r. na zakup opisanych wyżej składników majątkowych, sfinansowane środkami otrzymanymi z Powiatowego Urzędu Pracy?
Pani stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawczyni – wydatki poniesione w styczniu 2025 r. z jednorazowych środków przyznanych z Funduszu Pracy mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ spełnione są łącznie następujące warunki:
1.Brak wyłączenia w art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy PIT. Przepis ten eliminuje z kosztów wydatki finansowane przychodami zwolnionymi wskazanymi w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137. Nie obejmuje on jednak zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 121, dotyczącego jednorazowych środków z Funduszu Pracy. W konsekwencji, ustawodawca nie wyłączył takich wydatków z kosztów podatkowych.
2.Charakter ponoszonych wydatków – „wyposażenie”, a nie środki trwałe. Wnioskodawczyni nabyła składniki majątkowe o jednostkowej wartości nieprzekraczającej 10 000 zł i nie wprowadziła ich do ewidencji środków trwałych – potraktowano je jako wyposażenie. Do takich wydatków nie ma zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 45 (zakaz zaliczania amortyzacji środków trwałych sfinansowanych dotacją). Zatem koszty te mogą być rozliczone jednorazowo w kol. 13 PKPiR w miesiącu oddania do używania.
3.Związek przyczynowo-skutkowy z przychodami. Zakupione urządzenia (drukarka, prasa termotransferowa, laptop, licencjonowane oprogramowanie graficzne, manekin krawiecki, maszyna do szycia) oraz materiały eksploatacyjne pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną działalnością (projektowanie i sprzedaż odzieży tanecznej, usługi graficzne), co spełnia przesłankę art. 22 ust. 1 ustawy PIT.
4.Utrwalona linia interpretacyjna. Podejście to potwierdzają m.in. interpretacje indywidualne: 0112-KDIL2-2.4011.211.2023.1.MBN z 28.04.2023 r., 0115-KDIT3-4011.573.2024.1.DP z 04.09.2024 r., w których Dyrektor KIS uznał możliwość zaliczenia do kosztów wydatków na wyposażenie finansowane środkami z PUP.
Podsumowanie. W świetle obowiązujących przepisów oraz praktyki organów podatkowych Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że wydatki sfinansowane dotacją z Funduszu Pracy, dotyczące wyposażenia (składników majątkowych o wartości do 10 000 zł, nieujętych w ewidencji środków trwałych), stanowią koszty uzyskania przychodów w roku podatkowym 2025. Zakaz z art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy PIT odnosi się wyłącznie do odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, których nie dotyczy niniejszy stan faktyczny.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13 i ust. 9, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.
Stwierdzam, że ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:
§dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
§świadczenia takie otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup/wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub nabycie wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodów z działalności gospodarczej.
Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 maja 2025 r.:
Wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
Z opisu sprawy wynika, że na podstawie umowy z Powiatowym Urzędem Pracy z (…)2024 r. otrzymała Pani jednorazowe środki na podjęcie działalności gospodarczej w kwocie 30 000 zł. Środki te wpłynęły na rachunek Pani firmy (…)2024 r. Środki te zostały Pani przyznane na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. W styczniu 2025 r. otrzymane środki przeznaczyła Pani na zakup: drukarki, prasy termotransferowej, laptopa, licencjonowanego oprogramowania graficznego, manekina krawieckiego, maszyny do szycia oraz materiałów eksploatacyjnych. Wszystkie wydatki zostały udokumentowane fakturami VAT i ujęte w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w styczniu 2025 r. jako wyposażenie. Wartość jednostkowa tych składników majątku nie przekracza 10 000 zł). Wskazane przez Panią składniki majątkowe przyjęła Pani do używania i służą Pani bieżącej działalności gospodarczej.
Dlatego też otrzymane przez Panią środki na podjęcie działalności gospodarczej przeznaczone na zakup niezbędnego wyposażenia pozwalającego na wykonywanie Pani działalności gospodarczej stanowią przychód ze źródła działalność gospodarcza, jednak na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód ten jest zwolniony od opodatkowania.
Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien spełniać łącznie następujące warunki:
·pozostawać w związku przyczynowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
·być właściwie udokumentowany;
·nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29b, 46, 47a, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.
Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku przedsiębiorstwa, niezaliczanych zgodnie z odrębnymi przepisami do środków trwałych – w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób, albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa.
Analiza zacytowanych przepisów wskazuje, że co do zasady nie ma przeszkód, aby podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na zakup składników majątku, niezaliczonych do środków trwałych ani wartości niematerialnych i prawnych, a które zostały sfinansowane ze środków dotacji otrzymanej z urzędu pracy. Jak wskazałem wyżej, warunkiem jest związek przyczynowo-skutkowy między poniesionymi wydatkami a przychodami z prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.
Stąd – sfinansowanie zakupu wyposażenia, które nie zostało zaliczone do środków trwałych, ze środków przyznanych z urzędu pracy osobie bezrobotnej na podjęcie działalności gospodarczej nie wyklucza możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, mimo że przyznane środki korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten nie został bowiem wymieniony w art. 23 ust. 1 pkt 56 tej ustawy. Dlatego też poniesione przez Panią wydatki na zakup wyposażenia niezbędnego do prowadzenia działalności gospodarczej, sfinansowane ze środków otrzymanych z dotacji z Urzędu Pracy może Pani bezpośrednio zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.
Podsumowanie: może Pani zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatki poniesione w styczniu 2025 r. na zakup opisanych składników majątkowych stanowiących wyposażenie, sfinansowany środkami otrzymanymi z Powiatowego Urzędu Pracy.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
W odniesieniu do powołanych przez Panią interpretacji stwierdzam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.