Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 3 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 maja 2025 r. (data wpływu 8 maja 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Nabył Pan na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego (…) z dnia 9 listopada 2018 (sygn. (…)) w 1/2 części spadek po zmarłym bracie B.B. Pozostałą część spadku nabyła żona zmarłego. W skład spadku wchodziły:

Następnie spadkodawcy zawarli ugodę sądową przed Sądem Rejonowym (…) (Protokół ugody z dnia 12 grudnia 2019 r., sygn. (…)), na mocy której dokonali podziału masy spadkowej w następujący sposób:

Podział majątku miał na celu przyznanie spadkobiercom pełnego władztwa nad poszczególnymi składnikami masy spadkowej przy zachowaniu elementarnych zasad współżycia społecznego. Jak widać z powyższego zestawienia, podział nie był w pełni ekwiwalentny i zmieniał proporcję udziału w spadku - wynikającą z postanowienia sądu o nabyciu spadku, na Pana niekorzyść. Strony ugody dzieląc masę spadkową wzięły pod uwagę nakłady poniesione przez żonę spadkodawcy na obydwa mieszkania w trakcie długoletniego związku małżeńskiego ze zmarłym oraz fakt, że żona zmarłego brata stale zamieszkiwała w większym z mieszkań.

W dniu 25 października 2024 r. zbył Pan nabyty w drodze spadku (ugody) lokal mieszkalny, za kwotę 355 tys. zł (akt notarialny umowy sprzedaży z dnia 25 października 2024 r., Rep. A nr (...), notariusz (...), Kancelaria Notarialna (...)).

Uzupełnienie stanu faktycznego

Data śmierci spadkodawcy (Pana brata) to 4 maja 2018 r.

W momencie sprzedaży lokalu mieszkalnego Pana miejscem zamieszkania była Wielka Brytania.

Spadkodawca (Pana brat) - odziedziczył lokal mieszkalny w drodze spadku po śmierci ojca, która miała miejsce w dniu 23 listopada 2012 r. - a Pan zrzekł się wówczas swojego udziału w spadku na rzecz brata.

Ugoda sądowa odbyła się w ramach działu spadku. Nie wystąpiły spłaty i dopłaty pomiędzy spadkobiercami.

Wartość majątku otrzymanego w wyniku działu spadku (ugody sądowej) była niższa od wartości majątku, jaka przysługiwała Panu w drodze spadku (biorąc pod uwagę wszystkie składniki masy spadkowej).

Pytanie 

Czy dochód uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego (przy ul. (…)) w dniu 25 października 2024 r. jest zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie 

W obowiązującym stanie prawnym nie budzi wątpliwości, że przedmiotowa sprzedaż lokalu mieszkalnego jest zwolniona z podatku w 1/2 części ceny sprzedaży, z uwagi na datę nabycia nieruchomości przez spadkobiercę po zmarłym bracie oraz upływ 5 lat od daty nabycia.

Pana wątpliwości dotyczą pozostałej 1/2 części ceny sprzedaży nieruchomości, którą formalnie nabył Pan - w dacie podziału spadku - od drugiego spadkobiercy.

W Pana opinii, również ta część ceny sprzedaży nieruchomości podlega zwolnieniu z opodatkowania, na podstawie art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj.: „nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku”.

Interpretuje Pan ten przepis w następujący sposób: jeżeli wartość nieruchomości lub prawa (udziałów w nieruchomość lub prawe) nabytych w wyniku działu jest równa lub mniejsza od udziału posiadanego przed działem spadku - nie następuje nabycie, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem, jak i stan jej majątku.

W związku z powyższym, datą nabycia mieszkania przez Pana nie jest data działu spadku (12 grudnia 2019 r.), lecz data nabycia spadku, t). 9 listopada 2018 r. W tym stanie faktycznym, sprzedaż mieszkania, w 2024 r., z uwagi na upływ 5 lat od daty jego nabycia, korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że:

W myśl art. 3 ust. 2b pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że jest Pan osobą fizyczną nieposiadającą na terytorium Polski miejsca zamieszkania, na moment sprzedaży nieruchomości Pana miejscem zamieszkania była i jest obecnie Wielka Brytania.

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 4a omawianej ustawy:

Zatem, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy zawarte w Umowie między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisana w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. nr 250, poz. 1840).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. Umowy:

Z kolei w myśl art. 13 ust. 1 powyższej Umowy:

Użycie w umowie sformułowania „może być opodatkowany” oznacza, że dochód z majątku nieruchomego jest opodatkowany w Polsce, o ile polskie ustawy podatkowe przewidują ich opodatkowanie.

Wobec tego należy stwierdzić, że w świetle powołanych wyżej przepisów, przychody ze sprzedaży nieruchomości położonych w Polsce przez osobę zamieszkałą w Wielkiej Brytanii podlegają opodatkowaniu w Polsce, według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy:

Powyższy przepis formułuje zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, przed upływem 5 lat liczonych od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, wiąże się z obowiązkiem podatkowym w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

1.odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

2.zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również na podstawie jakiej czynności prawnej bądź zdarzenia prawnego, może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

Do celów stosowania art. 10 ust. 5 ww. ustawy w przedmiotowej sprawie momentem nabycia nieruchomości/udziału w nieruchomości przez spadkodawcę, który te nieruchomości/udziały w nieruchomości nabył również w drodze spadku, jest moment nabycia tych nieruchomości/udziałów w nieruchomości zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, tj. w chwili śmierci jego spadkodawcy/spadkodawców.

W myśl art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „spadek” ani też „nabycie w drodze spadku”, dlatego też zasadnym jest odwoływanie się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).

Zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego:

Zgodnie z art. 925 Kodeksu cywilnego:

Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Stosownie do art. 1035 Kodeksu cywilnego:

Na gruncie art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego:

Na podstawie art. 1038 § 2 Kodeksu cywilnego:

Z instytucją działu spadku mamy więc do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Nie zmienia to faktu, że dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, czy działu spadku, jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy mieści się w ramach posiadanego dotychczas udziału.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku lub zniesienia współwłasności, należy przyjąć więc datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu spadku lub zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz dział spadku lub zniesienia współwłasności zostały dokonane bez spłat i dopłat.

Powyższe potwierdza brzmienie art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Natomiast gdy w wyniku działu spadku lub zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że sprzedał Pan w 2024 r. lokal mieszkalny nabyty w 1/2 w drodze dziedziczenia po zmarłym 4 maja 2018 r. bracie oraz w 1/2 w drodze działu spadku (ugody sądowej) od spadkobierczyni, żony brata. W skład spadku wchodziły: pieniądze na rachunku PLN i Euro, samochód osobowy, mieszkanie w (…), miejsce postojowe w garażu wielostanowiskowym przy ul. (…), mieszkanie w (...) przy ul. (…) nieruchomości leśnej w gminie (…). Dział spadku miał na celu przyznanie spadkobiercom pełnego władztwa nad poszczególnymi składnikami masy spadkowej przy zachowaniu elementarnych zasad współżycia społecznego. W wyniku działu spadku otrzymał Pan m.in. przedmiotowy lokal mieszkalny. Wartość majątku otrzymanego w wyniku działu spadku (ugody sądowej) była niższa od wartości majątku, jaka przysługiwała Panu w drodze spadku (biorąc pod uwagę wszystkie składniki masy spadkowej). Pana brat odziedziczył przyznany Panu lokal mieszkalny w drodze spadku po śmierci ojca 23 listopada 2012 r. Pan zrzekł się wówczas swojego udziału w spadku na rzecz brata.

Skoro więc w wyniku działu spadku dokonanego między spadkobiercami, wartość otrzymanego majątku nie przekroczyła wartości, która pierwotnie przysługiwała Panu w masie spadkowej, w niniejszej sprawie nie doszło do nowego nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem do określenia skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego zastosowanie ma art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Istotne znaczenie ma więc data nabycia tego lokalu mieszkalnego przez Pana spadkodawcę, czyli Pana brata.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do sprzedanego lokalu mieszkalnego, należy liczyć od końca 2012 r., tj. od końca roku nabycia tego lokalu przez spadkodawcę.

W konsekwencji, sprzedaż lokalu mieszkalnego nie stanowi dla Pana źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ następuje po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego lokalu mieszkalnego przez Pana spadkodawcę, tj. Pana brata.

W związku z powyższym, nie ciąży na Panu obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od kwoty uzyskanej ze sprzedaży ww. lokalu mieszkalnego.

Zatem, nie mogę zgodzić się z Pana stanowiskiem, w którym twierdzi Pan, że sprzedaż korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Sprzedaż przez Pana w 2024 r. ww. lokalu mieszkalnego nie jest zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych, lecz nie stanowi dla Pana źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem – wobec braku przychodu podlegającego opodatkowaniu – nie jest możliwe zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pomimo, że wywiódł Pan prawidłowy skutek podatkowy w postaci braku obowiązku zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego, to z uwagi na niewłaściwą argumentację Pana stanowisko uznaję za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Podkreślić także należy, że rolą organu w postępowaniu interpretacyjnym jest wyłącznie interpretacja przepisów prawa podatkowego, a nie badanie poprawności podanych przez Pana kwot, w związku z powyższym, nie odniosłem się do ich prawidłowości.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.