Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 13 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani pismem złożonym 19 maja 2025 r. oraz 28 maja 2025 r. – w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani „frankowiczem”, kredyt zaciągnęła Pani w 2005 roku, razem z mężem oraz obojgiem rodziców. Teściowie uczestniczą w kredycie tylko i wyłącznie z racji podniesienia zdolności kredytowej. Mieszkali i mieszkają pod innym adresem. Umowa notarialna jest na Panią i na Pani męża. Kredyt został w całości przeznaczony na zakup mieszkania.

Chciałaby Pani zawrzeć ugodę z bankiem. Warunkuje Pani to możliwością skorzystania z rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym na cele mieszkaniowe. Ugoda z bankiem będzie polegała na wpłacie przez Panią określonej kwoty, jako spłata całości zobowiązania kredytowego wobec banku. Bank umorzy różnicę między pozostałą według wyliczeń kwotą do spłaty a wpłaconą przez Panią kwotą (45 507,51 zł).

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że przedmiotowy kredyt został zawarty na 336 miesięcy. Zgodnie z umową kredytową kredyt został zawarty na pokrycie części kosztów zakupu nieruchomości mieszkalnej. Wszyscy kredytobiorcy odpowiadają za spłatę kredytu solidarnie, do pełnej wysokości. Kredyt został udzielony przez … nadzorowany przez …. Kredyt został zaciągnięty na zaspokojenie Pani celów mieszkaniowych i składała Pani w banku osobne oświadczenie w tej sprawie.

Ww. kredyt jest kredytem mieszkaniowym zaciągniętym na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.). Wraz z mężem jest Pani współwłaścicielem nieruchomości, na nabycie której został zaciągnięty wskazany we wniosku kredyt. Nieruchomość, na zakup której zaciągnięty został kredyt hipoteczny, położona jest w Polsce. We wskazanej nieruchomości realizuje Pani własne cele mieszkaniowe. Kredyt hipoteczny został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej. Celem zakupu nieruchomości, na którą zaciągnięty został kredyt hipoteczny jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego. Zabezpieczenie hipoteczne ustanowiono na nieruchomości, której dotyczy kredyt hipoteczny.

Planuje Pani podpisać umowę z bankiem 16 czerwca 2025 r. Ugoda zostanie podpisana na podstawie przepisów prawa cywilnego dotyczącego umów: art. 353-363 oraz konkretnie umów ugody: art. 917 i następne, a także na podstawie bankowego postępowania ugodowego.

Na podstawie ugody z bankiem zostanie umorzone Pani zadłużenie wynikające z zawartej umowy o kredyt mieszkaniowy. W ramach ugody z bankiem nie nastąpi przewalutowanie zaciągniętego kredytu hipotecznego. Na kwotę objętą ugodą będą się składać kwota kapitału oraz kwota odsetek skapitalizowanych.

Wskazała Pani, że ma wpłacić na rzecz banku jednorazowo 5 000 zł, w zamian bank umorzy pozostałą kwotę zadłużenia z tytułu kredytu CHF i uzna go za rozliczony w całości.

Umorzenie kwoty kredytu hipotecznego przez bank będzie dotyczyło wszystkich współkredytobiorców i będzie skutkowało wygaśnięciem zobowiązania wobec banku w całości po stronie każdego ze współkredytobiorców odpowiadających solidarnie za dług.

Nigdy w przeszłości nie korzystała Pani z umorzenia wierzytelności z tytułu innego kredytu zabezpieczonego hipotecznie i zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe, o którym mowa w przedmiotowym rozporządzeniu.

Pytanie

Czy kwalifikuje się Pani do zastosowania zaniechania poboru podatku dochodowego?

Pani stanowisko w sprawie

W 2005 roku zawarła Pani umowę kredytu hipotecznego z ówczesnym .... Kredyt był „wzięty” we frankach szwajcarskich na (wg umowy kredytowej) „częściowe pokrycie zakupu nieruchomości”. Umowa podpisana została przez Panią, Pani męża, a także z powodu braku wystarczającej zdolności kredytowej, przez Pani teścia i jego żonę na 336 miesięcy. W mieszkaniu zameldowana jest tylko Pani, Pani mąż oraz dzieci. Teściowie nigdy nie byli zameldowani w nieruchomości, której dotyczył kredyt, jak i nigdy nie spłacali ani też nie partycypowali w spłacie kredytu. Mają swoje osobne gospodarstwo domowe, zlokalizowane w ….

Kredyt, o którym mowa, został zaciągnięty na mieszkanie usytuowane w …. Cała kwota kredytu została przeznaczona na zakup ww. nieruchomości. W akcie notarialnym zakupu mieszkania, jako właściciele widnieje Pani oraz Pani mąż – …. Jako zabezpieczenie kredytu, w księdze wieczystej został dokonany zapis, mówiący o hipotece kaucyjnej ustanowionej na rzecz …, mający być usunięty po spłacie kredytu.

W marcu bieżącego roku Bank ... (przejął kredyty hipoteczne …) wystąpił z propozycją zawarcia ugody i tym samym zakończenia spłacania przedmiotowego kredytu. Na podstawie tej ugody (umowa ugody zostanie zawarta na podstawie przepisów prawa cywilnego dotyczącego umów: art. 353-363 oraz konkretnie umów ugody: art. 917 i następne, a także na podstawie bankowego postępowania ugodowego) ma Pani zobowiązać się do wpłacenia na rzecz Banku …. kwoty 5 000 zł, w zamian za to Bank …. zobowiązuje się umorzyć pozostałą do spłaty kwotę kapitału oraz odsetek. Ugoda ta ma zostać podpisana 16 czerwca 2025 r. pomiędzy Panią, Pani mężem (…), Pani teściem (…), Pani teściową (…) a Bankiem ... i ma całkowicie zakończyć spłacanie kredytu. Wskazała Pani, że w żadnym momencie postępowania ugodowego ww. kredyt nie będzie przewalutowany.

Chciałaby Pani skorzystać z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

Wskazała Pani, że na podstawie powyższego rozporządzenia, z zaniechania można skorzystać spełniając poniższe przesłanki:

• kredyt został zawarty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej,
• nie korzystała Pani do tej pory z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej,
• kwota wierzytelności, którą bank chce Pani umorzyć zawiera się w ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia (kwota kapitału oraz odsetek),
• kredyt zaspokaja potrzeby jednego gospodarstwa domowego,
• kredyt został zawarty przed 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawnionym do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów,
• kredyt został zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości,
• kredyt został zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak Pani wskazała, wszystkie te przesłanki zostały przez Panią spełnione. Uważa Pani, że może skorzystać z zaniechania poboru podatku dochodowego, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Reguły dotyczące opodatkowania

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Powołany przepis wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega. Wyjątki od omawianej zasady dotyczą:

• dochodów, które zostały wprost wymienione przez ustawodawcę w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zwolnione z podatku oraz
• dochodów, od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanego na podstawie art. 22 ustawy Ordynacja podatkowa (rozporządzenie takie może być wydane w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników).

W myśl art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Jak wynika z powołanego przepisu, ustawodawca przyjął zasadę, że przychodem są:

• pieniądze i wartości pieniężne, które zostały otrzymane przez podatnika – tj. takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie”;
• pieniądze i wartości pieniężne, które zostały postawione do dyspozycji podatnika

– tj. takie przysporzenia, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do odbioru; takie pieniądze i środki pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i wartości pieniężnych i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone pieniądze i wartości pieniężne do dyspozycji podatnika.

Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychodami w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika, jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów. W języku powszechnym mianem „źródła” określane jest „to, co stanowi początek czegoś”, „przyczyna czegoś”, a synonimami tego pojęcia są m.in. czynnik sprawczy, powód, pochodzenie.

Źródła przychodów

Źródła przychodów zostały określone przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. I tak zgodnie z ww. przepisem:

Przychody z poszczególnych źródeł przychodów i zasady ich ustalania zostały uregulowane w art. 12-20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Na mocy art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Umorzenie wierzytelności

Przystępując do oceny skutków podatkowych umorzenia przez Bank wierzytelności z tytułu zaciągniętego kredytu hipotecznego wyjaśnić należy, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Z kolei umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela przysługującej mu wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa.

Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Tak więc dla umorzenia wierzytelności koniecznym jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy poprzez oświadczenie).

Podkreślić należy, że otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.

Tym samym, umorzona Pani kwota wierzytelności z tytułu zaciągniętego kredytu hipotecznego (kwota kapitału i odsetek), stanowi przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu nieodpłatnych świadczeń, klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Zaniechanie poboru podatku

Prawodawca przewidział przy tym szczególne rozwiązanie dla określonych sytuacji umorzeń kredytów mieszkaniowych. Umożliwił zaniechanie poboru podatku od dochodów z tytułu takich umorzeń.

Jednakże zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102) w aktualnie obowiązującym brzmieniu zmienionym Rozporządzeniem Ministra Finansów z 20 grudnia 2024 r. (Dz. U. 2024 poz. 1912):

Z kolei § 4 cytowanego rozporządzenia stanowi, że:

Stosownie do § 4a tego rozporządzenia:

Natomiast w myśl § 3 komentowanego rozporządzenia:

Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem zaniechanie poboru podatku do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów znajdzie zastosowanie, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki:

-kredyt był zaciągnięty na realizację inwestycji mieszkaniowej;

-kredyt był udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw;

-kredyt był zabezpieczony hipotecznie;

-kredytobiorca nie korzystał wcześniej z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu na własne cele mieszkaniowe zabezpieczonego hipotecznie.

Pani skutki podatkowe z tytułu umorzenia wierzytelności

Jedną z przesłanek do skorzystania z zaniechania poboru podatku jest przeznaczenie kredytu na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W opisie sprawy wskazała Pani, że w 2005 r. wraz z mężem i teściami zawarła umowę kredytu hipotecznego (mieszkaniowego). Zabezpieczenie hipoteczne ustanowiono na nieruchomości, której dotyczy kredyt hipoteczny. Kredyt został udzielony przez bank nadzorowany przez KNF. Wskazała Pani, że jest to kredyt mieszkaniowy zaciągnięty na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Chciałaby Pani zawrzeć ugodę z bankiem. Warunkuje Pani to możliwością skorzystania z rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym na cele mieszkaniowe. Ugoda z bankiem będzie polegała na wpłacie przez Panią określonej kwoty jako spłata całości zobowiązania kredytowego wobec banku. Bank umorzy różnicę między pozostałą według ich wyliczeń kwotą do spłaty a wpłaconą przez Panią kwotą (45 507,51 zł).

Wskazała Pani, że zamierza podpisać umowę z bankiem 16 czerwca 2025 r. Ugoda zostanie podpisana na podstawie przepisów prawa cywilnego dotyczącego umów: art. 353-363 K. c. oraz konkretnie umów ugody: art. 917 K. c. i następne, a także na podstawie bankowego postępowania ugodowego.

Na podstawie ugody z bankiem zostanie Pani umorzone zadłużenie wynikające z zawartej umowy o kredyt mieszkaniowy. Na kwotę objętą ugodą będą się składać kwota kapitału oraz kwota odsetek skapitalizowanych. Wskazała Pani, że ma wpłacić na rzecz banku jednorazowo 5 000 zł, w zamian bank umorzy pozostałą kwotę zadłużenia z tytułu kredytu CHF i uzna go za rozliczony w całości.

Jak Pani wskazała, nigdy w przeszłości nie korzystała z umorzenia wierzytelności z tytułu innego kredytu zabezpieczonego hipotecznie i zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe, o którym mowa w przedmiotowym rozporządzeniu.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa stwierdzić należy, że wartość umorzonej części kredytu na podstawie zawartej ugody z bankiem, będzie stanowić dla Pani przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do którego zastosowanie znajdzie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie cytowanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. Tym samym nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Podkreślam, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Wydając interpretacje opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzę postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Nie prowadzę postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku.

Ponadto należy podkreślić, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z treści art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. W związku z tym, interpretacje te wywierają skutki prawne jedynie w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Zatem, niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie Pani jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.