Interpretacja indywidualna - Interpretacja - null

Shutterstock
Interpretacja indywidualna - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 11 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 czerwca 2025 r. (data wpływu 5 czerwca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej również jako: Podatnik) prowadzi pozarolniczą jednoosobową działalność gospodarczą od 2023 roku. Wnioskodawca w ramach swojej działalności pisze kody źródłowe, wytwarza nowe oprogramowanie, analizuje je, implementuje, testuje, utrzymuje, rozwija i modyfikuje, buduje wtyczki do oprogramowania oraz wytwarza dokumentację projektową.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”). Wnioskodawca od 2023 roku opodatkowany jest skalą podatkową.

Podstawę świadczenia wspomnianych powyżej usług stanowi zawarta z Zamawiającym umowa o współpracę. W tym momencie świadczone przez Wnioskodawcę usługi związane są z projektami realizowanymi przez Zamawiającego na rzecz podmiotów trzecich, kontrahentów Zamawiającego. Projekty dotyczą zasadniczo stworzenia nowego, autorskiego oprogramowania działającego osobno lub współdziałającego z oprogramowaniem zaimplementowanym już wcześniej przez kontrahenta Zamawiającego.

W ramach zawartej współpracy Wnioskodawca w praktyce świadczy usługi polegające na:

1)tzw. rutynowych czynnościach programistycznych, takich jak np. implementacja wytworzonego oprogramowania, testowanie, utrzymywanie systemów, prowadzenie dokumentacji projektowej (dalej jako: bieżąca działalność programistyczna), nieskutkujących powstaniem odrębnych utworów w postaci programów komputerowych

– które stanowią nieznaczną cześć pracy Wnioskodawcy i pozostają poza zakresem niniejszego wniosku, oraz

2)tworzeniu na rzecz Zamawiającego autorskich dzieł stanowiących przedmiot ochrony prawa autorskiego w rozumieniu art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: „ustawa o prawie autorskim”) w postaci pisanych od podstaw kodów źródłowych lub też rozwijanie i modyfikacja już istniejących

– tej części świadczonych usług dotyczy przedmiotowy wniosek.

Działania Wnioskodawcy w ramach każdego Projektu wykonywanego na zlecenie Zamawiającego koncentrują się w przeważającym zakresie wokół prac programistycznych realizowanych w zakresie technologii informatycznych (IT), które skutkują powstaniem nowych produktów w postaci aplikacji webowych lub ich części, tj. wprowadzających zupełnie nowe, oryginalne funkcjonalności do danej aplikacji (dalej: „prace rozwojowe”). Czynności te polegają głównie na opracowywaniu algorytmów i pisaniu nowego kodu źródłowego na potrzeby danego Projektu. W praktyce więc prowadzona przez Wnioskodawcę działalność stanowi działalność twórczą. Aby ten stan utrzymać, Podatnik musi stale rozwijać swoją wiedzę tak, aby być cały czas „na bieżąco” z nowościami technologicznymi. Dodatkowo musi on stale, dla każdego tworzonego programu (aplikacji), rozwiązywać teoretyczne i praktyczne problemy, wymyślając unikatowe koncepcje ich rozwiązania. Tylko w ten sposób jest on w stanie dostarczyć Zamawiającemu produkt spełniający wszystkie oczekiwania jego oraz jego kontrahenta, jednocześnie będący jedynym w swoim rodzaju ze względu na zastosowane autorskie rozwiązania. Świadczenie przedmiotowych usług wymaga zatem ciągłego poszerzania i zdobywania wiedzy, aby oprogramowanie, które Wnioskodawca dostarcza było unikatowe oraz oczywiście jak najlepszej jakości. Dlatego też utwory powstałe w toku świadczenia tychże usług stanowią dzieła oryginalne, w stosunku do których Wnioskodawcy przysługują pełne autorskie prawa majątkowe. Na mocy postanowień umowy zawartej z Zamawiającym prawa te przechodzą na Zamawiającego w chwili utrwalenia utworu lub jego części Zamawiającemu. Autorskie oprogramowanie tworzone i ewentualnie modyfikowane przez Wnioskodawcę w ramach Projektów, stanowią utwór/utwory/ich części podlegający/podlegające ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim (art. 74 tejże ustawy). Zakresem niniejszego wniosku objęte są więc jedynie twórcze działania Wnioskodawcy, które dotyczą bezpośrednio prowadzonych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych wykonywanych celem wytworzenia praw autorskich (dochody z pozostałej części świadczonych przez Wnioskodawcę usług, jeśli takowe występują, nie są zaliczane do tzw. ulgi IP Box).

Prowadzone od 2023 roku przez Wnioskodawcę prace rozwojowe są wykonywane w sposób zaplanowany, zorganizowany, systematyczny i ciągły przy użyciu odpowiedniego zaplecza sprzętowego – taki stan jest kontynuowany aktualnie, jak i będzie również kontynuowany w przyszłości. Ze względu na istotę każdego Projektu, prace rozwojowe Wnioskodawcy koncentrują się wokół zwiększania zasobów posiadanej wiedzy oraz jej wykorzystywania w praktyce do tworzenia nowych zastosowań i funkcjonalności dostarczanych przez Wnioskodawcę Zamawiającemu rozwiązań. Prowadzone prace rozwojowe bazują na autorskich pomysłach Wnioskodawcy wykonywanych w określonym celu – przy uwzględnieniu jedynie ogólnych wytycznych Zamawiającego (lub jego kontrahenta) co do danej zupełnie nowej funkcjonalności już wdrożonego programu (aplikacji) czy całego oprogramowania. Prace takie obejmują czynności programistyczne, takie jak autorskie tworzenie kodu źródłowego oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych, uprzednio opracowanych rozwiązań programistycznych. Wskazane prace charakteryzują się wysoką unikatowością, indywidualnością oraz oryginalnością, w żadnej mierze nie stanowiąc rutynowych zmian dokonywanych okresowo w funkcjonującym już systemie. W praktyce na co dzień Wnioskodawca musi w drodze doświadczeń oraz testów zdobywać, poszerzać i łączyć posiadaną wiedzę tak, aby następnie móc wykorzystywać ją przy tworzeniu lub modyfikowaniu wskazanego oprogramowania lub jego coraz to nowszych i oryginalnych funkcjonalności.

Za wykonywanie opisywanych w niniejszym wniosku usług Wnioskodawca otrzymuje comiesięczne wynagrodzenie, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich do wytwarzanych utworów na polach eksploatacji wskazanych w zawartej z Zamawiającym umowie. Na fakturze wystawianej przez Podatnika wykazana jest co do zasady jedna pozycja odnosząca się do sumy wynagrodzenia za świadczone usługi, bez względu na to, czy czas ten był poświęcony tylko na tworzenie autorskich dzieł, czy też w jakimś nieznacznym zakresie na ww. bieżącą działalność programistyczną. Można więc powiedzieć, że taka sama jest wysokość wynagrodzenia za godzinę świadczenia usług w ramach bieżącej działalności programistycznej oraz za godzinę świadczenia usług wiążących się z wytworzeniem odrębnych praw do autorskich programów komputerowych (które odpowiada wynagrodzeniu za przeniesienie praw autorskich do tychże utworów), a wynagrodzenie za przeniesienia praw autorskich do utworów zawiera się finalnie w cenie świadczonej usługi. Wynagrodzenie wypłacane jest na podstawie ww. faktury, zgodnie z przedstawianym Zamawiającemu comiesięcznie raportem czasu wykonywania usług. We wskazanym raporcie wyodrębniony jest czas poświęcony na świadczenie bieżącej działalności programistycznej oraz czas poświęcony na świadczenie usług w ramach opisywanych prac rozwojowych (tj. ta druga część wynagrodzenia za usługi odpowiada w praktyce wynagrodzeniu za przeniesienie praw autorskich do wytworzonych utworów).

Zadaniem Wnioskodawcy jest zatem tworzenie nowego oprogramowania lub dodawania do istniejących już aplikacji zupełnie nowych funkcjonalności, a jedynie wyjątkowo modyfikowanie czy naprawianie utworzonych uprzednio programów – w ramach opisywanych Projektów. Jeżeli chodzi zaś o te wyjątkowe sytuacje stanowiące rozwój istniejącego już oprogramowania, to w efekcie prac Podatnika powstają nowe funkcjonalności, które stanowią pewną „nakładkę” na istniejące już oprogramowanie w ramach opisywanych Projektów – komunikując się z nim i je ulepszając. W przypadku, gdy Wnioskodawca modyfikuje/ulepsza oprogramowanie lub jego część (nawet takie, które sam wcześniej stworzył), w wyniku podjętych przez niego czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania program lub jego część składowa (tj. nowe, kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zatem także w tym przypadku Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe do tych nowo utworzonych „części składowych” oprogramowania, których celem jest modyfikacja starszego oprogramowania. Następnie całość praw do takiego nowo utworzonego programu (nowej funkcjonalności) przechodzi – podobnie jak w przypadku zupełnie nowych programów – na Zamawiającego.

Może zdarzyć się też tak, że nie w przypadku każdego Projektu Wnioskodawca samodzielnie wykonuje wszystkie prace programistyczne – czasem Zamawiający powołuje specjalny zespół programistyczny do wykonania danego Projektu. W przypadku takiej współpracy, podział zadań pomiędzy poszczególnych programistów dokonywany jest wewnątrz zespołu. Ponieważ współtworzony w ramach danego Projektu system składa się z poszczególnych samodzielnych elementów składowych, prawa autorskie do tych elementów przysługują temu programiście, który je napisał/zaprojektował. Zatem przysługują Wnioskodawcy autorskie prawa majątkowe do tych nowo utworzonych elementów składowych większego oprogramowania w ramach danego Projektu. Następnie – w ramach postanowień umownych – całość praw autorskich do nich przechodzi na Zamawiającego w ramach wykonywania ww. usług (następuje tzw. komercjalizacja).

W związku z prowadzeniem tak zarysowanych prac rozwojowych Wnioskodawca jest zmuszony do ponoszenia (albo może być w przyszłości) m.in.:

1)wydatków na uzyskanie dostępu do niezbędnego do wykonywania działań programistycznych oprogramowania komputerowego;

2)wydatków na nabycie sprzętu komputerowego (komputera, dysku twardego, podzespołów komputerowych, klawiatury czy myszki);

3)wydatków na zakup specjalistycznych publikacji z zakresu IT i udziału w szkoleniach;

4)wydatków na zakup samochodu (jego amortyzacji), którym jeździ na spotkania z kontrahentami i kosztów jego użytkowania;

5)kosztów księgowości.

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich przynależnych innym podmiotom.

W zakresie ww. wydatków Wnioskodawca wyjaśnia, że w celu prowadzenia działalności w zakresie IT oraz szczególnie świadczenia usług w ramach opisywanych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych jest on zmuszony do ponoszenia wydatków na nabycie dostępu do niezbędnych do wykonywania działań programistycznych programów komputerowych w formie np. licencji – lub subskrypcji – opłacanych miesięcznie lub rocznie. Podatnik prowadząc własną firmę niejednokrotnie jest zobowiązany do zakupu licencji, która zezwala mu na wykorzystywanie oprogramowania komputerowego w firmie na określonych warunkach. Przedmiotowe koszty dotyczą bezpośrednio oprogramowania, które umożliwia Wnioskodawcy prowadzenie prac rozwojowych wskazanych w opisie stanu faktycznego. Bez tego oprogramowania, stanowiącego narzędzie pracy Wnioskodawcy (w sektorze IT), praktycznie niemożliwe albo znacznie utrudnione mogłoby się okazać wytwarzanie konkretnych przedmiotów kwalifikowanych praw własności intelektualnej na niektórych Projektach.

W tym samym celu Wnioskodawca jest zmuszony do ponoszenia także wydatków na nabycie sprzętu komputerowego, który jest/będzie Wnioskodawcy fizycznie niezbędny do wykonywania czynności programowania w obszarze IT (pisania kodu źródłowego) – czyli także wytwarzania przedmiotów kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Sprzęt w postaci komputera, podzespołów komputerowych, dysku twardego, klawiatury czy myszki umożliwia Wnioskodawcy wytwarzanie kodu źródłowego (tj. tworzenie, rozwijanie lub ulepszanie oprogramowania) – bez tego typu sprzętu zaprojektowanie rozwiązania, napisanie kodu, przetestowanie i finalne stworzenie programu komputerowego nie byłoby w ogóle możliwe. Są to bowiem najważniejsze narzędzia pracy Wnioskodawcy. Dodatkowo w związku z profilem działalności Wnioskodawcy w dynamicznie zmieniającym się sektorze IT oraz prowadzonymi pracami rozwojowymi Wnioskodawca jest zmuszony do ponoszenia wydatków na zakup specjalistycznych publikacji z zakresu IT oraz odbywania szkoleń z tego zakresu. Ponieważ opisane Projekty są pod wieloma aspektami innowacyjne oraz m.in. dlatego, że względy bezpieczeństwa dla finalnego odbiorcy oprogramowania grają niezwykle istotną rolę, Wnioskodawca musi stale podnosić swoją wiedzę i rozwijać umiejętności. W praktyce prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w sektorze IT stanowi działalność twórczą. Aby ten stan utrzymać, Wnioskodawca musi stale rozwijać swoją wiedzę tak, aby być cały czas „na bieżąco” z nowościami technologicznymi, szczególnie w dziedzinie programowania. Dodatkowo Wnioskodawca musi stale, dla każdego tworzonego oprogramowania, rozwiązywać teoretyczne i praktyczne problemy, wymyślając unikatowe koncepcje ich rozwiązania. Tylko w ten sposób Wnioskodawca jest w stanie dostarczyć Zamawiającemu produkt spełniający oczekiwania jego oraz jego kontrahentów, jednocześnie będący jedynym w swoim rodzaju ze względu na zastosowane autorskie rozwiązania oraz na tyle innowacyjny, że powstające oprogramowanie można określić jako nowatorskie. Świadczenie ww. usług wymaga zatem ciągłego poszerzania i zdobywania wiedzy, aby oprogramowanie było jak najlepszej jakości. Zatem takie koszty mają bezpośrednie odzwierciedlenie w tworzonym oprogramowaniu. W związku z tym Wnioskodawca zamierza obecnie/w przyszłości uwzględnić w lit. a wskaźnika nexus wydatki na zakup publikacji branżowych z zakresu IT i odbywanie szkoleń z zakresu IT.

Podsumowując, bez sprzętu w postaci komputera oraz np. oprogramowania umożliwiającego pisanie kodu źródłowego, dostępu do środków zdalnego porozumiewania na odległość Wnioskodawca praktycznie nie mógłby świadczyć usług programistycznych w obszarze IT i w związku z tym osiągnięcie opisywanego przychodu nie byłoby możliwe. Wskazane okoliczności świadczą niewątpliwie o bezpośrednim powiązaniu wskazanych kosztów z wytwarzaniem oprogramowania.

Oprócz tego Podatnik będzie również ponosił koszty pośrednie, takie jak wydatki na zakup samochodu (jego amortyzacji), kosztów jego użytkowania, kosztów prowadzenia księgowości, materiałów biurowych.

W związku z tak przedstawionym opisem stanu faktycznego Wnioskodawca zamierza w rocznych zeznaniach podatkowych skorzystać z wprowadzonych przepisów umożliwiających zastosowanie 5% stawki opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT) – w stosunku do przychodów z tytułu usług związanych z opisanymi powyżej pracami rozwojowymi w ramach realizowanych Projektów.

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie wskazać, że prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i nie ma obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a w związku z tym, stosując omawiane rozwiązanie, wykazuje na bieżąco, tj. od początku świadczenia usług w ramach opisywanych powyżej prac rozwojowych wymagane przepisami prawa dane i informacje dotyczące opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w odrębnej ewidencji księgowej do celów IP Box (zgodnie z wymogiem z art. 30cb ust. 1 i 2 ustawy o PIT). Prowadzona ewidencja wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde kwalifikowane IP w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Przedmiotowa ewidencja jest (i będzie w przyszłości) zgodna z wytycznymi wskazanymi w objaśnieniach opublikowanych przez Ministerstwo Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących stosowania przepisów przyznających preferencyjne opodatkowanie 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (dalej: „Objaśnienia”).

Uzupełnienie wniosku

Wnioskodawca doprecyzował, że pod pojęciem „oprogramowania” należy rozumieć programy komputerowe.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca samodzielnie wytworzył poniższe programy komputerowe i wytworzył do nich prawa autorskie. Są to autorskie rozszerzenia i komponenty integrujące lub rozbudowujące funkcjonalności systemów. Każdy z poniższych programów komputerowych powstał w drodze prac twórczych.

A.Programy komputerowe w obszarze (...):

·Moduł (...);

·Moduł (...);

·Moduł (...);

·Dedykowane rozwiązania dla (...).

B.Programy komputerowe w obszarze (...):

·Moduł (...).

C.Programy komputerowe w obszarze (...):

·Moduł (...);

·Moduł (...).

Nowy i ulepszony charakter produktów nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do produktów.

Wniosek dotyczy 2023 r. oraz lat kolejnych.

Dochody w latach kolejnych będą uzyskiwane w takich samych okolicznościach.

Wyjaśniając, jakie konkretne działania zmierzające do rozwijania/modyfikowania (jakiego „programu komputerowego”) Wnioskodawca podejmuje w celu realizacji projektu, w ramach którego będzie tworzyć, rozwijać i modyfikować program komputerowy, Wnioskodawca wskazał, że zaprojektowanie i implementacja nowych funkcji zwiększających efektywność procesów biznesowych klientów, takich jak (...). Udoskonalenie istniejących rozwiązań poprzez poprawę stabilności, optymalizację wydajności oraz zwiększenie użyteczności interfejsu użytkownika. Wprowadzenie innowacyjnych mechanizmów, takich jak (...).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe głównie w środowisku systemów (...) – zarówno w (...). Tworzenie, rozwijanie i modyfikowanie programów dotyczy funkcjonalności (...).

Technologie informatyczne i narzędzia stosowane w procesie wytwarzania:

Dla (...):

·Język programowania: (...).;

·Środowisko: (...);

·Baza danych: (...);

·Systemy (...);

·Testowanie: testy manualne.

Dla (...):

·Języki i technologie: (...);

·Tworzenie pluginów i rozszerzeń: (...);

·Integracje: (...);

·Testowanie i debugowanie: (...).

Przedmiot modyfikacji i rozwoju programów komputerowych:

Tworzenie i rozwój programów obejmuje m.in.:

• projektowanie i implementację rozszerzeń funkcjonalnych systemów;

• integracje z zewnętrznymi systemami;

• automatyzację procesów wewnętrznych (np. (...));

• rozbudowę warstwy użytkownika ((...));

• rozwój raportowania i eksportów danych (np. (...)).

Nowe koncepcje i rozwiązania stosowane w działalności:

W ostatnim czasie Wnioskodawca wdrożył i rozwijał następujące nowoczesne rozwiązania technologiczne:

·(...): do (...);

·(...): zautomatyzowane (...);

·(...): tworzenie (...);

·(...): jako (...);

·Praca w (...).

Wyjaśniając, co powoduje, że wytworzone nowe oprogramowanie lub usprawnione w znacznym stopniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy, na czym polega oryginalność tego programu komputerowego, Wnioskodawca wskazał, że działania w ramach każdego Projektu koncentrują się w przeważającym zakresie wokół prac programistycznych realizowanych w zakresie technologii informatycznych (IT), które skutkują powstaniem nowych produktów w postaci aplikacji webowych lub ich części, tj. wprowadzających zupełnie nowe, oryginalne funkcjonalności do danej aplikacji. Czynności te polegają głównie na opracowywaniu algorytmów i pisaniu nowego kodu źródłowego na potrzeby danego projektu. W praktyce więc prowadzona przez Wnioskodawcę działalność stanowi działalność twórczą, jako że funkcjonalności takie w danej aplikacji wcześniej nie istniały.

Wyjaśniając, zastosowanie jakich technologii informatycznych (rozwiązań, narzędzi) powoduje, że „program komputerowy” po jego wytworzeniu lub modyfikacji różni się od rozwiązań już funkcjonujących, Wnioskodawca wskazał, że autorskie tworzenie kodu źródłowego oraz weryfikacja, modyfikacja i udoskonalanie dostępnych, uprzednio opracowanych rozwiązań programistycznych. Wskazane prace charakteryzują się wysoką unikatowością, indywidualnością oraz oryginalnością, w żadnej mierze nie stanowiąc rutynowych zmian dokonywanych okresowo w funkcjonującym już systemie. W praktyce na co dzień Wnioskodawca musi w drodze doświadczeń oraz testów zdobywać, poszerzać i łączyć posiadaną wiedzę tak, aby następnie móc wykorzystywać ją przy tworzeniu lub modyfikowaniu wskazanego oprogramowania lub jego coraz to nowszych i oryginalnych funkcjonalności i różni się od funkcjonujących u Wnioskodawcy rozwiązań.

Przy planowaniu i realizacji poszczególnych projektów programistycznych Wnioskodawca wyznaczył sobie następujące cele rozwojowe:

-Cele w zakresie rozwoju funkcjonalności:

·Zaprojektowanie i implementacja nowych funkcji (...);

·Udoskonalenie istniejących rozwiązań poprzez poprawę stabilności, optymalizację wydajności oraz zwiększenie użyteczności interfejsu użytkownika;

·Wprowadzenie innowacyjnych mechanizmów, takich jak (...).

-Cele jakościowe i technologiczne:

·Zastosowanie nowoczesnych narzędzi i metodologii programistycznych, w tym (...);

·Utrzymanie wysokiego poziomu bezpieczeństwa i zgodności z wymaganiami biznesowymi i prawnymi klientów.

-Cele biznesowe i organizacyjne:

·Zapewnienie skalowalności i elastyczności tworzonych rozwiązań, aby mogły rosnąć wraz z rozwojem działalności klientów;

·Minimalizacja kosztów wdrożenia i utrzymania poprzez zastosowanie gotowych komponentów oraz efektywną integrację systemów;

·Wzmacnianie pozycji konkurencyjnej poprzez oferowanie unikalnych, autorskich rozwiązań odpowiadających na specyficzne potrzeby rynku.

Źródła finansowania prac rozwojowych:

Prace nad nowymi, ulepszonymi i rozwiniętymi programami komputerowymi były finansowane przede wszystkim z środków pochodzących z projektów realizowanych na zlecenie klientów tzw. prace kontraktowe.

Wyjaśniając, jakie konkretnie cele zostały osiągnięte w poszczególnych latach, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania, Wnioskodawca wskazał:

-2023 rok:

Cel: Stworzenie i wdrożenie (...).

·Rozwiązanie: Dedykowane rozszerzenia (...)

·Zasoby:

oLudzkie: praca własna (samodzielna);

oRzeczowe: środowisko programistyczne, narzędzia programistyczne (...).;

oFinansowe: finansowanie przez klienta.

Cel: Opracowanie (...).

·Rozwiązanie: stworzenie rozszerzeń programistycznych, (...);

·Zasoby:

oLudzkie: praca własna, konsultacje z zespołem sprzedaży klienta;

oRzeczowe: (...);

oFinansowe: finansowanie przez klienta.

-2024 rok:

Cel: Implementacja (...).

·Rozwiązanie: Rozbudowa systemu o funkcjonalność (...);

·Zasoby:

oLudzkie: samodzielna realizacja;

oRzeczowe: środowisko (...), narzędzia testowe (...);

oFinansowe: finansowanie przez klienta.

Cel: Rozszerzenia wspierające (...).

·Zasoby:

oLudzkie: samodzielna realizacja;

oRzeczowe: środowisko (...), narzędzia programistyczne (...)L.;

oFinansowe: finansowanie przez klienta.

Cel: Stworzenie narzędzi dla (...).

·Rozwiązanie: integracje z (...);

·Zasoby: jak wyżej.

Cel: Opracowanie kolejnych funkcji dla (...).

·Rozwiązanie: stworzenie rozszerzeń programistycznych, przepływy automatyczne;

·Zasoby:

oLudzkie: praca własna, konsultacje z zespołem sprzedaży klienta;

oRzeczowe: środowisko (...), platformy (...), narzędzia programistyczne (...);

oFinansowe: finansowanie przez klienta.

-2025 rok (dotychczasowe osiągnięcia):

Cel: Integracja (...).

·Rozwiązanie: Rozszerzenia (...), (...), narzędzia programistyczne (...);

·Zasoby:

oLudzkie: samodzielna praca + konsultacje z zespołem klienta;

oRzeczowe: środowisko (...);

oFinansowe: finansowanie przez klienta.

Wyjaśniając, na czym polega systematyczność w odniesieniu do podejmowanych działań w zakresie opisanych we wniosku czynności, Wnioskodawca wskazał, że w związku z tym, iż opisane działania są i będą stałym elementem prac Wnioskodawcy, nie są one incydentalne ani jednorazowe, a przed przystąpieniem do każdego takiego działania (projektu) Podatnik ustala plan i harmonogram prac, czas trwania danego projektu oraz prowadzi ewidencję tych prac należy uznać, iż wskazana działalność jest prowadzona w sposób zaplanowany i systematyczny.

W ramach prowadzonej działalności programistycznej, na początku każdego roku lub etapu projektu Wnioskodawca opracowywał harmonogramy prac rozwojowych i wdrożeniowych dla poszczególnych programów komputerowych. Harmonogramy były planowane w zależności od złożoności danego rozwiązania, oczekiwań klienta oraz dostępności zasobów technicznych i czasowych. Poniżej zestawienie planów oraz ich realizacji:

-2023 r.:

Integracja z (...)

·Harmonogram:

oSierpień-wrzesień: analiza wymagań (...) i projektowanie (...);

oPaździernik: implementacja (...);

oListopad: testy i poprawki;

oGrudzień: wdrożenie u klienta.

·Realizacja: zrealizowano zgodnie z planem, rozwiązanie zostało zaimplementowane w środowisku produkcyjnym.

Automatyzacja (...)

·Harmonogram:

oSierpień: analiza potrzeb zespołu (...);

oWrzesień-październik: budowa (...);

oListopad-grudzień: testy użytkownika i wdrożenie.

·Realizacja: zakończona zgodnie z harmonogramem, rozwiązanie wdrożone i używane na co dzień.

-2024 r.:

(...)

·Harmonogram:

oStyczeń-luty: analiza (...);

oMarzec: implementacja (...);

oKwiecień: testy z (...);

oMaj: wdrożenie w środowisku klienta.

·Realizacja: zrealizowano w całości, harmonogram utrzymany.

Funkcje dla (...):

·Harmonogram:

oStyczeń: analiza kolejnych potrzeb zespołu (...);

oLuty-marzec: budowa (...);

oKwiecień-maj: testy użytkownika i wdrożenie.

·Realizacja: zakończona zgodnie z harmonogramem, rozwiązanie wdrożone i używane na co dzień

Funkcje dla (...)

·Harmonogram:

oMaj: projekt (...);

oCzerwiec-lipiec: implementacja i testy;

oSierpień: uruchomienie w środowisku produkcyjnym;

oWrzesień-październik: opracowanie kolejnych kampanii po testach klienta;

oListopad-grudzień: testy i uruchomienie w środowisku produkcyjnym.

·Realizacja: harmonogram zrealizowany w całości

Rozwiązania dla (...)

·Harmonogram:

oSierpień-wrzesień: projektowanie funkcjonalności (...);

oPaździernik-listopad: implementacja, testy;

oGrudzień: wdrożenie modułu.

·Realizacja: harmonogram zrealizowany w całości

-2025 r. (do maja – dotychczasowe wykonanie)

Integracja (...)

·Harmonogram:

oStyczeń: analiza (...);

oLuty-marzec: implementacja (...);

oKwiecień: testy manualne i integracyjne;

oMaj: rollout dla (...).

·Realizacja: do maja 2025 – zakończono zgodnie z planem

Podsumowanie:

W latach 2023-2025 harmonogramy projektowe były opracowywane indywidualnie dla każdego programu komputerowego lub zestawu funkcjonalności. Wszystkie z zadań zostały zrealizowane w zaplanowanych ramach czasowych, z drobnymi przesunięciami wynikającymi z rozszerzenia wymagań po stronie klienta. Każdy z tych projektów zakończył się wdrożeniem nowego lub ulepszonego rozwiązania w środowisku produkcyjnym klienta.

Przed rozpoczęciem realizacji poszczególnych programów komputerowych Wnioskodawca posiadał zakres wiedzy teoretycznej i praktycznej, który stanowił podstawę do samodzielnej pracy deweloperskiej. W szczególności:

-Wiedza techniczna i programistyczna:

·Znajomość języków programowania: (...);

·Umiejętność tworzenia i edytowania rozszerzeń.

-Doświadczenie projektowe:

·Praktyczne doświadczenie zdobyte w trakcie wcześniejszych projektów wdrożeniowych i deweloperskich, zarówno w roli samodzielnego developera, jak i członka zespołu projektowego;

·Znajomość praktycznych problemów występujących u klientów oraz sposobów ich rozwiązywania.

-Dokumentacja i zasoby techniczne:

·Dostęp do oficjalnej dokumentacji (...);

·Korzystanie ze źródeł społecznościowych (np. (...)), które wspierały rozwiązywanie problemów technicznych i poszerzanie wiedzy.

-Znajomość metodyk projektowych i narzędzi:

·Wiedza z zakresu metodyk zwinnych (Agile, Serum), co pozwalało efektywnie planować i realizować iteracyjne rozwijanie oprogramowania;

·Umiejętność korzystania z systemów (...).

W ramach prowadzonej działalności związanej z tworzeniem, rozwijaniem, testowaniem i wdrażaniem rozwiązań Wnioskodawca na bieżąco wykorzystuje i rozwija zarówno wiedzę techniczną, jak i umiejętności analityczne oraz projektowe. W szczególności są to:

-Wiedza techniczna z zakresu programowania:

·Znajomość języków programowania i skryptowych: (...);

·Tworzenie oraz rozwijanie rozszerzeń, dodatków, raportów, integracji z systemami zewnętrznymi (np. za (...));

·Projektowanie i implementacja logiki biznesowej, integracji oraz automatyzacji procesów.

-Zarządzanie cyklem życia oprogramowania:

·Praca z systemami (...);

·Tworzenie dokumentacji technicznej, scenariuszy testowych, a także przeprowadzanie testów.

-Wiedza funkcjonalna:

·Znajomość procesów biznesowych klientów w obszarach takich jak (...);

·Umiejętność dostosowywania systemu do potrzeb użytkowników biznesowych i wdrażania spersonalizowanych rozwiązań.

-Umiejętności analityczne i projektowe:

·Analiza potrzeb klienta i przekładanie ich na rozwiązania techniczne;

·Modelowanie danych i procesów, tworzenie specyfikacji funkcjonalnych i technicznych;

·Konsultacje z użytkownikami końcowymi i dostosowywanie systemu do zmieniających się wymagań.

-Rozwój wiedzy produktowej i śledzenie zmian technologicznych:

·Aktywne korzystanie z zasobów (...) i dokumentacji technicznej

-Umiejętności miękkie:

·Współpraca z zespołami projektowymi i klientami;

·Zarządzanie zadaniami, komunikacja z interesariuszami oraz umiejętność pracy w dynamicznym środowisku projektowym.

Tworzone, rozwijane i modyfikowane przez Wnioskodawcę produkty i usługi programistyczne są oparte na kompleksowym zestawie rozwiązań wiedzowych, technologicznych i programistycznych, których zastosowanie umożliwia budowę wydajnych, bezpiecznych i skalowalnych rozwiązań informatycznych. W szczególności są to:

Rozwiązania wiedzowe:

·Znajomość procesów biznesowych w obszarach takich jak (...) – co umożliwia projektowanie rozwiązań dostosowanych do potrzeb użytkowników końcowych;

·Zasady modelowania (...);

·Metodyka tworzenia oprogramowania w modelu iteracyjnym (agile/scrum), analiza wymagań, dokumentowanie rozwiązań.

Rozwiązania techniczne i technologiczne:

·Język (...) – stosowany do tworzenia rozszerzeń i aplikacji;

·(...) z rozszerzeniem oraz (...);

·Kontenery (...) – używane do lokalnego uruchamiania środowisk testowych;

·(...) – jako baza danych systemu;

·.(...) – do pisania (...);

·(...) – do rozszerzeń interfejsu użytkownika;

·(...) – integracje z systemami zewnętrznymi.

Uniwersalne technologie wykorzystywane w projektach:

(...) – do automatyzacji procesów, tworzenia aplikacji niskokodowych oraz raportów;

(...) – do zarządzania kodem źródłowym, automatyzacji procesów oraz prowadzenia projektów;

(...) – do modelowania danych i budowy aplikacji w (...).

Rozwiązania programistyczne i architektoniczne:

Modularne podejście do budowy rozwiązań – każda funkcjonalność stanowi niezależny komponent, co pozwala na rozbudowę i testowanie;

Programowanie defensywne – zapewniające stabilność kodu w różnych scenariuszach danych;

Testy – wspierające jakość oraz bezpieczeństwo zmian;

(...) z automatycznymi buildami – pozwalające na efektywne wdrażanie i aktualizacje.

Wnioskodawca potwierdził, że efekty jego samodzielnej pracy, które nazywa odpowiednio „Oprogramowaniem”/„programem komputerowym” zawsze są to i będą odrębne programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i Wnioskodawcy przysługują prawa majątkowe autorskie.

Wyjaśniając, czy efekty pracy Wnioskodawcy: „programy komputerowe" zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Wnioskodawca wskazał:

a)Tak, utwory zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

b)Utwory nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

c)Utwory nie są jedynie techniczną, a twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.

Wnioskodawca potwierdził, że w każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania utworów – efekty jego prac są/były/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca doprecyzował, że uzyskuje dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 2) oraz potwierdził, że „przeniesienie” majątkowych praw autorskich do programu komputerowego każdorazowo (zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania/udoskonalania/modyfikowania utworów), następuje/będzie następowało zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca pracuje głównie samodzielnie, ale też i w zespołach programistycznych, w zależności od charakteru i skali realizowanego projektu.

Zespoły składają się między innymi z (...). Praca zespołowa odbywa się najczęściej w środowiskach wykorzystujących Agile/Scrum, z użyciem narzędzi takich jak (...). Zespoły te mogą być organizowane zarówno po stronie klienta, jak i w ramach współpracy z partnerami wdrożeniowymi. W takich przypadkach Wnioskodawca uczestniczy również w spotkaniach projektowych (daily, sprint planning, retro).

Pomimo uczestnictwa innych developerów w zespołach projektowych – praca jest samodzielna, ponieważ każdy programuje inny moduł aplikacji, inną funkcjonalność, a czasem programuje całą aplikację samodzielnie.

Wnioskodawca osiąga dochód z tytułu odsprzedania prawa majątkowego do części/fragmentu/elementu, który powstał w efekcie jego pracy twórczej.

Wnioskodawca potwierdził, że w przypadku, gdy osiąga dochód z tytułu odsprzedania prawa majątkowego do części/fragmentu/elementu, który stworzył w efekcie pracy twórczej, to ta część/fragment/element jest odrębnym programem komputerowym podlegającym ochronie określnej w z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Prawo własności intelektualnej do prac Wnioskodawcy przechodzi na Zamawiającego na podstawie zawartej z Zamawiającym umowy o świadczenie usług.

Wnioskodawca wskazał konkretne wydatki ponoszone jako koszty użytkowania samochodu: są to koszty amortyzacji samochodu, zakupu paliwa, koszty przeglądów, wymiany opon oraz koszty materiałów biurowych: są to koszty związane z zakupem długopisów, ołówków, notatników, kalendarzy, karteczek samoprzylepnych, zakreślaczy.

Wnioskodawca potwierdził, że w odniesieniu do wydatków, które ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, że wszystkie wymienione we wniosku wydatki są kosztami uzyskania przychodu funkcjonalnie związanymi z przychodami osiąganymi z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które przyczyniły się do powstania takiego przychodu.

Od 22 sierpnia 2023 r. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazał, że ustala wskaźnik Nexus według wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Pytania (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

1.Czy autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, spełnia przesłanki do uznania go za wytwarzane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 38, w zw. art. 5a pkt 40 ustawy o PIT?

2.Czy wskazane przez Wnioskodawcę kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskiwane w ramach opisanego we wniosku stanu faktycznego mogą być opodatkowane stawką 5% zgodnie z treścią art. 30ca ust. 1 w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3.Czy Podatnik przyjmuje prawidłową metodologię w zakresie obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, w szczególności czy wskazane we wniosku koszty bezpośrednie (m.in. wydatki na uzyskanie dostępu do niezbędnego do wykonywania działań programistycznych oprogramowania komputerowego; wydatki na nabycie sprzętu komputerowego, wydatki na zakup specjalistycznych publikacji z zakresu IT i szkoleń), o ile zostaną faktycznie poniesione, mogą zostać zakwalifikowane w całości lub odpowiedniej proporcji jako składniki wzoru oznaczone literą „a”?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

Ad. 1)

Autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, spełnia przesłanki do uznania go za wytwarzane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 38, w zw. z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania ze wskazanej w opisie stanu faktycznego preferencji podatkowej jest wymóg prowadzenia przez Podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z treścią art. 5a pkt 38 ustawy o PIT przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a.badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668 z późn. zm.),

b.badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 z późn. zm.) badania naukowe są działalnością obejmującą:

1.badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2.badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Wykonywane przez Wnioskodawcę prace, o których mowa w niniejszym wniosku, spełniają przesłanki wskazane w przytoczonej powyżej definicji działalności rozwojowej. W jej myśl za prace rozwojowe uznane powinny być m.in. wszelkie prace wykorzystujące dostępną wiedzę i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów lub procesów. W praktyce na co dzień Wnioskodawca musi w drodze doświadczeń oraz testów zdobywać, poszerzać i łączyć posiadaną już wiedzę tak, aby następnie móc wykorzystywać ją przy tworzeniu nowych programów lub opracowywaniu nowych funkcjonalności do już istniejących programów. Zdaniem Wnioskodawcy, opisane we wniosku czynności i prace, które polegają m.in. na projektowaniu, opracowywaniu rozwiązań i tworzeniu kodów źródłowych mieszczą się w zakresie tak ujmowanej działalności rozwojowej. Bezpośrednim celem wskazanych prac jest bowiem właśnie tworzenie nowego oprogramowania lub nowych funkcjonalności do już istniejących programów.

Co więcej, z przytoczonych definicji wynika, że wskazana w przedmiotowym wniosku działalność Wnioskodawcy spełnia jednocześnie przesłanki do uznania jej za działalność badawczo-rozwojową, ponieważ:

1.ma charakter twórczy – w związku z tym, iż opisana we wniosku działalność Podatnika jest nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru;

2.jest podejmowana w systematyczny sposób – w opublikowanych przez Ministerstwo Finansów Objaśnieniach, znalazły się wytyczne dotyczące tego warunku, zgodnie z którymi „Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany (...)”; w związku z tym, iż opisane działania są i będą stałym elementem prac Wnioskodawcy, nie są one incydentalne ani jednorazowe, a przed przystąpieniem do każdego takiego działania (projektu) Podatnik ustala plan i harmonogram prac, czas trwania danego projektu oraz prowadzi ewidencję tych prac należy uznać, iż wskazana działalność jest prowadzona w sposób zaplanowany i systematyczny spełniając wskazaną przesłankę;

3.ma określony cel – jako nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań; tworzenie autorskich programów komputerowych przez Wnioskodawcę w ramach podejmowanych w danym Projekcie działań ma na celu wytworzenie nowych koncepcji, które w sposób oczywisty przyczyniają się do wzbogacenia istniejącej wiedzy czy tworzenia nowych zastosowań, spełniając i tę przesłankę; zdaniem Podatnika, kody źródłowe, które wytwarza bez wątpienia stanowią nowe oprogramowanie lub co najmniej nowe, unikatowe funkcjonalności istniejącego już oprogramowania; finalny produkt (po realizacji każdego Projektu) jest bowiem produktem innowacyjnym, praktycznie jedynym w swoim rodzaju oferującym konkretne funkcjonalności przy zachowaniu określonego poziomu bezpieczeństwa; tak więc twórcze działania podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach Projektów spełniają przesłanki działalności badawczo-rozwojowej określonej w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT; jako że efektem tych działań jest kod źródłowy programu komputerowego należy stwierdzić, że Podatnik wytwarza jednocześnie chronione prawa własności intelektualnej.

Z wymienionych wyżej powodów należy zatem uznać, że prace wykonywane przez Wnioskodawcę spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w myśl art. 5a pkt 38 w zw. art. 5a pkt 40 ustawy o PIT. Dlatego też autorskie oprogramowanie, o którym mowa w opisie stanu faktycznego, spełnia przesłanki do uznania go za wytwarzane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 38 w zw. art. 5a pkt 40 ustawy o PIT.

Ad. 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane przez niego kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskiwane w ramach opisanego we wniosku stanu faktycznego mogą być opodatkowane stawką 5% zgodnie z treścią art. 30ca ust. 1 w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT w aktualnym brzmieniu, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ustawy. W myśl tego przepisu kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.patent,

2.prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8.autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Kolejno art. 30ca ust 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 tej ustawy wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit.d. od podmiotu niepowiązanego,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Natomiast art. 30ca ust. 5 ww. ustawy stanowi, że do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 , przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Zatem o ile stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pierwszego z postawionych w niniejszym wniosku pytań jest prawidłowe, warunek ten jest spełniony przez Wnioskodawcę.

Odnosząc się natomiast w tym miejscu jeszcze do samego wskaźnika nexus wskazać należy, że w myśl art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT w przypadku, gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4 jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1. Mając zatem na uwadze uzasadnienie takiego założenia zawarte w Objaśnieniach przyjąć należy, iż preferencyjne opodatkowanie jest możliwe do zastosowania tylko w sytuacji, gdy podatnik ponosi jakiekolwiek koszty, które są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (w roku jego wytworzenia). Analizując to stwierdzenie w kontekście zaprezentowanego stanu faktycznego należy wskazać, że Wnioskodawca ponosił zarówno w przeszłości, jak i ponosi aktualnie (oraz będzie ponosił w przyszłości) koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Powyższe koszty przypadają (przypadać będą) w całości na jedno lub w określonej proporcji na każde wytworzone przez Wnioskodawcę kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Podkreślenia wymaga również fakt, iż w ramach świadczonych usług Podatnik wytwarza oprogramowanie, a w ramach zawartej z Zamawiającym umowy sprzedaje (komercjalizuje) prawo do niego (nich). Jednocześnie należy przypomnieć, że przepisy ustaw podatkowych nie zawierają definicji terminu „program komputerowy”. Bezpośrednio takiej definicji nie przedstawia również ustawa o prawie autorskim. Przewiduje ona jednak przepisy szczególne dotyczące „programów komputerowych”. W świetle tejże ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych programem komputerowym będzie więc zestaw instrukcji adresowany do komputera, których wykonanie przez komputer prowadzi do uzyskania odpowiednich wyników czy realizacji odpowiednich celów. Zatem utwory, tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę, stanowią utwory podlegające ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z wykładnią celowościową i funkcjonalną, mogą być uznane za kwalifikowane IP w świetle wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, jako autorskie prawa do programu komputerowego, jeśli ich wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Jako że finalnym efektem prac Wnioskodawcy zawsze jest kod źródłowy programu komputerowego, w myśl powyższego należy uznać, że wytwarza on chronione prawa własności intelektualnej. Ponadto, zdaniem Podatnika, działalność wykonywana przez niego – jak już wskazano – spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, dlatego też można uznać, że Wnioskodawca wytwarza kwalifikowane IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT (tj. autorskie prawo do programu komputerowego). Na podstawie umowy z Zamawiającym Wnioskodawca wykonuje usługę programistyczną, a wszelkie wytworzone prawa własności intelektualnej są przekazywane przez niego właśnie na rzecz Zamawiającego za ustaloną opłatą. Usługą, jaką wykonuje Wnioskodawca na rzecz Zamawiającego są właśnie prace prowadzone w ramach kolejnych projektów, których efektem finalnym jest za każdym razem kod źródłowy programu komputerowego. Co więcej podkreślić należy, że co do zasady jest to oprogramowanie pisane na zamówienie spełniające specyficzne wymagania klienta i nie istnieje inne podobne tak, aby można było na jego podstawie wycenić odmiennie wartość praw własności intelektualnej związanej z tym oprogramowaniem. Dochodem z kwalifikowanego IP z programu komputerowego jest w tym przypadku obliczony, zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT, dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Mając zatem na względzie, że Wnioskodawca:

1.tworzy i rozwija oprogramowanie w ramach indywidualnej działalności gospodarczej;

2.tworzy i rozwija oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3.wytwarzane i rozwijane oprogramowanie stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlega ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;

4.dokonuje odpłatnego przeniesienia autorskiego prawa majątkowego do wytworzonego oprogramowania;

5.prowadzi „na bieżąco” i „od początku” realizacji opisanej we wniosku działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

jego zdaniem, ma on prawo rozliczać się na podstawie art. 30ca ustawy o PIT (w zeznaniu rocznym za 2023 rok oraz lata kolejne), korzystając z preferencyjnej stawki podatkowej.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione przez Wnioskodawcę kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskiwane w ramach opisanego we wniosku stanu faktycznego mogą być opodatkowane stawką 5% zgodnie z treścią art. 30ca ust. 1 w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, przyjmuje on prawidłową metodologię w zakresie obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, w szczególności poprzez uznanie, że wskazane we wniosku koszty, o ile zostaną faktycznie poniesione, mogą zostać zakwalifikowane w całości lub odpowiedniej proporcji jako składniki wzoru oznaczonego literą „a”.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT „Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania”. Zatem, jeżeli wyrażone przez Wnioskodawcę stanowisko w zakresie pytania 1 i 2 jest prawidłowe, to do wskazanego w opisie stanu faktycznego kwalifikowanego dochodu można zastosować 5% stawkę podatku dochodowego od osób fizycznych.

Jak zostało wcześniej ustalone, zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT „Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[ (a + b) * 1,3]/[a + b + c + d],

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej;

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3;

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualne”.

Zgodnie zaś z treścią art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT „Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami”. W myśl art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT „W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1”.

Mając na uwadze wskazane wyżej przepisy należy uznać, że jeżeli przedstawione we wcześniejszych pytaniach stanowisko Podatnika okaże się prawidłowe, to w celu ustalenia prawidłowej podstawy opodatkowania należy prawidłowo obliczyć wskazany w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT wskaźnik.

Wnioskodawca uważa, że dla potrzeb ustalania kosztów faktycznie poniesionych na bezpośrednio prowadzoną działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (a dokładniej autorskim prawem do programu komputerowego) we wzorze podanym w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT oznaczonym literą „a” może uwzględnić m.in. wydatki na uzyskanie dostępu do niezbędnego do wykonywania działań programistycznych oprogramowania komputerowego, wydatki na nabycie sprzętu komputerowego oraz wydatki na zakup specjalistycznych publikacji z zakresu IT i szkoleń, jako kwalifikowane koszty związane bezpośrednio z prowadzoną przez Podatnika działalnością badawczo-rozwojową (przypadające w całości lub odpowiedniej proporcji na prace rozwojowe i w dalszym etapie na każde kolejne wytwarzane kwalifikowane prawo własności intelektualnej). W przeciwieństwie do liter b, c czy d wskazanego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT wzoru, kosztowa pozycja oznaczona lit. a odnosi się do takiej aktywności Podatnika, która dotyczy prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Nie dotyczy ona nabycia kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ale przede wszystkim dotyczy wszelkich działań i kosztów, jakie podatnik wykonuje i ponosi w ramach działalności badawczo-rozwojowej nastawionej na stworzenie przedmiotowego prawa. Mają one na celu udoskonalenie projektowanych rozwiązań czy ich dostosowanie do oczekiwań potencjalnych klientów. Aktywność ta może powodować powstanie po stronie podatnika kosztów, które należy zakwalifikować jako te poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową, związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Za kwalifikacją przedmiotowych wydatków jako kosztu faktycznie poniesionego przez Podatnika na prowadzoną przez niego działalność badawczo-rozwojową, związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (lit. a z ww. wzoru) przemawia fakt, że przedmiotowe koszty dotyczą bezpośrednio nabycia dostępu do oprogramowania, dostępu sprzętu lub uzyskania odpowiedniej wiedzy i umiejętności, co umożliwia prowadzenie przez Wnioskodawcę prac badawczo-rozwojowych. Każdy z ponoszonych przez Podatnika wydatków bezpośrednich opisanych w niniejszym wniosku, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma lub będzie miał w przyszłości bezpośredni związek z jego codzienną pracą i wykonywanymi zadaniami, a ich ponoszenie jest niezbędne do prowadzenia innowacyjnej działalności wskazanego rodzaju. Realizując wskazane w opisie stanu faktycznego innowacyjne Projekty, kluczowym dla Podatnika może okazać się także zakup specjalistycznych publikacji i szkoleń z zakresu IT, a nabyta w ten sposób wiedza będzie mogła zostać następnie wykorzystana w działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Podatnika. W związku z powyższym należy uznać, że wydatki te stanowią koszty faktycznie ponoszone na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (autorskim prawem do programu komputerowego). Bez poniesienia wskazanych wydatków prowadzona przez Wnioskodawcę działalność nie przynosiłaby rezultatu, nie mógłby być stworzony program komputerowy (lub programy), a następnie nie mógłby być on komercyjnie wykorzystywany.

Pozostałe pozycje ze wzoru podanego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT oznaczone literami b, c i d, nie znajdą zastosowania w opisywanym stanie faktycznym, ponieważ dotyczą one kosztów faktycznie poniesionych przez Podatnika na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych lub kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co w przedstawionym stanie faktycznym nie będzie miało miejsca. W przypadku ponoszenia przez Podatnika wyłącznie kosztów wskazanych powyżej wymienione w ww. wzorze litery b, c oraz d osiągną wartość „0”. Zatem wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej będzie w omawianym przypadku równa iloczynowi dochodu z osiągniętego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz wskaźnika obliczonego według wzoru, który ostatecznie przyjmie następującą postać: „[a*1,3]/[a]”. Tak określona wartość przy zakwalifikowaniu wskazanych kosztów do składnika wzoru oznaczonego literą „a” będzie większa od 1, zatem zgodnie z treścią art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT będzie ona finalnie wynosiła 1. To spowoduje, że podstawę opodatkowania w omawianym przypadku stanowić będzie suma dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w danym roku podatkowym.

Jeżeli chodzi o przyporządkowanie konkretnej wartości wydatków do konkretnego prawa własności intelektualnej, to Podatnik dokonuje tego na podstawie prowadzonej przez siebie na bieżąco ewidencji. Zakres ten jest ustalany przy uwzględnieniu odpowiedniej proporcji odnoszącej się do czasu świadczenia usług, poświęconego na wytworzenie danego programu komputerowego w danym miesiącu i ewentualnie na bieżącą działalność. W ten sposób na bieżąco Podatnik dokonuje określenia, jaka część danego wydatku w danym miesiącu ma związek z pracami rozwojowymi (i dalej z każdym konkretnym wytwarzanym prawem do programu komputerowego), a jaka jego część służy do pozostałych celów, tj. usług niezaliczanych do tzw. ulgi IP Box, jeśli takowe w ogóle występują.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że Podatnik przyjmuje prawidłową metodologię w zakresie obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, w szczególności poprzez uznanie, że wskazane we wniosku koszty, o ile zostaną faktycznie poniesione, mogą zostać zakwalifikowane w całości lub odpowiedniej proporcji do uznania za składniki wzoru oznaczonego literą a tj. „prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2024 r. poz. 1571, 1871 i 1897),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że od 2023 roku prowadzi Pani pozarolniczą jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której pisze kody źródłowe, wytwarza nowe oprogramowanie, analizuje je, implementuje, testuje, utrzymuje, rozwija i modyfikuje, buduje wtyczki do oprogramowania oraz wytwarza dokumentację projektową. Samodzielnie wytworzyła Pani poniższe programy komputerowe i wytworzyła do nich prawa autorskie. Są to autorskie rozszerzenia i komponenty integrujące lub rozbudowujące funkcjonalności systemów. Każdy z poniższych programów komputerowych powstał w drodze Pani prac twórczych:

A.Programy komputerowe w obszarze (...):

·Moduł (...);

·Moduł (...);

·Moduł (...);

·Dedykowane rozwiązania dla (...).

B.Programy komputerowe w obszarze (...):

·Moduł (...).

C.Programy komputerowe w obszarze (...):

·Moduł (...);

·Moduł (...).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wytwarza Pani programy komputerowe głównie w środowisku (...) – zarówno w obszarze (...). Tworzenie, rozwijanie i modyfikowanie programów dotyczy funkcjonalności (...). Potwierdziła Pani, że w każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania utworów – efekty Pani prac są/były/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Panią prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową, dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Panią efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

We wniosku wskazała Pani, że działania w ramach każdego Projektu koncentrują się w przeważającym zakresie wokół prac programistycznych realizowanych w zakresie technologii informatycznych (IT), które skutkują powstaniem nowych produktów w postaci aplikacji webowych lub ich części, tj. wprowadzających zupełnie nowe, oryginalne funkcjonalności do danej aplikacji. Czynności te polegają głównie na opracowywaniu algorytmów i pisaniu nowego kodu źródłowego na potrzeby danego projektu. W praktyce więc prowadzona przez Panią działalność stanowi działalność twórczą, jako że funkcjonalności takie w danej aplikacji wcześniej nie istniały. Aby ten stan utrzymać, musi Pani stale rozwijać swoją wiedzę tak, aby być cały czas „na bieżąco” z nowościami technologicznymi. Dodatkowo musi Pani stale, dla każdego tworzonego programu (aplikacji), rozwiązywać teoretyczne i praktyczne problemy, wymyślając unikatowe koncepcje ich rozwiązania. Tylko w ten sposób jest Pani w stanie dostarczyć Zamawiającemu produkt spełniający wszystkie oczekiwania jego oraz jego kontrahenta, jednocześnie będący jedynym w swoim rodzaju ze względu na zastosowane autorskie rozwiązania. Świadczenie przedmiotowych usług wymaga zatem ciągłego poszerzania i zdobywania wiedzy, aby oprogramowanie, które Pani dostarcza było unikatowe oraz oczywiście jak najlepszej jakości.

Wyjaśniając, jakie konkretne działania zmierzające do rozwijania/modyfikowania programu komputerowego podejmuje Pani w celu realizacji projektu, w ramach którego będzie tworzyć, rozwijać i modyfikować program komputerowy, wskazała Pani, że: zaprojektowanie i implementacja nowych funkcji zwiększających efektywność procesów biznesowych klientów, takich jak (...).

Wskazała Pani, że efekty Pani pracy: „programy komputerowe” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: utwory zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; utwory nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; utwory nie są jedynie techniczną, a twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów. Nowy i ulepszony charakter produktów nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do produktów.

Zatem prowadzona przez Panią działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter. Ponadto sama Pani wskazała, że w praktyce prowadzona przez Panią działalność stanowi działalność twórczą.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazała Pani, że prowadzone od 2023 r. prace rozwojowe są wykonywane w sposób zaplanowany, zorganizowany, systematyczny i ciągły przy użyciu odpowiedniego zaplecza sprzętowego – taki stan jest kontynuowany aktualnie, jak i będzie również kontynuowany w przyszłości. Ze względu na istotę każdego Projektu, Pani prace rozwojowe koncentrują się wokół zwiększania zasobów posiadanej wiedzy oraz jej wykorzystywania w praktyce do tworzenia nowych zastosowań i funkcjonalności dostarczanych przez Panią Zamawiającemu rozwiązań. Prowadzone prace rozwojowe bazują na Pani autorskich pomysłach wykonywanych w określonym celu – przy uwzględnieniu jedynie ogólnych wytycznych Zamawiającego (lub jego kontrahenta) co do danej zupełnie nowej funkcjonalności już wdrożonego programu (aplikacji) czy całego oprogramowania. Prace takie obejmują czynności programistyczne, takie jak autorskie tworzenie kodu źródłowego oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych, uprzednio opracowanych rozwiązań programistycznych. Wskazane prace charakteryzują się wysoką unikatowością, indywidualnością oraz oryginalnością, w żadnej mierze nie stanowiąc rutynowych zmian dokonywanych okresowo w funkcjonującym już systemie. W praktyce na co dzień musi Pani w drodze doświadczeń oraz testów zdobywać, poszerzać i łączyć posiadaną wiedzę tak, aby następnie móc wykorzystywać ją przy tworzeniu lub modyfikowaniu wskazanego oprogramowania lub jego coraz to nowszych i oryginalnych funkcjonalności.

W związku z tym, iż opisane działania są i będą stałym elementem Pani prac, nie są one incydentalne ani jednorazowe, a przed przystąpieniem do każdego takiego działania (projektu) ustala Pani plan i harmonogram prac, czas trwania danego projektu oraz prowadzi ewidencję tych prac należy uznać, iż wskazana działalność jest prowadzona w sposób zaplanowany i systematyczny. W ramach prowadzonej działalności programistycznej na początku każdego roku lub etapu projektu opracowywała Pani harmonogramy prac rozwojowych i wdrożeniowych dla poszczególnych programów komputerowych. Harmonogramy były planowane w zależności od złożoności danego rozwiązania, oczekiwań klienta oraz dostępności zasobów technicznych i czasowych.

Prowadzone prace rozwojowe bazują na Pani autorskich pomysłach wykonywanych w określonym celu – przy uwzględnieniu jedynie ogólnych wytycznych Zamawiającego (lub jego kontrahenta) co do danej zupełnie nowej funkcjonalności już wdrożonego programu (aplikacji) czy całego oprogramowania. Przy planowaniu i realizacji poszczególnych projektów programistycznych wyznaczyła sobie Pani konkretne cele rozwojowe.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Panią programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzone przez Panią od 2023 r. prace rozwojowe są wykonywane w sposób zaplanowany, zorganizowany, systematyczny i ciągły przy użyciu odpowiedniego zaplecza sprzętowego – taki stan jest kontynuowany aktualnie, jak i będzie również kontynuowany w przyszłości. Ze względu na istotę każdego Projektu, Pani prace rozwojowe koncentrują się wokół zwiększania zasobów posiadanej wiedzy oraz jej wykorzystywania w praktyce do tworzenia nowych zastosowań i funkcjonalności dostarczanych przez Panią Zamawiającemu rozwiązań. Prowadzone prace rozwojowe bazują na Pani autorskich pomysłach wykonywanych w określonym celu – przy uwzględnieniu jedynie ogólnych wytycznych Zamawiającego (lub jego kontrahenta) co do danej zupełnie nowej funkcjonalności już wdrożonego programu (aplikacji) czy całego oprogramowania. Przed rozpoczęciem realizacji poszczególnych programów komputerowych posiadała Pani zakres wiedzy teoretycznej i praktycznej, który stanowił podstawę do samodzielnej pracy deweloperskiej. W ramach prowadzonej działalności związanej z tworzeniem, rozwijaniem, testowaniem i wdrażaniem rozwiązań na bieżąco wykorzystuje i rozwija Pani zarówno wiedzę techniczną, jak i umiejętności analityczne oraz projektowe.

Wskazała Pani, że musi stale rozwijać swoją wiedzę tak, aby być cały czas „na bieżąco” z nowościami technologicznymi. Dodatkowo musi Pani stale, dla każdego tworzonego programu (aplikacji), rozwiązywać teoretyczne i praktyczne problemy, wymyślając unikatowe koncepcje ich rozwiązania. Tylko w ten sposób jest Pani w stanie dostarczyć Zamawiającemu produkt spełniający wszystkie oczekiwania jego oraz jego kontrahenta, jednocześnie będący jedynym w swoim rodzaju ze względu na zastosowane autorskie rozwiązania. Świadczenie przedmiotowych usług wymaga zatem ciągłego poszerzania i zdobywania wiedzy, aby oprogramowanie, które Pani dostarcza było unikatowe oraz oczywiście jak najlepszej jakości. Dlatego też utwory powstałe w toku świadczenia tychże usług, stanowią dzieła oryginalne, w stosunku do których przysługują Pani pełne autorskie prawa majątkowe.

W ostatnim czasie wdrożyła Pani i rozwijała następujące nowoczesne rozwiązania technologiczne: (...).

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pani istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań. Ponadto sama Pani wskazała w opisie sprawy, że Pani działania zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Z treści wniosku wynika, że wskazane prace charakteryzują się wysoką unikatowością, indywidualnością oraz oryginalnością, w żadnej mierze nie stanowiąc rutynowych zmian dokonywanych okresowo w funkcjonującym już systemie. W praktyce na co dzień musi Pani w drodze doświadczeń oraz testów zdobywać, poszerzać i łączyć posiadaną wiedzę tak, aby następnie móc wykorzystywać ją przy tworzeniu lub modyfikowaniu wskazanego oprogramowania lub jego coraz to nowszych i oryginalnych funkcjonalności i różni się od funkcjonujących u Pani rozwiązań. W ramach prowadzonej działalności związanej z tworzeniem, rozwijaniem, testowaniem i wdrażaniem rozwiązań na bieżąco wykorzystuje i rozwija Pani zarówno wiedzę techniczną, jak i umiejętności analityczne oraz projektowe.

Wskazała Pani, że działania w ramach każdego Projektu koncentrują się w przeważającym zakresie wokół prac programistycznych realizowanych w zakresie technologii informatycznych (IT), które skutkują powstaniem nowych produktów w postaci aplikacji webowych lub ich części, tj. wprowadzających zupełnie nowe, oryginalne funkcjonalności do danej aplikacji – jak sama Pani wskazała – „prace rozwojowe”. Czynności te polegają głównie na opracowywaniu algorytmów i pisaniu nowego kodu źródłowego na potrzeby danego Projektu. Prowadzone przez Panią od 2023 r. prace rozwojowe są wykonywane w sposób zaplanowany, zorganizowany, systematyczny i ciągły przy użyciu odpowiedniego zaplecza sprzętowego – taki stan jest kontynuowany aktualnie, jak i będzie również kontynuowany w przyszłości. Ze względu na istotę każdego Projektu, Pani prace rozwojowe koncentrują się wokół zwiększania zasobów posiadanej wiedzy oraz jej wykorzystywania w praktyce do tworzenia nowych zastosowań i funkcjonalności dostarczanych Zamawiającemu rozwiązań. Prowadzone prace rozwojowe bazują na Pani autorskich pomysłach wykonywanych w określonym celu – przy uwzględnieniu jedynie ogólnych wytycznych Zamawiającego (lub jego kontrahenta) co do danej zupełnie nowej funkcjonalności już wdrożonego programu (aplikacji) czy całego oprogramowania. Prace takie obejmują czynności programistyczne, takie jak autorskie tworzenie kodu źródłowego oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych, uprzednio opracowanych rozwiązań programistycznych.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy, Pani działalność polegająca na tworzeniu i rozwoju programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Panią ani też całość prowadzonej przez Panią działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu oraz w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP BOX jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, Pani działalność w zakresie tworzenia programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu okoliczności sprawy wynika, że w każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania utworów – efekty Pani prac są/były/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dodatkowo zaznaczyła Pani, że w przypadku, gdy osiąga dochód z tytułu „odsprzedania” prawa majątkowego do części/fragmentu/elementu, który stworzyła w efekcie pracy twórczej, to ta część/fragment/element jest odrębnym programem komputerowym podlegającym ochronie określnej w z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prawo własności intelektualnej do Pani prac przechodzi na Zamawiającego na podstawie zawartej z Zamawiającym umowy o świadczenie usług. Wskazała Pani, że uzyskuje dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 2) oraz potwierdziła, że „przeniesienie” majątkowych praw autorskich do programu komputerowego każdorazowo (zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania/udoskonalania/modyfikowania utworów) następuje/będzie następowało zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Ponadto wskazała Pani, że od 22 sierpnia 2023 r. prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prowadzona ewidencja wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde kwalifikowane IP w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Przedmiotowa ewidencja jest (i będzie w przyszłości) zgodna z wytycznymi wskazanymi w objaśnieniach opublikowanych przez Ministerstwo Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących stosowania przepisów przyznających preferencyjne opodatkowanie 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zamierza Pani skorzystać z preferencyjnego opodatkowania stawką 5% w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP Box), uregulowanego w art. 30ca ustawy o PIT za 2023 r. i lata kolejne. Dochody w latach kolejnych będą uzyskiwane w takich samych okolicznościach.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.); dalej: „ustawa o PAIPP”.

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego, wytwarzanego samodzielnie przez Panią na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, jeśli faktycznie – na co wskazują przedstawione okoliczności sprawy – efekty Pani pracy (oprogramowanie lub jego części/fragmenty/elementy) stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie określnej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to autorskie prawo do tych odrębnych programów komputerowych wytwarzanych przez Panią na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na Zamawiającego mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pani zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za okres objęty wnioskiem, tj. za lata 2023-2024 oraz za lata kolejne, jeżeli przedstawione okoliczności sprawy oraz stan prawny nie ulegną zmianie.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do Pani wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinna Pani również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, ponoszone przez Panią, szczegółowo opisane we wniosku wydatki, przy zachowaniu właściwej proporcji (tj. w zależności od istnienia związku w całości lub odpowiedniej proporcji), mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu wskaźnika nexus dla poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w zakresie, w jakim służyły/będą służyły prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej, której efektem było/będzie powstanie kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Jednocześnie uwzględnienie tych kosztów we wskaźniku nexus może nastąpić przy zastosowaniu na przykład wskazanej przez Panią proporcji odnoszącej się do czasu świadczenia usług, poświęconego na wytworzenie danego programu komputerowego w danym miesiącu i ewentualnie na bieżącą działalność.

Zaznaczyć trzeba, że nie jest wykluczona możliwość zastosowania innych metod ustalania tej proporcji w przypadku jej weryfikacji w postępowaniu dowodowym przez właściwy organ podatkowy. Wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy bowiem od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja Pani stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h Ordynacji podatkowej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

·zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo informujemy, że interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście sformułowanych pytań interpretacyjnych, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii opisanych we wniosku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.