Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe - Interpretacja - null

Shutterstock
Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

  • prawidłowe - w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z utrzymaniem i szkoleniem psa w zakresie w jakim służą działalności gospodarczej;
  • nieprawidłowe w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 13 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem, które wpłynęło do Organu 13 kwietnia 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która od (...) 2023 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług księgowych i doradztwa gospodarczego, opodatkowaną na zasadach ogólnych PIT. Działalność ta wykonywana jest głównie w trybie zdalnym, z wykorzystaniem wydzielonego pokoju w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy. Oprócz obecnego miejsca prowadzenia działalności, Wnioskodawca wynajmuje lokal mieszkalny, w którym przebywa w przypadku wizyt u klientów. Wnioskodawca zamierza przenieść się na stałe do lokalu mieszkalnego i wydzielić pomieszczenie w umowie najmu lokalu do celów prowadzenia działalności gospodarczej oraz odpowiednio zgłosić ten fakt organom podatkowym. Miejsce pracy zostanie zgłoszone jako adres prowadzenia działalności w CEIDG.

Mając na uwadze zamiar zmiany miejsca zamieszkania, w (...) 2025 r. Wnioskodawca adoptował psa o przeważających cechach bernardyna (masa powyżej 50 kg, szerokie łapy, duża głowa, gruba sierść, głośny szczek), obecnie w wieku około roku, z zamiarem wykorzystywania go w charakterze psa stróżującego (ochronnego). W najbliższym czasie planowane jest poddanie tego zwierzęcia specjalistycznemu szkoleniu w zakresie ochrony mienia. Pies ma doniosły szczek, budzącą respekt posturę i skutecznie odstrasza podejrzanych przechodniów w trakcie spacerów, a także potencjalnych intruzów na klatce schodowej.

Decyzja o adopcji psa została podjęta w następstwie powzięcia informacji o wcześniejszym włamaniu do wynajmowanego lokalu mieszkalnego (które ma służyć równocześnie jako miejsce prowadzenia działalności) oraz wynikających z tego zdarzenia obaw o bezpieczeństwo przechowywania tam majątku firmowego o poufnych danych. Zgodnie z informacjami przedstawionymi przez wynajmującego, w 2014 r. do lokalu doszło do włamania, w wyniku którego skradziono m.in. kosztowności. Od tego czasu zainstalowano rolety antywłamaniowe przy wejściu na balkon oraz system alarmowy. Trzy z czterech zestawów okiennych nie zostały wyposażone w rolety antywłamaniowe. Pomimo wskazanych okoliczności sąsiedzi nadal informują o podejrzanych osobach kręcących się w pobliżu bloku. Ta okoliczność może wynikać z faktu, że w najbliższej okolicy bloku, w którym znajduje się lokal są opuszczone budynki mieszkalne, w których prawdopodobnie powstały tzw. kryminogenne „squaty”, tj. nieruchomości zajęte bez zgody właściciela.

W pomieszczeniu, z którego Wnioskodawca będzie prowadził działalność gospodarczą, przechowywane będą wartościowe urządzenia elektroniczne. Znajdują się tam między innymi laptopy wykorzystywane do pracy oraz zewnętrzne nośniki danych, a także dokumentacja księgowa i bazodanowa, stanowiąca podstawę funkcjonowania biura rachunkowego Wnioskodawcy.

Wnioskodawca zgodnie z zawartymi umowami, odpowiada za poufność danych klientów również po rozwiązaniu umów i zakończeniu współpracy z kontrahentami. Mając na uwadze konieczność zapewnienia ochrony powyższych zasobów, pies ma pełnić przede wszystkim funkcje stróża zarówno podczas obecności, jak i nieobecności Wnioskodawcy w lokalu. Oprócz pracy zdalnej, Wnioskodawca odwiedza również biura klientów, w których wykonuje zamówione prace doradcze i księgowe. W tym czasie miejsce prowadzenia działalności gospodarczej pozostaje, co do zasady, bez opieki.

Oprócz psa stróżującego w lokalu mieszkalnym zainstalowano system alarmowy. System alarmowy działa jednak z opóźnieniem około 30 sekund, co pozwala intruzom na zebranie nośników danych i sprzętu elektronicznego. Wspomniane opóźnienie jest naturalnym elementem systemu alarmowego, który pozwala na dezaktywację alarmu przy użyciu kodu po otwarciu drzwi wejściowych.

W tych okolicznościach rola psa polega przede wszystkim na odstraszaniu potencjalnych intruzów oraz reagowaniu w przypadku próby wtargnięcia do lokalu. Wnioskodawca podkreśla, że głównym celem psa nie jest pełnienie funkcji rekreacyjnej ani towarzyszącej. Zdaniem Wnioskodawcy jego obecność służy wyłącznie celom związanym z działalnością gospodarczą, tj. zapewnieniu bezpieczeństwa majątku firmowego oraz ochronie poufnych danych przed dostępem osób nieuprawnionych.

W związku z powyższym Wnioskodawca przewiduje ponoszenie szeregu wydatków związanych z utrzymaniem i szkoleniem psa pełniącego w firmie funkcję stróżującą. Do wydatków tych należeć będą przede wszystkim koszty wyżywienia zwierzęcia, opieki weterynaryjnej (w tym wymaganych szczepień i ewentualnego leczenia), specjalistycznego szkolenia z zakresu ochrony mienia, jak również zakup niezbędnych akcesoriów (smyczy, obroży, kagańca, legowiska, misek, itp.).

Wnioskodawca zamierza zaliczać wszystkie wymienione wydatki do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej uznając, że pozostają one w bezpośrednim związku z zachowaniem źródła przychodów.

Wnioskodawca nie wyklucza, że po pewnym czasie zmieni miejsce zamieszkania. W takim przypadku, w nowym miejscu prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza korzystać wyłącznie z funkcji ochronnej psa, bez ponoszenia dodatkowych nakładów na system alarmowy i rolety antywłamaniowe.

Pytania

1)Czy Wnioskodawca ma prawo do zaliczenia wydatków na utrzymanie psa do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 Ustawy o PIT?

2)Czy Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w rozumieniu art. 86 ustawy o VAT od wydatków na utrzymanie psa?

3)W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie 2, czy Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów nieodliczoną kwotę VAT?

Niniejsza interpretacja dotyczy pytania nr 1 i 3 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytania nr 2 dotyczącego podatku od towarów u usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca ma prawo do zaliczenia wydatków na utrzymanie psa do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 Ustawy o PIT.

Koszty uzyskania przychodów - art. 22 ust. 1 ustawy o PIT

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 23 ustawy.

Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

O celowości i zasadności ponoszonych wydatków decyduje przedsiębiorca prowadzący działalność, a nie organ podatkowy. Jednakże to na podatniku ciąży obowiązek wykazania, że dany wydatek pozostaje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i wpływa - bezpośrednio lub pośrednio - na osiągane przychody.

Związek pomiędzy poniesionym kosztem a uzyskaniem przychodu, jego zabezpieczeniem bądź zachowaniem źródła przychodu należy każdorazowo analizować indywidualnie. Z takiej analizy powinno wynikać, że poniesienie wydatku w danych okolicznościach mogło racjonalnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu lub utrzymania jego źródła. Koszty uzyskania przychodów nie są kategorią ogólną - muszą być powiązane z konkretnym źródłem przychodów i służyć jego osiągnięciu. Oznacza to, że wydatki te są funkcjonalnie przypisane do danego źródła i tylko z nim mogą być powiązane przy rozliczeniach podatkowych.

W kontekście niniejszej sprawy należy szczególnie zaznaczyć, że jednym z podstawowych warunków uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest wykazanie, iż został on poniesiony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą - w celu osiągnięcia przychodu lub dla zachowania czy zabezpieczenia jego źródła. W przedstawionym stanie faktycznym ponoszone wydatki na utrzymanie i szkolenie psa stróżującego spełniają tę definicję. Pies będzie chronił majątek firmowy (sprzęt elektroniczny, dane i dokumenty księgowe) przed kradzieżą oraz zniszczeniem. Jego obecność ma bezpośrednio zabezpieczyć źródło przychodów podatnika - sprzęt i dokumentacja są niezbędne do prowadzenia działalności, a ich utrata lub uszkodzenie uniemożliwiłaby osiąganie przychodów.

Wydatki te są więc celowe, racjonalne i gospodarczo uzasadnione, ponieważ zmierzają do zapewnienia bezpieczeństwa działalności i ciągłości uzyskiwania przychodów. W przypadku włamania i utraty sprzętu oraz danych klientów, Wnioskodawca naraziłby się na odpowiedzialność odszkodowawczą a także utraciłby narzędzia umożliwiające prowadzenie działalności gospodarczej.

Adopcja psa stróżującego jest efektywnym rozwiązaniem opisanego problemu. Pies wskazanej rasy, którego waga przekracza ponad 50 kg uniemożliwi włamywaczom dokonanie opisanych szkód i zabezpieczy majątek Wnioskodawcy umożliwiając zarobkowanie.

Choć nie ma to charakteru przesądzającego o możliwości uznania opisanych wydatków za koszty uzyskania przychodów, w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy doszło już wcześniej do włamania, co uzasadnia potrzebę wprowadzenia dodatkowych środków ochrony (pies odstraszający intruzów). Tym samym wydatki na psa mają związek przyczynowo-skutkowy z zabezpieczeniem i zachowaniem źródła przychodów.

Aktualna linia interpretacyjna organów podatkowych potwierdza możliwość zaliczenia wydatków na psa stróżującego do kosztów uzyskania przychodów w opisanych okolicznościach.

Przykładowo, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 28 sierpnia 2024 r. (sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.505.2024.2.HJ) uznał, że przedsiębiorca prowadzący biuro rachunkowe w swoim mieszkaniu może ująć w kosztach firmy wszelkie wydatki na utrzymanie adoptowanego psa pełniącego funkcje stróża. Dyrektor KIS przyznał, że pies pilnujący mieszkania, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza, ochrania majątek związany z tą działalnością, zatem wydatki na utrzymanie psa w związku z pełnieniem funkcji stróżujących (zapobieganie kradzieży sprzętu i dokumentacji) stanowią wydatki związane z zabezpieczeniem źródła przychodu, a więc mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu.

Analogiczne stanowisko zajął Dyrektor KIS m.in. w interpretacji z 4 października 2024 r. (sygn. 0112-KDIL2-2.4011.556.2024.3.WS), gdzie zgodził się na ujęcie w kosztach wydatków na zakup, utrzymanie, weterynarza i szkolenie psa u podatniczki świadczącej usługi wymagające przechowywania poufnych dokumentów zawodowych. Organ podkreślił, że obecność psa stróżującego zapewni ochronę przed potencjalnymi włamaniami i kradzieżami, co jest istotne ze względu na wrażliwość przechowywanych danych, zwiększy poziom zaufania klientów do przedsiębiorcy, który dba o bezpieczeństwo ich danych, oraz bezpośrednio przyczyni się do powstania przychodu, chroniąc przed stratami spowodowanymi ewentualnymi kradzieżami. Te argumenty znajdują pełne zastosowanie również w sytuacji Wnioskodawcy - pies stróżujący zwiększa bezpieczeństwo firmy, zapobiega stratom i tym samym pomaga w utrzymaniu przychodów.

W świetle powyższego, wydatki ponoszone na psa (w tym wyżywienie, opieka weterynaryjna, szkolenie specjalistyczne w zakresie ochrony, akcesoria takie jak smycz, obroża, kaganiec, legowisko itp.) nie zostały wymienione w art. 23 ustawy PIT jako wyłączone z kosztów, a spełniają warunki z art. 22 ust. 1. Potwierdza to choćby interpretacja Dyrektora KIS z 9 stycznia 2025 r. (sygn. 0112-KDIL2-2.4011.716.2024.2.MC), wydana w analogicznej sprawie podatnika wykorzystującego psy do ochrony magazynu z cennymi maszynami. Organ wskazał w uzasadnieniu, że skoro psy służą wyłącznie jako stróże ochraniający majątek związany z działalnością, to wydatki mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, o ile spełniają ogólny warunek celowości z art. 22 ust. 1.

Również w interpretacji z dnia 8 listopada 2021 r. (0113-KDIPT2-1.4011.757.2021.2.ISL) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że wydatki biura księgowego zlokalizowanego w domu jednorodzinnym, w którym przechowywane ważne dokumenty, specjalistyczne oprogramowanie, sprzęt komputerowy, drukarki oraz wszelkie narzędzia i pomoce służące do codziennego funkcjonowania biura może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na utrzymanie psa stróżującego.

Co istotne, organy podatkowe w najnowszych interpretacjach przyznały rację podatnikom w podobnych sytuacjach. W cytowanej interpretacji z 28 sierpnia 2024 r. (znak 0113-KDIPT2-1.4011.505.2024.2.HJ) podatniczka prowadząca biuro rachunkowe w swoim mieszkaniu otrzymała potwierdzenie, że może rozliczać koszty utrzymania psa stróżującego mimo braku wydzielonego lokalu firmowego. Organ zauważył, iż pies pilnuje mieszkania w kamienicy, które to mieszkanie służy za miejsce prowadzenia działalności - przechowywane są tam dokumenty klientów i sprzęt komputerowy wykorzystywany w pracy. W takim stanie faktycznym wydatki na psa zostały uznane za racjonalne i potrzebne dla zabezpieczenia działalności gospodarczej. Podobnie w przywołanej interpretacji z 8 listopada 2021 r. (znak 0113-KDIPT2-1.4011.757.2021.2.ISL), Dyrektor KIS zgodził się na zaliczenie do kosztów wydatków na zakup, utrzymanie i wyszkolenie psa pełniącego funkcje stróżujące w biurze księgowym zlokalizowanym w domu jednorodzinnym podatnika.

W konsekwencji, Wnioskodawca ma prawo ująć opisane wydatki w kosztach podatkowych prowadzonej działalności gospodarczej.

Uwzględniając powyższe, w przypadku negatywnej odpowiedzi na drugie pytanie, Wnioskodawca może zaliczyć nieodliczoną kwotę VAT do kosztów uzyskania przychodów.

Zarówno na gruncie PIT, jak i VAT, podatnik ma obowiązek wykazać istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a uzyskiwanym przychodem (odpowiednio wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi). Ciężar ten spoczywa na Wnioskodawcy jako na podmiocie odnoszącym korzyść z zaliczenia wydatku do kosztów czy odliczenia podatku. W praktyce oznacza to konieczność udokumentowania i uzasadnienia, że bez poniesienia danego wydatku (utrzymania i wyszkolenia psa) uzyskanie przychodów z działalności byłoby zagrożone lub utrudnione.

Dyrektor KIS w cytowanych interpretacjach wyraźnie zaznacza ten wymóg. Przykładowo w przywołanej interpretacji z 9 stycznia 2025 r. organ stwierdził, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku przyczynowo-skutkowego ponoszonych wydatków z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Podobnie, w przywołanej już interpretacji z 28 sierpnia 2024 r. podkreślono, że wydatki na psa muszą pozostawać w ścisłym związku z zabezpieczeniem firmowego majątku i źródła przychodów, aby mogły zostać uznane za koszt podatkowy. Wnioskodawca w niniejszym wniosku wykazuje taki związek: pies stróżujący bezpośrednio zabezpiecza firmowe zasoby przed ryzykiem kradzieży lub zniszczenia, co przekłada się na możliwość dalszego osiągania przychodów z działalności. Argumenty przemawiające za tym związkiem to m.in.: wcześniejsze włamanie (dowód realnego zagrożenia), poufny charakter przechowywanych danych (których utrata groziłaby odpowiedzialnością finansową i utratą zaufania klientów) oraz fakt, że sama obecność psa ma efekt prewencyjny odstraszający intruzów. Tak więc związek przyczynowy między wydatkami na psa a osiąganiem przychodów jest jasny i udokumentowany - poniesienie tych wydatków służy zachowaniu i zabezpieczeniu źródła przychodów, co wypełnia dyspozycję art. 22 ust. 1 ustawy o PIT. W kontekście VAT analogicznie wykazano, że wydatki te mają związek wyłącznie z działalnością opodatkowaną (ochrona danych i sprzętu wykorzystywanego w usługach opodatkowanych VAT).

W interpretacji z 8 listopada 2024 r. (0114-KDIP4-2.4012.513.2024.6.AA) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej powołując się na treść z portalu psy.pl zauważył, że „trudno uznać wskazaną przez Panią funkcję obronną, która w pośredni sposób mogłaby mieć związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, z uwagi na cechy charakterologiczne zwierząt. Z informacji o rasie hawańczyk (https://www.psy.pl/rasy/hawanczyk) wynika, że: (…) jako pozbawione agresji zarówno w stosunku do ludzi, jak i pobratymców bez problemu zaakceptują w domu inne zwierzęta. Informacja, że hawańczyki są psami pozbawionymi agresji, przyjaźnie nastawionymi do otoczenia, pojawiają się we wszystkich opisach tej rasy. Skoro trzeci pies - mieszaniec - wchodzi w skład skoordynowanego stada, najprawdopodobniej ma podobne cechy. Zatem, trudno zgodzić się z Panią, że tego rodzaju psy mogą pełnić rolę obronną lub ostrzegawczą. Nie można obiektywnie uznać, że wydatki ponoszone na wyżywienie oraz opiekę weterynaryjną Psów, które - jak wynika z opisu rasy - są psami przyjaźnie nastawionymi do ludzi, mogą przyczynić się do zwiększenia poczucia bezpieczeństwa wprowadzonej działalności gospodarczej. A skoro Psy szczekają za każdym razem, kiedy ktoś pojawi się na korytarzu w pobliżu drzwi wejściowych do Mieszkania, to nie można uznać, że pełnią skuteczną rolę ostrzegawczą”.

Uwzględniając zasadę pewności prawa i zaufania do organów podatkowych wynikającą z art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej należy przytoczyć opis psa rasy bernardyn, bowiem to te cechy dominują u psa adoptowanego przez Wnioskodawcę:

https://www/psy/pl/rasy/bernardyn: „Olbrzymi, masywnie zbudowany pies typu górskiego, występujący w dwóch odmianach: krótko- oraz długowłosej. Na ogół zrównoważony i spokojny, ma jednak dobre predyspozycje do stróżowania, a więc nie jest pozbawiony pewnej agresji. Jako pies ogromnej postury, bernardyn potrzebuje przestrzeni i najlepiej czuje się w domu z ogrodem. Poradzi sobie jednak także w większym mieszkaniu, o ile będzie miał zapewnioną odpowiednią dawkę aktywności na spacerach. Dobrze wywiązuje się roli stróża - już sam wygląd budzi respekt. Instynktownie wyczuwa prawdziwe zagrożenie i nie wykazuje nieuzasadnionej agresji. Pies rasy bernardyn jest przy tym bardzo czujny, w czym pomagają mu doskonały węch i zmysł obserwacji. Bernardyny były wykorzystywane przez mnichów do stróżowania. Z czasem dostrzeżono, że mają niezwykły dar wyczuwania zbliżających się lawin, zmysł orientacji w terenie i wrodzoną umiejętność odnajdywania ludzi pod śniegiem”.

Obowiązek właściwego udokumentowania wydatków:

Wnioskodawca zdaje sobie sprawę, że samo poniesienie kosztów nie wystarczy - konieczne jest ich należyte udokumentowanie do celów podatkowych. Zgodnie z linią interpretacyjne KIS, podatnik ma obowiązek posiadać dowody poniesienia wydatków oraz dowody ich związku z działalnością.

Dyrektor KIS w interpretacji nr 0112-KDIL2-2.4011.716.2024.2.MC z 9 stycznia 2025 r. wyraźnie zaznaczył, iż na podatniku spoczywa obowiązek właściwego udokumentowania wydatków, które chce zaliczyć do kosztów.

W praktyce Wnioskodawca dopełni tego obowiązku poprzez:

  • Faktury i rachunki dokumentujące wszystkie wydatki związane z psem (zakup karmy, sprzętu, usługi weterynaryjne, szkoleniowe itp.), wystawione na firmę Wnioskodawcy.
  • Umowy i zaświadczenia potwierdzające przeznaczenie psa do celów ochrony (np. umowa adopcyjna psa, zaświadczenie lub certyfikat odbycia szkolenia z zakresu obrony).
  • Ewidencję (notatki) dot. wykorzystania psa w działalności - np. opis, że pies przebywa w pomieszczeniu biurowym, reaguje na obcych, był obecny podczas godzin pracy firmy itp.

Tak gromadzona dokumentacja potwierdzi zarówno fakt poniesienia kosztów, jak i ich związek z działalnością. Będzie to również dowód na wyłączne wykorzystanie psa do celów firmowych (brak elementu osobistego). Należy zauważyć, że organy podatkowe nie wskazują szczególnej formy dokumentacji dla tego typu wydatków - obowiązuje ogólna zasada rzetelnego udowodnienia poniesienia kosztu dla celów osiągania przychodów. Wnioskodawca dołoży najwyższej staranności, aby każdy wydatek był należycie udokumentowany zgodnie z wymogami ustawy o PIT (art. 22 ust. 1 w zw. z art. 24d - jeśli dotyczy monitorowania kosztów).

Wnioskodawca podkreśla, że jego sytuacja odpowiada kryteriom z ww. pozytywnych interpretacji.

Pies o dominujących cechach rasy bernardyn, adoptowany w marcu 2025 r., zostanie przeszkolony w zakresie ochrony i będzie utrzymywany w celu stróżowania firmowego majątku. Miejsce przebywania psa (dom podatnika) jest zarazem miejscem prowadzenia działalności, co czyni wydatki na jego utrzymanie związanymi z firmą. Sama okoliczność, że pies znajduje się w miejscu zamieszkania, nie stanowi podstawy do wyłączenia kosztów, o ile dowiedziono firmowego charakteru jego użycia. W interpretacjach podkreśla się, że wydatki typowo osobiste (konsumpcyjne) nie mogą być uznane za związane z działalnością, ale w niniejszym przypadku wykazano, iż wydatki na psa stróżującego nie mają charakteru osobistego, lecz służą zabezpieczeniu przedsiębiorstwa.

Podsumowując, stanowisko Wnioskodawcy znajduje oparcie w aktualnych, korzystnych interpretacjach podatkowych. Wydatki na utrzymanie i szkolenie psa stróżującego, ponoszone przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w miejscu zamieszkania, mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów (art. 22 ust. 1 ustawy o PIT), a przy spełnieniu warunku wyłącznego związku z działalnością. Ponoszenie tych wydatków jest celowe, racjonalne i gospodarczo uzasadnione, gdyż służy zapewnieniu bezpieczeństwa firmowych aktywów, ochronie źródła przychodów i w efekcie przyczynia się do stabilności oraz kontynuacji uzyskiwania przychodów opodatkowanych. Wnioskodawca zobowiązuje się do należytego udokumentowania wydatków i wykazania ich związku z działalnością, wypełniając tym samym wszelkie przesłanki stawiane przez przepisy prawa i organy podatkowe.

W świetle przedstawionych argumentów i przytoczonych interpretacji indywidualnych uznanie stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe jest w pełni uzasadnione.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodów tak, aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodów” zawarte we wskazanym art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Zauważam, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).

W związku z powyższym, kosztem uzyskania przychodu są wszelkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu i nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Podkreślam również, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący tę działalność, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów.

Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów, lecz zawsze związane są z uzyskaniem przychodu z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodu z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła. Koszty te są zatem ściśle i funkcjonalnie przyporządkowane do danego źródła przychodów.

Co warte podkreślenia w kontekście niniejszej sprawy, jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Wskazane przez Pana wydatki związane z utrzymaniem i szkoleniem psa pełniącego w firmie funkcję stróżującą nie zostały wprost wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Jednak fakt, że dany wydatek nie został ujęty w art. 23 ust. 1 tej ustawy, nie uprawnia do automatycznego przyjęcia domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w tym przepisie, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z wyrokiem NSA z 4 kwietnia 2017 r., sygn. akt II FSK 3526/16:

Niezmiennie trzeba mieć na uwadze zasadniczy kwalifikator, jakim jest wpływ wydatku na wielkość osiągniętego przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Wystąpienie tego wpływu (związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem) należy oceniać (badać) ad casum.

Skoro zatem jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, kryterium uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu sprowadza się w istocie do ustalenia, czy mógł się on potencjalnie przyczynić do osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia źródła przychodów bez względu na to, czy ów skutek się ziści. Wykazywany związek przyczynowo-skutkowy powinien mieć charakter obiektywny.

Z opisu sprawy wynika, że:

  • jest Pan osobą fizyczną prowadzącą od listopada 2023 r. działalność gospodarczą w zakresie usług księgowych i doradztwa gospodarczego;
  • w momencie adopcji psa miał Pan zamiar wykorzystania go w charakterze psa stróżującego;
  • pies ma przeważające cechach bernardyna (masa powyżej 50 kg, szerokie łapy, duża głowa, gruba sierść, głośny szczek), budzącą respekt posturę i skutecznie odstrasza podejrzanych przechodniów w trakcie spacerów, a także potencjalnych intruzów na klatce schodowej;
  • planuje Pan planuje poddanie zwierzęcia specjalistycznemu szkoleniu w zakresie ochrony mienia;
  • decyzja o adopcji psa została podjęta w następstwie powzięcia informacji o wcześniejszym włamaniu do wynajmowanego lokalu mieszkalnego (które ma służyć równocześnie jako miejsce prowadzenia działalności) oraz wynikających z tego zdarzenia obaw o bezpieczeństwo przechowywania tam majątku firmowego o poufnych danych;
  • w pomieszczeniu, z którego będzie Pan prowadził działalność gospodarczą, przechowywane będą wartościowe urządzenia elektroniczne (m.in. laptopy oraz zewnętrzne nośniki danych, a także dokumentacja księgowa i bazodanowa Pana biura rachunkowego,
  • pies ma pełnić przede wszystkim funkcje stróża zarówno podczas Pana obecności, jak i nieobecności w lokalu;
  • rola psa polega przede wszystkim na odstraszaniu potencjalnych intruzów oraz reagowaniu w przypadku próby wtargnięcia do lokalu, głównym celem psa nie jest pełnienie funkcji rekreacyjnej ani towarzyszącej.

Na podstawie powołanych przepisów prawa oraz zaprezentowanego opisu sprawy stwierdzam, że stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatki związane z utrzymaniem psa w związku z pełnieniem przez niego funkcji stróżujących (zapobieganie kradzieży sprzętu elektronicznego, danych i dokumentów księgowych) - w zakresie, w jakim służą działalności gospodarczej.

Należy przy tym pamiętać, że to na Panu, jako podmiocie odnoszącym korzyść z faktu zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodu, ciąży obowiązek wykazania związku przyczynowo-skutkowego ponoszonych wydatków z prowadzoną przez Pana pozarolniczą działalnością gospodarczą, jak również obowiązek ich właściwego udokumentowania.

Zatem poniesione oraz planowane do poniesienia przez Pana wydatki związane z utrzymaniem i szkoleniem psa pełniącego w firmie funkcję stróżującą, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w ramach prowadzonej przez Pana pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zaznaczam jednak, że ww. wydatki mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w takiej części, w jakiej pies ten służy na potrzeby prowadzonej działalności, a nie dla celów prywatnych.

Przechodząc natomiast do pytania dotyczącego możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nieodliczonej kwoty VAT wskazać należy, że stosownie zaś do art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:

a) podatek naliczony:

- jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,

- w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

W wydanej dla Pana interpretacji indywidualnej z 13 czerwca 2025 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.305.2025.3.AKA w zakresie podatku od towarów i usług Organ uznał Pana stanowisko za nieprawidłowe stwierdzając, że:

(…) będzie przysługiwało Panu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od wydatków związanych z utrzymaniem psa, lecz jedynie w takiej części, która będzie związana z prowadzoną działalnością opodatkowaną, zgodnie z generalną zasadą, wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy (tj. w zakresie, w jakim towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego). Natomiast, nie będzie miał Pan prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami które nie będą mogły być przypisane do celów prowadzonej przez Pana działalności opodatkowanej podatkiem VAT (tj. wydatkami prywatnymi). Jednocześnie to na Panu będzie spoczywał ciężar rzetelnego rozdziału wydatków dotyczących działalności gospodarczej i wydatków osobistych.

Skoro nie będzie miał Pan prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami, które nie będą mogły być przypisane do celów prowadzonej przez Pana działalności opodatkowanej podatkiem VAT (tj. wydatkami prywatnymi), to nie będzie mógł Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów nieodliczonej kwoty VAT w podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie będzie bowiem spełniona przesłanka pozostawania wydatku w związku z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W zakresie podatku od towarów i usług, którego dotyczy pytanie nr 2 we wniosku, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.