Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0112-KDIL2-1.4011.452.2025.1.KF

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 22 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy określenia momentu uzyskania przychodu z tytułu otrzymania wynagrodzenia za współpracę z firmą proptradingową. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej w zakresie walut wirtualnych (tzw. kryptowalut) i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j.: Dz. U. z 2025 r. poz. 163).

Współpracuje Pan z firmą proptradingową X. Nie podpisał Pan żadnej umowy, posiada Pan tylko regulamin zagranicznej spółki. Współpraca między Panem a firmą proptradingową wygląda następująco: na początku wniósł Pan opłatę, aby otrzymać konto testowe, na którym Pan inwestował. Aby móc zarabiać musiał Pan przejść test składający się z dwóch etapów. Po zdaniu tego testu otrzymał Pan nowe konto, z którego otrzymuje Pan część wypracowanych zysków ((…)% zysków). Firma proptradingowa udostępnia m.in. dostęp do platformy (platforma, przez którą można zawierać transakcje handlu) oraz środki do handlu (dalej: Kapitał). Podstawą działalności firm proptradingowych jest to, że to one udostępniają Kapitał, którym obracają traderzy (tu: Pan). Środki przekazane Panu w celu handlu nie muszą być rzeczywiste i nie ma Pan prawa nimi dysponować w zakresie wykraczającym poza zakres ich wykorzystania w ramach platformy.

Firma proptradingowa jest zobowiązana do zapłaty Panu wynagrodzenia obliczonego według zasad określonych w Regulaminie. Wynagrodzenie prowizyjne jest udostępniane w formie zapisu na koncie firmy proptradingowej w walucie dolarów amerykańskich. Środki są następnie wysyłane poprzez kryptowalutę (…) na Pana adres na giełdzie (…). W dalszej kolejności zamienia Pan kryptowalutę na zwykłą walutę i wypłaca na konto bankowe.

Wykonuje Pan zatem czynności na rzecz firmy proptradignowej i za ich wykonanie otrzymuje wynagrodzenie, które jest Panu prezentowane na platformie, z której Pan korzysta i wykazywane jest w walucie dolarów amerykańskich. Następnie równowartość wynagrodzenia prowizyjnego jest wysyłana poprzez kryptowalutę (…) na Pana adres na giełdzie (…). Oznacza to, że jedynym momentem, w którym zna Pan realną wartość swojego wynagrodzenia jest moment, w którym jest ono prezentowane w dolarach amerykańskich przed transferem tego wynagrodzenia w formie kryptowaluty.

Pytanie

Czy w świetle art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych momentem uzyskania przychodu podatkowego przez Pana od firmy proptradingowej zgodnie z opisanym stanem faktycznym będzie moment, w którym środki wynikające ze skalkulowanego wynagrodzenia za wykonane przez Pana czynności są postawione do dyspozycji na platformie i wykazane w walucie dolarów amerykańskich?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2025 r. poz. 163, zwana dalej: ustawą o PIT), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21. 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie o PIT jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Ponadto w świetle art. 5b ust. 1 ww. ustawy o PIT, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Jak wynika z treści art. 5b ust. 1 powoływanej ustawy o PIT, niespełnienie któregokolwiek z warunków wymienionych w tym przepisie oznacza, że wykonywane czynności mogą być klasyfikowane na gruncie ustawy o PIT jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

Z kolei, w myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy o PIT, odrębnym od pozarolniczej działalności gospodarczej źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście

Działalność wykonywana osobiście została określona w art. 13 ustawy o PIT. Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a: za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zatem zaliczenie przychodów do źródła „działalność wykonywana osobiście”, o której mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ww. ustawy o PIT, zależy od łącznego spełnienia następujących warunków:

·zleconą usługę podatnik wykona osobiście, tj. bez udziału osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia lub umowy o dzieło, które wykonywałyby czynności związane z istotą tej usługi,

·umowa zlecenia lub umowa o dzieło została zawarta z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą lub osobą prawną i jej jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej,

·zlecona usługa nie wchodzi w zakres prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

W świetle art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 44 ust. 1a pkt 3 ustawy o PIT, podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6-9, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1 są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

W myśl art. 44 ust. 3a ww. ustawy, podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień – przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Mając na względzie powołane przepisy oraz treść wniosku stwierdzić należy, że momentem uzyskania przychodów z działalności wykonywanej osobiście przez Pana jest moment postawienia środków do dyspozycji na platformie i wykazanie w walucie dolarów amerykańskich.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca dokonał podziału przysporzeń majątkowych uzyskiwanych przez podatników na różne źródła przychodów. Zgodnie z pkt 2 i 3 tego przepisu:

Odrębnymi źródłami przychodów są:

– działalność wykonywana osobiście (pkt 2),

– pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

Na podstawie art. 5a pkt 6 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Ponadto w świetle art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Jak wynika z treści art. 5b ust. 1 powoływanej ustawy, niespełnienie któregokolwiek z warunków wymienionych w tym przepisie oznacza, że wykonywane czynności mogą być klasyfikowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

Z kolei, w myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, odrębnym od pozarolniczej działalności gospodarczej źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Działalność wykonywana osobiście została określona w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a tej ustawy:

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zatem zaliczenie przychodów do źródła „działalność wykonywana osobiście”, o której mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ww. ustawy, zależy od łącznego spełnienia następujących warunków:

-zleconą usługę podatnik wykona osobiście, tj. bez udziału osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia lub umowy o dzieło, które wykonywałyby czynności związane z istotą tej usługi,

-umowa zlecenia lub umowa o dzieło została zawarta z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą lub osobą prawną i jej jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej,

-zlecona usługa nie wchodzi w zakres prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Prop trading jest formą zarobkowania opartą na współpracy pomiędzy firmą tradingową a osobą fizyczną (traderem). Trader dokonując transakcji giełdowych kupna/sprzedaży korzysta z kapitału oraz infrastruktury firmy tradingowej. Trader dokonuje zatem obrotu kapitałem firmy, z którą zawarł umowę prop tradingu, generując dla niej określony zysk, natomiast sam otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie.

Konstrukcja prop tradingu zbliżona jest do regulowanej przez art. 734 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.) umowy zlecenia. Trader przyjmuje bowiem rolę zleceniobiorcy, który za wynagrodzeniem zobowiązuje się do dokonywania transakcji giełdowych.

Przepis art. 734 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego stanowi, że:

Przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie.

W braku odmiennej umowy zlecenie obejmuje umocowanie do wykonania czynności w imieniu dającego zlecenie. Przepis ten nie uchybia przepisom o formie pełnomocnictwa.

Ponadto, w myśl art. 735 § 1 i § 2 ustawy Kodeks Cywilny:

Jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie.

Jeżeli nie ma obowiązującej taryfy, a nie umówiono się o wysokość wynagrodzenia, należy się wynagrodzenie odpowiadające wykonanej pracy.

Mając na względzie ww. cechy umowy prop tradingu uznać należy, że w przypadku, gdy umowa taka zawierana jest poza działalnością gospodarczą, to przychód powstały z tego tytułu zakwalifikować należy do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. działalności wykonywanej osobiście.

W odniesieniu do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera szczegółowych zasad dotyczących ustalenia momentu uzyskania przychodu. Zastosowanie znajdzie zatem ogólna definicja przychodu zawarta w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią tego przepisu przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przy czym przez pojęcie „otrzymane” należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Mając na uwadze istnienie wielu form rozliczeń, należy uznać, że otrzymane pieniądze to nie tylko wypłacona gotówka, ale również kwota, która wpłynęła na rachunek bankowy podatnika.

Natomiast „postawionymi do dyspozycji” są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik – wykazując określoną aktywność – ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy, a nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji.

O powstaniu przychodu można zatem mówić nie tylko w sytuacji, w której podatnik faktycznie otrzyma określoną ilość środków pieniężnych, ale też wtedy gdy zostaną mu one udostępnione w ten sposób, że będzie mógł nimi rozporządzać. Z definicji pojęcia przychodu jako świadczenia otrzymanego czy też w niektórych przypadkach postawionego do dyspozycji wnosić można również o momencie jego uzyskania.

I tak, przychód powstaje w momencie faktycznego uzyskania przez podatnika (postawienia do jego dyspozycji) określonych kwot. Przychód dla tradera powstaje zatem z chwilą wypłaty wynagrodzenia lub pozostawienia środków do jego dyspozycji.

Mając na uwadze powyższe, należy zgodzić się z Panem, że w świetle art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód po Pana stronie powstał w momencie postanowienia wynagrodzenia do Pana dyspozycji na platformie, udostępnionej przez firmę proptradingową.

Przy czym, w przypadku przychodów w walucie obcej, należy dokonać ich odpowiedniego przeliczenia na złote. Stosownie bowiem do art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Podsumowując, momentem uzyskania przychodu podatkowego przez Pana od firmy proptradingowej jest moment, w którym środki wynikające ze skalkulowanego wynagrodzenia za wykonane przez Pana czynności są postawione do dyspozycji na platformie i wykazane w walucie dolarów amerykańskich.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy – zgodnie z przedmiotem zakreślonym zadanym pytaniem – wyłącznie określenia momentu powstania przychodu z działalności wykonywanej osobiście z tytułu otrzymania wynagrodzenia za czynności wykonywane na rzecz firmy proptradingowej. Nie odnosi się natomiast do skutków Pana kolejnych działań polegających na wysyłaniu środków poprzez kryptowalutę (…) na Pana adres na giełdzie (…) oraz zamianie kryptowaluty na zwykłą walutę. Czynności te stanowią bowiem odrębne zdarzenie podatkowe.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.