Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 3 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 20 maja 2025 r. (wpływ – 20 maja 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji Działalności i Informacji Gospodarczej. Aktualnie Wnioskodawca opodatkowany jest podatkiem liniowym.

Dnia 25 listopada 2019 r. Wnioskodawca na podstawie umowy sprzedaży nabył nieruchomość zabudowaną domem jednorodzinnym (dalej: Nieruchomości). W umowie sprzedaży Nieruchomości wskazane zostało, że działa on jako osoba prowadząca działalność gospodarczą oraz że nabywa w celu prowadzenia działalności gospodarczej pod swoją firmą.

Wnioskodawca po wykryciu błędu, we wrześniu 2020 r. dokonał zmiany umowy sprzedaży Nieruchomości poprzez zmianę zapisu i wykreślenie zapisu dotyczącego nabycia w celu prowadzenia działalności gospodarczej.

Przedmiotowa Nieruchomość jest zabudowana budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym oraz ta nieruchomość ma zapewniony dostęp do drogi publicznej.

Nieruchomość była wykorzystywana w celach prywatnych Wnioskodawcy – zamieszkuje w niej. Nieruchomość nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a Wnioskodawca nie dokonywał odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej Nieruchomości, i co za tym idzie, nie rozpoznawał Wnioskodawca kosztów uzyskania przychodów z tytułu tych odpisów.

Obecnie Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży Nieruchomości.

Uzupełnienie wniosku

1.Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 11 maja 2016 r. W zakresie następujących PKD: 68.31.Z Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami Wykonywana działalność gospodarcza (kody PKD2007) 68.31.Z Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami, 25.61.Z Obróbka metali i nakładanie powłok na metale, 25.62.Z Obróbka mechaniczna elementów metalowych, 43.11.Z Rozbiórka i burzenie obiektów budowlanych, 43.21.Z Wykonywanie instalacji elektrycznych, 43.32.Z Zakładanie stolarki budowlanej, 43.91.Z Wykonywanie konstrukcji i pokryć dachowych, 68.10.Z Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, 68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, 68.32.Z Zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie, 86.90.A Działalność fizjoterapeutyczna, 86.90.B Działalność pogotowia ratunkowego, 86.90.C Praktyka pielęgniarek i położnych, 86.90.D Działalność paramedyczna, 86.90.E Pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowana.

Tak w PKD Wnioskodawcy występują PKD wskazane w pytaniu.

2.Wnioskodawca nieruchomość wykorzystywał w celach prywatnych, a budynek gospodarczy służył jako garaż/komórka do przechowywania własnych rzeczy. Z uwagi na fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomości i dokonywania aktów w tej samej kancelarii notarialnej i kilka aktów dziennie - popełnił błąd, który został wykryty po roku użytkowania przy składaniu wniosku do urzędu gminy w zakresie podatku od nieruchomości.

3.W celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Odpowiedź na pytanie: W jaki sposób ww. nieruchomość była przez Pana wykorzystywana przez cały okres jej posiadania?

4.Nieruchomość nie była przedmiotem najmu/dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

5.Nie. Odpowiedź na pytanie: Czy ww. nieruchomość była wykorzystywana w ramach działalności gospodarczej?

6.Nie. Odpowiedź na pytanie: Czy ww. nieruchomość stanowiła towar handlowy w Pana działalności gospodarczej?

7.W nieruchomości będącej przedmiotem niniejszego Wniosku. Odpowiedź na pytanie: Gdzie realizuje Pan swoje cele mieszkaniowe od 2019 r. do chwili obecnej?

8.Umowa przyrzeczona ma nastąpić w terminie do 15 stycznia 2026 r.

9.Wnioskodawca posiada jedną nieruchomość nabytą w celach prywatnych. 1. zakup - umowa sprzedaży w dniu (...)2021 (...) działka (...)M2. W celu zabudowy nieruchomości domem. Nieruchomość gruntowa zabudowana małym budynkiem. Wnioskodawca nie podejmuje czynności wymagające zaangażowania własnych środków finansowych, zmierzające do podniesienia wartości tych nieruchomości. Wnioskodawca nie zamierza zbywania tej nieruchomości z majątku prywatnego.

10. Wnioskodawca dokonywał sprzedaży wcześniej nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż zajmował się obrotem nieruchomościami.

1)zakup umowa sprzedaży w dniu 23/10/2020 mieszkanie (...) sprzedaż 18/11/2020. Nabycie w celu zarobkowym. Sprzedaż w ramach działalności gospodarczej, środki zostały przeznaczone na dalszy rozwój działalności gospodarczej. Traktowane jako towar w działalności gospodarczej. Powód - chęć osiągnięcia zysku ze sprzedaży.

2)zakup umowa sprzedaży w dniu 18/11/2020 mieszkanie (...) sprzedaż 16/6/2022 Nabycie w celu zarobkowym. Sprzedaż w ramach działalności gospodarczej, środki zostały przeznaczone na dalszy rozwój działalności gospodarczej. Traktowane jako towar w działalności gospodarczej. Powód - chęć osiągnięcia zysku ze sprzedaży.

3)zakup umowa sprzedaży w dniu 31/7/2019 mieszkanie (...) sprzedaż 20/11/2019 Nabycie w celu zarobkowym. Sprzedaż w ramach działalności gospodarczej, środki zostały przeznaczone na dalszy rozwój działalności gospodarczej. Traktowane jako towar w działalności gospodarczej. Powód - chęć osiągnięcia zysku ze sprzedaży.

4)zakup umowa sprzedaży w dniu 9/12/2021 działka orna (...) sprzedaż 22/09/2022 Nabycie w celu zarobkowym. Sprzedaż w ramach działalności gospodarczej, środki zostały przeznaczone na dalszy rozwój działalności gospodarczej. Traktowane jako towar w działalności gospodarczej. Powód - chęć osiągnięcia zysku ze sprzedaży.

5)zakup umowa sprzedaży w dniu 15/12/2021 mieszkanie (...) sprzedaż 18/3/2022 Nabycie w celu zarobkowym. Sprzedaż w ramach działalności gospodarczej, środki zostały przeznaczone na dalszy rozwój działalności gospodarczej. Traktowane jako towar w działalności gospodarczej. Powód - chęć osiągnięcia zysku ze sprzedaży.

6)zakup umowa sprzedaży w dniu 30/8/2021 mieszkanie (...) sprzedaż 15/2/2022 Nabycie w celu zarobkowym. Sprzedaż w ramach działalności gospodarczej, środki zostały przeznaczone na dalszy rozwój działalności gospodarczej. Traktowane jako towar w działalności gospodarczej. Powód - chęć osiągnięcia zysku ze sprzedaży.

7)zakup umowa sprzedaży w dniu 10/9/2021 mieszkanie (...) sprzedaż 20/12/2021 Nabycie w celu zarobkowym. Sprzedaż w ramach działalności gospodarczej, środki zostały przeznaczone na dalszy rozwój działalności gospodarczej. Traktowane jako towar w działalności gospodarczej. Powód - chęć osiągnięcia zysku ze sprzedaży.

8)zakup umowa sprzedaży w dniu 31/5/2022 mieszkanie (...) sprzedaż 24/6/2022 Nabycie w celu zarobkowym. Sprzedaż w ramach działalności gospodarczej, środki zostały przeznaczone na dalszy rozwój działalności gospodarczej. Traktowane jako towar w działalności gospodarczej. Powód - chęć osiągnięcia zysku ze sprzedaży.

Łącznie 8 nieruchomości nabytych w ramach działalności gospodarczej do dalszej sprzedaży. Zakup wszystkich nieruchomości nastąpił ze środków własnych w celu dalszej odsprzedaży. środki ze sprzedaży nieruchomości zostały przeznaczone na zakup innych nieruchomości.

Wnioskodawca oprócz nieruchomości prywatnych, tj. będącej przedmiotem wniosku oraz nieruchomości gruntowej, pozostałe nabycia dokonywał w ramach działalności gospodarczej w postaci lokali mieszkalnych.

Pytanie

Czy planowana sprzedaż Nieruchomości będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodem opodatkowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 14 ust. 2c w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Stanowisko w sprawie

Planowana sprzedaż Nieruchomości nie będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT.

Ad 1

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z dwóch odrębnych źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej lub ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

1)odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

2)zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Odrębnym od powyższego źródłem przychodów jest wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy:

Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy:

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Jak stanowi art. 22a ust. 1 ww. ustawy:

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22c ww. ustawy:

Amortyzacji nie podlegają:

1)grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,

2)budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy,

3)dzieła sztuki i eksponaty muzealne,

4)wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1 i 1a,

5)składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tej działalności

- zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Stosownie natomiast do art. 22d ust. 2 ww. ustawy:

Składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Z powyższych wyjaśnień wynika, że regulacją art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych objęty został przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które spełniają ustawową definicję środka trwałego, podlegającego ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od tego, czy podatnik wprowadził, czy też nie wprowadził te składniki do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również od tego, czy zaliczał do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej (zwłaszcza, że część środków trwałych objęta jest ustawowym wyłączeniem z amortyzacji podatkowej).

Natomiast w myśl art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Zatem, z treści przytoczonych przepisów jednoznacznie wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Dotyczy to również sytuacji, w której składniki te przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. Natomiast skutki podatkowe odpłatnego zbycia nieruchomości mieszkalnych lub praw nie powodują powstania przychodu z działalności gospodarczej (chyba że są one towarem handlowym), lecz należy rozpatrywać je w kontekście przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą. Dochody z tej działalności były opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych rozliczanym zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotowa Nieruchomość nie była środkiem trwałym w działalności gospodarczej. Jak również nie wykorzystywane.

Zatem skutki podatkowe tej sprzedaży należy ocenić w kontekście przesłanek określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy. W przypadku sprzedaży nieruchomości o charakterze mieszkalnym przychód ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a tej ustawy powstaje wtedy, gdy jej odpłatne zbycie następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją nabyto.

Wobec faktu, że Nieruchomość została nabyta w 2019 r., to planowana sprzedaż Nieruchomości nastąpi po upływie pięcioletniego okresu, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do jej nabycia, tj. w roku 2025. Zatem planowana sprzedaż Nieruchomości nie będzie stanowić źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT w związku z art. 14 ust. 2c ustawy o PIT oraz art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W sytuacji zatem gdy nieruchomość sprzedana zostanie po upływie pięciu lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i gdy sprzedaż nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej, sprzedaż ta nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc nie powstanie przychód, który podlegałby opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Odrębnym źródłem przychodów jest wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zatem pojęcie działalności gospodarczej charakteryzuje się między innymi prowadzeniem tej działalności w celach zarobkowych, na własny rachunek, jej zorganizowaniem i ciągłością – zawodowym charakterem, uczestnictwem w obrocie gospodarczym. Ponadto przy ocenie zakresu pojęcia działalności gospodarczej nie można abstrahować od zamiaru podmiotu podejmującego poszczególne czynności.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, iż działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.

W szczególności działania podatnika wypełniają definicję działalności gospodarczej, gdy podejmuje on pośrednio lub bezpośrednio aktywne czynności w zakresie sprzedaży nieruchomości (zarówno w fazie przygotowawczej, jak i w okresie realizacji) angażując środki podobne do wykorzystywanych przez przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą. Istotne znaczenie, choć nie decydujące, mają również poszczególne elementy zdarzenia będące efektem aktywnych działań podatnika, np. to w jaki sposób i w jakim celu zostaną nabyte lub wytworzone składniki majątku będące przedmiotem sprzedaży (w drodze zakupu, spadku, darowizny), to czy zostaną nabyte de facto na cele inwestycyjne, celem czerpania zysków z najmu lub sprzedaży, czy przede wszystkim na potrzeby osobiste podatnika i jego najbliższej rodziny.

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie nieruchomości, podział nieruchomości, wystąpienie o pozwolenie na budowę, uzbrojenie terenu, itp.

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez podatników do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości.

Przy czym każdy przypadek należy oceniać indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że:

·25 listopada 2019 r. na podstawie umowy sprzedaży nabył Pan nieruchomość zabudowaną domem jednorodzinnym.

·W umowie sprzedaży nieruchomości wskazane zostało, że działa Pan jako osoba prowadząca działalność gospodarczą oraz że nabywa w celu prowadzenia działalności gospodarczej pod swoją firmą.

·Z uwagi na fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami i dokonywania aktów w tej samej kancelarii notarialnej i kilka aktów dziennie - popełnił błąd, który został wykryty po roku użytkowania przy składaniu wniosku do urzędu gminy w zakresie podatku od nieruchomości.

·Po wykryciu błędu, we wrześniu 2020 r. dokonał Pan zmiany umowy sprzedaży nieruchomości poprzez zmianę zapisu i wykreślenie zapisu dotyczącego nabycia w celu prowadzenia działalności gospodarczej.

·Przedmiotowa nieruchomość jest zabudowana budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym oraz ta nieruchomość ma zapewniony dostęp do drogi publicznej.

·Nieruchomość była wykorzystywana w Pana celach prywatnych – zamieszkuje Pan w niej. Od 2019 r. do chwili obecnej realizuje Pan w nieruchomości swoje cele mieszkaniowe.

·Nieruchomość nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie dokonywał Pan odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nieruchomości, i co za tym idzie, nie rozpoznawał Pan kosztów uzyskania przychodów z tytułu tych odpisów.

·Nieruchomość nie była przedmiotem najmu/dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

·Obecnie planuje Pan dokonać sprzedaży nieruchomości. Umowa przyrzeczona ma nastąpić w terminie do 15 stycznia 2026 r.

Mając na uwadze powyższe, w oparciu o okoliczności przedstawione przez Pana we wniosku, należy zgodzić się z Panem, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości jest wykonywana jako rozporządzanie majątkiem prywatnym, nie jako wykonywanie pozarolniczej działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę całokształt przedstawionych okoliczności nie sposób przyjąć, że sprzedaż w 2026 r. przez Pana nieruchomości będzie generować przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skutki podatkowe tej transakcji należy zatem ustalić w oparciu o art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

W konsekwencji odpłatne zbycie przez Pana w 2026 r. nieruchomości, o której mowa we wniosku, nie będzie stanowić źródła przychodu, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego okresu wymienionego w ww. przepisie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia podanym przez Pana w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.