Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych zawarcia ugody z bankiem. Uzupełnił go Pan w odpowiedzi na wezwanie pismami z 22 kwietnia 2025 r. (data wpływu 24 kwietnia 2025 r.) oraz z 28 kwietnia 2025 r. (data wpływu 29 kwietnia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W dniu 27 lutego 2008 r. zawarł Pan z X SA w V (Y SA) umowę nr (...) o pożyczkę hipoteczną dla osób fizycznych (...) waloryzowaną kursem CHF (dalej Kredyt nr 1). Środki uzyskane z tej pożyczki zostały przeznaczone na cele mieszkaniowe, tj. na remont budynku mieszkalnego, znajdującego się na należącej do Pana nieruchomości zabudowanej. położonej w A, ul. B 1, dla której Sąd Rejonowy w C Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o nr (...). Był to kredyt waloryzowany kursem waluty obcej, tj. frankiem szwajcarskim.

Na podstawie tej umowy bank udzielił Panu pożyczki w wysokości 74 934,60 zł, co w przeliczeniu po kursie tej waluty z dnia uruchomienia kredytu odpowiadało wówczas kwocie 34 557,55 CHF. Pożyczka ta (kredyt) została zabezpieczona hipotecznie poprzez ustanowienie i wpis w ww. księdze wieczystej dwóch hipotek, tj. hipoteki zwyklej oraz hipoteki kaucyjnej.

W dniu 8 lipca 2008 r. zawarł Pan z Q SA Oddział w Polsce (Q) umowę o kredyt hipoteczny (...) na cele konsumpcyjne. Był to kredyt odnawialny. Bank zobowiązał się oddać do Pana dyspozycji kwotę w złotych, indeksowaną do waluty obcej CHF (dalej Kredyt nr 2 ).

W dniu 26 września 2008 r. zawarł Pan z V SA umowę kredytu mieszkaniowego nr (...). Był to kredyt konsolidacyjny. Środki uzyskane z tego kredytu posłużyły spłacie wierzytelności z dwóch powyżej wymienionych, wcześniej zawartych umów kredytowych. Kredyt ten opiewał na 65 151 CHF. Na podstawie tej umowy wypłacono Panu kwotę 132 774,46 zł.

Zgodnie z umową kredytu wypłacone środki posłużyły na:

1)spłatę zobowiązań z Kredytu nr 1 w kwocie 74 000,00 zł (równowartość 36 329,37 CHF) — 55,74%;

2)spłatę zobowiązań z Kredytu nr 2 w kwocie 7 971 zł (równowartość 3 926,96 CHF) — 6%;

3)w pozostałej części, tj. co do kwoty 50 803,46 zł (równowartość 25 026,33 CHF) — 38,26% na potrzeby własne, w tym 30 tys. zł na dokończenie remontu ww. budynku mieszkalnego.

Kredyt ten również zabezpieczono hipoteką na ww. należącej do Pana nieruchomości. Wpisano dwie hipoteki, tj. zwykłą oraz kaucyjną. Jednocześnie zgodnie z umową kredytu po spłacie zobowiązań wobec Y złożył Pan wniosek o wykreślnie hipotek ustanowionych na rzecz tego banku na zabezpieczenie wierzytelności z Kredytu nr 1.

W listopadzie 2024 r. podjął Pan z kredytodawcą — V SA rozmowy w sprawie ugodowego rozwiązania kwestii związanych z ww. umową o kredyt waloryzowany do waluty CHF. Rozmowy ugodowe toczą się przy udziale mediatora (...). W styczniu br. wypracowano projekt ugody, który zakłada przewalutowanie zadłużenia z kredytu po średnim kursie waluty obcej ogłoszonego przez NBP na dzień 30 stycznia br. Ugoda obejmuje zadłużenie z tytułu zwrotu kapitału jak też odsetki. Zgodnie z projektem tej ugody bank wyliczył Pana zadłużenie do spłaty w kwocie 22 667,90 zł. Ugoda stanowi również, że Pana łączne zadłużenie po przeliczeniu na walutę polską po średnim kursie Narodowego Banku Polskiego z dnia poprzedzającego dzień zawarcia ugody wynosi 383 779,73 zł. Według treści ugody bank zwalnia Kredytobiorcę z długu, tj. umarza Pana zadłużenie w kwocie 361 779,73 zł, która stanowi różnicę między ww. kwotą zadłużenia, a wartością ww. Pana świadczenia do zapłaty.

Na ww. kwotę zwolnienia składają się:

-zadłużenie z tytułu kapitału: 170 434,83 zł,

-zadłużenie z tytułu odsetek zapadłych niespłaconych: 1 373,11 zł,

-zadłużenie z tytułu odsetek od zadłużenia przeterminowanego: 189 971,79 zł.

Uzupełnienie wniosku

W umowie pożyczki zawartej w dniu 27 lutego 2008 r. z X SA w V (...) nie wpisano celu. Pożyczka została zaciągnięta na cel mieszkaniowy opisany we wniosku o udzielenie interpretacji, natomiast celu tego nie wpisano do umowy.

W Pana przekonaniu, X SA w V, którego aktualna firma brzmi O SA w V, wpis do rejestru przedsiębiorców KRS - (...), z którym zawarł Pan ww. umowę podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym i jest uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, tj. w szczególności przepisów ustawy prawo bankowe z dnia 29 sierpnia 1997 r. W Pana ocenie, także na datę zawarcia ww. umowy co do tego banku były spełnione ww. wymagania.

Środki, które otrzymał Pan na podstawie pożyczki zostały przeznaczone na realizację Pana własnych celów mieszkaniowych, tj. tą umową pożyczki sfinansowano prace remontowe budynku mieszkalnego. Można stwierdzić, że ww. pożyczka została zaciągnięta na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej (pomimo, że w treści ww. umowy, jak wskazano powyżej, nie wskazano tego celu).

Kredyt konsolidacyjny w banku V SA, o którym mowa we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego został zaciągnięty na dwa cele, tj. na spłatę zobowiązań z ww. umowy pożyczki w banku X SA oraz na spłatę zobowiązań z umowy o kredyt odnawialny, którą zawarł Pan wcześniej z bankiem Q. Dokładna treść ww. fragmentu umowy brzmi: Przeznaczenie kredytu: Cel: spłata zobowiązań finansowych kredytu w Y i kredytu odnawialnego w Q”

W pozostałej części, tj. w części w jakiej środki z ww. kredytu nie zostały przeznaczone na zaspokojenie zobowiązań z dwóch ww. umów, w wysokości wskazanej we wniosku, zostały przeznaczone na dokończenie ww. remontu budynku na Pana nieruchomości.

W przeszłości nie korzystał Pan z umorzenia wierzytelności z tytułu innego kredytu zabezpieczonego hipotecznie i zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe, o którym to umorzeniu mowa w przedmiotowym rozporządzeniu Ministra Finansów.

Do umorzenia dojdzie po dacie 1 stycznia 2025 r., ponieważ zawarcie planowanej ugody z bankiem V SA ma nastąpić najpóźniej z końcem czerwca br.

Pytania

1)Czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym, w zaprezentowanym powyżej stanie faktycznym i w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe prawidłowe będzie zaniechanie poboru podatku PIT od ww. przychodu z ugody, wyrażonego w walucie CHF i przeliczonego na polską walutę w ww. dacie, proporcjonalnie do wielkości środków przeznaczonych na spłatę „Kredytu 1”, tj. w stosunku 55,74 proc. z kwoty 361 779,73 zł?

2)Czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym możliwym jest zaniechanie poboru podatku dochodowego na podstawie przepisów ww. rozporządzenia MF wobec przychodu z ww. ugody biorąc pod uwagę, że do kwoty przychodu podlegającej umorzeniu zaliczyć można także ww. kwotę 30 tys. zł, która została przeznaczona na dokończenie ww. remontu, pomimo tego, że wypłacano ją na podstawie umowy o kredyt konsolidacyjny.

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, do opisanego powyżej stanu faktycznego powinny znaleźć zastosowanie właściwe przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe z dnia 11 marca 2022 r.

W Pana przekonaniu, zastosowanie w szczególności znajdzie § 1 ust. 1 pkt 1 w zw. z ust. 4 tego rozporządzenia.

Ponadto pożyczka na cele mieszkaniowe, którą zaciągnął Pan w X w lutym 2008 r. spełnia wymagania określone w przepisach ww. rozporządzenia, w szczególności wierzytelności z tej pożyczki zostały zabezpieczone hipotecznie na nieruchomości mieszkaniowej. Poza tym pożyczka ta, zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia może być traktowana jako kredyt mieszkaniowy z uwagi na spełnienie wymagań określonych w § 3 ust. 1 tego rozporządzenia.

Według Pana, do ww. sytuacji znajdzie zastosowanie zaniechanie poboru podatku z uwagi na to, że spełnione zostały wymagania określone w przepisie § 1 ust. 4 ww. rozporządzenia, który stanowi, że w przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zastąpiony kredytem refinansowym lub gdy na jego spłatę został zaciągnięty kredyt konsolidacyjny, zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje odpowiednio kwotę wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego.

Środki z kredytu konsolidacyjnego, który otrzymał Pan we wrześniu 2008 r. w ww. części przeznaczył na spłatę Kredytu nr 1, zatem do tej części (wysokości spłaconej wierzytelności; w ujęciu procentowym: 55,74 proc. ogółu wypłaconych środków) w odniesieniu do ogólnej kwoty umorzenia długu zawartej w ww. propozycji ugody, możliwe jest zastosowanie zaniechania poboru podatku dochodowego, zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia MF.

Ponadto w Pana przekonaniu, zaniechanie poboru podatku dochodowego może znaleźć zastosowanie także do części wierzytelności otrzymanych z umowy o kredyt konsolidacyjny, tj. co do kwoty w wysokości 30 000,00 zł, którą wydał Pan na dokończenie remontu ww. domu. Kwota ta nie została wyraźnie zaznaczona w ww. umowie kredytu konsolidacyjnego jako cel jej wydatkowania (umowa stanowi jedynie, że kredyt ma być przeznaczony na spłatę Kredytu nr 1 i Kredytu nr 2 ), tym nie mniej w Pana ocenie, środki te otrzymano na podstawie umowy kredytu w rozumieniu ustawy prawo bankowe, a umowa kredytu konsolidacyjnego w ww. części może być potraktowana jako umowa kredytu mieszkaniowego w rozumieniu przepisów ww. rozporządzenia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy:

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g, art. 30j-30p oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ww. ustawy, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Wskazać również należy, że dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 – inne źródła.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Przystępując do oceny skutków podatkowych umorzenia przez bank wierzytelności od kredytu mieszkaniowego, zaciągniętego przez Panią, wskazać należy, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Z kolei umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela prawa do wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem, że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa.

Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.

Tak więc, dla umorzenia wierzytelności konieczna jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy poprzez oświadczenie).

Podkreślić należy, że otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Tym samym, umorzoną kwotę wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu należy wskazać na rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 2024 r. poz. 102 ze zm.).

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów:

1.Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot:

1)umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:

a)kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz

b)osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej;

2)otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.

2.Kwoty wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują:

1)kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału);

2)odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje;

3)opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.

3.W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647, z późn. zm.), zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.

4.W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zastąpiony kredytem refinansowym lub gdy na jego spłatę został zaciągnięty kredyt konsolidacyjny, zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje odpowiednio kwotę wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego.

5.Przez jedną inwestycję mieszkaniową, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych:

1)jednego gospodarstwa domowego albo

2)więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2023 r. poz. 1774 i 1843).

6.Przez jedno gospodarstwo domowe, o którym mowa w ust. 5, rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi.

7.W przypadku gdy stroną umowy kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, są co najmniej dwie osoby fizyczne, zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ma zastosowanie wyłącznie do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b.

Natomiast z § 3 ww. rozporządzenia wynika, że:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został:

1)udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz

2)zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz

3)zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei § 4 ww. rozporządzenia stanowi, że:

Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2026 r.

Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

a)nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b)nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c)nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d)budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e)rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

–położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Dochody, od których zaniechano poboru podatku nie są wykazywane w zeznaniach rocznych i nie podlegają opodatkowaniu oraz zgłoszeniu do urzędu skarbowego.

Z powyższego wynika zatem, że zaniechanie poboru podatku znajdzie zastosowanie do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku, gdy osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a) inwestycji mieszkaniowej (§ 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. rozporządzenia).

Analizowane zaniechanie może mieć zastosowanie także w przypadku umorzenia kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego w sytuacji, gdy zarówno kredyt refinansowy, jak i kredyt konsolidacyjny został zaciągnięty na spłatę kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (§ 1 ust. 4 ww. rozporządzenia).

Z treści wniosku wynika, że zawarł Pan w 2008 r. z V S.A. umowę kredytu o charakterze konsolidacyjnym, z którego środki zostały rozdysponowane w następujący sposób:

-spłata zobowiązań wynikających z Kredytu nr 1 – pożyczki hipotecznej dla osób fizycznych 1. „(...)”, waloryzowanej kursem CHF, z której środki zostały przeznaczone na cele mieszkaniowe, tj. remont budynku mieszkalnego – w wysokości 74 000,00 zł (równowartość 36 329,37 CHF), co stanowi 55,74% środków;

-spłata zobowiązań wynikających z Kredytu nr 2, zaciągniętego na cele konsumpcyjne – w wysokości 7 971,00 zł (równowartość 3 926,96 CHF), co stanowi 6% środków;

-pozostała część środków, tj. 50 803,46 zł (równowartość 25 026,33 CHF), co stanowi 38,26%, została przeznaczona na potrzeby własne, w tym kwota 30 000,00 zł na dokończenie remontu ww. budynku mieszkalnego.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że umorzona przez Bank wierzytelność z tytułu ww. kredytu konsolidacyjnego stanowić będzie dla Pana przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu nieodpłatnych świadczeń klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Jednocześnie do uzyskanego przez Pana przychodu związanego z umorzeniem wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w części w jakiej kredyt ten został zaciągnięty na

-spłatę „Kredytu 1” - pożyczki, z której środki zostały przeznaczone na cele mieszkaniowe, tj. remont budynku mieszkalnego,

-własne cele, w części która została przeznaczona na remont własnego budynku mieszkalnego, tj. kwotę 30 tys. zł

zastosowanie znajdzie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

Zatem przychód ten nie będzie zatem podlegał opodatkowaniu i wykazaniu w zeznaniu podatkowym.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.