Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe w części dotyczącej braku obowiązku zapłaty podatku i braku nowej daty nabycia nieruchomości w dziale spadku oraz nieprawidłowe w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W 2004 r. wraz z mężem nabyła Pani nieruchomość gruntową do majątku wspólnego małżeńskiego. W 2005 r. wybudowali Państwo na tej nieruchomości budynek mieszkalny, który został oddany do użytku w 2006 r.

W 2020 r. zmarł Pani mąż, w związku z czym w 2021 r. zostało przeprowadzone postępowanie spadkowe.

W wyniku postępowania spadkowego stwierdzono, że spadkobiercami po Pani zmarłym mężu są:

·Pani jako żona (1/2 udziału w spadku) oraz

·Państwa dzieci - syn i córka (po 1/4 udziału w spadku każde),

co oznacza, że:

·Pani posiadała 1/2 udziału w nieruchomości z tytułu wspólności majątkowej małżeńskiej oraz odziedziczyła 1/2 x 1/2 = 1/4 udziału po mężu,

·syn i córka odziedziczyli po 1/4 x 1/2 = 1/8 udziału w nieruchomości każde.

W 2021 r., po zakończeniu postępowania spadkowego, dokonano nieodpłatnego działu spadku i podziału majątku wspólnego, w wyniku którego Pani dzieci zrzekły się swoich udziałów na Pani rzecz. W rezultacie stała się Pani jedynym właścicielem nieruchomości (100% udziałów).

Planuje Pani sprzedać przedmiotową nieruchomość w 2025 r.

Pytania

1.Czy w przypadku sprzedaży przedmiotowej nieruchomości przez Panią w 2025 r., będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodu uzyskanego z tej sprzedaży?

2.Czy w opisanej sytuacji zastosowanie ma art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym 5-letni okres liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawcę (Pani męża)?

3.Czy fakt, że nabyła Pani dodatkowe udziały w nieruchomości w wyniku nieodpłatnego działu spadku od dzieci w 2021 r., ma wpływ na moment nabycia nieruchomości dla celów podatkowych, czy też nadal liczy się pierwotna data nabycia nieruchomości gruntowej (2004 r.) i oddania do użytku budynku (2006 r.)?

Pani stanowisko w sprawie

Uważa Pani, że w przedstawionej sytuacji nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w przypadku sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w 2025 r., z następujących powodów.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT), opodatkowaniu podlega odpłatne zbycie nieruchomości, jeżeli zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. W odniesieniu do części nieruchomości stanowiącej Pani majątek wspólny (1/2 udziału), nabyła ją Pani w 2004 r. (działka), w 2006 r. nastąpiło oddanie budynku do użytku, więc 5-letni okres upłynął odpowiednio z końcem 2009 r. dla działki i z końcem 2011 r. dla budynku.

W odniesieniu do części odziedziczonej po mężu (1/4 udziału) oraz części nabytej od dzieci w wyniku działu spadku (2 x 1/8 = 1/4 udziału), zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o PIT, 5-letni okres liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości przez spadkodawcę, czyli od końca 2004 r. dla działki i od końca 2006 r. dla budynku. Okres ten upłynął odpowiednio z końcem 2009 r. dla działki i z końcem 2011 r. dla budynku.

Dział spadku nie jest nowym nabyciem, lecz jedynie czynnością podziału majątku między spadkobiercami, którzy już są właścicielami spadku od momentu śmierci spadkodawcy. Potwierdza to interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 lutego 2020 r. Nr 0115-KDIT2-1.4011.14.2020.1.RS.

Ponieważ 5-letni okres dla całej nieruchomości upłynął z końcem 2011 r., sprzedaż nieruchomości w 2025 r. nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy:

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do art. 10 ust. 6 ww. ustawy:

Z kolei jak stanowi art. 922 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Na podstawie art. 924 ww. Kodeksu:

Zgodnie z art. 925 ww. Kodeksu:

Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:

Art. 1035 Kodeksu cywilnego stanowi, że:

Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Stosownie do art. 1037 § 1 i § 2 ww. ustawy:

W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j .Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Przepis art. 31 § 1 Kodeksu stanowi, że:

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.

Wobec powyższego wskazać należy, że z uwagi na fakt, iż nieruchomość gruntowa, została nabyta przez Panią i Pani męża w 2004 r. do majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską, nie można wyodrębnić udziałów, które Pani oraz Pani mężowi przysługiwały w chwili nabycia nieruchomości. Z tego względu nie mogła Pani ponownie nabyć udziału w ww. nieruchomości ani w drodze dziedziczenia, ani w drodze działu spadku.

Ponadto należy wskazać, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, dlatego też ustalenie znaczenia tego pojęcia wymaga zastosowania definicji zawartych w przepisach Kodeksu cywilnego.

W myśl art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:

Stosownie do przepisu art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego:

Ponadto, jak stanowi art. 48 Kodeksu cywilnego:

Wyżej wymienione przepisy wyrażają generalną zasadę, że budynek jako część składowa nieruchomości z wyjątkami przewidzianymi w ustawie – nie może być odrębnym przedmiotem własności i dzieli los prawny rzeczy głównej, tj. gruntu. Dlatego też, sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego. Jednocześnie regulacja zawarta w prawie cywilnym skutkuje tym, że datą nabycia nieruchomości jest data nabycia prawa własności gruntu bez względu na to, czy na gruncie tym wybudowano budynek, czy też nie i kiedy to nastąpiło. Odmienna sytuacja prawna występuje tylko w przypadku użytkowania wieczystego gruntu, kiedy na gruncie stanowiącym własność państwową lub gminną może być wzniesiony budynek stanowiący własność wieczystego użytkowania (art. 235 Kodeksu cywilnego). Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której, własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności.

W przypadku wybudowania budynku na własnym gruncie, grunt ten wraz z budynkiem stanowi jedną rzecz (nieruchomość). To oznacza, że skoro budynek nie stanowi odrębnej nieruchomości, to nie może być samodzielnym przedmiotem zbycia bez gruntu, na którym został wzniesiony. Sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego. Dlatego za datę nabycia nieruchomości w takim wypadku uznać należy datę nabycia gruntu, niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek. Zatem, nieprawidłowo wskazała Pani, że pięcioletni okres upłynął z końcem 2009 r. dla działki i z końcem 2011 r. dla budynku.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa i przedstawiony we wniosku opis, w związku z tym, że będąca przedmiotem planowanej sprzedaży nieruchomość (działki, na której wybudowała Pani wraz z mężem budynek mieszkalny) została nabyta przez Panią i Pani męża do majątku wspólnego małżeńskiego w 2004 r., a planowane jej odpłatne zbycie ma nastąpić w 2025 r. - w rozpatrywanej sprawie zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie jak Pani wskazała art. 10 ust 5. ww. ustawy.

W związku z powyższym za datę nabycia przez Panią ww. zabudowanej nieruchomości (działki, na której wybudowała Pani wraz z mężem budynek mieszkalny), należy uznać datę nabycia nieruchomości gruntowej do ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, tj. 2004 r., stosownie do art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej, planowane odpłatne zbycie przez Panią w 2025 r. wskazanej we wniosku zabudowanej nieruchomości (działki, na której wybudowała Pani wraz z mężem budynek mieszkalny) nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie tej zabudowanej nieruchomości nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do jej nabycia. W związku z tym, nie wystąpi u Pani obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu ww. odpłatnego zbycia zabudowanej nieruchomości (działki, na której wybudowała Pani wraz z mężem budynek mieszkalny).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Stosownie do art. 14d § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):

Interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego wydaje się bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku. Do tego terminu nie wlicza się terminów i okresów, o których mowa w art. 139 § 4.

Dodatkowo, wyjaśniam, iż wnioski o wydanie interpretacji indywidualnej rozpatrywane są w terminie, o którym mowa w ww. przepisie, tj. bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku. Ponadto, wszystkie wnioski o wydanie interpretacji indywidualnej załatwiane są z zachowaniem kolejności wpływu.

W odniesieniu do powołanej przez Panią interpretacji indywidualnej zaznaczam, że została ona wydana w indywidualnej sprawie innego podmiotu i nie ma zastosowania w sprawie będącej przedmiotem Pani wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.